Podstawy psychologii
Wykład VI
Temat: MYŚLENIE, MOWA, UWAGA
Zagadnienia:
1. Istota i rodzaje myślenia
1.1. Myślenie twórcze
1.2. Myślenie algorytmiczne i heurystyczne
2. Kształcenie myślenia i sprawności umysłowej
3. Myślenie a mowa
4. Uwaga
4.1. Rodzaje uwagi
4.2. Cechy uwagi
4.3. Kształcenie uwagi
Istota i rodzaje myśli.
Istnieje szersza i węższa definicja myślenia, oparta na następującym podziale tego procesu:
Myślenie konkretne (sensoryczno - ruchowe) - to operowanie (manipulowanie) bezpośrednio odzwierciedlanymi obrazami przedmiotów i zjawisk.
Myślenie abstrakcyjne (pojęciowe) - to operowanie (manipulowanie) nazwami przedmiotów zjawisk lub ich cech. Myślenie abstrakcyjne jest właściwe tylko człowiekowi, stanowi najwyższą formę funkcjonowania psychiki
Myślenie odtwórcze (bierne) - to tok skojarzeń wywołany sytuacją bodźcową lub innymi aktualnymi przeżyciami.
Myślenie twórcze (aktywne) - to aktywność przejawiająca się w rozwiązywaniu problemów.
Pojęcia są to słowa, które odzwierciedlają ogólne, a przy tym istotne cechy przedmiotów i zjawisk. Pojęcia powstają w dwojaki sposób:
- pierwszy polega na wielokrotnym kontaktowaniu się z przedmiotami i zjawiskami, które są tak samo nazywane
-drugi polega na definiowaniu, któremu może (jest to nawet wskazane), ale nie musi towarzyszyć zmysłowy kontakt z rzeczywistością
Rozwijanie myśli zgodne z prawami logiki nazywamy rozumowaniem
Główne procesy myślenia
1. Analiza jest to proces myślowego rozkładania przedmiotów i zjawisk na ich elementy składowe
2. Synteza to proces myślowego łączenia części lub elementów przedmiotów i zjawisk w pewne całości
3. Uogólnianie jest myślowym dochodzeniem do tego co ogólne oraz stanowi cechę wspólną
i wyróżniającą dany zespół przedmiotów i zjawisk wśród innych zespołów
4. Abstrahowanie to proces myślowego odrywania się od tego co jednostkowe i szczególne, właściwe pojedynczym przedmiotom i zjawiskom.
5. Porównywanie jest myślowym ustalaniem podobieństw i różnic miedzy przedmiotami oraz zjawiskami lub ich elementami
6. Klasyfikowanie polega na porządkowaniu przedmiotów i zjawisk lub ich elementów według jakiegoś klucza lub z góry przyjętego kryterium.
7. Wnioskowanie jest to proces dochodzenia do nowych twierdzeń (sądów) na podstawie myślowego zestawienia twierdzeń (sądów) już istniejących i znanych. Wnioskowanie może być indukcyjne i dedukcyjne. Pierwsze polega na wyprowadzaniu ogólnego wniosku
z twierdzeń szczegółowych, drugie na wyprowadzaniu wniosku szczegółowego z twierdzenia ogólnego.
Myślenie twórcze.
Myślenie twórcze jest podstawą twórczości intelektualnej człowieka.
Prawidłowości działania twórczego
Twórczość to działanie, którego rezultatem są nowe, nie istniejące i mające społeczną wartość wytwory materialne (obiektywne) lub duchowe (subiektywne).
Twórca nie tworzy rzeczy absolutnie nowych; opierając się na wiedzy i doświadczeniach społecznych, tworzy nowe kombinacje, zestawienia i całości.
Twórczości nie można sprowadzać tylko do aktywności intelektualnej, gdyż angażuje ona całą osobowość człowieka / wrażliwość zmysłową, spostrzegawczość, uwagę, wyobraźnię, pamięć, zainteresowania, motywy /.
Prawidłowości myślenia twórczego
Twórczość uwarunkowana jest z reguły długotrwałą i intensywną pracą.
Istotnym warunkiem twórczości jest giętkość umysłu - zdolność do zmiany myślenia
Myślenie algorytmiczne i heurystyczne.
Myślenie algorytmiczne lub analityczne to skończony ciąg operacji myślowych, które należy przeprowadzić, aby znaleźć rozwiązanie.
Przykładem myślenia algorytmicznego jest tzw. strategia psychologiczna.
Strategia myślenia - to zespół reguł, które określają wybór rozwiązania jakiegoś zadania lub problemu.
Klasyfikacje strategii:
- strategia badania równoczesnego.
- badania kolejnego.
- konserwatywna.
- hazardowa.
Strategia badania równoczesnego - polega na sformułowaniu wszystkich możliwych hipotez rozwiązania i sprawdzeniu ich skuteczności.
Strategia badania kolejnego - wiąże się z formułowaniem tylko jednej hipotezy rozwiązania
i sprawdzeniem jej w badaniach. Jeżeli ta jest nieskuteczna, formułowana jest inna itd.
Strategia konserwatywna - w ogóle nie formułuje się hipotez; w każdym kolejnym rozwiązaniu zmienia się jego element (cechę) aż do uzyskania pełnego wyniku.
Strategia hazardowa - polega na dokonaniu w rozwiązaniu większej liczby zmian, co może prowadzić do osiągnięcia wyniku przy braku możliwości stwierdzenia jego przyczyny.
Myślenie tzw. heurystyka (z gr. heurisko - znajduję) polega na intuicyjnym lub innym nie schematycznym myśleniu. Umożliwia rozwiązywanie nowych, nieznanych problemów, które nie dają się rozwiązywać za pomocą algorytmów lub czas ich rozwiązywania byłby zbyt długi.
Kształcenie myślenia i sprawności umysłowej.
Warunki kształcenia myślenia i sprawności umysłowej
Przejawianie aktywności intelektualnej wobec życia i świata oraz wszystkich obowiązków.
U
porczywość w rozwiązywaniu i wykonywaniu wszystkich zadań wymagających wysiłku umysłowego oraz wytrwałe pokonywanie różnorodnych przeszkód na drodze do osiągnięcia celu.
Dążenie do rozwijania motywacji i równoczesnego kształtowania innych cech charakteru.
1. Umiejętność prawidłowego i pełnego wykorzystywania wiedzy oraz doświadczeń w czasie wykonywania zadania.
2.
Umiejętność praktycznego posługiwania się zasadami logiki i znajomość psychologii sprawnego myślenia.
Myślenie a mowa.
Myślenie na wyższym szczeblu, myślenie ludzkie, oderwane od jednostkowej, konkretnej sytuacji, stało się możliwe dzięki wykształceniu mowy.
Mowa to system społecznie uznanych znaków, służących do wzajemnego porozumiewania się ludzi.
W mówieniu uczestniczy bardzo złożony układ, w skład którego wchodzą: mięśnie ust, podniebienia i gardła, język, struny głosowe, cała krtań, a nawet klatka piersiowa.
Z mową związana jest stosunkowo duża część mózgu. M
owa dźwiękowa jest na pewno najlepszym, bo najbardziej plastycznym a równocześnie najdoskonalszym materialnym odpowiednikiem i nosicielem pojęć, które są podstawą ludzkiego myślenia
Uwaga.
Uwagą nazywamy skierowanie świadomości na jakiś przedmiot lub zjawisko świata zewnętrznego i wewnętrznego.
Uwaga mimowolna wywoływana jest przez jakiś przedmiot lub zjawisko zewnętrzne, posiadające pewne charakterystyczne cechy. Nie wiąże się z żadnym celem
i nie wymaga wysiłku.
Uwagę mimowolną wywołują:
- Podniety silniejsze od innych.
- Podniety odmienne jakościowo od tła (niezwykłe, nowe, nieoczekiwane, nieznane i znane wśród nieznanych).
- Ruch (przedmioty lub zjawiska znajdujące się w ruchu)
- Podniety zabarwione uczuciowo (zarówno przykre, jak i przyjemne)
- Podniety zaspokajające potrzeby lub sygnalizujące to zaspokojenie
- Podniety interesujące, zajmujące (mające związek z indywidualnymi zainteresowaniami człowieka)
Uwaga dowolna jest celowa i z reguły wiąże się z pewnym wysiłkiem. Łączy się ściśle z osobowością, jest nabytą właściwością psychiczną, występującą tylko u człowieka w wyniku procesu wychowania i nauczania.
Uwagę dowolną wywołują:
- Cel, do którego osiągnięcia człowiek dąży, bez względu na motywy, jakimi się w tym dążeniu kieruje.
- Rozumienie i docenianie potrzeby skupienia swej uwagi jako istotnego warunku osiągnięcia tego celu.
-
Wykształcona umiejętność organizowania i koncentrowania uwagi dowolnej
Cechy uwagi:
Trwałość uwagi jest to zdolność koncentrowania (skupiania) swej świadomości w ciągu długiego czasu na jednym przedmiocie .
Zakres uwagi jest to zdolność jednoczesnego obejmowania jednym aktem uwagi pewnej liczby niezależnych od siebie elementów w polu wrażeniowym (polu widzenia, słyszenia itd.). Zakres uwagi waha się zwykle od 4 do 6 elementów.
Podzielność uwagi zdolność jednoczesnego wykonywania więcej niż jednej czynności.
Przerzutność uwagi jest to zdolność szybkiego przenoszenia świadomości z jednego przedmiotu lub czynności na inny przedmiot lub czynność
Uwarunkowania procesu kształtowania uwagi
Posiadanie celów, zarówno trwałych (życiowych), jak i codziennych (doraźnych).
Wszechstronne oddziaływanie na umysł oraz uczucia, a także pobudzanie aktywności i zaangażowania.
Zainteresowanie każdą wykonywaną pracą i utrzymywanie uwagi na pograniczu mimowolnej i dowolnej. Wszystko co ciekawe i interesujące dla człowieka, mimo woli zwraca jego uwagę.
Uważne działanie.
Dążenie do uznania społecznego, podnoszenia swych kwalifikacji, jak najlepszego wykonania wszystkich zadań.
Dobra organizacja działań i dyscyplina pracy
Pytania kontrolne.
1. Na czym polega myślenie konkretne i abstrakcyjne?
2. Jak powstają pojęcia?
3. Na czym polegają główne procesy myślenia?
4. Jaka jest różnica między myśleniem algorytmicznym a heurystycznym?
5. Jakie są zasady kształcenia sprawności umysłowej?
6. Co to jest uwaga i jakie są jej rodzaje?
7. Co pobudza i ukierunkowuje uwagę?
8. Jakie są podstawowe cechy uwagi?
9. Na czym polega kształcenie uwagi?