Ściśliwość jest to zdolność gruntu do odkształcenia pod wpływem obciążenia. Może ona wynikać z:
Usuwania wody z porów
Usuwania powietrza z porów
Przemieszczania wzajemnego ziaren
Zgniatania ziaren
Sprężystego odkształcania ziaren
Sprężystego odkształcania powłoki wody błonkowej
Sprężystego zmniejszania objętości powietrza w porach
Pierwsze 4 przyczyny powodują odkształcenia trwałe nieodwracalne, pozostałe powodują odkształcenia sprężyste.
Badania ściśliwości gruntów w laboratorium przeprowadza się najczęściej w edometrach. Próbka podczas badania znajduje się w metalowym pierścieniu przez co obciążenie powoduje tylko odkształcenie pionowe, dlatego też ściśliwość gruntu jest charakteryzowana przez zmiany wysokości próbki. Algorytm badania polega na stopniowym obciążaniu próbki do określonej próbki, odciążeniu i ponownym obciążeniu.
Zależność między naprężeniami a wysokością ściskanej próbki można przedstawić na wykresie. Zależność zmiany wysokości próbki do obciążenia przy pierwszym badaniu obrazuje krzywa ściśliwości pierwotnej. Następnie przy zmniejszaniu obciążenia otrzymujemy wykres odprężenia. Przy obciążaniu po raz drugi tej samej próbki otrzymujemy krzywą ściśliwości wtórnej. Obciążając próbkę wielokrotnie w jednym zakresie obciążeń jesteśmy w stanie całkowicie wyeliminować odkształcenia trwałe.
Ściśliwość gruntu można także wyrazić przez moduł ściśliwości. Gdy uzyskuje się go przy użyciu edometru nazywany jest edometycznym modułem ściśliwości.
Wyniki badań.
Obliczanie wartości edometrycznego modułu ściśliwości pierwotnej o wtórnej w zakresie 50 - 200 Kpa.