BADANIE ŹRENIC

Ocena źrenic:

1. kształt,

2. wielkość,

3. symetria,

4. reakcja na światło.

Kontrolowanie wielkości i reakcji źrenic na światło umożliwia ocenę czynności śródmózgowia i 3 nerwu czaszkowego.

Za pomocą jasnego światła bada się bezpośrednio i odruchowo reakcję obydwu źrenic na bodźce świetlne.

Rozwarcie źrenic:

1. maksymalnie szerokie,

2. średnio szerokie,

3. zwężone,

4. maksymalnie zwężone.

Kształt:

1. prawidłowy,

2. okrągły,

3. zmieniony.

Reakcja na światło:

1. natychmiastowa,

2. powolna,

3. brak reakcji.

Źrenice symetryczne reagujące na światło wskazują, że górna część pnia mózgowego, śródmózgowie oraz 2 i 3 nerw czaszkowy funkcjonują poprawnie.

Jednostronny brak bezpośredniej reakcji na światło przy zachowanej reakcji odruchowej wskazuje na uszkodzenie nerwu wzrokowego.

Rozszerzenie źrenicy po jednej stronie występuje przy wklinowaniu mózgu do szczeliny namiotowej najczęściej po tej samej stronie, jest to rezultat ucisku nerwu oko ruchowego.

Rozszerzenie obydwu źrenic powstaje albo przez ucisk obu nerwów oko ruchowych, albo przez miejscowe uszkodzenie śródmózgowia, albo wtórny ucisk śródmózgowia przy wklinowaniu.

Obustronne nadmierne zwężenie źrenic może być wynikiem wtórnego ucisku pnia mózgu przy wzroście ciśnienia śródczaszkowego.

Rozszerzone nie reagujące na światło i zniekształcone źrenice w głębokiej śpiączce wskazują na nieodwracalną utratę czynności pnia mózgu.

RATOWNICTWO MEDYCZNE L4 27.10.03

1

---