PIERŚCIENICE
Cechy pierścienic
żyją w wodach słodkich i słonych, rzadko w glebie
ciało w przekroju jest wydłużone, obłe lub nieco spłaszczone grzbietobrzusznie
ciało (wraz z celomą) podzielone na poprzeczne segmenty (metamery)
obecność narządów tworzących układy (nie występuje układ oddechowy)
charakterystyczne tworzenie mezodermy (powstaje ze specjalnych komórek - prakomórek mezodermalnych, które mnożąc się, tworzą somity - w obrębie somitów tworzy się celoma)
niektóre organizmy są pasożytami
są filtratorami gleby, glebożercami, mułożercami
Budowa pierścienic
ogólna
WIELOSZCZETY |
SKĄPOSZCZETY |
PIJAWKI |
|
||
segmenty odpowiadają wewnętrznemu podziałowi jamy ciała (są obrazem poszczególnych somitów) |
segmenty są wynikiem sfałdowania nabłonka |
|
dobrze wyodrębniona głowa |
słabo wyodrębniona głowa |
|
pierwsze i ostatnie pierścienie ulegają przekształceniu
|
pierwsze pierścienie ulegają nieznacznemu przekształceniu (pojawia się przyssawka przednia) |
brak |
przekształcenia pierścieni u wieloszczetów
przednie pierścienie
tylne pierścienie
ORGANELLA |
OPIS |
płat przedgębowy (czołowy) |
pierwszy segment zaopatrzony w głaszczki, czułki, oczy i mózg |
płat gębowy |
dwa lub trzy segmenty, w których po brzusznej stronie ciała znajduje się otwór gębowy |
głowa |
płat przedgębowy + płat gębowy; powstaje w procesie cefalizacji |
parapodia (przynóżki) |
boczne wyrostki występujące we wszystkich segmentach (prócz tworzących głowę i otwór odbytowy); składa się z dwóch płatów (gałązek) - grzbietowego i brzusznego; służą jako kotwice, biorą udział w wymianie gazowej zwiększając powierzchnię oddechową |
kutykula |
zbudowana z chityny |
układy
pokarmowy
krążenia
zamknięty układ krwionośny
ma postać systemu kanalików (naczyń krwionośnych), przebiegających wzdłuż ciała (naczynie grzbietowe i brzuszne) jak i okrężnie (naczynia okrężne)
brak serca (jego rolę spełnia kurczliwe naczynie grzbietowe lub - jak u niektórych skąposzczetów - kilka naczyń okrężnych)
krew ma różne zabarwienie (czerwone, zielone, żółte lub jest bezbarwna)
barwniki oddechowe rozpuszczone w osoczu
nerwowy
centrum układu stanowi pierścień okołogardzielowy znajdujący się z przodu ciała
w każdym segmencie znajdują się dwa brzuszne zwoje segmentowe, połączone ze sobą spoidłem poprzecznym (komisura)
wszystkie brzuszne zwoje segmentowe połączone są ze sobą dwoma, podłużnymi pniami nerwowymi (niekiedy są zlepione w jeden)
dobrze wykształcone narządy zmysłu (zwłaszcza oczy, które niekiedy są pęcherzykowate)
wydalniczy
ma postać systemu kanalików (nefrydia), które występują parami w metamerach
każde nefrydium zbudowane jest z orzęsionego lejka otwartego do jamy ciała i krętego kanalika kończącego się otworem wydalniczym
główną funkcją wydalanie amoniaku (u wodnych pierścienic) lub mocznika (u lądowych)
Rozmnażanie
WIELOSZCZETY |
SKĄPOSZCZETY |
PIJAWKI |
rozmnażanie płciowe, rzadko bezpłciowe |
rozmnażanie płciowe |
|
rozdzielnopłciowość (brak dymorfizmu płciowego) |
obojnactwo |
|
zapłodnienie zewnętrzne (w wodzie) |
zapłodnienie krzyżowe |
|
rozwój złożony |
rozwój prosty |
|
brak |
występuje siodełko |
u lądowych pierścienic zapotrzebowanie na tlen zaspokaja wymiana gazowa przez powierzchnię ciała; u wodnych występują skrzela zewnętrzne
wyodrębnianie głowy
wyjątkiem pijawki
łączą ze sobą główne naczynia
gdy zawiera hemoglobinę lub erytrokruorynę
gdy zawiera chlorokruorynę
zwany u pierścienic drabinkowym układem nerwowym
inaczej obrączka okołogardzielowa; składa się z dwóch par zwojów: zwoje nadgardzielowe (zwane mózgiem) i zwoje podgardzielowe
zwany u pierścienic metanefrydialnym układem wydalniczym
wytwarza śluzowatą mufkę, z której formuje się kokon posiadający zapłodnione jaja (u skąposzczetów do zapłodnienia dochodzi w mufce, u pijawek zapłodnienie jest wewnętrzne)
1
2
jelito przednie
jelito tylne
jelito środkowe
otwór odbytowy
otwór gębowy
umięśniona gardziel (niekiedy uchodzą do niej gruczoły produkujące ślinę zawierającą hirudynę - substancja ta zapobiega krzepnięciu krwi; u wielu drapieżników może wysuwać się w postaci ryjka, często uzbrojonego w chitynowe ząbki lub szczęki)
przełyk (u dżdżownicy uchodzą do niego gruczoły wapienne, które neutralizują kwasy humusowe występujące w glebie)
wole (nie zawsze) magazynujące pokarm (niekiedy mają w tym celu specjalne kieszonki)
żołądek (nie zawsze)