W
Y K Ł A D Y Z
M
E C H A N I K I
B
U D O W L I
D
RGANIA PRĘTÓW PRYZMATYCZNYCH O CIĄGŁYM ROZKŁADZIE MASY
Politechnika Poznańska® Kopacz,
Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Tymper
1
Olga Kopacz, Adam Łodygowski, Krzysztof Tymper,
Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski
Konsultacje naukowe: prof. dr hab. J
ERZY
R
AKOWSKI
Poznań 2002/2003
MECHANIKA BUDOWLI 13
1. DRGANIA POPRZECZNE BELEK
Na nieskończenie mały wycinek belki dx działają siły jak na rys.1
dx
y
r(x,t)
x
A
p(x,t)
(x,t)
T(x,t)
M*(x,t)
T*(x,t)
gęstość (m
właściwa
Rys. 1
( )
( )
( )
( ) ( )
( )
dx
x
t
x
T
t
x
T
t
x
T
dx
x
t
x
M
t
x
M
t
x
M
∂
∂
+
=
∂
∂
+
=
,
,
,
*
,
,
,
*
(13.1)
Gdzie: r - siła oporu (bezwładności)
( )
2
2
2
2
,
t
A
dx
dm
w
dm
t
w
dm
t
x
r
∂
∂
=
⋅
⋅
=
⋅
−
=
∂
∂
⋅
−
=
•
•
•
•
ρ
(13.2)
W
Y K Ł A D Y Z
M
E C H A N I K I
B
U D O W L I
D
RGANIA PRĘTÓW PRYZMATYCZNYCH O CIĄGŁYM ROZKŁADZIE MASY
Politechnika Poznańska® Kopacz,
Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Tymper
2
Można napisać sumę na oś y:
T
x
M
M
x
w
EI
ale
t
w
p
x
T
y
=
∂
∂
−
=
∂
∂
⋅
∂
∂
⋅
=
+
∂
∂
⇒
=
∑
2
2
2
2
0
µ
(13.3)
Po zróżniczkowaniu i przekształceniach otrzymujemy zależność na drgania poprzeczne:
( )
( ) ( )
t
x
p
t
t
x
w
x
t
x
w
EI
,
,
,
2
2
4
4
=
∂
∂
⋅
+
∂
∂
⋅
µ
(13.4)
2. DRGANIA WŁASNE BELEK
Rozpatrujemy drgania własne, w przypadku których siła wymuszająca jest równa 0,
więc zależność (13.4) przyjmuje postać:
( )
( )
0
,
,
2
2
4
4
=
∂
∂
⋅
+
∂
∂
⋅
t
t
x
w
x
t
x
w
EI
µ
(13.5)
Zakładamy rozdzielenie zmiennych
( )
( ) ( )
t
T
x
W
t
x
w
⋅
=
,
(13.6)
Zatem otrzymujemy:
( ) ( )
( ) ( )
0
2
2
4
4
=
⋅
⋅
+
⋅
⋅
x
w
dt
t
T
d
t
T
dx
x
W
d
EI
µ
(13.7)
Po przekształceniach otrzymujemy (pochodne zwyczajne):
( )
( )
( )
( )
2
2
2
4
4
ω
µ
=
⋅
−
=
⋅
t
T
dt
t
T
d
x
w
dx
x
W
d
EI
(13.8)
Wartość wyniku zależności (13.6)
2
ω
musi być stałą a nie funkcją, ponieważ funkcję
przestrzenną przyrównujemy do funkcji czasu.
W
Y K Ł A D Y Z
M
E C H A N I K I
B
U D O W L I
D
RGANIA PRĘTÓW PRYZMATYCZNYCH O CIĄGŁYM ROZKŁADZIE MASY
Politechnika Poznańska® Kopacz,
Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Tymper
3
Z zapisu (13.8) otrzymujemy zależności (13.9) i (13.10):
( )
( )
0
2
2
2
=
⋅
+
t
T
dt
t
T
d
ω
(13.9)
( )
( )
4
2
2
4
4
1
1
α
µ
ω
µ
ω
=
⋅
⋅
⋅
⋅
−
EI
gdzie
x
W
EI
dx
x
w
d
(13.10)
µ
- gęstość liniowa
Rozwiązanie zależności (13.10):
( )
( )
( )
( )
x
Dch
x
Csh
x
B
x
A
x
W
x
W
x
W
IV
α
α
α
α
α
+
+
+
=
=
−
cos
sin
0
4
(13.11)
Rozwiązanie otrzymujemy korzystając z warunków brzegowych (ponieważ jest to
równanie we współrzędnych przestrzennych):
l
x 0
x l
Rys. 2
Zapisać można następujące warunki brzegowe:
( )
( )
( )
( )
( )
( )
0
''
0
0
)
4
0
0
''
0
0
0
0
)
3
0
)
2
0
0
0
)
1
2
2
0
2
2
=
=
⇒
=
→
=
=
=
⇒
=
→
=
=
→
=
=
→
=
=
=
l
W
dx
W
d
l
M
l
x
W
dx
W
d
M
x
l
W
l
x
W
x
l
x
x
(13.12)
Są to warunki jednorodne, więc bez dodatkowych warunków nie da się rozwiązać.
W
Y K Ł A D Y Z
M
E C H A N I K I
B
U D O W L I
D
RGANIA PRĘTÓW PRYZMATYCZNYCH O CIĄGŁYM ROZKŁADZIE MASY
Politechnika Poznańska® Kopacz,
Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Tymper
4
[
]
[
]
π
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
α
k
l
l
l
sh
l
wyznacznik
l
Csh
l
A
l
Csh
l
A
D
B
D
B
D
B
l
ch
D
l
sh
C
l
B
l
A
D
B
l
Dch
l
Csh
l
B
l
A
D
C
B
A
=
⇒
=
→
=
⋅
=
=
+
=
+
=
=
→
=
+
−
=
+
=
+
+
+
=
⋅
+
+
⋅
−
+
+
+
=
⋅
+
⋅
+
⋅
+
⋅
0
sin
0
sin
2
0
0
sin
)
4
0
sin
)
2
0
0
0
0
0
cos
sin
)
4
0
1
0
1
0
)
3
cos
sin
)
2
0
1
0
1
0
)
1
2
2
2
2
2
2
(13.13)
Mamy rozwiązanie kiedy
EI
l
k
l
k
µ
ω
π
α
π
α
2
4
4
4
4
=
=
⇒
=
k
- dowolna liczba naturalna
4
4
4
2
k
l
EI
⋅
= π
µ
ω
(13.14)
Dla belki wolnopodpartej:
4
4
4
2
k
l
EI
⋅
⋅
=
π
µ
ω
(13.15)
Gdzie
ω
- częstość kołowa drgań własnych belki wolnopodpartej
Stałe z warunków początkowych
( )
(
)
ϕ
ω +
=
t
a
t
T
sin
(13.16)
Ostatecznie drgania belki wynoszą:
( )
(
)
k
k
k
k
k
t
a
x
t
x
W
ϕ
ω
α
+
⋅
=
sin
sin
,
(13.17)
W
Y K Ł A D Y Z
M
E C H A N I K I
B
U D O W L I
D
RGANIA PRĘTÓW PRYZMATYCZNYCH O CIĄGŁYM ROZKŁADZIE MASY
Politechnika Poznańska® Kopacz,
Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Tymper
5
Zależność drgań belki (13.17) obrazuje rys.3
1
w
2
w
3
Rys. 2