Sztuka Bizantyjska

Architektura:

Wznoszono przede wszystkim kościoły, które miały bardzo bogate wnętrza bo miały symbolizować raj. Światło padało przez okna znajdujące się w bębnie kopuły tworząc łunę. Najważniejszym kościołem biz. Jest Hagia Sophia wniesiona w 232-537 przez Anthemios z Tralles i Izydora z Miletu na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu, nakrytego kopułą na bębnie i pendentywach(żaglach w trójkątach sferycznych.).

Kościoły Rawenny: - San Vitale wzniesiony w 540-547 na planie oktoganu foremnego nakrytego kopułą na bębnie. - San Apollinare i San Apollinare in Classe to bliźniacze bazyliki różniące się między sobą układem okien w wieży.

Malarstwo:

Na przełomie VIII i IX w. Doszło w Bizancjum do zjawiska Ikonoklazmu - był to spór o możliwość przedst. Boga i osób św. W obrazach. Zwolennicy takich wizerunków nazywani był Ionodulowami a przeciwnicy Ikonoklaści, spór zakończył się połowicznym kompromisem bo zezwolono na wspomniane wizerunki, ale w przypadku Chrystusa i M.Bożej należało zaznaczyć boską i ludzką naturę jednocześnie. Deesis to modlitwa wstawiennicza do Boga za pośrednictwem Chrystusa, M.Bożej i św. Jana Chrzciciela. Najsłynniejszy znajduje się w kościele Hagia Sophia. Mozaiki i ikony często miały złote tło bo symbolizowało ono nieprzemijalność w czasie. Ikony to święte obrazy malowane przez mnichów po 40dniowym poście, stosowano technikę tempery na deskach lipowych, która jest bardzo trudna bo niemożliwe jest nanoszenie poprawek, warstwa nałożona wcześniej prześwituje spod późniejszych. Do najwybitniejszych malarzy ikon należy : Andrzej Rublow autor Trójcy św. W Polsce do tej sztuki nawiązywał Jerzy Nowosielski.

---