PLAN PRACY

1. Charakterystyka dziennika......................................................3

2. Opis gazety............................................................................5

3. Dystrybucja............................................................................7

3. 1. Cel dystrybucji.........................................................7

3. 2. Kanały dystrybucji....................................................9

3. 3. Elementy dystrybucji...............................................12

3. 3. 1. Transport...................................................12

3. 3. 2. Gospodarka zapasami................................13

3. 3. 3. Magazynowanie.........................................13

3. 3. 4. Obsługa zamówień.....................................13

3. 3. 5. Odpowiedzialność organizacyjna

za dystrybucję...........................................13

4. Poszukiwanie informacji.......................................................14

5. Zasięg dystrybucji.................................................................15

6. Analiza SWOT dystrybucji...................................................16

7. Analiza klientów pisma.........................................................18

7. 1. Sposób nabywania pisma........................................18

7. 2. Struktura czytelników wg wybranych cech

demospołecznych....................................................21

7. 3. Poczytność pisma w wybranych kategoriach

demograficzno-społecznych ...................................25

7. 4. Poczytność dziennika w wybranych grupach

statusowych............................................................29

7. 5. Czytelnictwo innych pism i magazynów

przez nabywców „Gazety Współczesnej”................32

8. Podsumowanie......................................................................34

WSTĘP

Celem pracy jest opisanie procesu dystrybucji prasy na przykładzie „Gazety Współczesnej” i przedstawienie rynku prasowego w regionie Polski Północno - Wschodniej. W pracy przedstawiliśmy analizę dystrybucji „Gazety Współczesnej”. Analiza ta dotyczy dystrybucji informacji, jak i dystrybucji dziennika jako wyjściowego produktu. Zamieściliśmy też dane dotyczące pozycji „Gazety Współczesnej” na regionalnym rynku wydawniczym oraz poddaliśmy badaniom docelową grupę odbiorców pisma.

Pracę oparliśmy na wynikach badań Białostockiego Regionu Wydawniczego przeprowadzonych w listopadzie 1996 roku przez Ośrodek Badań Prasoznawczych Uniwersytetu Jagiellońskiego.

1. CHARAKTERYSTYKA DZIENNIKA

Regionalny dziennik informacyjno - publicystyczny ukazujący się od 1952 roku. Od roku 1975 pod tytułem Gazeta Współczesna. Kolportowany jest na terenie Polski północno-wschodniej (w województwach: białostockim, łomżyńskim i suwalskim).

Od 1994 roku wydawcą Gazety Współczesnej jest spółka polsko-norweska „Kresy BO”. Wydawnictwo jest członkiem Unii Wydawców Prasy i Związku Kontroli Dystrybucji Prasy. Gazeta Współczesna jest niekwestionowanym liderem rynku czytelniczego i ogłoszeniowego Polski północno - wschodniej. Potwierdzają to badania czytelnicze realizowane przez wyspecjalizowane firmy ( również ostatnie badania SMG/KRC oraz Ośrodka Badań Prasoznawczych Uniwersytetu Jagiellońskiego).

Gazeta Współczesna współpracuje z wieloma agencjami z całej Polski - jest głównym, lokalnym nośnikiem prasowym ogólnopolskich kampanii reklamowych.

Na łamach gazety ukazują się kolumny redagowane przy współudziale Izby Przemysłowo - Handlowej w Białymstoku, lokalnych organów samorządowych.

DANE TECHNICZNE, NAKŁADY

Druk offsetowy.

Format strony: A3, wysokość zadruku 375mm, szerokość 276 mm, liczba szpalt 5, szerokość szpalty 52 mm

Objętość: 20-23 strony, wydania świąteczne i okazjonalne do 60 stron.

Nakład: wydania codzienne 22.000-27.000

wydania magazynowe 50.000-70.000

Prenumerata: 4000 egz., w tym ponad 2000 trafia do firm i przedsiębiorstw.

2. OPIS GAZETY

Opisywanym produktem jest „Gazeta Współczesna”. Ukazuje się ona codziennie w godzinach rannych oprócz niedziel. Miesięcznie liczba wydań pisma uzależniona jest od liczby dni roboczych i dni wolnych od pracy przypadających w danym miesiącu. Jest to liczba wydań nie mniejsza niż 19, ale nie większa niż 23 razy w miesiącu. Największy nakład pismo osiąga w wydaniu magazynowym (wydanie piątkowe). Jest to ponad dwukrotnie większy nakład niż w pozostałe dni tygodnia. Średni nakład jednorazowy oscyluje pomiędzy 27,5-28 tysięcy egzemplarzy tygodniowo.

Gazeta ta jest najpopularniejszym dziennikiem w regionie północno-wschodnim. Siedziba jej znajduje się w Białymstoku, jednak zasięgiem obejmuje ona trzy województwa: białostockie, łomżyńskie i suwalskie. Tematyka obejmuje sprawy bieżące w Polsce oraz w regionie północno-wschodnim. Gazeta składa się z 20-32 stron formatu A3. Kilka pierwszych stron zajmują aktualności z kraju i regionu, kolejne dotyczą informacji z województwa białostockiego. Gazeta ta zawiera również wiadomości kulturalne, o tym co się dzieje w kinach, teatrach, jakie odbywają się koncerty lub inne tego typu imprezy. Strony końcowe gazety zajmują ogłoszenia oraz informator telewizyjny, radiowy, a także informacja gdzie należy się zgłosić w danym dniu w razie wypadku. Strona ostatnia zawiera wiadomości sportowe. „Gazeta Współczesna” posiada swoje wkładki tematyczne ( inne każdego dnia ) i tak np. w każdy poniedziałek ukazuje się „AUTO GAZETA”, zawiera ona ceny giełdowe pojazdów, nowinki z salonów i targów samochodowych oraz testy aut wchodzących na rynek. „ DOM I WNĘTRZE”- jest to wtorkowy dodatek budowlany, poświęcony najnowszym trendom. W tym dodatku występują prezentacje materiałów budowlanych, artykułów wyposażenia wnętrz i sprzętu gospodarstwa domowego. W środowym wydaniu wkładka „INFO-BIZNES” - jest to informator gospodarczy zawierający informacje o rynku i gospodarce, relacje z Giełdy Papierów Wartościowych oraz aktualne oferty banków dotyczące kredytów, rabatów, wkładów dewizowych. „PRACA” jest czwartkową wkładką zawierającą informacje, wskazówki dla osób poszukujących pracy, oferty zatrudnienia, omówienie przepisów prawa pracy. Czwartek to również dzień, w którym ukazują się okazjonalne wkładki tematyczne: „TURYSTYKA”, „DO SZKOŁY”, „AGRO RYNEK”, „ ZDROWIE”, „WAKACJE”, „KREDYTY MIESZKANIOWE” oraz informatory targowe poświęcone aktualnie odbywającym się imprezom wystawienniczym.

Według danych z listopada 1996 roku, najbardziej interesującymi i poczytnymi tematami są przede wszystkim wiadomości ze świata, działalność władz państwowych oraz program radiowo telewizyjny. Do tematów najmniej interesujących należą horoskopy i psychozabawy, kursy walut, notowania giełdowe i wszelkie dane na ten temat. „Gazeta Współczesna” zawiera również wiele reklam. Największą popularnością cieszą się preparaty lecznicze, lekarstwa oraz samochody i sprzęt motoryzacyjny. „Gazeta Współczesna” jest według danych z listopada 1996 roku, najczęściej czytaną gazetą w trzech województwach regionu północno-wschodniego.

3. DYSTRYBUCJA

1. Cel dystrybucji

Dystrybucja jest to zorientowana na osiąganie zysku działalność obejmująca planowanie, realizację i kontrolę fizycznego przepływu materiałów i finalnych produktów z miejsca pochodzenia (produkcji) do miejsca ich zbycia. Celem dystrybucji jest zarządzanie łańcuchami dostaw, czyli przepływami wartości od dostawców do ostatecznych użytkowników. Można to przedstawić następująco:

Potocznie uważa się, że podstawowym celem dystrybucji jest dostarczanie odpowiednich towarów w odpowiednie miejsce, w odpowiednim czasie i po najniższym koszcie. Jednak jest to tylko częściowa prawda, nie ma bowiem takiego systemu dystrybucji, który potrafiłby jednocześnie maksymalizować poziom usług i minimalizować koszty. Rozszerzenie usług wymaga zwiększenia liczby magazynów, dobrego transportu, rozbudowanego systemu realizacji zamówień, a wszystko to ponosi koszty. Niskie koszty dystrybucji to tani transport i niewielka ilość towaru w zapasie i nieliczne magazyny. Punktem wyjścia dla określenia systemu dystrybucji towarów powinna być odpowiedź na następujące pytanie: czego oczekuje klient i co oferuje konkurencja. Klient zwykle zainteresowany jest dostawą towaru na czas oraz gwarancją towaru podczas transportu. Firmy muszą bardzo dokładnie poznać potrzeby swoich klientów oraz muszą brać pod uwagę standard usług świadczonych przez konkurencję i być w stanie oferować usługi przynajmniej na tym samym poziomie pamiętając, iż celem działania jest maksymalizacja zysków, a nie sprzedaży. Firmy muszą poznać sposoby działania swoich klientów, tak aby właściwie planować własne posunięcia.

Po ustaleniu celów dystrybucji, firma jest gotowa do zaprojektowania systemu dystrybucji, który pozwoli osiągnąć założone cele przy minimalnych kosztach. W każdym możliwym systemie całkowite koszty dystrybucji wyrażone są wzorem:

D=T+FW+VW+S

gdzie:

D - całkowity koszt dystrybucji

T - całkowity koszt transportu

FW - całkowity stały koszt magazynowania

VW - całkowity zmienny koszt magazynowania

S - całkowity koszt straconego wolumenu sprzedaży, spowodowany średnim opóźnieniem w dostawie towarów

W przypadku „Gazety Współczesnej” jako produktu finalnego można mówić o dwóch typach dystrybucji:

• dystrybucja pierwotna - jest to przepływ materiałów, informacji od informatora do redakcji gazety

• dystrybucja wtórna - związana jest z dostarczeniem produktu finalnego do odbiorcy (w tym przypadku drukarnia - kiosk lub stoisko z prasą)

Celem dystrybucji jest doprowadzanie pisma od drukarni do miejsca sprzedaży, gdzie oferowane jest ono ostatecznym nabywcom. Dystrybucja „Gazety Współczesnej” prowadzona jest za pośrednictwem kanałów dystrybucji. Są to firmy kurierskie i przewozowe oraz indywidualni odbiorcy i sprzedawcy uliczni.

Dystrybucja jest prowadzona wielotorową, są 4 główne kanały dystrybucji, lecz funkcjonują one w odmienny sposób przez co nie stanowią między sobą konkurencji w rozprowadzaniu „Gazety Współczesnej”. Poczta Polska obsługuje prenumeratę, Ruch rozprowadza dziennik w sieci własnych kiosków. Goniec Podlaski dostarcza prasę do sklepów, marketów a także sprzedawcom detalicznym.

2. Kanały

„Gazeta Współczesna” jest rozprowadzana przez 4 kanały dystrybucji:

1. Ruch

2. Goniec Podlaski

3. Poczta Polska

4. Odbiorcy indywidualni

1. 1995 rok

POCZTA POLSKA 10%

GONIEC PODLASKI 18,6%

RUCH 71%

2. 1996 rok

POCZTA POLSKA 10%

GONIEC PODLASKI 21%

RUCH 67%

3) 1997rok

ODBIORCY INDYWIDUALNI 1%

POCZTA POLSKA 19%

GONIEC PODLASKI 20%

RUCH 60%

Rys. 1-3. Procentowy udział poszczególnych kanałów dystrybucji w sprzedaży „Gazety Współczesnej” w latach 1995-1997.

4) 1995 rok

5) 1996 rok

6. 1997 rok

Rys. 4 - 6. Ilość rozprowadzonej „Gazety Współczesnej” poszczególne kanały dystrybucji w latach 1995-1997.

Podstawowe punkty treści umów między „Gazetą Współczesną” a poszczególnymi dystrybutorami:

5. teren kolportażu

3) harmonogram odbioru

1. składanie zamówień na nakład (ilość)

7) rabat za kolportaż

2) miejsce odbioru nakładu

4) sprawdzanie jakościowe i ilościowe

6) formy płatności

8) kary

3. 3. Elementy dystrybucji

3. 3.1. Transport

Transport - wybór środków transportu ma znaczny wpływ na cenę produktów, terminową dostawę do odbiorcy oraz na stan towarów po przetransportowaniu. Wszystko to zaś decyduje o zadowoleniu klientów. W przypadku „Gazety Współczesnej” dostawy z drukarni do punktów sprzedaży odbywają się za pomocą samochodów typu „pick-up”, furgonetek oraz przy większych dostawach nawet za pomocą samochodów ciężarowych. Czas transportu jest różny w zależności od miejsca przeznaczenia. Na terenie Białegostoku, po odebraniu z drukarni, produkt trafia do punktu sprzedaży po 1-3 godzinach, natomiast na terenie regionu czas transportu się stosunkowo wydłuża do 3-4 godzin. Jest to cykl powtarzający się codziennie rano oprócz niedziel. Ten środek transportu jest z reguły niezawodny, chyba że nastąpi drobna usterka, która jest natychmiast naprawiana. Ten środek transportu jest dobry jeszcze pod tym względem, że dociera do najmniejszych i najdalej położonych miejscowości. Poza tym jest to środek ogólnie dostępny i chyba najbardziej rozpowszechniony.

3. 3. 2. Gospodarka zapasami

W przypadku „Gazety Współczesnej” nie prowadzi się gospodarki zapasami, gdyż następnego dnia wydanie jest nieważne. Nie prowadzi się też sprzedaży zniżkowej gazet przeterminowanych, gdyż to spowodowałoby spadek bieżącego. Numery archiwalne można jednak nabyć w redakcji ”Gazety Współczesnej”, lecz za pełną opłatą.

3. 3. 3. Magazynowanie

Redakcja nie przewiduje magazynowania swoich produktów. Po wydrukowaniu po prasę od razu zgłasza się firma kurierska zajmująca się przewozem z drukarni do punktów sprzedaży.

3. 3. 4. Obsługa zamówień (cykl zamówienie-płatność)

Placówki rozprowadzając prasę składają telefoniczne zamówienie na odpowiednią liczbę gazet, po czym prasa ta jest dostarczona przez firmę kurierską do punktów sprzedaży. Płatność następuje przelewem pieniędzy na konto redakcji „Gazety Współczesnej”. W przypadku prenumeraty cykl zamawiania i płatności jest identyczny.

3. 3. 5. Odpowiedzialność organizacyjna za dystrybucję

Za dystrybucję odpowiedzialny jest kolporter, który rozlicza się ze zwrotów i sprzedanych egzemplarzy pisma z redakcją „Gazety Współczesnej”. Dystrybutor odpowiada również za wszelkie opóźnienia w dostawie prasy, wynikłe z przyczyn zależnych od dystrybutora. Za nieterminową dostawę przewidziane są kary pieniężne.

Redakcja odpowiada za terminowy wydruk gazety i w przypadku opóźnień z ich winy, sami ponoszą dodatkowe koszty za dostarczenie gazety do punktów sprzedaży.

W redakcji „Gazety Współczesnej” istnieje komórka organizacyjna kontrolująca przebieg dystrybucji.

4. POZYSKIWANIE INFORMACJI

„Gazeta Współczesna” jest dziennikiem regionalnym. Zadaniem jej jest dostarczenie czytelnikom informacji, których celem jest zaspokojenie potrzeby wiedzy czytelników. Dziennik zawiera m.in. aktualne informacje polityczne, gospodarcze, sportowe i kulturalne z regionu i kraju, oraz tzw. „rozmaitości”. Znaczną część gazety zajmują ogłoszenia i reklamy osób prywatnych i przedsiębiorstw.

Zamieszczone w „Gazecie Współczesnej” informacje, reportaże i różnego typu artykuły pochodzą z wielu źródeł. Są one zbierane przede wszystkim w następujący sposób:

• informacje w kraju i zagranicy pochodzą z zakupionego przez redakcję serwisu Polskiej Agencji Prasowej

• redaktorzy poszukują tematów artykułów dzwoniąc na policję, do straży pożarnej, szpitali i pogotowia

• relacjonowane są imprezy i konferencje, o których redakcja zastała powiadomiona przez organizatorów (są to m.in. otwarcia nowej firmy, szkoły, sklepu, przyznawanie przez organizacje odznaczeń i wyróżnień)

• pomysły redaktorom posuwa liczna korespondencja, w której czytelnicy poruszają nurtujące ich problemy

• agencje reklamowe w ramach public relation nadsyłają do redakcji informacje o swoich klientach

Tak pozyskane informacje są odpowiednio redagowane i zapisane na kalkach lub dyskietkach trafiają do drukarni.

5. ZASIĘG DYSTRYBUCJI

Pismo rozpowszechniane jest w trzech województwach Polski północno-wschodniej. Procentowy rozdział nakładu pisma do każdego z województw przedstawia się następująco: woj. białostockie 43,08%; suwalskie 33,47%; łomżyńskie 23,44%. Razem stanowi to 100% nakładu dziennika. Ze względu na miejsce zamieszkania najwięcej gazet jest dostarczanych do dużych miast regionu. Prasa na wsi i w małych miasteczkach pozyskiwana jest w większości przez prenumeratę, dlatego też tu ważnym kanałem dystrybucji jest Poczta Polska i Ruch.

PROMOCJA PISMA

Organizowane przez „Gazetę Współczesną” konkursy: „Gratka I” 25.04.-22.05.1997, „Gratka II” 23.05-19.06.1997 oraz „Wakacyjna Gratka” 20.06-17.07.1997. spowodowały wzrost zainteresowania pisma. Nieznacznie wzrosła sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż w prenumeracie. Na czas konkursu zmniejszyła się liczba zwrotów.

6. ANALIZA SWOT DYSTRYBUCJI „GAZETY WSPÓŁCZESNEJ”

Dystrybucja prowadzona jest czterema kanałami, co zwiększa jej skuteczność i zasięg. Niestety żaden z kanałów dystrybucji nie posiada wyłączności na rozprowadzanie pisma. Powoduje to, iż tymi samymi drogami trafiają na rynek inne, konkurencyjne pozycje. „Gazeta Współczesna” jest tak samo dostępna jak inne dzienniki. Nie ma miejsc i punktów sprzedaży wyłącznie z „Gazetą Współczesną”. Powoduje to, iż pismo jest sprzedawane na tle konkurencji. Wszystkie tytuły wychodzące codziennie trafiają w jednym czasie do punktu sprzedaży. Nie można osiągnąć przewagi pod względem pierwszeństwa dotarcia do nabywcy prasy codziennej. Ten rozkład dystrybucji minimalizuje dystrybucję bezpośrednią do klienta. Brak jest dystrybucji do domu i w dzielnicach domków jednorodzinnych typu „to door”. Ten typ rozprowadzania pisma spowodowałby wzrost lojalności i przyzwyczajenia do nabywania w ten sposób gazety. Można też osiągnąć tu przewagę pod względem dotarcia do czytelnika.

Dystrybutorom nie zależy na efekcie sprzedaży. Ich zadaniem jest dostarczenie pisma. Zwroty sięgają rzędu 20% nakładu. Świadczy to o tym, że nie zachodzi sytuacja optymalna, kiedy z każdego punktu sprzedaży zwrot wynosi jeden egzemplarz. Oznacza to, że maksymalnie nasyciliśmy rynek i nie podnieśliśmy kosztów niesprzedanymi egzemplarzami gazety. Brak zwrotów oznacza, że można sprzedać więcej. Ponadto w tak krótkim czasie, podczas którego jest sprzedawane pismo, trudno jest ustalić, w którym z punktów sprzedaży jest, a w którym go brakuje. Nie prowadzona jest wtórna dystrybucja pomiędzy punktami sprzedaży. Ten sposób dystrybucji powoduje, iż nie można osiągnąć jakiejkolwiek przewagi konkurencyjnej. Liczy się tylko jakość i poziom edytorski oraz cena dziennika. Brak jest innowacyjności i elastyczności w rozpowszechnianiu informacji oraz gotowego produktu jakim jest gazeta. Zaletą dystrybucji są: niskie koszty i zredukowanie obowiązków redakcji. Dystrybucją zajmują się wyspecjalizowane firmy kurierskie i przesyłkowe, co jest gwarancją profesjonalnej obsługi i sprawnego dotarcia do punktów sprzedaży. Wykorzystywane są podstawowe i ogólnodostępne kanały dystrybucji. Zaistnienie w tych kanałach wraz z konkurencją daje możliwość oddziaływania na nią i wypierania jej z danego kanału dystrybucji poprzez wzrost sprzedaży pisma właśnie w danym kanale. Strony „Gazety Współczesnej” dostępne są w Internecie pod adresem:

Jest to sposób na przekazywanie informacji bieżącej do młodszej grupy czytelników, lub posiadaczy komputerów podłączonych do sieci Internet.

7. ANALIZA KLIENTÓW „GAZETY WSPÓŁCZESNEJ”

7. 1. Sposób nabywania pisma

Około 55% czytelników „Gazety Współczesnej” kupuje ją osobiście w kiosku lub od ulicznego sprzedawcy. 34% czytelników czynność zakupu powierza innej osobie. Tylko 2% pozyskuje pismo przez prenumeratę i tyle samo procent czytelników korzysta z prenumeraty prowadzonej przez inną osobę. Jest to obieg wtórny pisma. 77% czytelników korzysta jako 2 czy 3 osoba z tego samego egzemplarza. Mały jest odsetek osób, które korzystają wyłącznie sami z zakupionego egzemplarza.

STAŻ CZYTELNICZY „GAZETY WSPÓŁCZESNEJ”

Najwięcej, bo 36% czytelników, stanowią osoby czytające „Gazetę Współczesną” w przedziale od 2-3 lat. 32% to odsetek osób wiernych pismu w przedziale 6-10 lat. Te grupy stanowią wierną klientelę pisma i prawdopodobnie nie zmieniają już preferencji, gdyż wytworzył się u nich nawyk przyzwyczajenia do dziennika. 14% czytelników to osoby ze stażem czytelniczym 11 i więcej lat. Osoby te stanowią najstarszą wiekowo grupę czytelników. Przetrwali oni z „Gazetą Współczesną” burzliwy rozwój rynku prasowego w Polsce w latach 90-tych. Taki sam odsetek to czytelnicy ze stażem 4-5 lat, którzy posiadają wyrobione już preferencje co do pisma lokalnego.

Najmniejszą grupę 4% stanowią czytelnicy ze stażem do 1 roku. Jest to grupa osób w większości młodych, które są skłonne odejść od pisma, gdyż poznają rynek czasopism lokalnych. Najbardziej stabilne są grupy z 5-11 letnim stażem czytelniczym. Wyżej wymienione grupy nie należy łączyć z wiekiem czytelników. W każdej grupie mogą być osoby w różnym wieku.

Z dziennika zrezygnowało w ostatnich 2 latach 3,5% czytelników. Jest to odsetek niewielki w porównaniu z tym samym wskaźnikiem „Kuriera Podlaskiego”.

Zasięg czytelnictwa dziennika w dni tygodnia.

Największy zasięg jest w poniedziałek, bo aż 36,8% czytelników dzienników ukazujących się w regionie sięga po „Gazetę Współczesną”. Najmniejszy zasięg czytelnictwa jest w piątek -161% wiąże się to z tym, że czytelnicy dzienników kupują wydania konkurencji, ale nakład „Gazety Współczesnej” -magazynu nie spada, gdyż zwiększa się popyt na wydania magazynowe. Więcej osób kupuje na weekend piątkowe wydania gazet codziennych. Średnia poczytność „Gazety Współczesnej” w białostockim regionie wydawniczym wynosi 28%. Oznacza to, że 28% czytelników pism ukazujących się codziennie kupuje „Gazetę Współczesną”.

2. Struktura czytelników według wybranych cech demospołecznych

Płeć i wiek

Mężczyźni stanowią 73% czytelników pisma, a kobiety 27%. Grono 38% czytelników „Gazety Współczesnej” to osoby w wieku 40-59 lat. Odsetek publiczności w wieku 25-39 lat to 36%. Osoby w wieku 60 lat i powyżej stanowią 20% czytelników tej gazety. Wynika to ze stopnia przyzwyczajenia do tego pisma i długiego czasu jego ukazywania się na rynku wydawniczym. Stosunkowo mniej liczną grupę stanowią osoby w wieku 7-24 lata -tylko 7% ogółu. Średnia wieku wynosi 43,6 - jest to czytelnik stosunkowo dojrzały o wyrobionym już światopoglądzie i preferencjach.

Miejsce zamieszkania

Głównymi odbiorcami „Gazety Współczesnej” są osoby zamieszkałe w miastach liczących 51-200 tys. mieszkańców. Odsetek tych ludzi wynosi 32% ogółu osób kupujących pismo. Najwięcej, bo 41% osób kupujących „Gazetę Współczesną”, mieszka na wsi. 11% czytelników dziennika to mieszkańcy miast powyżej 200 tys. mieszkańców. 16% czytelników dziennika zamieszkuje miasta do 50 tys. mieszkańców. Średnia wielkość miejscowości, gdzie dostępna jest „Gazeta Współczesna” wynosi 57 tys. osób.

Wnioski: Z zamieszczonych danych wynika, że w dużych miastach wojewódzkich osoby kupujące prasę korzystają z dzienników ogólnopolskich, a odchodzą od dzienników regionalnych. Wiąże się to z zasobem i tematyką informacji przekazywanych przez te pisma oraz z wyższym poziomem wykształcenia ludności większych miast. W dużych miastach większą grupę stanowią ludzie z wykształceniem średnim, niepełnym wyższym oraz wyższym. Większy jest też odsetek ludzi prowadzących działalność ogólnopolską na szerszą skalę, niż to ma miejsce w małych miasteczkach.

Wykształcenie

Tylko 9% czytelników gazety to osoby z wykształceniem wyższym. Ich preferencje czytelnicze ukształtowane są bardziej na prasę specjalistyczną, zawodową lub na dzienniki ogólnopolskie. Odsetek osób z wykształceniem średnim i niepełnym wyższym wynosi 20%. Podobnie kształtuje się liczba osób z wykształceniem zawodowym i niepełnym średnim -23% publiczności dziennika. Najwięcej, bo aż 48% osób czytających „Gazetę Współczesną” to osoby z wykształceniem podstawowym. Wiąże się to z faktem, iż ten rodzaj pisma jest jedynym dostępnym źródłem informacji pisemnej dla grupy osób z wykształceniem podstawowym.

3. Poczytność „Gazety Współczesnej” w wybranych kategoriach demograficzno-społecznych

Ogółem „Gazeta Współczesna” czytana jest przez 28% mieszkańców regionu Polski północno-wschodniej. Poczytność w poszczególnych województwach przedstawia się następująco: białostockie 17,6%; łomżyńskie 39,1%; suwalskie 34,9%. Niski procentowy stopień poczytalności pisma w województwie białostockim nie oznacza, iż tu sprzedaje się najmniej egzemplarzy dziennika. Województwo białostockie posiada najwięcej mieszkańców w porównaniu z dwoma wymienionymi województwami. Ponadto na rynku lokalnym województwa białostockiego istnieje dość silna konkurencja -„Kurier Poranny”, „Kurier Podlaski”, które odbierają czytelników „Gazecie Współczesnej”. W województwie łomżyńskim i suwalskim tej silnej konkurencji nie ma

Wiek

Największą poczytność „Gazeta Współczesna” ma wśród osób w wieku 40-59 lat (38,9%). Stosunkowo duży odsetek osób czytających dziennik to osoby w wieku 60 lat i więcej. Wśród pozostałych dzienników lokalnych „Gazeta Współczesna” posiada najwięcej zwolenników właśnie w tych dwóch grupach wiekowych. Chęć czytania pisma wyraża 31,2% osób w wieku 25-39 lat i 9,8% osób w wieku 14-24 lata.

Miejsce zamieszkania

Najmniej osób deklaruje chęć kupna „Gazety Współczesnej” w miastach powyżej 200 tys. mieszkańców, bo tylko 17,6%. Najwięcej -42,9% mieszkańców wyraża chęć kupna dziennika w miastach od 51-200 tys. mieszkańców. Najmniejszą poczytność pismo ma na wsi (26,7%) i w miastach do 50 tys. mieszkańców 23,7% społeczności korzysta z tego źródła informacji.

Wykształcenie

Najchętniej „Gazetę Współczesną” kupują ludzie z wykształceniem wyższym, niepełnym wyższym i średnim. Wielkości te przedstawiają się odpowiednio 38,5% grupy osób z wykształceniem wyższym i 31,4% osób z wykształceniem średnim i niepełnym wyższym. 27,3% osób z wykształceniem podstawowym i 24,5% osób z wykształceniem zawodowym, niepełnym średnim czyta „Gazetę Współczesną”.

Dochód

Przeciętny czytelnik „Gazety Współczesnej” osiąga dochód osobisty w wysokości 553zł miesięcznie. 29% odbiorców pisma posiada dochód w granicach od 301 do 450 zł miesięcznie. Tylko 9% osób decyduje się na zakup o dochodzie od 151-300 zł. Osoby zarabiające poniżej 150 zł nie kupują gazet. 23% nabywców „Gazety Współczesnej” osiąga indywidualny dochód w przedziale 451-600zł miesięcznie i taki sam odsetek deklaruje się dochodem 601 zł i więcej.

Pod względem zamożności nabywcy dziennika przeważają rodziny o dochodzie na jednego członka od 200 do 299 zł miesięcznie. Odsetek tych rodzin wynosi 27%. 45% rodzin systematycznie kupujących pismo nie dysponuje funduszem swobodnej decyzji lub jest on mniejszy od 100 zł miesięcznie. Tylko 13% rodzin posiada taki fundusz.

Status społeczno-zawodowy

„Gazeta Współczesna” systematycznie jest kupowana przez pracowników najemnych na stanowiskach niekierowniczych. 32% tej grupy zawodowej i emerytów lub rencistów, 21% tej grupy społecznej. Tylko 5% gospodyń domowych i 5% bezrobotnych systematycznie nabywa dziennik. 30% osób pracujących na własny rachunek codziennie sięga po tą pozycję. Wśród stałych czytelników największą grupę stanowią rolnicy -20%, inteligencja i twórcy -13% oraz właściciele, bądź współwłaściciele firm i rzemieślnicy -9%.

4. Poczytność „Gazety Współczesnej” w wybranych grupach statusowych

Dochód indywidualny

„Gazeta Współczesna” najczęściej, lecz nie systematycznie jest kupowana przez osoby o dochodzie osobistym w przedziale 451-600 zł miesięcznie. Odsetek grupy wynosi 38,1%. 32% osób osiąga dochód w granicach 301-450 zł i tylko 17,9% kupuje dziennik od czasu do czasu osiągając dochód w przedziale 151-300 zł miesięcznie.

Pod względem zamożności rodziny „Gazeta Współczesna” najczęściej gości w domach, gdzie dochód na jednego członka rodziny mieści się w przedziale 400-499 zł. Odsetek tych rodzin wynosi 30%. Deklarację zakupu złożyło też 29,4% rodzin o zamożności 300-399 zł na osobę. 24,3% rodzin czyta nieregularnie pismo osiągając dochód na osobę do 199 zł. Rodziny o wyższym dochodzie rezygnują z kupna „Gazety Współczesnej” na rzecz droższych dzienników („Rzeczypospolitej”, „Gazety Wyborczej”). 29,4% rodzin dysponujących comiesięcznym funduszem swobodnej decyzji w kwocie do 100 zł czyta „Gazetę Współczesną”. Fundusz swobodnej decyzji w kwocie 100 i większej skłoniłby do lektury pisma 24,1% rodzin.

Czytelnik „Gazety Współczesnej” miesięcznie przeznacza na prasę 14 zł, w kwota ta sięga 19 zł. Jest to stosunkowo mało, gdyż czytelnicy innych tytułów („Gazety Wyborczej”, „Kuriera Porannego”, „Kuriera Podlaskiego”) wydają miesięcznie na prasę średnio o 5 zł więcej.

Status społeczno zawodowy

„Gazeta Współczesna” jest najczęściej czytana w grupie osób prowadzących własną działalność gospodarczą w regionie Polski północno-wschodniej. Jest to 47,2% odsetek osób pracujących na własny rachunek.

Drugą grupę stanowią pracownicy najemni na stanowisku kierowniczym (28,6%) tej grupy zawodowej.

Po „Gazetę Współczesną” sięga niesystematycznie 26,7% emerytów i rencistów oraz 23,1% gospodyń domowych. Tylko 18,8% bezrobotnych sporadycznie kupuje pismo.

Ze względu na wykonywany zawód z pisma najczęściej korzystają: rolnicy indywidualni (47,8% tej grupy), pracownicy fizyczno-umysłowi sektora usług (50% tej grupy), właściciele lub współwłaściciele firm i rzemieślnicy (38,5% tej grupy) oraz robotnicy wykwalifikowani (27,3% tej grupy).

Najmniej liczną grupę stanowią pracownicy umysłowi (administracyjno-biurowi)-12,5%, oraz robotnicy niewykwalifikowani-12,5% tej grupy zawodowej. Wiąże się to z niskim stopniem wykorzystania informacji zawartych w gazecie pod kątem przydatności w działalności zawodowej.

„Gazeta Współczesna” posiada dużą poczytność wśród pracowników najemnych przedsiębiorstw prywatnych. 42,9% tej grupy zawodowej czyta pismo. Wśród pracowników przedsiębiorstw państwowych wskaźnik ten wynosi odpowiednio 22,9%.

5. Czytelnictwo innych dzienników i magazynów przez nabywców „Gazety Współczesnej”. Konkurencja bezpośrednia i substytucyjna.

Odbiorcy „Gazety Współczesnej” chętnie kupują i czytają inne pozycje rynku prasowego. I tak np. 39% czytelników „Gazety Współczesnej” czyta jakiś ogólnopolski dziennik w tym 11% stale. Oznacza to, iż kupują oni obok „Gazety Współczesnej” inną pozycję codzienną. 79% ankietowanych przyznało, iż czyta jakieś czasopismo, w tym 39% stale. Niecałe 0,5% osób badanych przyznało, że kupuje od czasu do czasu ogólnopolski dziennik informacyjny. 1,25% czytelników „Gazety Współczesnej” sięga po drugi dziennik regionalny i/lub lokalny w tym 0,3% stale. 2,07% czyta czasopisma ogólnopolskie w tym 1% stale je kupuje.

Wśród informacyjnych dzienników ogólnopolskich czytelnicy „Gazety Współczesnej” sięgają najczęściej po „Rzeczpospolitą” (12,9%), „Super Express” (3,2%). Wśród tygodników opinii najczęściej wybierane są: „Nie” (8,9%), „Polityka” (5,4%) oraz „Wprost” (1,8%), „Gazeta Prawna” (1,8%) i „Prawo i Życie” (1,8%).

Panie wybierają najczęściej z tygodników i dwutygodników kobiecych -„Przyjaciółkę” (10,7% pań), „Pani Domu” (10,7% pań), „Tinę” (7,1%), „Kobietę i Życie” (5,4%).

Z miesięczników i magazynów kobiecych czytelniczki dziennika preferują -„Claudię” (5,4% pań), „Twój Styl” i „Burdę” po 1,8%

Z magazynów ogólnych oraz popularnonaukowych i kulturalnych wybierany jest „Film” (1,8%), „Wiedza i Życie” oraz „Świat Wiedzy” (1,8%)

Liczby podane w nawiasach podają procentowo, ile czytelników „Gazety Współczesnej” korzysta z danej pozycji.

26

DOSTAWCY ZAOPATRZENIA

PRODUKCJA, FIZY-

CZNA PRODUKCJA

KANAŁY

KLIENCI

---