pryzmat (3)


  1. Wstęp teoretyczny

Pryzmatem to bryła przeźroczysta, której dwie ograniczające płaszczyzny tworzą ze sobą kąt łamiący pryzmatu. Trzecią płaszczyzną ograniczającą jest podstawa.

Światło padające na pryzmat pod pewnym kątem ulega załamaniu na pierwszej powierzchni, jak i również na drugiej . W rezultacie światło ulega odchyleniu. Kąt minimalnego odchylenia obliczamy ze wzoru :

δmin=(αl-αp)/2

Następnie podstawiając do poniższego wzoru obliczamy współczynnik załamania światła (n) :

n= sin[(ϕ+δmin )/2]/sin[(ϕ/2)]

Dyspersję (rozszczepienie światła) można zdefiniować jako załamanie wiązki światła (przepuszczonej przez powierzchnię graniczną dwóch ośrodków) pod różnymi kątami. Zjawisko to związane jest z różnymi współczynnikami załamania dla poszczególnych fal.

Właśnie na tym zjawisku będziemy bazować w bieżącym ćwiczeniu.

  1. Przebieg pomiarów

Przed przystąpieniem do właściwych pomiarów wykonano dwie serie odczytów, z dokładnością 01′ , w celu wyznaczenia kąta łamiącego pryzmatu. Następnie dla różnych źródeł światła dokonano odczytów kata lewego i prawego dla różnych barw prążków. Odczyt należało wykonać w położeniu zwrotnym lunety dla danego prążka.

  1. Obliczenia

Lampa

Barwa

αl

αp

Δαl

Δαp

δmin

n

Δn

Rtęciowa

Fioletowy

214°31

133°31

-42

2°27

40°30

1,565

0,019

Niebieski

214°14

135°49

-25

09

39°12

1,549

0,003

Ciem. zielony

213°47

136°15

01

-16

38°46

1,544

0,002

Zielony

213°33

136°31

15

-33

38°30

1,542

0,004

Żółty

213°25

136°40

23

-42

38°22

1,539

0,007

Czerwony

213°16

136°47

32

-48

38°14

1,537

0,009

Sodowa

Żółty

213°22

136°23

26

-24

38°29

1,540

0,006

Kadmowa

Ciem. niebieski

214°19

135°25

-30

33

39°27

1,553

0,007

Niebieski

214°11

135°32

-22

25

39°19

1,551

0,005

Zielony

213°57

136°12

-08

-13

38°52

1,545

0,001

Czerwony

213°26

136°35

22

-36

38°25

1,540

0,006

Obliczenie kąta łamiącego pryzmatu. ϕ=180°-(αl-αp)

1.

αl =134°37 αp=254°47′ ϕ=59°51′

2.

αl= 268°31 αp=148°22 ϕ=59°51′

Tabela zawiera dane do wykresu.

Lampa

barwa

długość fali

N

[nm]

Rtęciowa

fioletowy

407,78

1,565

niebieski

435,83

1,549

zielony

546,07

1,542

żółty

578,02

1,539

Sodowa

żółty

589,30

1,540

Kadmowa

niebieski

480,00

1,551

zielony

508,80

1,545

czerwony

643,80

1,540

  1. Dyskusja błędów.

Na samym początku mieliśmy przejściowe trudności w poprawnym ustawieniu pryzmatu i skierowaniu światła o odpowiedniej długości na pryzmat. Po interwencji prowadzącego udało nam się to Obserwowała tylko jedna osoba, gdyż zmiany obserwatora prowadziły do dużych rozbieżności (miało to wadę: przy ostatnich pomiarach oko było już zmęczone, co także odbiło się w dokładności odczytów).

Przy pomiarach okazało się, że trudność stanowi wychwycenie punktu zwrotnego prążka. Było to bardzo ważne, gdyż wszystkie obliczenia bazowały na tych spostrzeżeniach.

Do obliczania błędu współczynnika załamania zastosowano wzór różniczki zupełnej. Uwzględniliśmy w nim takie błędy jak dokładność odczytu za pomocą noniusza, rozrzut pomiarów.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia w pryzmacie sprawkox
fks lab1, MIBM WIP PW, fizyka 2, laborki fiza(2), 26-Wyznaczanie dyspersji optycznej pryzmatu metodą
LabFiz05, MIBM WIP PW, fizyka 2, laborki fiza(2), 26-Wyznaczanie dyspersji optycznej pryzmatu metodą
latosinska pryzma Iza22222
Wzorcowanie spektroskopu pryzmatycznego, ˙wiczenie 37
Wyznaczanie wspolczynnika zalamania szkla dla pryzmatu2
1.4ciga z ETP, Węgielnica -2 sklejone ze sobą pryzmaty, gdzie jeden wskazuje lewą stronę a drugi pra
Lornetka pryzmatyczna 7 x 45
301 Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia w pryzmacie
Konkurencyjność polskiej gospodarki przez pryzmat międzynarodowych rankingów
FIZYKA LABORATORIUM SPRAWOZDANIE Wyznaczanie współczynnika załamania szkła dla pryzmatu wers
BOHR43, WYZNACZANIE D˙UGO˙CI FALI ˙WIETLNEJ PRZY POMOCY SPEKTROSKOPU PRYZMATYCZNEGO.
301 02, TEMAT: WYZNACZANIE WSP˙˙CZYNNIKA ZA˙AMANIA ˙WIAT˙A METOD˙ NAJMNIEJSZEG
BOHR43, WYZNACZANIE D˙UGO˙CI FALI ˙WIETLNEJ PRZY POMOCY SPEKTROSKOPU PRYZMATYCZNEGO.
301 02, TEMAT: WYZNACZANIE WSP˙˙CZYNNIKA ZA˙AMANIA ˙WIAT˙A METOD˙ NAJMNIEJSZEG
Stateczność ram płaskich złożonych z prętów pryzmatycznych
19 (drgania pretow pryzmatycznych)
Pryzma
dokumentacja gotowa, pryzma

więcej podobnych podstron