Pytanie 18: Do określania poziomu rozwoju gospodarczego najczęściej stosuje się wskaźnik „Produktu Krajowego Brutto” na 1 mieszkańca - scharakteryzuj istniejące w tym względzie zróżnicowanie regionalne na świecie.
Produkt krajowy brutto (PKB) - wartość dóbr i usług nowo wytworzonych na terenie kraju w ciągu roku ( inaczej produkt globalny).
Rozwój gospodarczy - zmiany jakościowe (strukturalne) dokonujące się w gospodarce narodowej pod wpływem wzrostu gospodarczego i postępu technicznego. Polegają one na zmianie struktury gospodarki, tj. zmianie poszczególnych sektorów gospodarki zarówno w strukturze zatrudnienia, jak i w tworzeniu produktu krajowego brutto, powodując przechodzenie z niższego poziomu rozwoju do wyższego. Historyczne zmiany w strukturze zatrudnienia oraz odpowiadające im fazy rozwoju gospodarczego przedstawia wykres Fourastie. W wyniku rozwoju gospodarczego następuje spadek udziału tradycyjnych działów, gałęzi, branż gospodarki oraz wzrost udziału nowoczesnych działów, gałęzi, branż, a także pojawienie się nowych branż.
Współczesna gospodarka światowa charakteryzuje się dużymi dysproporcjami. Istotny wpływ na to zróżnicowanie mają różne czynniki, w tym Produkt Krajowy Brutto.
Ze względu na wartość PKB kraje można podzielić na: kraje wysoko, średnio i słabo rozwinięte.
Kraje wysoko rozwinięte (inaczej kraje rozwinięte, uprzemysłowione) - to państwa, w których PKB na 1 mieszkańca przewyższa 10 tys. $. Cechami charakterystycznymi tych państw są:
rozwinięta gospodarka pieniężna oraz sektor przemysłowy
wysoki stopień urbanizacji
niski wskaźnik śmiertelności i urodzeń
wysokie zużycie energii
niewielki procent pracowników zatrudnionych w rolnictwie
np. USA, Kanada, Luksemburg, Norwegia, Japonia, Australia, Nowa Zelandia, Polska
większość państw wysoko rozwiniętych należy do OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) lub współpracuje z tą organizacją np. Niemcy, USA, Szwecja, Australia, Polska
Kraje średnio rozwinięte (inaczej kraje nowo uprzemysłowione) - to państwa, w których PKB na 1 mieszkańca wynosi od 3 do 10 tys. $. Cechami charakterystycznymi tych państw są:
grupa krajów rozwijających się, które wkroczyły na drogę szybkiego rozwoju gospodarczego, głównie dzięki napływowi obcego kapitału, inwestycjom zagranicznym bazującym na taniej sile roboczej oraz miejscowych surowców
wzrost gospodarczy dokonuje się głównie na wybranych obszarach kraju (np. wokół stolicy)
w latach 60 i 70 - tych na drogę uprzemysłowienia wkroczyły np. Singapur, Korea Południowa, Brazylia; na przełomie lat 70 i 80 - tych np. Tajlandia, Indonezja, Filipiny, Cypr; pod konie lat 80 - tych np. Egipt, Argentyna, Indie
obecnie należą tu takie państwa jak np. Macedonia, Tajlandia, Tunezja, Jamajka czy Armenia
Kraje słabo rozwinięte (inaczej kraje rozwijające się, Kraje Południa, Trzeci Świat) - to państwa, w których PKB na 1 mieszkańca nie przekracza 3 tys. $. Cechami charakterystycznymi tych państw są:
niski poziom życia obywateli
przewaga rolnictwa nad przemysłem i usługami w rozwoju gospodarczym
słaba dynamika przemian ekonomicznych
duże kontrasty społeczne
znaczna skala ubóstwa
duże zadłużenie państw
surowcowo - rolniczy charakter gospodarki
do krajów słabo rozwiniętych możemy zaliczyć tzw. kraje „ubóstwa”, które odznaczają się stale pogarszającą się sytuacją ekonomiczną
np. Burkina Faso, Niger, Sierra Leone, Nepal, Wietnam
Ranking państw pod względem PKB na 1 mieszkańca (2009):
1 Liechtenstein $118.000
2 Katar $103.500
3 Luksemburg $81.100
4 Bermudy $69.900
5 Kuwejt $57.400
6 Jersey $57.000
7 Norwegia $55.200
8 Brunei $53.100
9 Singapur $52.000
10 USA $47.000
28 Wielka Brytania $36.600
33 Japonia $34.200
34 Unia Europejska $33.400
63 Polska $17.300
90 Świat $10.400
155 Erytrea $700
155 Niger $700
155 Rep. Środkowoafr. $700
155 Sierra Leone $700
156 Gwinea Bissau $600
156 Somalia $600
157 Liberia $500
158 Burundi $400
159 DRK $300
160 Zimbabwe $200
Proporcja między państwami o największym i najmniejszym wskaźniku PKB na 1 mieszkańca wynosi 1:592.
Ranking państw pod względem PKB (ang. GDP) (2008) w mln USD:
1.USA 14 093 310
2.Japonia 4 910 840
3.Chiny 4 326 996
4.Niemcy 3 649 494
5.Francja 2 856 556
6.Wielka Brytania 2 674 057
7.Włochy 2 303 079
8.Rosja 1 679 484
9.Hiszpania 1 604 235
10.Brazylia 1 575 151
182.Samoa Zachodnie 523
183.Timor Wschodni 498
184.Gwinea Bissau 430
185.Dominika 357
186.Tonga 278
187.Mikronezja 258
188.Palau 181
189.W-y Świętego Tomasza i Książęca 175
190.W-y Marshalla 158
191.Kiribati 137
Indeks rozwoju społecznego (Human Development Index - HDI) - syntetyczny miernik poziomu życia ludności, obliczany na podstawie 3 mierników:
średniej oczekiwanej długości życia (przy założeniu, że minimalna przeciętna długość życia wynosi 25 lat, zaś maksymalna 85 lat)
produktu krajowego brutto w przeliczeniu na 1 mieszkańca (przy założeniu, że waha się on w przedziale od 100 $ do 40 000 $ na 1 mieszkańca)
alfabetyzacji ludności dorosłej (tj. odsetka dorosłych umiejących czytać i pisać)
Ranking państw pod względem HDI (2006):
1.Norwegia 0,963
2.Islandia 0,956
3.Australia 0,955
4.Kanada, Luksemburg, Szwecja 0,949
7.Szwajcaria 0,947
8.Irlandia 0,946
9.Belgia 0,945
10.USA 0,944
168.DRK 0,385
169.Mozambik 0,379
170.Burundi 0,378
171.Etiopia 0,376
172.Rep. Środkowoafr. 0,355
173.Gwinea Bissau 0,348
174.Czad 0,341
175.Mali 0,333
176.Burkina Faso 0,317
177.Sierra Leone 0,298
178.Niger 0,281
(średnia - 0,7)
Siła nabywcza pieniądza - ilość towaru, którą można nabyć za jednostkę pieniądza. Siła nabywcza pieniądza oznacza, że w danym państwie za pewną ilość pieniędzy można kupić pewną ilość danego towaru. Natomiast w innych krajach za tą samą ilość pieniędzy można kupić więcej lub mniej tego samego dobra.
Literatura:
Runge A., Runge J., 2008: Słownik pojęć z geografii społeczno - ekonomicznej, Videograf Edukacja, Katowice
Rykiel Z., 2006: Podstawy geografii politycznej, PWE, Warszawa
Mała Encyklopedia PWN, 1996