UKŁAD KRWIONOŚNY
Układ krwionośny reguluje wewnątrzustrojowy metabolizm (zapewnia współpracę i koordynację wszystkich układów, utrzymanie homeostazy w organizmie np. termoregulacja, ciśnienie osmotyczne, objętość płynów ustrojowych, stałość składów, odpowiedni odczyn pH, uwodnienie).
Budowa krwi (5-6l krwi - 1/12-1/20 masy ciała)
osocze 56%, pH = 7,5
woda 90%
związki organiczne 9%
białka 7-8%
fibrynogen
albuminy
globuliny
glukoza 0,1%
kwasy tłuszczowe
hormony
mocznik
amoniak
witaminy
enzymy
przeciwciała
związki nieorganiczne 1%
CO2
O2
jony wapnia
jony magnezu
jony fosforu
jony żelaza
chlorek sodu
elementy morfotyczne 44%
erytrocyty
dla mężczyzn: 5,5 mln/mm3, dla kobiet: 4,5 mln/mm3
są wtórnie bezjądrzaste, małe, dwuwklęsłe
niezdolne do poruszania się
powstają w erytropoezie (2,4 mln/s )
żyją ok. 120 dni, następnie są rozkładane w śledzionie (hemoliza), a hemoglobina w wątrobie (rozłożony w wątrobie hem jest wydalany z żółcią w postaci barwników żółciowych; w jelicie barwniki ulegają dalszemu rozkładowi przy udziale bakterii; kolor kału zależy od tych barwników np. jeśli przewód żółciowy zostanie zatkany przez kamień żółciowy, to barwniki te nie mogą się dostać do jelita - skutkiem kał barwy szarawej gliny)
zawierają hemoglobinę, zbudowaną m.in. z hemu, który nadaje krwi czerwoną barwę i umożliwia przyłączanie tlenu
enzymem powodującym zwiększenie ilości erytrocytów jest erytropoetyna
leukocyty
6-9 tys./mm3
bezbarwne, posiadają wszystkie organelle wewnątrzkomórkowe, znacznie większe od erytrocytów, kuliste lub owalne
zdolne do przenikania ścian naczyń włosowatych
zdolne do poruszania się (ruch pełzakowaty)
podział:
granulocyty
neutrofile 60%
eozynofile 2-4%
bazofile 0,5-1%
agranulocyty
limfocyty (T, B) 25-35%
monocyty 4-6%
trombocyty
200-400 tys./mm3
stanowią fragmenty komórek
uczestniczą w procesie krzepnięcie krwi:
Grupy krwi
GRUPA KRWI |
ANTYGEN GRUPOWY |
AGLUTYNINY |
NIE MOŻNA PODAĆ |
MOŻNA PODAĆ |
A |
A |
antyB (β) |
B, AB |
A, 0 |
B |
B |
antyA (α) |
A, AB |
B, 0 |
AB |
A i B |
brak |
brak |
A, B, AB, 0 |
0 |
brak |
antyA i antyB |
A, B, AB |
0 |
Reguła Landsteinera:
W surowicy krwi nigdy nie występują przeciwciała skierowane przeciwko własnym antygenom grupowym.
Czynnik Rh
Czynnik Rh występuje niekiedy na powierzchni erytrocytów. Osoby posiadające ten czynnik oznaczamy Rh+, brak czynnika określa się jako Rh-. W przypadku rasy białej Rh+ występuje u 85% ludzi, nie ma go 15% osób. Osoba bez czynnika wytwarza przeciwciała powodujące aglutynację krwinek Rh+.
Konflikt serologiczny
Jest to choroba, która zdarza się, gdy matka z układem antygenów krwi Rh- rodzi dziecko, które ma czynnik krwi Rh+ dziedziczony po ojcu. Konflikt serologiczny pojawia się w momencie, gdy podczas porodu niewielka ilość krwi dziecka dostaje się do krwioobiegu matki. Po przedostaniu się krwi dziecka z Rh+ do krwioobiegu matki z Rh- jej organizm zaczyna automatycznie wytwarzać przeciwciała przeciw antygenom obecnym w erytrocytach krwi jej dziecka. Przeciwciała te potrafią przenikać barierę immunologiczną płodu. Powoduje to, że w kolejnych ciążach, gdy dziecko dziedziczy po ojcu ponownie czynnik Rh+, przeciwciała matki atakują erytrocyty krwi płodu powodując ich destrukcję, co prowadzi do głębokiej anemii hamującej jego rozwój.
Budowa układu krwionośnego
serce (pompa ssąco-tłocząca)
naczynia krwionośne
tętnice (serce → tkanki)
żyły (tkanki → serce)
naczynia włosowate (tętnice ↔ żyły)
Naczynia włosowate
budowa
jednowarstwowy nabłonek płaski (tu zwany śródbłonkiem)
zróżnicowane ukrwienie w tkankach (w tkankach mało aktywnych np. w tkance tłuszczowej jest mniej naczyń włosowatych niż w tkankach aktywnych np. w tkance mięśniowej)
typy naczyń włosowatych
tętniczo-żylna (normalna sieć w tkankach)
żylno-żylna (sieć wrotna wątrobowa)
tętniczo-tętnicza (sieć dziwna nerki)
Porównanie tętnicy i żyły
CECHY WSPÓLNE |
CECHY RÓŻNE |
|
budowa trójwarstwowa:
|
tętnica |
żyła |
brak zastawek grubsza warstwa zewnętrzna liczne włókna sprężyste |
zastawki cieńsza warstwa zewnętrzna nieliczne włókna sprężyste |
Serce
budowa anatomiczna
elementy kurczliwe
swoiście poprzecznie prążkowana tkanka sercowa
elementy niekurczliwe
zastawki
więzadła
nabłonek płaski jednowarstwowy (wyściela przedsionki i komory)
tkanka łączna
budowa ściany serca
wsierdzie (nabłonek płaski jednowarstwowy)
śródsierdzie (tkanka mięśniowa)
nasierdzie (warstwa łącznotkankowa)
osierdzie
Serce znajduje się w worku osierdziowym, w którym znajduje się bardzo mała ilość płynu surowiczego zmniejszającego tarcie podczas bicia serca.
budowa strukturalna
Anatomiczna praca serca odbywa się dzięki tkance węzłowej serca. Głównym rozrusznikiem jest znajdujący się w ścianach prawego przedsionka węzeł zatokowo-przedsionkowy. Posiada wyspecjalizowane komórki mające zdolność do spontanicznych wyładowań, które rozpoczynają każdy cykl pracy serca.
Cykl pracy serca
rozkurz komór (skurcz przedsionków) 0,11s
skurcz komór 0,3s
rozkurcz komór i przedsionków (tzw. cisza elektryczna) 0,4s
0,81s
Cykl pracy serca
rozkurcz komór i przedsionków (tzw. cisza elektryczna) 0,4s
jamy serca wolno wypełniają się krwią z żył
zastawki półksiężycowate są zamknięte
zastawki przedsionkowo-komorowe są otwarte
ciśnienie krwi w sercu jest niskie
impulsy skurczowe powstałe we włóknach węzła zatokowo-przedsionkowego docierają do przedsionków i inicjują ich skurcz
skurcz przedsionków 0,11s
skurcz przedsionków powoduje zwiększenie w nich ciśnienia krwi i w rezultacie wtłoczenie krwi do komór przez otwarte zastawki przedsionkowo-komorowe
zastawki półksiężycowate są zamknięte
impulsy skurczowe wytworzone we włóknach węzła zatokowo-przedsionkowego docierają do komór i inicjują ich skurcz
skurcz komór 0,3s
skurcz komór powoduje zwiększenie w nich ciśnienia krwi i w rezultacie zamknięcie zastawek przedsionkowo-komorowych (pierwszy ton serca)
kiedy wartość ciśnienia krwi w komorach przekroczy wartość ciśnienia krwi w tętnicach, otwierają się zastawki półksiężycowate
krew wpływa do tętnic, komory wiotczeją, ciśnienie krwi zmniejsza się
kiedy wartość ciśnienia krwi w komorach spadnie poniżej wartości ciśnienia krwi w tętnicach, zamykają się zastawki półksiężycowate (drugi ton serca)
Cykl pracy serca trwa średnio 0,81s. Ciśnienie podczas skurczu serca wynosi ok. 120 mmHg, a podczas rozkurczu ok. 80 mmHg.
Za każdym razem, gdy lewa komora wtłacza krew do tętnic, ulegają one miejscowemu
rozszerzeniu, które przemieszcza się dalej jako fala odczuwana jako tętno. W
spoczynku tętno powinno wynosić ok. 72 uderzeń na minutę. Daje to 5l tłoczonej krwi w
ciągu 1 minuty (72 uderzenia x 70 ml objętości wyrzutowej komór serca) - tzw. rzut
minutowy serca.
Czynniki wpływające na pracę serca
wysiłek fizyczny
ból
podwyższona temperatura
adrenalina np. stres
tyroksyna
układ autonomiczny:
sympatyczny (współczulny) - przyspiesza
parasympatyczny (przywspółczulny) - zwalnia
ośrodek wazomotoryczny w rdzeniu przedłużonym (reguluje średnicę naczyń krwionośnych)
Układ limfatyczny
budowa
sieć naczyń limfatycznych
tkanka chłonna tworzy grudki i węzły chłonne oraz współtworzy migdałki podniebienne, grasicę i śledzionę
funkcje
gromadzenie i zwracanie płynu tkankowego do krwi
rola odpornościowa
transport lipidów wchłoniętych w przewodzie pokarmowym
Droga limfy do krwioobiegu
w pierwotnej postaci powstaje jako przesącz z naczyń włosowatych i komórek ciała, który zbiera się w przestrzeniach międzykomórkowych, z których dostaje się do najdrobniejszych włosowatych naczyń limfatycznych
z drobnych naczyń limfa odprowadzana jest już większymi naczyniami (przypominającymi żyły) do węzłów chłonnych
w węzłach chłonnych limfa ulega filtracji (usuwane są ciała obce). Oczyszczona składa się z:
części płynnej (woda, białko, cholesterol, żelazo, mikrokuleczki tłuszczu)
części upostaciowanej (w 95-97% to limfocyty)
z węzłów chłonnych limfa przepływa większymi naczyniami limfatycznymi, dalej większymi przewodami limfatycznymi do okolic podobojczykowych
w okolicach podobojczykowych limfa dostaje się do żył
odpowiada za krzepnięcie krwi
reguluje uwodnienie
odpowiada za odporność, zawiera immunoglobuliny (przeciwciała)
wszystkie elementy morfotyczne powstają z komórek macierzystych wytwarzanych w czerwonym szpiku
kostnym znajdującym się w jamach szpikowych kości długich i płaskich (z wiekiem zastępowany jest przez szpik żółty, który nie produkuje elementów morfotycznych) oraz w tkance kostnej gąbczastej
jest to cecha ewolucyjna większości ssaków, które zatraciły jądro komórkowe dla ograniczenia własnego
metabolizmu; wtórnie, bo komórki macierzyste z jakich powstają mają jądro komórkowe
EPO; powoduje lepsze utlenowanie krwi, więc jest stosowana np. przez sportowców jako środek dopingujący
ziarnistości w cytoplazmie, płatowate jądro, zdolność do fagocytozy - tzw. komórki żerne
ochrona przed infekcjami, namnażają się przy stanie zapalnym, powodują powstawanie ropy, wydzielają enzymy wytwarzając m.in. nadtlenek wodoru i wolne rodniki, obojętnochłonne
niszczenie obcych białek, namnażają się przy rekcjach alergennych oraz infekcjach wirusowych, bakteryjnych i
pasożytniczych, kwasochłonne
namnażają się przy reakcjach alergennych, zawierają histaminę i heparynę, zasadochłonne
brak ziarnistości w cytoplazmie, kuliste lub nerkowate jądro
mają duże, kuliste jądro
dojrzewają w grasicy (tzw. grasiczozależne); wyróżniamy: Th (rozpoznają antygen i wzbudzają limfocyty B do produkcji przeciwciał), Tc (niszczenie wirusów), Ts (powodują zmniejszenie reakcji odpornościowej
organizmu po neutralizacji antygenu)
dojrzewają w szpiku (tzw. szpikozależne), produkują przeciwciała
największe, mają zdolność do fagocytozy i zdolność szybkiego ruchu pełzakowatego, fagocytują bakterie i resztki obumarłych tkanek, wytwarzają interferon (czynnik hamujący namnażanie się wirusów); dojrzałe monotycty to tzw. makrofagi
nauka badająca grupy krwi to serologia
występuje w błonach erytrocytów (stąd erytrocyty warunkują grupę krwi)
występują w osoczu, mają charakter przeciwciał, są zdolne do aglutynacji (zlepiania krwinek przy zmieszaniu krwi różnych grup)
uniwersalny biorca, bo nie ma aglutyninów
uniwersalny dawca, bo nie ma antygenów grupowych
inaczej sieć cudowna nerki
inaczej puls
inaczej pojemność minutowa
inaczej naczynio-ruchowy
niewielkie skupienia tkanki chłonnej (np. ściany układu pokarmowego)
większe skupienia tkanki chłonnej
7
PROTROMBINA
TROMBINA
FIBRYNOGEN (rozpuszczony w wodzie)
FIBRYNA (nierozpuszczona w wodzie; włóknik) - skrzep
Trombokinaza (aktywator protrombiny, enzym powstający
z uszkodzonych trombocytów i naczyń krwionośnych)
Ca+2
działanie heparyny
I etap