Ćw. 1
Założenia wstępne.
W porównaniu z zadanym tematem projektu zwiększono wysokość przekroju do 0,9[m] i zmieniono klasę stali zbrojeniowej na AIII. Dane do projektu:
Obwiednie momentów i sił tnących.
Pole przekroju poprzecznego:
Ciężar własny:
Całkowite obciążenie stałe z ciężarem własnym belki:
2.1. Schemat I ⇒ minimalne obciążenie stałe.
Wykresy momentów i sił tnących:
2.2. Schemat II ⇒ maksymalne obciążenie stałe:
Wykresy momentów i sił tnących:
Schemat III ⇒ obciążenie zmienne na całej długości belki.
Wykresy momentów i sił tnących:
Schemat IV ⇒ obciążenie zmienne na przęśle.
Wykresy momentów i sił tnących:
2.5. Schemat V ⇒ obciążenie zmienne na wspornikach.
Wykresy momentów i sił tnących:
2.6. Zestawienie wartości momentów i sił tnących dla poszczególnych schematów.
Wartości podano co 0,1 długości wsporników i przęsła.
2.7. Kombinacje obciążeń.
Wartości podano co 0,1 długości przęsła i wsporników.
2.8. Obwiednie momentów.
2.9. Obwiednie sił tnących.
Sprawdzenie teowości przekroju.
M > Mf ⇒ przekrój rzeczywiście teowy.
Wielkość strefy ściskanej.
Obliczenie zbrojenia AS1.
Przyjęto 6×∅2,5 (dwa rzędy po 3 pręty, stal AIII) ⇒ rzeczywiste pole powierzchni zbrojenia AS1rz=29,452[cm2].
Procent zbrojenia:
Zaprojektowany przekrój:
Nośność rzeczywista.
Przekrój zbrojenia AS2 nad podporą.
Przed podporą odgięty zostanie 1 pręt ∅2,5 ⇒ rzeczywiste pole przekroju zbrojenia górnego nad podporą AS2rz=4,909[cm2].
Nośność rzeczywista tego zbrojenia:
M=134,35[kNm] , xeff=0,076[m]
Zbrojenie na ścinanie.
8.1. Zbrojenie przęsła.
Obliczenie VRd1:
Do podpory doprowadzono 3 pręty zbrojenia głównego, więc:
Obliczenie VRd2:
Obliczenie odcinka c:
8.1.1. Zbrojenie na odcinku c1(zbrojenie samymi strzemionami):
Przyjęto strzemiona ∅0,6 ze stali klasy AII, rozstaw strzemion:
Przyjęto rozstaw strzemion co 11[cm].
8.1.2. Zbrojenie na odcinku c2(zbrojenie mieszane):
Strzemiona muszą przenieść 50% VSd.
Przyjęto rozstaw co 14[cm].
Pręty odgięte przeniosą pozostałe 50% siły VSd.
Ponieważ odgięty będzie jeden pręt ∅2,5 to:
Powierzchnia zbrojenia wynosi 4,9087[cm2], przeniesie więc zakładaną siłę.
8.1.3. Zbrojenie na odcinku c3(zbrojenie samymi strzemionami):
Przyjęto strzemiona ∅0,8 ze stali klasy AII, rozstaw strzemion:
Przyjęto rozstaw strzemion co 9[cm].
8.2. Zbrojenie wspornika.
Obliczenie VRd1:
Do podpory doprowadzono 3 pręty zbrojenia głównego, więc:
Obliczenie VRd2:
Obliczenie odcinka c:
8.2.1. Zbrojenie na odcinku c1(zbrojenie samymi strzemionami):
Przyjęto strzemiona ∅0,6 ze stali klasy AII, rozstaw strzemion:
Przyjęto rozstaw strzemion co 8[cm].
Zbrojenie na pozostałej części belki.
Na części belki wykraczającej poza rozmiar c, zakładamy strzemiona ∅0,6 ze stali klasy AII, o rozstawie 30[cm].
Nośność zbrojenia głównego przy podporach.
10. Sprawdzenie nośności połączenia środnika z półką.
10.1. Półka ściskana.
10.2. Półka rozciągana.
10.3. Sprawdzenie warunków nośności.
Zbrojenie w półce: przyjęto strzemiona ∅1,0 ze stali klasy AII, rozstaw strzemion14[cm]
11. Długość zakotwienia prętów zbrojenia głównego.
12. Uwagi.
Obwiednia nośności jest odsunięta od obwiedni momentów na odległość nie mniejszą niż:
Długość zakotwienia prętów rozciąganych wynosi:
Długość zakotwienia prętów doprowadzonych do podpory wynosi:
Ze względu na maksymalną długość pręta (12[m]) pręt odgięty składa się z trzech odcinków doczołowo zgrzanych w przekrojach na których nośność pręta nie jest wykorzystywana.
Politechnika Wrocławska Wrocław, 11.01.1999
Instytut Budownictwa
Zakład Konstrukcji Betonowych
KONSTRUKCJE BETONOWE
ĆWICZENIE PROJEKTOWE
NR 1
Wykonał:
Tomasz Rzodkiewicz
gr.4 rok III
30,77[kN/m]
33,83[kN/m]
49[kN/m]
49[kN/m]
49[kN/m]