„Skąd przychodzimy, czym jesteśmy, dokąd idziemy”

Paul Gauguin

1. rok powstania: 1897 (postimpresjonizm) znajduje się w muzeum w Bostonie, olej na płótnie.

2. Kompozycja po linii horyzontalnej, statyczna. Prostota kojarzy się z malarstwem gotyku, sztuką prymitywną, ludowa. Emanuje SPOKÓJ.

3. Obraz czyta się od prawej strony do lewej - opowiedziana historia ludzkiego życia od narodzin aż do śmierci. W centrum piękna dziewczyna zrywająca owoc.

Po prawej stronie przykucnięte kobiety- symbolizują narodziny, rodzące się życie, szczęśliwe życie, które rozwinie się w ciele pięknej mauretanki zrywającej owoc. Raj utracony, krajobraz podobny do raju (zerwanie owocu)

W cieniu za pięknością rozmawiają dwie posępne postaci, zwiastujące niepokój, myśli pełne lęku, bólu, niepewność jutra.

Z lewej strony ustawiony jest posąg bóstwa symbolizujący łączność duchową człowieka ze światem duchowym. Kolor niebieski podkreśla różnice między tym co boskie a tym co ziemskie (czerwienie żółcie).

Zachęcenie do łączenia się ze światem natury, symbol uosobienie pytania ( czy jest ktoś tam na górze? czy ktoś nad nimi czuwa?)

Zaświaty- bożek podnosi ramiona jakby chcąc połączyć niebo i ziemię.

Na samym brzegu obrazu widzimy stara kobietę symbolizująca śmierć (memento mori) obok niej biały ptak przyciska łapą jaszczurkę - symbol czczych, niepotrzebnych słów.

Obraz miał być odczytywany jako poezja, niejasny, ma wiele interpretacji.

4. Tematyka- osobliwa, kompozycja przeniknięta symbolika, pytania egzystencjalne, przekazanie na płótnie filozofii autora, jego poszukiwań i rozterek wewnętrznych. Na obrazie umieszczony jest tytuł- w lewym górnym rogu.

5. Cechy stylowe:

Monumentalne syntetyczne formy, traktowane płasko, obwiedzione konturem

Powrót do źródeł, inspiracją jest: sztuka dziecięca, sztuka prymitywna.

Poszukiwanie raju utraconego, pierwotnej czystości, prostej łączności człowieka z naturą ( wynikało to z egzotycznych podróży malarza i jego odkrywania egzotycznych kultur). Nieskażone pejzaż Brytanii

6. Synteza i prymitywizm.

7. Kolor, żywy i abstrakcyjny, (żółty pies, zabarwienie symboliczne, emocjonalne). Obraz jest charakterystyczny.

8. Dzieło pełne prostoty a zarazem dekoracyjne. Dąży do wyrażenia spraw i pytań dotyczących każdego człowieka. Problemy metafizyczne.

9. Ciekawą formę powoduje faktura płótna, barwy czyste, zharmonizowane, w stosunku do obiektywnego widzenia świata. W efekcie mamy wrażenie tajemniczego odbioru. Pierwszy plan kolory ciepłe, trzeci chłodne. Przestrzeń umowna sugerowana za pomocą barw. Operowanie za pomocą dużych płaszczyzn barwnych, eliminacja cienia. Zrytmizowanie i synteza formy.

---