Nadciśnienie

Nadciśnienie

naczyniowonerkowe

naczyniowonerkowe





nadciśnienie tętnicze

nadciśnienie tętnicze

spowodowane niedokrwieniem

spowodowane niedokrwieniem

nerki.

nerki.

•

Najczęstsza postać nadciśnienia wtórnego

.Chorzy z NNN stanowią 1-2% całej populacji

chorych z nadciśnieniem tętniczym. NNN stwierdza

się częściej u chorych z:

•

Ciężkim lub złośliwym nadciśnieniem tętniczym

•

Niewydolnością nerek

•

Współistniejącą miażdżycą innych łożysk

tętniczych.

•

Występuje zwykle po 50 r.ż. Częściej u mężczyzn.

Jest przyczyną 30 % przypadków schyłkowej

niewydolności nerek u chorych > 65 r.ż.

•

Przyczyny NNN:

1)

Miażdżyca

2)

Dysplazja włóknisto-mięśniowa
tętnicy nerkowej

3)

Zapalenie tętnic

-guzkowe zap. Tętnic
-choroba Takayasu

4) Tętniak
5) Zator
6) Przetoka tętniczo-żylna
7)Nerwiakowłókniakowatość
8)Zwężenie tętnicy nerkowej
9)Uszkodzenie tętnicy nerkowej
-zakrzep wywołany cewnikowaniem tętnicy

nerkowej

-uszkodzenie w czasie angioplastyki

(wprowadzania stentu)

-podwiązania w czasie operacji
-uraz jamy brzusznej
-zmiany popromienne

10) Torbiel nerki
11) Wrodzona hipoplazja
12) Zmiany pozanerkowe:
-ucisk przez guz ( np. guz

chromochłonny)

-wrodzone pasmo włókniste
-ucisk przez odnogę przepony
-krwiak podtorebkowy (okołonerkowy)
-zwłóknienie zaotrzewnowe
-opadnięcie nerki

•

W następstwie zwężenie tętnicy lub
tętnic nerkowych dochodzi do
hipoperfuzji nerki i zwiększenia
aktywności układu RAA z jego
konsekwencjami.

•

Cechy wyróżniające NNN:

1)

nagły początek

2) wystąpienie < 30 r.ż lub > 50 r.ż
3)Ciężki przebieg, szybki rozwój nadciśnienia

złośliwego

4) Oporność na leczenie hipotensyjne
5)Po zastosowaniu inhibitora

ACE( inhibitorów angiotensyny



przyp.

Angiotensyna ciśnienia)

lub ARB( antagoniści receptora

angiotensyny II ) może dojść do
niewydolności nerek.

6) Postępująca niewydolność nerek o

niejasnej etiologii

7) Nawracający obrzęk płuc, często

gwałtownie się rozwijający.

8) Rozlane zmiany miażdżycowe,

zwłaszcza u osób palących duże ilości
tytoniu,

•

Badaniem przedmiotowym można

stwierdzić szmer w nadbrzuszu lub

śródbrzuszu.

•

Badania laboratoryjne ujawniają

- K +

-białkomocz

-

Stężenie kreatyniny

•

Aktywnoścć reninowa osocza –
zwiększona.

•

Zwężenie tętnicy nerkowej
uwidaczniają badania obrazowe :

1)

Dotętnicza angiografia subtrakcyjna

2)

USG techniką duplex

3)

Angio-TK

4)

Angio-MR

•

Utrzymujące się ciężkie nadciśnienie
tętnicze prowadzi do rozwoju nefropatii
niedokrwiennej i niewydolności nerek.

•

Dysplazja włóknisto-mięśniowa także
postępuje

•

Pojawiają się nowe zwężenia i zmiany w
ścianie tętnicy (tętniaki i rozwarstwienia)

•

Niewydolność nerek rozwija się jednak
znacznie rzadziej niż zwężenie miażdżycowe

•

Ustala się na podstawie wyników badań

obrazowych.

•

Niekiedy w celu wykazania niedokrwienia

nerki wykonuje się scyntygrafię z DTPA

(DTPA kwas

dietylenotriaminopentaoctowy) - substancja,

której związki chelatowe Ca-DTPA stanowią

środki lecznicze stosowane do usuwania z

organizmu niektórych radionuklidów i metali

ciężkich. ) po podaniu kaptoprylu (lek z

grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny )

lub cewnikowanie żył nerkowych z

określeniem wskaźnika reninemii.

Głównym celem leczenia NNN jest

normalizacja lub poprawa kontroli

ciśnienia krwi oraz poprawa czynności

wydalniczej nerek.

Istnieją 4 metody leczenia NNN:

1)

Przezskórna angioplastyka balonowa

2)

Przezskórna angioplstyka z wszczepieniem

stentu

3)

Korekcja chirurgiczna zwężonej tętnicy

nerkowej

4)

Leczenie farmakologiczne

Leczenie

Leczenie

farmakologiczne:

farmakologiczne:

•

Inhibitory ACE i ARB- w 1 stronnym

zwężeniu t. nerkowej ( przy obustronnym-

przeciwwskazane!!!)

•

Blokery kanału Ca++ - neutralny wpływa

na przesączanie kłębuszkowe lub nawet

umiarkowanie je zwiększają.

•

B-blokery- ich korzystne działanie związane

jest częściowo z hamowaniem wydzielania

reniny.

•

Diuretyki- wskazania ograniczone ,

zwłaszcza u chorych ze współistniejącą

niewydolnością serca nasilają hipokaliemię.