18. Om贸w zasady metody fazowej pomiaru d艂ugo艣ci w dalmierzach elektronicznych
Og贸lna zasada metody fazowej
W dalmierzach fazowych stosowany jest ci膮g艂y
sygna艂 pomiarowy w formie fali sinusoidalnej, kt贸r膮 mo偶na opisa膰 r贸wnaniem:
gdzie a oznacza amplitud臋,
蠅 - cz臋stotliwo艣膰 k膮tow膮(pulsacj臋,
t - czas,
蠁0 - faz臋 pocz膮tkow膮)
Sygna艂 emitowany jest przez nadajnik N dalmierza i kierowany w stron臋 reflektora R, sk膮d jest on odbijany w kierunku odbiornika O dalmierza. R贸偶nica fazy sygna艂u na wyj艣ciu z N i fazy na wej艣ciu do O mierzona jest w uk艂adzie F zwanym fazomierzem. R贸偶nic臋 t臋, zwan膮 tak偶e op贸藕nieniem fazowym lub przesuni臋ciem fazowym, oznaczymy przez 蠁.
Faza sygna艂u pomiarowego na wyj艣ciu z nadajnika N wyra偶a si臋 wzorem
Faza tego偶 sygna艂u na wej艣ciu do odbiornika O b臋dzie op贸藕niona wzgl臋dem 蠁AN o wielko艣膰 蠅蟿 przesuni臋cia fazowego i wyniesie
gdzie i — czas przej艣cia sygna艂u na drodze ID.
We wzorze pomini臋to zniekszta艂cenia i dodatkowe op贸藕nienia fazowe sygna艂u zachodz膮ce na drodze 2D oraz w obwodach aparatury N, O, R i F.
W fazomierzu F, do kt贸rego przekazywany jest r贸wnocze艣nie sygna艂 wychodz膮cy o fazie 蠁AN (jako tzw. sygna艂 odniesienia) i sygna艂 powracaj膮cy o fazie 蠁AO tworzona jest r贸偶nica 蠁 obydw贸ch tych faz wed艂ug wzoru:
Ale przesuni臋cie fazowe 蠁 sk艂ada si臋 z pewnej liczby ca艂kowitej N pe艂nych k膮t贸w 2蟺 oraz z k膮ta niepe艂nego 螖蠁 zwanego reszt膮, czyli:
Poszukiwany czas 蟿 wyznaczymy z wzoru:
Z og贸lnego wzoru wynika natomiast, 偶e
Stosuj膮c proste przekszta艂cenia, otrzymujemy wz贸r podstawowy na odleg艂o艣膰 mierzon膮 metod膮 fazow膮
Korzystaj膮c ze znanego zwi膮zku mi臋dzy d艂ugo艣ci膮 fali sinusoidalnej 位 a cz臋stotliwo艣ci膮 f ruchu harmonicznego
oraz
Mo偶emy D wyrazi膰 wzorem
Wz贸r sugeruje analogi臋 metody fazowej do metody pomiaru odleg艂o艣ci
ta艣m膮 miernicz膮, kt贸r膮 w przypadku dalmierza fazowego zast臋puje po艂owa
d艂ugo艣ci fali sinusoidalnej, stanowi膮cej sygna艂 pomiarowy. Mierzona odleg艂o艣膰 D sk艂ada si臋 z ca艂kowitej liczby N pe艂nych od艂o偶e艅 odcinka 位/2 i z pewnej „reszty,, R 位 /2 tego偶 odcinka, kt贸rej to „reszcie" odpowiada odczyt
„ko艅c贸wki" z ostatniego przy艂o偶enia ta艣my. Z tego te偶 powodu wielko艣膰 位 /2 -
nazywana jest „przymiarem elektronicznym" lub „elektronicznym wzorcem
d艂ugo艣ci", sama za艣 wielko艣膰 位 nosi nazw臋 d艂ugo艣ci fali wzorcowej. Z tych
samych wzgl臋d贸w cz臋stotliwo艣膰 f wyst臋puj膮ca we wzorach zwana jest
cz臋stotliwo艣ci膮 wzorcow膮.
W elektromagnetycznych dalmierzach geodezyjnych stosowane s膮 d艂ugo艣cifali wzorcowej 位 (podstawowej) w zakresie od 0,6 m do 40 m. Zwr贸cimy tu jeszcze uwag臋 na fakt, 偶e fazomierz F pozwala zmierzy膰 bezpo艣rednio tylko cz臋艣膰 u艂amkow膮 k膮ta 2蟺, a wi臋c „reszt臋" 鈭喯 ca艂kowitego przesuni臋cia fazowego 蠁 nie rejestruje on bowiem liczby N k膮t贸w pe艂nych. W zwi膮zku z tym we wzorach wyst臋puje wieloznaczno艣膰 wynik贸w pomiaru, kt贸r膮 nale偶y rozwi膮za膰 okre艣laj膮c liczb臋 N
Rozwi膮zywanie wieloznaczno艣ci wynik贸w pomiar贸w
Rozwi膮zywanie wieloznaczno艣ci wynik贸w pomiaru pewnej odleg艂o艣ci D dalmierzem fazowym, odbywa si臋 na podstawie dodatkowych pomiar贸w tej偶e odleg艂o艣ci wykonywanych z u偶yciem kilku odpowiednio dobranych cz臋stotliwo艣ci wzorcowych, a wi臋c z zastosowaniem kilku „przymiar贸w elektronicznych" o r贸偶nych d艂ugo艣ciach X.
Metoda skokowych zmian cz臋stotliwo艣ci w szerokich granicach
W metodzie tej stosuje si臋 szereg sta艂ych cz臋stotliwo艣ci wzorcowych znacznie r贸偶ni膮cych si臋 mi臋dzy sob膮. Najcz臋艣ciej stosowany system cz臋stotliwo艣ci stanowi malej膮cy post臋p geometryczny o ilorazie 10"'
f 1 , 0.1f1 , 0.01f1 , 0.001f1
kt贸remu odpowiada rosn膮cy post臋p geometryczny fal wzorcowych o ilorazie 10:
位i, 10位i, 100 位i, 1000 位i ,...
Cz臋stotliwo艣膰 fi nazywamy podstawow膮 cz臋stotliwo艣ci膮 wzorcow膮, a nast臋pne wyrazy ci膮gu kt贸re tu oznaczymy przez f2,f3,f4,... — cz臋stotliwo艣ciami pomocniczymi.
Proces wyznaczania liczby N i odleg艂o艣ci D na podstawie pomiar贸w wykonanych z zastosowaniem kolejnych cz臋stotliwo艣ci wzorcowych /i, f i, f3, f4 zilustrujemy na przyk艂adzie liczbowym, w kt贸rym przyjmujemy D=6724,53 m i
位i =20 m.
Zak艂adamy ponadto, 偶e fazomierz wyskalowany jest w jednostkach d艂ugo艣ci (np. k膮towi 2 蟺 odpowiada zakres podzia艂ki d艂ugo艣ciowej r贸wny 位\2=10 m) oraz 偶e mo偶e on wskazywa膰 trzy cyfry znacz膮ce.
Pomiar |
Cz臋stotliwo艣膰 f |
Przymiar 位./2 |
Odczyt fazomierza |
1 |
f1 |
X/2= l0.00m |
453 |
2 |
f2=0.1f1 |
7J2= l00.0m |
245 |
3 |
f3=0.01 f1 |
A/2=l 000m |
724 |
4 |
f4=0.001f, |
A/2=10 000m |
672 |
N=672 |
|||
|
D= 672*10+4.53= |
6724.53 |
Metoda skokowych zmian cz臋stotliwo艣ci w w膮skich granicach (metoda r贸偶nicowa)
U偶ycie cz臋stotliwo艣ci wzorcowych r贸偶ni膮cych si臋 znacznie mi臋dzy sob膮 (np. fi =10 MHz, f4=10 kHz) jest w wielu przypadkach niekorzystne ze wzgl臋d贸w konstrukcyjnych, a w niekt贸rych systemach, jak np. w dalmierzach mikrofalowych, nawet niemo偶liwe. Bardziej dogodna jest wtedy metoda r贸偶nicowa, w kt贸rej zmiany cz臋stotliwo艣ci nie przekraczaj膮 10% cz臋stotliwo艣ci podstawowej. Metod臋 r贸偶nicow膮 om贸wimy dla przypadku, gdy kolejne cz臋stotliwo艣ci pomocnicze s膮 mniejsze od cz臋stotliwo艣ci podstawowej/ o 10%, 1% i 0,1%, czyli gdy wynosz膮 one kolejno
f2=0.9f,: f3=0.99f1 f4=0.999f1
W danym przypadku kolejne r贸偶nice cz臋stotliwo艣ci wzorcowych okre艣lone s膮 wzorem:
螖f1-k=f1 - fk ...(k= 2,3,4) 螖f1-2 =0.1 f1 -螖f1-3 0,01f1 ... 螖f1-4 = 0.001 f1
Jak wiadomo, wynik pierwszego pomiaru wykonanego na cz臋stotliwo艣ci podstawowej fi mo偶na zapisa膰 nast臋puj膮co:
gdzie R, jest odczytem fazomierza,
N, - nieznan膮 liczb膮 pe艂nych odcink贸w 位/2
Ka偶dy nast臋pny pomiar wykonywany jest na cz臋stotliwo艣ci
W rezultacie:
Rozwi膮zuj膮c r贸wnania ze wzgl臋du na Ri iRk oraz tworz膮c r贸偶nic臋 Ri — Rk otrzymujemy nast臋puj膮cy wz贸r
Oznaczaj膮c
otrzymamy:
Proces zestawienia liczby N i obliczenie odleg艂o艣ci D w tej metodzie przedstawimy na przyk艂adzie liczbowym. Przyjmujemy, 偶e kolejne pomiary zosta艂y wykonane na czterech cz臋stotliwo艣ciach wzorcowych okre艣lonych powy偶ej, a z ka偶dego pomiaru uzyskano odczyt R fazo mierz膮 wyra偶ony w tysi臋cznych cz臋艣ciach k膮ta pe艂nego. Odno艣ne dane liczbowe i obliczenia zestawione s膮 w tabeli. Zwr贸膰my uwag臋, 偶e r贸偶nice R1—Rk tworzy si臋 tak jak r贸偶nice k膮t贸w. Je艣li wi臋c Ri<Rk, to do warto艣ci Ri nale偶y doda膰 warto艣膰 k膮ta pe艂nego, kt贸remu tu odpowiada 1000 dzia艂ek podzia艂ki fazomierza. Zastosowanie czterech powy偶szych cz臋stotliwo艣ci wzorcowych pozwala rozwi膮za膰 wieloznaczno艣膰 pomiar贸w odleg艂o艣ci D kr贸tszych ni偶 1000.
Pomiar |
Cz臋stotliwo艣膰 |
Odczyt R |
Obliczenia |
1 |
f1= l0MHz |
R,=725 |
R,= 725 |
2 |
f2=9.0MHz |
R2=052 |
R1-R2= 673 |
3 |
f3=9.9 MHz |
R3=460 |
R1-R3= 265 |
4 |
f4=9.99MHz |
R4=797 |
R1-R4 = 928 |
N1+R1= 926.725 |