1.Oznaczenie spójności c i kąta tarcia wewnętrznego gruntu metodą bezpośredniego ścinania.
Wytrzymałość próbek na ścinanie określa się przez przykładanie siły ścinającej w kierunku prostopadłym do dwóch przeciwległych boków o przekroju kwadratowym. Wytrzymałość na ścinanie (wytrzymałość chwilowa) jest to wytrzymałość osiągana przy stałej prędkości odkształceń.
Do oznaczenia wytrzymałości na ścinanie służy aparat skrzynkowy o boku 6×6cm
Próbkę gruntu umieszczamy w skrzynce i ramce aparatu. Próbkę obciążamy. W pięć minut po przyłożeniu obciążenia włączamy mechanizm. Po uruchomieniu aparatu należy okresowo notować odczytaną wartość siły ścinającej (odczyt na czujniku dynamometru). W chwili gdy w trzech kolejnych momentach odczytów wartość siły ścinającej pozostaje stała lub ulega zmniejszeniu należy aparat wyłączyć.
Wytrzymałość próbek na ścinanie τf liczymy ze wzoru :
gdzie: a-wielkość odkształcenia pierścienia dynamometru [mm]
b-skala dynamometru (wywołująca odkształcenie pierścienia równe 1mm)
F-pole płaszczyzny ścięcia próbki gruntu
Po obliczeniu wytrzymałości na ścinanie należy umieścić na wykresie zależności τf od σ odpowiadające poszczególnym próbkom. Na podstawie tych punktów należy wykreślić przybliżoną prostą wyrównującą te punkty.
Kat tarcia wewnętrznego i spójność obliczamy według wzorów:
Wyniki badań
Nr Próbki |
Czas [s] |
Obciążenie pionowe P [ N ]
|
σ kPa ] |
Przemieszcze-nie poziome l [ mm ] |
Odkształcenie Pierścienia dynanometru [ mm ]
|
f [ kPa ] |
1 |
30 60 90 120 150 180 |
188 |
52,222 |
0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 |
0,19 0,36 0,41 0,47 0,44 0,41 |
12,930 24,500 27,902 31,986 29,944 27,902 |
2 |
30 60 90 120 150 180 |
377 |
104,722 |
0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 |
0,35 0,46 0,55 0,60 0,62 0,61 |
23,819 31,305 74,860 81,666 84,388 83,027 |
3 |
30 60 90 120 150 180 |
565 |
156,944 |
0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 |
0,40 0,67 0,88 1,01 1,02 0,98 |
27,222 91,940 119,77 137,472 138,833 133,388 |
4 |
30 60 90 120 150 180 |
753 |
209,166 |
0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 |
0,44 0,73 0,93 1,10 1,16 1,09 |
29,944 99,361 126,583 156,555 168,822 154,511 |
5 |
30 60 90 120 150 180 |
942 |
261,666 |
0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 |
0,54 0,85 1,12 1,32 1,42 1,41 |
73,500 115,694 160,644 201,533 221,979 219,933 |
Cechowanie pierścienia dynamometru
0,0 mm - 0 N 1,0 mm - 490 N
0,5 mm - 245 N 1,5 mm - 736 N
Wymiary próbki : 6 cm x 6 cm
Obliczenia :
kąt tarcia wewnętrznego
u = 29,523 o z rysunku u = 32 o
- spójność :
cu = 8,7358 kPa z wykresu cu = 10 kPa
Badania wytrzymałości na ścinanie wykonujemy na piasku drobnoziarnistym w aparacie bezpośredniego ścinania o v=2mm/min.
Wymiary ramki 6×6cm. F=0,0036m2
P
3.1.Obliczenie przełożenia
k
1 3
rys.nr2
obciążenie
P*1=obc.*4
3.2.wyznaczenie skali dynamometru
Lp |
Siła[N] |
Odczyty z dynamometru |
Wartość śr. |
|||||
1 |
50 |
1,09 |
1,01 |
1,03 |
1,01 |
1,03 |
1,0 |
1,02 |
2 |
100 |
2,05 |
2,00 |
2,01 |
2,00 |
2,02 |
2,01 |
2,015 |
3 |
150 |
3,06 |
3,05 |
3,02 |
3,00 |
3,03 |
3,01 |
3,0283 |
Tabela nr1
Dla 50N−b=49,0196 N/mm
Dla 100N− b=49,62 N/mm
Dla 150N−b=49,53 N/mm
bśr=49,39 N/mm
Obciążenie [N] |
Odczyt wskaźnika [mm] |
τf[kPa] |
σ[kPa] |
77 |
2,43 |
33,33 |
85,55 |
118,5 |
3,46 |
50,0 |
131,66 |
203 |
7,28 |
100,0 |
255,55 |
Tabela nr2
τf[kPa]
100 ×
×
×
ϕ
Rys.nr3 100 200 300 σ[kPa]
a=0,39403
ϕ=arc tg a=21,50°
b=0,1105kPa
WNIOSKI :
Na podstawie „Zarys geotechniki” Z.Wiłuna dla piasku drobnoziarnistego ϕ=28÷30° ,a c=1÷2 .
Niezgodność wyników naszych badań z powyższymi mogła być spowodowana niedokładnym odczytaniem odkształceń na dynamometrze.
Rys.nr1
P
T
. . . . . . . . . .
. . . . . . . . .
. . . . . . . . . Pierścień dynamometru