POLSKI KOMITET NORMALIZACJI, MIAR I JAKOŚCI	POLSKA NORMA		PN-87/B-03265
		Elektroenergetyczne linie napowietrzne		Zamiast: PN-62/B-03265 PN-62/B-03321
						Grupa katalogowa 0702
		Żelbetowe i sprężone konstrukcje wsporcze
		Obliczenia statyczne i projektowanie
Electric overhead lines Reinforced concrete and prestressed concrete supports Design Rules		Lignes électriques aeriennes Supoports en béton armé et béton precontraint Projécts et calculs statiquess

UKD 621.315.668.3:624.029.2:693.55/.56

Zgłoszona przez Ministerstwo Górnictwa i Energetyki

Ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości dnia 28 października 1987 r. jako norma obowiązująca od dnia 1 lipca 1988 r. (Dz. Norm. i Miar nr 14/1987, poz. 35)

Przedruk dozwolony tylko za zgodą Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości

SPIS TREŚCI

1. WSTĘP

1.1. Przedmiot normy.

1.2. Zakres stosowania normy.

1.3. Określenia

1.4. Podstawowe oznaczenia

2. BETON

2.1. Stosowane klasy betonu.

2.2. Współczynniki materiałowe i korekcyjne do wytrzymałości betonu

3. STAL

3.1. Stosowane klasy i rodzaje stali.

3.2. Współczynniki materiałowe i korekcyjne

4. ZASADY PROJEKTOWANIA

4.1. Ogólne zasady obliczeń statycznych i projektowania

4.2. Sprężenie wstępne

4.3. Obciążenia charakterystyczne

4.4. Obciążenia obliczeniowe

4.5. Obciążenia montażowe

4.6. Obliczanie sił wewnętrznych.

4.7. Kategorie rysoodporności.

4.8. Dopuszczalna szerokość rozwarcia rys

4.9. Dopuszczalne poziome ugięcie wierzchołka słupa

4.10. Dopuszczalne pionowe i poziome ugięcie poprzecznika

5. NOŚNOŚĆ

5.1. Postanowienia ogólne.

5.2. Zginanie

5.3. Zginanie ukośne

5.4. Ścinanie

5.5. Skręcanie

5.6. Ściskanie

5.7. Skręcanie ze zginaniem.

6. ZARYSOWANIE

6.1. Pojawienie się rys prostopadłych i ukośnych do osi elementu sprężonego.

6.2. Rozwarcie rys prostopadłych.

6.3. Rozwarcie rys ukośnych.

7. UGIĘCIA

7.1. Zasady ogólne.

7.2. Elementy żelbetowe.

7.3. Elementy sprężone.

8. ZALECENIA PROJEKTOWE

8.1. Słupy pojedyncze

8.2. Słupy bliźniacze

8.3. Słupy portalowe i rozkraczne

8.4. Konstrukcja.

8.5. Fundamenty.

9. WYMAGANIA I ZALECENIA DOTYCZĄCE ZBROJENIA

9.1. Wymagania i zalecenia ogólne

9.2. Łączenie prętów.

9.3. Wykorzystanie zbrojenia jako uziemienia.

10. OBCIĄŻENIA PRÓBNE

10.1. Stosowanie obciążenia próbnego.

10.2. Próba sprężystości.

10.3. Próba do zniszczenia.

10.4. Badania materiałów.

ZAŁĄCZNIK 1

ZAŁĄCZNIK 2

ZAŁĄCZNIK 3

INFORMACJE DODATKOWE

1. WSTĘP

1.1. Przedmiot normy.

Przedmiotem normy jest obliczanie i projektowanie żelbetowych i sprężonych konstrukcji wsporczych elektroenergetycznych linii napowietrznych.

1.2. Zakres stosowania normy.

Normę należy stosować przy projektowaniu żelbetowych i sprężonych konstrukcji wsporczych oraz żelbetowych i sprężonych elementów konstrukcji wsporczych.

1.3. Określenia

1.3.1. konstrukcja wsporcza

- słup osadzony w gruncie bezpośrednio lub pośrednio za pomocą fundamentu lub wspornik przymocowany do innej budowli nie należącej do linii; najczęściej występujące typy konstrukcji wsporczych to: słup pojedynczy, słup pojedynczy z odciągami, słup bliźniaczy, słup rozkraczny, słup rozkraczny z odciągiem, słup portalowy (bramowy), słup portalowy rozkraczny, słup portalowy rozkraczny z odciągiem.

1.3.2. elementy konstrukcji wsporczych

- żerdzie, poprzeczniki, fundamenty i elementy fundamentowe.

1.3.3. Pozostałe określenia

- wg PN-75/E-05100.

1.4. Podstawowe oznaczenia

1.4.1. Duże litery łacińskie

B - sztywność na zginanie przekroju pracującego w fazie I,

B_II - sztywność na zginanie przekroju pracującego w fazie II,

C - sztywność na skręcanie przekroju pracującego w fazie I,

C_II - sztywność na skręcanie przekroju pracującego w fazie II,

C_gII - sztywność na skręcanie przekroju pojedynczej gałęzi słupa dwugałęziowego,

C_pII - sztywność na skręcanie przekroju przewiązki słupa dwugałęziowego,

D - średnica zewnętrzna przekroju pierścieniowego,

D_d - średnica zewnętrzna dolna słupa o przekroju pierścieniowym,

D_g - średnica zewnętrzna górna słupa o przekroju pierścieniowym,

D_l - średnica wewnętrzna przekroju pierścieniowego,

E_a - współczynnik sprężystości stali zbrojeniowej,

E_b - współczynnik sprężystości betonu,

E_v - współczynnik sprężystości stali sprężającej,

F_a - pole przekroju zbrojenia rozciąganego lub mniej ściskanego,

F_ac - pole przekroju zbrojenia ściskanego,

F_b - pole przekroju betonu,

F_bc - pole przekroju strefy ściskanej betonu,

F_o - pole przekroju betonowego rdzenia ograniczone osiami skrajnych prętów podłużnych,

F_s - pole przekroju ramion strzemienia (F_s = m_s ^. f_s),

F_v - pole przekroju zbrojenia sprężającego w strefie rozciąganej lub mniej ściskanej,

F_vc - pole przekroju zbrojenia sprężającego w strefie ściskanej przekroju,

G_b - współczynnik sprężystości poprzecznej betonu (G_b = 0,4E_b),

L - całkowita długość słupa,

L₁ - głębokość posadowienia słupa,

M - moment zginający,

M_fp - moment rysujący obliczony z uwzględnieniem zbrojenia,

M_t - moment skręcający,

N - siła podłużna,

N_a - wypadkowa sił w zbrojeniu rozciąganym w przekroju pierścieniowym,

N'_a - wypadkowa sił w zbrojeniu ściskanym w przekroju pierścieniowym,

N_b - wypadkowa sił w betonie w strefie ściskanej przekroju pierścieniowego,

N_kr - umowna siła krytyczna,

N_v - siła sprężająca po uwzględnieniu strat całkowitych,

Q - siła poprzeczna,

Q_sb - siła poprzeczna przenoszona przez strzemiona i beton w przekroju ukośnym o najniekorzystniejszym nachyleniu,

R_a - wytrzymałość obliczeniowa stali zbrojeniowej (na rozciąganie i ściskanie),

R_as - umowna wytrzymałość obliczeniowa stali w strzemionach (R_as = 0,8R_a),

R_b - wytrzymałość obliczeniowa betonu na ściskanie,

R_bk - wytrzymałość charakterystyczna betonu na ściskanie,

R_bz - wytrzymałość obliczeniowa betonu na rozciąganie,

R_bzk - wytrzymałość charakterystyczna betonu na rozciąganie,

R_v - wytrzymałość obliczeniowa stali sprężającej na rozciąganie,

R_v0 - wytrzymałość obliczeniowa stali sprężającej na rozciąganie, z uwzględnieniem współczynnika korekcyjnego m_a2,

S_b - moment statyczny ściskanej strefy przekroju betonowego,

S_vc - moment statyczny przekroju zbrojenia sprężającego usytuowanego w strefie ściskanej, obliczany względem środka ciężkości zbrojenia rozciąganego,

T - umowna siła rozwarstwiająca,

T_sb - umowna siła rozwarstwiająca, przenoszona przez strzemiona pionowe i beton,

W_fp - wskaźnik wytrzymałości przekroju sprowadzonego, uwzględniający plastyczne własności betonu,

W_0p - wskaźnik wytrzymałości na zginanie przekroju sprowadzonego obliczany jak dla materiału liniowo sprężystego,

W_t - wskaźnik wytrzymałości na skręcanie przekroju obliczony jak dla materiału liniowo sprężystego.

1.4.2. Małe litery łacińskie

a - odległość środka ciężkości zbrojenia F_a od krawędzi rozciąganej lub mniej ściskanej,

a' - odległość środka ciężkości zbrojenia F_ac od krawędzi ściskanej,

a_dop - dopuszczalna szerokość rozwarcia rysy,

a_f - maksymalna szerokość rozwarcia rysy,

b - szerokość przekroju słupa, grubość środnika słupa lub belki o przekroju teowym,

d - średnica prętów zbrojenia,

d_s - średnica strzemienia,

e - mimośród siły podłużnej względem środka ciężkości przekroju betonowego przy sprawdzaniu nośności (e = e_0),

e₀ - mimośród początkowy (bez uwzględnienia wpływu smukłości) siły podłużnej N względem środka ciężkości przekroju betonowego,

f - ugięcie,

f_a - pole przekroju jednego pręta zbrojeniowego,

f_s - pole przekroju jednego ramienia strzemienia,

h - wysokość przekroju,

h₀ - wysokość obliczeniowa (użyteczna) przekroju żelbetowego,

k_a - względna wartość wypadkowej siły w zbrojeniu rozciąganym przekroju pierścieniowego

k_d - współczynnik wyrażający wpływ obciążenia długotrwałego,

k_f - stosunek maksymalnej do średniej szerokości rozwarcia rysy,

k_v - współczynnik stosowany w obliczeniach elementów sprężonych,

l_f - odległość między rysami,

m_s - liczba ramion strzemienia,

n_s - liczba strzemion na długości rozpatrywanego odcinka,

n - stosunek E_a do E_b,

q_s - graniczna siła poprzeczna na jednostkę długości przenoszona przez strzemiona o stałym rozstawie s,

r - promień zewnętrzny przekroju pierścieniowego,

r_a, r_v - odległość środków ciężkości odpowiednio zbrojenia niesprężającego i sprężającego równomiernie rozłożonego od środka ciężkości przekroju pierścieniowego,

r₁ - promień wewnętrzny przekroju pierścieniowego,

r_b - promień średni przekroju pierścieniowego; r_b = 0,5 (r + r₁),

s - rozstaw strzemion,

t - grubość ścianki przekroju pierścieniowego (t = r - r₁),

z_a - odległość wypadkowej N_a od środka ciężkości przekroju pierścieniowego,

z_b - odległość wypadkowej N_b i N'_a od środka ciężkości przekroju pierścieniowego,

x - wysokość strefy ściskanej betonu lub oś układu współrzędnych prostokątnych.

1.4.3. Litery greckie

 - połowa środkowego kąta określającego położenie ściskanej strefy betonu w przekroju pierścieniowym, rad,

ß_s - współczynnik uwzględniający sposób podparcia i obciążenia elementu przy obliczaniu nośności w przekrojach ukośnych,

γ_f0 - średni współczynnik obciążenia,

 - współczynnik wyrażający wpływ smukłości na wartość mimośrodu przyłożenia siły N,

_f - współczynnik wyrażający wpływ profilu prętów zbrojenia rozciąganego na szerokość rozwarcia rys,

_f - współczynnik do obliczania szerokości rozwarcia rys ukośnych,

 - kąt nachylenia krawędzi do osi podłużnej w elementach o zmiennej wysokości przekroju,

µ - sumaryczny stopień zbrojenia rozciąganego µ_a i ściskanego µ_ac (µ = µ_a + µ_ac),

µ_s - stopień zbrojenia strzemionami
,

v - współczynnik wyrażający wpływ odkształcalności strefy ściskanej betonu na sztywność przekroju zarysowanego,

 - względna wysokość strefy ściskanej przyjmowana przy obliczaniu nośności,

_gr - graniczna wartość względnej wysokości strefy ściskanej przekroju,

ρ - promień krzywizny linii ugięcia,

σ_bv - naprężenia w betonie wywołane sprężeniem po uwzględnieniu strat,

σ_g - naprężenia główne,

σ_v - naprężenia w cięgnach sprężających po uwzględnieniu strat całkowitych,

σ_vc - naprężenia w cięgnach sprężających w strefie ściskanej po uwzględnieniu strat,

 - naprężenia styczne,

 - współczynnik wyrażający stosunek średnich naprężeń w zbrojeniu na odcinku między rysami do naprężeń w przekroju przez rysę,

_p - współczynnik uplastycznienia przy zginaniu przekroju pierścieniowego.

2. BETON

2.1. Stosowane klasy betonu.

Do wykonywania żelbetowych i sprężonych konstrukcji wsporczych należy stosować beton o właściwościach mechanicznych wg PN-84/B-03264, przyjmując najniższe klasy betonu wg tabl. 1.

Tablica 1. Najniższe klasy betonu dla poszczególnych rodzajów konstrukcji wsporczych

Rodzaj konstrukcji	Najniższa klasa betonu
Konstrukcje żelbetowe:
- wykonywane na miejscu budowy	B 20
- prefabrykowane	B 25
Konstrukcje sprężone:
- kablobetonowe	B 25
- strunobetonowe	B 30
Fundamenty betonowe	B 15

2.2. Współczynniki materiałowe i korekcyjne do wytrzymałości betonu

należy przyjmować wg PN-84/B-03264 z tym, że współczynnik korekcyjny m_b3 należy przyjmować o wartości m_b3 = 1.

3. STAL

3.1. Stosowane klasy i rodzaje stali.

Do zbrojenia żelbetowych i sprężonych konstrukcji wsporczych należy stosować pręty ze stali klas od A-0 do A-III oraz druty i liny o właściwościach wg PN-84/B-03264.

3.2. Współczynniki materiałowe i korekcyjne

do wytrzymałości stali należy przyjmować wg PN-84/B-03264 z tym, że współczynnik korekcyjny m_a3 należy przyjmować o wartości m_a3 = 1.

4. ZASADY PROJEKTOWANIA

4.1. Ogólne zasady obliczeń statycznych i projektowania

należy przyjmować wg PN-84/B-03264, jeżeli norma niniejsza nie stanowi inaczej.

4.2. Sprężenie wstępne

należy obliczać wg PN-84/B-03264.

4.3. Obciążenia charakterystyczne

konstrukcji wsporczej dla normalnych oraz zakłóceniowych i montażowych warunków pracy przyjmować należy wg PN-75/E-05100 ¹⁾.

4.4. Obciążenia obliczeniowe

określać należy mnożąc obciążenie charakterystyczne przez odpowiednie współczynniki obciążenia wg tabl. 2.

Współczynnik konsekwencji zniszczenia γ_n należy przyjmować o wartości γ_n = 1.

4.5. Obciążenia montażowe

zalicza się do normalnych warunków pracy w przypadku, gdy technologia montażu przewiduje obecność ludzi na konstrukcji lub w bezpośrednim jej zasięgu.

Tablica 2. Współczynniki obciążenia

Rodzaj obciążenia	Współczynnik obciążenia dla warunków pracy
		normalnych	zakłóceniowych i montażowych
Ciężar własny^1)	1,1 (0,9)	1,0
naciąg przewodów	1,3	1,0
obciążenie sadzią normalną	1,4	1,0
obciążenie wiatrem	1,3	1,0
obciążenie montażowe	1,1	1,0
^1) W przypadku fundamentów wyciąganych współczynnik obciążenia dla normalnych warunków pracy należy przyjmować o podanej w nawiasach wartości 0,9.

4.6. Obliczanie sił wewnętrznych.

Siły wewnętrzne należy obliczać przy założeniu sprężystej pracy konstrukcji. W przypadku udziału skręcania siły wewnętrzne należy obliczać z uwzględnieniem ich redystrybucji wynikającej z zarysowania poszczególnych elementów słupa od skręcania.

W pierwszym przybliżeniu należy obliczać siły wewnętrzne jak dla konstrukcji niezarysowanej. Po stwierdzeniu zarysowania wywołanego skręcaniem należy wyznaczyć sztywność przekrojów na skręcanie wg wzoru (43) oraz ponownie obliczyć siły wewnętrzne.

4.7. Kategorie rysoodporności.

Konstrukcje wsporcze żelbetowe zalicza się do trzeciej kategorii rysoodporności, a konstrukcje wsporcze sprężone do drugiej kategorii rysoodporności.

4.8. Dopuszczalna szerokość rozwarcia rys

w elementach żelbetowych a_dop = 0,2 mm.

4.9. Dopuszczalne poziome ugięcie wierzchołka słupa

należy przyjmować zgodnie z tabl. 3.

Tablica 3. Dopuszczalne ugięcie słupa

Rodzaj słupa	Poziome ugięcie dopuszczalne fdop
Przelotowy:
- w kierunku prostopadłym do linii	1/33L
- w kierunku równoległym do linii	1/25L
Odporowy, odporowo-narożny, krańcowy	1/50L

4.10. Dopuszczalne pionowe i poziome ugięcie poprzecznika

należy przyjmować zgodnie z tabl. 4.

Tablica 4. Dopuszczalne ugięcie poprzecznika

Rodzaj słupa	Części poprzecznika
		Środkowe^1)	wspornikowe^2)
Przelotowy	1/150l	1/50a
Odporowy, odporowo-narożny, krańcowy	1/200l	1/75a
^1) l - rozpiętość podpór poprzecznika
^2) a - rozpiętość części wspornikowej poprzecznika

5. NOŚNOŚĆ

5.1. Postanowienia ogólne.

Nośność elementów konstrukcji wsporczej należy sprawdzać dla przypadków obciążeń podanych w PN-75/E-05100 zgodnie z zasadami podanymi w PN-84/B-03264.

5.2. Zginanie

5.2.1. Elementy żelbetowe o przekroju prostokątnym i dwuteowym obustronnie symetrycznie zbrojone.

Nośność elementów należy sprawdzać wg warunku

M  R_aF_a (h₀ - a')

(1)

5.2.2. Elementy sprężone o przekroju prostokątnym i dwuteowym obustronnie symetrycznie zbrojone.

Nośność elementów należy sprawdzać wg warunku

M  R_bS_b + σ_vcS_vc

(2)

przy czym położenie osi obojętnej i powierzchnię strefy ściskanej przekroju należy określać wg wzoru

?X = R_voF_v - R_bF_bc - (400 - σ_v)F_vc = 0

(3)

We wzorach (2) i (3) przyjęto oznaczenia:

σ_vc = 400 - σ_v, Mpa

(4)

(5)

R_v0 = m_a2R_v = 0,8R_v

(6)

5.2.3. Elementy żelbetowe o przekroju pierścieniowym zbrojone równomiernie.

Nośność elementów przy r₁/r ≥ 0,5 o liczbie prętów n ≥ 6 (rys. 1) należy sprawdzać z warunku

(7)

w którym:

k_a = 1 - 1,65_k

(8)

z_a = (0,2 + 1,3_k)r_a

(9)

_k = /

(10)

F_a - całkowity przekrój zbrojenia

Rys. 1. Schemat do obliczania nośności zginanego przekroju pierścieniowego

Położenie osi obojętnej należy określać wg wzoru

(11)

Jeżeli _k < 0,15, to w warunku (7) należy przyjąć

k_a = 0,75

z_a = 0,4 r_a

a _k określać wg wzoru

(12)

Jeżeli _k > _{k max} to przekrój jest przezbrojony i należy zmienić jego wymiary lub klasę betonu.

5.2.4. Elementy sprężone o przekroju pierścieniowym zbrojone równomiernie.

Nośność elementów przy r₁

i liczbie prętów n ≥ 6 należy sprawdzać z warunku

(13)

w którym:

σ_vc - wg wzoru (4)

k_v = (1 - 1,65 _k)A_a

(14)

A_a = 1,1 - σ_v/R_c0

(15)

z_v = (0,2 + 1,3 _k) r_v

(16)

F_V - całkowity przekrój cięgien sprężających

Położenie osi obojętnej należy określać wg wzoru

(17)

Jeżeli _k < 0,15, to z warunku (13) należy przyjąć

k_v = 0,75A_a

z_v = 0,4r_v

a _k określać wg wzoru

(18)

Jeżeli _k > _{k max}, to _k należy określać wg wzoru

(19)

5.3. Zginanie ukośne

5.3.1. Elementy żelbetowe.

Nośność elementów o przekroju prostokątnym zginanych równocześnie w obu płaszczyznach symetrii (rys. 2), należy sprawdzać z warunków

(20)

(21)

w których:

M_x, M_y - momenty zginające odpowiednio w płaszczyźnie osi x i y,

f_a,i - pole przekroju pręta i o współrzędnej h_a,i,

σ_a,i - naprężenie w pręcie i,

x_s, y_s - odległość środka ciężkości strefy ściskanej betonu od bardziej ściskanych krawędzi przekroju (rys. 2),

b₀, h₀ - odległość osi x i y od najbardziej ściskanego naroża przekroju,

b_a,i, h_a,i - odległość pręta i od osi x i y,

k - liczba prętów w przekroju.

Pole przekroju ściskanej strefy betonu należy określać ze wzoru

(22)

a kąt  określający kierunek osi obojętnej ze wzoru

(23)

Naprężenie w pręcie i należy określać ze wzoru

(24)

w którym:

,

h_0,i - odległość pręta i od najbardziej ściskanego naroża przekroju.

Rys. 2. Schemat do obliczania nośności przekroju zginanego ukośnie oraz ściskanego mimośrodowo.

5.3.2. Elementy sprężone.

Nośność sprężonych elementów o przekroju prostokątnym zginanych równocześnie w obu płaszczyznach symetrii należy sprawdzać z warunków

(25)

(26)

w których:

b_v,i, h_v,i - odległość cięgna i od osi odpowiednio x i y,

f_v,i - pole przekroju cięgna sprężającego i o współrzędnej h_i,

σ_v,i - naprężenie w cięgnie sprężającym i.

Pole przekroju ściskanej strefy betonu należy określać ze wzoru

(27)

a kąt  określający kierunek osi obojętnej ze wzoru (23).

Naprężenie w pręcie i należy określać ze wzoru

(28)

w którym σ_vo,i - naprężenie wstępne w cięgnie i przyjmowane w zależności od położenia cięgna w przekroju.

5.4. Ścinanie

5.4.1. Elementy żelbetowe.

Elementy o przekroju prostokątnym, teowym i dwuteowym powinny spełniać warunek

Q  0,25 R_b b h₀

(29)

Jeżeli warunek (29) nie jest spełniony, należy powiększyć wymiary przekroju. Nośności przekrojów ukośnych zbrojonych strzemionami wg 8.4 i 9 można nie sprawdzać, jeżeli spełniony jest warunek

Q  0,75 R_bz b h₀

(30)

Przy sprawdzaniu warunku (29) i (30) w części nadziemnej słupa o zbieżności dwustronnej 2 tg , siłę poprzeczną należy zmniejszyć o wartość wyrażoną wzorem

(31)

w którym z - ramię sił wewnętrznych; w przypadku symetrycznego zbrojenia należy przyjmować z = h - 2a.

W części podziemnej słupa osadzonego bezpośrednio w gruncie największą siłę poprzeczną należy określać wg wzoru przybliżonego

(32)

w którym M_max - moment zginający w przekroju w połowie głębokości posadowienia.

Jeżeli 2tg   0,2, nośność przekrojów ukośnych należy obliczać z warunków:

- w części nadziemnej słupa

(33)

- w części podziemnej słupa osadzonego bezpośrednio w gruncie

(34)

w których Q_sb - siła poprzeczna przenoszona przez beton i zbrojenie poprzeczne obliczana jak dla elementu o stałej wysokości, równej najmniejszej wysokości na długości skosu.

Jeżeli 2tg  > 0,2, nośność przekrojów ukośnych należy obliczać wg ogólnych zasad podanych w PN-84/B-03264, załącznik 2.

Sprawdzenie na ścinanie przekrojów dwugałęziowych w przypadku działania siły w płaszczyźnie przecinającej gałęzie przekroju oraz przekrojów pierścieniowych należy przeprowadzać wg warunków podanych w załączniku 1.

5.4.2. Elementy sprężone.

Nośności przekrojów ukośnych można nie sprawdzać jeżeli wartość głównych naprężeń rozciągających od obciążenia obliczeniowego spełnia warunek

|σ_g|  R_bz

(35)

należy w tym przypadku zaprojektować zbrojenie konstrukcyjne zgodnie z 8.4 i 9. Jeżeli zachodzi przypadek

|σ_g| > R_bz

(36)

należy zwymiarować zbrojenie na ścinanie jak dla przekrojów żelbetowych wg 5.4.1. Naprężenie główne rozciągające σ_g należy obliczać wg ogólnych zasad jak dla przekroju niezarysowanego.

5.5. Skręcanie

5.5.1. Elementy żelbetowe.

Elementy podlegające działaniu momentu skręcającego i siły poprzecznej powinny spełniać warunek

(37)

Stosowanie dodatkowego zbrojenia ze względu na moment skręcający nie jest konieczne, jeżeli spełniony jest warunek

(38)

Na odcinku elementu, na którym warunek (38) nie jest spełniony należy projektować odrębne zbrojenie na zginanie i na skręcanie.

Nośność elementu ze względu na moment skręcający należy sprawdzać wg PN-84/B-03264.

Nośność na skręcanie słupa dwugałęziowego (rys. 3) należy sprawdzać z warunków

(39)

(40)

w których:

M_z0 - nośność pojedynczej gałęzi na skręcanie,

Q_x0 - nośność pojedynczej gałęzi na ścinanie,

M_xp0 - nośność przewiązki na skręcanie,

_t, δ_t - współczynniki rozdziału obciążenia M_t obliczane wg wzorów

(41)

(42)

w których:

F_g - przekrój pojedynczy gałęzi (F_g = 2a ^. 2b)

I_y - moment bezwładności pojedynczej gałęzi ρ = l₁/h

Rys. 3. Schemat do obliczania nośności przekroju dwugałęziowego na skręcanie

Sztywność na skręcanie przekroju gałęzi i przewiązki pracującego w fazie II, tj. po zarysowaniu, należy określać wg wzoru

(43)

w którym:

- stopień zbrojenia poprzecznego (44)

- stopień zbrojenia podłużnego (45)

F₀ = b₀ h₀ - pole przekroju rdzenia przewiązki i gałęzi wg rys. 4 (46)

przy czym:

u₀ = 2 (b₀ + h₀) - obwód przekroju rdzenia wg rys. 4. (47)

Rys. 4. Przekrój skrzynkowy zastępujący prostokątny przekrój pełny na skręcanie.

5.5.2. Elementy sprężone.

Nośność elementów sprężonych na skręcanie należy sprawdzać z warunku

|σ_g|  R_bz

(48)

Jeżeli wartość głównych naprężeń rozciągających |σ_g| > R_bz, nośność elementów sprężonych na skręcanie należy sprawdzać wg 5.5.1.

Nośność sprężonego słupa o przekroju dwugałęziowym należy sprawdzać z warunków (39) i (40) przyjmując _t obliczone wg wzoru

(49)

w którym:

_p - współczynnik uwzględniający wpływ ograniczenia deplanacji przekroju przewiązki na jej sztywność na skręcanie, obliczany wg wzoru

(50)

gdzie d, h - wg rys. 3.

C_g = G_b k_s (2b) (2a)³

przy czym współczynnik k_s należy przyjmować wg tabl. 5.

Tablica 5. Wartości współczynnika k_s

b/a	1,0	1,5	2,0	3,0	4,0	10
kr	0,141	0,196	0,229	0,263	0,281	0,312

Nośność pojedynczej gałęzi na skręcanie należy określać wg wzoru

(51)

a nośność gałęzi na ścinanie wg wzoru

(52)

5.6. Ściskanie

5.6.1. Zasady ogólne.

Nośność słupów żelbetowych i sprężonych na ściskanie należy sprawdzać wg PN-84/B-03264.

Elementy o przekroju symetrycznym względem dwóch osi wzajemnie prostopadłych, podlegające równoczesnemu działaniu siły podłużnej i momentów zginających działających w płaszczyźnie obu osi symetrii przekroju, należy obliczać jako elementy podlegające dwukierunkowemu ściskaniu mimośrodowemu gdy mimośrody spełniają warunek
(rys. 2), przy czym e_x, e_y - mimośrody siły podłużnej odpowiednio w kierunku osi x i y, względem środka ciężkości przekroju betonowego, z uwzględnieniem wpływu smukłości w odpowiednim kierunku.

Nośność tych elementów należy sprawdzać wg wzorów (20), (21), (22), (25), (26) i (27). We wzorach (22) i (27) w miejsce zera po prawej stronie równania należy podstawić wartość siły podłużnej N.

5.6.2. Wpływ smukłości

na nośność elementów żelbetowych i sprężonych uwzględniać należy przez zwiększenie mimośrodów początkowych e_0x (w kierunku osi x) i e_0y (w kierunku osi y) siły N. Wartość współczynnika  wyrażającego wpływ smukłości należy obliczać niezależnie dla obu kierunków głównych przekroju w zależności od wartości siły krytycznej N_kr w danym kierunku.

Dla elementów o przekroju pierścieniowym wartość e należy określać wg wzoru

(53)

w którym:

(54)

przy czym l₀ - długość obliczeniowa elementów ściskanych

(55)

(56)

Wartość współczynnika ß należy przyjmować:

- dla elementu żelbetowego

(57)

- dla elementu sprężonego

(58)

(59)

5.6.3. Długości obliczeniowe l₀

elementów ściskanych o zmiennej sztywności wyznaczać należy wg zasad mechaniki budowli, jak dla elementów z materiału liniowo-sprężystego.

5.6.4. Słupy żelbetowe o przekroju pierścieniowym.

Nośność słupów o przekroju pierścieniowym (rys. 5) należy sprawdzać z warunku

(60)

w którym:

k_a - wg wzoru (8),

z_a - wg wzoru (9).

Położenie osi obojętnej należy określać wg wzoru

(61)

Jeżeli _k < 0,15, z warunku (60) należy przyjąć:

k_a = 0,75

z_a = 0,4r_a

a _k określać wg wzoru

(62)

Jeżeli _k > _{k max}, należy określać _k wg wzoru

(63)

Rys. 5. Schemat do obliczania nośności ściskanego przekroju pierścieniowego

5.6.5. Słupy sprężone o przekroju pierścieniowym.

Nośność słupów o przekroju pierścieniowym należy sprawdzać z warunku

(64)

w którym:

k_v - wg wzoru (14),

z_v - wg wzoru (16).

Położenie osi obojętnej należy określać wg wzoru

(65)

w którym A_a - wg wzoru (16).

Jeżeli _k < 0,15, to w warunku (64) należy przyjąć:

k_v = 0,75A_a

z_v = 0,4r_v

a _k określać wg wzoru

(66)

Jeżeli _k >  _{k max} to _k należy określać wg wzoru

(67)

5.7. Skręcanie ze zginaniem.

Przy projektowaniu jednocześnie skręcanych i zginanych elementów żelbetowych i sprężonych przyjęto następujące postanowienia:

a) elementy żelbetowe i sprężone mogą być projektowane oddzielnie na moment zginający i na skręcanie, dodając zbrojenie potrzebne na skręcanie do zbrojenia potrzebnego na moment zginający,

b) stopień całkowitego rozciąganego zbrojenia podłużnego nie może być większy od granicznego stopnia zbrojenia dla czystego zginania,

c) przy stosunku
i stopniu zbrojenia podłużnego zbliżonym do granicznego należy sprawdzać nośność na jednoczesne skręcanie ze zginaniem wg zasad podanych w załączniku 2.

6. ZARYSOWANIE

6.1. Pojawienie się rys prostopadłych i ukośnych do osi elementu sprężonego.

Możliwość pojawienia się rys prostopadłych i ukośnych do osi elementu o przekroju prostokątnym i dwuteowym należy sprawdzać wg PN-84/B-03264. Dla przekroju pierścieniowego należy przyjmować

(68)

6.2. Rozwarcie rys prostopadłych.

Szerokość rozwarcia rys a_f prostopadłych do osi elementu należy sprawdzać wg PN-84/B-03264. Szerokość rozwarcia rys w zginanych elementach o przekroju pierścieniowym należy określać wg wzoru

(69)

w którym:

(70)

(71)

M_fp = W_fp R_bzk

(72)

W_fp = γ ^. W_0p

(73)

(74)

k_f - należy przyjmować wg PN-84/B-03264, załącznik 4.

Parametr  określający położenie osi obojętnej należy określać wg wzoru

µn = tg  - 

(75)

w którym

(76)

Odległość między rysami l_f należy określać wg wzoru

l_f = k_l n d_l _f

(77)

w którym:

(78)

(79)

_f - należy przyjmować wg PN-84/B-03264, załącznik 4.

6.3. Rozwarcie rys ukośnych.

Szerokość rozwarcia rys ukośnych w elementach zginanych o przekroju pierścieniowym należy określać wg załącznika 3 do niniejszej normy, natomiast w elementach o innych przekrojach wg PN-84/B-03264, załącznik 4.

7. UGIĘCIA

7.1. Zasady ogólne.

Przy obliczaniu ugięcia długość elementu dzieli się na odcinki l_x o stałej krzywiźnie i sztywności.

Ugięcie w środku długości każdego odcinka oblicza się jako moment zginający od zastępczego obciążenia, którego wykres obliczeniowo odpowiada wykresowi krzywizny 1/ρ_x.

Ugięcie f oblicza się wg wzoru

(80)

w którym:

1/ρ_x - krzywizna osi odkształconej stała na długości obliczeniowego odcinka l_x,

n - liczba obliczeniowych odcinków,

x_i - odległość od podpory do środka odcinka i.

7.2. Elementy żelbetowe.

Krzywiznę osi odkształconej i sztywność na zginanie w przedziałach każdego odcinka elementów o przekroju prostokątnym, teowym i dwuteowym pracujących w fazie II należy obliczać wg PN-84/B-03264, załącznik 5. Krzywiznę i sztywność na zginanie w przedziałach każdego odcinka elementów o przekroju pierścieniowym należy obliczać wg wzoru

(81)

w którym:

(82)

_a, v - współczynniki wg PN-84/B-03264, załącznik 5.

Parametr  określający położenie osi obojętnej należy obliczać wg wzoru (75).

7.3. Elementy sprężone.

Krzywiznę osi odkształconej i sztywność na zginanie w przedziałach każdego odcinka elementu pracującego w fazie I należy określać wg wzoru

(83)

Dla przekroju pierścieniowego sztywność B należy obliczać wg wzoru

(84)

8. ZALECENIA PROJEKTOWE

8.1. Słupy pojedyncze

stosuje się głównie jako słupy przelotowe, a po wzmocnieniu odciągami, również jako odporowe i odporowo-narożne.

Schematem statycznym słupa pojedynczego jest wspornik zamocowany w gruncie lub bloku fundamentowym z dodatkową podporą sprężystą w miejscu zamocowania odciągu.

Położenie przekroju utwierdzenia zależy od sposobu posadowienia słupa. Przy osadzeniu słupa bezpośrednio w gruncie przekrój utwierdzenia należy przyjmować w połowie głębokości posadowienia.

Przy osadzeniu konstrukcji w fundamencie blokowym przekrój utwierdzenia należy przyjmować na poziomie górnej powierzchni fundamentu, a w przypadku fundamentu kielichowego na ¹/₃ głębokości kielicha (od góry).

Słup pojedynczy z odciągami, spełniający rolę słupa narożnego odporowego lub odporowo-narożnego podlega złożonemu stanowi obciążeń. W zależności od układu obciążeń normalnych lub zakłóceniowych słup może pracować na dwukierunkowe zginanie lub ściskanie mimośrodowe, zginanie ze skręcaniem lub ściskanie mimośrodowe ze skręcaniem.

W słupie o przekroju dwugałęziowym samo skręcanie wywołuje złożony stan naprężeń: gałęzie pracują na jednoczesne skręcanie, ścinanie i zginanie natomiast przewiązki głównie na skręcanie.

8.2. Słupy bliźniacze

utworzone przez zespolenie dwóch żerdzi składowych mogą być stosowane jako przelotowe lub odporowe.

Obliczenia statyczne nie różnią się zasadniczo od obliczeń słupa pojedynczego. Łączniki wymiaruje się na ścianie w płaszczyźnie zespolenia.

8.3. Słupy portalowe i rozkraczne

stosuje się głównie jako odporowe, odporowo-narożne i krańcowe. Słup portalowy składa się z dwóch żerdzi osadzonych w gruncie lub zamocowanych w fundamencie, poprzecznika połączonego z żerdziami w sposób sztywny lub przegubowy oraz ewentualnie odciągów. Słup rozkraczny składa się z pochylonych ku sobie żerdzi połączonych w sposób sztywny lub przegubowy głowicą żelbetową lub stalową.

Po wyznaczeniu sił wewnętrznych i sporządzeniu sumarycznych wykresów momentów zginających, momentów skręcających, sił podłużnych i poprzecznych należy wymiarować żerdzie jako oddzielne wsporniki, a poprzeczniki jak belkę dwuwspornikową, jednoprzęsłową.

8.4. Konstrukcja.

Żerdź słupa może być wykonana z żelbetu lub betonu sprężonego, poprzeczniki natomiast z żelbetu, betonu sprężonego lub stali. Słupy narażone na skręcanie powinny mieć przekrój zamknięty o stosunku boków h/b zbliżonym do jedności. Grubość ścianek w słupach o przekroju złożonym powinna wynosić:

w przypadku słupów wykonywanych na budowie - co najmniej 0,06 m,

w przypadku konstrukcji prefabrykowanych - co najmniej 0,05 m.

Zbrojenie słupa powinno tworzyć sztywny, przestrzenny szkielet złożony z prętów podłużnych oraz uzwojenia lub strzemion.

Wymagana grubość otuliny powinna być zagwarantowana przez stosowanie podkładek dystansowych.

W elementach o przekroju pierścieniowym co najmniej 6 prętów należy doprowadzić do wierzchołka, natomiast w elementach o innych przekrojach co najmniej 4 pręty. Liczbę prętów podłużnych należy dostosować do wykresu momentów zginających i skręcających.

W elementach o przekroju pierścieniowym, w jednym przekroju należy kończyć nie więcej niż 3 pręty o rozstawie co najmniej 120°.

W słupach o innym przekroju należy kończyć nie więcej niż 2 pręty przy zachowaniu warunku symetrii. Rozstaw zbrojenia poprzecznego, tj. strzemion lub spirali nie może być większy niż ¹/₃ h i nie większy niż 0,30 m. W elementach o przekroju dwugałęziowym rozstaw zbrojenia poprzecznego w gałęziach powinien być nie większy niż mniejszy wymiar przekroju poprzecznego gałęzi.

Na końcach elementu oraz w miejscu kończenia prętów podłużnych należy rozstaw strzemion zmniejszyć o połowę na długości 30 d (d - średnica prętów podłużnych).

Elementy skręcane, ze względu na zmianę znaku momentu skręcającego, należy zbroić strzemionami lub dwukierunkowym zbrojeniem spiralnym.

8.5. Fundamenty.

Obliczenia stateczności podłoża obciążonego fundamentem słupa należy przeprowadzać wg PN-80/B-03322.

Obliczenia konstrukcji fundamentów należy wykonać wg PN-69/B-03000, PN-84/B-03264 oraz PN-75/E-05100.

9. WYMAGANIA I ZALECENIA DOTYCZĄCE ZBROJENIA

9.1. Wymagania i zalecenia ogólne

dotyczące zbrojenia należy przyjmować wg PN-84/B-03264.

9.2. Łączenie prętów.

Zbrojenie w żerdziach powinno składać się z prętów o nieprzerwanej długości. Gdy warunek ten nie może być spełniony, odcinki prętów powinny być łączone za pomocą zgrzewania elektrycznego doczołowo.

Połączenia zgrzewane elektrycznie doczołowo można wykonywać z odcinków prętów o średnicy d ≥ 10 mm ze stali klasy A-0, A-I i A-II. Doczołowo mogą być zgrzewane odcinki prętów tego samego gatunku stali.

W elementach zbrojonych stalą A-III strzemiona należy łączyć z prętami podłużnymi drutem wiązałkowym.

9.3. Wykorzystanie zbrojenia jako uziemienia.

W przypadku wykorzystania zbrojenia do uziemienia należy pręty zbrojenia głównego połączyć ze sobą za pomocą przyspawanych strzemion oraz przewidzieć ocynkowane wpusty służące do przyłączenia uziomu i uziemianych elementów.

Jako uziemienie słupów można wykorzystać stal klasy od A-0 do A-III. Zbrojenia sprężającego nie należy wykorzystywać jako uziemienia słupów.

10. OBCIĄŻENIA PRÓBNE

10.1. Stosowanie obciążenia próbnego.

Każdy typ słupa prefabrykowanego przeznaczony do masowego stosowania należy poddać próbom sprężystości i na zniszczenie. Próby słupów mogą być prowadzone w położeniu poziomym lub pionowym, przy czym słup powinien być sztywno zamocowany w nieprzesuwnym fundamencie. Obciążenie próbne należy przeprowadzić co najmniej na dwóch jednakowych słupach po upływie 28 dni od daty ich wyprodukowania zgodnie z PN-73/B-06281.

10.2. Próba sprężystości.

W przypadku słupa sprężonego, po poddaniu go pełnemu obciążeniu charakterystycznemu i pozostawieniu pod obciążeniem przez 10 min należy zmierzyć jego strzałkę ugięcia. Następnie należy zwiększyć obciążenie do pojawienia się pierwszych rys, zmierzyć ugięcie maksymalne i rozwartość rys, a potem słup odciążyć i zmierzyć ugięcie trwałe.

Wyniki należy uznać za pozytywne, jeżeli ugięcie trwałe nie przekracza 10% ugięcia maksymalnego i jednocześnie nie wystąpi zarysowanie oraz przekroczenie ugięcia dopuszczalnego pod obciążeniem charakterystycznym.

W przypadku słupa żelbetowego, po poddaniu go pełnemu obciążeniu charakterystycznemu i pozostawieniu pod obciążeniem przez 10 min, należy zmierzyć strzałkę ugięcia i rozwartość rys. Następnie należy zwiększyć obciążenie o 30%, po upływie 2 min zmierzyć ugięcie maksymalne i słup odciążyć. Po upływie 15 min od chwili odciążenia należy zmierzyć ugięcie trwałe.

Wynik należy uznać za pozytywny, jeżeli ugięcie trwałe nie przekracza 10% ugięcia maksymalnego i jednocześnie ugięcie i rozwartość rys pod obciążeniem charakterystycznym nie przekracza wartości dopuszczalnej.

10.3. Próba do zniszczenia.

Po przeprowadzeniu próby sprężystości należy słup stopniowo obciążyć aż do zniszczenia.

Wynik należy uznać za pozytywny, jeżeli rzeczywista nośność będzie co najmniej równa nośności obliczeniowej dla średniej wytrzymałości betonu i zbrojenia.

W przypadku słupa sprężonego, obciążenie niszczące powinno być co najmniej o 15% wyższe od stwierdzonego obciążenia rysującego, a jego ugięcie przed zniszczeniem powinno być co najmniej dwukrotnie większe niż ugięcie do chwili pojawienia się pierwszych rys.

10.4. Badania materiałów.

Jednocześnie z badaniami kontrolnymi słupów należy przeprowadzić badania betonu i stali zbrojeniowej.

Badania betonu należy przeprowadzać zgodnie z PN-75/B-06250, a stali wg PN-82/H-93215.

KONIEC

Informacje dodatkowe

ZAŁĄCZNIK 1

ŚCINANIE

1. Elementy żelbetowe o przekroju dwugałęziowym obciążone w płaszczyźnie przecinającej gałęzie przekroju (rysunek) powinny spełniać warunek

(Z1-1)

Zbrojenie poprzeczne w przewiązkach należy wymiarować na umowną siłę rozwarstwiającą obliczaną wg wzoru

(Z1-2)

Umowna siła rozwarstwiająca powinna spełniać warunek

T  T_sb = γ_f0 σ_ps n_s F_s

(Z1-3)

w którym:

n_s - liczba strzemion na odcinku d,

γ_f0 - średni współczynnik obciążenia; γ_f0  1,2,

σ_ps - zastępcze naprężenie w strzemionach wg PN-84/B-03264.

Zbrojenie poprzeczne w gałęziach należy konstruować zgodnie z p. 8.4 i 9.

2. Elementy żelbetowe o przekroju pierścieniowym powinny spełniać warunek (29), w którym należy przyjąć

b = 2t

(Z1-4)

h₀ = 0,6 (r_a + r)

(Z1-5)

Schemat do obliczania nośności przekroju dwugałęziowego na ścinanie

Nośność przekrojów ukośnych należy sprawdzać wg warunków (33) i (34), w których

(Z1-6)

przy czym:

(Z1-7)

ß_s - współczynnik wg PN-84/B-03264.

ZAŁĄCZNIK 2

SKRĘCANIE ZE ZGINANIEM

1. Elementy żelbetowe o przekroju prostokątnym. W przypadku gdy M_t  0,5 Q b, element należy sprawdzać w przekroju ukośnym na działanie siły poprzecznej

(Z2-1)

W przypadku gdy M_t > 0,5 Q b, nośność na skręcanie ze zginaniem należy sprawdzać wg warunku

(Z2-2)

w którym:

(Z2-3)

(Z2-4)

F_a - przekrój zbrojenia podłużnego przy krawędzi rozciąganej,

s - rozstaw strzemion,

c - długość rzutu osi obojętnej na oś podłużną elementu,

M'_t = M_t - dla schematu zniszczenia 1 i 3 wg rysunku,

M'_t = M_t + 0,5 Q h - dla schematu zniszczenia 2 wg rys. Z2,

M_t - moment zginający; dla schematu zniszczenia 1 przyjmować należy ze znakiem “+”, dla schematu 2, M = 0 i dla schematu 3 ze znakiem “-”.

Wysokość strefy ściskanej określać należy wg wzoru

R_a F_a = R_b ^. b ^. x

(Z2-5)

Sprawdzenie nośności należy przeprowadzić dla trzech możliwych schematów zniszczenia (rysunek). Stosunek między poprzecznym i podłużnym zbrojeniem powinien spełniać warunek

ß_{a min}  ß_a  ß_{a max}

(Z2-6)

w którym:

(Z2-7)

Wartość ß_{a min} i ß_{a max} należy przyjmować

- dla schematu zniszczenia 1

(Z2-8)

(Z2-9)

- dla schematu zniszczenia 2 i 3

ß_{a min} = 0,5

ß_{a max} = 1,5

Jeżeli ß_a < ß_{a min}, przyjmować należy ß_a = ß_{a min}, a wartość r_a F_a należy przemnożyć przez ß_a/ß_{a min}; jeżeli ß_a > ß_{a max}, to należy przyjąć ß_a = ß_{a max}.

Schematy położenia ściskanej strefy przestrzennego przekroju przy zginaniu w płaszczyźnie I-I.

Długość rzutu osi obojętnej na oś podłużną elementu należy obliczać wg wzorów:

- dla schematu 1 i 3

(Z2-10)

i przyjmować nie więcej niż

C_{l max} = 2h + b

(Z2-11)

- dla schematu 2

(Z2-12)

i przyjmować nie więcej niż

C_{2 max} = 2h + b

(Z2-13)

w których:

F_a1, F_a2 - pole przekroju zbrojenia podłużnego przy krawędzi rozciąganej odpowiednio dla schematu 1 i 2,

f_s1, f_s2 - pole przekroju jednej gałęzi strzemienia rozmieszczonego wzdłuż krawędzi rozciąganej dla schematu 1 i 2,

s₁, s₂ - rozstaw strzemion wzdłuż krawędzi rozciąganej dla schematu 1 i 2.

2. Elementy żelbetowe o przekroju pierścieniowym. Nośność na skręcanie ze zginaniem należy sprawdzać z warunku

M_t   R_a F_a r

(Z2-14)

Położenie osi obojętnej określone wartością kąta _k = / należy wyznaczać wg wzoru

(Z2-15)

W warunku (Z2-14) i (Z2-15) przyjęto oznaczenia:

(Z2-16)

(Z2-17)

(Z2-18)

(Z2-19)

(Z2-20)

(Z2-21)

(Z2-22)

(Z2-23)

Trzy niewiadome _k, ß,  związane zależnościami (Z2-15), (Z2-22) i (Z2-23) można obliczać metodą kolejnych przybliżeń, zakładając w pierwszym przybliżeniu _k = 0,15.

3. Elementy sprężone. Elementy sprężone o przekroju prostokątnym i pierścieniowym należy sprawdzać jak elementy żelbetowe wg p. 1 lub 2 niniejszego załącznika, przyjmując naprężenia w zbrojeniu rozciąganym R_v0 i w zbrojeniu ściskanym σ_vc = 400 - σ_v, przy czym σ_vc i σ_v należy wyrażać w MPa.

ZAŁĄCZNIK 3

ROZWARCIE RYS UKOŚNYCH W ELEMENTACH O PRZEKROJU PIERŚCIENIOWYM

Szerokość rozwarcia rys ukośnych w zginanych elementach o przekroju pierścieniowym należy obliczać wg wzoru

(Z3-1)

w którym:

(Z3-2)

(Z3-3)

(Z3-4)

_f - współczynnik równy 1,0 dla prętów gładkich i 0,7 dla prętów żebrowanych.

INFORMACJE DODATKOWE

1. Instytucja opracowująca normę

- Instytut Energetyki, Warszawa.

2. Istotne zmiany w stosunku do PN-62/B-03265 i PN-62/B-03321

a) wprowadzono metodę stanów granicznych nośności i użytkowania,

b) podano zasady obliczania elementów o przekroju pierścieniowym na zginanie i ściskanie mimośrodowe oraz elementów o przekroju dwugałęziowym na skręcanie,

c) podano zasady obliczania elementów o przekroju prostokątnym na zginanie ukośne,

d) podano zasady obliczania nośności elementów o przekroju prostokątnym i pierścieniowym na jednoczesne skręcanie ze zginaniem,

e) uściślono i rozszerzono wymagania konstrukcyjne w zakresie projektowania,

f) określono wymagania dla przeprowadzenia prób wytrzymałościowych słupów,

g) wprowadzono legalne jednostki miar.

3. Normy związane

PN-69/B-03000 Projekty budowlane. Obliczenia statyczne

PN-84/B-03264 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie

PN-80/B-03322 Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Fundamenty konstrukcji wsporczych. Obliczenia statyczne i projektowanie

PN-75/B-06250 Beton zwykły

PN-73/B-06281 Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody badań wytrzymałościowych

PN-75/E-05100 Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie i budowa

PN-82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu

4. Normy zagraniczne

Czechosłowacja ČSN 732001 - 1970 Projektováni betonovych staveb

Francja NFC 67-200-1981 Supports pour lignes aeriennes. Poteaux en beton arme. Specifications.

ZSRR (...)

5. Autorzy projektu normy

dr inż. Alfred Szczygielski - Instytut Techniki Budowlanej

współpraca:

doc. dr hab. inż. Leonard Runkiewicz - Instytut Techniki Budowlanej

mgr inż. Stanisław Zakrzewski - Instytut Techniki Budowlanej

mgr inż. R. Jerzy Miranowski - BSiPE Energoprojekt, Poznań

6. Wydanie 2

- stan aktualny: styczeń 1989 - bez zmian.

 

 

1) Do czasu znowelizowania PN-75/E-05100 podane w niej obciążenia należy traktować jako obciążenia charakterystyczne.

---