Dydaktyka dorosłych
Dydaktyka dorosłych - element składowy andragogiki, to teoria nauczania i kształcenia intelektualnego. Dydaktyka formuje uogólnienia teoretyczne, ustala cele naczelne kształcenia ogólnego i zawodowego, określa ich związek z tradycją historyczną, potrzebami społecznymi, rozwojem społecznym i psychicznym człowieka dorosłego. Najwybitniejszy teoretyk Franciszek Urbańczyk
Definicja I. Drozdowicz- Jurgielewiczowej
„Dydaktyka dorosłych jest teorią czynności dydaktycznych, których przedmiotem jest człowiek dorosły”
Zadanie dydaktyki dorosłych.
- Badanie wszystkich procesów intelektualnego oddziaływania na ludzi dorosłych
- wykrywanie występujących w nich prawidłowości
- budowanie teorii pracy oświatowej z dorosłymi
Systemy dydaktyczne, które obejmuje dydaktyka dorosłych:
System klasowo- lekcyjny, stosowany w szkołach dla dorosłych, które kontrolują postępy i wyniki pracy swych uczniów
System korespondencyjnego kształcenia
System swobodnego kształcenia za pomocą żywego słowa
System stowarzyszeń oświatowych
System swobodnego kształcenia za pomocą pisanego słowa
System samokształcenia
Style oświaty dorosłych
1.Kierunek/ styl ekstensywny 5. styl adaptacyjny
2.Kierunek/ styl intensywny 6. styl konwergencyjny
3. styl akomodacyjny 7. styl dywengercyjny
4. styl asymilacyjny 8. styl ekspansywny
9. styl zachowawczy
Funkcje społeczne kształcenia dorosłych
* Funkcja zastępcza * Politechnizacyjna
* Funkcja właściwa * Poradnicza
* Funkcja adaptacyjna * Przekwalifikowania
* Funkcja integracyjna * Doskonalenia zawodowego
* Funkcja kompensacyjna * Doradztwo zawodowe
* Funkcja popularyzacyjna * Renowacyjna
* Funkcja ekonomiczna * Rekonstrukcyjna
* Funkcja konserwatywna * Funkcja polityczna
* Funkcja postępowa i konstrukcyjna
Zasady kształcenia dorosłych:
1. zasada wykorzystania doświadczenia
2. zasada przystępności
3. zasada systematyczności
4. zasada świadomego i aktywnego współuczestnictwa 5. zasada kształcenia umiejętności uczenia się - to samokształcenie.
6. zasada łączenia teorii z praktyki
7. zasada wykorzystywania doświadczeń osób dorosłych
8. zasada indywidualizacji i zespołowości
9. zasada trwałości wiedzy
10. zasada ustawiczności kształcenia
Etapy życia dorosłego:
- wiek stabilizacji
- wiek emerytalny
- przedpole starości
- wiek sędziwy
Teoria starzenia się
- teoria błędów i ich naprawy
- teoria utraty energii
- teoria zużywania
- teoria szybkości życia
- teoria akumulacji odpadów
Dziedziny ( rodzaje) wychowania dorosłych
- wychowanie do trzeźwości -alternatywne
- wychowanie do pokoju - internacjonalistyczne
- ekonomiczne - polityczne
- psychotronika - językowe
- parapsychologia - patriotyczne
- ergonomia - narodowe
- prakseologia - zdrowotne
- ekologiczne wychowanie - obywatelskie
- wychowanie świeckie - obronne
- wychowanie religijne -wychowanie muzyczne
- wychowanie techniczne - etyczne, estetyczne, moralne, przez sztukę
- wychowanie morskie - seksualne
- wychowanie spółdzielcze - wychowanie konsumenckie
Cele edukacji dorosłych
Edukacja dorosłych powołana jest do spełnienia czterech podstawowych celów:
• ułatwianie zmian,
• uczestniczenie w życiu państwa i upowszechnianiu wartości demokratycznych,
• promowanie przedsiębiorczości i podnoszenie wydajności gospodarki,
• doskonalenie każdej formy rozwoju i rozwój osobisty.
Czasopisma:
POLITYKA SPOŁECZNA
KULTURA I SPOŁECZEŃSTWO
CHOWANNA
EDUKACJA DLA BEZPIECZEŃSTWA
EDUKACJA DOROSŁYCH
EDUKACJA USTAWICZNA DLA DOROSŁYCH
KULTURA FIZYCZNA
LIDER
PORADNIK JĘZYKOWY
PRIMAR
WIADOMOŚCI HISTORYCZNE
WYCHOWANIE KOMUNIKACYJNE
WYCHOWANIE TECHNICZNE W SZKOLE
ŻYCIE SZKOŁY
Słowniczek pojęciowy:
Średnia dojrzałość- wiek średni przypada na lata 35, 40-55, 60. To wiek szczytowych możliwości, największych sukcesów i osiągnięć, okres powodzenia ekonomicznego i stabilizacji, okres rosnącego autorytetu i poczucia bezpieczeństwa, twórczej inicjatywy i skuteczności w radzeniu sobie z rozmaitymi trudami i przeciwnościami. Patrząc pesymistycznie jest to okres maksymalnego nasilenia stresu związanego z pracą zawodową i sytuacją rodzinną, czas trudnych przemian wewnętrznych, konfrontacji z problemem starości i skończoności życia, jest to czas gdy człowiek będąc jeszcze w pełni sił spostrzega już pierwsze oznaki starzenia się, mniejszej energii, czy gasnącej urody.
Kryzys wieku średniego- dotyczy również opieki nad starzejącymi się rodzicami. Czasami dochodzi do kolizji między interesami i potrzebami wymagających opieki rodziców oraz współmałżonka i będących na progu dojrzałości dzieci.
Nauczyciel w dydaktyce dorosłych- osoba, która przekazuje wiadomości lub umiejętności słowem żywym, bądź pisanym, systematycznie lub dorywczo, w klasie szkolnej lub Sali wykładowej, bądź też w książce.
Samokształcenie- człowiek bierze we własne ręce sprawę swego kształcenia, sam wyznacza sobie cel, sam wyznacza sobie metodę pracy i kontroluje ją pracując o własnych siłach.
Uczeń dorosły- nazwa ta obejmuje bardzo różnorodnych ludzi, z jednej strony ludzi młodych, którzy dopiero osiągnęli pełnoletniość i jeszcze nie założyli własnej rodziny, z drugiej zaś ludzi w wieku średnim i starszym. Człowiek dorosły jako uczeń - to istota uspołeczniona, umiejąca działać harmonijnie z innymi ludźmi - członkami zespołu, zdolna do tego, by solidarnie z innymi rozwiązywać problemy intelektualne związane z procesem uczenia się. Ludzie dorośli potrafią opanować lenistwo, naukę traktują poważnie. Edukacja jest dla nich szansą życiową na zmianę pozycji w hierarchii społecznej.
Dojrzewanie- Jest procesem wzrostu, zmierzającym do pełnego wyrażania utajonych możliwości.
Zainteresowanie
Zasady nauczania
Metoda nauczania
3