Zgodnie z nauką mahajany, Budda jest jednością z absolutem, jednak przejawia się również w świecie dualizmu, aby wyzywalać wszystkie istoty. Stąd też trzy ciała Buddy, którymi są:
Trzy ciała Buddy są źródłem ostatecznych nauk.
Buddowie medytacyjni - Pięciu dhjanibuddów
(skt. dhyani - medytacja) w buddyzmie Wadżrajany, znanych również jako pięciu buddów madrości (jap. gochinyorai), pięciu wielkich buddów lub pięciu jina (skt. zwycięzca lub zdobywca), reprezentuje pięć właściwości Buddy. Buddowie ci są częstym tematem mandal Wadżrajany.
Pięciu buddów mądrości powstało w oparciu o opisaną w Jogaczarze koncepcję dotyczącą jnany buddów, lub inaczej teorii Trikaja (skt. tri "trzy", kaya "ciało") która zakłada istnienie trzech "ciał" Buddy. Buddowie mądrości reprezentują wszystkie aspekty dharmakai, lub też "ciała prawdy", które ucieleśnia samą zasadę oświecenia. Z początku pojawiło się dwóch Buddów, reprezentujących mądrość i współczucie - byli to odpowiednio Akszobia i Amitabha. Dalszy podział pozwolił na przedstawienie ucieleśnienia aspektów mocy lub aktywności, oraz piękna lub duchowego bogactwa.
W Sutrze Złotego Światła (wczesnej sutrze Mahajany) formy te noszą imiona Dundubishvara i Ratnaketu, lecz z biegiem czasu uległy one zmianie na Amoghasiddhi i Ratnasambhawa. Budda znajdujący się pośrodku to Wajroczana.
Pięciu buddów mądrości ochranianych jest przez pięciu królów mądrości, w Japonii przedstawia się ich często razem w Mandali Dwóch Światów.
Każdy z pięciu buddów w pierwszej kolejności identyfikuje konkretną ludzką niedoskonałość (wadę/przeszkadzające uczucie) a następnie pomaga przekształcić je w cechę pozytywną, umożliwiając w ten sposób duchowy rozwój niezbędny do osiągnięcia oświecenia