ŁAD ARTYSTYCZNY
Przemiany we współczesnej sztuce i estetyce
Sztuka w starożytności
Od starożytności do średniowiecza sztuka znaczyła umiejętność wynikającą ze znajomości reguł. Sztuką było np. garncarstwo, krawiectwo, architektura, wymowa. To co powstało z natchnienia bez znajomości reguł sztuką nie było np. poezja.
Starożytni dzielili sztuki na wyzwolone( muzyka, wymowa) i pospolite( wymagające wysiłku fizycznego, malarstwo, rzeźbiarstwo.
W czasach nowożytnych
Z zakresu sztuki wyeliminowano i nauki a przyłączono poezję. W XVIII wieku zaczęto używać terminu sztuka rozumianego tak jak współcześnie: sztuką określano nie umiejętności ale przede wszystkim wytwory tych umiejętności.
Definicja sztuki Tatarkiwicza: Sztuka to sposób uchwycenia tego, co inaczej nie jest uchwytne, co przekracza ludzkie doświadczenie. Sztuka powinna wyrażać życie wewnętrzne artysty, a także pobudzić życie wewnętrzne odbiorcy.
Piękno
Dawniej kładziono naciski na piękno czyli na to co jest harmonijne, wzbudza zachwyt, wiernie odwzorowywało rzeczywistość. Piękno było też synonimem subtelności i doskonałości. Piękno odnoszono do ciała, ducha, wrażeń estetycznych
Dzisiejsza sztuka. Oddziałuje przede wszystkim na emocje, ma dostarczać nowych wrażeń oraz możliwości ich indywidualnego przeżywania oraz szokować. Celem współczensych twórców jest zbulwersowanie, zaszokowanie i sprowokowanie widzów. Duże znaczenie kultury masowej, społeczeństwo masowe pragnie rozrywki, nie kultury i propozycje kultury masowej odpowiadają temu zapotrzebowaniu. Z estetyki wyeliminowano temat piękna. Uznano, że kultura szkodzi sztuce, ponieważ ogranicza jej wolność.
Sztuka- technika-etyka
Modernizm
Przemiany zachodzące w kulturze w XX wieku określano mianem modernizmu.
Według A. Szachaja modernizm to czasy gdy nauka, moralność i sztuka zyskują autonomię, wyzwalając się spod dominacji religii, gdy rozum zyskuje przewagę nad wiarą i tradycją.
W postmodernizmie pozycja nauki i rozumowego poznania zostały zakwestionowane. W postmodernizmie teorie naukowe jawią się jako pewne konwencje mające podobny status i ulegające podobnym przemianom jak inne dziedziny nauki.
Dla postmodernistów ważna wydaje się przede wszystkim teraźniejszość - osobiste doświadczanie życia i przyjemności. Negują oni znaczenie rozumowego poznania , możliwości nauki i techniki , formalnych organizacji i instytucji.
Klimat postmodernistyczny nacechowany jest: tolerancją, sprzyja twórczemu współistnieniu różnych poglądów, przez co może czynić sferę kultury środowiskiem bardziej przyjaznym dla człowieka.
Technopol. (patrz ład naukowy)
Kultura masowa i elitarna - Negatywne konsekwencje przyspieszonego rozwoju technologicznego: kryzys wspólnot, wzmożone tendencje migracyjne, powstanie społeczności wielkomiejskich, narastające procesy alienacyjne.
Globalna wioska.
Rozwój masowego przekazu, radio i telewizja zmieniły świat w globalną wioskę
Środki masowego przekazu przekazują dobre i złe idee, moralności i zepsucia moralnego, prawdy i kłamstwa. Kino, radio i telewizja są niezmiernie ważnymi środkami rozwoju kultury, ale mogą być też środkami jej zniszczenia. Dlatego twórcy kultury, zwłąszcza niematerialnej, mogą być bądź jej twórcami, bądź niszczycielami. Środki masowego przekazu są środkami o dużej sile i skuteczności i mogą i mogą odegrać wielką, pozytywna rolę nie tylko w szerzeniu kultury, ale tez we wzbogacaniu moralności i rozwoju religijności.