Sprawozdanie
Temat: Próba statyczna zginania belki o przekroju
cienkościennym zamkniętym (kwadratowym)
Badanie polega na zginaniu przygotowanej próbki w maszynie wytrzymałościowej, umożliwiającej powolny przyrost obciążenia, aż do wartości powodującej zerwanie próbki. Obciążenie przekazuje się na próbkę w sposób powodujący jednoosiowy stan naprężenia.
1. CEL ĆWICZENIA
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie maksymalnego momentu zginającego, który doprowadził do zniszczenia badanej belki oraz porównanie go z momentem granicznym wyznaczonym dla ciała idealnie sprężysto-plastycznego.
2. OPIS PRÓBKI
Wyznaczenie wytrzymałości na zginanie wykonano na próbce o przekroju :
W doświadczeniu zginano próbki w maszynie wytrzymałościowej dla jednakowego rozstawu podpór l= 161 mm
Wykres zginania belki otrzymany z maszyny wytrzymałościowej
(dołączony do sprawozdania)
3. ODCZYTANIE WARTOŚCI SIŁ Z WYKRESÓW:
a) odpowiadającej załamaniu wykresu, to znaczy uplastycznieniu włókien skrajnych belki:
Fe=1,395 kN
b) odpowiadającej maksymalnej wartości uzyskanej w trakcie próby:
Fmax=1,71 kN
4. OBLICZENIE MOMENTÓW ZGINAJĄCYCH
i
odpowiadających siłom
Fe i Fmax (d-doświadczalny) :
Med =56,14875 kNmm
Mmaxd=68,8275 kNmm
5. Wyprowadzenie wzorów umożliwiających obliczanie wskaźników wytrzymałości
Wsp i Wpl dla przekroju belki zastosowanej w doświadczeniu.
a) Wskaźnik wytrzymałości Wsp:
W związku z tym, że przekrój poprzeczny jest kwadratem o boku 15 mm, to odległości zarówno górnych jak i dolnych włókien od środka ciężkości przekroju są takie same i wynoszą eg = ed = e= 7,5 mm.
Moment bezwładności przekroju poprzecznego belki wynosi:
Ix=
Wsp=Ix/e=245,156 mm3
b) Wskaźnik wytrzymałości Wpl:
Oś obojętna położona jest w środku przekroju poprzecznego belki
(jest zgodna z główną centralną osią bezwładności).
Ponadto odległości środków ciężkości części przekroju poprzecznego
nad i pod osią obojętną są sobie równe i wynoszą: c1=c2=c=5,25 mm.
I sposób
Moment statyczny na przykład części przekroju poprzecznego nad osią
obojętną :
II sposób
III sposób (wykorzystanie wzoru)
6. Wyliczenie ze wzoru Me=Re x Wsp wartości granicy plastyczności Re przy założeniu,
że Me=Med:
Re=Me/Wsp=0,229 [kN/mm2]
7. Wyznaczenie ze wzoru Mmax=Re x Wpl maksymalnej wartości momentu zginającego
Mmax dla ciała idealnie sprężysto-plastycznego.
Mmax=67,45 kNmm
8. Ocena poprawności przyjęcia(dla badanego materiału) modelu ciała idealnie
sprężysto-plastycznego ( przy wykorzystaniu wzoru δ=
)
δ=(-)2,001%
9. Uwagi własne
Odczyty wartości sił z wykresu mogą nieznacznie odbiegać od wartości dokładnych,
uzyskanych na komputerze co jest wynikiem braku możliwości dokładnego pomiaru.
1