Jod (medycyna - dietetyka), w ciele człowieka znajduje się od 15 do 30 miligramów jodu. Większość jodu znajduje się w gruczole tarczycy gdzie jest niezbędny do wytwarzania hormonów tarczycy, tyroksyny i trójjodotyroniny. Hormony te regulują przemiany energetyczne, wzrost, rozmnażanie, syntezę białek, regenerację skóry, wzrost włosów, rozwój i pracę mózgu oraz układu nerwowego. Tyroksyna, wraz z insuliną i chromem regulują intensywność przemian energetycznych w komórkach, powodując syntezę ATP w mitochondriach komórkowych. Niedoczynność tarczycy powoduje zmęczenie i brak energii, zaburzenia pamięci i sprawności intelektualnej, depresję, dreszcze, bóle stawów, upośledzenie słuchu, wypadanie włosów, podatność na przeziębienia i infekcje dróg oddechowych, objawy przyspieszonego starzenia się.
Niskie spożycie jodu prowadzi do niedoczynności tarczycy i powstania na szyi wola endemicznego. Niedobór jodu w okresie ciąży prowadzi do niedorozwoju płodu, bardzo silnego niedorozwoju umysłowego i fizycznego, zwanego kretynizmem. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu przypadki takie były częste w rejonach górskich i podgórskich gdzie jod, bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, jest wypłukiwany przez wody opadowe. Zarówno woda jak i żywność wyprodukowana na tych terenach nie posiada dostatecznej ilości jodu.
Zalecane dawki dzienne spożycia jodu wynoszą; niemowlęta do 6 miesiąca - 40 mikrogramów, od 7 miesiąca do roku 50 mikrogramów, dzieci 2 do 6 lat - 70 do 90 mikrogramów, 7 do 10 lat - 120 mikrogramów, młodzież i dorośli - 150 mikrogramów, kobiety w ciąży - 175 mikrogramów, matki karmiące - 200 mikrogramów, chorzy na tarczycę - do 400 mikrogramów.
Część znajdującego się w organizmie jodu jest użytkowana ponownie. Mimo to, dopiero ponad dwudziestokrotne przekraczanie dawek jest szkodliwe. Powoduje nadczynność tarczycy i powstawanie wola, podobnego jak przy niedoczynności. Efektem rozregulowania działania hormonów tarczycy jest nadpobudliwość, przyspieszona akcja serca, przyspieszony metabolizm, nieodporność na podwyższoną temperaturę, chudnięcie, niepokój i wytrzeszcz oczu.
Bogatym źródłem jodu są ryby morskie, sól nie oczyszczona lub jodowana, owoce morza, drożdże, produkty żywnościowe z upraw na glebach bogatych w jod (produkty zbożowe, mleczne, jarzyny) i woda z tych terenów. Dane o ilości jodu w produktach żywnościowych podawane na podstawie badań różnych ośrodków naukowych wykazują znaczne różnice.