 | Pobierz cały dokument tbm.sciaga.big.studia.ziip.semestr.vii.doc Rozmiar 33 KB |
Definicja operacji. Operacja jest to część procesu technologicznego wykonywana na jednym stanowisku roboczym przez 1 pracownika lub grupę pracowników bez przerw na inne prace.
Definicja zabiegu. Zabieg jest to część operacji technologicznej realizowana za pomocą tych samych środków technologicznych przy nie zmieniających parametrach obróbki, zamocowaniu i pozycji.
Dane wejściowe do projektowania procesu technologicznego. Dokumentacja konstrukcyjna. Program produkcji. Dane o parku maszynowym.
Skład dokumentacji technologicznej. Karta technologiczna. Karty instrukcyjne obróbki. Instrukcja uzbrojenia obrabiarki. Karty kalkulacyjne (karty normowania). Spis pomocy warsztatowych.
Opis karty instrukcyjnej obróbki skrawania. Kartę instrukcyjną sporządza się w celu podania treści operacji pracownikowi obsługującemu obrabiarkę. Podaje się w niej: Stanowski robocze, liczbę i kolejność zabiegów (łącznie z warunkami obróbki), wszelkie pomoce warsztatowe niezbędne do wykonania danej operacji, takie jak: przyrządy, uchwyty, narzędzia, sprawdziany, oprawki.
Struktura normy czasu dla operacji. Czas jednostkowy, czas wykonania (czas główny i pomocniczy), czas przerw technologicznych, czas uzupełniający (czas obsługi technicznej, czas na potrzeby fizjologiczne).
Wzór na czas operacji. tn=Tpz+n*tj [min] ;tn - czas niezbędny do wykonania n jednostek przedmiotów prawidłowych pod względem jakości.; Tpz - czas przygotowawczo-zakończeniowy; n - ilość jednostek przedmiotów; tj - czas jednostkowy
Struktura naddatku jednostronnego i dwustronnego (wzór i wyjaśnić symbole). Naddatek jednostronny g=Ta+Rza+Wa+Sa+eb, Naddatek dwustronny g=Ta+2(Rza+Wa)+2(Sa+eb)
g-naddatek operacyjny; Ta-wartość tolerancji wymiaru dla poprzedniej operacji mierzona w głąb materiału; Rza-normatyw średniej wysokości chropowatości powierzchni dla poprzedniej operacji; Wa-normatyw głębokości warstwy dla poprzedniej operacji; Sa-normatyw wypadkowego odchylenia przestrzennego wzajemnie związanych powierzchni obrobionej części w poprzedniej operacji; eb-normatyw błędów ustawienia części w wykonywanej operacji, obejmujący błąd ustawienie E i zamocowania 
Bazy obróbkowe właściwe i zastępcze. Jakie należy stosować i dlaczego? Bazą właściwą jest baza produkcyjna jakiegoś punktu, linii, powierzchni przedmiotu identyczna z bazą konstrukcyjną tego punktu, linii lub powierzchni. Najbardziej poprawne jest rozwiązanie kiedy technolog może przyjąć za bazę tą powierzchnię, którą przyjął konstruktor.
Bazą zastępczą jest baza produkcyjna jakiegoś punktu, linii lub powierzchni przedmiotu różna od bazy konstrukcyjnej tego punktu, linii lub powierzchni. Świadczy to o nie właściwym sposobie przyjęcia bazy konstrukcyjnej. Zastosowanie baz zastępczych może prowadzić do konieczności zacieśnienia
 | Pobierz cały dokument tbm.sciaga.big.studia.ziip.semestr.vii.doc rozmiar 33 KB |