By艂a taka nieuwa偶na . A przecie偶 j膮 ostrzega艂am by nie zrywa艂a kwiatu Narcyza. Lecz ona by艂a m艂oda i zbyt pewna siebie. Gdy zerwa艂a kwiat z pod ziemi wy艂oni艂a si臋 chmara czarnego dymu. To Hades pan podziemi przyby艂 zabra膰 moj膮 c贸rk臋 Kor臋. B艂膮ka艂am si臋 po Ziemi bez celu , 偶ycie bez mojego ukochanego dziecka jest nic nie warte. M贸j smutek by艂 tak wielki 偶e deszcze przesta艂y pada膰 , strumyki powysycha艂y , nie rodzi艂y si臋 nowe plony a g艂贸d coraz bardziej doskwiera艂 ludziom. Sam Zeus postanowi艂 mnie przeb艂aga膰 , ale nic nie skutkowa艂y namowy wysy艂anych przez niego muz i charyt. W艂adca Olimpu wreszcie ust膮pi艂 i nakaza艂 Hadesowi by odda艂 moj膮 ukochan膮 c贸rk臋 Kor臋. Zeus zapomnia艂 jednak o tym ze Hades jest bardzo sprytny .Wr臋czy艂 on Korze owoc granatu , kt贸ry cz臋艣ciowo zjedzony na zawsze zwi膮za艂 j膮 z pa艅stwem cieni. Zeus orzek艂 wreszcie 偶e Kora b臋dzie przebywa膰 przez dziewi臋膰 miesi臋cy u mnie na Ziemi , a nast臋pne trzy w Hadesie. Kiedy na ziemie przybywa moja c贸rka wraz ze mn膮 cieszy si臋 przyroda ; drzewa zieleniej膮 a ptaki 艣piewaj膮 . Jednak kiedy Kora wraca do swego m臋偶a - Hadesa przyroda zamiera , a ja znowu czuj臋 straszny smutek. Wraz ze mn膮 cierpi 艣wiat.