• Pszenica

W rolnictwie światowym pszenica jest najważniejszą i najbardziej rozpowszechnioną w uprawie rośliną zbożową Zajmuje ok. 230 mln ha., co daje roczną produkcję ok. 600 mln ton ziarna. Uprawę pszenicy konsumpcyjnej należy lokalizować na glebach najlepszych ilość i przy odpowiednich warunkach (dostateczna ilość wilgoci, w okresie dojrzewania dużo ciepła; pszenica ozima wymaga długiego okresu wegetacyjnego), aby uzyskać surowiec o dużej masie tysiąca ziaren i gęstości. Na glebach słabszych ze względu na niedobory wody występujące w okresie wypełniania ziarna uzyskujemy w plonie większy udział ziarna pośledniego.

Eksport Stanów Zjednoczonych i Kanady stanowi ponad połowę światowego eksportu pszenicy.

Największymi importerami pszenicy są Rosja, Chiny i Japonia.

• Owies

Owies to wtórna roślina uprawna. Do Europy został sprowadzony, wraz z pszenicą, z Azji. Wraz z pogorszeniem warunków glebowych, owies bardzo zyskał na znaczeniu. Po pewnym czasie zaczął on nawet wypierać gatunki pierwotne. Mimo iż ślady uprawy owsa znaleziono już w 1500 r. p.n.e. (na terenach Polski - 700r. p.n.e.), to jego masowa uprawa rozpoczęła się dopiero w VIII wieku.

Na świecie owies uprawiany jest na około 17.9 mln ha co stanowi 3% ziem, na których uprawiane są zboża. Najwyższe plony uzyskuje się w Irlandii, Holandii i Anglii. W Polsce pozyskuje się plony szacowane średnio na 2,53 t/ha. Od czasów drugiej wojny światowej powierzchnia terenów, na których był uprawiany owies, ze względu na zmniejszenie pogłowia koni, zmniejszyła się z ok. 1 mln ha do ok. 560 tys. ha.

Owies zaliczany jest do roślin klimatu umiarkowanego i wilgotnego. Nie znosi dużych mrozów. Najlepszą temperaturą do rozwoju dla niego jest temperatura od 12 do 16 stopni Celsjusza. Temperatury powyżej tego zakresu wpływają niekorzystnie na wzrost owsa.

Owies nie wymaga żyznych gleb, lubi wilgoć, dojrzewa dość szybko. Stanowi paszę dla koni, więc jego rozmieszczenie w terenie jest związane z rozmieszczeniem chowu koni.

owies

---