1.Czym jest dorosłość w ujęciu andragogicznym?

Dorosłość to ta część cyklu życia jednostki, która wstępuje po okresie wzrastania i biologicznego dojrzewania organizmu do pełnienia wszystkich istotnych funkcji życiowych. Następuje pomiędzy 18 a 22 rokiem życia. Okres ten stanowi proces dojrzewania do dorosłości. (Maria Tyszkowa)

Dorosłość ( W Szewczuk)

• Stabilizacja planu życiowego – przechodząc z dorastania w dorosłość człowiek podejmuje pierwsze próby samodzielnej konfrontacji, sam na sam z rzeczywistością. Stara się określić swój plan życiowy i podejmuje pierwsze próby jego realizacji

• Progresywna ekspansja z opus magnum (opus magnum z łac. punkt kulminacyjny możliwości) – to etap największej aktywności. Człowiek całą swoją uwagę, działania i wysiłek koncentruje na osiągnięciu czegoś. Określa swój nadrzędny cel, szczyt swoich możliwości. Owe opus magnum jest zwiastunem starzenia się człowieka.

• Regresywna ekspansja – człowiek zaczyna myśleć w kategoriach przeszłości, skupia się na swoim wnętrzu, introspekcji. Starzenie się przezywa wewnętrznie i zewnętrznie. Ma świadomość, że to co było nie powróci.

• Starość właściwa – spada witalność, energia, kończy się praca zawodowa. Często człowiek popada w uczucie osamotnienia. Stara się dokonać bilansu życiowego w oparciu o ocenę własną i innych. Może przynieś to człowiekowi zadowolenie bądź rozczarowanie. Wreszcie przygotowuje się na to co nieuniknione – śmierć

Zacytowałam te dwie formy definicji gdyż moim zdaniem są one najprościej przedstawione. Dzięki temu są łatwe do zrozumienia i przeanalizowania. Zasługują na wyróżnienie i przytoczenie w mojej pisemnej wypowiedzi.

2. Kiedy, zdaniem Eriksona, człowiek osiąga dojrzałość?

Erik Erikson wyróżniał 8 faz ludzkiego życia:

I. Wiek niemowlęcy (0-1)

II. Wiek poniemowlęcy (dzieciństwo) (1-3)

III. Wiek przedszkolny (wiek zabawy) (3-6/7)

IV. Wiek szkolny (6/7-10/12)

V. Adolescencja (10/12- 18/20)

VI. Wczesna dorosłość(18/20-30/35)

VII. Średnia dorosłość (30/35-60/65)

VIII. Późna dorosłość (powyżej 60/65)

Badacz przyjął, że „ego” jest autonomicznym składnikiem osobowości, który wyznacza kierunek i nadaje tempo rozwojowi człowieka. Według Eriksona rozwój "ego" odbywa się podczas całego życia aż do wieku starczego. 

Zdaniem Eriksona człowiek osiąga dojrzałość w 8smej fazie ludzkiego życia. Późna dorosłość (powyżej 60/65 roku życia). Etap ten charakteryzuje się całkowitym spadkiem dotychczasowej aktywności. Człowiek kończy swoją pracę zawodową oraz przechodzi w stan spoczynku. Faza ta wiąże się także z obumarciem życia towarzyskiego. Zmniejsza się liczba nawiązywanych kontaktów społecznych. Człowiek staje się dojrzały i przygotowuje się do kresu swojego życia. Jest to także czas na przemyślenia, oraz podsumowania dotychczasowych osiągnieć życiowych. Okres dojrzałości również jest okresem rozwojowym. Rozwija się do kresu możliwości. To właśnie starość uważa Erikson za czas osiągania pełnej dojrzałości, mądrości i integracji wewnętrznej.