Wymagania dot. cementu:
- cement powinien być cementem niskokalorycznym
- spoiwo z niskim udziałem alkaliów
- znaczący udział związków krzemianowych
- mniejszy udział alitu (C3S) a większy belitu (C2S)
- cementy grubszego przemiału
- cement CEM I można używać do konstrukcji niemasywnych i elementów znajdujących się powyżej wody
- im jest mniej C3A w cemencie tym lepiej
Cementy:
< 0,5 niskoalkaiczne
0,5 - 0,6 średnioalkaiczne
0,6 - 0,9 wysokoalkaiczne
Na2O + K2O
(alkalia + kruszywo)
CEMENTY
CEM II/A-S CEM III/A specjalne:
CEM II/B-S CEM III/B LH (cement o niskim cieple hydratacji)
CEM II/A-V CEM III/C HSR(cement o wysokiej odporności na siarczany)
CEM II/B-V NA (cement niskoalkaliczny)
A - mniej dodatków
B - więcej dodatków
Kruszywa:
wg składu chemicznego:
- mineralne
naturalne
łamane
sztuczne
- organiczne
sztuczne
naturalne (piasek, żwir, pospółka)
wióry, zręby, trociny, sieczka, styropian
- Szczelność stosu
- Φ < 0,25 mm = 4 - 6 %
- PP = 35 - 40 %
- pyły => 1 - 3 %
Modyfikacja betonów hydrotechnicznych:
Domieszki chemiczne:
- napowietrzające
- opóźniające
- uszczelniające
- plastyfikatory
- superplastyfikatory:
obniżenie w/c -> wzrost wytrzymałości
poprawa urabialności (betony samozagęszczalne)
zmniejszenie zużycia cementu -> redukcja skurczu, obniżenie ciepła hydratacji
Superplastyfikatory- związki wielocząsteczkowe o rozwiniętej budowie liniowej,
Powstające z syntezy chemicznej, droższe ale mniej zanieczyszczone,
dawka 10 razy większa niż plastyfikatorów (średnio 1,5 - 2%)
Dogodności stosowania superplastyfikatorów:
- dyspersja ziaren cementu w H2O, większa powierzchnia właściwa ziaren
cementu, lepsze ich zwilżenie, pełna hydratacja, zmniejszona lepkość
mieszanki betonowej, efekt upłynnienia (cechy tiksotropowe)
Niedogodności:
- krótsze oddziaływanie na mieszankę betonową niż w przypadku
plastyfikatorów, po 60 -90 minutach mieszanka powraca do pierwotnej
urabialności.
Sposoby zapobiegania:
- dodawanie z opóźnieniem, dawkowanie porcjami
Wydłużenie czasu działania do >120 minut dzięki superplastyfikatorom nowej
generacji. Zastosowanie superplastyfikatorów łącznie z domieszkami
napowietrzającymi lub regulującymi wiązanie i twardnienie.
Na czym polega wyższość superplastyfikatorów:
retencja urabialności, większe upłynnienie, większa redukcja wody zarobowej, mniejsze opóźnienia wiązania, brak w składzie formaldehydu, kompatybilność z dodatkami mineralnymi
Efektywność działania:
Cechy cementu: Wł. domieszki :
skład fazowy (C3A) struktura związku
zawartość alkaliów ciężar cząsteczkowy polimeru
ilość wolnego CaO ilość superplastyfikatorów
powierzchnia właściwa sposób dodawania
Kompatybilność: cement- superplastyfikator
Kryterium podziału - wg ΔH2O
środki uplastyczniające ( plastyfikatory)
ΔH2O 5-12% (8-15%)
- środki upłynniające ( superplastyfikatory)
ΔH2O >12% (>15%)
Dla superplastyfikatorów nowej generacji => ΔH2O >30%
Domieszki napowietrzające
Związki powierzchniowo czynne o działaniu hydrofobowym, mające zdolność do wytwarzania i stabilizowania dużej liczby pęcherzyków powietrza w mieszance betonowej, pozostających po stwardnieniu np. abitynian sodowy
stosowane od 0,05 - 0,5% masy cementu
objętościowa zawartość powietrza w mieszance =4÷6%
Cechy:
poprawa mrozoodporności (+)
zwiększenie nasiąkliwości (+)
spadek wytrzymałości (-)
Zastosowanie:
budownictwo hydrotechniczne
betony do nawierzchni drogowych i lotniskowych
betonowanie w warunkach zimowych
Jakość zależy od dokładności i jednorodności napowietrzenia. To z kolei jest zależne od intensywności mieszania ( im szybciej tym więcej pęcherzyków), granulometrycznego kruszywa (im mniej najdrobniejszych ziaren tym mniej pęcherzyków), sposób zagęszczania( im dłuższa wibracja tym więcej pęcherzyków ucieknie z mieszanki), sposób transportu mieszanki (pompowanie zmniejsza napowietrzanie).
Domieszki opóźniające wiązanie. Opóźnienie początku wiązania w technologii betonu. Preparaty przedłużające czas do rozpoczęcia przechodzenia mieszanki betonowej ze stanu plastycznego w sztywny zmniejszające rozpuszczalność składników cementu lub tworzące warstewki ochronne na ziarnach cementu
Zastosowanie:
- betonowanie podczas upałów
- beton towarowy
- pompowanie mieszanki betonowej
- beton architektoniczny
- układanie na dużych powierzchniach i przy dużych objetościach betonu
Domieszki uszczelniające. Preparaty zmniejszające przepuszczalność betonów narażonych na działanie wody pod zwiększonym ciśnieniem i zmniejszające nasiąkliwość.
Np. pyły krzemionkowe, popioły lotne, mączki kamienne, mielone pucowany, bentonit, żywice sylikonowe, emulsje bitumiczne
Działanie przez:
- zmniejszenie liczby i przekroju kanalików
- zablokowanie porów otworowych
- związanie wodorotlenku wapnia w nierozpuszczalne związki blokujące filtracje wody,
- hydrofobizacja wgłębna
Skuteczność domieszki - czynniki determinujące:
czas mieszania (sposób dodawania)
skład mieszanki (chemizm)
ilość domieszki
obecność innych domieszek (szczególnie plastyfikatory i superplastyfikatory)
rodzaj cementu (właściwości cementu, stopień rozdrobnienia cementu)
rodzaj kruszywa (uziarnienie)
temperatura
wskaźnik wodno - cementowy W/C
Przy dobieraniu domieszek do betonu należy kierować się zasadą kompatybilności cement - domieszka.
Dodatki:
- popioły lotne
- żużle wielkopiecowe
- włókna polipropylenowe
Popiół lotny
- poprawia urabialność mieszanki betonowej
- zwiększa odporność na SO2-4
- zwiększenie odporności betonu na temperaturę (z 400 -> 600oC)
- obniżenie zawartości cementu (przy betonach niższych klas)
- spowolnienie twardnienia
- zmniejszenie skurczu
- wodoodporność: maleje przy zamianie cementu na popiół; zwiększa się przy C=cost
- mrozoodporność: maleje (domieszki napowietrzające)
- niekiedy korozja stali (siarczki w popiele)
SiO2 ≥ 40%
SO3 ≤ 3%
Str. prażenia ≤ 7%
Powierzchnia właściwa ≥ 300m2/g (wg.Blaine'a)
Max ilość popiołów lotnych = 40% masy cementu
Żużel wielkopiecowy
Oddziałowywanie technologiczne podobne jak popiół lotny; granulowany, zmielony do miałkości popiołów
Włókna
Dodatki uodparniające na oddziałowywanie mechaniczne (stosowane po to by zmniejszyć skurcz w pierwszych 10h)
- jako mikrozbrojenie / zbrojenie rozproszone
Rola włókien
zmiana właściwości struktury kompozytu cementowego - powstawanie propagacji rys, redukcja pęknięć skurczowych, przenoszenie części sił wewnętrznych po zarysowaniu
Wpływ na to ma:
- równomierne rozmieszczenie włókien w matrycy
- przyczepność włókna - matryca
poprawa wytrzymałości - na rozciąganie przy zginaniu, na ściskanie; udarność; odporność na ścieranie; odporności zmęczeniowe; też: mrozoodporność i wodoszczelność
Włókna stalowe:
Parametry:
-długość 25-60mm
- średnica 0.5-2mm
- smukłość >=50
- wytrzymałość na rozciąganie stali, kształt prosty, z zakrzywionymi końcówkami, falisty.
Mają tendencję przy większej ilości do skupiania się w aglomeraty, tworząc tzw. jeże.
Włókna polipropylenowe
- produkowane jako fibrylowe (wiązki kilku włókien), cięte z folii lub włókna elementarne z przędzy
Właściwości włókien fibrylowych
- chropowate, dodatkowo rozdzielające się wskutek „mieszania” powierzchni-> z tego wynika dobra przyczepność z zaczynem cementowym; siatkowa postać włókien, 3-wymiarowe rozprowadzanie w matrycy.
-parametry: długość od 12-38mm, od 6 -12mm, średnica 35-40
m.
Wpływ włókien stalowych i polipropylenowych na właściwości betonu (tab)
Właściwość:
skurcz 2. wytrz. na ściskanie 3. wytrz. na rozciąganie 4 wytrz na zginanie 5. wytrz. na miejscowy dotyk 6. udarność 7. moduł sprężystości 8. mrozoodporność 9. ścieralność 10. wodoszczelność 11. nasiąkliwość
Rodzaje włókien:
stalowe:
ad.1) redukcja o około 30-50%
ad.2) wzrost o 10-30%
ad.3) wzrost o 20-40%
ad.4) wzrost o 30-70%
ad.5) wzrost o 15-30%
ad.6) wzrost do 6 razy
ad.7) praktycznie bez zmian
ad.8) wzrost o 30-60%
ad.9) redukcja do 50%
ad.10) praktycznie bez zmian lub niewielkie polepszenie
ad.11) bez zmian lub niewielki wzrost
polipropylenowe:
ad.1) redukcja o ok. 30-50%(zwłaszcza skurcz plastyczny)
ad.2) niewielki wzrost
ad.3) niewielki wzrost
ad.4) niewielki wzrost
ad.5) niewielki wzrost
ad.6) wzrost do 3 razy
ad.7) praktycznie bez zmian
ad.8) wzrost o ok. 30%
ad.9) praktycznie bez zmian
ad.10) polepszenie o ok 20%
ad.11) bez zmian lub niewielkie obniżenie
Wykonawstwo betonów hydrotechnicznych
Betony hydrotechniczne: wodoszczelność (wodoodporność) i/lub mrozoodporność i/lub odporność na erozję i/lubodporn. na kawitację
Przeznaczone do bud. hydrotechnicznych na których co najmniej na jedną powierzchnie chociaż częściowo oddziaływuje woda.
Konstrukcje hydrotech.: - niemasywne (g≤50cm); -średniomasywne(g=50-150cm); - masywne(g>150cm).
Zastosowanie:
zbiorniki na ciecze, obudowy rzek, kanały( Kon. niemasywne), filary, przyczółki, mostów, śluzy, jazy, zapory,(konst. masywne).
Uwarunkowania środowiskowe: -
- czynniki fizyczne, -
- oddz. chemiczne,
- oddz. mechanicz.(erozja, kawitacja, ścieranie),
- oddz. klimatyczne
- odzdz mrozu.
Uwarunkowania technologiczne: -związane z termiką betonów
Dobór składników:
-cem. : cem II, cem III, specjalne LH, HSL, NA
-kruszywa (kompozyty)
-dodatki: popioły, żużle, Pk, włókna(stalowe i PP)
-domieszki: pl i sp, napowietrzające, opóźniające, uszczelniające.
Technologia realizacji: ->konstr. masywne <-warunki dużej budowy
Ze zbrojeniem hybrydowym(włókna PP+stalowe) przydatne wówczas gdy zbrojenie włóknami stalowymi jest zbyt małe, by zupełnie wyeliminować rysy skurczowe. W takich betonach po działaniu włókien PP przejmują role zbrojenia rozproszonego przejmują włókna stalowe.
Szczególne właściwości: - mrozoodporność,- odporność na oddział. chemiczne, -wodoszczelność, -wytrz. na ściskanie - nasiąkliwość
Transport mieszanki betonowej:
- temp. mieszania = 5 - 30 ˚ C
- czas transportu = 20 - 120 min
Betonowanie z podziałem na bloki (betonowanie jednoetapowo)
- wariant ze stosowaniem przerw pionowych
- wariant ze stosowaniem przerw poziomych
Przerwy robocze - wynikają ze względów statyczno - konstrukcyjnych i uwarunkowań techniczno - organizacyjnych (szybkość wiązania, wymiary geometryczne, rotacja form).
Otwarte do ustąpienia występowania czasowo obciążeń technicznych wywołanych skurczem.
Przerwy dylatacyjne - wykonuje się przez pozostawienie szczelin o szerokości 1-2 cm przechodzących przez wszystkie elementy ścian. W ścianach zbiorników na ciecze w osi zdylatowanych elementów umieszcza się elastyczne taśmy dylatacyjne. Przerwy te stosuje się zarówno z uwagi na pracę termiczną konstrukcji oraz z uwagi na skurcz bądź pęcznienie betonu. Według Kobiaka i Stachurskiego gdy wpływy skurczowe zostały mocno zmniejszone przez wykonanie dylatacji roboczych, oraz gdy nie występują wpływy termiczne ( Np. przy zbiornikach obsypanych gruntem ) dylatacje stałe ścian zbiorników prostopadłościennych wykonuje się co około 40 cm . Jeżeli jednak wpływy termiczne są znaczne, odległość między dylatacjami powinna być zmniejszona do 12 cm .
Nie przestrzeganie podanych powyżej zaleceń, powoduje, że zdylatowane ściany klawiszują, a przerwy dylatacyjne ulegają nadmiernym przemieszczeniom podłużnym i poprzecznym. Stwarza to miedzy innymi mało elastyczny wygląd i nieszczelności.
Max odległości między pionowymi przerwami roboczymi konstrukcji ścian betonowych |
|
Grubość ściany (cm) |
Odstęp między dylatacjami (m) |
do 30 30 - 60 60 - 100 100 - 150 150 - 200 |
10 - 20 8 - 15 6 - 10 5 -8 4- 6 |