Most przechowuje tablic臋 adres贸w MAC oraz przypisanych im port贸w. Most przekazuje lub odrzuca ramki w oparciu o wpisy w tabeli.
Zasadniczo most zawiera tylko dwa porty i rozdziela domen臋 kolizyjn膮 na dwie cz臋艣ci. Wszystkie wybory dokonywane przez most opieraj膮 si臋 na adresach MAC lub inaczej adresowaniu w warstwie 2 i nie wp艂ywaj膮 na adresowanie logiczne zwane tak偶e adresowaniem w warstwie 3. Tak wi臋c most dzieli domen臋 kolizyjn膮, nie wp艂ywaj膮c przy tym na domen臋 logiczn膮 lub rozg艂oszeniow膮. Niezale偶nie od liczby most贸w w sieci ca艂a sie膰 b臋dzie wsp贸艂dzieli艂a t臋 sam膮 logiczn膮 przestrze艅 adresow膮 (o ile nie ma w niej urz膮dzenia korzystaj膮cego z procesu adresowania w warstwie 3, takiego jak router). Most utworzy dodatkowe domeny kolizyjne, nie zwi臋kszaj膮c jednak liczby domen rozg艂oszeniowych.
W istocie prze艂膮cznik jest szybkim, wieloportowym mostem mog膮cym zawiera膰 dziesi膮tki port贸w. W przeciwie艅stwie do mostu, kt贸ry powoduje powstanie dw贸ch domen kolizyjnych, w tym przypadku osobna domena kolizyjna jest tworzona w obr臋bie ka偶dego z port贸w. W sieci sk艂adaj膮cej si臋 z dwudziestu w臋z艂贸w istnieje dwadzie艣cia domen kolizyjnych, je艣li ka偶dy w臋ze艂 jest pod艂膮czony do innego portu prze艂膮cznika. Przy uwzgl臋dnieniu portu po艂膮czenia nadrz臋dnego (uplink) pojedynczy prze艂膮cznik tworzy dwadzie艣cia jeden domen kolizyjnych, z kt贸rych ka偶da zawiera jeden w臋ze艂. Prze艂膮cznik dynamicznie tworzy i utrzymuje tablic臋 pami臋ci asocjacyjnej (CAM, ang. Content-Addressable Memory), przechowuj膮c dla ka偶dego portu wszystkie niezb臋dne informacje dotycz膮ce adres贸w MAC.
W sieci wykorzystuj膮cej skr臋tk臋 jedna para przewod贸w u偶ywana jest do przenoszenia transmitowanego sygna艂u z jednego w臋z艂a do drugiego. Oddzielna para jest wykorzystywana do odbioru lub przekazywania sygna艂u zwrotnego. Mo偶liwe jest przesy艂anie sygna艂贸w w obydwu kierunkach r贸wnocze艣nie. Zdolno艣膰 komunikowania si臋 w obydwu kierunkach r贸wnocze艣nie okre艣lana jest jako pe艂ny dupleks. Wi臋kszo艣膰 prze艂膮cznik贸w i kart sieciowych obs艂uguje komunikacj臋 w trybie pe艂nego dupleksu. W trybie tym nie wyst臋puje rywalizacja o dost臋p do medium. W zwi膮zku z tym poj臋cie domeny kolizyjnej przestaje istnie膰. Teoretycznie w trybie pe艂nego dupleksu szeroko艣膰 pasma zostaje podwojona.
Kabli prostych nale偶y u偶ywa膰 przy wykonywaniu nast臋puj膮cych po艂膮cze艅:
po艂膮czenie prze艂膮cznika z routerem,
po艂膮czenie prze艂膮cznika z komputerem lub serwerem,
po艂膮czenie koncentratora z komputerem lub serwerem.
Kabli z przeplotem nale偶y u偶ywa膰 do wykonywania nast臋puj膮cych po艂膮cze艅:
po艂膮czenie prze艂膮cznika z prze艂膮cznikiem,
po艂膮czenie prze艂膮cznika z koncentratorem,
po艂膮czenie koncentratora z koncentratorem,
po艂膮czenie routera z routerem,
po艂膮czenie komputera z komputerem,
po艂膮czenie routera z komputerem.
Wt贸rnik odbiera sygna艂, regeneruje go i przesy艂a dalej. Wt贸rnik prowadzi regeneracj臋 i re-synchronizacj臋 sygna艂贸w sieciowych na poziomie bit贸w, co umo偶liwia przesy艂anie ich na wi臋ksze odleg艂o艣ci. Standardy Ethernet oraz IEEE 802.3 wprowadzaj膮 jednak偶e zasad臋 5-4-3 okre艣laj膮c膮 liczb臋 wt贸rnik贸w i segment贸w przy dost臋pie wsp贸艂dzielonym w szkielecie topologii drzewiastej. Zasada 5-4-3 wyr贸偶nia w sieci dwa typy fizycznych segment贸w: segment z u偶ytkownikami oraz segment bez u偶ytkownik贸w (po艂膮czeniowy). Do segmentu z u偶ytkownikami do艂膮czone s膮 komputery u偶ytkownik贸w. Natomiast segmenty po艂膮czeniowe s艂u偶膮 tylko do bezpo艣redniego po艂膮czenia dw贸ch wt贸rnik贸w. Zasada m贸wi, 偶e pomi臋dzy dowolnymi w臋z艂ami w sieci mo偶e by膰 maksymalnie pi臋膰 segment贸w, po艂膮czonych przez cztery wt贸rniki lub koncentratory i tylko trzy z tych pi臋ciu segment贸w mog膮 mie膰 do艂膮czonych u偶ytkownik贸w.
Protok贸艂 Ethernet wymaga, by sygna艂 wys艂any poprzez LAN dotar艂 do ka偶dej cz臋艣ci sieci w okre艣lonym przedziale czasu. To w艂a艣nie zapewnia zasada 5-4-3. Ka偶dy wt贸rnik, kt贸ry retransmituje sygna艂 dodaje pewne niewielkie op贸藕nienie do sygna艂u, wi臋c zasad臋 t臋 zaprojektowano, aby zminimalizowa膰 czas transmisji. Zbyt du偶e op贸藕nienie w sieci LAN zwi臋ksza liczb臋 sp贸藕nionych kolizji i zmniejsza wydajno艣膰 sieci LAN.
Prze艂膮cznik mo偶na opisa膰 jako wieloportowy most. Typowy most mo偶e by膰 wyposa偶ony jedynie w dwa porty 艂膮cz膮ce dwa segmenty sieci, natomiast prze艂膮cznik mo偶e mie膰 wiele port贸w. Liczba port贸w zale偶y od tego, ile segment贸w sieci trzeba po艂膮czy膰. Podobnie jak dzieje si臋 to w przypadku most贸w, prze艂膮czniki wykorzystuj膮 informacje o pakietach odbieranych z r贸偶nych komputer贸w w sieci. Informacje te s膮 u偶ywane do tworzenia tablic przesy艂ania, kt贸re pozwalaj膮 okre艣li膰 miejsce docelowe dla danych przesy艂anych mi臋dzy komputerami w sieci.
Chocia偶 oba urz膮dzenia s膮 podobne, prze艂膮cznik jest bardziej zaawansowan膮 konstrukcj膮 ni偶 most. W przypadku mostu konieczno艣膰 przekazania ramki do drugiego segmentu sieci jest okre艣lana na podstawie adresu MAC. Prze艂膮cznik natomiast jest wyposa偶ony w wiele port贸w, do kt贸rych jest pod艂膮czonych wiele segment贸w sieci. Prze艂膮cznik wybiera port, do kt贸rego jest pod艂膮czone docelowe urz膮dzenie lub stacja robocza. Prze艂膮czniki sieci Ethernet staj膮 si臋 bardzo popularnym rozwi膮zaniem, poniewa偶 — podobnie jak mosty — pozwalaj膮 na zwi臋kszenie wydajno艣ci sieci poprzez zwi臋kszenie szybko艣ci i szeroko艣ci pasma.
Prze艂膮czanie jest technik膮 zmniejszaj膮c膮 przeci膮偶enie sieci Ethernet LAN przez obni偶enie ruchu i zwi臋kszenie szeroko艣ci pasma. Koncentratory mo偶na 艂atwo zast膮pi膰 prze艂膮cznikami, poniewa偶 nie wymaga to wymiany istniej膮cego okablowania. Umo偶liwia to zwi臋kszenie wydajno艣ci bez zbytniej ingerencji w istniej膮c膮 sie膰.
We wsp贸艂czesnej komunikacji wszystkie urz膮dzenia prze艂膮czaj膮ce wykonuj膮 dwie podstawowe operacje. Pierwsza operacja nosi nazw臋 prze艂膮czania (komutacji) ramek danych. Prze艂膮czanie ramek jest procesem, w kt贸rym ramka jest odbierana z medium wej艣ciowego, a nast臋pnie jest przesy艂ana do medium wyj艣ciowego. Drugi aspekt dzia艂ania jest zwi膮zany z obs艂ug膮 prze艂膮cze艅, co obejmuje tworzenie i utrzymywanie tablic prze艂膮cze艅 oraz wyszukiwanie p臋tli.
Prze艂膮czniki dzia艂aj膮 znacznie szybciej ni偶 mosty i mog膮 obs艂ugiwa膰 nowe funkcje, takie jak wirtualne sieci LAN.
Prze艂膮cznik Ethernet ma wiele zalet. Jedn膮 z jego zalet jest to, 偶e umo偶liwia wielu u偶ytkownikom komunikacj臋 r贸wnoleg艂膮 przez wykorzystanie obwod贸w wirtualnych i wydzielonych segment贸w sieci w 艣rodowisku bezkolizyjnym. Dzi臋ki temu nast臋puje maksymalne zwi臋kszenie szeroko艣ci pasma dost臋pnej we wsp贸艂dzielonym medium. Kolejn膮 zalet臋 stanowi niski koszt wprowadzenia prze艂膮cznik贸w do sieci LAN ze wzgl臋du na mo偶liwo艣膰 wykorzystania istniej膮cych urz膮dze艅 i okablowania.