Temat 12

KONTROLA SKUTECZNOŚCI ZARZĄDZANIA BEZPIECZEŃSTWEM PRACY

• monitorowanie przebiegu procedur zarządzania

• monitorowanie aktywne:

• warunków środowiska pracy

• postępowania

• monitorowanie reaktywne

• monitoring w zakładowym systemie bezpieczeństwa

• audyt bezpieczeństwa pracy

MONITOROWANIE PROCEDUR ZARZĄDZANIA

• w miarę upływu czasu zużywają się maszyny, urządzenia, a także osłabia się czujność ludzi realizujących zadania

• procedury postępowania należy dostosować do zmieniających się warunków

• ocenę zmieniających się warunków można uzyskać przez stałą obserwację stanowisk pracy i zachowania ludzi, czyli monitorowanie

• monitorowanie - to mierzenie, obserwowanie, ocena zmian

• monitorowanie techniczne - dotyczy maszyn, wyposażenia, monitorowanie biologiczne - dotyczy stanu zdrowia itp.

• monitoring może być:

• aktywny

• reaktywny

• monitoring aktywny ocenia zgodność postępowania z obowiązującymi procedurami (pomiary, inspekcje)

• monitoring reaktywny wyjaśnia skutki niebezpiecznych warunków pracy lub niebezpiecznego postępowania (wypadki, choroby zawodowe, awarie itp.)




• rodzaje monitoringu pokazano na schemacie

MONITOROWANIE AKTYWNE WARUNKÓW ŚRODOWISKA PRACY

• warunki środowiska monitorowane są poprzez:

• pomiary warunków środowiska

• inspekcje

• celem monitoringu jest rozpoznanie zagrożeń wypadkowych i chorobowych

• pomiary czynników środowiska obejmują:

• skład atmosfery

• zapylenie, hałas, wibracje

• czynniki chemiczne i biologiczne

• mikroklimat

• promieniowanie

• oświetlenie

• pomiary wykonywane są ręcznie lub automatycznie, często połączone z systemami alarmowymi

• inspekcja warunków pracy obejmuje:

• ocenę zgodności warunków środowiska z przyjętymi wzorcami

• ocenę zgodności postępowania pracowników z przyjętymi wzorcami

• inspekcje tradycyjne kojarzą się ze stwierdzeniem usterek i karaniem winnych

• nowoczesne formy inspekcji polegają na:

• starannie wcześniej zaplanowanej inspekcji

• rozszerzeniu celu inspekcji

• wprowadzeniu elementów nagradzających

• włączeniem do inspekcji robotników

• negocjowaniem terminu usunięcia usterek

• rozszerzeniem zakresu zwrotnej informacji o wynikach inspekcji

• kontrola jest centralną funkcja zarządzania

• kierownik powinien obejmować kontrolą cały podległy mu rejon w sposób planowy

• planowanie inspekcji obejmuje:

• podzielenie obszaru na części

• wydzielenie w poszczególnych częściach obszaru obiektów i zadań wymagających szczególnej kontroli

• zaplanowanie inspekcji tak, aby każda część obszaru była zwizytowana co najmniej 1 raz na tydzień

• przeznaczenie określonej ilości czasu wyłącznie na inspekcje bhp

• rozszerzenie celu inspekcji polega m.in. na pouczaniu pracowników o sposobie rozpoznania zagrożeń i bezpiecznym postępowaniu

• elementy nagradzające w inspekcji to dostrzeganie również pozytywów, omawianie z pracownikami wyników inspekcji - zaczynać od plus do minus

• usterki stwierdzone w czasie inspekcji traktować jako problem do rozwiązania wspólnie z kontrolowanymi poprzez:

• ustalenie przyczyny usterki

• nazwanie stwierdzonej przyczyny

• wskazanie na możliwe skutki usterek

• usunięcie samej usterki, a następnie jej przyczyny

• wskazany jest udział robotników w inspekcji w celach szkoleniowych

• negocjowanie terminu usunięcia zaniedbań może dotyczyć tylko takich usterek, które nie zagrażają życiu lub zdrowiu. Inne usterki należy usuwać niezwłocznie. Odpowiedzialnym jest dozór tego rejonu.

• o wynikach inspekcji należy niezwłocznie poinformować osobę dozoru odpowiedzialną za rejon

• robotników też należy poinformować o wynikach inspekcji w sposób przyjęty w zakładzie pracy (np. tablice ogłoszeń, radiowęzeł itp.)

• inspekcja jest skuteczna jeśli ponowna kontrola nie wykaże uchybień poprzednio stwierdzonych

MONITOROWANIE AKTYWNE

• ponad 95% wypadków spowodowanych jest błędami postępowania ludzi

• dla kontroli sposobu postępowania i wykonania zadania należy (Neindorf, Fasching 1993):

• szczegółowo zdefiniować pojęcie niebezpiecznego postępowania

• ustalić sposób przeprowadzenia kontroli postępowania

• określić procedury oceny skuteczności metody kontroli postępowania

• niebezpiecznym postępowaniem jest każde zachowanie sprzeczne z przepisami lub zasadami bezpieczeństwa sformułowanymi w obowiązującej regulacji prawnej lub przyjętymi w zakładzie pracy standardami bezpiecznego postępowania

• kontrola postępowania składa się z:

• przygotowania kontroli

• obserwacji i oceny postępowania

• omówienia wyników z osobami kontrolowanymi

• przygotowanie kontroli to wybranie stanowisk pracy, cyklu produkcyjnego, obłożenia

• kontrole powinny przeprowadzać grupy dwuosobowe dozoru co najmniej 1 raz na tydzień

• obserwacja pracujących powinna odbywać się przez 10-15 minut podczas wykonywania przez robotników czynności zwykłych

• w czasie obserwacji i oceny postępowania można wspierać się na liście następujących pytań:

• jak pracownicy reagują na kontrolę

• jaką pozycję przyjmują podczas realizacji zadania

• czy stosują odpowiednie do zadania ochrony

• czy wyposażenie techniczne jest właściwe

• czy stosowane są procedury zabezpieczające (np. badanie warunków przed pracą)

• czy na stanowisku pracy jest ład i porządek

• jakie prace wykonywane są poprawnie, a jakie nie

• który z pracowników zasługuje na nagrodę, a który na karę

• omówienie wyników kontroli następuje bezpośrednio po obserwacji. Na ten czas pracę należy przerwać.

• omawianie wyników należy rozpocząć od pozytywów

• zachowania niebezpieczne należy wykazać pracownikom zadając pytania naprowadzające, np.:

• co waszym zdaniem robione było źle,

• jaki sprzęt stosowany był nieprawidłowo,

• czy w wykonywanej pracy występują zagrożenia,

• po omówieniu wyników kontroli należy zobowiązać pracownika do stosowania bezpiecznego postępowania w pracy wskazując na korzyści z takiego postępowania

• w przypadku ponownego stwierdzenia niebezpiecznego postępowania pracownika należy przenieść na mniej odpowiedzialne stanowisko lub zwolnić go,

• ocenę skuteczności metody kontroli postępowania można ocenić wg wzoru:

gdzie:

W_nz - wskaźnik niebezpiecznych zachowań

Niebezpiecznym zachowaniem nadaje się wagi (np. 1-5)

MONITOROWANIE REAKTYWNE

• jest to procedura nastawiona na poznanie przyczyn zawodności systemu bezpieczeństwa

• monitorowanie reaktywne obejmuje badanie:

• wypadków

• chorób zawodowych

• niemalwypadków

• awarii

• stanu zdrowia pracowników

• celem badania pojedynczego wypadku jest uzyskanie informacji o tym:

• co się stało (rodzaj NW)

• jak to się stało (błąd)

• dlaczego się to stało (przyczyna błędu)

• informacja o przyczynach błędu jest podstawą opracowania skutecznej profilaktyki

• jeśli mimo zastosowania profilaktyki występują nadal wcześniej stwierdzone przyczyny błędów należy rozważyć, czy:

• przyczyny wypadków zostały właściwie rozpoznane

• zaprojektowana profilaktyka była skuteczna

• zaprojektowana profilaktyka była realizowana zgodnie z intencją projektodawcy

• badanie i ewidencjonowanie chorób zawodowych wymaga ustalenia, czy:

• stan zdrowia pracownika był dobry w chwili przyjmowania do pracy

• jakie warunki pracy lub technologie stanowiły zagrożenie dla zdrowia

• dlaczego dopuszczono pracownika do ekspozycji na czynniki szkodliwe dla zdrowia

• dlaczego nie wykryto wcześniej symptomów choroby zawodowej

• uzupełnieniem badania są dalsze pytania o warunki pracy:

• czy w zakładzie pracy zidentyfikowano występujące czynniki szkodliwe dla zdrowia

• czy określono ich dopuszczalny poziom

• czy podjęto działania techniczne i organizacyjne redukujące zagrożenie u źródła

• czy pracowników wyposażono w sprzęt ochronny

• czy sprzęt ochronny jest używany

• czy przeprowadzono działania uświadamiające wśród załogi o skutkach choroby zawodowej

• niemalwypadki - to wypadki bez skutków urazowych

• badanie niemalwypadków dostarcza więcej informacji nt. przyczyn zdarzenia niż badanie wypadków

• badanie niemalwypadków należy prowadzić wg zasad obowiązujących dla wypadków (co się stało, jak się stało, dlaczego to się stało)

• badanie awarii przeprowadza się podobnie jak niemalwypadków, a ponadto ustalić należy czy przyczyną awarii była:

• ukryta wada konstrukcyjna, materiałowa, montażowa,

• wada powstała podczas eksploatacji

• niewłaściwa obsługa

MONITORING W ZAKŁADOWYM SYSTEMIE BEZPIECZEŃSTWA

• monitorowanie jest podstawa skutecznego zarządzania bezpieczeństwem pracy

• 
  właściwe miejsce monitoringu w systemie pokazano na schemacie

• model zarządzania bezpieczeństwem pracy jest właściwy jeśli ma zdolność utrzymywania w stanie kontrolowanym wszystkie występujące w zakładzie zagrożenia wypadkowe i chorobowe

• monitorowanie dostarcza informacji o zgodności warunków pracy i postępowania z przyjętymi standardami

• rozbieżność pomiędzy standardami a faktycznymi warunkami pracy i postępowaniem jest symptomem wadliwego zarządzania bezpieczeństwem pracy

• wadliwy model zarządzania bezpieczeństwem pracy należy skorygować w oparciu o informacje uzyskane z monitoringu - wg schematu:

• wady modelu zarządzania bezpieczeństwem pracy można zidentyfikować i skorygować za pomocą specjalnej procedury, nazywanej audytem bezpieczeństwa

AUDYT BEZPIECZEŃSTWA PRACY

• monitoring informuje o przebiegu realizowanego w zakładzie systemu zarządzania bezpieczeństwem pracy

• audyt bezpieczeństwa - to przegląd samego systemu zarządzania bezpieczeństwem pracy

• celem audytu jest zidentyfikowanie niedomagań w zarządzaniu bezpieczeństwem pracy oraz rozpoznanie obszarów, których skorygowanie może podnieść efektywność profilaktyki bezpieczeństwa w zakładzie pracy (Sanders, Wheeler 1991), inaczej - należy uzyskać odpowiedzi na następujące pytania:

• czy organizacja bezpieczeństwa w zakładzie jest właściwa

• czy można usprawnić proces zarządzania bezpieczeństwem pracy

• co trzeba zmienić dla poprawy sytuacji

• audyt - słowo pochodzenia angielskigo. Audytem określa się badanie ksiąg rachunkowych, ocenę zarządzania finansami, przegląd zdrowia pacjentów i inne działania (np. bezpieczeństwo)

• audyt jest „ustrukturyzowanym procesem zbierania niezależnej informacji na temat efektywności całego systemu zarządzania bezpieczeństwem, możliwości polegania na nim oraz formułowania programów naprawczych” (HSE 1994)

• wynikiem audytu są oceny i wnioski dotyczące zdolności zakładu do:

• identyfikowania wszystkich występujących w zakładzie zagrożeń

• utrzymywania zagrożeń pod kontrolą

• stymulowanie bezpiecznego postępowania

• na podstawie wyników audytu formułowane są wnioski korekcyjne określające kierunek i zakres zmian w sposobie zarządzania bezpieczeństwem pracy w zakładzie

• audyt przeprowadzają wyspecjalizowane firmy konsultingowe albo zespoły specjalistów w zakładzie pracy

• audyt może ograniczyć się tylko do stwierdzenia czy stosowany system zarządzania bezpieczeństwem jest właściwy lub dodatkowo może być przeprowadzony przegląd stanu bezpieczeństwa pracy w zakładzie

• przeprowadzenie audytu ułatwia stosowanie listy pytań

• listy pytań są konstruowane w taki sposób, aby uzyskać odpowiedź „tak” lub „nie”, a także poprzez nadawanie pytaniom wag (np. 1-5)

• inne listy stosuje się wtedy, gdy przeprowadzany jest tylko audyt systemu zarządzania bezpieczeństwem, inne gdy łącznie z takim audytem oceniany jest poziom bhp

• przykładowe listy pytań sprawdzających stosowanych podczas audytu pokazano na planszach (ksero str. 21-28)

• wnioski audytu powinny być omówione z kierownictwem zakładu

AUDYT BEZPIECZEŃSTWA

TAK/NIE

OCENA RYZYKA Czy sporządzono listę wszystkich występujących w zakładzie zagrożeń życia i zdrowia? Czy oszacowano wielkość ryzyka dla stosowanych technologii i czynności roboczych? Czy ryzyko duże i średnie zredukowano do akceptowalnej wielkości? Czy określono techniczne lub organizacyjne metody utrzymywania ryzyka w stanie kontrolowanym? Czy sporządzono listę prac, w których niezbędne jest stosowanie indywidualnego sprzętu ochronnego? STRUKTURA I ODPOWIEDZIALNOŚĆ Czy wyznaczono osobę odpowiedzialną w zastępstwie pracodawcy za organizację bezpieczeństwa w zakładzie? Czy wyróżniono szczegółowe zakresy zadaniowe w dziedzinie organizacji bezpieczeństwa w zakładzie (stan maszyn, urządzenia elektryczne, używanie niebezpiecznych materiałów, kompetencje ludzi, bezpieczeństwo załogi obcej itp.)? Czy wyznaczono osoby odpowiedzialne za realizację wyróżnionych zakresów organizacji bezpieczeństwa? Czy wyróżnione zakresy zadaniowe są adekwatne do potrzeb? Czy zakresy odpowiedzialności wsparto odpowiednią ilością władzy? POLITYKA I CELE Czy kierownictwo sformułowało na piśmie politykę zdrowia i bezpieczeństwa? Czy z treścią polityki zdrowia i bezpieczeństwa została zapoznana załoga? Czy dozór został zobowiązany do realizacji polityki zdrowia i bezpieczeństwa? Czy ustanowiono cele z zakresu bezpieczeństwa do osiągnięcia przez zakład lub załogę? Czy informacje o celach bezpieczeństwa przekazano załodze? Czy załoga otrzymuje zwrotną informację o stopniu realizacji celów bezpieczeństwa? STANDARDY BEZPIECZEŃSTWA Czy dla prac o podwyższonym ryzyku opracowano „wzorcowe” sposoby ich wykonywania? Czy wzorcowe sposoby wykonywania prac o względnie dużym ryzyku są dostępne dla organizatorów zadań i wykonawców? Czy opracowano wzorcowe procedury kontrolowania przez dozór stanu bezpieczeństwa przed przystąpieniem do pracy, w czasie trwania i po jej zakończeniu? Czy opracowano procedury informowania kierownictwa o wynikach kontroli stanu bezpieczeństwa? Czy opracowano na użytek robotników procedurę meldowania o zauważonych zagrożeniach? Czy zobowiązano załogę do zgłaszania zauważonych zagrożeń? Czy sformułowano wzorce porządku, składowania, noszenia, transportowania, postępowania (czy robotnicy wiedzą, jakie warunki lub wykonanie są dobre, a jakie złe)? Czy podejmowane są działania zachęcające do ulepszania istniejących wzorców oraz do opracowania wzorców dla prac wykonywanych dotąd bez ich stosowania? KOMPETENCJE ZAŁOGI Czy nowi pracownicy są oceniani ze względu na posiadane predyspozycje, a następnie kierowani do zgodnych z nimi prac? Czy w zakładzie istnieje program adaptacji zawodowej nowo przyjmowanych pracowników? Czy wyznacza się odpowiedzialnych za przebieg adaptacji zawodowej? Czy w zakładzie szacuje się potrzeby w zakresie szkoleń? Czy ocenia się efektywność szkoleń? Czy w zakładzie jest osoba odpowiedzialna za szkolenie załogi? Czy wszyscy robotnicy uczestniczą z wymaganą częstością w szkoleniach okresowych? Czy dozór oraz kierownictwo uczestniczą w szkoleniach okresowych? Czy sporządzono spis prac, których wykonanie należy poprzedzić poinstruowaniem? PRZYGOTOWANIE NA NIEBEZPIECZEŃSTWO Czy oszacowano możliwość powstania sytuacji o bardzo dużym ryzyku, mogącym doprowadzić do katastrofy? Czy opracowano program prowadzenia akcji ratowniczych w sytuacji możliwych katastrof? Czy przygotowano załogę do samoratowania się w sytuacji bardzo dużego ryzyka lub katastrofy? Czy wyznaczono osobę odpowiedzialną za stan dróg ucieczkowych, sprzęt ratowniczy, przeciwpożarowy itp.? Czy pracownicy mają dostęp do apteczek? Czy w zakładzie jest punkt opatrunkowy czynny w godzinach pracy załogi? Czy w zakładzie są osoby przeszkolone w udzielaniu pierwszej pomocy? Czy pracownicy przechodzą okresowe i kontrolne badania lekarskie? MOTYWOWANIE Czy bezpieczną pracę i przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa stawia się jako warunek zatrudnienia? Czy kierownictwo stawia bezpieczeństwo przed produkcją? Czy dozór jest zachęcany do dawania swoim podwładnym dobrego przykładu poprzez dostosowanie się do wymogów przepisów bezpieczeństwa? Czy bezpieczne postępowanie jest traktowane jako kryterium przy awansowaniu? Czy robotnicy są informowani o ponoszonym w pracy ryzyku? Czy robotnicy wiedzą, jakie ryzyko mogą zaakceptować sami, a o jakim muszą zgłaszać przełożonym? Czy załoga jest informowana o wypadkach zdarzających się w zakładzie? Czy załoga jest informowana o liczbie kolejnych bezwypadkowo przepracowanych dniach? Czy dozór stawia swoim podwładnym cele motywujące do bezpiecznego postępowania w pracy? Czy bezpieczne postępowanie jest propagowane przez plakaty, audycje radia zakładowego lub inne formy propagandowego oddziaływania? Czy bezpieczne postępowanie jest nagradzane lub chwalone? Czy podejmowanie ryzyka jest karane lub ganione? Czy w zakładzie funkcjonuje system okresowych ocen za wkład w zarządzanie bezpieczeństwem? Czy w zakładzie są organizowane akcje bezpieczeństwa? Czy w zakładzie są organizowane akcje promujące zdrową aktywność pozazawodową? Czy kierownictwo i dozór spotykają się z załogą w celu omówienia problemów bezpieczeństwa? AKTYWNE MONITOROWANIE ZAGROŻEŃ Czy w zakładzie opracowano plan inspekcji warunków pracy? Czy plan ten obejmuje wszystkie zagrożenia, stanowiska i miejsca? Czy inspekcje są przeprowadzane według arkuszy inspekcyjnych z naniesionymi miejscami oraz obiektami wymagającymi przeglądów i kontroli? Czy obok innych, stosowane są inspekcje nastawione wyłącznie na ocenę bezpieczeństwa postępowania ludzi? Czy wyniki inspekcji są notowane i przechowywane? Czy celem inspekcji jest również ujmowanie osiągnięć w dziedzinie organizowania bezpiecznej pracy? Czy wyniki inspekcji są okresowo analizowane? Czy pracownicy są zapoznawani z wynikami inspekcji swoich miejsc pracy? MONITOROWANIE REAKTYWNE Czy wszystkie wypadki są rejestrowane i badane? Czy prowadzona jest statystyka pośrednich przyczyn wypadków? Czy przyczyny chorób zawodowych są identyfikowane i usuwane? Czy niemalwypadki są zgłaszane i badane? Czy badane są przyczyny awarii? Czy w zakładzie dokonuje się okresowych przeglądów bezpieczeństwa? Czy w przeglądach bezpieczeństwa uczestniczą przedstawiciele załogi? REDUKCJA STRESU I WARUNKI HIGIENY Czy identyfikowane są stresory zawodowe? Czy prowadzona jest statystyka strat wypadkowych i chorobowych? Czy kierownictwo i dozór są bieżąco informowani o wielkości strat wypadkowych i chorobowych? AUDIT BEZPIECZEŃSTWA Czy w zakładzie przeprowadzono w ostatnim roku audit bezpieczeństwa? Czy wnioski z auditu zostały wdrożone?

AUDYT BEZPIECZEŃSTWA- FUNKCJONOWANIE SYSTEMU OCENIANIA KIEROWNICTWA, DOZORU I ROBOTNIKÓW

Pkt.

Czy kierownictwo zakładu jest oceniane za wyniki zarządzania bezpieczeństwem przez radę nadzorczą lub inne władze? Nie Tak Jak często działalność kierownictwa na rzecz bezpieczeństwa jest oceniana? Nie jest oceniana Tylko po wypadkach Raz w roku Co pół roku lub częściej Czy w zakładzie istnieje ustanowiony przez kierownictwo harmonogram oceniania stanu bezpieczeństwa w oddziałach? Nie Tak Jak często oceniany jest stan bezpieczeństwa w oddziałach? Nie ocenia się Tylko po wypadkach Raz w roku Co pół roku Częściej niż co pół roku Co jest brane pod uwagę przy ocenie stanu bezpieczeństwa w oddziałach? Nie ocenia się stanu bezpieczeństwa w oddziałach Przyczyny ostatniego wypadku Statystyka przyczyn wypadków lub chorób zawodowych Zaniedbanie dozoru stwierdzone podczas inspekcji Statystyka łącznie z wynikami inspekcji Statystyka, wyniki inspekcji oraz osiągnięcia w dziedzinie organizacji bezpieczeństwa Jak często kierownicy oddziałów są oceniani przez kierownictwo zakładu za osiągnięcia w dziedzinie profilaktyki wypadków i chorób zawodowych? Nie są oceniani Raz w roku Co pół roku Co kwartał Częściej niż co kwartał Jak często kierownicy oddziałów oceniają podległy sobie dozór za organizację bezpiecznych zadań i stymulowanie bezpiecznego postępowania? Nie są oceniani Raz w roku Co pół roku Co kwartał Częściej niż co kwartał Czy kierownicy oddziałów są nagradzani lub chwaleni, jeśli uzyskują dobre wyniki w organizowaniu profilaktyki? Nigdy Bardzo rzadko Czasem Jest to regułą Czy kierownicy oddziałów są karani lub ganieni, jeśli dopuszczą do zaniedbań w utrzymaniu stanu bezpieczeństwa? Nigdy Tylko wtedy, gdy w wyniku zaniedbań zdarzył się wypadek Tylko za „duże” zaniedbania Prawie za wszystkie zaniedbania stosownie do ich wielkości Czy mistrzowie są nagradzani lub chwaleni, jeśli efektywnie „pilnują” bezpieczeństwa na swoim odcinku? Nigdy Bardzo rzadko Czasem Jest to regułą Czy mistrzowie są karani lub ganieni, jeśli dopuszczą do zaniedbań lub są tolerancyjni w stosunku do zagrożeń lub ryzykantów? Nigdy Bardzo rzadko Czasem Jest to regułą Czy robotnicy, którzy postępują ostrożnie i wykonują swoją pracę zgodnie z przepisami, są przez dozór traktowani (ocenić na podstawie rozmów z robotnikami): Z niechęcią (minus 10) Z obojętnością (minus 2) Jako postępujący właściwie Jako godni wyróżnienia Czy wykonywanie pracy wbrew przepisom jest przez przełożonych: Oceniane pozytywnie jeśli przyśpiesza wykonanie polecenia (minus 10) Oceniane pozytywnie, ale tylko wtedy gdy wykonawca nie spowoduje wypadku (minus 10) Karane, jeśli doprowadziło do wypadku Duże wykroczenia są karane, nawet jeśli nie doprowadzą do wypadku Większość zauważonych wykroczeń jest karanych proporcjonalnie do ich wielkości Czy oddziały oceniane jako najlepsze są wyróżniane lub stawiane jako wzór do naśladowania? Nigdy Czasem Jest to regułą

0 5 0 1 3 5 0 5 0 1 2 3 5 0 1 2 3 4 5 0 1 2 3 5 0 1 2 3 5 0 2 4 5 0 2 4 5 0 2 3 5 0 2 3 5 -10 -2 1 5 -10 -10 1 2 5 0 2 5

14

MONITORING

AKTYWNY

REAKTYWNY

warunków środowiska

budynków

Inspekcje

Pomiary i badania

ludzi

instalacji i wyposa-żenia

badanie wypadków

inspekcje postępo-wania

inspekcje warunków

badanie chorób zawodo-wych

badanie niebezpie-cznych wydarzeń

badanie awarii

badanie zdrowia pracowni-ków

badanie ekonomi-cznych strat wypadkowych i chorobowych

MODEL Zarządzania bezpieczeń-stwem pracy

Korekta zarządzania bezpieczeń-stwem

Faktyczne zarządzanie bezpieczeń-stwem pracy

Skutki:

• wypadki

• choroby zawodowe

• niemal-wypadki

• awarie

Wnioski i usprawnienia

Faktyczne warunki

Faktyczne postępo-wanie

MONITOROWANIE

SYSTEM MOŻE FUNKCJONOWAĆ BEZ KOREKTY

TAK

czy rozbieżność usunięto?

usuń rozbieżność w miejscu wystąpienia

MONITORING

Czy warunki pracy lub postępowanie są zgodne ze standardami?

NIE

OKREŚL NA CZYM POLEGA ROZBIEŻNOŚĆ

ustal czy podobna rozbieżność występuje w innych miejscach

usuń stwierdzoną rozbieżność w innych miejscach

NIE

TAK

---