Mutualizm
Do oddziaływań miedzy gatunkami zaliczamy oddziaływania antagonistyczne (drapieżnictwo, konkurencja, pasożytnictwo, amensalizm) i nieantagonistyczne (mutualizm, komensalizm, protokooperacja);(neutralizm).
Wzajemne oddziaływanie między populacjami różnych gatunków, obu przynoszące korzyści i niezbędne do przetrwania każdego z nich. Mutualizm w przyrodzie jest powszechny i uważany za jedną z najważniejszych zależności międzygatunkowych, decydujących o funkcjonowaniu i strukturze ekosystemów(korzyści uzależniające populacje od siebie).
Przykłady:
Mikoryza
Bakterie brodawkowate na roślinach bobowatych
Mrówki bytujące na akacjach
Rozsiewanie nasion przez ptaki
Zapylanie kwiatów
Mikoryzą nazywa się związek, jaki istnieje pomiędzy wieloma roślinami zielonymi, a niektórymi gatunkami grzybów. Grzybnia styka się z korzeniami drzew leśnych, traw i roślin torfowisk. Pomaga im w pobieraniu wody i związków mineralnych z gleby, pełniąc rolę włośników. Roślina dostarcza grzybom odżywcze produkty fotosyntezy. Mikoryza występuje między innymi pomiędzy dębami, a borowikiem szlachetnym oraz pomiędzy grzybami, a storczykami( umożliwia zakwitania kwiatów).
Rośliny bobowate(np. groch, fasola, łubin, koniczyna, bób) wytwarzają flawonoidy, które wabią bakterie tworzące na korzeniach roślin charakterystyczne brodawki. Bakterie żyjąc w tych brodawkach, wiążą azot z powietrza, redukują go do jonów amonowych i dostarczają jego związki roślinie. Natomiast roślina zaopatruje bakterie w produkty fotosyntezy- głównie węglowodany. Dodatkowa korzyść- w wyniku tego rośliny dają plony o wyższej jakości i po przyoraniu mogą stanowić zielony nawóz.
Akacje i zasiedlające je mrówki w rejonach tropikalnych Ameryki stanowią przykład koewolucji dwóch gatunków, dla których współżycie ma charakter obustronnie korzystny. Mrówkolubne akacje mają duże, wypełnione miękką tkanką ciernie, które są zamieszkiwane przez mrówki. Mrówki przedziurawiają ściankę ciernia i wydrążają z jego wnętrza tę miękką tkankę, tworząc w ten sposób komorę. Jest to podstawowe źródło białka i tłuszczu dla mrówek. Zjadają one również bogate w cukry miodniki umieszczone u nasady ogonka liściowego. Liście akacji rozwijają się przez cały rok, stale dostarczając pokarmu mrówkom. W zamian za to mrówki atakują każdego roślinożercę próbującego zjadać liście lub korę drzewa. Oczyszczają też z roślinności powierzchnię ziemi wokół „swojego drzewa”. Jak wykazały badania drzewa akacjowe bez mrówek rosną wolniej i częściej giną.
Rozsiewanie nasion u wielu gatunków roślin odbywa się przy udziale ptaków lub ssaków. Związek pomiędzy orzechówką popielatą, a nasionami sosny północnoamerykańskiej dokładnie ilustruje zjawisko tego typu. Niektóre gatunki sosen północnoamerykańskich wytwarzają duże i pozbawione skrzydełek nasiona, które nie mogą być przenoszone przez wiatr. Nasiona te najczęściej wybierane są z szyszek przez orzechówki lub sójki i zakopywane w ziemi jako zapasy pokarmu. Często zdarza się, że ptaki ukryją więcej nasion niż są w stanie zjeść- nasiona nie zjedzone mogą kiełkować. Ptaki chowają w każdym miejscu po 3- 5 nasion pod ziemią, unikają przy tym miejsc zbyt wilgotnych, wybierając na kryjówki nasion mikrosiedliska o warunkach korzystnych dla ich kiełkowania. Siewki z nich wyrastające charakteryzują się bardzo dużą przeżywalnością. Inne gatunki zwierząt np. myszy czy wiewiórki też odżywiają się nasionami tego gatunku sosny, ale żaden z nich nie gromadzi ich w sposób sprzyjający kiełkowaniu.
Zoogamia rozpowszechniona jest wśród roślin kwiatowych, które korzystają przy zapylaniu z "usług" owadów, ptaków lub ssaków (np. nietoperzy). Zwierzęta te odżywiają się nektarem (zawierającym cukry i aminokwasy) i pyłkiem wytwarzanym przez kwiaty, a przy okazji przenoszą pyłek między roślinami ułatwiając w ten sposób zapłodnienie krzyżowe. Wśród zwierząt zapylających obserwuje się czasem specjalne przystosowania, np. u kolibrów- dłuższy lub krótszy dziób w zależności od tego czy specjalizują się w zapylaniu kwiatów o głębszych lub płytszych koronach kwiatowych. Ze strony roślin także występują pewne specjalizacje np. kształt kwiatu czy skład produkowanego nektaru (np. kolibry preferują nektar zawierający sacharozę, a niektóre ptaki wolą glukozę i fruktozę. Kwiaty wabią zwierzęta także barwą i zapachem np. nietoperze preferują duże, pachnące, jasne kwiaty typowe dla kaktusów.