Politechnika Świętokrzyska w Kielcach |
||||
Laboratorium elektrotechniki |
||||
Ćwiczenie Nr. 3 |
Temat: Badanie rezonansu napięć i prądów. |
Zespół Nr 1 1.Brudnias Damian 2.Swat Kamil 3.Strzygowski Michał |
||
Data wykonania ćwiczenia:
7.11.2005r. |
Ocena:
|
Wydział: WEAiI gr.206B |
1. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie częstotliwości rezonansowej, charakterystyk częstotliwościowych i wykresów wektorowych prądów i napięć w trakcie trwania rezonansu oraz dla częstotliwości różniących się od częstotliwości rezonansowej.
2. Wykaz przyrządów.
- generator z regulowaną częstotliwością
- amperomierze - sztuk 3
- woltomierze - sztuk 3
- płytka z kondensatorem C = 9,3 μF, cewką o indukcyjności L = 330 mH i rezystancją R = 114,6 Ω
- przewody łączeniowe.
3. Schemat pomiarowy:
Schemat pomiarowy do badania rezonansu napięć:
Schemat pomiarowy do badania rezonansu prądów:
4. Tabele pomiarowe.
Rezonans napięć:
U = 1,5 V R = 114,6 Ω L = 330 mH C = 9,3μF |
||||||||
POMIARY |
OBLICZENIA |
|||||||
Lp. |
f [Hz] |
I[mA] |
URL [mV] |
UC [mV] |
UR [mV] |
UL [mV] |
|Z| [Ω] |
ϕ |
1 |
20 |
1,2 |
0,25 |
1,55 |
|
|
|
|
2 |
30 |
2,8 |
0,43 |
1,68 |
|
|
|
|
3 |
40 |
4,4 |
0,7 |
1,84 |
|
|
|
|
4 |
50 |
6,5 |
1,14 |
2,09 |
|
|
|
|
5 |
60 |
9,1 |
1,83 |
2,41 |
|
|
|
|
6 |
65 |
10,4 |
2,23 |
2,53 |
|
|
|
|
7 |
68 |
11,0 |
2,44 |
2,55 |
|
|
|
|
8 |
69 |
11,1 |
2,51 |
2,53 |
|
|
|
|
9 |
70 |
11,3 |
2,58 |
2,54 |
|
|
|
|
10 |
72 |
11,5 |
2,68 |
2,50 |
|
|
|
|
11 |
75 |
11,7 |
2,81 |
2,43 |
|
|
|
|
12 |
80 |
11,5 |
2,89 |
2,24 |
|
|
|
|
13 |
90 |
10,3 |
2,81 |
1,79 |
|
|
|
|
14 |
100 |
9,0 |
2,64 |
1,44 |
|
|
|
|
15 |
125 |
6,5 |
2,24 |
0,84 |
|
|
|
|
16 |
150 |
5,0 |
2,0 |
0,53 |
|
|
|
|
17 |
200 |
3,6 |
1,79 |
0,3 |
|
|
|
|
U = 1,5 V R = 114,6 Ω L = 330 mH C = 9,3μF |
||||||
|
f |
ϕ |
I |
IL |
IC |
|Z| |
Lp. |
Hz |
° |
mA |
mA |
mA |
Ω |
1 |
20 |
|
10,1 |
11,5 |
1,7 |
|
2 |
30 |
|
9,0 |
10,3 |
2,7 |
|
3 |
35 |
|
8,2 |
9,7 |
3,2 |
|
4 |
40 |
|
7,5 |
9,3 |
3,5 |
|
5 |
50 |
|
5,9 |
8,2 |
4,5 |
|
6 |
55 |
|
5,4 |
7,9 |
5,0 |
|
7 |
60 |
|
4,7 |
7,4 |
5,5 |
|
8 |
65 |
|
4,4 |
7,1 |
6,1 |
|
9 |
68 |
|
4,2 |
6,8 |
6,3 |
|
10 |
70 |
|
4,1 |
6,7 |
6,5 |
|
11 |
71 |
|
4,1 |
6,6 |
6,6 |
|
12 |
72 |
|
4,1 |
6,5 |
6,7 |
|
13 |
75 |
|
4,0 |
6,4 |
7,1 |
|
14 |
80 |
|
4,1 |
6,1 |
7,5 |
|
15 |
90 |
|
4,6 |
5,6 |
8,4 |
|
16 |
100 |
|
5,3 |
5,2 |
9,3 |
|
17 |
125 |
|
7,8 |
4,3 |
11,5 |
|
18 |
150 |
|
10,8 |
3,7 |
14,2 |
|
5. Przykładowe obliczenia.
REZONANS NAPIĘĆ
Napięcie na rezystancji cewki:
Napięcie na indukcyjności:
Dla f =20 Hz i I= 0,62 mA:
ω = 2⋅π⋅f = 125,66 rad/s
XL = ω⋅L = 41,47 Ω
Moduł impedancji:
Dla f =20 Hz i I= 0,62 mA:
ω = 2⋅π⋅f = 125,66 rad/s
XL = ω⋅L = 41,47 Ω
XC = 1/ωC = 855,7 Ω
R = 114,6 Ω
Kąt ϕ:
Dla f =20 Hz
ω = 2⋅π⋅f = 125,66 rad/s
XL = ω⋅L = 41,47 Ω
XC = 1/ωC = 855,7 Ω
R = 114,6 Ω
Częstotliwość rezonansowa obliczona:
Różnica częstotliwości policzonej i zmierzonej:
REZONANS PRĄDÓW
Moduł impedancji:
Dla f =20 Hz
ω = 2⋅π⋅f = 125,66 rad/s
XL = ω⋅L = 41,47 Ω
XC = 1/ωC = 855,7 Ω
R = 114,6 Ω
Kąt ϕ:
Przy założeniu, że rezystancja znajduje w gałęzi z cewką wykonujemy następujące obliczeia:
gdzie IL1 - składowa urojona prądu IL dla danej chwili
IL2 - składowa rzeczywista prądu IL dla danej chwili
IP - składowa urojona wypadkowa układu dla danej chwili
Obliczanie częstotliwości rezonansowej
Różnica częstotliwości policzonej i zmierzonej:
6. Krzywe rezonansowe I,UL, UC, Z w funkcji częstotliwości.
Dla rezonansu napięć:
Dla rezonansu prądów:
7. Wykresy wektorowe.
Dla rezonansu szeregowego:
UC=UCMAX
UC=UL
UL=ULMAX
Dla rezonansu równoległego:
W trakcie rezonansie:
Poniżej częstotliwości rezonansowej (f = 70 Hz):
Powyżej częstotliwości rezonansowej (f = 88 Hz):
8.Wnioski.
Z przeprowadzonych badań i z używanych podczas nich elementów wnioskujemy, że rezonans występuje w obecności elementów LC. Za pomocą obliczeń wyznaczyliśmy częstotliwość rezonansową która różni się od tej uzyskanej w wyniku przeprowadzonych pomiarów. Przypuszczamy, że przyczyną tego było nie uwzględnienie rezystancji i innych pasożytniczych wielkości. Częstotliwość w obwodzie szeregowym i równoległym przy zastosowaniu tych samych elementów jest identyczna, gdyż zależy ona od wartości użytych elementów LC. Przebieg prądu w funkcji częstotliwości dla rezonansu szeregowego charakteryzuje się tym, iż prąd osiąga maksimum przy częstotliwości rezonansowej. Wartości napięć na cewce i kondensatorze, inaczej niż w teorii, mają swe maksima w pobliżu częstotliwości rezonansowej. Jest to spowodowane występowaniem wartości pasożytniczych. Moduł impedancji osiąga swe minimum w funkcji częstotliwości przy f = f rezonansowej. Przy rezonansie prąd ograniczony jest tylko wartością rezystancji i w związku z tym nie jest przesunięty w fazie z napięciem.
Przy rezonansie równoległym prąd osiąga wartość minimalną. Częstotliwość rezonansowa zw teorii zachodzi gdy BC = BL, ale w praktyce nie jest tak do końca. Moduł impedancji osiąga maksimum w okolicach częstotliwości rezonansowej. Tak jak w rezonansie szeregowym częstotliwość rezonansowa różni się od tej obliczonej. W czasie zmiany częstotliwości zmieniał się charakter obwodu i kąty między prądami a napięciami zasilającymi. Przy obliczeniach kąta ϕ uwzględniliśmy rezystor połączony w szereg z cewką. W związku na samym początku musieliśmy liczyć przesunięcie między prądem a napięciem w tej gałęzi a potem dopiero całego obwodu wraz z kondensatorem. Dlatego nie skorzystaliśmy ze wzoru na wartość ϕ w połączeniu równoległym R, L, C. Obliczenia nasze mimo, że wykonane w inny sposób są prawidłowe.