1. Socjologia pojmowania kultury
. Kultura byla tworzona od niepamietnych czasów - z samej jej istoty wynika,iz od poczatków istnienia gatunku ludzkiego, jako ze kultura i czlowiek to zjawiska nierozłączne najdawniejsze..
Kultura "sklada sie" z wzorów zachowan (idei, wartosci,zasad), samych zachowan i wytworów zachowan; dalej fakt, iz kultura nie jest natura, choc jest zbudowana w oparciu o nature, wykorzystuje nature, zmienia nature itd., iz posiada ona zdolnosc oderwania sie od swego bezpośredniego wytwórcy, wynalazcy, pomyslodawcy i moze zostac przyjeta przez
innych ludzi i inne zbiorowosci, iz jest ona zawsze wspólna pewnej liczbie ludzi,
pewnej zbiorowosci (choc nader rózne sa ich wielkosci i charakter), ze jest sfera
otaczajaca czlowieka ze wszystkich stron itd.
2. Kultura a komunikowanie
Tak czy inaczej, taka jest kultura oraz zycie spoleczne, jakie
jest komunikowanie, i takie jest komunikowanie, jaka jest kultura i zycie spoleczne
z nia zwiazane. Komunikowanie jest po prostu zespalaniem ludzi.
Najogólniej mozna zdefiniowac komunikowanie jako nawiazywanie
lacznosci miedzy ludzmi za pomoca postrzegalnych zmyslowo srodków.
iz komunikowanie to:
• przekaz informacji;
• pomoc w zrozumieniu innych i siebie;
• pomoc w zrozumieniu kultury i swiata fizycznego;
• oddzialywanie na innych;
• tworzenie lacznosci z innymi ludzmi;
• tworzenie interakcji i koordynacja dzialan;
• przekaz i gromadzenie doswiadczenia oraz tresci pamieci spolecznej;
• tworzenie kultury.
Komunikowanie przebiega na róznych poziomach i zakresach - od komunikowania
miedzy jednostkami, poprzez komunikowanie grupowe (w grupach
róznej wielkosci: od malej wioski do duzego narodu), az do masowego, a nawet
globalnego
Komunikowanie zawsze
zwiazane jest z nadawaniem i odbieraniem znaków. Znakiem jest postrzegalne
zmyslowo zjawisko, przedmiot lub zachowanie zawierajace nastepujace
cechy:
• symbolicznosc;
• umownosc;
• intencjonalnosc.
3. Typy procesów nabywania kultury
• typ postfiguratywny;
• typ kofiguratywny;
• typ prefiguratywny.
Typ postfiguratywny dotyczy takich zbiorowosci i ich kultur, gdzie w przekazie
wzorów kulturowych dominuja ludzie najstarsi. Sa oni swoistymi przewodnikami,
a przy okazji lacznikami pomiedzy czasami dawnymi a obecnymi, oczywiscie
tez pomiedzy pokoleniami. Stad w tym typie wszystkie pokolenia zyja
obok siebie w jednej wspólnocie. W tym typie bardzo widocznejest nastawienie
na przeszlosc, na utrwalanie tradycji. Ma to przede wszystkim sluzyc podtrzymywaniu
niezmienionej tozsamosci i odrebnosci grupy. Zbiorowosci funkcjonujace
w tym typie przekazu cechuja sie brakiem dystansu do innych, brakiem
tolerancji. "Normalne" jest to, co wlasne, a poczucie tozsamosci grupowej jest
podtrzymywane przez nieustanna grozbe wykluczenia w przypadku nierespektowania
wszystkich wzorów kultury wlasnej grupy. Zapewnia to trwalosc grupy,
poczucie jej niezmiennosci, czemu skadinad pomagawypieranie z pamieci
wszystkiego, co moze przeszkadzac owemu poczuciu tozsamosci.
Typ kofiguratywny powstawal w wyniku migracji, silnych procesów dyfuzyjnych,
kataklizmów, nowych technologii itp., czyli w wyniku takich sytuacji,
w których dawne doswiadczenia i wypracowane w nich wzory zachowan przestaly
sie sprawdzac albo okazaly sie wrecz zgubne. Takiego losu doznalo prawdopodobnie
wiele dawnych zbiorowosci. Jedne z nich nie zmienialy swego typu
przekazu kulturowego, inne próbowaly sie ratowac szukajac nowych rozwiazan
poprzez zmiane charakteru owego przekazu
Typ prefiguratywny powstaje w wyniku szybkiego tempa zmian, tak szybkiego,
ze starsze pokolenia maja trudnosci z zaadaptowaniem sie do zmian.
Powstaje on takze w wyniku "wymieszania kultur", o co nietrudno przy czesto
spotykanej wspólczesnie wielokulturowosci. Generalnie chodzi o takie stany
rzeczy, w których niemal kazda sytuacja jest nietypowa. Czy bedzie to dotyczylo
nowych technologii, nowych srodków komunikowania, nowych form transportu,
nowych rozwiazan politycznych - ich cecha jest brak analogii nie tylko z przeszloscia,
ale i z terazniejszoscia
4. Społeczno-kulturalne typy kultury
5. Układy kultury
6. Uwarunkowania powstania i treści kultury
7. Style życia
• styl elitarny (charakteryzowalo go wyksztalcenie ogólne, zachowania wyrazaly
troske o forme oraz brak ostentacyjnej konsumpcji, choc towarzyszyla
temu pewna hipokryzja wobec wartosci materialnych);
• styl neomieszczanski (cechowal sie on dominacja wartosci materialnych,
przewaga "miec" nad "byc", oraz tym, ze kontakty z ludzmi widziane byly
albo jako forma wspólzawodnictwa, albo okazja do zalatwiania spraw; nadto
w tym stylu zycia dostrzec mozna bylo brak zainteresowania problematyka
spoleczna, z akceptacja istniejacego stanu rzeczy; widoczna tez w nim byla
pewna pretensjonalnosc);
• styl neoplebejski (cechowal sie on patriarchalnym modelem rodziny, programowym
podkreslaniem wlasnego ubóstwa, brakiem czasu na rekreacje
oraz bezposrednioscia kontaktów);
• styl robotniczy (cechowal sie on swoistym praktycyzmem, dominacja czynnosci
celowych i utylitarnych nad rytualnymi i symbolicznymi, oraz zdroworozsadkowoscia);
• styl spoleczenstwa masowego (cechowal sie on tym, ze jego wzorce czerpane
byly z kultury masowej;
8.Wielokulturowość
Wielokulturowosc to swiadome wspólwystepowanie róznych grup ludzkich i kultur
w tej samej przestrzeni z róznymi tego konsekwencjamI. Transkulturowosc
to wspólczesne przeplywy kulturowe i splatana wskutek nich siec róznic kulturowych
W dorobku archeologii, historii porównawczej, etnologii i socjologii znajdujemy
opisy róznorodnosci kulturowej ludzkiego swiata, które przyprawiaja niemal
o zawrót glowy. Kazdy aspekt ludzkiego zycia- ubiory, siedziby, srodki platnicze,
pochówki, obrzedy, jezyki - byl zawsze wielce zróznicowany. "
9.Teoria konwengercji i dyfuzji
Dyfuzja, czyli zapozyczenia
wzorów i wytworów kultury pomiedzy poszczególnymi spolecznosciami,
umozliwiala zarówno rozwój samych tych spolecznosci, jak i w pewnym sensie
rozwój kultury w rozumieniu atrybutywnym - czyli kultury ogólnoludzkiej.
Intensywnosc i zakres zapozyczen kulturowych wynikaly ze stopnia kontaktów,
rozwoju srodków transportu oraz komunikowania.
Konwergencja (łac. convergere, zbierać się, upodabniać się) - proces upodobniania się do siebie kultury, gospodarki czy systemów prawnych wynikające z globalizacji oraz integracji państw narodowych.
10.Społeczne funkcje sztuki
11.Budowa i cechy systemów społeczno-kulturowych.