Izabela Klaban 04.2005
Ćwiczenie nr 19
Wyznaczanie szybkości przenikania tlenu przez granicę faz powietrze - roztwór metodą woltamperometrii z wirującą elektrodą platynową.
Wykonanie ćwiczenia:
Do niskiej zlewki na 100 cm3 odmierzyć z pipety 50 cm3 0,1 m KCl.
Na wadze analitycznej w krokodylku odważyć około 0,1 g bezwodnego Na2SO3 Odważkę tę rozpuścić w kolbce stożkowej w 10 cm3 wody, odmierzonej za pomocą pipety.
Oba pokrętła regulacji napięcia obrócić ostrożnie w lewo do oporu.
Pomiary:
Włączyć obroty silnika. Rozpocząć rejestrację krzywej woltamperometrycznej dla procesu redukcji rozpuszczonego w roztworze tlenu. Zwiększając stopniowo co 0,05V napięcie przyłożone do elektrod, odczytywać odpowiadające mu każdorazowo natężenie prądu. Natężenie prądu wykazuje pewne wahania, odczytywać należy wartości maksymalne. Odczyty prądu prowadzić aż do osiągnięcia napięcia 1,2V.
Przyłożone do elektrod napięcie sprowadzić do 0V, dodać od 0,1 do 0,3 cm3 przygotowanego roztworu Na2SO3 do roztworu 0,1 m KCl w zlewce i ostrożnie zamieszać go. Zanotować czas zegarowy dodania roztworu Na2SO3. Po upływie 5 min. rejestrować krzywą woltamperometryczną. Notować czas zegarowy, w którym zostaje osiągnięte napięcie 0,9 V.
Dodać kolejną porcję roztworu Na2SO3 i postępować jak powyżej rejestrując krzywe woltamperometryczne, aż do uzyskania takich trzech, dla których wartości natężenia prądu przy potencjale 0,9 V będą sobie równe (i dużo niższe niż 10 μA). Po osiągnięciu takiego stanu wyłączyć silnik WEPt, podnieść WEPt ze zlewki i nad krystalizatorem przemyć ją wodą destylowaną z tryskawki. Łącznik agarowy opłukać wodą destylowaną i umieścić w przeznaczonym dla niego naczyniu.
Zestawienie uzyskanych wyników:
Natężenie prądu [μA]
masa naważki: 0,1008g
średnica naczyńka: 4,75 cm
temperatura: 21oC
Obliczam jaka objętość tlenu jest rozpuszczona w 50cm3 wody na podstawie tabeli:
Temperatura °C |
14 |
16 |
18 |
20 |
22 |
24 |
26 |
28 |
30 |
cm3 O2 w 1dm3 wody |
7,19 |
6,89 |
6,61 |
6,36 |
6,11 |
5,89 |
5,67 |
5,46 |
5,26 |
W 1000cm3 rozpuszcza się w temp 21oC 6,235 cm3 tlenu.
W 50cm3 rozpuszcza się 0,3118cm3 tlenu.
Obliczam liczbę moli Na2SO3, która jest potrzebna do związania tlenu rozpuszczonego w roztworze KCl:
0,5 mola tlenu odpowiada 1 mol siarczanu (IV) sodu, więc na
1,29*10-05 mola tlenu przypada 2,58*10-05 mola siarczanu (IV) sodu.
Punkt równoważnikowy miareczkowania amperometrycznego:
regresja przed punktem równoważnikowym (dla 3 pierwszych punktów):
regresja za punktem równoważnikowym (dla pozostałych punktów):
Punkt równoważnikowy miareczkowania amperometrycznego jest punktem przecięcia się powyższych prostych:
V (PR) = 0,76cm3
Obliczam liczbę moli i objętość w cm3 tlenu związanego w trakcie miareczkowania - w oparciu o punkt równoważnikowy wyznaczony z wykresu miareczkowania amperometrycznego:
Masa naważki = 0,1008g
Masa molowa soli = 125,86 g/mol
Na2SO4
Więc stężenie roztworu Na2SO4:
Znając objętość Na2SO4 obliczam ile moli siarczynu zużyto w PR:
Obliczam ilość O2, która jest niezbędna do związania siarczynu (reakcja przebiega w stosunku 1 : 2):
cm3
Obliczam objętość tlenu, która przeszła z atmosfery do roztworu od momentu rozpoczęcia miareczkowania do czasu, kiedy został osiągnięty PR:
Vp=Vc - Vp
gdzie:
Vp - objętość która przenikneła;
Vc - objętość całkowita;
Vp - objętość początkowa.
Vp= 0,7345cm3 - 0,3118cm3 = 0,4227 cm3
Obliczam powierzchnię granicy faz:
Obliczam szybkość przenikania tlenu przez granicę faz na podstawie wzoru:
gdzie:
- objętość tlenu;
S - powierzchnia cieczy zlewce;
T - czas od podania pierwszej objętości Na2SO3 do osiągnięcia PR
T = 13 minut = 780 s
S = 17,72 cm2
Wnoiski:
Metoda woltamperometrii cechuje się dość dużym stopniem skomplikowania pomiarów. Są one wymagające, jednak przy pewnej wprawie można je wykonywać dość szybko i precyzyjnie.
Szybkość przenikania tlenu jest dość duża. Gdyby przerwy pomiędzy poszczególnymi pomiarami były zbyt długie to roztwór nasycałby się niemal całkowicie i miareczkowanie bez końca. Pomiary takich wartości jak szybkość przenikania tlenu są pomiarami złożonymi zależącymi od wielu zmiennych. Dopiero uwzględnienie tych czynników zapewnia rzetelności i prawidłowość pomiarów.