media wspólczesne c.d, Politologia, Media współczesne


1. OPIS REGUŁ KTÓRE RZĄDZĄ PROCESEM KOMUNIKOWANIA:

- komunikacja. jest tranzakcyjna

- komunikacja. jest procesem, który zachodzi pomiędzy uczestnikami w ramach wzajemnych interakcji. Osoby uczestniczące w interakcji wpływają na siebie wzajemnie.

- komunikacja może być zamierzona lub niezamierzona - niezależnie od naszej woli wysyłamy komunikaty do innej strony, brak zachowania ma znaczenie komunikacyjne. Wartość komunikacyjna ma zachowania zamierzone i niezamierzone

- każda wiadomość ma treść i aspekt relacyjny  - wymiarem treściowym jest informacja. Komponent relacyjny wyraża określone nastawienie nadawcy do odbiorcy

- porozumiewanie się jest nieodwracalne - wypowiedziane słowa są nieodwracalne

- komunikacja jest procesem - oznacza to, że pewnych zdarzeń nie możemy powtórzyć

8.MANIPULACJA POLITYCZNA

MANIPULACJE MOŻNA POSTRZEGAĆ ZARÓWNO W CHARAKTZERZE POZYTYWNYM ( DZIAŁANIA DYDAKTYCZNE W EDUKACJI) I NEGATYWNYM (NP. POLITYKA.)

Manipulowanie dużymi grupami społ. (narodowe, etniczne) jest sterowaniem społecznym.

cechy charakterystyczne.:

1. nadawcą komunikatu będzie zorganizowany podmiot - partie polit., władza wykonawcza, rząd, związki zawodowe, wyznaniowe, kościoły, wspólnoty etniczne

2. obiekt oddziaływania jest również zorganizowaną całością społ.

3. oddziaływanie komunikacyjne mają charakter wielopłaszczyznowy (finansowy, psychologiczny)

4. oddziaływania mają charakter długoterminowy, planowy, posiadają określony cel strategiczny, sterowanie społ. jest oddziaływaniem o charakterze uniwersalnym, wyst. w każdym systemie politycznym (demokratyczno-autorytarny, totalitarny)

4 formy wpływania na ludzi w polityce, mają charakter gradacyjny, czyli są stopniowane:

I. perswazja zakłada równorzędność stron oddziaływania a więc te strony mają podobny status, np: werbalna forma wpływania na ludzi, kooperacyjny charakter relacji- strony nie mają antagonistycznych interesów. Zakłada również równorzędność stron, które pozostają w relacji komunikacyjnej. Świadomość oddziaływania - obie strony są świadome tego, że druga strona chce wpłynąć na ich zachowania. II. W przypadku manipulacji mamy do czynienia z podmiotami, które rywalizują ze sobą. Mamy do czynienia tu z asymetrią statusu - manipulator będzie korzystał z przewagi ekonomicznej, instytucjonalnej, władczej, informacyjnej w celu nakłonienia obiektu działań do podjęcia akcji nie będącej w zgodzie z interesami strony będącej obiektem oddziaływań. Zakres dobrowolności w manipulacji będzie miało ograniczony charakter. III Przymus - asymetria statusu stron relacji, przymus zupełny brak dobrowolności relacji. Przymus opiera się na zagrożeniu jakąś dolegliwością (skala ekonomiczna, społeczna, kulturowa, grupowa). Jeśli chodzi o drugą stronę obiekt nie ma znaczeń w tej relacji.IV. przemoc - opiera się na stosowaniu różnego rodzaju form agresji (fizyczna, psychologiczna). Stosowanie przemocy może doprowadzić aż do unicestwienia strony będącej obiektem tej relacji:

a) dopuszczalne prawnie b) przemoc zakazana przez prawo

10. Inteligencja emocjonalna - kompetencje osobiste człowieka w

rozumieniu zdolności rozpoznawania stanów emocjonalnych własnych oraz

innych osób, jak też zdolności używania własnych emocji i radzenia sobie

ze stanami emocjonalnymi innych osób.

Do inteligencji emocjonalnej zalicza się kompetencje społeczne:

- Empatia: umiejętność doświadczania stanów emocjonalnych innych,

uświadamianie sobie uczuć, potrzeb i wartości wyznawanych przez innych,

czyli rozumienie innych, wrażliwość na odczucia innych; postawa

nastawiona na pomaganie i wspieranie innych osób; zdolność odczuwania i

rozumienia relacji społecznych.

- Asertywność: posiadanie i wyrażanie własnego zdania oraz bezpośrednie,

otwarte wyrażanie emocji, postaw oraz wyznawanych wartości w granicach

nie naruszających praw i psychicznego terytorium innych osób; zdolność

obrony własnych praw w sytuacjach społecznych bez naruszania praw innych

osób do ich obrony.

- Perswazja: umiejętność wzbudzania u innych pożądanych zachowań i

reakcji, czyli wpływania na innych; umiejętność pozyskiwania innych na

rzecz porozumienia, zdolność łagodzenia konfliktów.

- Przywództwo: zdolność tworzenia wizji i pobudzania ludzkiej motywacji

do jej realizacji; zdolność zjednywania sobie zwolenników.

-Współpraca: zdolność tworzenia więzi i współdziałania z innymi,

umiejętność pracy w grupie na rzecz osiągania wspólnych celów,

umiejętność zespołowego wykonywania zadań i wspólnego rozwiązywania

problemów.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
techniki autoprezentaci, Politologia, Media współczesne
media wspólczesne, Politologia, Media współczesne
Współczesne media w Polsce z lektoratem prasy
SKRYPT współczesne media na świecie
M. Szefler - Problemy współczesnej rodziny, pedagogika&media
systemy medialne na swiecie, Współczesne media na świecie
Media jako problem wspolczesnej katechezy, Katecheza
Manipulacja i perswazja językowa we współczesnej prasie, słowa, Komunikacja, media, kulturoznawstwo
Czy media są potrzebne w procesie kształcenia we współczesnej szkole (1)
Współczesne media w Polsce z lektoratem prasy
Do czego przyzwyczają nas współczesne media elektroniczne
Oblicza współczesnego dziecinstwa a media analiza problemu i perspektywy Kazubowska Urszula
Nowa Biblioteka New Library Uslugi technologie informacyjne i media 2016 nr 2 21 Wspolczesne bibliot
pr dom bilans operacji afganistan, Politologia UW, Współczesne konflikty światowe
WSPOLCZESNE SYSTEMY WYBORCZE, Politologia, Systemy polityczne
(7272) media w prl wyklad, Politologia, 1 rok UJ
wspolczesne systemy polityczne, Politologia - studia

więcej podobnych podstron