Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia |
|
|
|
Temat: |
Badanie natężenia promieniowania za pomocą licznika Geigera-Müllera |
|
|
Imię i nazwisko: |
Monika Zienkiewicz Andrzej Dzik |
|
|
WTM |
Semestr: III |
Rok: II |
|
Zespół: 16 |
Data wykonania: 1993.10.12 |
Ocena: |
Podpis: |
Licznik Geigera-Müllera jest jednym z głównych urządzeń pomiarowych stosowanych w technice jądrowej.
Celem tego doświadczenia było wyznaczenie charakterystyki licznika i pomiar natężenia promieniowania.
[1]
Rysunek 1 - schemat układu pomiarowego z licznikiem Geigera-Müllera wykorzystanego w doświadczeniu.
Do doświadczenia wykorzystano materiał promieniotwórczy Co60
Zależność liczby impulsów rejestrowanych przez licznik w jednostce czasu od napięcia przyłożonego do licznika - tabela 1.
Tabela 1:
U [V] |
N [imp] |
360 |
0 |
380 |
0 |
400 |
0 |
420 |
115 |
440 |
693 |
460 |
1054 |
480 |
1274 |
500 |
1478 |
520 |
1482 |
540 |
3570 |
560 |
4407 |
580 |
6835 |
Przy napięciu Up = 420 V pojawiły się impulsy na liczniku. Napięcie to nazywa się napięciem progu Geigera. Ze wzrostem napięcia liczba impulsów rejestrowanych w jednostce czasu rosła. Część krzywej zawarta między 460V - 520V to plateau charakterystyki. Jej długość i nachylenie charakteryzuje dobroć licznika. Im długość jest większa i nachylenie mniejsze, tym licznik jest lepszy. Przy wyższych napięciach tworzą się impulsy wielokrotne i dlatego ich liczba w jednostce czasu szybko wzrasta.
Tabela 2 :
Pomiar tła |
|
|
Pomiar preparatu |
|
|
|
czas tła [s] |
N tła [imp] |
I tła [imp/s] |
czas [s] |
N [imp] |
I [imp/s] |
I0=I-Itła |
400 |
1002 |
2.51 |
400 |
13174 |
32.94 |
30.43 |
Natężenie promieniowania, wyraża się wzorem :
[1]
N - liczba impulsów
t - jednostka czasu,
analogicznie promieniowanie tła :
[2]
Szybkość liczenia pochodząca od samego preparatu wyniesie:
I0=I-Itła [3]
W przypadku rozpadu radioaktywnego wartość mierzonej wielkości nie jest stała. Liczba cząstek wysyłanych z preparatu promieniotwórczego w różnych odstępach czasu flukuuje w pobliżu pewnej wartości. W statystyce jeden duży pomiar odpowiada kilku mniejszym, dlatego przeprowadziliśmy pomiar jednokrotnie.
Literatura:
[1] "Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki w politechnice" praca zbiorowa pod redakcją Tadeusza Rewaja Warszawa 1978 str 466-468