COSINUS
Konspekt pracy
Strona tytu艂owa
Temat: Aspiracje edukacyjne
Cel pracy: Zapewnienie trafnego wyboru zawodu, obejmuj膮cego odpowiednie wykorzystanie zdolno艣ci cz艂owieka, z nastawieniem na realne planowanie w艂asnej przysz艂o艣ci, uwzgl臋dniaj膮ce zar贸wno osobiste d膮偶enia i potrzeby, jak te偶 po偶ytek dla og贸艂u.
Spis tre艣ci:
ROZDZIA艁 I
Problem aspiracji m艂odzie偶y szk贸艂 艣rednich w 艣wietle literatury
1.1. Poj臋cie aspiracji i poziomu aspiracji
1.2. Motywacyjne uwarunkowania aspiracji
1.2.1. Uwarunkowania osobowo艣ciowe
1.2.2. Uwarunkowania pedagogiczne
1.2.3 Uwarunkowania 艣rodowiskowe
1.3. Rodzaje aspiracji
ROZDZIA艁 II
Warto艣ci i inne czynniki okre艣laj膮ce kszta艂towanie si臋 aspiracji m艂odzie偶y
2.1. System warto艣ci a aspiracje
2.2. Aspiracje oraz plany 偶yciowe dorastaj膮cej m艂odzie偶y
2.3. Preferowane warto艣ci w艣r贸d przedstawicieli m艂odej generacji
ROZDZIA艁 III
Dynamika aspiracji edukacyjnych i zawodowych spo艂ecze艅stwa
czynnikiem zmian w postrzeganiu wykszta艂cenia
3.1 Wzrost aspiracji edukacyjnych spo艂ecze艅stwa
3.1.1 Europejski program kszta艂cenia online i zatwierdzania kompetencji w dziedzinie informatyki i multimedi贸w
Podsumowanie
Aneks:
Bibliografia
Ankiety
Metryczka
Prezentacja
1. Tytu艂: Aspiracje edukacyjne
2. Slajdy: 22
czcionka: bia艂a, fioletowa
t艂o: niebieskie
WST臉P
Ka偶dy ma w 偶yciu jakie艣 cele, d膮偶enia i plany, kt贸re chcia艂by
w przysz艂o艣ci osi膮gn膮膰 lub zrealizowa膰. Dla m艂odych ludzi s膮 one czym艣 szczeg贸lnym, poniewa偶 wyznaczaj膮 przysz艂膮 drog臋 偶yciow膮. Wszystkie plany zar贸wno mniej, jak i bardziej sprecyzowane, wymagaj膮 od nich du偶ego nak艂adu pracy i wysi艂ku, niekiedy tak偶e szcz臋艣cia.
Osi膮gni臋cia i dokonania w m艂odym wieku to dopiero pocz膮tek drogi, jak膮 wyznacza sobie m艂odzie偶. Siln膮 pobudk膮 oddzia艂uj膮c膮 na zachowania m艂odzie偶y s膮 aspiracje, to one decyduj膮 o jej planach 偶yciowych, bli偶szych
i dalszych inicjatywach. Jednym z najwa偶niejszych etap贸w realizacji plan贸w 偶yciowych cz艂owieka jest wykszta艂cenie. Bowiem ono okre艣la: jego miejsce w 偶yciu, przysz艂o艣膰, precyzuje hierarchi臋 najbardziej po偶膮danych warto艣ci, podnosi presti偶 spo艂eczny jednostki w 艣rodowisku.
Termin „aspiracje” obejmuje tu kszta艂towanie postaw m艂odzie偶y, kt贸re w znacznym stopniu podyktowane s膮 przez rodzin臋. To rodzice w decyduj膮cym stopniu wp艂ywaj膮 na wyb贸r szko艂y. Przynale偶no艣膰 spo艂eczna rodziny, jej wykszta艂cenie, pochodzenie i tradycje rodzinne, styl 偶ycia cz艂onk贸w rodziny tworz膮 zesp贸艂 cech, kt贸re oddzia艂uj膮 na aspiracje edukacyjne m艂odzie偶y. Warunki rodzinne stanowi膮 podstawowe 藕r贸d艂o do艣wiadcze艅, jakie zdobywa dziecko w pierwszych latach rozwoju. Rodzina odgrywa, wi臋c bardzo istotn膮 rol臋 w kszta艂towaniu motywacyjnych i osobowo艣ciowych w艂a艣ciwo艣ci dziecka. R贸wnie偶 poprzez kszta艂towanie charakteru i systemu warto艣ci dziecka, w znacznym stopniu decyduje o jego d膮偶eniach 偶yciowych.
ROZDZIA艁 I
Problem aspiracji m艂odzie偶y szk贸艂 艣rednich w 艣wietle literatury
1.1. Poj臋cie aspiracji i poziomu aspiracji
Rozwijaj膮c zagadnienie aspiracji edukacyjnych m艂odzie偶y, nale偶y przede wszystkim wyj艣膰 od zdefiniowania poj臋cia aspiracji. Najcz臋艣ciej termin ten okre艣la d膮偶enia, zamierzenia, marzenia dotycz膮ce wynik贸w w艂asnego dzia艂ania lub osi膮gni臋cia za jego po艣rednictwem po偶膮danych stan贸w zadowalaj膮cych dan膮 jednostk臋. Aspiracje powoduj膮 tak偶e podejmowanie r贸偶nych form aktywno艣ci s膮 wa偶nym stymulatorem ludzkiego dzia艂ania. Sprzyjaj膮 aktywnemu uczestnictwu i zaanga偶owaniu w wykonywanie zada艅.
W literaturze naukowej poj臋cie „aspiracje” jest r贸偶nie definiowane. ASPIRACJE z 艂ac. aspiratio, oznacza oddech. Potocznie aspiracje to „d膮偶enie do czego艣, pragnienie osi膮gni臋cia czego艣”, s膮 jednym z wa偶niejszych stymulator贸w ludzkiego dzia艂ania, kieruj膮 procesem uczenia si臋 jednostki,
jej dzia艂alno艣ci膮 tw贸rcz膮, maj膮 silny wp艂yw na podejmowanie przez jednostk臋 nowych dzia艂a艅.
W. Kopali艅ski okre艣la aspiracje jako „d膮偶enie (do osi膮gni臋cia czego艣), pragnienie (dopi臋cia celu, dobicia si臋 czego艣), ambicja”.Wed艂ug A. Janowskiego aspiracje to „w miar臋 trwa艂e i wzgl臋dnie silne 偶yczenia jednostki dotycz膮ce w艂a艣ciwo艣ci lub stan贸w, jakimi ma si臋 charakteryzowa膰 jej 偶ycie
w przysz艂o艣ci, oraz obiekt贸w, jakie w tym 偶yciu b臋dzie chcia艂a uzyska膰”.
Poj臋cie aspiracji wyst臋puje zar贸wno w psychologii jak i socjologii i jest ono rozmaicie przez te dziedziny definiowane. T. Lewowicki podaje za „Ma艂ym s艂ownikiem psychologicznym”, i偶 aspiracje to „pragnienie osi膮gni臋cia czego艣 znacz膮cego, d膮偶enie do jakiego艣 znacz膮cego celu, ambicja - przekonanie
o w艂asnych mo偶liwo艣ciach w danym szerszym lub w臋偶szym zakresie aktywno艣ci, b臋d膮ce dla cz艂owieka podstaw膮 oceny osi膮gni臋tych efekt贸w dzia艂ania”.
Aspiracje wi膮偶膮 w sobie takie poj臋cia jak: zamierzenia, czyli aspiracje zbli偶aj膮ce si臋 do zagadnie艅 plan贸w 偶yciowych i 偶yczenia, czyli mniej lub bardziej realne plany 偶yciowe, marzenia. Okre艣laj膮c aspiracje mo偶na przyj膮膰, 偶e s膮 one wynikiem w艂asnego dzia艂ania, opartym na wcze艣niejszych do艣wiadczeniach czy uzyskanych w przesz艂o艣ci informacjach.
W uj臋ciu socjologicznym aspiracje interpretowane s膮 jako hierarchia cel贸w lub warto艣ci, kt贸re to stanowi膮 podstaw臋 d膮偶e艅 ludzkich. Definiowane s膮 wtedy „jako zesp贸艂 d膮偶e艅 wyznaczonych przez hierarchi臋 cel贸w, kt贸re jednostka akceptuje oraz definiuje jako wa偶ne, i kt贸re przes膮dzaj膮 o jej planach 偶yciowych”. Poziom aspiracji wed艂ug socjolog贸w zale偶y od takich czynnik贸w jak: warto艣ci wpojone w procesie socjalizacji, czyli wypracowane refleksje o w艂asnych mo偶liwo艣ciach zdobyte na podstawie wcze艣niejszych do艣wiadcze艅, wymiaru osobowo艣ci czy okre艣lonych kryteri贸w (np. stan materialny, okre艣lone umiej臋tno艣ci...); Tak, wi臋c na gruncie socjologii rozbudowane zosta艂y badania nad idea艂ami, postawami i warto艣ciami.
Odmienne uj臋cia aspiracji potwierdzaj膮 konieczno艣膰 wzajemnej integracji przedstawionych punkt贸w widzenia. I zarazem dostarczaj膮 wiele informacji o istocie aspiracji.
1.2. Motywacyjne uwarunkowania aspiracji
Cz艂owiek posiada mechanizmy psychiczne, kt贸re determinuj膮 jego aktywno艣膰, spos贸b realizowania dzia艂ania. Bod藕cami tymi s膮 procesy motywacyjne, kt贸re wsp贸lnie z innymi czynnikami wp艂ywaj膮 na ka偶d膮 form臋 dzia艂alno艣ci ludzkiej. Prawid艂owe funkcjonowanie tych mechanizm贸w wp艂ywa na kszta艂towanie si臋 aspiracji.
Motywacja sk艂ania uczni贸w do nauki szkolnej, poprzez 艣wiadomo艣膰 jednostki do konieczno艣ci kszta艂cenia si臋, zdobycia zawodu, potrzeby zapewnienia sobie 艣rodk贸w do 偶ycia. Jednocze艣nie 艣wiadomo艣膰 m艂odzie偶y jest uwarunkowana sytuacj膮 spo艂eczn膮, w jakiej si臋 znajduje, sukcesami
i niepowodzeniami odnoszonymi w dzia艂aniu, kt贸re oddzia艂ywuj膮 na aspiracje za po艣rednictwem samooceny, struktury osobowo艣ci (obrazu w艂asnej osoby, samoakceptacji).
Rodzaje motywacji s膮 klasyfikowane wg potrzeb i pragnie艅 ludzkich.
Motywacj臋 mo偶na okre艣li膰 jako psychiczny proces regulacji. Wp艂ywa ona na przebieg proces贸w umys艂owych i kieruje dzia艂aniami, zapewniaj膮c rozw贸j jednostki oraz jej r贸wnowag臋 z otoczeniem. Motywacja to proces regulacji, od kt贸rego zale偶y kierunek ludzkich dzia艂a艅 oraz rozmiar si艂y, jak膮 cz艂owiek jest got贸w po艣wi臋ci膰 na realizacj臋 danego kierunku. Motywacja to proces duchowy, warunkuj膮cy d膮偶enie ku ustalonym celom.
Termin „motyw” pochodzi od 艂ac. s艂owa „movere - porusza膰, popycha膰. Ka偶dy bodziec sk艂aniaj膮cy jednostk臋 do dzia艂ania mo偶na nazwa膰 motywem.
Dzia艂anie umotywowane musi by膰 podj臋te w spos贸b 艣wiadomy dla realizacji okre艣lonego celu. M艂ode pokolenie do uczenia si臋 nak艂ania nie jeden motyw, ale ich z艂o偶ono艣膰 b臋d膮ca rezultatem dotychczasowych do艣wiadcze艅. Motywy wynikaj膮ce z zainteresowa艅, motywy praktyczno 偶yczeniowe, kt贸rych 藕r贸d艂em jest odkrywana perspektywa w艂asnej przysz艂o艣ci, motywy spo艂eczne (moralne, praktyczne i ideowe) i wiele innych. Zwi臋kszenie si臋 liczby motyw贸w przyswajania wiedzy przez uczni贸w stanowi korzystne zjawisko, 艣wiadcz膮ce o wzrastaj膮cym zaanga偶owaniu w edukacj臋.
Na proces kszta艂cenia si臋 uczni贸w maj膮 wp艂yw dwa czynniki motywacyjne, wewn臋trzne (motywacja wewn臋trzna - zalicza si臋 do niej: potrzeby, zainteresowania, ambicje, plany i d膮偶enia na przysz艂o艣膰 oraz cele
i idea艂y), jak i zewn臋trzne (motywacja zewn臋trzna - zalicza si臋 do niej: nagrody, kary, oceny, oraz wp艂yw os贸b i rzeczy). Zainteresowania wyra偶aj膮 pewien mniej lub bardziej trwa艂y stosunek jednostki do r贸偶nych dziedzin rzeczywisto艣ci. Niekt贸re rzeczy budz膮 szczeg贸lne zainteresowanie ludzi, czyli wywo艂uj膮 okre艣lony stosunek o przedmiotu, charakteryzuj膮cy si臋 aktywno艣ci膮 poznawcz膮 cz艂owieka wobec danego obiektu. Uczniowie posiadaj膮cy okre艣lone zainteresowania, ch臋tniej pracuj膮 i staraj膮 si臋 pozna膰 dog艂臋bniej interesuj膮c膮 ich dziedzin臋.
Ambicja to tak偶e istotny motyw uczenia si臋. Rozumiany jako „mniej lub bardziej trwa艂e d膮偶enie i nastawienie na wysoki stopie艅 uznania
dla w艂asnej osoby ze strony innych ludzi”.
1.2.1. Uwarunkowania osobowo艣ciowe
W literaturze wskazuje si臋 na du偶e znaczenie czynnik贸w psychicznych, wywieraj膮cych istotny wp艂yw na kszta艂towanie si臋 aspiracji edukacyjnych m艂odzie偶y.
Zdaniem A. Soko艂owskiej podstaw膮 do podejmowania samodzielnych decyzji s膮 r贸偶ne przemiany psychiczne, takie jak: „stopniowe przej艣cie
od subiektywnej do obiektywnej interpretacji zjawisk, uwolnienie si臋
od bezkrytycznego na艣ladownictwa r贸wie艣nik贸w”, tworzenie si臋 samokontroli, oparcie post臋powania na 艣wiadomo艣ci i obowi膮zku.
Wszystko to sk艂ada si臋 na dojrza艂o艣膰 psychiki cz艂owieka. Autorka przypisuje te偶 istotne znaczenie kierunkom zainteresowa艅 i zami艂owa艅, kt贸re wi膮偶膮 si臋
z wyborem zawodu. Nale偶y tak偶e tu zwr贸ci膰 uwag臋 na zaspokajanie potrzeb psychicznych, do kt贸rych nale偶膮: potrzeba sukcesu, dzia艂ania, uznania, zmian, bezpiecze艅stwa i samopotwierdzenia. Od nich zale偶y r贸wnie偶 kszta艂towanie si臋 aspiracji. Wa偶nym czynnikiem s膮 tak偶e postawy wp艂ywaj膮ce
na dzia艂alno艣膰 cz艂owieka i 偶yciowe wzory sukcesu m艂odzie偶y. Nadmiernie wysoki poziom aspiracji nara偶a uczni贸w na niepowodzenia, za艣 niski nie mobilizuje do dzia艂ania. Jednocze艣nie wykonanie wi膮偶膮cych si臋
z nimi zada艅 nie daje podopiecznym poczucia satysfakcji, nie przynosi poczucia sukcesu.
Wp艂yw sukces贸w i niepowodze艅 na poziom aspiracji jest uzale偶niony od zmiennych osobowo艣ciowych. Nale偶膮 do nich - samoocena, poziom l臋ku oraz akceptowana hierarchia warto艣ci. Silny wp艂yw tych czynnik贸w, czyli wysoki poziom l臋kliwo艣ci obni偶a samoocen臋 i wp艂ywa na aspiracje, powoduj膮ce niedocenianie w艂asnego potencja艂u. Mo偶na domniemywa膰, 偶e wysoki poziom l臋ku, mo偶e powodowa膰 po doznanym sukcesie, i偶 poziom aspiracji b臋dzie si臋 utrzymywa艂 na tym samym poziomie lub nawet obni偶a艂. Z kolei po niepowodzeniu, mo偶e wyst膮pi膰 podwy偶szenie si臋 poziomu aspiracji spowodowane wp艂ywem silnego pobudzenia emocjonalnego. Im wi臋cej pozytywnych ocen otrzymujemy od otoczenia, tym wy偶ej siebie oceniamy. Potrzeba utrzymania sta艂ej i wysokiej samooceny jest jednym z motyw贸w ludzkiego dzia艂ania. W zwi膮zku, z czym pragnienie pozytywnego my艣lenia o sobie 艣wiadczy o ch臋ci realizowania zamierzonych cel贸w. Pe艂ni funkcje wska藕nika tego, w jakim stopniu jeste艣my akceptowani przez innych, umo偶liwia funkcjonowanie w 艣wiecie spo艂ecznym. W艂a艣ciwie ukszta艂towana samoocena jest wyrazem dojrza艂o艣ci jednostki, za艣 nieprawid艂owa, zmieniaj膮ca si臋 艣wiadczy o niedojrza艂o艣ci emocjonalnej.
Wymienione wy偶ej czynniki psychologiczne sk艂adaj膮 si臋 na osobowo艣膰 cz艂owieka. St膮d mo偶na wyci膮gn膮膰 wniosek, i偶 kszta艂t osobowo艣ci jednostki wp艂ywa na jej aspiracje edukacyjne. Za艣 czynniki determinuj膮ce aspiracje edukacyjne s膮 bardzo silne, wzajemnie si臋 艂膮cz膮 i przenikaj膮.
1.2.2. Uwarunkowania pedagogiczne
Szko艂a jest drug膮 instytucj膮 obok rodziny, maj膮c膮 zasadniczy wp艂yw na kszta艂towanie cz艂owieka. Jako naczelna instytucja o艣wiatowo - wychowawcza jest nie tylko ogniwem mi臋dzy rodzin膮 i spo艂ecze艅stwem, ale r贸wnie偶 艣rodowiskiem, w kt贸rym odzwierciedlaj膮 si臋 przejawy 偶ycia spo艂ecznego. Jednym z zada艅 szko艂y 艣redniej jest kierowanie jej absolwent贸w do wy偶szych uczelni zgodnie z ich zainteresowaniami, uzdolnieniami. Funkcjonowanie szko艂y powinno uwzgl臋dnia膰 potrzeby rynku pracy, wyb贸r przez wychowanka kierunku kszta艂cenia, uczelni, zawodu, co wskazuje na aspekt spo艂eczny szko艂y.
System o艣wiaty zapewnia realizacj臋 prawa ka偶dego obywatela
do kszta艂cenia si臋 oraz prawa dzieci i m艂odzie偶y do wychowania i opieki, mo偶liwo艣膰 zak艂adania i prowadzenia szk贸艂 oraz plac贸wek przez r贸偶ne podmioty, zak艂ada opiek臋 nad uczniami szczeg贸lnie uzdolnionymi poprzez umo偶liwianie realizowania indywidualnych program贸w nauczania. „Elementarnym zadaniem szko艂y w naszym systemie o艣wiatowym, jest wychowanie cz艂owieka, jego wszechstronne przygotowanie do 偶ycia poprzez zapewnienie w艂a艣ciwych warunk贸w rozwoju umys艂owego, moralno - spo艂ecznego i estetycznego”.
Wsp贸艂czesne nauczanie powinno przygotowywa膰 ucznia do charakterystycznych funkcji danego etapu 偶ycia, ale „uczy膰 si臋, jak 偶y膰, uczy膰 si臋, jak si臋 uczy膰, aby przez ca艂e 偶ycie m贸c przyswaja膰 sobie now膮 wiedz臋, uczy膰 si臋 my艣le膰 swobodnie i krytycznie, uczy膰 si臋 kocha膰 艣wiat czyni膰 go bardziej ludzkim, uczy膰 si臋, jak si臋 rozwija膰 samemu w pracy tw贸rczej”. Szko艂a umo偶liwia wychowankowi poznawanie 艣wiata, kultury, ujawnia jego zainteresowania i uzdolnienia, pomaga mu w poszukiwaniu duchowych warto艣ci 偶ycia, kszta艂towaniu w艂asnego systemu warto艣ci, samoidentyfikacji narodowej i kulturowej, kszta艂towaniu postaw patriotycznych, zdobyciu wykszta艂cenia. Szko艂a zapewnia opiek臋, poszanowanie praw ucznia oraz warunki prawid艂owego rozwoju psychofizycznego, w zwi膮zku, z czym wspiera rozw贸j osobowo艣ci, aktywno艣膰 poznawcz膮 i tw贸rcz膮, rozw贸j wra偶liwo艣ci, samowychowanie, samokszta艂cenie oraz inne dzia艂ania ucznia. O艣wiata ma na celu oddzia艂ywa膰, kszta艂ci膰 wielostronnie osobowo艣膰 ucznia, przygotowywa膰 go do 偶ycia i pracy w r贸偶nych dziedzinach dzia艂alno艣ci ludzkiej, wyposa偶y膰 w wiedz臋 i kwalifikacje.
Szko艂a mo偶e wp艂ywa膰 na aspiracje edukacyjne poprzez 艂膮czenie metod, form, 艣rodk贸w i warunk贸w dydaktyczno - wychowawczych, kt贸re maj膮 na uwadze uzdolnienia, potrzeby i zainteresowania uczni贸w. W szczeg贸lno艣ci chodzi tu o zaspokojenie potrzeby poznawczej, czyli zapewnienie uczniom zdobycia intelektualnej orientacji w 艣wiecie, zrozumienie wyst臋puj膮cych w nim zjawisk, co ma prowadzi膰 m艂odzie偶 do okre艣lenia sensu 偶ycia, znalezienia swojego miejsca, zgodnie z w艂asnymi mo偶liwo艣ciami i celami. Poprzez zaspokajanie tych potrzeb szko艂a mo偶e kszta艂towa膰 aspiracje edukacyjne, kt贸re formuje m艂odzie偶 na podstawie poczucia sensu 偶ycia i cel贸w, jakie sobie stawia.
Proces edukacyjny w szkole kszta艂tuje aspiracje edukacyjno - zawodowe, akcentuj膮c rozw贸j osobowo艣ci uczni贸w, opiera si臋 na czynnikach pracy, skupionych wok贸艂 podej艣cia:
indywidualnego - uwzgl臋dniaj膮cego uzdolnienia i zainteresowania poszczeg贸lnych uczni贸w, a tak偶e ich potrzeby i oczekiwania.
艣rodowiska wychowawczego, sprzyjaj膮cego rozwojowi osobowo艣ci jednostki, poprzez warunki aktywizuj膮ce i usamodzielniaj膮ce ucznia, atmosfer臋 wzajemnego zaufania, wsp贸艂pracy i wsp贸艂odpowiedzialno艣ci
otwarcia szko艂y na 艣wiat wsp贸艂czesny, dla r贸偶nych pozaszkolnych 藕r贸de艂 informacji, szczeg贸lnie przydatnych w przygotowaniu do 偶ycia, do w艂a艣ciwego wyboru kierunku dalszego kszta艂cenia, do pe艂niejszej samorealizacji w pracy zawodowej.
Rozwijanie uzdolnie艅, aspiracji i zainteresowa艅 uczni贸w, odbywa si臋 m. in. przez praktyczn膮 realizacj臋 zaj臋膰 nadobowi膮zkowych w szkole, np. kolonie, praktyki wakacyjne czy zaj臋cia pozalekcyjne itp.
1.2.3 Uwarunkowania 艣rodowiskowe
Grupy spo艂eczne narzucaj膮 jednostce cele i idea艂y, wzbudzaj膮 ambicje okre艣lonego sukcesu, kszta艂tuj膮 艣wiadomo艣膰 mo偶liwo艣ci i szans 偶yciowych, wywieraj膮, zatem wp艂yw na post臋powanie. Tote偶 „艣rodowiska spo艂eczne,
w kt贸rych przebywa cz艂owiek, wyra藕nie determinuj膮 pojawienie si臋
i kszta艂towanie ludzkich pragnie艅 i d膮偶e艅”. Swoista rola przypada tutaj rodzinie, w kt贸rej jednostka dojrzewa.
„Rodzina jest jedn膮 z podstawowych grup formu艂uj膮cych pewne normy post臋powania i tworz膮cych jakie艣 hierarchie warto艣ci. Obraz tych hierarchii
i tre艣ci norm zale偶y m.in. od wykszta艂cenia rodzic贸w, statusu spo艂ecznego cz艂onk贸w rodziny, pochodzenia i tradycji rodzinnych, klimatu wychowawczego, warunk贸w materialnych rodziny”. Z powy偶szych sformu艂owa艅 wynika, i偶 nale偶y zbada膰 wp艂ywy i warunki 艣rodowiskowe rodziny, czyli zapozna膰 si臋 z og贸ln膮 sytuacj膮 rodziny, jej warunkami materialnymi, poziomem 偶ycia spo艂ecznego, moralnego, poziomem wykszta艂cenia i kultury rodzic贸w, gdy偶 to one determinuj膮 aspiracje m艂odzie偶y.
Rodzina od chwili narodzin dziecka wp艂ywa na jego wszechstronny rozw贸j, przekazuj膮c mu okre艣lone nawyki, umiej臋tno艣ci, warto艣ci, kszta艂tuje jego osobowo艣膰, dlatego stanowi istotny czynnik w tworzeniu planu 偶yciowego m艂odego cz艂owieka. Przez jej pryzmat dziecko patrzy na 艣wiat.
Usamodzielniaj膮c si臋 i podejmuj膮c decyzj臋 o dalszym losie, m艂ody cz艂owiek ma ju偶 pewne pogl膮dy na to, co w 偶yciu jest wa偶ne, co nale偶a艂oby zdoby膰, osi膮gn膮膰. Wp艂ywy rodziny nie zawsze s膮 pozytywne, ale w ka偶dym przypadku oddzia艂uj膮 na osobowo艣膰 dziecka i maj膮 niezaprzeczalne znaczenie dla wyboru przez nie dalszej drogi 偶yciowej. A. Janowski potwierdza, 偶e rodzina wywiera wp艂yw na aspiracje dziecka to te偶 podzieli艂 wp艂ywy na trzy kategorie: spo艂eczno - statutowe, rzeczowe, intencjonalne. Pierwszy z nich dotyczy mi臋dzy innymi miejsca zamieszkania, wykszta艂cenia, rodzaju i wielko艣ci mieszkania, pozycji spo艂ecznej rodzic贸w. Drugi obejmuje obycie i umiej臋tno艣膰 pos艂ugiwania si臋 r贸偶nymi przedmiotami. Na aspiracje maj膮 wp艂yw: ksi膮偶ki, 艣rodki masowego przekazu, urz膮dzenia techniczne. Trzeci rodzaj czynnik贸w to wed艂ug autora „(...)艣wiadome oddzia艂ywanie rodzic贸w, ich opinie i pogl膮dy, przekonania, cenione przez nich warto艣ci, a tak偶e wzory uczestnictwa w kulturze, spos贸b sp臋dzania wolnego czasu, popierane lub lekcewa偶one wzorce zachowa艅 i sukcesu itp.”.
Oddzia艂ywanie rodziny jest wieloczynnikowe. Przejawia si臋 ono chocia偶by
w fakcie urodzenia dziecka w okre艣lonej rodzinie. Z uznawanymi w jej klasie warto艣ciami i normami, machinalnie okre艣la jego pozycj臋 spo艂eczn膮 jak r贸wnie偶 punkt 偶yciowego startu ucznia. Wskazuj膮c wp艂yw pozycji spo艂ecznej rodziny na aspiracje edukacyjne dzieci, pojawia si臋 r贸wnocze艣nie kwestia miejsca zamieszkania, kt贸ra jest wa偶nym czynnikiem, maj膮cym wp艂yw na plany 偶yciowe m艂odzie偶y. W szczeg贸lno艣ci kwestia pochodzenia dziecka, czy wywodzi si臋 z rodziny wiejskiej czy miejskiej. Poniewa偶 miasto dostarcza wi臋cej bod藕c贸w stymuluj膮cych rozw贸j dziecka, to r贸wnie偶 przewa偶aj膮 w nim zawody wymagaj膮ce wy偶szych kwalifikacji.
Bywa, 偶e rodzice narzucaj膮 dzieciom swoje wybory lub nierealnie oceniaj膮 ich mo偶liwo艣ci. Pod wp艂ywem takiego oddzia艂ywania mo偶e si臋 rozwija膰 niech臋膰 do domu rodzinnego i tendencja do odrzucenia wp艂ywu rodzic贸w. W ka偶dym 艣rodowisku istniej膮 okre艣lone stereotypy dotycz膮ce okre艣lonych zawod贸w, stanowisk i pozycji spo艂ecznych. Wyobra偶enia oraz walory przypisywane okre艣lonym zawodom s膮 wa偶nym czynnikiem przy okre艣laniu cel贸w zawodowych m艂odzie偶y, poniewa偶 przypisany presti偶 okre艣lonego zawodu wp艂ywa na decyzje w sprawie dalszego kszta艂cenia lub zaniechania jej.
艢rodowisko rodzinne jest pierwszym 艣rodowiskiem wychowawczym
w 偶yciu dziecka. Tu nabywa on pierwszych do艣wiadcze艅 i nawyk贸w, kt贸re rzutuj膮 na jego przysz艂e 偶ycie. Uwarunkowania 艣rodowiska domowego s膮 modeluj膮cym czynnikiem wp艂ywaj膮cym na osi膮gni臋cia szkolne ucznia. Wp艂ywu tych czynnik贸w nie mo偶na traktowa膰 odr臋bnie, poniewa偶 wzajemnie tworz膮 one zwi膮zki a tak偶e wsp贸艂dzia艂aj膮. Zatem atmosfera wychowawcza domu rodzinnego, w jakim wzrasta i rozwija si臋 m艂ody cz艂owiek, wywiera istotny wp艂yw na p贸藕niejszy jego stosunek do nauki.
Kolejnym czynnikiem warunkuj膮cym kszta艂towanie si臋 aspiracji m艂odzie偶y jest grupa r贸wie艣nicza oraz uznawane w niej normy.
Grupa mo偶e udzieli膰 silnego wsparcia jednostce, je偶eli akceptuje jej d膮偶enia, je艣li nie akceptuje, mo偶e poci膮ga膰 to z sob膮 przykre konsekwencje.
Sprzyja膰 mo偶e to powstawaniu postaw konformistycznych jednostki wobec standard贸w wytworzonych przez grup臋.
1.3. Rodzaje aspiracji
Aspiracje s膮 istotnym stymulatorem ludzkiego dzia艂ania. Sprzyjaj膮 czynnemu uczestnictwu i zaanga偶owaniu w wykonywanie zada艅, realizowanych przez jednostki i grupy spo艂eczne. Aspiracje mog膮 dotyczy膰 wielu obiekt贸w, przez co okre艣laj膮 r贸偶ne cele, do kt贸rych zmierzaj膮 poszczeg贸lne jednostki lub grupy. R贸偶na te偶 bywa tre艣膰 aktywno艣ci oraz tre艣膰 po偶膮danych obiekt贸w. W literaturze dokonano typologii tych obiekt贸w, dziedzin, w kt贸rych przejawiaj膮 si臋 aspiracje.
T. Lewowicki, klasyfikuje aspiracje ze wzgl臋du na ich tre艣膰:
aspiracje dotycz膮ce nauki szkolnej - r贸偶nych tre艣ci, poziom贸w kszta艂cenia i dr贸g edukacyjnych,
d膮偶enia zwi膮zane z zawodem lub prac膮 zawodow膮,
aspiracje zwi膮zane z 偶yciem osobistym,
d膮偶enia materialne,
aspiracje kulturalne, dotycz膮ce uczestnictwa w 偶yciu kulturalnym,
aspiracje spo艂eczne - polityczne, dotycz膮ce aktywno艣ci w ramach
grup spo艂ecznych,
aspiracje moralne, zwi膮zane z pewnymi warto艣ciami czy normami , etycznymi,
d膮偶enia ludyczne, zwi膮zane z zabawow膮 form膮 sp臋dzania czasu.
Wymienia si臋 r贸wnie偶 podzia艂y, ze wzgl臋du na odmienne kategorie, np. czas, gdzie m贸wimy o aspiracjach aktualistycznych i perspektywistycznych. Pierwsza z nich to, „...zamierzenia, kt贸re mog膮 by膰 zrealizowane w bliskiej przysz艂o艣ci za po艣rednictwem czynno艣ci wykonywanych w okre艣lonej sytuacji dzia艂aniowej. Aspiracje perspektywiczne natomiast to zamierzenia dotycz膮ce przysz艂ych osi膮gni臋膰 lub przysz艂ych wynik贸w dzia艂ania w zakresie uczenia si臋, dzia艂alno艣ci zawodowej, spo艂ecznej, naukowej, kulturalnej, sportowej. Realizacja zwi膮zanych z tym cel贸w wymaga d艂u偶szego czasu, kt贸ry mo偶e obejmowa膰 wiele miesi臋cy, lat, a nawet ca艂e 偶ycie”.
Aspiracje mog膮 dotyczy膰 r贸偶nych dziedzin 偶ycia cz艂owieka.
A. Janowski wskazuje typowe aspiracje ludzkie:
dotycz膮ce przysz艂ej nauki - wg autora ten rodzaj d膮偶e艅 charakteryzuje si臋 pytaniem: „Cz艂owiekiem, o jakiej wiedzy jednostka pragnie zosta膰?”;
dotycz膮ce zawodu, jego rodzaju, funkcji wykonywanych w ramach zawodu, miejsca pracy, w艂a艣ciwo艣ci wykonywanej pracy;
dotycz膮ce sposobu u艂o偶enia sobie 偶ycia osobistego b膮d藕 rodzinnego; autor wyodr臋bnia tu aspiracje dotycz膮ce posiadania rzeczy, dotycz膮ce standardu i sposobu 偶ycia, miejsca zamieszkania, mi艂o艣ci, ma艂偶e艅stwa, dotycz膮ce wzorc贸w sp臋dzania wolnego czasu, uczestnictwa w kulturze;
aspiracje odnosz膮ce si臋 do sfery moralno - spo艂eczno - ideowej; dotycz膮ce tego, jakim warto艣ciom cz艂owiek pragnie si臋 podporz膮dkowa膰 zgodnie, z jakimi normami chce post臋powa膰;
e) dotycz膮ce prywatnych zainteresowa艅 i zami艂owa艅
ROZDZIA艁 II
Warto艣ci i inne czynniki okre艣laj膮ce kszta艂towanie si臋 aspiracji m艂odzie偶y
2.1. System warto艣ci a aspiracje
Aspiracje 艂膮czy si臋 trwale z warto艣ciami, kt贸re s膮 wa偶ne w kszta艂towaniu planu 偶yciowego m艂odzie偶y. Rozwa偶aj膮c zwi膮zek mi臋dzy tymi poj臋ciami nale偶y uprzednio przeanalizowa膰 poj臋cie warto艣ci.
Warto艣ci obejmuj膮 i normuj膮 wszystkie wymiary 偶ycia. Dotycz膮 sfery fizycznej, psychicznej, duchowej i spo艂ecznej. Stanowi膮 kryterium postawy, jak i decyzji w odniesieniu do wszystkich sfer, kt贸re umo偶liwiaj膮 cz艂owiekowi integralny rozw贸j oraz realizacj臋 jego aspiracji. Warto艣ci wyznaczaj膮 postawy wobec ludzi i rzeczy. Rzutuj膮 tym samym na stany emocjonalne, oraz wp艂ywaj膮 na samoocen臋. Wybieraj膮c dan膮 warto艣膰 cz艂owiek przypisuje j膮 ludziom lub obiektom. Ludzie warto艣ciuj膮, je艣li ceni膮 jedne rzeczy ponad innymi. W ramach r贸偶nych dyscyplin warto艣ci s膮 rozmaicie definiowane. Poj臋cie to w zale偶no艣ci od dziedziny naukowej zacz臋艂o uzyskiwa膰 swoisty charakter. Psychologowie rozpatruj膮 warto艣ci ze wzgl臋du na ich znaczenie w 偶yciu psychicznym cz艂owieka, socjologowie przyjmuj膮 pod uwag臋 regulacyjne funkcje warto艣ci w 偶yciu spo艂ecznym, za艣 antropolog贸w kultury interesuje przede wszystkim wp艂yw warto艣ci na tworzenie, upowszechnianie i trwa艂o艣膰 d贸br kultury.
Warto艣ci w 艣wiadomo艣ci ludzi nie funkcjonuj膮 osobno, lecz tworz膮 okre艣lone uk艂ady, czyli system warto艣ci. Ogniwa integruj膮ce ten system s膮 r贸偶ne. Czasami wynikaj膮 one z miejsca zajmowanego w strukturze spo艂ecznej, z ukszta艂towanej to偶samo艣ci narodowej, orientacji politycznej lub ideowej, wyznawanej religii, p艂ci, przynale偶no艣ci do okre艣lonej grupy pokoleniowej.
Socjolodzy zak艂adaj膮, 偶e system warto艣ci jest zbudowany hierarchicznie, z czego wynika, 偶e jednym warto艣ciom mo偶na przyzna膰 wy偶sz膮 lub ni偶sz膮 rang臋. Zatem istniej膮 okre艣lone hierarchie warto艣ci, kt贸re nie musz膮 by膰 trwa艂e a poszczeg贸lne warto艣ci mog膮 zajmowa膰 r贸wnorz臋dne miejsca. Ustalenie hierarchii warto艣ci, pozwala na zmierzenie rangi okre艣lonych warto艣ci oraz zbadanie, jakie miejsce zajmuj膮 w 偶yciu m艂odzie偶y.
Aspiracje 艂膮czy si臋 cz臋sto z warto艣ciami, jako istotnym elementom
w kszta艂towaniu si臋 planu 偶yciowego m艂odzie偶y. W zwi膮zku z przysz艂o艣ci膮 cz艂owiek cz臋sto przejawia pewne oczekiwania, kt贸re dotycz膮 przewidywanego zachowania si臋 czynnik贸w zewn臋trznych, kt贸re maj膮 w zasadniczy spos贸b wp艂yn膮膰 na aspiracje. Uk艂ad aspiracji i d膮偶e艅 jednostki tworz膮 ca艂膮 orientacj臋 偶yciow膮. Aspiracje s膮 czynnikiem silnie determinuj膮cym zachowanie cz艂owieka, wsp贸艂decyduj膮 o planach 偶yciowych oraz bli偶szych i dalszych zamierzeniach, pragnieniach, a tak偶e warunkuj膮 w wysokim stopniu aktywno艣膰 jednostki zwi膮zan膮 z realizacj膮 jej plan贸w 偶yciowych. Dlatego te偶 system warto艣ci jest wska藕nikiem aspiracji i preferencji przysz艂o艣ciowych jednostki. Poznanie takich kryteri贸w, pozwoli na zaznajomienie si臋 z pragnieniami i d膮偶eniami m艂odego pokolenia, jak i wychowawczego wspierania lub modyfikowania ich ambicji.
2.2. Aspiracje oraz plany 偶yciowe dorastaj膮cej m艂odzie偶y
Aspiracje i plany 偶yciowe dorastaj膮cej m艂odzie偶y odgrywaj膮 niebagateln膮 role w obecnym i przysz艂ym funkcjonowaniu spo艂ecze艅stwa, gdy偶 obraz i rozw贸j spo艂ecze艅stwa w du偶ym stopniu wyznacza m艂odzie偶. Dlatego celowym zabiegiem badawczym jest analiza i ocena systemu kszta艂towania si臋 cel贸w m艂odego pokolenia. W literaturze podkre艣la si臋 istot臋 rozwoju psychicznego cz艂owieka, w kt贸rym jest on zdolny do perspektywicznego okre艣lania przysz艂o艣ci, oraz planowania jej. Proces ten przypada na okres dojrzewania m艂odzie偶y.
We wczesnym okresie rozwoju, aspiracje m艂odzie偶y wyst臋puj膮 w formie niewyra藕nie sprecyzowanych marze艅 i pragnie艅 dotycz膮cych np. przysz艂ego 偶ycia, wyboru zawodu itd.. S膮 to aspiracje 偶yczeniowe, kt贸re z czasem przekszta艂caj膮 si臋 w aspiracje dzia艂aniowe, czyli pomys艂y odnosz膮ce si臋 do okre艣lonych dzia艂a艅.
Poj臋cie planu 偶yciowego m艂odzie偶y kszta艂tuje si臋 poprzez ca艂okszta艂t cech psychicznych jak i wszelkich form dzia艂alno艣ci jednostki, do kt贸rych m艂odzie偶 zmierza w okresie dorastania. G艂贸wn膮 rol臋 w planowaniu w艂asnej przysz艂o艣ci odgrywaj膮 wewn臋trzne d膮偶enia m艂odzie偶y, do wyboru dalszego kszta艂cenia i zawodu, czyli aspiracje edukacyjno - zawodowe. Tak偶e aktualna sytuacja na rynku pracy w pa艅stwie i systemie edukacji sprawia u m艂odzie偶y szk贸艂 艣rednich stan szczeg贸lnego napi臋cia psychicznego, kt贸ry „E. Erikson uwa偶a za g艂贸wne t艂o kryzysu psychospo艂ecznego w rozwoju osobowo艣ci w wieku dorastania”. Wyb贸r drogi 偶yciowej przez uczni贸w jest zwi膮zany z okre艣leniem ich aspiracji edukacyjnych, kt贸re stanowi膮 jedno z najwa偶niejszych zada艅 m艂odego cz艂owieka.
Wyb贸r zawodu 艂膮czy si臋 z u艣wiadomieniem sobie przez podmiot w艂asnego ja, czyli z por贸wnywaniem swoich zamierze艅, ambicji z mo偶liwo艣ciami, zainteresowaniami. Wyobra偶enie o sobie samym jest uzale偶nione聽 od samooceny, umiej臋tno艣ci spostrzegania siebie jako jednostki autonomicznej, odmiennej od otoczenia. Wysoka samoocena sprzyja wysokiemu poziomowi aspiracji edukacyjno - zawodowych, za艣 niska zdecydowanie go obni偶a. Taki obraz w艂asnej osoby zale偶y od jej cech indywidualnych, jak warunki fizyczne (wygl膮d, sprawno艣膰 fizyczna itd.) oraz w艂a艣ciwo艣ci psychiczne tj. zdolno艣ci, temperament, czy do艣wiadczenia 偶yciowe m艂odzie偶y oraz s膮dy, opinie formu艂owane o m艂odych ludziach przez innych.
Kszta艂towanie si臋 aspiracji m艂odzie偶y do nauki i pracy jest kierowane
w znacznym stopniu jej zainteresowaniami, kt贸re w okresie dorastania zmieniaj膮 si臋 dzi臋ki doskonaleniu si臋 proces贸w my艣lowych, jak r贸wnie偶 post臋puj膮cej orientacji m艂odzie偶y w 偶yciu spo艂ecznym.
Tabela1. Aspiracje zawodowe m艂odzie偶y
Zaw贸d |
Dziewcz臋ta |
Ch艂opcy |
Razem |
||
|
liczba |
% |
liczba |
% |
Liczba |
Nauczyciel Lekarz Prawnik Ekonomista Informatyk Psycholog Astronom Pisarz Aktor Rolnik Muzyk Policjant Ksi臋gowa T艂umacz Podr贸偶nik Architekt Celnik Ochroniarz Oficer WP Brak orientacji |
6 6 2 10 2 2 - - 2 - 4 4 12 8 2 2 - - - 12
|
8,1 8,1 2,7 13,6 2,7 2,7 - - 2,7 - 5,4 5,4 16,6 10,8 2,7 2,7 - - - 16,2
|
1 4 8 4 4 2 2 2 - 2 - - - - - - 4 4 2 6
|
4,3 8,7 17,4 8,7 8,7 4,3 4,3 4,3 - 4,3 - - - - - - 8,7 8,7 4,3 13,0 |
8 10 10 14 6 2 2 2 2 2 4 4 12 8 2 - 4 4 2 18
|
Razem |
74
|
100 |
46 |
100 |
120 |
Respondenci zdobycie zawodu uzale偶niaj膮 od dostania si臋 na okre艣lony kierunek studi贸w, nast臋pnie od rodzaju przysz艂ej pracy, kt贸r膮 mo偶na uzyska膰 w ich 艣rodowisku. Liczna grupa, bo 30%badanych, my艣li o wykonywaniu zaj臋膰 ,kt贸ra istniej膮 w ich tradycyjnej hierarchii zawodowej; prawnik贸w, lekarzy, architekt贸w ekonomist贸w. W roli informatyka, celnika, ochroniarza, podr贸偶nika widzi si臋 13%badanych. Niewielka cz臋艣膰 wyraz ch臋膰 po艣wiecenia si臋 zawodom tw贸rczym, jak: aktor, pisarz czy muzyk-6%. Do statusy pracownik贸w bankowych, t艂umaczy, psycholog贸w, nauczycieli zabiega-35% badanych.
W wyborze zawodu nie mam zdecydowanego podzia艂u na za zawody m臋skie i 偶e艅skie.
2.3. Preferowane warto艣ci w艣r贸d przedstawicieli m艂odej generacji
Warto艣ci stanowi膮 dynamiczny czynnik, maj膮cy wp艂yw na 偶ycie m艂odego cz艂owieka. Spe艂niaj膮 one, bowiem funkcje regulacyjn膮 w ci膮gu ca艂ego 偶ycia. Ludzie rodz膮 si臋 i funkcjonuj膮 w 艣wiecie warto艣ci. W okresie dorastania staj膮 艣wiadomie wobec wyboru i tworzenia indywidualnego 艣wiata warto艣ci. Przyjmuj膮c nowe warto艣ci modeluj膮 swoj膮 osobowo艣膰.
Wiedza o hierarchii warto艣ci wsp贸艂czesnej m艂odzie偶y, uzyskana przez badania naukowe ma z艂o偶one znaczenie. Umo偶liwi ona dobr膮 orientacj臋
w systemie oceny m艂odzie偶y. Pozwala lepiej wyja艣ni膰 ich plany i d膮偶enia. Umo偶liwia zrozumie膰 potrzeby oraz postawy 偶yciowe m艂odych. M艂odzie偶 najbardziej pot臋pia te cechy osobowo艣ciowe, kt贸re konsoliduj膮 w godno艣膰 osoby ludzkiej i utrudniaj膮 wsp贸艂偶ycie z innymi. Wyr贸偶ni膰 tu mo偶na min: egocentryzm, oboj臋tno艣膰 na sprawy innych, uznawanie spraw materialnych za聽najwa偶niejsze, znieczulic臋 spo艂eczn膮, bezmy艣lne niszczenie cudzego mienia, brak solidarno艣ci, biurokracj臋, nietolerancj臋 wobec innych.
Hierarchia warto艣ci m艂odzie偶y lat dziewi臋膰dziesi膮tych wskazuje, i偶 w systemie warto艣ci m艂odzie偶y szkolnej najwa偶niejsze miejsce zajmuj膮 dwie du偶e grupy warto艣ci: warto艣ci prospo艂eczne i przyjemno艣ciowe. Oczekuj膮c intensywnego 偶ycia towarzyskiego, niezb臋dne staj膮 si臋 dla nich pieni膮dze, traktowane jako 艣rodek do osi膮gni臋cia w艂asnej niezale偶no艣ci. Wysok膮 pozycje w systemie warto艣ci m艂odzie偶y zajmuje r贸wnie偶 praca. Uczniowie zdaj膮 sobie spraw臋, 偶e fakt otrzymania dobrej pracy wyznacza mo偶liwo艣ci 偶yciowe, czyli osi膮gni臋cie wielu stawianych sobie cel贸w. Podejmowanie funkcji kierowniczych to dla uczni贸w jeden ze sposob贸w samorealizacji, dzia艂anie na rzecz w艂asnej kariery.
Warto艣ci m艂odzie偶y ulegaj膮 ci膮g艂ym zmianom, pod wp艂ywem 偶ycia spo艂ecznego, indywidualnych dozna艅, stan贸w emocjonalnych, pogl膮d贸w
i przekona艅. Zapoznanie si臋 z systemem warto艣ci m艂odzie偶y szk贸艂 艣rednich, pozwala zrozumie膰 ich potrzeby 偶yciowe, a tak偶e umo偶liwia analiz臋 ich postaw. Charakter uznawanych warto艣ci pozwala r贸wnie偶 na przewidzenie nadchodz膮cych zmian w 偶yciu spo艂ecznym.
Tabela2.System warto艣ci m艂odzie偶y
Lp. |
Warto艣ci |
Liczba wybor贸w |
% |
1 |
Rodzina |
48 |
23,0 |
2 |
Wiedza i wykszta艂cenie |
36 |
17,3 |
3 |
Zdrowie |
32 |
15,4 |
4 |
Dobry zaw贸d |
28 |
13,5 |
5 |
Mi艂o艣膰 |
22 |
10,6 |
6 |
Pieni膮dze |
16 |
7,7 |
7 |
Wolno艣膰 |
16 |
2,9 |
8 |
Uczciwo艣膰 |
6 |
2,9 |
9 |
Spok贸j |
4 |
1,9 |
Badania przeprowadzono w lutym 2001r. w liceach og贸lnokszta艂c膮cych na terenie S艂upska. Obj臋to nim 120 uczni贸w klas maturalnych- w tym 86 dziewcz膮t. Maturzy艣ci zdecydowanie najwy偶ej ceni膮 udane 偶ycie rodzinne-23% badanych. Umieszczenie rodziny na najwy偶szym szczeblu hierarchii warto艣ci, napawa optymizmem i 艣wiadczy o jej zasadniczej roli w wychowaniu m艂odego pokolenia. Rodzina jest cz臋sto uto偶samiana ze spokojem
ROZDZIA艁III
Dynamika aspiracji edukacyjnych i zawodowych spo艂ecze艅stwa
czynnikiem zmian w postrzeganiu wykszta艂cenia
3.1 Wzrost aspiracji edukacyjnych spo艂ecze艅stwa
W ostatnich latach widzimy sta艂y wzrost aspiracji edukacyjnych polskiego spo艂ecze艅stwa. W roku akademickim 1990/1991 studiowa艂o 404 tys., w roku 2006 liczba student贸w wzros艂a do dw贸ch milion贸w. Oznacza to wzrost poziomu wykszta艂cenia Polak贸w. W 1988 r. wy偶szym wykszta艂ceniem legitymowa艂o si臋 1,8 mln Polak贸w, czyli 6,5 proc. populacji os贸b powy偶ej 15 roku 偶ycia. W 2002 roku by艂o ich ju偶 ponad 3 mln (11,3 proc.), a w 2005 - 4,7 mln. W latach 1988-2002 wzrost poziomu edukacyjnego spo艂ecze艅stwa jest zas艂ug膮 bardziej kobiet ni偶 m臋偶czyzn. Odsetek kobiet z wy偶szym wykszta艂ceniem podni贸s艂 si臋 a偶 dwukrotnie - z 5,9 proc. do 11,9 proc, a m臋偶czyzn z 7,2 do10,7 proc.
Obecnie kobiety cz臋艣ciej ni偶 m臋偶czy藕ni deklaruj膮, 偶e maj膮 uko艅czone studia. Z bada艅 wynika, i偶 os贸b z wykszta艂ceniem wy偶szym i 艣rednim znacz膮co wi臋cej jest w艣r贸d mieszka艅c贸w miast ni偶 wsi. O op艂acalno艣ci nauki jest w Polsce przekonanych 93 proc. ankietowanych. Warto艣膰 wykszta艂cenia podkre艣laj膮 rodzice dzieci, ucz膮cych si臋 w szko艂ach 艣rednich i wy偶szych. Im wy偶szy poziom wykszta艂cenia ankietowanych, tym mocniejsze przekonanie, 偶e warto inwestowa膰 w nauk臋.
Najsilniej przekonani o potrzebie kszta艂cenia s膮 respondenci dobrze zarabiaj膮cy, mieszkaj膮cy w du偶ych miastach, pracuj膮cy na w艂asny rachunek lub zajmuj膮cy stanowiska kierownicze, a tak偶e zadowoleni z sytuacji materialnej w艂asnych gospodarstw domowych. Zupe艂nie odmienne zdanie maj膮 natomiast osoby bezrobotne, s艂abo wykwalifikowane oraz uczniowie i studenci.
Najwa偶niejsz膮 przyczyn膮 zdobycia wykszta艂cenia wed艂ug 63 proc. ankietowanych okaza艂a si臋 perspektywa uzyskania wysokich zarobk贸w. Drugie miejsce zaj臋艂a mo偶liwo艣膰 wykonywania interesuj膮cej pracy, a trzecie przekonanie, 偶e wy偶sze wykszta艂cenie u艂atwia 偶ycie oraz zapewnia samodzielno艣膰 i niezale偶no艣膰. Hierarchia wa偶no艣ci postrzeganych motywacji zdobywania nauki zale偶y od p艂ci, wysoko艣ci zarobk贸w, miejsca zamieszkania, poziomu w艂asnego wykszta艂cenia
Przeprowadzone przez CBOS badanie wykaza艂o, 偶e zaledwie 31 proc. doros艂ych obywateli jest zadowolonych z obranej przez siebie 艣cie偶ki kszta艂cenia. A偶 64 proc. chcia艂oby j膮 zmieni膰, przy czym po艂owa deklaruje, 偶e stara艂aby si臋 uzyska膰 wykszta艂cenie wy偶sze od posiadanego. Wi臋kszo艣膰 badanych chcia艂aby, aby ich syn lub c贸rka zdobyli wykszta艂cenie wy偶sze, - co najmniej in偶ynierskie lub licencjackie, a najlepiej magisterskie. 14 proc. Polak贸w pragnie, by ich potomek uzyska艂 stopie艅 doktora. Ani jedna osoba nie chce natomiast, aby jej dziecko zako艅czy艂o nauk臋 na szkole podstawowej lub gimnazjum, a o studiach dla niego nie marzy jedynie 11 proc. Oznacza to prawie 20-procentowy wzrost w stosunku do 1993 r.
Wysokie aspiracje edukacyjne oraz rosn膮ca liczba uczni贸w, student贸w i absolwent贸w rodz膮 jednak pytania o jako艣膰 kszta艂cenia, a tak偶e o jego dost臋pno艣膰 i powi膮zan膮 z tym mo偶liwo艣膰 wyr贸wnywania szans 偶yciowych dzieci i m艂odzie偶y z r贸偶nych 艣rodowisk.
Wymagania zawodowe najcz臋艣ciej wyst臋puj膮ce w og艂oszeniach prasowych 聽
do艣wiadczenie zawodowe - 60%
j臋zyk angielski - 30,3%
wy偶sze wykszta艂cenie - 28,9%
obs艂uga komputera - 20,4%
prawo jazdy - 18,2 %
3.1.1 Europejski program kszta艂cenia online i zatwierdzania kompetencji w dziedzinie informatyki i multimedi贸w
Wychodz膮c naprzeciw potrzebom ga艂臋zi informatycznej i multimediach, zaistnia艂a konieczno艣膰 doskonalenia w tych dziedzinach. Ewolucje technologiczne i ekonomiczne zdeterminowa艂y spos贸b pracy jako nieustannie rozwijaj膮cej si臋 i d膮偶膮cej do uzyskania coraz to nowych kwalifikacji przez pracownik贸w. Niezb臋dnym sta艂o si臋 doskonalenie poziomu umiej臋tno艣ci nabytych wcze艣niej przez pracownik贸w po to,aby mogli dalej pracowa膰 w danej ga艂臋zi lub awansowa膰. Potrzeba przystosowania kompetencji do kompleksowego rozwoju powoduje zwrot pracownik贸w w stron臋 kszta艂cenia. Pa艅stwowy Instytut Badawczy wszed艂 w sk艂ad szeroko poj臋tego partnerstwa zbudowanego przez Uniwersytet w Wersalu UVSQ, kt贸ry do wsp贸艂pracy zaprosi艂 europejskie instytucje naukowo-badawcze z Hiszpanii, Francji, Rumuni i Wielkiej Brytanii:
UVSQ- Jest to instytucja nauczania wy偶szego, kt贸ra skupia oko艂o 13000 student贸w. Kszta艂ci w wielu dziedzinach min. medycynie, naukach humanistycznych i spo艂ecznych, prawo, sztuk臋 i kultur臋.
Uniwersytet Otwarty z Katalonii w Hiszpanii- Kszta艂ci oko艂o 25000student贸w w zakresie administracji, prawa, psychologii, turystki. Posiada ofert臋 studi贸w in偶ynierskich w zakresie informatyki, zarz膮dzania, multimedi贸w. Ponadto prowadzi studia e-learningowe czyli szkolenia i kursy przez Internet.
UPJV(Uniwersytet Pikardie Jules Verne we Francji)- Instytucja kszta艂c膮ca oko艂o 2000 student贸w w dziedzinach humanistycznych i spo艂ecznych, i w zakresie: prawa, ekonomii, zarz膮dzania, nauk technologicznych, nauk o zdrowiu.
Uniwersytet Middlesex z Wielkiej Brytanii- Jest to instytucja publiczna nauczania wy偶szego, kt贸ra opr贸cz nauczania tradycyjnego proponuje nauczanie na odleg艂o艣膰. Kszta艂ci w wielu kierunkach: sztuka, nauki przyrodnicze, biznes, informatyka, literatura, j臋zyki, prawo, media, kultura i komunikacja, filozofia i historia, piel臋gniarstwo.
PODSUMOWANIE
Ludzie doro艣li jako spo艂ecze艅stwo s膮 odpowiedzialni za swoj膮 przysz艂o艣膰 i to od nich zale偶y, kim stanie si臋 m艂ode pokolenie. Stanowi膮 oni istotny czynnik wp艂ywaj膮cy na rozw贸j m艂odzie偶y, poniewa偶 mog膮 przyczynia膰 si臋 do kreowania zdolnego, ambitnego spo艂ecze艅stwa, za co ponosz膮 najwi臋ksz膮 odpowiedzialno艣膰.
Rozw贸j m艂odzie偶y to stoj膮ce u podstaw kszta艂towanie nowego, dynamicznego spo艂ecze艅stwa, bowiem dziecko przychodz膮c na 艣wiat posiada znaczny potencja艂, kt贸ry mo偶na wspomaga膰 lub zaprzepa艣ci膰. Bariery rozwojowe tkwi膮 zar贸wno w mechanizmach 偶ycia spo艂ecznego, jak i w samej strukturze osobowo艣ci jednostki. Aspiracje oraz d膮偶enia okre艣laj膮 cz艂owieka, brak ich przynosi negatywne skutki jednostce, gdy偶 nie wykorzystuje ona wszystkich swoich potencjalnych mo偶liwo艣ci oraz spo艂ecze艅stwu, albowiem niweczone s膮 ludzkie zdolno艣ci, umiej臋tno艣ci, kt贸re powinny by膰 wykorzystywane w optymalny spos贸b. 艢rodowisko, w kt贸rym m艂odzie偶 wzrasta ma najwi臋ksze mo偶liwo艣ci stwarzania dziecku odpowiednich warunk贸w rozwojowych, wp艂ywaj膮cych na jego aspiracje.
Nale偶y pami臋ta膰, i偶 aspiracje maj膮 charakter wielowymiarowy szczeg贸lnie u dorastaj膮cej m艂odzie偶y. Zatem nie nale偶y ich bezpo艣rednio uto偶samia膰 z osi膮gni臋ciami szkolnymi z poziomem przejawianych aspiracji edukacyjnych i zawodowych. Efektywne inspirowanie uczni贸w do formu艂owania i utrzymywania wysokich aspiracji, powinno rozpoczyna膰 si臋 od najm艂odszych lat dziecka. Wymaga to wsp贸艂dzia艂ania 艣rodowisk wychowawczych, a tak偶e ich umiej臋tnego rozpoznawania sytuacji, kt贸re zaburza艂yby prawid艂owe ich kszta艂towanie. Bowiem w艂a艣ciwe pragnienia
i d膮偶enia dotycz膮ce osobistej przysz艂o艣ci jednostki, wp艂ywaj膮 r贸wnie偶 na efektywno艣膰 spo艂ecze艅stwa.
ANEKS
BIBLIOGRAFIA
Janowski A., Aspiracje m艂odzie偶y szk贸艂 艣rednich, PWN, Warszawa 1977
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej, 6 IV 1997, Art. 70
Kopali艅ski W., S艂ownik wyraz贸w obcych i zwrot贸w obcoj臋zycznych, WP, Warszawa 1994
Kosel Z., Spo艂eczne uwarunkowania wyboru szko艂y zawodowej, CRZZ, Warszawa 1974
Lewowicki T., Aspiracje dzieci i m艂odzie偶y, PWN, Warszawa 1987
Niebrzydowski L., Wp艂yw motywacji na uczenie si臋, NK,
Warszawa 1972
Oko艅 W., Nowy S艂ownik Pedagogiczny, Wydawnictwo „呕ak”,
Warszawa 1996
Pilch T., Spory o szko艂臋, Wydawnictwo „呕ak”, Warszawa 1999
Pilch T., Zasady bada艅 pedagogicznych, Wydawnictwo „呕ak”, Warszawa 1995
Soko艂owska A., Stosunek m艂odzie偶y do jej perspektyw 偶yciowych, PWN, Warszawa 1967
Skorny Z., Mechanizmy funkcjonowania aspiracji, w: „Prace psychologiczne” t. XIII, Ossolineum, Wroc艂aw 1980
Skorny Z., Aspiracje m艂odzie偶y oraz kieruj膮ce nimi prawid艂owo艣ci, Ossolineum, Wroc艂aw 1980
Soko艂owska A., Stosunek m艂odzie偶y do jej perspektyw 偶yciowych, PWN, Warszawa 1967
Szajek S., System orientacji i poradnictwa zawodowego, PWN, Warszawa 1989
Szyma艅ski M., M艂odzie偶 wobec warto艣ci, IBE, Warszawa 1998
Zg贸艂kowa H., Praktyczny s艂ownik wsp贸艂czesnej polszczyzny, „Kurpisz”, Pozna艅 1997
Artyku艂y w czasopismach:
Sikorski W., Dynamika aspiracji 偶yciowych m艂odzie偶y ucz膮cej si臋, „Edukacja”.- 2000, nr 2, s. 35-39
Poro偶y艅ski H., Aspiracje 偶yciowe m艂odzie偶y,,,Edukacja”.-2001,nr 4,
s.60-66
Bartosiak- Tomusiak M., Aspiracje edukacyjne spo艂ecze艅stwa, „Edukacja i Dialog”-1996, nr 6, s. 4-6
Ku艣mierz W., 艢rodowiskowe uwarunkowania osi膮gni臋膰 szkolnych dzieci, „呕ycie szko艂y”- 2001/4
Sikorki W., Jak zapobiega膰 zani偶onym aspiracjom?, „Edukacja i Dialog”- 1996, nr 6, s. 7-12
Sikorski W., Zmienno艣膰 aspiracji adolescent贸w, „Edukacja i Dialog”- 1999, nr 10, s. 24-30
7. Bednarczyk- Jama N., Aspiracje edukacyjno- zawodowe w kontek艣cie
reali贸w rynku pracy, „Edukacja Ustawiczna Doros艂ych”-2006, nr 1,s. 58-67
8. Kapelski A., Kariera jako wyznacznik drogi zawodowej cz艂owieka, „ Nowa
Edukacja Zawodowa”-2003, nr 4, s. 16-17
ANKIETA 1
Przeczytaj uwa偶nie pytania, udzielaj odpowiedzi zgodnych z w艂asnym do艣wiadczeniem i posiadan膮 wiedz膮. Nie ma odpowiedzi z艂ych ani dobrych, wa偶na jest ich autentyczno艣膰. Ankieta jest anonimowa.
Aspiracje edukacyjne m艂odzie偶y
1. Czy po uko艅czeniu szko艂y 艣redniej chcesz si臋 uczy膰 dalej?
Tak
Nie
2. Czy rozmawiasz z rodzicami o swoich planach edukacyjnych?
Tak
Nie
3. Czy uwa偶asz, 偶e status ekonomiczny Twojej rodziny ma wp艂yw na deklarowane przez Ciebie plany 偶yciowe?
Tak
Nie
4. Czy zgadzasz si臋 ze stwierdzeniem: dobre wykszta艂cenie u艂atwia osi膮gni臋cie innych warto艣ci?
Tak
Nie
5. Czy wed艂ug Ciebie najbardziej s膮 szanowani ludzie, kt贸rzy maj膮 wy偶sze wykszta艂cenie?
Tak
Nie
6. Jakie warto艣ci wed艂ug Ciebie s膮 najwa偶niejsze w 偶yciu?
(podkre艣l trzy)
udane 偶ycie rodzinne
pasjonuj膮ca praca
dobrobyt materialny
w艂adza
beztroskie 偶ycie
wykszta艂cenie, wiedza
popularno艣膰, s艂awa
wygodne 偶ycie, wolne od problem贸w
7. Czy rodzice starali si臋 rozwija膰 twoje zainteresowania kulturalne, chcieli 偶eby艣 czyta艂 dobre ksi膮偶ki, ogl膮da艂 programy edukacyjne, chodzi艂 do
teatru...?
Tak
Nie
8. Czy zgadzasz si臋 ze stwierdzeniem: post臋powanie cz艂owieka 艣wiadczy
o tym, jak zosta艂 wychowany w rodzinie?
Tak
Nie
9. Czy dokona艂e艣 wyboru szko艂y zgodnie z radami?
(podkre艣l jedn膮 odpowiedz)
zgodnie z w艂asnym 偶yczeniem
rodzic贸w
nauczycieli
koleg贸w
rodze艅stwa
innych os贸b? (podaj jakich?)
.............................................
10. Czy Twoi rodzice s膮 zadowoleni z dokonanego przez Ciebie wyboru Uczelni?
Tak
Nie
Nie wiem
11. W jakim zawodzie chcia艂by艣 pracowa膰?
(podaj zaw贸d)
..................................................
12. Dlaczego ten zaw贸d chcesz wykonywa膰?
(podkre艣l trzy odpowiedzi)
bo zarobki w tym zawodzie s膮 wysokie
bo nauka tego zawodu trwa kr贸tko
bo 艂atwo znale藕膰 prace w tym zawodzie
bo praca w tym zawodzie wymaga zaanga偶owania i wysi艂ku
bo praca w tym zawodzie jest zgodna z moimi zainteresowaniami
bo poprzez swoj膮 prace pomog臋 innym
bo praca w tym zawodzie jest ciekawa
z innych powod贸w (podaj z jakich?)
................................................
13. Kt贸ry z zawod贸w wed艂ug Ciebie cieszy si臋 du偶ym powa偶aniem?
(podkre艣l jeden zaw贸d ciesz膮ce si臋 najlepsz膮 opini膮 w艣r贸d ludzi)
lekarz
nauczyciel
policjant
piel臋gniarka
kierowca
urz臋dnik
rolnik
ekspedientka
aktor
inny zaw贸d (podaj zaw贸d)
.................................................
14. Czy kto艣 z Twojej rodziny pracuje w zawodzie, kt贸ry chcia艂by艣 wykonywa膰?
Tak
Nie
15. Czy kto艣 z twoich bliskich, koleg贸w lub kole偶anek wybiera si臋
do tej samej szko艂y, co Ty?
Tak
Nie
16. Czy rodzice wymagaj膮 by艣 powa偶nie traktowa艂 nauk臋?
a) Tak
b) Nie
17. Czy s膮dzisz, 偶e spe艂nisz swoje aspiracje? Jak oceniasz postaw臋 wobec przysz艂o艣ci?
a) zdecydowanie optymistycznie
b) raczej optymistycznie
c) zdecydowanie pesymistycznie
d) raczej pesymistycznie
e) trudno mi to oceni膰
18. Co wed艂ug ciebie utrudnia realizacje osobistych aspiracji edukacyjnych?
a) niestabilna sytuacja w kraju
b) brak perspektyw 偶yciowych
c) bezrobocie
d) s艂aba znajomo艣膰 j臋zyk贸w obcych
e) odp艂atno艣膰 za studia
f) niemo偶no艣膰 znalezienia pracy w wyuczonym zawodzie
g) nie偶yczliwo艣膰 ludzi
h) inne ………………
19. Czy Twoim zdaniem szko艂a pomaga uczniom w wyborze zawodu, uczelni?
Tak
Nie
20. Czy nauczyciel na lekcjach wychowawczych prowadzi艂 pogadanki
na temat orientacji zawodowej?
Tak
Nie
METRYCZKA
P艂e膰:
kobieta
m臋偶czyzna
Pochodzenie:
ch艂opskie
robotnicze
inteligenckie
inne................................................................
Miejsce zamieszkania:
wie艣
miasto
Wykszta艂cenie rodzic贸w:
ojca ................................................................
matki ..............................................................
Wykonywany zaw贸d rodzic贸w:
ojca ................................................................
matki ..............................................................
ANKIETA 2
Przeczytaj uwa偶nie pytania, udzielaj odpowiedzi zgodnych z w艂asnym do艣wiadczeniem i posiadan膮 wiedz膮. Nie ma odpowiedzi z艂ych ani dobrych, wa偶na jest ich autentyczno艣膰. Ankieta jest anonimowa.
Aspiracje edukacyjne i zawodowe pracownik贸w fizycznych
1. Prosz臋 napisa膰, jaki jest Pana/Pani wyuczony zaw贸d (prosz臋 o napisanie dok艂adnej nazwy)?
……………………………………….
2. Czy obecnie pracuje Pan/Pani w wyuczonym zawodzie?
a) Tak -w przypadku tej odpowiedzi prosz臋 o pomini臋cie pytania nr.3
b) Nie
3. Je艣li nie pracuje Pan/Pani w wyuczonym zawodzie, prosz臋 napisa膰, jaki zaw贸d obecnie Pan/Pani wykonuje:
……………………………..
4. Prosz臋 napisa膰, jakie zajmuje Pan/Pani stanowisko pracy i w kilku s艂owach opisa膰 jego charakter:
…………………………….
5. Czy jest Pan/Pani?
a) pracownikiem, kt贸remu nie podlegaj膮 podw艂adni
b) pracownikiem, kt贸remu podlegaj膮 podw艂adni (np.: majster, mistrz)
c) pracownikiem, kt贸remu podlegaj膮 pracownicy, kt贸rzy s膮 prze艂o偶onymi innych pracownik贸w (np.: brygadzista, kierownik zmiany)
6. Czy obecnie ma Pan/Pani w planach zmian臋 stanowiska pracy w firmie, kt贸rej pracuje?
a) Tak
b) Nie - w przypadku tej odpowiedzi prosz臋 o pomini臋cie pytania nr.7
c) Trudno powiedzie膰 - w przypadku tej odpowiedzi prosz臋 o pomini臋cie pytania nr.7
7. W przypadku odpowiedzi Tak prosz臋 poda膰 przyczyn臋?
a) zmiana stanowiska ze wzgl臋d贸w zdrowotnych
b) podwy偶szenie kwalifikacji
c) zmiana organizacji firmy
d) inne ………………………..
8. Czy planuje Pan/Pani zmian臋 pracy?
a) Tak
b) Nie - w przypadku tej odpowiedzi prosz臋 o pomini臋cie pytania nr.9
c) Trudno powiedzie膰 -w przypadku tej odpowiedzi prosz臋 o pomini臋cie pytania nr.9
9. Dlaczego planuje Pan/Pani zmieni膰 obecn膮 prac臋? Prosz臋 o zaznaczeni maksymalnie dw贸ch odpowiedzi.
a) ze wzgl臋du na popraw臋 warunk贸w pracy
b) ze wzgl臋du na wy偶sze zarobki
c) ze wzgl臋du na z艂膮 atmosfer臋 w obecnej pracy
d) za艂o偶enie w艂asnej dzia艂alno艣ci gospodarczej
e) inne………………………………
10. Czy ma Pan/Pani w planach wyjazd za granic臋 w celach zarobkowych?
a) ze wzgl臋du na popraw臋 warunk贸w pracy
b) ze wzgl臋du na wy偶sze zarobki
c) ze wzgl臋du na z艂膮 atmosfer臋 w obecnej pracy
d) za艂o偶enie w艂asnej dzia艂alno艣ci gospodarczej
e) inne………………………………
11. W przypadku wyjazdu do pracy zagranic臋 zamierza Pan/Pani:
a) wyjecha膰 do pracy sezonowej
b) wyjecha膰 na okres d艂u偶szy ni偶eli jeden sezon (np. rok, dwa) i powr贸ci膰 do kraju
c) wyemigrowa膰 na sta艂e
d) pomy艣le膰 o tym dopiero po pewnym okresie pracy i pobytu tam
e) jestem jeszcze niezdecydowany/a co do d艂ugo艣ci pobytu
12. Jakie Pana/Pani zdaniem powinna posiada膰 umiej臋tno艣ci osoba wyje偶d偶aj膮ca do pracy zagranic膮? Prosz臋 o podanie maksymalnie dw贸ch odpowiedzi:
a) znajomo艣膰 j臋zyka
b) posiadanie odpowiedniego wykszta艂cenia/ uprawnie艅 do danej pracy
c) posiadanie odpowiednich umiej臋tno艣ci
d) inne………………………….
13. Czy obecnie uczy si臋 Pan/Pani w jakiej艣 szkole?
a) Tak - prosz臋 napisa膰 gdzie si臋 Pan/Pani uczy (rodzaj szko艂y, profil kszta艂cenia, tryb nauki) i czy po uko艅czeniu jej planuje pan/Pni podj臋cie dalszej nauki:
……………………………
b) Nie
14. Czy ma Pan/Pani w planach podj臋cie nauki?
a) Tak - prosz臋 o wpisanie rodzaju szko艂y, profilu kszta艂cenia i trybu nauki, w kt贸rym ma Pan/Pani w planach si臋 uczy膰
…………………………………………………………………………
b) Nie
15. Czy ucz臋szcza Pan/Pani obecnie na kurs dokszta艂caj膮cy umiej臋tno艣ci zawodowe?
a) Tak
b) Nie - w przypadku tej odpowiedzi prosz臋 o pomini臋cie dw贸ch kolejnych pyta艅
16. Przez kogo finansowane jest szkolenie?
a) z w艂asnych, prywatnych 艣rodk贸w
b) ze 艣rodk贸w pracodawcy
c) z innych 藕r贸de艂 (np. 艣rodki instytucyjne, 艣rodki strukturalne) jakie:
………………………………
17. Przez kogo zosta艂 Pan/Pani skierowany/a na te szkolenie?
a) przez pracodawc臋
b) w艂asna decyzja
c) w艂asna decyzja po namowie rodziny
d) w艂asna decyzja po namowie przyjaci贸艂
e) w艂asna decyzja po namowie koleg贸w/ kole偶anek z pracy
f) inne…………………………………
18. Czy obawia si臋 Pan/Pani utraty stanowiska pracy?
a) Tak
b) Nie
c) Trudno powiedzie膰
19. Czy zna Pan/Pani j臋zyki obce?
a) Tak - prosz臋 napisa膰 jaki zna Pan/Pani j臋zyk obcy i poda膰 poziom jego znajomo艣ci (podstawowy, komunikatywny, bieg艂y w mowie i pi艣mie):
………………………………
b) Nie
20. Prosz臋 napisa膰 gdzie Pan/Pani mieszka:
a) miasto powy偶ej 500 tysi臋cy mieszka艅c贸w
b) miasto powy偶ej 100 tysi臋cy mieszka艅c贸w
c) miasto powy偶ej 50 tysi臋cy mieszka艅c贸w
d) miasto powy偶ej 20 tysi臋cy mieszka艅c贸w
e) miasto poni偶ej 20 tysi臋cy mieszka艅c贸w
f) osada pozarolnicza
g) wie艣
21. Jaki struktur臋 ma firma, w kt贸rej Pan/Pani pracuje?
a) firma prywatna zatrudniaj膮ca powy偶ej 300 pracownik贸w fizycznych
b) firma prywatna zatrudniaj膮ca od 100 do 299 pracownik贸w fizycznych
c) firma prywatna zatrudniaj膮ca do 99 pracownik贸w fizycznych
d) firma pa艅stwowa (z udzia艂em skarbu pa艅stwa) zatrudniaj膮ca powy偶ej 300 pracownik贸w fizycznych
e) firma pa艅stwowa (z udzia艂em skarbu pa艅stwa) zatrudniaj膮ca od 100 do 299 pracownik贸w fizycznych
f) firma pa艅stwowa (z udzia艂em skarbu pa艅stwa) zatrudniaj膮ca do 99 pracownik贸w fizycznych
22. Jakie posiada Pan/Pani wykszta艂cenie?
a) podstawowe
b) zawodowe
c) 艣rednie techniczne
d) 艣rednie og贸lnokszta艂c膮ce
e) wy偶sze licencjackie
f) wy偶sze magisterskie
g) wy偶sze techniczne
h) wy偶sze podyplomowe
23. Prosz臋 poda膰 sw贸j wiek:
………………………
24. Prosz臋 poda膰 p艂e膰:
a) kobieta
b) m臋偶czyzna
H. Zg贸艂kowa, Praktyczny s艂ownik wsp贸艂czesnej polszczyzny, Pozna艅 1997, „Kurpisz”, s. 316
W. Kopali艅ski, S艂ownik wyraz贸w obcych i zwrot贸w obcoj臋zycznych, Warszawa 1994, WP, s. 48
T. Lewowicki, Aspiracje dzieci i m艂odzie偶y, Warszawa 1987, PWN, s. 13
A. Janowski, Aspiracje m艂odzie偶y szk贸艂 艣rednich, PWN, Warszawa 1977, s. 12
Por. L. Niebrzydowski, Wp艂yw motywacji na uczenie si臋, Warszawa 1972, NK, s. 25
Ibidem, s. 155
A. Soko艂owska, Stosunek m艂odzie偶y do jej perspektyw 偶yciowych, PWN, Warszawa 1967, s. 22
Por. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej, 6 IV 1997, Art. 70
Z. Kosel, Spo艂eczne uwarunkowania wyboru szko艂y zawodowej, Warszawa 1974, CRZZ, s. 70
T. Pilch, Spory o szko艂臋, Wydawnictwo „呕ak”, Warszawa 1999., s. 18
T. Lewowicki, Aspiracje dzieci i m艂odzie偶y, Warszawa 1987, PWN, s. 33
Ibidem, s. 34
A. Janowski, Aspiracje m艂odzie偶y szk贸艂 艣rednich, Warszawa 1977, PWN, s. 192
Por. T. Lewowicki, Aspiracje dzieci…, op. cit., s. 25
Z. Skorny, Mechanizmy funkcjonowania aspiracji, w: „Prace psychologiczne” t. XIII, Wroc艂aw 1980, Ossolineum, s. 12
A. Janowski, Aspiracje m艂odzie偶y…, op. cit., s. 61
Por. M. Szyma艅ski, M艂odzie偶 wobec warto艣ci, IBE, Warszawa 1998, s. 20-21
M. Szyma艅ski, M艂odzie偶 wobec warto艣ci, IBE, Warszawa 1998, s.165
1