1. Scharakteryzuj metody opisywania administracji publicznej
a) j臋zykowa (etymologiczne), b) podmiotowa -Obejmuje administracj臋 pa艅stwow膮 (rz膮dow膮), zwi膮zki publiczno-prawne oraz inne podmioty stosuj膮ce przymus bezpo艣redni. -Tworz膮 j膮 organy pa艅stwa, organy samorz膮du terytorialnego oraz zak艂ady administracyjne oraz inne podmioty, kt贸re wykonuj膮 funkcje zlecone administracji publicznej. -Stanowi膮 j膮 organy administracji rz膮dowej (pa艅stwowej), organy zak艂ad贸w administracyjnych oraz organy samorz膮du terytorialnego. -Jest cz臋艣ci膮 dzia艂alno艣ci pa艅stwowej, kt贸ra pozostaje po wyodr臋bnieniu dzia艂alno艣ci prawodawczej i s膮downiczej. -Zalicza si臋 do nich organy administracji rz膮dowej, organy przedsi臋biorstw realizuj膮cych zadania administracyjne, zak艂ady administracyjne, organizacje spo艂eczne wykonuj膮ce funkcje administracji publicznej oraz podmioty prywatne wykonuj膮ce funkcje administracji publicznej. c) przedmiotowa-przedmiotem dzia艂ania administracji publicznej powinien by膰 interes publiczny, -przedmiotem s膮 sprawy administracyjne lub inaczej zadania i kompetencje w zakresie w艂adzy wykonawczej. d) Negatywna -Zasada tr贸jpodzia艂u w艂adzy (Art. 10 Konstytucji). -Czym jest w艂adza ustawodawcza, s膮downicza i wykonawcza = to co jest poza nimi jest administracj膮 publiczn膮. -Definicja jednak troch臋 ,,nieszczelna”
2. Prawo administracyjne a prawo konstytucyjne, cywilne i karne Prawo administracyjne - stanowi zbi贸r norm prawnych reguluj膮cych stosunki spo艂eczne powsta艂e w wyniku dzia艂alno艣ci organ贸w administracji publicznej. prawo konstytucyjne - naczelne miejsce jako, 偶e konstytucja to norma prawa nadrz臋dnego, traktowane jest jako „przed艂u偶enie” regulacji zawartych w Konstytucji ,rozszerza og贸lne normy Konst. i je konkretyzuje niekt贸re „przestrzenie” s膮 w Konst. pomini臋te - w贸wczas normy P.A. s膮 pierwotnymi Prawo karne - jest zbiorem norm okre艣laj膮cych, co w 艣wietle prawa jest przest臋pstwem i jaka kara grozi za jego pope艂nienie. Z prawem tym 艂膮czy si臋 problematyka wykrocze艅 (uj臋ta w odr臋bnym kodeksie) oraz prawo karne wykonawcze. Prawo cywilne- jest ga艂臋zi膮 prawa obejmuj膮ca zesp贸l przepis贸w normuj膮cych stosunki maj膮tkowe i niemaj膮tkowe mi臋dzy osobami fizycznymi i osobami prawnymi na zasadzie r贸wnorz臋dno艣ci stron
3. Istota administracji i cechy charakterystyczne prawa adm. Adm to podstawowy cz艂on rozwoju pa艅stwa, po wy艂膮czeniu ustawodawstwa i s膮downictwa. Od adm. zale偶y jako艣膰 pa艅stwa, bez sprawnej, efektywnej i kompletnej administracji pa艅stwo nie mog艂oby funkcjonowa膰. Cechy: -dzia艂a w imieniu i na rachunek pa艅stwa lub innego podmiotu, kt贸remu pa艅stwo przekaza艂o swoje imperium, -dzia艂ania adm. publ. zawsze oparte s膮 na prawie, -ma charakter polityczny, -dzia艂a w spos贸b ci膮g艂y i stabilny, -jest struktur膮 jednolit膮, a jej ustr贸j wynika z regulacji prawnej, -wyposa偶ona jest w mo偶liwo艣膰 stosowania form w艂adczych zabezpieczonych przymusem,
4. Rola zasad administracyjnych w aspekcie europeizacji prawa administracyjnego
5. Wyja艣nij istot臋 zasady demokratycznego pa艅stwa prawnego
6. Wyja艣nij istot臋 zasady unitaryzmu. Polityczna zasada porz膮dku i organizacji, polegaj膮ca na d膮偶eniu do zjednoczenia wielu autonomicznych twor贸w spo艂ecznych w jedn膮 ca艂o艣膰, np. po艂膮czenie land贸w, kanton贸w (Niemcy, Szwajcaria), grup etnicznych, narod贸w (USA, b. ZSRR, Indie, Jugos艂awia) oraz pa艅stw (Wsp贸lnota Europejska)
7. Wyja艣nij istot臋 zasady pomocniczo艣ci jako podstawy funkcjonowania i budowy administracji publicznej. Zasada pomocniczo艣ci Spos贸b podzia艂u zada艅 pomi臋dzy poszczeg贸lne szczeble administracji, funkcjonuje w administracji samorz膮dowej, a nie wyst臋puje w administracji rz膮dowej. Wywodzi si臋 z encyklik papieskich. M贸wi ,ze jednostce wi臋kszej nie nale偶y przekazywa膰 tego co mo偶e zrobi膰 jednostka mniejsza. Nie nale偶y odbiera膰 jednostkom tego, co mog膮 same jednostki zrobi膰. Zasada administracji publicznej jest to podzia艂 administracji publicznej od do艂u do g贸ry. 殴r贸d艂em wszelkiej w艂adzy jest nar贸d ,my. Zasada pomocniczo艣ci jest to konieczno艣膰 istnienia w艂adzy o ochrona jednostki. Wyst臋puje w tre艣ci preambu艂y do konstytucji. Zasada pomocniczo艣ci szuka odpowiedzi na 4 pytania: 1. Po co jest w艂adza publiczna ? 2.Jakim celom ona ma s艂u偶y膰 (w艂adza)? 3.Jak膮 rol臋 ma odgrywa膰? 4.Jak pogodzi膰 konieczno艣膰 istnienia w艂adzy z wol膮 jednostki? 3 cechy zasady pomocniczo艣ci Autonomia Dynamika proporcjonalno艣膰
8. Wyja艣nij istot臋 zasady proporcjonalno艣ci w funkcjonowaniu administracji publicznej. Proporcjonalno艣膰- okre艣la, 偶e nale偶y takiej pomocy jaka jest adekwatna do potrzeb Zasada proporcjonalno艣ci- okre艣la ona w jaki spos贸b i wedle jakich kryteri贸w i zasad mo偶na ogranicza膰 inne zasady. Inne okre艣lenia tej zasady to zasada umiarkowania ,zasada mniejszego b贸lu. Oznacza, 偶e wykorzystywany 艣rodek (instrument, forma dzia艂ania ) musi by膰 odpowiedni, konieczny i stosowny do osi膮gni臋cia zamierzonego celu. Na zasad臋 proporcjonalno艣ci sk艂adaj膮 si臋 regu艂y: a)przydatno艣膰 b)konieczno艣ci c)proporcjonalno艣膰 d)forma ustawowa e)zakaz naruszania istoty danego prawa lub wolno艣ci. Z zasad膮 proporcjonalno艣ci mo偶emy si臋 spotka膰 w art. 31. ust. 3 Konstytucji RP.
9. Wyja艣nij istot臋 zasady jawno艣ci dzia艂ania administracji publicznej - podstawy konstytucyjne i ustawowe, istota zjawiska. Z zasad膮 jawno艣ci mamy do czynienia w art. 61 Konstytucji RP. M贸wi on o tym, 偶e obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o dzia艂alno艣ci organ贸w w艂adzy publicznej oraz os贸b pe艂ni膮cych funkcje publiczne. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dost臋p do dokument贸w oraz wst臋p na posiedzenia kolegialnych organ贸w w艂adzy publicznej pochodz膮cych z powszechnych wybor贸w, z mo偶liwo艣ci膮 rejestracji d藕wi臋ku lub obrazu. Tryb udzielania informacji okre艣laj膮 ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminy. Z zasad膮 jawno艣ci mamy jeszcze do czynienia w art. 11b USG, 8a USP, 15a USW.
10. Zakres podmiotowy i przedmiotowy prawa do informacji publicznej. a) Zakres podmiotowy prawa do informacji publicznej: Art. 61 ust. 1 Konstytucji- Obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o dzia艂alno艣ci organ贸w w艂adzy publicznej oraz os贸b pe艂ni膮cych funkcje publiczne; Art. 74 ust. 3 Konstytucji- Ka偶dy ma prawo do informacji o stanie i ochronie 艣rodowiska; Art. 2 ust. 1 uodip-聽Ka偶demu przys艂uguje prawo dost臋pu do informacji publicznej; b) Zakres przedmiotowy prawa do informacji publicznej: Art.1 UODIP- Informacj膮 publiczn膮 jest ka偶da informacja o sprawach publicznych; Wyr贸偶niamy 3 rodzaje inf publ: dost臋pna, wy艂膮czona, ograniczona.
11. Tryb odwo艂awczy w razie odmowy udzielenia informacji publicznej. Odmowa udzielenia informacji nast臋puje w drodze decyzji, na kt贸ra przys艂uguje skarga do sadu administracyjnego, chyba 偶e prawa dost臋pu do informacji publicznej odm贸wiono ze wzgl臋du na wy艂膮czenie jej jawno艣ci z powo艂aniem si臋 na ochron臋 danych osobowych, prawo do prywatno艣ci oraz tajemnic臋 inna ni偶 pa艅stwowa, s艂u偶bowa, skarbowa, lub statystyczna. W takich przypadkach nie przys艂uguje skarga do s膮du administracyjnego, ale prawo wniesienia pow贸dztwa do s膮du powszechnego o udost臋pnienie takiej informacji.
12. Zasady dzia艂ania podmiot贸w administracji; demokratyzm, koncentracja, centralizacja, decentralizacja, dekoncentracja. demokratyzm w demokratyczny pa艅stwie prawnym uznawanie zasad i norm poza prawnych, d膮偶no艣ci demokratycznych; koncentracja dany organ lub ich grupa skupiaj膮 w swoich r臋kach du偶膮 ilo艣膰 kompetencji. Jest to zjawisko zachodz膮ce w ramach adm. scentralizowanej; centralizacja- spos贸b zorganizowania aparatu adm. pa艅stwa, w kt贸rym organy ni偶szego stopnia s膮 podporz膮dkowane hierarchicznie organowi wy偶szego stopnia. Zak艂ada ona brak samodzielno艣ci organ贸w ni偶szego stopnia oraz ich uzale偶nienie od organ贸w nadrz臋dnych; decentralizacja przeniesienie cz臋艣ci uprawnie艅 w艂adzy centralnej na organy ni偶szych szczebli oraz miejscowych, lokalnych samorz膮d贸w, urz臋d贸w, instytucji; dekoncentracja to roz艂o偶enie uprawnie艅 jednej osoby na wi臋ksz膮 grup臋 organ贸w adm. w poziomie.
13. Wyja艣nij poj臋cie informacji publicznej prostej i przetworzonej w 艣wietle ustawy o dost臋pie do informacji publiczneja) Inf. prosta- informacja kt贸ra mo偶e by膰 od razu udost臋pniona; b) Inf. przetworzona- to proces polegaj膮cy na tworzeniu fakt贸w, dokonywaniu analiz, por贸wna艅, statystyk w oparciu o inne fakty (np. praca licencjacka).Informacji przetworzonej udziela si臋 je偶eli zachodzi szczeg贸lna istotno艣膰 przetworzenia dla interesu publicznego. Informacj臋 mo偶na przetworzy膰, je偶eli organ stwierdzi, 偶e istotno艣膰 przetworzenia nie zachodzi , to organ udost臋pnia informacj臋 prost膮 aby ten kto potrzebuje m贸g艂 j膮 przetworzy膰.
14. Wyja艣nij istot臋 zasady s膮dowej kontroli administracji publicznej; charakterystyka, podstawy prawne i podmioty j膮 sprawuj膮ce. Kontrola- okre艣lenie funkcji organu polegaj膮cej na sprawdzeniu dzia艂alno艣ci innych jednostek poprzez wydawanie nakaz贸w, polece艅. S膮d adm.- nie posada uprawnie艅 nadzoru; jest w艂a艣ciwy w sprawie skargi powszechnej- ka偶dy czyj interes prawny lub uprawnienie zosta艂y naruszone przez uchwa艂臋 lub zarz膮dz. organu gminy w sprawie z zakresu adm. publ. po bezskutecznym wezwaniu tego organu do usuni臋cia naruszenia mo偶e zaskar偶y膰 spraw臋 do s膮du adm. S膮dow膮 kontrol臋 sprawuj膮: Wojew贸dzkie S膮dy Adm.; NSA w W-wa.- kasacyjny; S膮dy Powszechne- orzekaj膮 w sprawach wa偶no艣ci wybor贸w czy refer. lok.; S膮dy Cywilne- w samorz膮dzie teryt. o wyga艣ni臋ciu mandatu radnego rozstrzygaj膮; NSA- orzeka w sprawach skarg na: akty nadzoru nad dzia艂alno艣ci膮 samorz. teryt.; spory o w艂a艣ciwo艣膰 mi臋dzy organami samorz. teryt. a terenowymi organami adm. rz膮dowej; uchwa艂y organ贸w gmin i ich zwi膮zk贸w podejmowane w sprawach z zakresu adm. publ. TK: bada zgodno艣膰 ustaw i um贸w mi臋dzynar. z Konstytucj膮; zgodno艣膰 ustaw z ratyfikowanymi umowami mi臋dzynar., kt贸rych ratyfikacja wymaga艂a zgody w mocy ustawy; legalno艣ci prawa miejscowego. Przy funkcjonowaniu JST s膮dy stoj膮 na stra偶y samorz膮dno艣ci.
15. Istota stosunku administracyjnoprawnego. stosunek adm-praw- stosunek mi臋dzy pa艅stwem a dzia艂aj膮cymi w jego imieniu podmiotami adm. publ. a obywatelami i innymi podmiotami oparte na normach prawa adm. Powstaje z mocy ustawy w drodze aktu adm, z mocy indywidualnego aktu adm, w wyniku dzia艂a艅 faktycznych, nawi膮zanie z woli strony. Elementami stosunku adm-prawnego s膮: podmiot- musi by膰 co najmniej 2: -jeden jest z g贸ry okre艣lony- musi to by膰 organ adm. upowa偶niony do 偶膮dania okre艣lonego zachowania si臋 lub 艣wiadczenia, -drugim mo偶e by膰: os. fiz, os. prawna, inne organy pa艅stw, jednostki pa艅stw, stowarzyszenia; przedmiot- ka偶da sprawa le偶膮ca w zakresie dzia艂ania adm publ; tre艣膰- obowi膮zki i uprawnienia polegaj膮ce na dzia艂aniu, znoszeniu, zaniechaniu mi臋dzy stronami post.
16. Charakterystyka element贸w konstrukcyjnych stosunku administracyjnoprawnego.
17. Stosunek administracyjno-prawny a stosunek cywilnoprawny. Charakterystyczn膮 cech膮 stosunku administracyjno-prawnego jest to, 偶e skutki prawne tego stosunku odnosz膮 si臋 tylko do adresata, kt贸ry by艂 podmiotem. Wyst臋puje nier贸wnorz臋dno艣膰 podmiot贸w- jeden podmiot znajduje si臋 w pozycji nadrz臋dnej. Organ kszta艂tuje tre艣膰 stosunku, chroni interes zbiorowy, kieruje si臋 prawem i dobrem spo艂ecznym. Stosunek administracyjny mo偶e by膰 ukszta艂towany wbrew woli strony, kt贸ra mo偶e by膰 zmuszona do udzia艂u w post臋powaniu (dzia艂anie organu z urz臋du). Stosunek cywilnoprawny - relacja zachodz膮ca mi臋dzy osobami fizycznymi i prawnymi, w ramach kt贸rej tym podmiotom przys艂uguj wobec siebie okre艣lone prawa i obowi膮zki, a relacja ta oparta jest na r贸wnorz臋dno艣ci i autonomii podmiot贸w.
18. Rodzaje stosunk贸w adm praw a) materialne- oparte na przepisach prawa materialnego i mog膮 regulowa膰 sfer臋 praw i obowi膮zk贸w obywatela lub jednostek zr贸wnanych z nim w obrocie prawnym. Og贸lne przepisy mog膮 wprost ustala膰 prawa i obowi膮zki. Mog膮 mie膰 charakter trwa艂y lub jednorazowego dzia艂ania. b) proceduralne(procesowe)- maj膮 charakter stosunku czasowego, przej艣ciowego. Podstaw膮 prawn膮 s膮 normy proceduralne. Nawi膮zywane s膮 z chwil膮 wszcz臋cia post i ko艅cz膮 z momentem wydania ostatecznej decyzji. c) egzekucyjne- s膮 nast臋pstwem zastosowania 艣rodk贸w przymusu zmuszaj膮cych do podporz膮dkowania aktom organu adm. Nawi膮zywane s膮 mi臋dzy organem egzekucyjnym a zobowi膮zanym i wierzycielem. d) nadzoru- powstaj膮 w zwi膮zku ze sprawowaniem nadzoru nad organami i wyst臋puj膮 mi臋dzy organem sprawuj膮cym nadz贸r a organem sprawuj膮cym.
19. Specyfika stosunku zak艂adowego w zak艂adzie administracyjnym.
Zak艂ad adm- Instytucje prawne za pomoc膮 kt贸rych przeprowadza si臋 decentralizacj臋 administracji; jednostka organizacyjna powo艂ana do 艣wiadczenia us艂ug niematerialnych na podstawie nawi膮zanego z u偶ytkownikiem stosunku administracyjnoprawnego. Elementy sk艂adowe stos. zak艂adowego: -wyodr臋bnienie osobowo- org; -wzgl臋dna samodzielno艣膰; - prawo do nawi膮zania stosunk贸w adm-praw; -trwa艂o艣膰 艣wiadczenia us艂ug. Cechy stos zak艂adowego: istnienie przejaw贸w w艂adztwa zak艂adowego, dwubiegunowo艣膰, poddany kontroli, wzgl臋dna dobrowolno艣膰 zawi膮zania.
20. Definicja organu administracji publicznej, jego cechy konstrukcyjne. Elementy niezb臋dne dla uznania istnienia organu administracji.
Organ administracji- osoba lub grupa os贸b, kt贸ra realizuje normy prawa administracyjnego w granicach przyznanych mu przez prawo kompetencji, na podstawie przyznanego w艂adztwa administracyjnego. Cechy organu adm: Wyodr臋bnienie w strukturze administracji, Dzia艂anie w zakresie przyznanych kompetencji, Dzia艂anie w interesie spo艂ecznym, Dzia艂anie w spos贸b w艂adczy, Dzia艂anie w imieniu i na rachunek pa艅stwa b膮d藕 jednostki samorz膮du terytorialnego, Dzia艂anie w swoistych formach
21. Organ administracji a urz膮d; urz膮d i jego konstrukcja prawna i doktrynalna (na przyk艂adzie urz臋d贸w samorz膮dowych). Urz膮d to zorganizowany zesp贸艂 pracownik贸w pa艅stwowych lub samorz膮dowych (kolektyw), przydzielony do pomocy organowi adm. i powo艂any do merytorycznej i technicznej obs艂ugi tego organu. Prawid艂owo u偶ywa si臋 okre艣lenia urz膮d wojew贸dzki, kt贸ry stanowi aparat pomocniczy (wojewody), czy urz膮d marsza艂kowski, przy pomocy kt贸rego zarz膮d wojew贸dztwa wykonuje zadania wojew贸dztwa. W powiecie urz臋dem jest Starostwo Powiatowe, przy pomocy kt贸rego swoje zadania wykonuje zarz膮d powiatu i starosta, kt贸ry jest kierownikiem starostwa powiatowego i organizuje jego prac臋.
22. Rodzaje organ贸w administracji Centralne: grupa organ贸w, kt贸rej zasi臋g obejmuje ca艂y kraj. RM, urz臋dy naczelne i centralne, premier, ministrowie, przewodnicz膮cy komitet贸w. Naczelne: to w膮ska grupa, kt贸re wymienia Konstytucja. Prezydent RP, Prezes RM i RM, ministrowie resortowi. Terenowe: organy, kt贸rych zasi臋g obejmuje tylko cz臋艣ci kraju. Wojewodowie, kierownicy zespolonych s艂u偶b, inspekcji i stra偶y, organy administracji niezespolonej, zak艂ady publiczne. Monokratyczne: czyli jednoosobowe. Np. prezes RM, wojewoda. Kolegialne: kilku osobowe, np. RM. Decyduj膮ce i Pomocnicze podzia艂 ze wzg. na kompetencje. Zawodowe i spo艂eczne podzia艂 ze wzg. rekrutacji do organ贸w.
23. W艂a艣ciwo艣ci organu administracji: rzeczowa, miejscowa, instancyjna, funkcjonalna. miejscowa- dotyczy okre艣lenia jaki organ terenowy ma kompetencj臋 do rozstrzygni臋cia danej sprawy ze wzgl臋du na terytorium jego dzia艂ania. Organ adm. mo偶e dzia艂a膰 tylko na obszarze jednostki podzia艂u administracyjnego, dla kt贸rej jest ustanowiony. Np. na obszarze wojew贸dztwa, powiatu, gminy; rzeczowa- oznacza zdolno艣膰 organu do za艂atwienia okre艣lonych spraw ze wzgl臋du na przedmiot danej sprawy. Okre艣lona jest zawsze przepisami prawa administracyjnego materialnego np. prawo wodne, budowlane. funkcjonalna czyli instancyjna- zak艂ada wielostopniow膮 organizacj臋 adm. i okre艣la instancj臋 w艂a艣ciw膮 do rozstrzygania danej sprawy. Ustalenie organu I instancji przes膮dza o tym, jaki organ jest organem II instancji czyli organem odwo艂awczym.
24. Zmiany w zakresie w艂a艣ciwo艣ci organu w wyniku przeniesienia kompetencji, dewolucji, pe艂nomocnictwa administracyjnego.
25. Pe艂nomocnictwo administracyjne a upowa偶nienie administracyjne. Pe艂nomocnictwo adm- Upowa偶nienie do wykonywania kompetencji. Rada Ministr贸w mo偶e ustanowi膰 pe艂nomocnika Rz膮du do okre艣lonych spraw, kt贸rych przekazanie cz艂onkom Rady Ministr贸w nie jest celowe. W贸jt mo偶e upowa偶ni膰 ka偶dego pracownika gminy do wykonywania swoich (w贸jta) obowi膮zk贸w. Upowa偶nienie adm- Gmina mo偶e zleci膰 innym podmiotom np. organizacji pozarz膮dowej wykonywanie adm. w imieniu gminy, ale na w艂asn膮 odpowiedzialno艣膰. Nie oznacza prawa wydawania decyzji.
26. Zak艂ad administracyjny; tryb tworzenia, charakterystyka oraz kryteria podzia艂u zak艂ad贸w Samodzielna jednostka organizacyjna wyposa偶ona w trwa艂e wyodr臋bnione 艣rodki rzeczowe i osobowe. Podstawowym celem jest ci膮g艂e, bezpo艣rednie 艣wiadczenie us艂ug specjalno-kulturalnych w szczeg贸lnym znaczeniu spo艂ecznym. Zak艂ady powo艂ywane s膮 do 艣wiadczenia us艂ug niematerialnych w dziedzinie o艣wiaty, opieki zdrowotnej, opieki spo艂ecznej, utrzymania dr贸g i komunikacji. Aby wykonywa膰 te zadania musz膮 dysponowa膰 odpowiednim maj膮tkiem, baz膮 techniczn膮 i kadrami. S膮 nimi muzea, biblioteki szko艂y, przedszkola. Nie maj膮 osobowo艣ci prawnej, poniewa偶 nie jest im potrzebna w sferze realizacji zada艅 do kt贸rych zosta艂y powo艂ane. Dzia艂alno艣膰 zak艂ad贸w finansowana jest z bud偶etu pa艅stwa lub samorz膮dowego. Podzia艂 zak艂ad贸w: Ze wzgl臋du na zasi臋g terytorialny; Ze wzgl臋du na konieczno艣膰 wchodzenia w okre艣lone stosunki cywilno - prawne, o czym przes膮dza si臋 w akcie powo艂ania zak艂adu; Z tytu艂u posiadania lub nie posiadania osobowo艣ci prawnej; Ze wzgl臋du na dost臋pno艣膰 publiczn膮 zak艂adu i jego u偶ytkowo艣膰 spo艂eczn膮.
27. Istota i tre艣膰 w艂adztwa zak艂adowego W艂adztwo zak艂adowe- nadrz臋dno艣膰 organ贸w zak艂adu nad u偶ytkownikiem; jest jednym z przejaw贸w w艂adztwa publicznego. Ma prawo stosowa膰 przymus. Istot膮 w stosunku zak艂adowym s膮 dwa podmioty: kierownik zak艂adu oraz u偶ytkownik. Interakcja mi臋dzy u偶ytkownikiem a kierownikiem zak艂adu, np. wydzia艂 prawa, uczelnia wy偶sza. Zak艂ad adm.- struktura wyodr臋bniona rzeczowo, organizacyjnie wykonuj膮 administracj臋. Np. dom spo艂eczny, zak艂ad karny.
28. Poj臋cie form prawnych dzia艂ania administracji. Prawna forma dzia艂ania adm. publ. to- prawnie okre艣lony typ konkretnej czynno艣ci, kt贸ry mo偶e by膰 wykorzystany przez organ administracji do ,,za艂atwienia” okre艣lonej sprawy. Mo偶emy wyr贸偶ni膰: Akty normatywne; Akty administracyjne; Ugody; Porozumienie administracyjne; Czynno艣ci cywilnoprawne; Czynno艣ci faktyczne.
28A. Wymie艅 znane Ci formy prawne dzia艂ania administracji publicznej i kr贸tko je scharakteryzuj. a) akt normatywny- akt jednostronny ustanowiony przez w艂a艣ciwy organ adm publ zawieraj膮cy w swej tre艣ci norm臋 prawn膮. Skierowany do og贸lnie okre艣lonego adresata, kt贸ry znajduje si臋 abstrakcyjnie okre艣lonej sytuacji. b) akt adm- podstawowa forma dzia艂ania administracji. Jednostronne o艣wiadczenia woli organu administracji publicznej, a ich wykonanie zagwarantowane jest si艂膮 przymusu pa艅stwowego. Okre艣la sytuacj臋 konkretnie wskazanego adresata w konkretnej, indywidualnie oznaczonej sprawie. c) ugoda- pisemne porozumienie zawarte mi臋dzy stronami post. adm. przed organem I lub II instancji, przed kt贸rym toczy si臋 post. adm. , i zatwierdzonym przez ten organ po skontrolowaniu jego prawid艂owo艣ci. Powinna zawiera膰: oznaczenie organu, przed kt贸rym zosta艂a zawarta, dat臋 sporz膮dzenia, oznaczenie stron, przedmiot i tre艣膰 ugody, wzmiank臋 o jej odczytaniu i przyj臋ciu, podpisy stron oraz podpis pracownika administracji publicznej, upowa偶nionego do sporz膮dzenia ugody. d) porozumienie adm- jest dwustronn膮 lub wielostronn膮 czynno艣ci膮 z zakresu prawa administracyjnego, dokonan膮 przez podmioty wykonuj膮ce administracj臋 publiczn膮, a dochodz膮c膮 do skutku na podstawie zgodnych o艣wiadcze艅 woli tych podmiot贸w. e) czynno艣ci cywilnoprawne- uregulowane s膮 przepisami KC. Dzia艂alno艣膰 adm oparta na prawie cywilnym, dotyczy sfery w kt贸rej adm zajmuje si臋 sprawami gospodarczymi, dokonuje pewnych 艣wiadcze艅 na rzecz spo艂ecze艅stwa. f) akty generalnego stosowania prawa -maj膮 charakter nienormatywny, gdy偶 nie stanowi膮 nowych norm prawnych , -maj膮 za zadanie jedynie wskazywa膰 na kierunki interpretacji, jak nale偶y rozumie膰 dan膮 norm臋 prawn膮, -podstaw臋 prawn膮 zawsze wywodz膮 z przepis贸w prawa powszechnie obowi膮zuj膮cego
29. Akt normatywny jako forma dzia艂ania administracji W艂adcze rozstrzygni臋cia organ贸w administracji podejmowane w zakresie ich kompetencji, skierowane do generalnie okre艣lonego adresata i nakazuj膮ce mu pewne zachowanie w abstrakcyjnie opisanej sytuacji. Cechy: - musz膮 mie膰 swoj膮 podstaw臋 prawn膮 w akcie prawa powszechnie obowi膮zuj膮cego, -s膮 skierowane abstrakcyjnie, i liczba adresat贸w nie ma tu znaczenia, -nie podlegaj膮 one skonsumowaniu w skutek jednorazowego zaistnienia okoliczno艣ci w nim opisanych, -dla swego obowi膮zywania musz膮 zosta膰 nale偶ycie og艂oszone. Reguluje to ustawa.
29 A. Akt administracyjny jako forma prawna dzia艂ania administracji
Podstawowa forma dzia艂ania administracji. Jednostronne o艣wiadczenia woli organu administracji publicznej, a ich wykonanie zagwarantowane jest si艂膮 przymusu pa艅stwowego. Okre艣la sytuacj臋 konkretnie wskazanego adresata w konkretnej, indywidualnie oznaczonej sprawie. Ma char w艂adczy. Tryb ich wydawania reguluje KPA. Prawid艂owo艣膰 aktu adm.: akt musi by膰 wydany przez organ w艂a艣ciwy miejscowo, rzeczowo i funkcjonalnie; wydanie go zgodnie z obowi膮zuj膮c膮 procedur膮; jego zgodno艣膰 tre艣ciowa zgodna z prawem materialnym. Wadliwo艣膰 istotna i nieistotna: istotna zachodzi wtedy, gdy mo偶na za艂o偶y膰, 偶e je偶eliby ta wada nie wyst膮pi艂a to tre艣膰 aktu adm. by艂aby odmienna; wadliwo艣膰 nieistotna wyst臋puje tu b艂膮d, kt贸ry nie ma wp艂ywu na wa偶no艣膰.
29 B. Akt administracyjny i akt normatywny - jako podstawowe formy prawne dzia艂ania administracji, cechy wsp贸lne oraz r贸偶nice. Akty wewn. i zewn.; akty konstytutywne i deklaratoryjne; akty dotycz膮ce rzeczy i kierowane do ludzi; akty wydawane na wniosek (dwustronne) i akty wydawane z urz臋du (jednostronne); akty zwi膮zane i uznaniowe; akty wywo艂uj膮ce skutki cywilno- prawne i nie wywo艂uj膮ce tych skutk贸w; Cechy wsp贸lne: s膮 to akty prawne; wydaje je organ na podstawie prawa; s膮 to formy w艂adcze dzia艂ania administracji. R贸偶nice: akt adm. skierowany do 艣ci艣le okre艣lonej osoby, a akt norm. skierowany do generalnie okre艣lonego adresata, kt贸ry znajduje si臋 w abstrakcyjnie okre艣lonej sytuacji; akt norm. dotyczy ca艂ego terytorium RP, natomiast akt adm. odnosi si臋 do konkretnych os贸b i okre艣lonego terenu w granicach meritum sprawy; akt norm. musi by膰 odpowiednio og艂oszony w dzienniku ustaw, monitorze polskim, dzienniku urz臋dowym wojew贸dztwa; akt norm. przejaw stanowienia prawa a akt adm. szczeg贸艂owa postawa prawna, przejaw stosowania prawa.
30. W艂adcze i niew艂adcze formy dzia艂ania administracji W艂adcze- dzia艂ania admimistracyjno-prawne, s膮 one jednostronne, w spos贸b jednostronny i przymusowy reguluj膮 sytuacj臋 danego podmiotu. Prawo do w艂adczego dzia艂ania opiera si臋 na Imperium publicznym. Organ administracji pos艂uguje si臋 w艂adztwem adm., dzielimy je na: tworzenie prawa, konkretyzacja prawa. Niew艂adcze- czynno艣ci z zakresu prawa cywilnego wynikaj膮ce z r贸wno艣ci stron np. zawieranie porozumie艅, ugoda adm, umowa adm. Organ nie mo偶e wymusi膰 okre艣lonego zachowania si臋 podmiotu.
31. Zakres zastosowania ugody jako formy prawnej dzia艂ania administracji; post臋powanie administracyjne oraz s膮dowo administracyjne Pisemne porozumienie zawarte mi臋dzy stronami post. adm. przed organem I lub II instancji, przed kt贸rym toczy si臋 post. adm. , i zatwierdzonym przez ten organ po skontrolowaniu jego prawid艂owo艣ci. Powinna zawiera膰: oznaczenie organu, przed kt贸rym zosta艂a zawarta, dat臋 sporz膮dzenia, oznaczenie stron, przedmiot i tre艣膰 ugody, wzmiank臋 o jej odczytaniu i przyj臋ciu, podpisy stron oraz podpis pracownika administracji publicznej, upowa偶nionego do sporz膮dzenia ugody.
32. Specyfika porozumie艅 administracyjnych jako form prawnych dzia艂ania administracji publicznej. Jest dwustronn膮 lub wielostronn膮 czynno艣ci膮 z zakresu prawa administracyjnego, dokonan膮 przez podmioty wykonuj膮ce administracj臋 publiczn膮, a dochodz膮c膮 do skutku na podstawie zgodnych o艣wiadcze艅 woli tych podmiot贸w.
33. Istniej膮ce podzia艂y akt贸w administracyjnych (wymie艅 i opisz 5 podzia艂贸w) a) kryterium podmiotowego oddzia艂ywania: -zewn. administracji, -wew. administracji, b) kryterium skuteczno艣ci prawnej: -konstytutywne, -deklaratoryjne, c) kryterium woli adresata aktu: -dwustronne-wydane na wniosek, -jednostronne- wydane z urz臋du, d) kryterium przedmiotu oddzia艂ywania: -dotycz膮ce rzeczy, -kierowane do os贸b, e)kryterium swobody organu wydaj膮cego akt: -zwi膮zany, -uznaniowy,
34. System 藕r贸de艂 prawa administracyjnego; wyja艣nij poj臋cie, i scharakteryzuj kr贸tko poszczeg贸lne elementy sk艂adowe. 殴r贸d艂em prawa jest forma w kt贸rej normy prawne powstaj膮 i s膮 og艂aszane. 殴r贸d艂a prawa mo偶na podzieli膰 na: a) 藕r贸d艂a prawa powszechnie obowi膮zuj膮cego- zaliczany akty zawieraj膮ce generalne i abstrakcyjne normy, kt贸re tworz膮, zmieniaj膮 lub uchwalaj膮 prawa i obowi膮zki obywateli i os贸b prawnych. Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy mi臋dzynarodowe. rozporz膮dzenia, akty prawa miejscowego. b) 藕r贸d艂a prawa wewn臋trznego- tworz膮 odr臋bny uk艂ad norm prawnych.
35. Formalne i nieformalne 藕r贸d艂a prawa administracyjnego; charakteryzuj pokr贸tce Do nieformalnych 藕r贸de艂 prawa adm. zaliczamy: a) opinie doktryny- opinie dotycz膮ce rozumienia danej normy prawnej, czy sposobu jej wykonywania wyra偶one przez 艣rodowisko naukowe. b) zwyczaj- jest 藕r贸d艂em prawa mi臋dzynarodowego, faktem powtarzalno艣ci pewnego zdarzenia, powtarzalno艣膰 rozumienia danego przepisu staje si臋 norm膮, np. spos贸b procedury komisji 艣ledczej. c) orzecznictwo s膮dowe- S膮dy adm (Wojew贸dzki S膮d Adm, NSA- instancja kasacyjna, wyroki S膮du Najwy偶szego, orzecznictwo TK, orzecznictwo s膮d贸w cywilnych, orzecznictwo s膮d贸w apelacyjnych, orzecznictwo SKO, uchwa艂y RIO). Najwi臋kszy wp艂yw na orzecznictwo ma TK: s膮 ostateczne; s膮 og艂aszane w dzienniku ustaw.
36. Doktryna, zwyczaj i orzecznictwo jako elementy 藕r贸de艂 prawa administracyjnego 殴r贸d艂a prawa administracyjnego s膮 to fakty uznawane za prawotw贸rcze akty o charakterze formalnym i nieformalnym. Do nieformalnych 藕r贸de艂 prawa adm. zaliczamy: a) opinie doktryny- opinie dotycz膮ce rozumienia danej normy prawnej, czy sposobu jej wykonywania wyra偶one przez 艣rodowisko naukowe. b) zwyczaj- jest 藕r贸d艂em prawa mi臋dzynarodowego, faktem powtarzalno艣ci pewnego zdarzenia, powtarzalno艣膰 rozumienia danego przepisu staje si臋 norm膮, np. spos贸b procedury komisji 艣ledczej. c) orzecznictwo s膮dowe- S膮dy administracyjne (Wojew贸dzki S膮d Adm., NSA- instancja kasacyjna, wyroki S膮du Najwy偶szego, orzecznictwo TK, orzecznictwo s膮d贸w cywilnych, orzecznictwo s膮d贸w apelacyjnych, orzecznictwo SKO, uchwa艂y RIO). Najwi臋kszy wp艂yw na orzecznictwo ma TK: s膮 ostateczne; s膮 og艂aszane w dzienniku ustaw.
37. Ustawy i rozporz膮dzenia jako 藕r贸d艂o prawa administracyjnego
Ustawy- uchwala je sejm i tylko on ma prawo ustalania ustaw. Nie mo偶e by膰 sprzeczna z Konstytucj膮, ma char 藕r贸d艂a prawa powszechnie obowi膮zuj膮cego. Warunkiem wej艣cia w 偶ycie jest ich og艂oszenie. Publikuje si臋 je w Dzienniku Ustaw RP. Rozporz膮dzenia- s膮 aktami normatywnymi wydawanymi na podstawie upowa偶nie艅 ustawowych przez organy w艂adzy wykonawczej. Nie mo偶e zast臋powa膰 ustawy ale j膮 uzupe艂nia膰 i umo偶liwia膰 jej wykonanie. Podmiotem do wydania mo偶e by膰 Prezydent RP, RM, Prezes RM, KRRiT. Warunkiem wej艣cia w 偶ycie jest ich og艂oszenie.
38. Akty prawa miejscowego jako 藕r贸d艂o prawa miejscowego - poj臋cie, klasyfikacja, oraz organy uprawnione do ich wydawania. Skierowane wobec abstrakcyjnie okre艣lonego adresata znajduj膮cego si臋 w sytuacji prawno- faktycznej, okre艣lonej w spos贸b generalny. Mo偶emy wyr贸偶ni膰 3 rodzaje: a) przepisy wykonawcze- wydawane na podstawie upowa偶nie艅 ustawowych zawartych w ustawach prawa materialnego. Upowa偶nienie takie powinno okre艣la膰 przynajmniej przedmiot i zakres regulacji. b) przepisy porz膮dkowe- wydawane na podstawie ustawowych upowa偶nie艅 generalnych. Ich celem jest zapewnienie porz膮dku, spokoju i bezpiecze艅stwa publicznego. c) przepisy strukturalno-organizacyjne- wydawane na podstawie ustawowych upowa偶nie艅 generalnych. Reguluj膮 zagadnienia ustrojowe i techniczno-organizacyjne. Najwa偶niejsze s膮 tu statuty. Organami upowa偶nionymi do wydawania s膮: rada gminy, rada powiatu, sejmik wojew贸dztwa, organy wykonawcze w gminie i powiecie, wojewodowie; organy rz膮dowej administracji niezespolonej. Momentem wej艣cia w 偶ycie s膮: przepisy gminne traktowane jako akty prawa miejscowego, moment wej艣cia w 偶ycie jest regulowany w ustawie o og艂aszaniu akt贸w normatywnych. Ka偶dy akt musi by膰 og艂oszony w odpowiedniej publikacji (uchwa艂y, porozumienia). Przepisy porz膮dkowe wchodz膮 w 偶ycie w ci膮gu 3 dni od og艂oszenia. Przepisy wykonawcze wchodz膮 w 偶ycie po up艂ywie 14 dni od og艂oszenia.
39. Spos贸b og艂aszania i moment wej艣cia w 偶ycie akt贸w prawa powszechnie obowi膮zuj膮cego. Akt normatywny wchodzi w 偶ycie, je艣li spe艂nia zasad臋 legalno艣ci: musi by膰 wydany przez organ do tego upowa偶niony; wej艣cie w 偶ycie aktu normatywnego musi nast膮pi膰 wedle opisanej, obowi膮zkowej procedury; vacotio legis okres pomi臋dzy og艂oszeniem a wej艣ciem w 偶ycie; vacotio legis wynosi minimum: akty porz膮dkowe- 3 dni, pozosta艂e akty- 14 dni. Premier kieruje akty do publikacji: dziennik ustaw (akty najwy偶szej rangi do rozporz膮dze艅 i um贸w mi臋dzynarodowych w艂膮cznie), orzeczenia TK o niewa偶no艣ci danego aktu, publikowanie akt贸w normatywnych- obwieszczenie premiera. Monitor Polski: uchwa艂y rz膮du, zarz膮dzenia; znajduj膮 si臋 uchwa艂y Sejmu i Senatu- maj膮 ograniczony charakter: kreacyjny (powo艂ywanie ministra), stanowisko w jakiej sprawie, okoliczno艣ci, orzeczenia TK o utracie mocy zarz膮dze艅. Dzienniki ustaw naczelnych i centralnych organ贸w administracji (minister 艂膮czno艣ci- op艂aty za us艂ugi pocztowe). Na szczeblu wojew贸dzkim jest Wojew贸dzki Dziennik Urz臋dowy.
40. Deklaratoryjne i konstytutywne akty administracyjne; istota obu cech z punktu widzenia momentu ich prawnej skuteczno艣ci.
41. Uznanie administracyjne; istota zjawiska oraz zakres i podstawy stosowania w prawie administracyjnym. Uznanie administracyjne- uregulowanie kompetencji organu, kt贸re pozwala mu rozstrzygn膮膰 spraw臋 w r贸偶ny spos贸b, przy tym samym stanie faktycznym i ka偶de rozstrzygni臋cie jest legalne. Jest to w sytuacji, gdy adm. pos艂uguje si臋 nieostrymi poj臋ciami, np. interes strony. Uznanie nigdy nie oznacza dowolno艣ci organu, dlatego, 偶e ta swoboda jest w granicach prawa. Cz臋艣膰 norm prawnych daje mo偶liwo艣膰 zastosowania tego uznania, inne normy za艣 zawieraj膮 konstrukcj臋, kt贸ra ogranicza mo偶liwo艣膰 dokonania wyboru. Uznanie w 偶adnym przypadku nie jest zasad膮.
42. Nadz贸r w administracji publicznej, istota zjawiska, jego rola i rodzaje.
Nadz贸r- jest to termin okre艣laj膮cy sytuacj臋, w kt贸rej organ nadzoruj膮cy jest wyposa偶ony w 艣rodki oddzia艂ywania na post臋powanie organ贸w czy jednostek nadzorowanych. Uprawnienia nadzorcze oznaczaj膮 mo偶liwo艣膰 wi膮偶膮cego wp艂ywania na jednostki czy organy nadzorowane. Te uprawnienia nazywamy 艣rodkami nadzoru. Dziel膮 si臋 one na 艣rodki oddzia艂ywania merytorycznego jak np. uprawnienia do zawieszania lub uchylania rozstrzygni臋膰 i na 艣rodki nadzoru personalnego np. prawo do zawieszania w czynno艣ciach cz艂onk贸w kierownictwa nadzorowanej jednostki. Organ nadzoruj膮cy mo偶e stosowa膰 wy艂膮cznie takie 艣rodki, jakie przyznaje mu ustawa. Organ wyposa偶ony w prawo kontroli ma prawo wydawania zalece艅 jednostkom kontrolowanym, a w przypadkach wyj膮tkowych, w celu unikni臋cia strat- prawo wydawania polece艅 natychmiastowego usuni臋cia nieprawid艂owo艣ci. Organ nadzoruj膮cy ponosi odpowiedzialno艣膰 za post臋powanie organ贸w nadzorowanych tylko w zakresie spraw, kt贸re nadzoruje.
43. Kontrola w administracji publicznej: istota zjawiska, jego rola i rodzaje Polega na konstrukcji systemu prawnego istniej膮cego w RP, opartego na hierarchiczno艣ci s艂u偶bowej oraz na integracji podmiot贸w z pa艅stwem. Gwarantem przestrzegania prawa przez administracj臋 jest rozbudowany system kontrolny, sprawowany przez niezawis艂e organy wymiaru sprawiedliwo艣ci, a mianowicie: 1.S膮d Najwy偶szy, s膮dy powszechne i s膮dy wojskowe, powo艂ane do rozstrzygni臋膰 w sprawach w postaci orzecze艅, postanowie艅 i wyrok贸w s膮dowych. W post臋powaniu s膮dowym istnieje zachowane prawo stron do apelacji od wyroku I instancji oraz prawo kasacji do Sadu Najwy偶szego. 2.NSA jest s膮dem szczeg贸lnym, sprawuje kontrol臋 dzia艂a艅 administracji i wydanych przez ni膮 akt贸w normatywnych. Ponadto NSA reguluje stosunki administracyjno- prawne mi臋dzy organami administracji r贸偶nych szczebli oraz stosunki pomi臋dzy prze艂o偶onymi, a podw艂adnymi pracownikami, pod warunkiem, 偶e nie naruszaj膮 one przepis贸w prawa powszechnie obowi膮zuj膮cego. Ustawodawca przewidzia艂 r贸wnie偶 mo偶liwo艣膰 stronom zaskar偶enia ostatecznej decyzji adm. do NSA. NSA jest s膮dem szczeg贸lnym wyodr臋bnionym z organizacji systemowej jaka obowi膮zuje w s膮downictwie powszechnym. 3. NIK jest naczelnym organem kontroli pa艅stwa, podleg艂ym wy艂膮cznie Sejmowi, dzia艂aj膮cym w oparciu o przepisy ustawy NIK przeprowadza kontrole na zlecenie Sejmu, na wniosek Prezydenta RP, Prezesa RM, lub z w艂asnej inicjatywy. Kontrola mo偶e by膰 prowadzona jako obligatoryjna b膮d藕 fakultatywna. 4. PIP podlega Sejmowi, powo艂ana jest w celu prowadzenia nadzoru i kontroli przestrzegania przez administracj臋 przepis贸w prawa pracy, a w szczeg贸lno艣ci przepis贸w i zasad bhp oraz prawa pracy.
44. Przejawy kontroli spo艂ecznej nad dzia艂alno艣ci膮 administracji publicznej
45. Kontrola prokuratorska sprawowana nad administracj膮. 46. Struktura administracji rz膮dowej szczebla centralnego w Polsce Adm. rz膮dowa: RM, Prezes RM i jego wiceprezesi, ministrowie, przewodnicz膮cy komitetu integracji europejskiej, urz臋dy centralne podleg艂e premierowi, RM i ministrom. S膮 to organy, kt贸re swoim zasi臋giem obejmuj膮 obszar ca艂ego pa艅stwa. Organy te nie wchodz膮 w sk艂ad RM, mog膮 mie膰 charakter kolegialny oraz indywidualny. Podlegaj膮 rz膮dowi , premierowi lub w艂a艣ciwemu ministrowi, s膮 tworzone w drodze akt贸w rangi ustawy, powo艂ywane s膮 najcz臋艣ciej przez prezesa RM. Centralne organy s膮 organami zwierzchnimi terytorialnych organ贸w administracji, z kt贸rymi tworz膮 resorty.
47. Struktura terenowej administracji rz膮dowej w Polsce (struktura podmiot贸w, charakterystyka wzajemnych powi膮za艅) Rodzaje: administracja zespolona i niezespolona. Administracj臋 rz膮dow膮 w terenie wykonuj膮: wojewoda; kierownicy zespolonych s艂u偶b, inspekcji i stra偶y dzia艂aj膮cy pod zwierzchnictwem wojewody, wykonuj膮cy zadania i kompetencje okre艣lone w ustawach; w imieniu wojewody - z ustawowego upowa偶nienia np. Kurator O艣wiaty; w imieniu w艂asnym -je偶eli ustawy tak stanowi膮 np. Komendant Wojew贸dzki Policji; organy administracji niezespolonej - og贸lna rz膮dowa w terenie; organy samorz膮du terytorialnego - je偶eli wykonywanie zada艅 administracji rz膮dowej wynika z ustawy lub zawartego porozumienia; zadania rz膮dowe w powiecie - kierownicy powiatowych s艂u偶b, inspekcji i stra偶y dzia艂aj膮cych pod zwierzchnictwem starosty; organy innych samorz膮d贸w, je偶eli wykonywanie zada艅 adm. rz膮d. nast臋puje na podst. ustaw lub porozumie艅.
48. Administracja zespolona i niezespolona (kryterium podzia艂u i rodzaje organ贸w) Administracja zespolona - obejmuje dzia艂aj膮cych pod zwierzchnictwem wojewody kierownik贸w zespolonych s艂u偶b, inspekcji i stra偶y wykonuj膮cych zadania i kompetencje okre艣lone w ustawach: w imieniu wojewody - z ustawowego upowa偶nienia; w imieniu w艂asnym -je艣li ustawy tak stanowi膮. Zwierzchnikiem adm. zesp贸l, rz膮dowej jest wojewoda. Organizacj臋 zespolonej adm. rz膮d. w wojew贸dztwie okre艣la statut urz臋du wojew贸dzkiego nadany przez wojewod臋. Organy zespolonej adm. rz膮d.: wojewoda, starosta, kierownik zespolonej s艂u偶by, inspekcji i stra偶y w wojew贸dztwie lub powiecie ( w przypadkach okre艣lonych ustaw膮 w zakresie wydawania decyzji adm.). W sk艂ad zespolonej adm. rz膮d. wchodz膮 organy: Inspekcji Handlowej. Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Skupu I Przetw贸rstwa Artyku艂贸w Rolnych. S艂u偶by Geodezyjnej i Kartograficznej, Organy Policji. Pa艅stwowej Stra偶y Po偶arnej, Inspektor Ochrony 艢rodowiska a tak偶e Kurator O艣wiaty, Wojew贸dzki Konserwator Zabytk贸w jako pracownik urz臋du wojew贸dzkiego. Wojewoda ma wp艂yw na obsad臋 personaln膮 w/w podmiot贸w. Powo艂uje i odwo艂uje kierownik贸w z wyj膮tkiem komendanta wojew贸dzkiego policji i stra偶y po偶arnej, kt贸rzy powo艂ywani s膮 za zgod膮 wojewody, a odwo艂ywani po zasi臋gni臋ciu opinii wojewody. Administracja niezespolona to terenowe organy administracji rz膮dowej podporz膮dkowane w艂a艣ciwym ministrom oraz kierownicy pa艅stwowych os贸b prawnych i kierownicy innych jednostek organizacyjnych wykonuj膮cych zadania z zakresu adm. rz膮d. na obszarze wojew贸dztwa. W sk艂ad adm. niezesp. wchodz膮 organy np.: dyrektorzy izb skarbowych, naczelnicy urz臋d贸w skarbowych, inspektorzy kontroli skarbowej, dyrektorzy regionalnych Dyrekcji Las贸w Pa艅stwowych, dyrektorzy urz臋d贸w centralnych, dyrektorzy urz臋d贸w statystycznych. Prezes Agencji Rynku Rolnego, regionalni inspektorzy celni. Powo艂ywanie i odwo艂ywanie org. adm. niezesp. le偶y w gestii w艂a艣ciwego centralnego organu adm. i wymaga wniosku albo zgody w艂a艣ciwego miejscowo wojewody. Organy adm. niezesp. tworz膮 akty prawa miejscowego. Organy adm. niezesp. dzia艂aj膮ce na obszarze wojew贸dztwa s膮 zobowi膮zane do zapewnienia zgodno艣ci swoich dzia艂a艅 z poleceniami wojewody. R贸偶nice - kryterium podzia艂u: 1. zwierzchnictwo - A.Z - wojewoda A艃 - w艂. minister 2. organizacja - A呕 - statut UW A艃 - ustawy 3. powo艂ywanie i odwo艂ywanie organ贸w - A呕 - wojewoda A艃 - centralne org. Adm. na wniosek 4. funkcja prawodawcza - A呕 - brak A艃 - stanowi akty prawa miejscowego 5. zadania - A呕 - o charakterze regionalnym A艃 - o charakterze og贸lnopa艅stwowym 6. delegatury terenowe - A呕 - tworzy wojewoda A艃 - ustanawiane w
49. Wojewoda jako reprezentant Rz膮du i zakres jego uprawnie艅
Wojewoda spe艂nia podstawowe funkcje: przedstawiciela RM w wojew贸dztwie, zwierzchnika zespolonej adm. rz膮d., nadzoru nad jednostkami sam. teryt. organu wy偶szego stopnia w rozumieniu przepis贸w o post臋powaniu adm.. reprezentanta skarbu pa艅stwa w zakresie i na zasadach okre艣lonych w odr臋bnych ustawach. W艂a艣ciwo艣膰 miejscowa wojewody obejmuje obszar wojew贸dztwa. Powo艂uje go i odwo艂uje Prezes RM na wniosek ministra w艂a艣ciwego do spraw adm. publ. Generalnie wojewoda podlega premierowi, ale merytorycznie podlega r贸wnie偶 ka偶demu ministrowi w zale偶no艣ci od typu sprawy. Do zakresu w艂a艣ciwo艣ci wojewody nale偶膮: -kontrola i koordynacja wykonywania zada艅 z zakresu polityki rz膮du; -wsp贸艂praca z organami innych pa艅stw oraz mi臋dzynarodowymi organizacjami rz膮dowymi i pozarz膮dowymi na zasadach okre艣lonych przez w艂a艣ciwego ministra do spraw zagranicznych; -kontrola wykonywania na obszarze wojew贸dztwa zada艅 adm. rz膮d. ; -zapobieganie zagro偶eniom 偶ycia, zdrowia lub mienia oraz zagro偶enia 艣rodowiska, bezpiecze艅stwa pa艅stwa i utrzymania porz膮dku publicznego, oraz praw obywatelskich;- zapobieganie kl臋skom 偶ywio艂owym i innym nadzwyczajnym zagro偶eniom oraz zwalczanie i usuwanie ich skutk贸w; wykonywani i koordynacja zada艅 z zakresu obronno艣ci i bezpiecze艅stwa pa艅stwa; -reprezentowanie rz膮du na uroczysto艣ciach pa艅stwowych i podczas oficjalnych wizyt sk艂adanych przez przedstawicieli obcych pa艅stw. Wojewoda ma kompetencje prawodawcze :stanowi akty prawa miejscowego obowi膮zuj膮cego na obszarze wojew贸dztwa lub jego cz臋艣ci. Aparat pomocniczy wojewody to urz膮d wojew贸dzki. Kolegium doradcze wojewody to: wicewojewodowie, dyrektor generalny urz臋du, komendant wojew贸dzki Policji, komendant wojew贸dzki stra偶y po偶arnej, inne osoby wymienione w statucie, wojewoda mo偶e tworzy膰 r贸wnie偶 inne zespo艂y doradcze
50. Zakres powi膮za艅 pomi臋dzy administracj膮 rz膮dow膮 i samorz膮dow膮
1.Administracja samorz膮dowa w warunkach decentralizacji wykonuje samodzielnie zadania publiczne w艂asne oraz na rzecz i w interesie wsp贸lnoty lokalnej. Wykonuje tak偶e zadania zlecone przez w艂adze rz膮dowe na mocy rozstrzygni臋cia ustawowego, a tak偶e zadania powierzone w drodze porozumienia zawartego mi臋dzy jednostk膮 samorz膮dow膮, a organem administracji rz膮dowej. 2.Administracja rz膮dowa realizuje z mocy ustawy zadania og贸lnopa艅stwowe z zakresu: a) obronno艣ci, b) bezpiecze艅stwa publicznego, c) komunikacji, d) przemys艂u ci臋偶kiego, e) zbrojeniowego, f) lotniczego, g) i innego przemys艂u o istotnym znaczeniu dla rozwoju i bezpiecze艅stwa kraju 3.Administracja rz膮dowa jej organy powo艂ane do 艣cigania przest臋pstw wyposa偶one s膮 w 艣rodki przymusu bezpo艣redniego, wobec sprawc贸w zagro偶e艅. 4.Uprawniona jest ona r贸wnie偶 do stosowania nadzoru legalistycznego wobec jednostek samorz膮dowych, ale jedynie w przypadkach okre艣lonych w ustawie i przy u偶yciu 艣rodk贸w przewidzianych prawem. 5.Administracja rz膮dowa jak i samorz膮dowa zobligowana jest do dzia艂a艅 wykonawczych i przedsi臋wzi臋膰 organizacyjnych na rzecz interesu publicznego. 6.Dzia艂alno艣膰 tych w艂adz publicznych powinna sprowadza膰 si臋 do wdra偶ania kierunk贸w polityki zbie偶nej z polityk膮 pa艅stwa oraz zmierza膰 do skutecznego wi膮zania funkcji organizatorskich i wykonawczych, nakierowanych na efektywne zaspakajanie potrzeb zbiorowych spo艂ecze艅stwa. Administracj臋 publiczn膮 w wojew贸dztwie wykonuj膮 organy adm. rz膮d. Inne przes艂anki powi膮zania: sprawy wykraczaj膮ce poza zakres interes贸w lokalnej i regionalnej spo艂eczno艣ci takie jak: obronno艣膰 kraju; statystyka; spisy powszechne; wybory powszechne., sprawy. kt贸rych jednostki sam. teryt. nie by艂yby w stanie wykona膰 ze wzgl臋d贸w technicznych: energetyka; budowa autostrad; kolejnictwo., sprawy reglamentacji administracyjnej nie zwi膮zane bezpo艣rednio z zaspakajaniem potrzeb lokalnej i regionalnej wsp贸lnoty.
51. Wojewoda jako organ nadzoru nad samorz膮dem terytorialnym ( zakres jego uprawnie艅, kryterium nadzoru, charakterystyka dzia艂a艅 nadzorczych) Wojewod臋 powo艂uje i odwo艂uje prezes RM na wniosek ministra w艂a艣ciwego do spraw adm. publ. Funkcje wojewody: przedstawiciel RM w wojew贸dztwie; zwierzchnik zespolonej adm. rz膮dowej; organ nadzoru nad jst; organ wy偶szego stopnia w rozumieniu przepis贸w o post臋powaniu administracyjnym; reprezentant skarbu pa艅stwa; powo艂uje kierownik贸w zespolonych s艂u偶b, inspekcji i stra偶y (z wyj膮tkiem komendanta wojew贸dzkiego policji i komendanta wojew贸dzkiego PSP; ponoszenie przez wojewod臋 odpowiedzialno艣ci za rezultaty dzia艂alno艣ci adm. zespolonej; kontrola i koordynacja wykonywania zada艅 z zakresu polityki rz膮du.
52. Istota, rodzaje, i charakterystyka samorz膮du. Samorz膮d teryt. powo艂any jest ustaw膮 sejmow膮 i stanowi form臋 decentralizacji administracji w terenie. Reprezentuje niepa艅stwowe formy 偶ycia politycznego i pochodzi z wybor贸w demokratycznych. Jest form膮 organizacyjn膮 lokalnej, spo艂ecznej aktywno艣ci obywatelskiej, podejmowanej w granicach prawa. Zakres funkcjonowania samorz膮du powo艂anego do wykonywania zada艅 administracji publicznej, podporz膮dkowany jest wsp贸lnocie lokalnej i jej zbiorowym potrzebom. Samorz膮d lokalny wybierany jest na 4 lata i wykonuje powierzone mu zadania samodzielnie, we w艂asnym imieniu oraz na w艂asn膮 odpowiedzialno艣膰. Samorz膮d ma charakter przedstawicielski, dotyczy ca艂ego terytorium pa艅stwa oraz obejmuje wszystkich jego mieszka艅c贸w. Ma zapewnion膮 osobowo艣膰 prawn膮 i samodzielno艣膰 bud偶etowo-finansow膮. Podlega ochronie s膮dowej. W tr贸jszczeblowym podziale terytorialnym kraju podstawow膮 jednostk膮 samorz膮du lokalnego jest Gmina. Gminy i Powiaty maj膮 charakter czysto samorz膮dowy a wojew贸dztwa mieszany, kt贸rych wyst臋puj膮 jednostki samorz膮du teryt. jak i jednostki adm. rz膮dowej. Samorz膮d teryt. w wojew贸dztwie prezentuje Sejmik Wojew贸dztwa na czele z marsza艂kiem i Zarz膮dem Wojew贸dztwa, a w powiecie Rada Powiatu i jej organy wykonawcze: Starosta i Zarz膮d Powiatu. W Gminie wyst臋puje Rada Gminy i jej organy wykonawcze na czele z W贸jtem w gminach wiejskich, a gdy Gmina znajduje si臋 w mie艣cie na czele z Burmistrzem lub z Prezydentem gdy miasto liczy ponad 100 ty艣 mieszka艅c贸w (lub by艂o miastem wojew贸dzkim przed reform膮 administracyjna w 1999r np. Suwa艂ki, 艁om偶a) i nie jest odr臋bnym powiatem. Ka偶dy szczebel samorz膮dowy posiada statut organizacyjny i realizuje samodzielnie przyznane ustaw膮 zadania w艂asne i zlecone. Jedyn膮 form膮 administracyjnej ingerencji w dzia艂alno艣膰 samorz膮d贸w stanowi nadz贸r legalistyczny, sprawowany przez prezesa Rady Ministr贸w i wojewod贸w oraz w zakresie spraw finansowych przez RIO. Do zakresu dzia艂a艅 samorz膮du teryt. nale偶y wykonywanie zada艅 publ., niezastrze偶onych ustawami na rzecz organ贸w adm. rz膮dowej i innych podmiot贸w. Jednostkom samorz膮du teryt. zapewnia si臋 udzia艂 w dochodach publ. odpowiednio do przypadaj膮cych im zada艅. Wzorcowe statuty dla jednostek samorz膮du teryt. ustala premier rz膮du, na podstawie kt贸rych jednostki te opracowuj膮 w艂asne. Jednostki samorz膮du teryt. mog膮 tworzy膰 zwi膮zki ponad gminne i ponad powiatowe w celu realizacji okre艣lonych zada艅, kt贸re wymagaj膮 nadmiernych 艣rodk贸w np. budowy oczyszczalni 艣ciek贸w z zakresu przedsi臋wzi臋膰 przeciwko powodziowych, zachowa艅 obiekt贸w o szczeg贸lnym wa偶nym znaczeniu kulturowym, historycznym b膮d藕 o艣wiatowym, a tak偶e wa偶nych obiekt贸w o warto艣ciach turystyczno - rekreacyjnych lub zdrowotnych. Zwi膮zki ponad gminne i ponad powiatowe zawierane s膮 g艂贸wnie przez jednostki samorz膮du teryt. granicz膮ce ze sob膮 terenowo.
53. Jak rozumiesz tre艣膰 art. 15 ust. 1 Konstytucji RP : ,, Ustr贸j terytorialny Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia decentralizacj臋 w艂adzy publicznej”. To system organizacyjny w kt贸rym: -Podmioty administruj膮ce maj膮 艣ci艣le okre艣lone kompetencje,- kompetencje s膮 prawnie okre艣lone (samodzielno艣膰) -realizacja kompetencji podlega nadzorowi weryfikacyjnemu (legalizm)
54. Powo艂ywanie i odwo艂ywanie organ贸w wykonawczych w jednostkach samorz膮du terytorialnego Organy wykonawcze sam. teryt. wybierane s膮 przez rady: gminy, powiatu, sejmiku; zarz膮d gminy - 3-7 os贸b na czele z przewodnicz膮cym zarz膮du tj. w贸jtem, burmistrzem, prezydentem miasta; zarz膮d powiatu - 3-7 os贸b, starosta, wicestarosta i cz艂onkowie; zarz膮d wojew贸dztwa -3- 5 os贸b, marsza艂ek wojew贸dztwa jako przewodnicz膮cy, wiceprzewodnicz膮cy i cz艂onkowie. Kompetencje organ贸w (zarz膮du, gminy, powiatu): przygotowanie projekt贸w uchwa艂, wykonywanie uchwa艂 rady, Odwo艂ywanie - kto powo艂uje ten odwo艂uje. W贸jt mieszka艅cy ( w drodze odwo艂ania referendum lokalnego 30 % z uprawnionych). Inicjatorem mo偶e by膰 organ uchwa艂odawczy - je偶eli nie udzieli si臋 absolutorium to ci sami radni. Rada Miejska mo偶e odwo艂a膰 w贸jta z innej przyczyny g艂osem 3/5. Premier mo偶e odwo艂a膰 w贸jta-W贸jt mo偶e by膰 zawieszony w swoich funkcjach w postaci zarz膮du komisarycznego. Powiat , wojew贸dztwo. Organ ten mo偶e by膰 odwo艂any przez organ uchwa艂odawczy- nie udzielenie absolutorium- Lub odwo艂anie z innej przyczyny Je偶eli Rada lub Sejmik nie wybior膮 zarz膮du w ci膮gu 3 miesi臋cy Rada wybiera
55. Zakres i charakterystyka powi膮za艅 pomi臋dzy organem wykonawczym i uchwa艂odawczym w gminie, powiecie oraz wojew贸dztwie. Organy stanowi膮ce samorz膮du wydaj膮 przepisy powszechnie obowi膮zuj膮ce i podejmuj膮 uchwa艂y. Organy wykonawcze wyj膮tkowo wydaj膮 przepisy prawne, podejmuj膮 uchwa艂y oraz rozstrzygaj膮 spory adm. w drodze decyzji. Upowa偶nienia prawodawcze gminy, powiatu s膮 por贸wnywalne z kompetencjami wojewody. W ustawach samorz膮dowych na艂o偶ono na organy stanowi膮ce obowi膮zek wyboru zarz膮du w terminie 3-miesi臋cy od og艂oszenia wybor贸w. Odwo艂anie zarz膮du mo偶e nast膮pi膰 na skutek nie udzielenia absolutorium. Obowi膮zuje zasada, 偶e uchwa艂a organu stanowi膮cego w sprawie nie udzielenia absolutorium zarz膮dowi jest r贸wnoznaczne ze z艂o偶eniem wniosku o odwo艂anie zarz膮du, sprawa ta mo偶e by膰 rozpatrywana na sesji zwo艂anej nie wcze艣niej ni偶 14 dni od nie udzielenia absolutorium. Organy uchwa艂odawcze pe艂ni膮 funkcj臋 kontroln膮 nad organami wykonawczymi.
56. W czym wyra偶膮 si臋 samorz膮dny charakter gminy? 1.Na podstawie przepis贸w wynikaj膮cych z ustawy i opracowanego statutu organizacyjnego gmina posiada w艂asne organy i struktury w艂adcze- Rad臋 Gminy i Zarz膮d Gminy, wy艂onionych w drodze demokratycznych wybor贸w. 2.Posiada uprawnienie w skali gminy do obsadzania stanowisk personalnych na r贸偶nych szczeblach zarz膮dzania, 3. Korzysta z mienia komunalnego i samodzielno艣ci w prowadzeniu gospodarki finansowej, w oparciu o uchwalony bud偶et, 4.Ma zagwarantowane prawo korzystania z w艂asnych 艣rodk贸w finansowych, z tym 偶e gospodarka finansowo bud偶etowa jest kontrolowana przez Regionalne Izby Obrachunkowe, 5.Samodzielno艣膰 jej jako osoby prawnej podlega ochronie s膮dowej, 6. Gmina samodzielnie wykonuje zadania publiczne na rzecz zaspakajania zbiorowych potrzeb spo艂eczno艣ci lokalnej, we w艂asnym imieniu i na w艂asn膮 odpowiedzialno艣膰, 7.Wyposa偶ona jest we w艂asne kompetencje do stanowienia przepis贸w administracyjnych, w ramach miejscowego prawa lokalnego
57. Uzasadnij w oparciu o prawne regulacje i w艂asne przekonanie - twierdzenie: SAMORZ膭D TO JA. Samorz膮d jest to powierzenie zarz膮du sprawami publ. samym zainteresowanym czyli zrzeszenie obywateli zorganizowanych z mocy ustawy o korporacjach prawa publ. Samorz膮d to wyodr臋bniona grupa spo艂eczna, do kt贸rej przynale偶no艣膰 jest obowi膮zkowa. Jestem obywatelem polski w zwi膮zku z tym tworz臋 jednostk臋 organizacyjn膮 samorz膮du, nale偶臋 do zwi膮zku spo艂ecze艅stwa lokalnego, spo艂ecze艅stwa, kt贸re jest powo艂ane do wykonywania adm. publ. Od 1997roku Konstytucja zapewnia decentralizacj臋 w艂adzy publ., w rezultacie czego w 1998roku uchwalono ustawy o samorz膮dzie. Mam wp艂yw na to co dzieje si臋 w samorz膮dzie, mam czynne prawo wyborcze, wi臋c decyduj臋 o w艂adzy na odpowiednim szczeblu.
58. Pozycja prawna radnego; istota mandatu wolnego i zwi膮zanego.
mandat wolny, tzn. osoba wybrana nie musi spe艂nia膰 obietnic wyborczych (programu wyborczego), ani te偶 t艂umaczy膰 si臋 wyborcom dlaczego nie realizuje swojego programu wyborczego, za艣 wyborcy nie mog膮 odwo艂a膰 tej osoby z funkcji radnego (np. za brak realizacji obietnic wyborczych). Wyga艣ni臋cie mandatu radnego nast臋puje wskutek: odmowy z艂o偶enia 艣lubowania; pisemnego zrzeczenia si臋 mandatu; naruszenia ustawowego zakazu 艂膮czenia mandatu radnego z wykonywaniem okre艣lonych w odr臋bnych przepisach funkcji lub dzia艂alno艣ci; wyboru na w贸jta (burmistrza, prezydenta miasta); utraty prawa wybieralno艣ci lub braku tego prawa w dniu wybor贸w; 艣mierci.
59. Funkcje i kompetencje organ贸w uchwa艂odawczych w jednostkach samorz膮du terytorialnego Rada gminy jest organem stanowi膮cym i kontrolnym. Ustawa samorz膮dowa okre艣la katalog najwa偶niejszych spraw dla gminy, gdzie rada gminy ma w艂a艣ciwo艣膰 wy艂膮czn膮, s膮 to sprawy organizacyjne (uchwalanie statutu), podejmowanie uchwa艂 w sprawie przyj臋cia zada艅 z zakresu adm. rz膮dowej w trybie porozumie艅, planistyczne (uchwalanie bud偶etu), MPZP (programowanie gospodarcze), finansowo-maj膮tkowe (podejmowanie uchwa艂 dotycz膮cych podatk贸w, op艂at i innych spraw maj膮tkowych gminy), osobowe (wyb贸r i odwo艂ywanie zarz膮du, powo艂ywanie sekretarza i skarbnika) oraz kierowniczo-kontrolne (podejmowanie uchwa艂 w sprawie udzielenia lub nie zarz膮dowi absolutorium, kontrola dzia艂alno艣ci zarz膮du). Radzie gminy przys艂uguje prawo stanowienia przepis贸w gminnych, powszechnie obowi膮zuj膮cych na obszarze gminy. Przepisy gminne ustanawia w formie uchwa艂. Organy stanowi膮ce to: rada gminy, rada powiatu, sejmik wojew贸dztwa. S膮 to organy wybierane w wyborach powszechnych, kadencyjne (4 lata, licz膮c od dnia wybor贸w), z艂o偶one z liczby radnych, wybranych odpowiednio do liczby mieszka艅c贸w wsp贸lnoty. Organy stanowione dzia艂aj膮 na sesjach zwo艂ywanych przez przewodnicz膮cego w razie potrzeby, nie rzadziej ni偶 raz na kwarta艂. Ponadto powo艂uj膮 swoje organy sta艂e i dora藕ne do okre艣lonych zada艅 a tak偶e komisje o szczeg贸lnych zadaniach tzn. komisj臋 rewizyjn膮, kontroluj膮c膮 dzia艂alno艣膰 zarz膮du oraz samorz膮dowych jednostek organizacyjnych. W sk艂ad komisji rewizyjnej wchodz膮 tylko radni. W komisjach gminnej rady mog膮 znale藕膰 si臋 osoby spoza rady w liczbie nie przekraczaj膮cej po艂owy sk艂adu komisji. Organami rad i sejmik贸w s膮 tak偶e: przewodnicz膮cy; od 1 do 3 wiceprzewodnicz膮cych (w radzie powiatu nie wi臋cej ni偶 2). Osoby te musz膮 by膰 radnymi, wybranymi bezwzgl臋dn膮 wi臋kszo艣ci膮 g艂os贸w, w obecno艣ci co najmniej po艂owy ustawowego sk艂adu rady b膮d藕 sejmiku, w g艂osowaniu tajnym. W艂a艣ciwa rada po stwierdzeniu wyga艣ni臋cia mandatu radnego w gminie i powiecie podejmuje na nast臋pnej sesji uchwa艂臋 o wst膮pieniu na jego miejsce kandydata z tej samej listy, kt贸ry w wyborach uzyska艂 najwi臋ksz膮 liczb臋 g艂os贸w a nie utraci艂 prawa wybieralno艣ci. Przy r贸wnej liczbie g艂os贸w decyduje kolejno艣膰 umieszczenia nazwiska kandydata na li艣cie.
60. Funkcje i kompetencje organ贸w wykonawczych w jednostkach samorz膮du terytorialnego Gmina- w贸jt, burmistrz, prezydent: przygotowanie projekt贸w uchwa艂 rady gminy; wykonanie bud偶etu; gospodarowanie mieniem komunalnym; okre艣lenie sposobu wykonywania uchwa艂; zatrudnianie i zwalnianie kierownik贸w gminnych jednostek organizacyjnych; wykonywanie zada艅 z zakresu adm. rz膮dowej, a tak偶e z zakresu organizacji przygotowa艅 i przeprowadzenia wybor贸w powszechnych oraz referend贸w. Powiat- starosta: przygotowanie uchwa艂 rady powiatu; wykonanie bud偶etu powiatu; gospodarowanie mieniem powiatu; wykonywanie uchwa艂 rady powiatu; zatrudnianie i zwalnianie kierownik贸w jednostek organizacyjnych powiatu. Wojew贸dztwo- marsza艂ek wojew贸dztwa: przygotowanie projekt贸w strategii rozwoju wojew贸dztwa, planu zagospodarowania przestrzennego i program贸w wojew贸dzkich oraz ich wykonywanie; przygotowywanie projektu i wykonywanie bud偶etu wojew贸dztwa; gospodarowanie mieniem wojew贸dztwa, w tym wykonywanie praw z akcji i udzia艂贸w posiadanych przez wojew贸dztwo; wykonywanie uchwa艂 sejmiku wojew贸dzkiego; kierowanie, koordynowanie i kontrolowanie dzia艂alno艣ci wojew贸dzkich jednostek organizacyjnych, w tym powo艂ywanie i odwo艂ywanie ich kierownik贸w; organizowanie wsp贸艂pracy ze strukturami samorz膮du regionalnego w innych krajach i mi臋dzynarodowymi zrzeszeniami regionalnymi; uchwalanie regulaminu organizacyjnego urz臋du marsza艂kowskiego.
61. Organizacja po偶ytku publicznego; jej status prawny, rodzaje i przywileje funkcjonowania. Organizacja w dzia艂aniu dla dobra spo艂ecznego (ochrona zdrowia, pomocy spo艂ecznej, akcji charytatywnych). „Non-profit” -dzia艂alno艣膰 nie jest nastawiona na zysk. W Polsce: stowarzyszenia, fundacje, ko艣cielne osoby prawne, stowarzyszenia JST itp. Uprawnienia: ka偶dy, kto wype艂nia PIT mo偶e przekaza膰 1% nale偶nego podatku na rzecz org. po偶ytku spo艂ecznego. Mo偶na odbywa膰 zast臋pcz膮 s艂u偶b臋 wojskow膮 w org. po偶ytku spo艂. Organizacje s膮 zwolnione z podatku od os贸b prawnych, od nieruchomo艣ci, czynno艣ci cywilno- prawnych, op艂at skarbowych i s膮dowych. Mog膮 nabywa膰 na szczeg贸lnych warunkach prawo u偶ytkowania nieruchomo艣ci, kt贸re s膮 w艂asno艣ci膮 skarbu pa艅stwa lub jst. Radiofonia i TV nieodp艂atnie reklamuje org. po偶ytku publ.
62. Sposoby uzyskania obywatelstwa polskiego z mocy prawa; wyja艣nij i opisz. Z mocy prawa: -zasada krwi- podstawowe kryterium, dziecko otrzymuje obywatelstwo rodzic贸w, urodzone z rodzic贸w; -zasada ziemi- kryterium pomocnicze, dziecko otrzymuje obywatelstwo kraju, w kt贸rym si臋 urodzi艂o; -ustawa o repatriantach- osoba przybywaj膮ca do RP na podstawie wizy repatriacyjnej nabywa polskie obywatelstwo z mocy prawa z dniem przekroczenia granicy RP. -Odzyskanie obywatelstwa polskiego utraconego w dzieci艅stwie- Dziecko takie po uko艅czeniu 16 lat, a przed up艂ywem 6 miesi臋cy od uko艅czenia 18 roku 偶ycia, mo偶e z艂o偶y膰 przed wojewod膮 lub konsulem (w zale偶no艣ci od miejsca zamieszkania) o艣wiadczenie o woli nabycia obywatelstwa polskiego. Wydanie przez w艂a艣ciwy organ, kt贸rym jest wojewoda lub konsul (o w艂a艣ciwo艣ci decyduje miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej) decyzji pozytywnej skutkuje nabyciem obywatelstwa polskiego.
63. Sposoby uzyskania obywatelstwa polskiego na mocy decyzji w艂a艣ciwego organu; wyja艣nij i opisz poszczeg贸lne formy. Decyzj臋 w sprawie uznania za obywatela polskiego wydaje wojewoda, natomiast decyzj臋 w sprawie przyj臋cia o艣wiadczenia o nabyciu obywatelstwa przez cudzoziemca wydaje starosta, a za granic膮- konsul. Na podstawie aktu adm.: obywatelstwo polskie nabywa cudzoziemiec, kt贸remu udzielono zezwolenia si臋 na osiedlenie si臋 na teryt. RP i kt贸ry pozostaje przez 3 lata w zwi膮zku ma艂偶e艅skim z osob膮 posiadaj膮c膮 obywatelstwo polskie (od uzyskania zezwolenia ma 6 miesi臋cy na z艂o偶enie odpowiedniego o艣wiadczenia). Na wniosek z艂o偶ony, gdy zamieszkuje w RP na podstawie zezwolenia na osiedlenie si臋 przez co najmniej 5 lat.
64. Repatriacja jako spos贸b uzyskania polskiego obywatelstwa: istota zjawiska, prawne poj臋cie repatrianta, Repatriantem jest osoba polskiego pochodzenia , kt贸ra Przybyla do Polski na podstawie wizy repatriacyjnej z zamiarem osiedlenia si臋 na sta艂e. O wiz臋 repatrianck膮 mog膮 ubiega膰 si臋 osoby polskiego pochodzenia, kt贸re nie posiadaj膮 obywatelstwa polskiego i kt贸re z dniem wej艣cia w Zycie zamieszkiwa艂y na stale w azjatyckiej cz臋艣ci federacji Rosyjskiej lub na terytorium pa艅stw Armenii, Azerbejd偶anu, Gruzji, Kazachstanu, Kygystanu, Tadzygystanu lub Turkmenistan.
65. Warunki legalnego przebywania repatrianta w Polsce; poj臋cie warunk贸w osiedlenia si臋, zakres pomocy ze strony w艂adz publicznych.
66. Na czym polega deklaratoryjno艣膰 akt贸w stanu cywilnego, podaj przyk艂ad.
Deklaratoryjno艣膰- dane zdarzenie lub fakt potwierdza dany fakt, lecz go nie tworzy. Deklaratoryjno艣膰 akt贸w stanu cywilnego polega na tym, 偶e akty stanu cywilnego aczkolwiek wy艂膮cznym i jedynym prawdziwym dowodem tych fakt贸w, lecz same tych fakt贸w nie tworz膮 lecz jedynie te akty po艣wiadczaj膮. Ma艂偶e艅stwo wsp贸lne o艣wiadczenie woli przed kierownikiem USC. Akt urodzenia potwierdzenie urodzenia dziecka. Akt zgonu potwierdzenie zgonu osoby 67. Zasady rejestracji zdarze艅 z zakresu sfery praw stanu cywilnego. W Polsce i za granic膮: czas zg艂oszenia: zgon zg艂asza si臋 w ci膮gu 3 dni, je艣li na skutek choroby zaka藕nej 24 godz. od zgonu; narodziny- 14 dni, dziecko martwe 3 dni. Miejsce zg艂oszenia: narodziny oraz zgon osoby rejestruje si臋 w USC miejsca takiego zdarzenia. Wyj膮tki: je艣li dziecko urodzi艂o si臋 na polskim statku morskim lub powietrznym takie zdarzenie rejestruje si臋 w USC w艂a艣ciwym dla dzielnicy 艣r贸dmie艣cie miasta sto艂ecznego Warszawa; zgon osoby identyczne; je艣li 偶adne z rodzic贸w nie ma miejsca zamieszkania na obszarze w艂a艣ciwym USC zg艂oszenie urodzin dziecka dokonuje si臋 w USC miejsca zamieszkania rodzic贸w lub jednego z nich. Osoba zg艂aszaj膮ca: narodziny- matka, ojciec, osoba obecna przy narodzinach: lekarz, po艂o偶na; zgon- ma艂偶onek, dzieci zmar艂ego, krewni i powinowaci, osoby obecne przy zgonie, osoby zamieszkuj膮ce w tym lokalu, administrator domu. Transkrypcja- przepisanie zdarze艅 do polskich ksi膮g z akt贸w sporz膮dzonych ze zdarze艅 maj膮cych miejsce za granic膮. Miejsce zdarzenia: na polskim statku morskim lub powietrznym, znajduj膮cym si臋 za granic膮, zgon kapitan sporz膮dza protok贸艂, podpisuj膮 si臋 2 艣wiadkowie i odsy艂a za pomoc膮 konsula do W-wy.
68. Zasada rejestracji zgonu i narodzin osoby fizycznej w aktach stanu cywilnego. Zgon osoby nale偶y zg艂osi膰 najp贸藕niej w ci膮gu 3 dni od dnia zgonu. Je偶eli zgon nast膮pi艂 wskutek choroby zaka藕nej, zg艂oszenie powinno by膰 w ci膮gu 24 godzin od zgonu Do zg艂oszenia zmar艂ego s膮 zobowi膮zani: -ma艂偶onek lub dzieci zmar艂ego -najbli偶si krewni lub powinowaci, -osoby zamieszka艂e w lokalu, w kt贸rym nast膮pi艂 zgon, -osoby, kt贸re by艂y obecne przy zgonie lub naocznie si臋 nim przekona艂y, -administrator domu, w kt贸rym nast膮pi艂 zgon. Je偶eli zgon nast膮pi艂 w szpitalu lub innym zak艂adzie, do zg艂oszenia zgonu jest obowi膮zany szpital lub zak艂ad. Akt zgonu sporz膮dza si臋 na podstawie karty zgonu. Do aktu zgonu wpisuje si臋: -nazwisko, imi臋 (imiona), nazwisko rodowe, stan cywilny, miejsce i dat臋 urodzenia , miejsce zamieszkania zmar艂ego, -dat臋, godzin臋 oraz miejsce zgonu lub znalezienia zw艂ok, -nazwisko, imi臋( imiona ) oraz nazwisko rodowe ma艂偶onka osoby zmar艂ej, -nazwisko rodowe i imiona rodzic贸w zmar艂ego, -nazwisko ,imi臋 (imiona , miejsce zamieszkania osoby zg艂aszaj膮cej zgon lub dane dotycz膮ce szpitala albo zak艂adu. W razie zgonu osoby nieustalonej to偶samo艣ci do aktu zgonu wpisuje si臋: Dat臋, godzin臋, miejsce i okoliczno艣ci
69. Ma艂偶e艅stwo per procura - elementy gdy uczestniczy w nim tylko jedna strona, za艣 druga sk艂ada deklaracj臋 woli zawarcia zwi膮zku ma艂偶e艅skiego przez swego przedstawiciela.
70. Podstawy prawne funkcjonowania fundacji w Polsce; za艂o偶enie, likwidacja, kapita艂 za艂o偶ycielski. Fundacj臋 mog膮 za艂o偶y膰: osoby fizyczne bez wzgl臋du na obywatelstwo i miejsce zamieszkania; osoby prawne maj膮ce siedziby w Polsce lub za granic膮. O艣wiadczenie woli o ustanowieniu fundacji powinno by膰 z艂o偶one w formie aktu notarialnego. Fundacja mo偶e by膰 ustanowiona dla realizacji cel贸w spo艂ecznych lub gospodarczo u偶ytecznych, takich jak: ochrona zdrowia, 艣rodowiska, pomoc spo艂eczna, ochrona zabytk贸w. Rejestracja fundacji prowadzi s膮d rejonowy dla miast sto艂ecznego W-wy. Fundacja uzyskuje osobowo艣膰 prawn膮 z chwil膮 wpisania do rejestru fundacji. Likwidacja: w razie osi膮gni臋cia celu, dla kt贸rego fundacja mia艂a by膰 ustanowiona; w razie wyczerpania 艣rodk贸w finansowych i maj膮tku fundacji; je艣li dzia艂a niezgodnie z prawem, statusem lub celem fundacji. Kapita艂: pieni膮dze, papiery warto艣ciowe oraz oddane fundacji na w艂asno艣膰 rzeczy ruchome i nieruchomo艣ci.
71. Poj臋cie stowarzyszenia, ich rodzaje i tryb tworzenia oraz nadz贸r nad nimi. Stowarzyszenie: jest dobrowolnym, samorz膮dnym, trwa艂ym zrzeszeniem, organizacj膮 o charakterze nie zarobkowym, opiera swoj膮 dzia艂alno艣膰 na pracy spo艂ecznej cz艂onk贸w. Rodzaje: rejestrowe- tworzy 15 os贸b fizycznych, mo偶e tworzy膰 zwi膮zki stowarzysze艅 (co najmniej 3). Rejestracja nale偶y do w艂a艣ciwego ze wzg. na siedzib臋 stowarzyszenia Rejestrowy S膮d Wojew.; zwyk艂e- dla ma艂ych grup co najmniej z 3 os贸b, nie posiada osobowo艣ci prawnej, bez statutu tylko regulamin, powstaje je艣li nie ma zastrze偶e艅 w艂a艣ciwy org. adm. publ. Tryb tworzenia: prawo tworzenia przys艂uguje obyw. polskim maj膮cym pe艂n膮 zdolno艣膰 do czynno艣ci prawnych i nie pozbawionych praw publ.; ma艂oletni (16-18), kt贸rzy maj膮 ograniczon膮 zdolno艣膰 do czynno艣ci prawnych mog膮 do nich nale偶e膰 i korzysta膰 z czynnego i biernego prawa wyborczego, je偶eli wi臋kszo艣膰 to osoby maj膮ce pe艂n膮 zdolno艣膰; ma艂oletni poni偶ej 16 lat, za zgod膮 przedstawicieli ustawowych, mog膮 do nich nale偶e膰, ale bez prawa do g艂osowania; stowarzyszenie uchwala statut, wybiera komitet za艂o偶ycielski, kt贸ry sk艂ada do s膮du wniosek o rejestracj臋; rozstrzygni臋cie nast臋puje w ci膮gu 3 mie. od dnia z艂o偶enia wniosku. Nadz贸r: wojewoda- w艂a艣ciwy ze wzg. na siedzib臋 stowarzyszenia w zakresie nadzoru nad dzia艂alno艣ci膮 stowarzysze艅; starosta- w艂a艣ciwy ze wzg. na siedzib臋 stowarzyszenia. Organ nadzoruj膮cy ma prawo 偶膮da膰 od w艂adz stowarzyszenia wyja艣nie艅 dotycz膮cych dzia艂alno艣ci.
72. Podaj 6 r贸偶nic pomi臋dzy stowarzyszeniem zwyk艂ym a rejestrowym. Stowarzyszenie zwyk艂e: -nie posiada osobowo艣ci prawnej, -mo偶e za艂o偶y膰 co najmniej 3 osoby, -nie mo偶e prowadzi膰 dzia艂alno艣ci gosp, -nie mo偶e tworzy膰 terenowych jednostek org, -nie mo偶e tworzy膰 zwi膮zk贸w stowarzysze艅, -nie mo偶e przyjmowa膰 darowizn Stowarzyszenie rejestrowe -posiada osobowo艣膰 prawn膮, -mo偶e za艂o偶y膰 co najmniej 15 osoby, -mo偶e prowadzi膰 dzia艂alno艣膰 gosp, -mo偶e tworzy膰 terenowe jednostki org, -mo偶e tworzy膰 zwi膮zki stowarzysze艅, -mo偶e przyjmowa膰 darowizny
73. Organy uczelni wy偶szej, spos贸b ich obsadzania oraz zakres uprawnie艅
Szko艂y wy偶sze s膮 zorganizowane i dzia艂aj膮 na zasadzie: 1)wolno艣ci bada艅 naukowych , 2)wolno艣ci tw贸rczo艣ci artystycznej, 3)wolno艣ci nauczania. Uczelnia ma osobowo艣膰 prawn膮: 1)utworzenie , przekszta艂cenie i zniesienie uczelni pa艅stwowej nast臋puje w drodze ustawy, 2)organ administracji rz膮dowej lub jednostki samorz膮du terytorialnego, mog膮 podejmowa膰 decyzje dotycz膮ce uczelni tylko w przypadkach przewidzianych w ustawie, 3)szczeg贸艂owy ustr贸j uczelni oraz inne sprawy dot. Jej funkcjonowania, nie uregulowane w ustawie okre艣la statut uczelni, 4)statut dla nowoutworzonej uczelni pa艅stwowej nadaje na okres 1 roku minister w艂a艣ciwy ds. szkolnictwa, 5)statut uczelni z regu艂y uchwala senat, 6)uczelni臋 niepa艅stwow膮 mo偶e za艂o偶y膰 osoba prawna na podstawie zezwolenia ministra MEN, po zasi臋gni臋ciu opinii Rady G艂贸wnej Szkolnictwa Wy偶szego. Minister MEN sprawuje nadz贸r legislacyjny nad dzia艂alno艣ci膮 uczelni, w czasie kt贸rego sprawdza:1)zgodno艣膰 dzia艂a艅 organ贸w szko艂y z przepisami ustawy i statutem uczelni. Mo偶e 偶膮da膰 od tych organ贸w informacji i wyja艣nie艅, 2)w przypadku niezgodno艣ci z przepisami lub statutem minister MEN podejmuje decyzj臋 o uchyleniu uchwa艂y senatu lub decyzji rektora, 3)uczelnia przedstawia MEN roczne sprawozdania z dzia艂alno艣ci uczelni, 4)gospodarka finansowa uczelni prowadzona jest na podstawie planu rzeczowo - finansowego uchwalonego przez senat, 5)uczelnia pa艅stwowa otrzymuje dotacj臋 przedmiotowe i celowe z bud偶etu pa艅stwa. Organami kolegialnymi uczelni s膮 Senat i Rady Wydzia艂贸w. W sk艂ad senatu wchodz膮: Rektor jako przewodnicz膮cy, Prorektor oraz cz艂onkowie jako przedstawiciele w liczbie okre艣lonej przez statut uczelni. W sk艂ad rady wydzia艂贸w wchodz膮: Dziekan jako przewodnicz膮cy, Prodziekan i nauczyciele akademiccy oraz wybrani przedstawiciele nauczycieli samorz膮du i pracownik贸w uczelni: Organami jednoosobowymi s膮: 1)rektor wybierany przez kolegium elektor贸w albo senat spo艣r贸d os贸b, posiadaj膮cych tytu艂 naukowy lub stopie艅 minimum dr hab. Kieruje on dzia艂alno艣ci膮 uczelni i reprezentuje j膮 na zewn膮trz, ponadto jest prze艂o偶onym pracownik贸w uczelni, 2)dziekan kieruje wydzia艂em i reprezentuje go na zewn膮trz. Wybierany jest przez rad臋 wydzia艂u albo kolegium elektor贸w, 3)kadencja kolegialnych i jednoosobowych organ贸w trwa 3 lata, 4)organami wyborczymi s膮 kolegia elektor贸w, je偶eli statut je przewiduje, 5)sk艂ad kolegium okre艣la statut.
74. Stopnie naukowe i tytu艂 naukowy: przebieg procedur zmierzaj膮cych do uzyskania stopnia i tytu艂u naukowego
75. Odpowiedzialno艣膰 dyscyplinarna nauczycieli akademickich i student贸w (na przyk艂adzie WSAP)
76. Zmiana imienia i nazwiska; przes艂anki, w艂a艣ciwo艣膰 organ贸w, oraz podstawy odmowy. Zmiana imienia nazwiska nast臋puje na wniosek osoby, na nazwisko wskazane przez wnioskodawc臋 a orzekana jest w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez starost臋 w艂a艣ciwego ze wzgl臋du na miejsce zamieszkania wnioskodawcy lub ostatnie miejsce pobytu w Polsce. Starosta wydaj膮c decyzje zawiadamia urz臋dy stanu cywilnego, w kt贸rych posiadaniu s膮 akta dotycz膮ce wnioskodawcy lub jego dzieci a tak偶e inne organy pa艅stwowe np. urz膮d skarbowy, Policj臋 itd. W艂a艣ciwo艣膰 organu: w tych sprawach rozstrzyga w drodze decyzji adm. starosta w艂a艣ciwy ze wzg. na miejsce zamieszkania wnioskodawcy, a w przypadku braku takiego miejsca- prezydent miasta sto艂ecznego W-wy. jako organ wykonawczy gminy W-wa.- centrum.
77. Regulacja prawna wolno艣ci zgromadzania si臋 w Polsce. Gwarancje wolno艣ci zgromadzania si臋 i jej ograniczenia Wolno艣膰 zgromadze艅 obejmuje swobod臋 organizowania zgromadze艅, a tak偶e swobod臋 uczestniczenia w nich. Warunkiem musi by膰 pokojowy charakter. Co najmniej 15 os贸b. Organizator zawiadamia odpowiedni organ (np. gmin臋) nie p贸藕niej ni偶 3 dni przed rozpocz臋ciem zgromadzenia. Zawiadomienie musi zawiera膰: cel, miejsce, program, dat臋 i godz. rozpocz臋cia, planowany czas trwania oraz przewidywan膮 liczb臋 uczestnik贸w. Organ w艂adzy rz膮dowej lub samorz膮dowej mo偶e zakaza膰 zorganizowania zgromadzenia publ., je偶eli jego cel lub program s膮 niezgodne z porz膮dkiem prawnym, b膮d藕 odbycie zgromadzenia mo偶e zagra偶a膰 偶yciu, zdrowiu lub mieniu. Zgromadzenie mo偶e by膰 rozwi膮zane decyzj膮 adm., je偶eli jego przebieg zagra偶a 偶yciu, zdrowiu lub mieniu.
78. Obowi膮zek meldunkowy - poj臋cie, rodzaje Obowi膮zek meldunkowy polega na: 1) zameldowaniu si臋 w miejscu pobytu sta艂ego lub czasowego, 2) wymeldowaniu si臋 z miejsca pobytu sta艂ego lub czasowego,3) zameldowaniu o urodzeniu dziecka, 4) zameldowaniu o zmianie stanu cywilnego, 5)zameldowaniu o zgonie osoby. Osoba posiadaj膮ca obywatelstwo polskie i przebywaj膮ca stale na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowi膮zana zameldowa膰 si臋 w miejscu pobytu sta艂ego. Za osob臋 nieposiadaj膮c膮 pe艂nej zdolno艣ci do czynno艣ci prawnych obowi膮zek meldunkowy wykonuje jej przedstawiciel ustawowy lub inna osoba sprawuj膮ca nad ni膮 faktyczn膮 opiek臋 w miejscu ich wsp贸lnego pobytu.
79. Miejsce zamieszkania a miejsce zameldowania (dla potrzeb praw wyborczych) Miejsce zamieszkania osoby fizycznej to miejscowo艣膰, w kt贸rej osoba ta przebywa z zamiarem sta艂ego pobytu (art. 25 KC). Nale偶y rozr贸偶ni膰 poj臋cie miejsca zamieszkania jako poj臋cie cywilistyczne od poj臋cia zameldowania w miejscu pobytu sta艂ego lub czasowego jako czynno艣膰 z zakresu prawa administracyjnego. Miejscem zamieszkania mo偶e by膰 wy艂膮cznie miejscowo艣膰 (rozumiana tak偶e jako wie艣), nie jest miejscem zamieszkania konkretny adres (ulica, numer domu), pod kt贸rym mieszka dana osoba. Istotny jest natomiast zar贸wno fakt fizycznego przebywania w danej miejscowo艣ci (corpus) jak i wola przebywania w niej (animus). Wola przebywania w danym miejscu jest poj臋ciem subiektywnym. Musi wi膮za膰 sie z tym, i偶 miejsce to sta艂o si臋 o艣rodkiem 偶ycia codziennego osoby fizycznej, w kt贸rym skoncentrowane s膮 jej plany 偶yciowe. Dane miejsce nie traci przymiotu miejsca zamieszkania wskutek d艂u偶szego lub kr贸tszego oddalenia si臋 z niego, pod warunkiem, 偶e osoba nie traci rzeczywistego zwi膮zku z miejscem. Miejscem zamieszkania dziecka pozostaj膮cego pod w艂adz膮 rodzicielsk膮 jest miejsce zamieszkania rodzic贸w b膮d藕 tego z rodzic贸w, kt贸remu powierzono wykonywanie w艂adzy rodzicielskiej. Je艣li rodzice mieszkaj膮 osobno, a prawa rodzicielskie przys艂uguj膮 obojgu rodzic贸w, miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania tego z rodzic贸w, u kt贸rego dziecko stale przebywa.
80. Konstytucyjne podstawy zrzeszania si臋 w Polsce; rys historyczny oraz sytuacja aktualna
81. Rodzaje stowarzysze艅 Rodzaje: rejestrowe- tworzy 15 os贸b fizycznych, mo偶e tworzy膰 zwi膮zki stowarzysze艅 (co najmniej 3). Rejestracja nale偶y do w艂a艣ciwego ze wzg. na siedzib臋 stowarzyszenia Rejestrowy S膮d Wojew.; zwyk艂e- dla ma艂ych grup co najmniej z 3 os贸b, nie posiada osobowo艣ci prawnej, bez statutu tylko regulamin, powstaje je艣li nie ma zastrze偶e艅 w艂a艣ciwy org. adm. publ.
82. R贸偶nice pomi臋dzy stowarzyszeniami zwyk艂ymi i rejestrowymi
Stowarzyszenie zwyk艂e: -nie posiada osobowo艣ci prawnej, -mo偶e za艂o偶y膰 co najmniej 3 osoby, -nie mo偶e prowadzi膰 dzia艂alno艣ci gosp, -nie mo偶e tworzy膰 terenowych jednostek org, -nie mo偶e tworzy膰 zwi膮zk贸w stowarzysze艅, -nie mo偶e przyjmowa膰 darowizn Stowarzyszenie rejestrowe -posiada osobowo艣膰 prawn膮, -mo偶e za艂o偶y膰 co najmniej 15 osoby, -mo偶e prowadzi膰 dzia艂alno艣膰 gosp, -mo偶e tworzy膰 terenowe jednostki org, -mo偶e tworzy膰 zwi膮zki stowarzysze艅, -mo偶e przyjmowa膰 darowizny
83. Fundacja jako organizacje po偶ytku publicznego Fundacj臋 mog膮 za艂o偶y膰: osoby fizyczne bez wzgl臋du na obywatelstwo i miejsce zamieszkania; osoby prawne maj膮ce siedziby w Polsce lub za granic膮. O艣wiadczenie woli o ustanowieniu fundacji powinno by膰 z艂o偶one w formie aktu notarialnego. Fundacja mo偶e by膰 ustanowiona dla realizacji cel贸w spo艂ecznych lub gospodarczo u偶ytecznych, takich jak: ochrona zdrowia, 艣rodowiska, pomoc spo艂eczna, ochrona zabytk贸w. Rejestracja fundacji prowadzi s膮d rejonowy dla miast sto艂ecznego W-wy. Fundacja uzyskuje osobowo艣膰 prawn膮 z chwil膮 wpisania do rejestru fundacji. Likwidacja: w razie osi膮gni臋cia celu, dla kt贸rego fundacja mia艂a by膰 ustanowiona; w razie wyczerpania 艣rodk贸w finansowych i maj膮tku fundacji; je艣li dzia艂a niezgodnie z prawem, statusem lub celem fundacji. Kapita艂: pieni膮dze, papiery warto艣ciowe oraz oddane fundacji na w艂asno艣膰 rzeczy ruchome i nieruchomo艣ci.
84. Sposoby za艂o偶enia fundacji w Polsce Fundacj臋 mog膮 za艂o偶y膰: osoby fizyczne bez wzgl臋du na obywatelstwo i miejsce zamieszkania; osoby prawne maj膮ce siedziby w Polsce lub za granic膮. O艣wiadczenie woli o ustanowieniu fundacji powinno by膰 z艂o偶one w formie aktu notarialnego. Fundacja mo偶e by膰 ustanowiona dla realizacji cel贸w spo艂ecznych lub gospodarczo u偶ytecznych, takich jak: ochrona zdrowia, 艣rodowiska, pomoc spo艂eczna, ochrona zabytk贸w. Rejestracja fundacji prowadzi s膮d rejonowy dla miast sto艂ecznego W-wy. Fundacja uzyskuje osobowo艣膰 prawn膮 z chwil膮 wpisania do rejestru fundacji. Kapita艂: pieni膮dze, papiery warto艣ciowe oraz oddane fundacji na w艂asno艣膰 rzeczy ruchome i nieruchomo艣ci.
85. Poj臋cie danych osobowych w polskim ustawodawstwie. Oznacza wszelkie informacje dotycz膮ce zidentyfikowanej lub mo偶liwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. Osob膮 mo偶liw膮 do zidentyfikowania jest osoba, kt贸rej to偶samo艣膰 mo偶na okre艣li膰 bezpo艣rednio lub po艣rednio, w szczeg贸lno艣ci przez powo艂anie si臋 na numer identyfikacyjny albo jeden lub kilka specyficznych czynnik贸w okre艣laj膮cych jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umys艂owe, ekonomiczne, kulturowe lub spo艂eczne. Informacji nie uwa偶a si臋 za umo偶liwiaj膮c膮 okre艣lenie to偶samo艣ci osoby, je偶eli wymaga艂oby to nadmiernych koszt贸w, czasu lub dzia艂a艅.
86. Konstytucyjne organy ochrony danych osobowych - pozycja prawna Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych 1. Organem do spraw ochrony danych osobowych jest Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, zwany dalej „Generalnym Inspektorem”. 2. Generalnego Inspektora powo艂uje i odwo艂uje Sejm Rzeczypospolitej Polskiej za zgod膮 Senatu. 3. Na stanowisko Generalnego Inspektora mo偶e by膰 powo艂any ten, kto 艂膮cznie spe艂nia nast臋puj膮ce warunki: 1) jest obywatelem polskim i stale zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) wyr贸偶nia si臋 wysokim autorytetem moralnym, 3) posiada wy偶sze wykszta艂cenie prawnicze oraz odpowiednie do艣wiadczenie zawodowe, 4) nie by艂 karany za przest臋pstwo. 4. Generalny Inspektor w zakresie wykonywania swoich zada艅 podlega tylko ustawie. 5. Kadencja Generalnego Inspektora trwa 4 lata, licz膮c od dnia z艂o偶enia 艣lubowania. Po up艂ywie kadencji Generalny Inspektor pe艂ni swoje obowi膮zki do czasu obj臋cia stanowiska przez nowego Generalnego Inspektora. 6. Ta sama osoba nie mo偶e by膰 Generalnym Inspektorem wi臋cej ni偶 przez dwie kadencje. 7. Kadencja Generalnego Inspektora wygasa z chwil膮 jego 艣mierci, odwo艂ania lub utraty obywatelstwa polskiego. 8. Sejm, za zgod膮 Senatu, odwo艂uje Generalnego Inspektora, je偶eli: 1) zrzek艂 si臋 stanowiska, 2) sta艂 si臋 trwale niezdolny do pe艂nienia obowi膮zk贸w na skutek choroby, 3) sprzeniewierzy艂 si臋 z艂o偶onemu 艣lubowaniu, 4) zosta艂 skazany prawomocnym wyrokiem s膮du za pope艂nienie przest臋pstwa.
87. Zasady przetwarzana danych osobowych w 艣wietle polskiej ustawy o ochronie danych osobowych
88. Rodzaje paszport贸w, organy paszportowe i przes艂anki uniewa偶nienia paszportu. Rodzaje - 1) zwyk艂y 2) paszport dyplomatyczny - RM w drodze rozporz膮dzenia okre艣la stanowiska i funkcje, kt贸rych zajmowanie upowa偶nia do posiadania p. dyplomatycznego 3) p. s艂u偶bowy MSZ 4) blankietowy - wydaje konsul w celu umo偶liwienia powrotu do kraju obywatelom polskim przebywaj膮cym za granic膮 i nie posiadaj膮cym paszportu wydanego w kraju. 5) tymczasowy. Paszport wydaje si臋 oraz dokonuje si臋 w nim zmian - w kraju - wojewoda w艂a艣ciwy ze wzgl臋du na miejsce zamieszkania osoby ubiegaj膮cej si臋; za granic膮 -konsul. Paszport dyplomatyczny i s艂u偶bowy MSW wydaje minister spraw zagranicznych. Paszporty wydaje si臋 po przedstawieniu wymaganych dokument贸w i uiszczeniu op艂aty. Paszport jest wa偶ny 10 lat. Wydaje si臋 go na jedn膮 osob臋, mo偶e obejmowa膰 dzieci do lat 16 odbywaj膮ce podr贸偶 pod opiek膮 posiadacza paszportu. Nadz贸r nad sprawami paszportowymi sprawuje minister spraw wewn臋trznych, min. spraw zagranicznych sprawuje nadz贸r nad p. dyplomatycznymi i s艂u偶bowymi MSW. Uniewa偶nienie - 1)gdy przeciw osobie toczy si臋 post臋powanie w sprawie karnej lub cywilnej, 2)co do kt贸rej podj臋to czynno艣ci zwi膮zane z przej臋ciem 艣cigania za przest臋pstwo pope艂nione za granic膮. 3)przeciwko osobie toczy si臋 post臋powanie przygotowawcze lub wykonawcze w sprawie karnej o przest臋pstwo z zaskar偶enia publicznego lub w sprawie karnej skarbowej . Osoba wobec kt贸rej wydano decyzj臋 o uniewa偶nieniu jest zobowi膮zana zwr贸ci膰 paszport. od decyzji przys艂uguje odwo艂anie do ministra spraw wewn臋trznych
89. Podstawy prawne funkcjonowania ko艣cio艂贸w i zwi膮zk贸w wyznaniowych oraz tryb ich tworzenia. 1. Zagwarantowane s膮 w konstytucji RP i w ustawie, w rozdzia艂ach dot. Wolno艣ci, sumienia i wyznania. 2. Do tworzenia zwi膮zk贸w wyznaniowych wymagany jest imienny podpis minimum 15 os贸b. Organ kultowy zobligowany jest do przedstawienia MSW i A deklaracji zawieraj膮cej, okre艣lenia doktryny, maj膮tku i sposobu uprawiania kultu. 3. MSWiA ocenia, czy deklaracja nie godzi w ustalony porz膮dek, moralno艣膰 i obyczajowo艣膰. 4. MSWiA w terminie do 2 miesi臋cy musi wyda膰 decyzj臋 akceptuj膮c膮 powo艂anie zwi膮zku lub odmow臋 . Akceptuj膮ca decyzja stanowi podstaw臋 wpisu do rejestru centralnego i nabycie osobowo艣ci prawnej. W przypadku decyzji odmownej przys艂uguje zwi膮zkowi kultu wniesienie odwo艂ania do NSA. 5. W艂adza rz膮dowa posiada uprawnienia do ingerencji, je偶eli zwi膮zek wyznaniowy dzia艂a nie zgodnie z deklaracj膮 i mo偶na to udowodni膰.
90. Wyja艣nij istot臋 sprostowania i polemiki w rozumieniu prawa prasowego. polemika- to rzeczowa odpowied藕 na stwierdzenie zagra偶aj膮ce dobrom osobistym, w odpowiedzi my nie zgadzamy si臋 z ocen膮 pewnych fakt贸w. Przy odpowiedzi mo偶e doj艣膰 do dalszego procesu. Sprostowanie- osoba prostuje nieprawdziw膮 b膮d藕 nie艣ci艣le zredagowan膮 wiadomo艣膰, rzeczowe odnosz膮ce si臋 do fakt贸w sprostowanie wiadomo艣ci. Sprostowanie lub odpowiedz nale偶y opublikowa膰 w: dzienniku- w ci膮gu 7 dni od dnia otrzymania sprostowania lub odpowiedzi; czasopi艣mie- w najbli偶szym lub jednym z dw贸ch nast臋puj膮cych po nim czasopismach; innym ni偶 dziennik i czasopismo przekazie za pomoc膮 fonii i obrazu w najbli偶szym analogicznie przekazie, nie p贸藕niej ni偶 w ci膮gu 14 dni od dnia otrzymania sprostowania lub odpowiedzi.
91. Wska偶 znane Ci ograniczenia wolno艣ci prasy w 艣wietle prawa prasowego. Art.14 Konstytucji RP zapewnia wolno艣膰 prasy i 艣rodk贸w spo艂ecznego przekazu. -prasa nie mo偶e przed wydaniem wyroku w I instancji wydawa膰 opinii co do rozstrzygni臋cia w post臋powaniu s膮dowym, -nie wolno pokazywa膰 w mediach wizerunk贸w os贸b, w kt贸rych sprawie toczy si臋 post臋powanie bieg艂ych, 艣wiadk贸w, pokrzywdzonych i poszkodowanych, chyba ze osoby te wyra偶膮 na to zgod臋, -prasa nie powinna u偶ywa膰 s艂贸w wulgarnych i obra藕liwych, -dziennikarz nie mo偶e odm贸wi膰 osobie udzielaj膮cej informacji autoryzacji dos艂ownie cytowanej wypowiedzi, o ile nie by艂a ona uprzednio opublikowana, -dziennikarz nie mo偶e opublikowa膰 informacji, je偶eli osoba udzielaj膮ca jej zastrzeg艂a to ze wzgl臋du na tajemnic臋 s艂u偶bow膮 lub zawodow膮, -prasa bez zgody osoby nie mo偶e publikowa膰 o tej osobie informacji, chyba 偶e wi膮偶e si臋 to bezpo艣rednio z dzia艂alno艣ci膮 osoby publicznej i informacj膮 z 偶ycia prywatnego danej osoby, maj膮 艣cis艂y zwi膮zek z wykonywaniem funkcji publicznych zwi膮zek mi臋dzy faktami z 偶ycia prywatnego i faktami 偶ycia publicznego. -nie wolno bez zgody osoby zainteresowanej publikowa膰 informacji oraz danych dotycz膮cych prywatnej sfery 偶ycia osoby fizycznej -dziennikarz ma obowi膮zek zatrzymania w tajemnicy danych umo偶liwiaj膮cych identyfikacj臋 autora materia艂u prasowego, listu do redakcji lub innego materia艂u o tym charakterze, jak r贸wnie偶 innych os贸b udzielaj膮cych informacji opublikowanych lub przekazanych do opublikowania, je偶eli osoby te zastrzeg艂y nie ujawnianie tych danych, a tak偶e informacji, kt贸re mog艂yby narusza膰 chronione interesy os贸b trzecich
92. Uzasadnij twierdzenie: moim zdaniem mediokracja zast膮pi艂a demokracj臋.
93. Zasady dotycz膮ce sprawozdawczo艣ci s膮dowej przez przedstawicieli medi贸w
94. Status uchod藕cy w Polsce; poj臋cie uchod藕cy, organy w艂a艣ciwe, zakres ochrony udzielanej uchod藕com w Polsce. Uchod藕ca- osoba, kt贸ra musia艂a opu艣ci膰 teren na kt贸rym mieszka艂a ze wzgl臋du na zagro偶enie 偶ycia, zdrowia, b膮d藕 wolno艣ci. Zagro偶enie to jest najcz臋艣ciej zwi膮zane z walkami zbrojnymi, kl臋skami 偶ywio艂owymi, prze艣ladowaniami religijnymi b膮d藕 z powodu rasy lub przekona艅 politycznych. Wniosek o nadanie statusu uchod藕cy sk艂ada si臋 bezpo艣rednio podczas przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej Komendantowi Granicznej Plac贸wki Kontrolnej Stra偶y Granicznej w miejscu przekroczenia granicy.
Status uchod藕cy nadaje prezes urz臋du do spraw repatriacji i cudzoziemc贸w.
Cudzoziemiec, kt贸ry posiada status w Polsce korzysta z ochrony naszego pa艅stwa; udziela si臋 pomocy maj膮cej na celu wspieranie procesu jego integracji, w okresie do 12 m-cy; pomocy udziela si臋 na wniosek uchod藕cy, organem jest starosta w艂a艣ciwy ze wzg. na miejsce zamieszkania wnioskodawcy; ma prawo do pomocy spo艂ecz., bezp艂atnej opieki medycznej; bezp艂atnej nauki; prawo do podj臋cia legalnej pracy; pomoc w uzyskaniu mo偶liwo艣ci zamieszkania.