Angażujący starszych pracowników mają z tego tytułu dodatkowy profit: są zwolnieni z opłacania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
Taka zasada obowiązuje od 1 lipca br. Tego dnia wprowadzono dwa rodzaje zwolnień ze składek na Fundusz Pracy (FP) i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP). Każde z nich jest adresowane do nieco innych uczestników rynku pracy.
Ulga 55/60
Pierwsza ulga ma powszechny charakter. Pracodawcy nie muszą płacić od lipca składek na FP (2,45 proc. podstawy wymiaru) i FGŚP (0,1 proc. podstawy wymiaru) za pracowników, którzy ukończą 60 lat (mężczyźni) i 55 lat (kobiety). Przy wynagrodzeniu podwładnego na poziomie 4 tys. zł oznacza to miesięczną oszczędność dla szefa ok. 100 zł.
Składki na FP opłaca się za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Obowiązek ten powstaje, gdy podstawa wymiaru wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie, czyli obecnie 1276 zł (w przypadku pracowników w pierwszym roku pracy 80 proc. minimalnego wynagrodzenia, czyli 1020,80 zł). Od 1 lipca br. dotyczy on tylko ubezpieczonych, którzy nie osiągnęli wieku wynoszącego co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn.
Ulga przysługuje pracodawcom za zatrudnionych pracowników, którzy 55 lat (kobiety) i 60 lat (mężczyźni) skończyli przed 1 lipca, jak i za tych, którzy wiek ten ukończą już po 30 czerwca. W pierwszym wypadku pracodawcy skorzystają z niego już od lipca, natomiast w drugim od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dana osoba ukończyła wymagany wiek. Tylko w wypadku tych, których 55. lub 60. urodziny przypadają pierwszego dnia danego miesiąca, zwolnienie z obowiązku opłacania tych składek przysługuje już od tego miesiąca.
Przy tej uldze nie ma znaczenia data zatrudnienia, liczy się wiek podwładnego, bez względu na to, czy już dawno pracuje w firmie, czy dopiero po 30 czerwca br. będzie do niej przyjęty.
Podobnie jest ze składką na FGŚP. Od lipca nie opłaca się jej za pracowników, którzy osiągnęli 55 lat (kobiety) i 60 lat (mężczyźni). Obowiązują takie same zasady, jak w wypadku składek na FP. Różnica dotyczy natomiast zakresu podmiotowego ulgi, czyli osób, za które ich płacić nie trzeba.
Także przedsiębiorcy
W razie zwolnienia z obowiązku opłacania składek na FP ulgę należy odnosić do osób wymienionych w art. 104 ust. 1 pkt 1 - 3 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (DzU z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm., dalej ustawa o promocji zatrudnienia). Oznacza to zatem, że można z niej skorzystać w wypadku pracowników, chałupników, zleceniobiorców lub świadczących pracę na podstawie innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Co ważne ulga przysługuje również osobom prowadzącym działalność gospodarczą i opłacającym za siebie składki na ubezpieczenia społeczne.
Przykład 1
Pan Andrzej ma 61 lat i prowadzi na własny rachunek niewielki sklep. Z tego tytułu opłaca za siebie pełne składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą (czyli inna osoba podlegająca ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym wymieniona w art. 104 ust. 1 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia) ma prawo do ulgi. Począwszy od składek należnych za lipiec, nie musi więc odprowadzać za siebie składek na FP. Da mu to w tym roku miesięcznie oszczędność 46,94 zł.