AKADEMIA TECHNICZNO - ROLNICZA
W BYDGOSZCZY
WYDZIAŁ MECHANICZNY
LABORATORIUM Z EKSPLOATACJI MASZYN
Ćw. nr. 6
TEMAT: Badanie i ocena wpływu oddziaływania wybranych czynników
na nośność łożyska hydrodynamicznego.
ROK IV
GRUPA C
Skład zespołu:
Wesołowski Przemysław
Bednarski Marek
Predel Sebastian
Borowski Sylwester
BYDGOSZCZ 1998 r.
CEL ĆWICZENIA .
Celem ćwiczenia jest poznanie czynników, mających wpływ na zjawisko powstawania warstwy nośnej smaru w hydrodynamicznym łożysku ślizgowym oraz nabycie umiejętności dokonywania pomiarów wartości tych czynników, które decydują o nośności tzw. Klina smarnego w łożysku ślizgowym.
2 . CZĘŚĆ TEORETYCZNA .
Smarowanie hydrodynamiczne polega na samoczynnym powstawaniu warstwy nośnej smaru, tzw. Klina smarnego, oddzielającego całkowicie odpowiednio ukształtowane i będące w ruchu względem siebie powierzchni elementów maszyn oraz równoważącej zewnętrzne obciążenie tych elementów.
Ciśnienie hydrodynamiczne powstaje wówczas, gdy spełnione są kryteria dotyczące:
wartości prędkości względnej ruchu współpracujących ze sobą powierzchni elementów maszyn,
odpowiedniej lepkości dynamicznej oddzielającej je cieczy,
odpowiedniego ukształtowania czopa i panwi, oraz chropowatości ich powierzchni,
stałego dopływu smaru do węzła ślizgowego,
Spełnienie powyższych kryteriów umożliwia powstanie cisn9enia hydrodynamicznego o takiej wartości, która zapewnia optymalny rodzaj tarcia - tarcie płynne. Zdolność samoczynnego wytwarzania ciśnienia w warstwie smaru oraz utrzymanie tej warstwy, większej od sumy nierówności współpracujących ze sobą powierzchni elementów łożyska ślizgowego, jest podstawową zaletą smarowania hydrodynamicznego. Wadą tego smarowania jest występujące w okresach rozruchu i zatrzymywania maszyn tarcie mieszane, spowodowane obniżeniem wartości parametrów poniżej wartości kryterialnych, będące przyczyną intensywnego zużycia powierzchni współpracujących elementów maszyn w obszarach bezpośredniego styku wierzchołków ich nierówności. Stosowane w budowie maszyn łożyska ślizgowe są odporne na obciążenia dynamiczne, odznaczają się prostą i zwartą budową, jak również niskim kosztem ich eksploatacji. Z tych tez powodów są często stosowane w różnego rodzaju maszynach.
3.BUDOWA STANOWISKA BADAWCZEGO.
1 - Czop wykonany ze stali 45
2 - Panew wykonana z brązu 555
3 - Łożysko kulkowe
4 - Silnik elektryczny o mocy 1.5 kW
5 - Siłownik hydrauliczny
6 - Czujnik pomiarowy VEGA BAR 106:
power supply: 12 - 36 V DC
signal 4 - 20 mA
range: 0 - 40,0 BAR
rejestrator o zakresie 0 - 40 BAR
7 - Przekładnia pasowa
8 - Zbiornik oleju
9 - Stojak
4.TABELE POMIAROWE.
Tabela 1 (n=const)
θ |
n = const. = 480 obr\min |
|||||||||||||||
|
P1 = 1000 N |
P2 = 2000 N |
P3 = 3000 N |
P4 = 4000 N |
||||||||||||
|
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
||||
|
Pteor. |
Pdośw. |
Pteor. |
Pdośw. |
Pteor. |
Pdośw. |
Pteor. |
Pdośw. |
||||||||
51o |
|
0,48 |
|
0,59 |
|
0,75 |
|
0,93 |
Tabela 2 (P=const)
θ |
P = const. = 2000 N |
|||||||||||||||||||
|
n1 = 634 obr\min |
n2 = 563 obr\min |
n3 = 527 obr\min |
n4 = 445 obr\min |
n5 = 445 obr\min |
|||||||||||||||
|
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
θmax = |
Pmax = |
ψ = |
|||||
|
Pteor. |
Pdośw. |
Pteor. |
Pdośw. |
Pteor. |
Pdośw. |
Pteor. |
Pdośw. |
Pteor. |
Pdośw. |
||||||||||
51o |
|
0,73 |
|
0,7 |
|
0,68 |
|
0,67 |
|
0,65 |
5.OBLICZENIA TEORETYCZNE.
Parametry badanego łożyska:
D = 100 mm = 0,1 m
R = 50 mm = 0,05 m
β = 360°
Ustalono pasowanie H8\f8
dla otworu φ
dla wałka φ
Materiał czopa: stal 45
Materiał panwi: brązu 555
Olej Lotos 15W40
Wzory stosowane w obliczeniach:
luz promieniowy c między czopem a panwią łożyska
wartość parametru obciążenia A , stanowiącego rozszerzoną postać równania Reynoldsa
c) wartość maksymalna ciśnienia dynamicznego:
Wyniki obliczeń:
Tabela 1 (n=const)
n [obr/min] |
480 |
480 |
480 |
480 |
P [N] |
1000 |
2000 |
3000 |
4000 |
u |
2,513274 |
2,513274 |
2,513274 |
2,513274 |
A |
0,000737 |
0,001105 |
0,001473 |
0,001842 |
E |
0,000368 |
0,000552 |
0,000737 |
0,000921 |
P teor |
0,046588 |
0,069857 |
0,093111 |
0,116348 |
Tabela 2 (P=const)
n [obr/min] |
634 |
565 |
527 |
494 |
445 |
P [N] |
2000 |
2000 |
2000 |
2000 |
2000 |
u |
3,319616 |
2,958333 |
2,759366 |
2,586578 |
2,330015 |
A |
0,000558 |
0,000558 |
0,000558 |
0,000558 |
0,000558 |
E |
0,000279 |
0,000279 |
0,000279 |
0,000279 |
0,000279 |
P teor |
0,046595 |
0,041524 |
0,038732 |
0,036306 |
0,032705 |
6.Wykresy.
Wykres1.
n = const. = 480 obr./min.
Seria 1. - P doświadczalne
Seria 2. - P teoretyczne
Wykres 2.
P = const.
Seria 1. - P doświadczalne
Seria 2. - P teoretyczne
7. Wnioski.
W wyniku przeprowadzonego ćw. i późniejszych obliczeń teoretycznych możemy stwierdzić różnicę między otrzymanymi wynikami. Na uwagę zasługuje rozbieżność dotycząca różnicy ciśnień teoretycznego i doświadczalnego w warunkach zmiany prędkości, przy stałym ciśnieniu zadanym, wywołanym zmianą obciążenia (Wykres 2.). Podczas tworzenia wykresów pozwoliłem sobie na przesunięcie otrzymanych wartości teoretycznych o jedno miejsce po przecinku.
Czynność tą sugeruję możliwością błędnego doboru danych (np. współczynnik lepkości podany w literaturze dotyczy temperatury -15 C.
W przypadku Wykresu 1., możemy zauważyć (w granicach mniejszego ciśnienia) podobieństwo otrzymanych wyników w dalszej części wykresu, wraz ze wzrostem siły dociążającej (n = const.) wzrastała wartość ciśnienia. Wartość ciśnienia teoretycznego w tym przypadku, osiągnęła większą wartość niż ciśnienie doświadczalne. W obu przypadkach zauważamy jednak równoległość linii pomiarowych, co pozwoliło na podsumowanie przebiegu ćwiczenia w sposób zadowalający. Pomiary doświadczalne oddają w zupełności teorię dotyczącą tego zagadnienia.]