5.2. Główne trudności w wymowie spółgłosek |
5.2.1. |
Najbardziej obce polskiemu systemowi spółgłoskowemu, jeśli chodzi o wymowę są oczywiście /Q,D/. Na nie też zwraca się tradycyjnie najwięcej uwagi. Konsekwentne wymuszanie kontaktu czubka języka z górnymi siekaczami (jak na rysunku poniżej) powinno rozwiązać problem:
SPÓŁGŁOSKI /Q,D/
Częste wyrazy z E/Q/:
other , than , another , mother , father , together , without , though , either , weather , although ,
5.2.2. |
Zupełnie odmienne od polskiego jest też angielskie /r/. Większość uczących się nie ma jednak z tą głoską większych problemów. Należy pamiętać o podwinięciu do góry czubka języka (który nie powinien dotykać dziąseł) i niezaokrąglaniu warg: /r/ jest artykulacyjnie odległe od /w/.
5.2.3. |
E/S,J/ mieszczą się intuicyjnie, zarówno co do położenia języka jak i wrażenia dźwiękowego, między P(sz,ż) a P(ś,ź).
Podobnie jest ze zwarto-trącymi E/],}/: te głoski lokują się między P(cz,dż) a P(ć,dź).
Trudność w nauczeniu się tej wymowy zbliżona więc jest do przypadku E/e/, które jest pośrednie artykulacyjnie między P/e/ a P/I/ (patrz w Główne trudności w wymowie samogłosek).
Częste wyrazy z E/S/:
Wyrazy z E/J/:
P/sz,ż/ E/S,J/ P/ś,ź/
5.2.4. |
E/h/, dźwięk krtaniowy, oddawany jest prawie zawsze, nawet przez zaawansowanych w angielszczyźnie Polaków, jako tylnojęzykowy, t.j. tak, jak w P(chata ). Ponieważ taki dźwięk w angielszczyźnie nie istnieje, nie ma przynajmniej ryzyka nieporozumień, choć pozostaje u Anglika wrażenie obcego akcentu.
Częste wyrazy z E/h/:
have , how , here , help , home , house , head , high , hand , hear , hard , whole , half , behind ,
5.2.5. |
Tylnojęzykowe E/N/ występuje także w języku polskim (bank , punkt , księga ), ale nie funkcjonuje kontrastywnie (t.j. nie może odróżniać wyrazów), tak jak to dzieje się w angielszczyźnie: Sim , sin , sing .
Stąd dwa rodzaje trudności: po pierwsze trzeba nauczyć się wymawiać /N/ na końcu wyrazu, bez następującej głoski /k/ lub /g/, np.:
po drugie trzeba wiedzieć w jakich kontekstach w języku angielskim to /g/ się po /N/ wymawia (patrz).
5.2.6. |
/t,d,s,z,n/ są w polszczyźnie zębowe, a w angielszczyźnie dziąsłowe; przenoszenie polskich nawyków nie spowoduje tu nieporozumień, ale da w efekcie obcy angielskiemu akcent.
GŁOSKI DZIĄSŁOWE GŁOSKI ZĘBOWE