Alcatel 1000 S12 POL 2.2

Opis techniczny

Spis treści

1. Wprowadzenie

1. Wprowadzenie

Mamy zaszczyt przedstawić Państwu opis systemu Alcatel 1000 S12. Prezentowany system posiada szereg nowych rozwiązań, które decydują o możliwościach oferowanych abonentom. Przedstawiany dokument opisuje zasady budowy systemu, bloki funkcjonalne, metody stosowane podczas projektowania, wymagane warunki otoczenia oraz szereg innych zagadnień dotyczących systemu.

System Alcatel 1000 S12 oparty został na specjalnie wybranej dla niego architekturze. Osiągnięto dzięki temu szereg korzyści zarówno dla operatorów sieci jak i dla użytkowników. Podstawą rozwiązania systemu jest komutator o dużym stopniu modularności, sterowany od strony urządzeń dołączonych do jego wejść. Elementy sterujące dołączone do tych wejść tworzą w pełni rozproszoną strukturę sterowania. Pozwala to na uniknięcie centralnego sterowania polem komutacyjnym. W wyniku tego powstała struktura o dużym stopniu odporności na uszkodzenia obejmujące znaczne obszary lub całość systemu.

Dzięki zastosowaniu powszechnie dostępnych mikroprocesorów o dużej mocy przetwarzania osiągnięto możliwość elastycznego dostosowywania systemu do procesów ewolucji techniki mikroprocesorowej. W całym systemie i w różnych jego odmianach stosowane są tego samego rodzaju bloki funkcjonalne. Dzięki temu w znacznym stopniu została zredukowana liczba typów pakietów, co z kolei uprościło utrzymanie central i wpłynęło na redukcję kosztów związanych z przechowywaniem części zapasowych. Dzięki znacznej modularności , system Alcatel 1000 S12 zapewnia ekonomiczne rozwiązania w zakresie central od bardzo małej do bardzo dużej pojemności (od central obsługujących kilka łączy do central o pojemności 120 000 abonentów i 85 000 łączy). W przypadku zwiększenia wymagań dotyczących liczby abonentów lub ruchu całkowitego obsługiwanego przez centralę, rozbudowa systemu może być dokonana przez dodanie pewnej ograniczonej liczby elementów, bez potrzeby wymiany kosztownych zespołów centralnego sterowania. Wzrost liczby wyposażeń wchodzących w skład systemu odbywa się w sposób liniowy w miarę zwiększania wymagań dotyczących pojemności central.

Zasady wysokiego stopnia modularności zawarte zostały także w architekturze oprogramowania systemu. Zostało ono oparte na powszechnym wykorzystaniu idei automatów skończonych wiadomości (Finite Message Machine - FMM) oraz automatów wspomagających system (System Support Machine -SSM). Moduły oprogramowania stanowią odrębne bloki, zarówno pod względem projektu i budowy jak również systemu testowania; są one definiowane niezależnie od fizycznej lokalizacji w systemie.

Komunikacja miedzy blokami odbywa się za pośrednictwem wyznaczonych jednostek służących do wymiany wiadomości. Zadaniem systemu operacyjnego jest kierowanie wiadomości do właściwego miejsca przeznaczenia. Informacje są zapamiętywane i przekazywane przez system sterujący bazą danych, obejmujący całość systemu komutacyjnego. Z drugiej strony, logiczne opracowywanie danych i wykorzystywanie tych danych przez moduły nie zależy od fizycznego miejsca, do którego dane te należą. Zadaniem systemu sterującego bazą danych jest właściwe lokowanie elementów informacyjnych, organizowanie najbardziej efektywnego dostępu do tych informacji oraz zapewnianie wysokiego stopnia ich bezpieczeństwa. Stosowany poziom modularności zapewnia wysoki stopień elastyczności niezbędny dla sprostania szybkim zmianom występującym we współczesnych środowiskach telekomunikacyjnych.

Idea leżąca u podstaw systemu Alcatel 1000 S12 umożliwia również bezkolizyjne zmiany w sprzęcie zainstalowanych wcześniej central. Posiadamy sprawdzone w praktyce przykłady central pierwszej generacji (ALIC), które były rozbudowane w oparciu o sprzęt typu ELC, a ostatnio zostały uzupełnione sprzętem najnowszej technologii (Rodziny J). Stosowane obecnie pakiety programowe obsługują wszystkie trzy generacje sprzętu w ramach jednej centrali. Jest to przykład demonstrujący w wyraźny sposób bezpieczeństwo inwestowania przez operatorów w sprzęt systemu Alcatel 1000 S12.

Planuje się dalszą stopniową ewolucję podstawowej architektury systemu S12 Po pierwsze będzie możliwe zastąpienie stosowanego obecnie układu matrycy komutacyjnej nowym układem matrycy nazywanym MPSR (wieloprzejściowy układ samokierujący), opracowanym dla rodziny sprzętu szerokopasmowego o nazwie A 1000. Stało się to możliwe dzięki temu, że najnowsze opracowania wykorzystują tę samą ideę komutatora, która była stosowana w komutatorach systemu Alcatel 1000 S12. Korzyścią wynikającą z takiego rozwiązania będą możliwości włączania szerokopasmowych traktów światłowodowych bezpośrednio do centrali, co oznacza w wielu przypadkach znaczne obniżenie kosztów, oraz możliwość wykorzystania tych samych rozwiązań sprzętowych jednocześnie dla usług wąsko i szerokopasmowych. W dalszych etapach osiągnięte zostanie współdziałanie między tymi rodzinami usług. Oczekuje się, że w końcowej fazie rozwoju nastąpi integracja usług wąsko i szerokopasmowych.

Przy wykorzystaniu tych samych modułów sprzętowych zbudowano wiele rodzajów central, poczynając od małych koncentratorów, poprzez duże centrale międzymiastowe i międzynarodowe, kończąc zaś na zastosowaniach takich jak punkty transferowe STP dla sygnalizacji SS7, centrale MSC dla systemów radiokomunikacji ruchomej czy punkty komutacji usług SSP.

Niektóre z tych funkcji mogą być obecnie zintegrowane w jednej centrali S12. System będzie ewoluował w przyszłości w kierunku central w pełni wielofunkcyjnych.

Zwiększona elastyczność wprowadzania nowych usług pozostaje jedną z głównych cech charakterystycznych systemu. W wyniku tego, w związku ze wzrostem możliwości obsługi ruchu i skróceniem czasu zestawiania połączeń oraz rozwojem nowych usług, zwiększa się również stopień satysfakcji abonentów.

Producent czyni znaczne wysiłki w celu zredukowania kosztów eksploatacyjnych systemu Alcatel 1000 S12 ponoszonych przez operatorów. Realizowane są projekty zmierzające do osiągnięcia tych celów w przyszłości. Przykładami już osiągniętych rozwiązań mogą być terminale administracji, eksploatacji i utrzymania SMA (Switch Management Assistant Alcatel 1361) z graficznym interfejsem użytkownika oraz implementacje sprzętu i oprogramowania prowadzącego do współpracy w ramach scentralizowanego systemu zarządzania, nadzoru i utrzymania TMN.

Przedstawiona ogólna charakterystyka systemu Alcatel 1000 S12 wykazuje, że jest on bardzo dobrze przystosowany do szybko zmieniającego się środowiska biznesu. Rozwój systemu jest ukierunkowany na dążenie do realizacji nowych usług dla użytkowników, wprowadzanie ekonomicznych rozwiązań z punktu widzenia operatorów, wprowadzanie nowych topologii sieci oraz dążenie do dotrzymania kroku najnowszym rozwiązaniom technicznym.

W połowie 1999r w 63 krajach zainstalowano ponad 155,5 milionów łączy w około 10 000 central systemu Alcatel 1000 S12.

Niniejszy dokument stanowi kompletny ogólny opis systemu, obejmujący zasady budowy systemu, zespoły funkcjonalne oraz zastosowania. Opisuje on również otoczenie fizyczne systemu, dokumentację, sposoby wytwarzania itp.

Poniższy opis ma głównie znaczenie informacyjne; żadna z jego części nie może być traktowana jako część oferty handlowej.

Firma Alcatel zobowiązana jest do ciągłych badań i prac projektowych. Z tego względu mogą się pojawiać w przyszłości, bez uprzedniego powiadomienia, zmiany dotyczące prezentowanego dokumentu.

2. Centrale

2.1 Wprowadzenie

System Alcatel 1000 S12 oferuje bardzo szeroki zakres funkcji, ściśle związany z zaleceniami ITU i normami ETSI. Zaimplementowano w nim wiele możliwości wynikających ze specyficznych potrzeb abonentów.

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 są centralami cyfrowymi wyposażonymi w rozproszony system sterowania i przetwarzania informacji. Zastosowano w nich szereg nowych rozwiązań, zapewniających korzyści zarówno abonentom, jak i operatorom sieci. W centralach systemu S12 wykorzystano w pełni zalety techniki cyfrowego przetwarzania sygnałów.

Sygnały analogowe docierające do centrali, np. sygnały występujące na łączach abonenckich, są przetwarzane na postać cyfrową w modułach peryferyjnych znajdujących się na wejściu centrali.

Konwersja sygnałów analogowych na sygnały cyfrowe pozwala uniknąć problemów związanych z niezawodnością i objętością sprzętu, występujących w przypadku wykorzystywania techniki analogowej. Stosowane w systemie sygnały akustyczne. np. sygnały tonowe są generowane w sposób cyfrowy. Sygnały te są następnie przekazywane za pośrednictwem zdublowanej szyny do odpowiednich podzespołów centrali. W zespołach nadajników i odbiorników sygnałów wieloczęstotliwościowych wykorzystuje się procesory sygnałów cyfrowych. Centrale systemu Alcatel 1000 S12 są budowane w oparciu o pewną liczbę typowych modułów sprzętowych. Moduły te po załadowaniu odpowiedniego oprogramowania tworzą właściwe dla danej aplikacji, moduły centrali. Ważną cechą central systemu Alcatel 1000 S12 jest to, że nawet najmniejsze centrale mogą być w prosty i ekonomiczny sposób rozbudowane do maksymalnej pojemności za pomocą dodawanych modułów sprzętowych i programowych. Dzięki temu system zapewnia dużą elastyczność, co jest szczególnie przydatne w procesach planowania sieci.

2.2 Architektura systemu Alcatel 1000 S12

Architektura systemu Alcatel 1000 S12 została oparta na przedstawionych niżej podstawowych zasadach:

1. Zastosowano pole komutacyjne wirtualnie bez blokady wewnętrznej z autonomicznym wyborem dróg. Sygnały sterujące polem komutacyjnym są wprowadzane po stronie wejść pola.

1. Informacje przetwarzane są w sposób rozproszony. Funkcje przetwarzania wykonywane są przez ogólnie dostępne na rynku mikroprocesory prezentujące najnowszy stan techniki.

2. We wszystkich typach central, o różnych pojemnościach stosowane są te same elementy.

1. Rozbudowa central odbywa się w sposób liniowy, zgodnie z potrzebami zwiększania pojemności i zdolności obsługi ruchu.

1. Stosowana jest modularność oprogramowania oraz idea automatów obsługi wiadomości (FMM) i automatów systemowych (SSM).

1. Komunikacja oraz dynamiczne łączenie jednostek oprogramowania odbywa się za pomocą wiadomości.

2. Oprogramowanie jest niezależne od fizycznej konfiguracji sprzętu.

3. Postać danych systemowych jest niezależna od fizycznej konfiguracji.

2.3 Podstawy architektury systemu Alcatel 1000 S12

2.3.1 Zasady ogólne

Podstawowa architektura systemu Alcatel 1000 S12, przedstawiona na rysunku 2.1, jest bardzo regularna; centralnym elementem systemu jest cyfrowe pole komutacyjne (DSN), do którego dołączone są różnorodne moduły końcowe.

Elementy sterujące (TCE) pełnią funkcje sterujące i pamięciowe dla zespołów terminali poszczególnych modułów. Komunikują się one za pośrednictwem pola komutacyjnego, wykorzystując standardowy interfejs. Dodatkowe możliwości przetwarzania zawarte są w elementach sterujących ogólnego przeznaczenia (ACE). Pole komutacyjne jest zbudowane w oparciu o regularną strukturę złożoną z cyfrowych elementów komutacyjnych, z których każdy zawiera układy logiczne oraz pamięć, niezbędne dla sterowania polem komutacyjnym.

Pole komutacyjne jest sterowane w sposób sprzętowy, nie zawiera procesorów sterujących.

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 są tworzone w oparciu o zbiór modułów przedstawiony na rysunku 2.1. Są one stosowane zgodnie z potrzebami funkcjonalnymi występującymi w danej centrali. Liczba modułów wynika z pojemności centrali . Pewne moduły lub część ich funkcji mogą nie występować na określonych rynkach.

1

Rysunek 2.1 - Architektura centrali systemu Alcatel 1000 S12 średniej i dużej pojemności.

TCE: Element sterujący zespołów terminali

ASM: Moduł abonentów analogowych

ISM: Moduł abonentów ISDN

DTM: Moduł łączy cyfrowych

DLM: Moduł łączy transmisji danych

IPTM: Zintegrowany moduł łączy pakietowej transmisji danych

IRIM: Moduł wyniesionych interfejsów ISDN

HCCM: Moduł kanału wspólnego o wysokiej przepustowości

DTU: Moduł łącza cyfrowego

DIAM: Dynamiczny, zintegrowany moduł zapowiedzi słownych

SCM: Moduł obwodów usługowych

ECM: Moduł tłumików echa

TTM: Moduł testów łączy

CTM: Moduł sygnałów taktujących i tonowych

P&L: Moduł urządzeń peryferyjnych i ładowania

2.3.2 Cyfrowe pole komutacyjne (DSN)

Pole komutacyjne jest centralnym, najważniejszym elementem systemu. Służy ono nie tylko do komutowania połączeń rozmównych i połączeń transmisji danych, ale również do wymiany informacji między rozproszonymi elementami sterującymi. Informacje te mogą dotyczyć sprzętu lub oprogramowania.

Pole komutacyjne DSN jest wirtualnie nie-blokującym się systemem komutacyjnym z autonomicznym wyborem drogi połączeniowej. Ma ono strukturę wielopłaszczyznową i wielostopniową.

Proces zestawiania drogi połączeniowej w polu komutacyjnym sterowany jest przez wejściowy element sterujący, który wyznacza adres docelowego modułu wyjściowego. W oparciu o ten adres następuje, krok po kroku zestawianie drogi połączeniowej. Wybór wolnych kanałów następuje w sposób automatyczny. W przypadku napotkania blokady w polu komutacyjnym, następuje ponowienie próby, dzięki temu występuje pomijalnie mały stopień blokady.

Pole komutacyjne jest zbudowane w oparciu o pojedynczy podstawowy element funkcjonalny, określany jako cyfrowy element komutacyjny (DSE). Rozbudowa pola komutacyjnego, mająca na celu obsługę większego ruchu lub zainstalowanie większej liczby modułów, odbywa się w sposób liniowy poprzez dodawanie elementów DSE.

Struktura pola komutacyjnego zapewnia możliwości obsługi dużego ruchu oraz wysoką niezawodność. Dokładny opis pola komutacyjnego zawarty jest w następnym rozdziale.

2.3.3 Sterowanie rozproszone i elementy sterujące

Wszystkie funkcje sterujące w systemie Alcatel 1000 S12 są pełnione przez tzw. elementy sterujące. Element sterujący skojarzony z zespołem terminali nazywany jest elementem TCE i stanowi część modułu końcowego lub modułu sterującego. Gdy element sterujący występuje jako samodzielny zespół, nazywany jest wtedy elementem sterującym ogólnego przeznaczenia ACE.

Zarówno moduły końcowe jak i elementy sterujące ogólnego przeznaczenia są dołączone do pola komutacyjnego za pośrednictwem standardowych interfejsów. Każdy moduł zawiera układy terminali wykonujące różnorodne funkcje (np. obsługa łączy, dostarczanie sygnałów taktowych, obsługa interfejsu komunikacji personelu z urządzeniem i.t.p.) oraz element sterujący TCE. We wszystkich elementach TCE wykorzystywany jest ten sam sprzęt, natomiast oprogramowanie zależy od rodzaju modułu. Elementy sterujące mogą komunikować się z pozostałymi modułami systemu. Zadaniem elementów sterujących jest obsługa wymiany informacji między procesorami, realizacja poszczególnych faz połączeń oraz funkcji eksploatacyjnych i utrzymaniowych. Ponieważ elementy sterujące współpracują z systemem za pośrednictwem standardowych interfejsów, dodawanie nowych zespołów zakończeniowych lub modyfikacja istniejących nie wpływa na funkcje pola komutacyjnego i pozostałych zespołów.

Dodatkowe możliwości dotyczące sterowania lub zwiększania pojemności realizowane są za pośrednictwem elementów ACE. Ich funkcje określane są poprzez zawarte w nich oprogramowanie. Dla zwiększenia niezawodności stosuje się zespół elementów ACE (tzw. pulę) z funkcją automatycznego przełączenia na zapasowy element ACE, w przypadku wystąpienia uszkodzenia jednego z nich. Elementy ACE stoją wyżej w hierarchii sterowania niż elementy TCE i pełnią w stosunku do nich różnorodne funkcje wspomagające.

3. Rodzaje central i ich możliwości

3.1 Wprowadzenie

Architektura systemu Alcatel 1000 S12 umożliwia w efektywny sposób realizację szerokiego zakresu zastosowań w sieci telekomunikacyjnej. Do ważniejszych zastosowań można zaliczyć:

• usługi realizowane w ramach publicznej sieci telekomunikacyjnej (PSTN).

• usługi zintegrowanej sieci cyfrowej (ISDN)

• sieci prywatne i specjalne

• stanowiska operatorskie dla ruchu publicznego i Grupy Komunikacji Bizneosowej (BCG)

• centra zarządzania komutacją Alcatel 1360 SMC

Możliwości rozbudowy pola komutacyjnego oraz zasady rozproszonego sterowania zastosowane w systemie Alcatel 1000 S12 umożliwiają budowę central o różnej pojemności. Zakres ekonomicznych rozwiązań obejmuje centrale o pojemności od kilkuset numerów do 120 000 zakończeń abonenckich. W przypadku central tranzytowych górny zakres pojemności wynosi 85 000 łączy.

Stosowana technika pozwala na budowę central instalowanych na różnych poziomach sieci telekomunikacyjnej. Wymienione niżej typy central mogą występować w sieci jako pojedynczy typ lub jako dowolna kombinacja typów.

• Centrale lokalne. Centrale te realizują połączenia typu abonent - abonent oraz abonent - łącze.

• Centrale tranzytowe sieci strefowych. Centrale te realizują połączenia typu łącze - łącze w sieci strefowej.

• Centrale tranzytowe sieci międzymiastowej. Centrale te realizują połączenia typu łącze - łącze w sieci międzystrefowej.

• Centrala międzynarodowa, realizuje połączenia typu łącze - łącze w sieci krajowej i międzynarodowej.

• Punkt tranzytowy STP sygnalizacji SS7.

• Punkt komutacji usług SSP w sieci inteligentnej IN.

Ogólnie ujmując, centrale różnych typów oferują podobne zakresy realizowanych funkcji. Do najważniejszych z nich można zaliczyć: obsługę zgłoszeń abonentów, odbiór i analizę cyfr, kierowanie połączeń, zaliczanie, sygnalizację, obserwację połączeń, tłumienie echa, realizację zapowiedzi słownych, zarządzanie centralą, zarządzanie siecią, pomiary, przygotowywanie statystyk, obsługę alarmów i raportowanie uszkodzeń, utrzymanie oraz testowanie łączy abonenckich i międzycentralowych.

Możliwe jest również wprowadzenie dodatkowych funkcji, potrzebnych w pewnych typach central, w stosunku do możliwości oferowanych obecnie przez centrale systemu S12. Mogą to być na przykład funkcje podziału dochodów i wyceny usług wykonywane w centrali międzynarodowej.

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 oferują efektywne pod względem kosztów rozwiązania w odniesieniu do szerokiego zakresu wymagań stawianych przez potrzeby sieci. Pokrywają one cały zakres zastosowań obejmujący centrale lokalne, strefowe, międzymiastowe i międzynarodowe. Pojemność central może być różna, od małych wyniesionych jednostek abonenckich do dużych central lokalnych i międzymiastowych. Osiągnięte to zostało dzięki zastosowaniu następujących konfiguracji central i typowych jednostek.

• Centrale samodzielne

• centrale średniej i dużej pojemności (JML),

• Oddalone sieci dostępowe, pełniące funkcje koncentracji ruchu, współpracujące z macierzystą centralą systemu Alcatel 1000 S12

• wyniesiona jednostka abonencka dużej pojemności (LCRU),

• wyniesiona jednostka abonencka ISDN (JRSU).

2

Zakresy pojemności central jakie mogą być budowane w oparciu o wymienione typy sprzętu przedstawiono na rys. 3.1.

Rysunek 3.1. Zakresy pojemności central rodziny J

Wszystkie konfiguracje mogą zapewnić pełen zakres współcześnie stosowanych usług i udogodnień, zarówno abonentom jak i operatorom sieci. Możliwości w zakresie utrzymania obejmują: zdalne terminale eksploatacji i utrzymania, połączenia do centrów zarządzania siecią komutacyjną (SMC) oraz realizację interfejsu Q3.

System Alcatel 1000 S12 może działać w różnych warunkach natężenia ruchu i przy różnej częstości wywołań. Wykorzystanie małych niezależnych modułów do sterowania funkcjami centrali, pozwala na to aby ich liczba była dobrze dostosowana do wielkości ruchu i obciążenia wynikającego z częstości wywołań, bez konieczności rekonfigurowania pola komutacyjnego.

W Tabeli 3.1. przedstawiono maksymalne wartości najważniejszych parametrów central wchodzących w skład systemu Alcatel 1000 S12.

Oszacowanie tych wartości zostało dokonane na podstawie założonych stałych wartości wielu innych parametrów. Z tego powodu podane wartości należy uważać za przykłady central o maksymalnych wartościach parametrów.

	Lokalna/strefowa	Międzymiastowa
CE łącza analogowe łącza abonenckie lub łącza cyfrowe (kanały B)	4096 45.000 120.000	4096 85.000 -
grupy łączy CCS	1024	1024

Tabela 3.1 Przykłady maksymalnej pojemności central

3.2 Centrala średniej i dużej pojemności (JML)

3.2.1 Wprowadzenie

Centrale średniej i dużej pojemności mogą występować jako centrale lokalne, strefowe

międzymiastowe i międzynarodowe lub mogą stanowić dowolne połączenie wymienionych typów.

Centrala JML zapewnia realizację pełnego zestawu współczesnych usług i udogodnień oferowanych abonentom i operatorom sieci. Możliwości zdalnej administracji, eksploatacji i utrzymania są uzyskiwane dzięki zastosowaniu centrum zarządzania komutacyjną (SMC) . Dodatkowo, określona centrala JML może być podzielona na części zainstalowane w różnych lokalizacjach przy wykorzystaniu wyniesionej jednostki abonenckiej dużej pojemności (LCRU). W tym przypadku, pole komutacyjne jest częściowo umieszczane po stronie odległej. Centrala JML może również pracować jako centrala macierzysta dla wyniesionej jednostki abonenckiej (JRSU). Odpowiedni dobór liczby elementów sterujących dla modułów funkcjonalnych i elementów komutacyjnych pola komutacyjnego DSN, pozwala na pracę centrali JML w szerokim zakresie konfiguracji przy różnych wartościach natężenia ruchu.

3.2.2 Architektura

Struktura centrali JML wykorzystuje podstawową architekturę systemu Alcatel 1000 S12, która została opisana w rozdziale 2. Przytoczymy obecnie zasadnicze jej cechy.

Elementy sterujące blokami zakończeń (TCE), realizują funkcje sterowania i pamięci dla bloków zakończeń. Sprzęt elementów sterujących może zawierać procesory 80386, 80486 lub Pentium, zależnie od wielkości ruchu obsługiwanego w danym module.

Wszystkie połączenia z polem komutacyjnym realizowane są za pośrednictwem standardowych interfejsów. Dodatkowe możliwości przetwarzania zapewnia grupa elementów sterujących ogólnego przeznaczenia. Są one dołączane za pośrednictwem pola komutacyjnego DSN.

Pole komutacyjne złożone jest z regularnej matrycy jednakowych elementów komutacyjnych, z których każdy wyposażony jest w funkcje logiczne i pamięciowe niezbędne dla sterowania połączeniami.

3

Rysunek 3.2. Architektura centrali średniej i dużej pojemności systemu Alcatel 1000 S12.

TCE: Element sterujący zespołów terminali

ASM: Moduł abonentów analogowych

ISM: Moduł abonentów ISDN

DTM: Moduł łączy cyfrowych

DLM: Moduł łączy transmisji danych

IPTM: Zintegrowany moduł łączy pakietowej transmisji danych

IRIM: Moduł wyniesionych interfejsów ISDN

HCCM: Moduł kanału wspólnego o wysokiej przepustowości

DTU: Moduł łącza cyfrowego

DIAM: Dynamiczny, zintegrowany moduł zapowiedzi słownych

SCM: Moduł obwodów usługowych

ECM: Moduł tłumików echa

TTM: Moduł testów łączy

CTM: Moduł sygnałów taktujących i tonowych

P&L: Moduł urządzeń peryferyjnych i ładowania

3.2.3 Centrala JML - rodzaje stojaków

W tabeli 3.2 przedstawiono typy stojaków i rodzaje ich zastosowań dla jakich zostały pierwotnie opracowane. Jeśli stojak znajduje inne zastosowanie, jego wykorzystanie powinno być zweryfikowane za pomocą narzędzi służących do określania liczby i rodzaju sprzętu central. Skrócony opis funkcji poszczególnych rodzajów stojaków zawarty został w zamieszczonej niżej tabeli.

RAU

Zastosowanie w centralach M/L

JA00-A1 JB00-A1 JF00-A1 JF01-A1 JH00-A1 JH01-A1 JJ00-A1 JJ01-A1 JZ00-A1 JZ10-A1 JY00-A1

Głównie centrale lokalne Głównie centrale lokalne Wyjściowy stojak F dla wszystkich typów central Stojak APM dla wszystkich typów central Głównie centrale międzymiastowe Wszystkie typy central Głównie centrale międzymiastowe Wszystkie typy central Stojak rozdziału energii dla wszystkich typów central Dodatkowy stojak rozdziału energii dla wszystkich typów central Stojak przełącznicy sygnałów cyfrowych dla wszystkich typów central

Tabela 3.2 Zastosowania typów stojaków w centralach JML

3.3 Wyniesiona jednostka abonencka ISDN (JRSU)

Należąca do systemu Alcatel 1000 S12 wyniesiona jednostka abonencka ISDN, oznaczona jako JRSU jest koncentratorem cyfrowych łączy abonenckich. Zadaniem tej jednostki jest umożliwienie zastąpienia wielu łączy do odległych abonentów, niewielką liczbą - od jednego do czterech, traktów o dużej przepływności.

Jednostka ISDN JRSU zaprojektowana została do instalowania zarówno na terenach miejskich jak i w obszarach wiejskich.

Jak wspomniano wcześniej jednostka JRSU stanowi integralną część systemu Alcatel 1000 S12 co oznacza, że abonenci dołączeni do JRSU dysponują tym samym zbiorem usług co abonenci dołączeni do centrali głównej i nie obserwują żadnych różnic w obsłudze połączeń.

Na terenach miejskich dzięki zastosowaniu JRSU operator może uniknąć bardzo wysokich kosztów kładzenia nowych kabli telefonicznych. Jednostki JRSU oferują bardzo efektywne pod względem kosztów rozwiązania dla obsługi zwiększającego się ruchu. Nie zachodzi potrzeba budowania nowych budynków dla central, a trakty PCM mogą być układane w istniejącej infrastrukturze kablowej z wykorzystaniem kabli koncentrycznych, światłowodów lub łączy miedzianych z transmisją HDSL.

Na obszarach wiejskich duże rozproszenie mieszkańców powoduje, że koszty budowy indywidualnych łączy abonenckich stają się niezwykle duże. Jednostki JRSU pozwalają aby ruch od abonentów leżących na pewnym obszarze był koncentrowany i kierowany w optymalny sposób do centrali głównej Alcatel 1000 S12.

3.3.1 Wiadomości ogólne

Jednostka JRSU stanowi koncentrator łączy abonenckich dla abonentów analogowych i abonentów wykorzystujących usługi ISDN. Zapewnia ona możliwość dostępu do centrali systemu Alcatel 1000 S12 przy znacznej redukcji kosztów połączeń kablowych.

Stało się to możliwe poprzez koncentrowanie ruchu pochodzącego od abonentów na 32-kanałowych traktach 2,048Mbit/s łączących JRSU z centrala główną. Wspomniane trakty cyfrowe odpowiadają zaleceniom ITU-T G.703, G704 i G.732.

Proporcje liczby abonentów analogowych do liczby abonentów cyfrowych mogą się zmieniać w zależności od potrzeb. W zakresie obsługi połączeń oraz funkcji eksploatacji i utrzymania koncentrator JRSU jest w pełni zależny od macierzystej centrali S12. Abonenci dołączeni do jednostki JRSU dysponują takim samym zestawem usług jaki posiadają abonenci dołączeni bezpośrednio do centrali S12. Podobnie, abonentom tym oferowany jest ten sam zakres usług dodatkowych. Abonenci korzystający z usług ISDN mogą dysponować kanałami B i D oraz usług komutacji pakietów.

Przy utracie komunikacji z centralą główną, JRSU rozpoczyna pracę w trybie samodzielnym i zapewnia zestawianie połączeń rozmównych między własnymi abonentami.

Po stronie centrali głównej trakty cyfrowe w liczbie do czterech są dołączone do interfejsu modułu wyniesionego ISDN (IRIM). Metody transmisji wykorzystywane do tworzenia połączeń między JRSU a IRIM, (połączenia kablowe lub łącze radiowe), są przezroczyste z punktu widzenia JRSU.

Liczba abonentów obsługiwanych przez JRSU zależy od typu jednostki i od liczby wykorzystywanych płyt abonenckich. W pewnych zastosowaniach może zachodzić potrzeba wyposażania JRSU w dodatkowe pakiety np. w celu wprowadzenia funkcji lokalnego zaliczania.

Wprowadzenie dodatkowych płyt wykorzystywanych dla celów specjalnych zmniejsza liczbę miejsc w które można włączyć płyty obsługujące łącza abonenckie.

4

Rysunek 3.3 pokazuje przykłady konfiguracji JRSU. Maksymalna liczba abonentów, którą może obsłużyć para zespołów IRIM wynosi 1024.

Rys.3.3 Konfiguracja JRSU

3.3.2 Opis funkcjonalny sprzętu

Zależnie od konfiguracji jednostka JRSU może zawierać następujące rodzaje pakietów:

• Jeden, dwa lub cztery pakiety interfejsów transmisji,

• Jeden lub dwa pakiety łącza cyfrowego (DTRF, DTRH),

• Jeden lub dwa pakiety zegara i alarmów,

• Do 61 pakietów układów analogowych łączy abonenckich (ACLX) lub do 60 pakietów zakończeń abonenckich ISDN (ISTX),,

• Jeden lub dwa pakiety generatorów sygnału wywołania (prądu dzwonienia),

• jeden pakiet układów dostępu urządzenia testowego (TAUC),

• Jeden opcjonalny pakiet funkcji sterowania w warunkach awarii(ECFX).

3.3.3 Moduł interfejsu jednostki wyniesionej (IRIM)

W skład interfejsu IRIM wchodzą układy terminali oraz element sterujący TCE. Interfejs IRIM wykonuje następujące funkcje:

• Współdziałanie za pośrednictwem kanału sygnalizacyjnego z jednostką JRSU.

• Nadzór i utrzymanie zakończeń traktów 2,048Mbit/s.

• Zbieranie alarmów i innych informacji dotyczących utrzymania traktów 2,048Mbit/s.

• Uaktualnianie informacji dotyczących stanu dostępności traktów cyfrowych

• Zarządzanie wykorzystaniem kanałów rozmównych.

• Inicjalizowanie i utrzymywanie protokołu sygnalizacyjnego realizowanego z jednostkami JRSU, włączając w to nadzór błędów i retransmisję wiadomości.

• Zestawianie, tworzenie sekwencji i transmitowanie wiadomości sygnalizacyjnych wymienianych z JRSU.

• Diagnostyka i testowanie zakończeń traktów cyfrowych strony IRIM.

• Przekazywanie numerów katalogowych abonentów do jednostek JRSU dla potrzeb obsługi sytuacji awaryjnych.

Interfejs IRIM jest przeznaczony do obsługi 1024 analogowych łączy abonenckich lub 512 łączy dostępu BA abonentów wykorzystujących usługi ISDN. W podanym zakresie można wykorzystywać konfiguracje z różną proporcją abonentów analogowych i ISDN.

Interfejs IRIM może obsługiwać kilka odmian jednostek JRSU opisanych bliżej w punkcie 3.3.5.

3.3.4 Funkcje jednostek JRSU

3.3.4.1 Łącza abonenckie

Jednostki JRSU posiadają wyposażenia abonenckie zarówno dla abonentów analogowych jak również dla abonentów ISDN z dostępem BA. W jednostkach JRSU wykorzystywane są pakiety abonenckie tych samych typów co w centrali głównej. Są to pakiety ASM i ISM. Oprogramowanie związane z pakietami ISDN w JRSU jest takie samo jak w pakietach ISM. Liczby łączy abonenckich jakie mogą być przyłączone do JRSU zależą od jego wykonania. (patrz punkt 3.3.5.).

3.3.4.2 Typy obsługiwanych łączy

Jednostki JRSU mogą obsługiwać następujące typy łączy:

• pojedyncze łącza

• łącza do central abonenckich PBX

• łącza PBX ISDN.

3.3.4.3 Funkcje

Jednostki JRSU pełnią następujące funkcje:

• Inicjowanie i utrzymywanie protokołu sygnalizacyjnego z centralą główną, włączając w to również monitorowanie błędów i retransmisję wiadomości.

• Odbiór, dekodowanie i rozsyłanie wiadomości sygnalizacyjnych z centrali głównej.

• Zestawianie, tworzenie sekwencji oraz wysyłanie wiadomości sygnalizacyjnych do centrali głównej.

• Zmiany warunków obsługi zakończeń traktów cyfrowych autonomicznie, na żądanie centrali głównej lub lokalnego terminala eksploatacyjnego.

• Dostarczanie sygnału wywołania z lokalnych źródeł.

• Odbiór sygnałów wybierczych i przetwarzanie ich na postać cyfr.

• Sterowanie przydziałem faz sygnału wywołania do poszczególnych połączeń.

• Przekazywanie rozkazów sterujących oraz rozkazów odczytu wysyłanych z centrali głównej do wyposażeń abonenckich, generatorów sygnału wywołania oraz realizowanie dostępu w celu testowania pakietów wchodzących w skład JRSU.

• Przeglądanie stanów łączy abonenckich, generatorów sygnału wywołania i zespołów testowych oraz przekazywanie do centrali głównej zaobserwowanych zdarzeń.

• Zapewnianie dostępu do kanałów rozmównych traktów cyfrowych w celu obsługi połączeń i wykonywania testów.

• Aktywowanie i deaktywowanie łącza dostępu podstawowego BA.

• Przetwarzanie postaci informacji otrzymywanych za pośrednictwem łączy BA na postać przekazywaną do centrali głównej.

• Przetwarzanie informacji otrzymywanych z centrali głównej na postać przekazywaną po łączach BA.

• Kodowanie i dekodowanie danych dotyczących połączeń ISDN.

• Zapewnianie dostępu do łączy analogowych w celach testowania.

• Realizowanie funkcji testowania zakończeń traktów cyfrowych i związanych z nimi wyposażeń.

• Wspomaganie funkcji wykonywanych przez interfejs IRIM w krytycznych czasowo momentach oraz wykonywanie funkcji sterujących w procesach obsługi połączeń np. testowanie łączy abonenckich, nadzór procesu rozłączenia, wysyłanie impulsów zaliczania itp.

3.3.5 Odmiany jednostek JRSU

3.3.5.1 Wiadomości ogólne

Konstrukcja mechaniczna wykorzystywana dla jednostek JRSU standardowych rozmiarów jest podobna do konstrukcji stosowanej w centrali głównej. Liczba wyposażonych półek zastosowana w stojaku zależy od wymagań dotyczących ruchu. Stojaki przeznaczone dla JRSU posiadają następujące cechy:

• Stojak wolnostojący przeznaczony do instalowania w zabezpieczonym pomieszczeniu wewnętrznym.

• Sprzęt w obudowie zabezpieczającej przewidziany do instalowania w niezabezpieczonych pomieszczeniach wewnętrznych.

• Sprzęt w obudowie bezpiecznej, odpornej na wpływy warunków zewnętrznych, przeznaczony do instalowania na otwartej przestrzeni.

Podane dalej opisy różnych typów stojaków dotyczą ich maksymalnej konfiguracji. Istnieją oczywiście możliwości wyposażania stojaków w konfiguracji ograniczonej, zawierającej mniejszą niż standardową liczbę łączy abonenckich i traktów cyfrowych 2,048Mbit/s.

3.3.5.2 Odmiany standardowych stojaków systemu Alcatel 1000 S12

Nowy projekt stojaków dla JRSU powstał w czasie wprowadzania sprzętu rodziny J. Obecnie niezabudowany stojak określany jest liczbą fizycznych jednostek JRSU, które można zainstalować w tym stojaku. Należy również uwzględnić potrzebę instalowania wyposażeń transmisyjnych, które mogą być wykorzystywane wspólnie przez kilka jednostek JRSU.

Stojaki w wersji JRSU są przeznaczone do instalowania w konwencjonalnych budynkach central, w których panują odpowiednie warunki otoczenia oraz wyposażonych w źródło zasilania -48V, przełącznicę oraz inne wyposażenia zakończeniowe łączy.

5

Istnieją cztery podstawowe odmiany JRSU. Różnią się one rozmiarami, zależnie od liczby i rodzaju obsługiwanych łączy abonenckich. Pojemności poszczególnych odmian przedstawione zostały na rysunku 3.4. W dalszej części rozdziału przedstawione zostaną trzy rodzaje stojaków.

Rysunek 3.4. Liczby abonentów analogowych i cyfrowych obsługiwanych przez pojedynczą jednostkę JRSU.

Stojak JR00 przeznaczony do instalowania jednostek JRSU

Stojak ten zawiera ramę wraz konstrukcją umieszczoną w górnej części, przeznaczoną do instalowania wyposażenia wspólnego. Stojak ten przeznaczony jest do instalowania sześciu półek, zgrupowanych dwa razy po trzy. Stojak JR00 może być wypełniony różnymi kombinacjami następujących jednostek RSU:

JR01-A1 - Jednostka zawierająca jedną półkę JRSU.

W pełni wyposażony stojak JR01 zawiera:

• 256 zespołów wyposażeń łączy ASL/112BA + 32 ASL.

• Dowolne proporcje liczb abonentów analogowych i cyfrowych, wynikające z liczby zastosowanych pakietów.

• Wyposażenia od jednego do czterech traktów 2,048Mbit/s.

JR02 - A2 Jednostka zawierająca dwie półki JRSU

W pełni wyposażony stojak JR02 zawiera:

• Wyposażenia łączy abonenckich: 512 ASL/240 BA + 32 ASL.

• Dowolne proporcje liczb abonentów analogowych i cyfrowych, wynikające z liczb zastosowanych pakietów.

• Wyposażenia od jednego do dwóch traktów 2,048Mbit/s.

JR03 -A2 Jednostka zawierająca trzy półki JRSU

W pełni wyposażony stojak JR03 zawiera:

• Wyposażenia łączy abonenckich:965 ASL + 24 BA/480 BA + 64 ASL.

• Dowolne proporcje liczb abonentów analogowych i cyfrowych, wynikające z liczb zastosowanych pakietów.

• Wyposażenia od jednego do dwóch traktów 2,048Mbit/s.

JR06 - Zespół urządzeń transmisji

Zespół ten stanowi oddzielną jednostkę konstrukcyjną zawierającą 8 miejsc, umożliwiającą instalowanie wyposażeń transmisji dla jednej jednostki JRSU.

Dzięki temu wyposażenia transmisyjne dla czterech JRSU mogą być instalowane w jednej półce. W stojaku JR02, zespół JR06 może być instalowany w drugiej półce. Omawiany zespół jest specyfikowany przez zamawiającego i nie stanowi standardowego wyposażenia stojaka JR02.

3.3.5.3 Obudowy JRSU

Samodzielna obudowa dla instalacji zewnętrznych JRSU, zabezpieczona przed wpływami warunków klimatycznych, przeznaczona jest dla szerokiego zakresu warunków instalowania. Może być ona wykorzystywana zarówno w pomieszczeniach np. w suterenach budynków, jak również na terenie otwartym w różnorodnych warunkach ( od arktycznych do tropikalnych). Zainstalowanie jednostki JRSU jest nieskomplikowane, wymaga tylko dołączenia łączy abonenckich i traktów do centrali macierzystej oraz zasilania z sieci prądu przemiennego.

Konstrukcja obudowy wykonana jest z odpowiednich elementów co minimalizuje wpływy korozji i zapewnia wodoszczelność. Zamki, zawiasy i elementy mocujące są dostępne jedynie od wewnątrz obudowy co ogranicza możliwości złośliwych uszkodzeń.

W celu zabezpieczenia elementów umieszczonych wewnątrz szafy przed przegrzaniem zastosowano klimatyzator spełniający funkcje chłodzenia przy zbyt wysokiej temperaturze. Zastosowano również ogrzewanie zapewniające, że temperatura wewnątrz obudowy nie obniży się poniżej zadanej wartości.

Obudowa może być montowana na różnorodnych podstawach, np. kamiennych czy betonowych lub na drewnianych słupach. Wysokość instalowania zależy od lokalnych warunków np. od grubości pokrywy śniegu czy od wysokości wody w czasie powodzi.

Pojedyncza obudowa może zawierać następujące wyposażenia:

• Jedno wyposażenie JR01 czyli 256ASL lub 128BA wyposażeń abonenckich lub dowolne proporcje tych wyposażeń, zależnie od liczby pakietów.

• Przestrzeń dla instalacji wyposażeń transmisyjnych.

• Blok zakończeń i zabezpieczeń, opcjonalnie przełącznica MDF.

• Panel dystrybucji łączy cyfrowych.

• Zasilacz sieciowy oraz hermetyczne, bezobsługowe baterie zasilające.

3.3.6 Alarmy

Jednostka JRSU może generować sześć grup alarmów . Alarmy są przekazywane do centrali głównej za pośrednictwem traktów cyfrowych. Generowane są następujące główne grupy alarmów:

• Alarm traktu cyfrowego. Alarm ten wskazuje na pojawienie się błędów wykrywanych przez zespół łącza cyfrowego, które zaistniały na trakcie łączącym JRSU z IRIM,

• Alarmy wewnętrzne JRSU oraz inne alarmy wykrywane przez zespoły zegara i alarmów,

• Alarmy związane z otoczeniem wskazujące, że wykryty został nieprawidłowy stan dotyczący warunków otoczenia.

• Alarmy zasilacza i przetwornic wskazujące, że wykryty został błąd w urządzeniach zasilających, bezpiecznikach czy doprowadzeniu prądu przemiennego.

• Alarmy powstające w urządzeniach transmisyjnych (opcjonalne). Wskazują one na błędy występujące na traktach cyfrowych między JRSU a IMIR, wykryte przez interfejs transmisji.

• Alarmy ogólne, wykorzystywane w dowolny sposób, zależnie od potrzeb operatora.

3.3.7 Komutacja pakietów (PS)

3.3.7.1 Komutacja pakietów w kanale B

Funkcja komutacji pakietów realizowana jest podobnie jak w przypadku abonenta dołączonego wprost do centrali głównej. Oznacza to, że kanały B zostają połączone w trybie komutacji łączy z handlerem pakietów w sieci PSPDN.

3.3.7.2 Komutacja pakietów w kanale D

Kanały D (ramki wg zalecenia Q.921, w których identyfikator dostępu do usług ma wartość równą 16), są zwielokrotniane w wydzielonych kanałach B traktów 2,048 Mbit/s prowadzących do centrali głównej, gdzie są następnie kierowane do handlera pakietów w sieci PSPDN, w sposób podobny jak w przypadku kanałów D od abonentów bezpośrednio połączonych z centralą główną. Liczba dedykowanych kanałów D może wynosić:

• Jeden kanał w trakcie 2,048Mbit/s prowadzącym do centrali głównej,

• W przypadku wykorzystywania zespołu DTRF, wyposażonego tylko w jeden trakt 2,048Mbit/s do centrali głównej, można wykorzystywać do trzech kanałów.

3.3.8 Samodzielny tryb pracy JRSU w przypadku awarii

W przypadku przerwania łączności JRSU - centrala główna, rozpoczyna się samodzielny tryb pracy JRSU. Wykonywane od tego momentu funkcje zależą w znacznym stopniu od tego czy w JRSU został zainstalowany opcjonalny pakiet usług realizowanych w przypadkach awarii. Pakiet ten nazywany jest zespołem obsługi wywołań awaryjnych ECF (emergency call feature).

• W przypadku zainstalowania pakietu ECF można obsłużyć do 23 jednoczesnych połączeń między abonentami tego samego JRSU. Maksymalnie 5 abonentów może znajdować się jednocześnie w fazie wybierania. Połączenia kierowane na zewnątrz są dołączone do urządzenia zapowiedzi słownych.

• W przypadku braku pakietu ECF, wszystkie łącza abonenckie są nadzorowane w sposób ciągły w celu wykrywania zmiany stanu.

• Samodzielny tryb pracy jest aktywowany i deaktywowany przez JRSU zależnie od stanu traktów cyfrowych.

W rozpatrywanym stanie każdy z abonentów jest osiągalny, co oznacza, że każdy abonent JRSU może osiągnąć innego abonenta tego samego JRSU przez wybranie numeru katalogowego. W przypadku połączeń ISDN mogą występować niewielkie ograniczenia obsługi połączeń..

Dane dotyczące abonentów, zawarte w tabeli zmiany kodu zespołu ECFx, są przekazywane w trybie on-line z centrali głównej służąc do tłumaczenia wybranego numeru na numer wyposażeniowy.

3.3.9 Integrowanie wyposażeń transmisyjnych

Wyposażenia transmisyjne mogą być opcjonalnie zainstalowane w sprzęcie komutacyjnym. Umożliwiają one bezpośrednie dołączenie jednego lub wielu JRSU do łączy światłowodowych wysokiej jakości. Zapasowe miejsca w urządzeniach transmisji mogą być wykorzystane do wprowadzenia wyposażeń służących do obsługi łączy dzierżawionych, połączeń wykorzystujących interfejsy PRA oraz wyposażeń użytkowników korzystających z urządzeń niskiej przepływności.

Wyposażenia transmisyjne PDH, lub wyposażenia SDH, są instalowane zarówno w stojaku JR00 jak i w obudowie wolnostojącej JR05. Rezerwuje się opcjonalnie dwie półki na wyposażenia transmisyjne. Mogą one pomieścić pewną liczbę jednostek T9 i do czterech zespołów JR06. W obudowie 19'', zarezerwowana jest wolna przestrzeń o wysokości 6100mm i głębokości 350mm przeznaczona do instalowania wyposażeń transmisyjnych. Wyposażenia te zasilane są z zasilaczy JRSU.

Operator może wykorzystywać wyposażenia transmisyjne innych producentów o ile mieszczą się one w zarezerwowanej objętości i spełniają warunki dotyczące mocy rozpraszanej.

Jako wyposażenia transmisyjne mogą być wykorzystywane następujące rodzaje sprzętu:

• Jeden interfejs optyczny 34Mbit/s.

• 16 interfejsów elektrycznych 2Mbit/s.

• Multiplekser/demultiplekser 2/34Mbit/s, odpowiadający zaleceniom ITU-T G.703, G.742, G.751.

• Opcjonalnie wyposażenie transmisji 34Mbit/s, które może być realizowane jako łącze radiowe.

• Trakt światłowodowy 155Mbit/s złożony z 21 elektrycznych traktów 2Mbit/s.

• 21 elektrycznych sygnałów 2Mbit/s tworzących jeden trakt 155Mbit/s.

3.3.9.1 Wykorzystanie sprzętu zainstalowanego dawniej oraz sprzętu nowej generacji

Niektóre z pakietów opracowanych dla rodziny J mogą być wykorzystywane w eksploatowanym dotychczas sprzęcie starszych odmian. Pakiety te zastosowane w tym sprzęcie realizują nowe usługi, zwiększają przepustowość ruchu lub wspomagają działanie nowych wersji oprogramowania.

3.4 Jednostka Wyniesiona dużej pojemności (LCRU)

3.4.1 Wprowadzenie

W dzisiejszych czasach zarówno abonenci indywidualni jak i komercyjni oczekują od operatorów sieci publicznych nowych i zaawansowanych usług, np. dostępu do tradycyjnych usług telefonicznych POTS oraz cyfrowych ISDN, komutacji lokalnej, trybu autonomicznego SAM, linii dzierżawionych, komutacji pakietów, dużej przepustowości, wysokiej jakości usług oraz niezawodności.

Spełnienie tych wymagań jest możliwe po wprowadzeniu zasad sieci dostępowej:

• będące częścią tradycyjnej sieci telefonicznej łącza abonenckie są rozdzielane w sieci dostępowej AN, która składa się z jednego lub więcej działających równolegle [Author ID1: at Thu Jan 20 11:32:00 2000 ]węzłów dostępowych działających równolegle lub hierachicznie[Author ID1: at Thu Jan 20 11:32:00 2000 ],

• sieć dostępowa AN jest podłączona do centrali lokalnej LE za pomocą systemu transmisyjnego o dużej przepływności, zazwyczaj poprzez światłowody,

• zakończenia łączy abonenckich znajdują się teraz w sieci dostępowej AN; abonenci są połączeni z siecią AN za pomocą infrastruktury okablowania miedzianego,

Sieci dostępowe AN zastąpiły małe i średnie centrale analogowe przyczyniając się do znacznego obniżenia kosztu eksploatacji systemów komutacyjnych. Pozostałą część sieci telekomunikacyjnej tworzą węzły komutacyjne, m.in. centrale lokalne i tranzytowe.

Poniżej wymieniono korzyści płynące z restrukturyzacji sieci:[Author ID1: at Thu Jan 20 11:30:00 2000 ].[Author ID1: at Thu Jan 20 11:30:00 2000 ]

• Oszczędność na instalacji eksploatacji, administracji i serwisowaniu.

• Zmniejszenie liczby kosztownych węzłów komutacyjnych (m.in. centrale lokalne i tranzytowe).

W systemie komutacyjnym A1000 S12 jako jednostki dostępowe zastosowano abonenckie jednostki wyniesione JRSU oraz jednostki wyniesione dużej pojemności LCRU. Eksploatacja i serwisowanie tych jednostek odbywa się z poziomu centrali macierzystej A1000 S12 poprzez firmowy interfejs V 5.2R służący do [Author ID1: at Thu Jan 20 11:36:00 2000 ]obsługi połączeń i elementów[Author ID1: at Thu Jan 20 11:36:00 2000 ] funkcji OAM.

3.4.2 Konfiguracja systemu

3.4.2.1 Topologia

Głównym zadaniem koncentratora LCRU jest rozbudowa istniejących central systemu A1000 S12 lub zastąpienie central lokalnych. Architektura koncentratora LCRU umożliwia w sposób elastyczny i ekonomiczny zaprojektowanie i instalację tradycyjnego miedzianego dostępu abonenckiego oraz transmisję skoncentrowanego ruchu,[Author ID1: at Thu Jan 20 11:38:00 2000 ] do centrali macierzystej systemu A1000 S12. Koncentrator LCRU jest połączony z centralą macierzystą za pomocą łączy transmisyjnych PDH lub SDH z użyciem kabli miedzianych lub światłowodowych. Nadzór nad jednostką wyniesioną sprawowany jest z centrali macierzystej.

Jeden węzeł koncentratora LCRU obsługuje do 8 tys. abonenckich łączy ekwiwalentnych (2 abonenckie łącza ekwiwalentne = 2 abonenckie łącza analogowe POTS albo 1 abonenckie łącze ISDN dostępu podstawowego ISDN BRA), rozproszonych maksymalnie na 16 zdalnych jednostkach abonenckich LRSU.

3.4.2.2 Zewnętrzne interfejsy koncentratora LCRU

Zewnętrzne interfejsy koncentratora LCRU są podzielone na grupy według spełnianych funkcji:

• Interfejs agregujący [Author ID1: at Thu Jan 20 11:44:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 11:44:00 2000 ]z [Author ID1: at Thu Jan 20 11:42:00 2000 ]centralą[Author ID1: at Thu Jan 20 11:43:00 2000 ]i[Author ID1: at Thu Jan 20 11:43:00 2000 ] macierzystą[Author ID1: at Thu Jan 20 11:43:00 2000 ]tej[Author ID1: at Thu Jan 20 11:43:00 2000 ].

Interfejsem agregującym koncentratora LCRU jest interfejs elektryczny PDH o przepustowości 2048 kb/s zgodny z ITU G703. Dzięki zastosowaniu multiplekserów PDH, mogą być zastosowane interfejsy PDH (zarówno elektryczne jak i optyczne) o przepływności do 34 Mb/s. Multipleksery PDH mogą być dołaczone zewnętrznie bądź [Author ID1: at Thu Jan 20 11:47:00 2000 ]zintegrowane mechanicznie w stojakach LCRU. Dzięki zastosowaniu urządzeń SDH, mogą być zastosowane interfejsy SDH (zarówno elektryczne jak i optyczne). Multipleksery PDH i urządzenia SDH są dołączone do LCRU poprzez interfejs PDH (2048 kb/s).

• Interfejsy sygnalizacyjne.

Dzięki użyciu odpowiednich pakietów niektóre [Author ID1: at Thu Jan 20 11:48:00 2000 ]te same [Author ID1: at Thu Jan 20 11:48:00 2000 ]stojaki mogą być zastosowane w funkcji wyniesionych jednostek abonenckich IRSU. Interfejs sygnalizacyjny do współpracy z centralą macierzystą A1000 S12 wykorzystuje protokół jednostki wyniesionej LCRU, oparty na protokole V 5.2R jednostki abonenckiej IRSU.

• Interfejsy eksploatacji i serwisowania OAM.

Interfejs OAM do współpracy z centralą macierzystą A1000 S12 wykorzystuje protokół jednostki wyniesionej LCRU, oparty na protokole V 5.2R jednostki abonenckiej IRSU.

Zarówno dla interfejsów sygnalizacyjnych, jak i OAM muszą być zainstalowane minimum dwa łącza o przepustowości 2 MB/s.

• Interfejsy abonenckie, usługi komutowane

Abonenckie łącza analogowe (POTS) oraz abonenckie łącza ISDN BRA (dostęp podstawowy)

• Interfejsy alarmowe.

Centrala macierzysta Alcatel 1000 S12 obsługuje również zewnętrzne interfejsy alarmowe różnych urządzeń (systemów LTS, źródeł zasilania itp.) zainstalowanych w lokalizacji LCRU.

3.4.2.3 Typy stojaków

Koncentrator LCRU został skonfigurowany dla zastosowań wewnętrznych. Jednostka abonencka LCRU składa się ze stojaków logicznych JR02-A2 i JR03-A2, zamontowanych w standardowej ramie S12 JR00, tworząc w ten sposób konfigurację zdolną obsłużyć do 2048 łączy ekwiwalentnych w jednym stojaku. Stojaki JR03-A2 oraz JR02-A2 można używać razem w tym samym koncentratorze LCRU, ale nie w tej samej podjednostce LTSU.

Wszystkie koncentratory LRSU mają dostęp do sieci [Author ID1: at Thu Jan 20 11:58:00 2000 ]komutatora [Author ID1: at Thu Jan 20 11:58:00 2000 ]dostępowego[Author ID1: at Thu Jan 20 11:58:00 2000 ]j[Author ID1: at Thu Jan 20 11:58:00 2000 ] AS w konfiguracji podjednostki terminalu LTSU [Author ID1: at Thu Jan 20 11:59:00 2000 ](rys. 3.5 i 3.6).

Możliwa jest integracja sprzętu transmisyjnego.

Różne typy stojaków mogą być wyposażone w dowolnej konfiguracji sprzętowej łączy abonenckich POTS i ISDN BA.

W stojakach tego typu[Author ID1: at Thu Jan 20 11:59:00 2000 ]LCRU[Author ID1: at Thu Jan 20 11:59:00 2000 ] można instalować rozszerzenia obecnie stosowanych jednostek abonenckich IRSU. Rozszerzenia koncentratora LCRU umożliwiają również dołączanie/odłączanie zdalnych jednostek abonenckich LRSU do/z węzła koncentratora LCRU.

Rys. 3.5 Konfiguracja koncentratora LCRU przy wykorzystaniu stojaków JR03

AS - Komutator dostępowy LCRU LRSU - wyniesiona jednostka abonencka LCRU

GS - komutator grupowy LCRU LCRU - Zdalny koncentrator

LRIM - Moduł interfejsu LCRU LDSN - Pole komutacyjne LCRU

Rys. 3.6 Konfiguracja koncentratora LCRU przy wykorzystaniu stojaków JR02

Stojaki koncentratora LCRU umożliwiają rozbudowę urządzeń zdalnych wyposażonych w jedną jednostkę abonencką RSU poprzez dodawanie zdalnych jednostek abonenckich LRSU oraz dają możliwość ich łączenia (komutator dostępowy AS, cyfrowa pole komutacyjne LDSN) w koncentratory LCRU. Strategia OLE umożliwia zmianę architektury węzła koncentratora LCRU na architekturę jednostki abonenckiej RSU z tym samym segmentem GLS.

Cztery płyty komutatora grupowego GS dostosowane do wymogów pola komutacyjnego LDSN można umieścić w stojaku dowolnego typu (JR02-A2 lub JR03-A2). Zwykle jest to pierwszy zainstalowany stojak.

Architektura sprzętowa koncentratora LCRU wykorzystuje następujące typy stojaków:

Stojaki-J: wspólna rama stojaka JR00 z 6 półkami z dwoma logicznymi stojakami-J zamontowanymi w ramie.

Typ 1: JR03-A2 + JR03-A2 (do 2048 łączy)

Typ 2: JR02-A2 + JR02-A2 (do 1024 łączy)

Możliwe jest wyposażenie stojaków jednocześnie w abonenckie płyty łączy analogowych POTS i cyfrowych ISDN BA.

Określone półki stojaków koncentratora LRSU zawierają płyty pola komutacyjnego LDSN z funkcjonalnością komutatora dostępowego AS i grupowego GS oraz płyty sterujące koncentratora LRSU jak również płytę połączeń alarmowych ECFC.

3.3.2.4 DTR-LRSU

Płyta łączy cyfrowych DTR-LRSU (rys. 3.7) oferuje cztery łącza o przepływności 4 Mb/s, zamiast dwóch łączy o przepływności 4 Mb/s, jak ma to miejsce w przypadku płyty DTR-IRSU.

Płyta DTR-LRSU jest interfejsem komutatora dostępowego AS.

Dane konfiguracyjne dostępu podstawowego ISDN BRA, DTR-LRSU oraz koncentratora LCRU są składowane na dysku krzemowym płyty DTR-LRSU. Dysk krzemowy wymaga maksymalnie 4 MB pamięci.

Rys. 3.7 Konfiguracja koncentratora LRSU

ALCX - Płytka drukowana łączy abonenckich

ISTX - Płytka drukowana łączy abonenckich ISDN BA

3.4.2.5 Synchronizacja

Zgodnie z konfiguracją płytki DTR-LRSU jednostka abonencka LRSU zawiera dwa dodatkowe łącza sygnałów zegara i alarmu o przepływności 4 MB/s. Sygnały te przed przejściem przez sterowniki magistrali [Author ID1: at Thu Jan 20 12:29:00 2000 ]są synchronizowane[Author ID1: at Thu Jan 20 12:29:00 2000 ] dostosowywane do częstotliwości zegara wewnętrznego (re-timing)[Author ID1: at Thu Jan 20 12:29:00 2000 ] przed przejściem sterownik[Author ID1: at Thu Jan 20 12:29:00 2000 ]ów[Author ID1: at Thu Jan 20 12:12:00 2000 ] magistrali[Author ID1: at Thu Jan 20 12:29:00 2000 ].

Warto zwrócić uwagę, że ma to wpływ na sterowanie magistrali CAL-LRSU oraz funkcję ponownej synchronizacji[Author ID1: at Thu Jan 20 13:16:00 2000 ]dostosowania częstotliwości[Author ID1: at Thu Jan 20 13:16:00 2000 ]. CAL_OBCI pozostaje w trybie podrzędnym (slave) jednego z łączy PCM. Oznacza to, że tylko pierwszy interfejs OBCI magistrali DTR-LRSU będzie miał CAL_OBCI jako element podrzędny (slave) na łączu PCM. Drugi interfejs OBCI na płycie DTR-LRSU komunikuje się z interfejsem OCBI CALC poprzez pierwszy interfejs OBCI na płycie DTR-LRSU.

Do synchronizacji komutatora grupowego GS oraz komutatora dostępowego AS wymagane jest użycie zegara o częstotliwości 8 MHz, którą powinien zapewnić CAL-LRSU (rys. 3.8).

Rys. 3.8 Rozprowadzanie sygnału synchronizującego

Wszystkie jednostki abonenckie LRSU podczas normalnej pracy są zsynchronizowane z centralą macierzystą Alcatel 1000 S12.

Jedna z czterech pierwszych płytek zegara i alarmu w koncentratorze LCRU pracuje w trybie generowania sygnału zegarowego nadrzędnego (master), który jest rozprowadzany wewnątrz całego koncentratora LCRU, tak aby wszystkie płyty działały zgodnie z tym zegarem.

Zegar nadrzędny jest być [Author ID1: at Thu Jan 20 13:19:00 2000 ]zsynchronizowany z wejściowym [Author ID1: at Thu Jan 20 13:19:00 2000 ]łączem cyfrowym tej samej jednostki abonenckiej LRSU. Odniesieniem dal [Author ID1: at Thu Jan 20 13:18:00 2000 ]dla [Author ID1: at Thu Jan 20 13:18:00 2000 ]tego sygnału zegarowego może być sygnał zewnętrzny o częstotliwości 2048 kHz z multipleksera SDH.

W razie niedostępności tego łącza cyfrowego inna płyta ([Author ID1: at Thu Jan 20 13:26:00 2000 ]z pierwszych czterech[Author ID1: at Thu Jan 20 13:27:00 2000 ]) [Author ID1: at Thu Jan 20 13:26:00 2000 ]zegara i alarmu (poza czterema pierwszymi) [Author ID1: at Thu Jan 20 13:26:00 2000 ]- [Author ID1: at Thu Jan 20 13:26:00 2000 ]przejmuje funkcję synchronizacji.

Jeśli wszystkie cztery pierwsze płytki zegara i alarmu utracą synchronizację z łączem cyfrowym, wówczas jedna z dwóch pierwszych płytek drukowanych płyty wywołania awaryjnego typu C (ECFC) przejmuje i rozprowadza sygnał zegara wewnątrz koncentratora LCRU.

3.4.3 Komutacja lokalna

Funkcja komutacji lokalnej umożliwia zestawienie połączenia danych/głosu między abonentami A i B, należącymi do tego samego koncentratora LCRU (poprzez pole komutacyjne LDSN), zwalniając kanały [Author ID1: at Thu Jan 20 13:39:00 2000 ]ścieżki [Author ID1: at Thu Jan 20 13:39:00 2000 ]źródłowe [Author ID1: at Thu Jan 20 13:32:00 2000 ]zajęte w DSN centrali macierzystej Alcatel 1000 S12, kanały[Author ID1: at Thu Jan 20 13:33:00 2000 ]łączu klastrowym [Author ID1: at Thu Jan 20 13:32:00 2000 ]zdalnego modułu sprzęgającego LRIM oraz w łączach[Author ID1: at Thu Jan 20 13:33:00 2000 ]łącze[Author ID1: at Thu Jan 20 13:34:00 2000 ] o przepustowości 2048 kB/s. Funkcje obsługi połączeń i zasoby (sygnalizacja, blok sterujący transakcją TACB, naliczanie opłat) są realizowane w centrali macierzystej A1000 S12.

Komutacja lokalna nie zapewnia obsługi komutacji pakietów oraz obsługi łącz półstałych SPC.

W przypadku, gdy abonenci należą do tej samej zdalnej jednostki abonenckiej RSU i i[Author ID1: at Thu Jan 20 13:37:00 2000 ] ich linie abonenckie są nadzorowane przez ten sam interfejs OBCI, połączenie jest realizowane poprzez wywołanie wewnętrzne w koncentratorze, bez zajmowania kanałów łączy zewnętrznych 2048 KB/s oraz ścieżek DSN w centrali A1000 S12. Połączenie między abonentem A i B jest realizowane sprzętowo przez cyfrową płytę magistrali DTR-LRSU z obszarem roboczym interfejsu OBCI.

Poniżej przestawiono sposób zestawiania wewnętrznych wywołań koncentratora LCRU.

Zestawianie połączenia i faza wybierania jest realizowana podobnie jak w przypadku zdalnej jednostki abonenckiej IRSU. Różnica polega na sposobie wyboru łączy zewnętrznych (2048 kB/s) przez zdalny moduł sprzęgający LRIM w celu osiągnięcia abonenta, dla jednostki LRSU może to być dowolne łącze.

Po zakończeniu fazy wybierania i analizie numeru, połączenie zostaje zidentyfikowane jako wywołanie wewnątrz koncentratora, jeśli moduł LRIM(B) należy do tego samego koncentratora LCRU co moduł LRIM(A). Poprzez zidentyfikowanie modułu LRIM(B) moduł LRIM(A) „wie”, że wywołanie jest realizowane wewnątrz koncentratora. Moduł LRIM(B) otrzymuje wskazanie „połączenie [Author ID1: at Thu Jan 20 13:42:00 2000 ]wewnątrz-LCRU” i prosi [Author ID1: at Thu Jan 20 13:42:00 2000 ]żąda[Author ID1: at Thu Jan 20 13:42:00 2000 ]o[Author ID1: at Thu Jan 20 13:42:00 2000 ] ustanowienia[Author ID1: at Thu Jan 20 13:42:00 2000 ]e[Author ID1: at Thu Jan 20 13:42:00 2000 ] połączenia poprzez [Author ID1: at Thu Jan 20 13:42:00 2000 ]LDSN.

Moduł LRIM(B) zestawia połączenie dupleksowe poprzez DSN do modułu LRIM(A), jak ma to miejsce w połączeniach lokalnych w centrali A1000 S12,[Author ID1: at Thu Jan 20 13:43:00 2000 ].[Author ID1: at Thu Jan 20 13:43:00 2000 ] Z [Author ID1: at Thu Jan 20 13:43:00 2000 ]z [Author ID1: at Thu Jan 20 13:43:00 2000 ]tym,[Author ID1: at Thu Jan 20 13:43:00 2000 ] że w trakcie trwania fazy konwersacji połączenia nie są realizowane kanałami modułu LRIM. Początkowe połączenie służy do nawiązania komunikacji mającej na celu lokalną komutację obu LRIM.

Po otrzymaniu żądania zestawienia połączenia poprzez [Author ID1: at Thu Jan 20 13:44:00 2000 ]LDSN, [Author ID1: at Thu Jan 20 13:44:00 2000 ] DTR-LRSU(B) posiada wszystkie informacje niezbędne do otwarcia pojedynczej ścieżki LCRU z magistrali DTR-LRSU(B) do DTR-LRSU(A).

LRIM(B) identyfikuje abonenta A. W DTR-LRSU(B) rozpoczyna się proces zestawiania ścieżki poprzez LDSN do DTR-LRSU(A), określając identyfikację własnej ścieżki w OBCI(B), adres fizyczny DTR-LRSU(B) oraz numer terminalu abonenta B TN(B).

Dzięki informacjom otrzymanym z DTR-LRSU(B), DTR-LRSU(A) kończy ścieżkę powrotną do DTR-LRSU(B) i posiada dane, którego obszaru roboczego OBCI dotyczy połączenie.

Jeśli ustanowienie ścieżki nie powiodło się trzykrotnie, informowane jest o tym LRIM(B), a połączenie zostaje przeprowadzone [Author ID1: at Thu Jan 20 13:45:00 2000 ]zestawione [Author ID1: at Thu Jan 20 13:45:00 2000 ]poprzez DSN w centrali macierzystej A1000 S12, za pomocą funkcji komutowania lokalnego.

Po pomyślnym zestawieniu ścieżki poprzez LDSN, [Author ID1: at Thu Jan 20 13:46:00 2000 ]LRIM(B) zleca podanie prądu dzwonienia do jednostce [Author ID1: at Thu Jan 20 13:47:00 2000 ]jednostki [Author ID1: at Thu Jan 20 13:47:00 2000 ]abonenckiej LRSU(B), która podaje prąd dzwonienia do abonenta(B) oraz sygnał dzwonienia do abonenta(A) poprzez sieć DSN w centrali lokalnej.

Po odebraniu sygnału odpowiedzi od[Author ID1: at Thu Jan 20 13:48:00 2000 ]zgłoszeniu się [Author ID1: at Thu Jan 20 13:48:00 2000 ] abonenta B moduł LRIM(B) tworzy obszar roboczy w OBCI-LRSU(B), łączący abonenta B przez zdalną jednostkę koncentrującą LCRU-DSN [Author ID1: at Thu Jan 20 13:48:00 2000 ]do ustanowionej ścieżki w LDSN[Author ID1: at Thu Jan 20 13:48:00 2000 ].

Zdalny moduł LRIM(B) zwalnia kanały[Author ID1: at Thu Jan 20 13:57:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 13:59:00 2000 ]”[Author ID1: at Thu Jan 20 13:58:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 13:58:00 2000 ]do DSN” [Author ID1: at Thu Jan 20 13:53:00 2000 ]inicjujące zajęte w łączu klastrowym [Author ID1: at Thu Jan 20 13:53:00 2000 ]i kanale[Author ID1: at Thu Jan 20 13:57:00 2000 ]kanał [Author ID1: at Thu Jan 20 13:57:00 2000 ] G703 (2048KB/s) oraz przesyła dane do zdalnego modułu LRIM(A), usuwając [Author ID1: at Thu Jan 20 13:53:00 2000 ]zwalniając [Author ID1: at Thu Jan 20 13:53:00 2000 ]ścieżkę poprzez [Author ID1: at Thu Jan 20 13:58:00 2000 ]w [Author ID1: at Thu Jan 20 13:58:00 2000 ]DSN (procedura optymalizacji).

Zdalny moduł LRIM(A) zwalnia kanały [Author ID1: at Thu Jan 20 13:58:00 2000 ]kanał[Author ID1: at Thu Jan 20 13:58:00 2000 ] ”[Author ID1: at Thu Jan 20 13:59:00 2000 ]do DSN”[Author ID1: at Thu Jan 20 13:58:00 2000 ],[Author ID1: at Thu Jan 20 14:06:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 13:58:00 2000 ]inicjujące zajęte w łączu klastrowym i kanale[Author ID1: at Thu Jan 20 13:59:00 2000 ]kanał [Author ID1: at Thu Jan 20 14:11:00 2000 ] G703 (2048KB/s) i zwalnia ścieżkę poprzez [Author ID1: at Thu Jan 20 13:59:00 2000 ]w [Author ID1: at Thu Jan 20 13:59:00 2000 ]DSN i jak w przypadku połączeń z centralą A1000 S12, rozpoczyna się procedura naliczania opłaty.

Dalsza obsługa połączenia (naliczanie opłaty, statystyka, usługi dodatkowe itd.) pozostaje [Author ID1: at Thu Jan 20 14:06:00 2000 ]realizowana jest[Author ID1: at Thu Jan 20 14:06:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 14:07:00 2000 ]jak w [Author ID1: at Thu Jan 20 14:06:00 2000 ]jak w przypadku[Author ID1: at Thu Jan 20 14:07:00 2000 ]e[Author ID1: at Thu Jan 20 14:07:00 2000 ] systemu [Author ID1: at Thu Jan 20 14:07:00 2000 ]systemie [Author ID1: at Thu Jan 20 14:07:00 2000 ]S12.

W centrali macierzystej A1000 S12 uaktywnia się obsługa połączeń. Moduły LRIM(A) i LRIM(B) są informowane o zakończeniu połączenia, a następnie zwalniane są odpowiednie ścieżki LDSN i zasoby.

Gdy abonent A lub B chce skorzystać z usługi dodatkowej, w pewnych wypadkach może być konieczna [Author ID1: at Thu Jan 20 14:10:00 2000 ]konieczne [Author ID1: at Thu Jan 20 14:10:00 2000 ]deoptymalizacja.[Author ID1: at Thu Jan 20 14:10:00 2000 ]wsparcie ze strony centrali macierzystej.[Author ID1: at Thu Jan 20 14:10:00 2000 ] Moduł LRIM (A lub B) abonenta inicjującego rozpoczyna poszukiwanie wolnego kanału w łączu 2048 kB/s. W przypadku braku wolnych kanałów po okresie oczekiwania usługa dodatkowa nie zostanie zrealizowana, a moduł inicjujący LRIM otrzyma informacje, aby zwolnił zasoby.

Po zamknięciu kanału moduł zamykający [Author ID1: at Thu Jan 20 14:12:00 2000 ]końcowy [Author ID1: at Thu Jan 20 14:12:00 2000 ]LRIM ustanawia połączenie dupleksowe z modułem inicjującym LRIM.

Po ustanowieniu połączenia poprzez DNS obydwa moduły LRIM zwalniają połączenia w obszarze roboczym w OBCI-LRSU, łącząc abonentów poprzez łącza G703 (2048KB/s) i DSN.

Lokalna ścieżka poprzez LDSN zostaje usunięta [Author ID1: at Thu Jan 20 14:13:00 2000 ]zwolniona [Author ID1: at Thu Jan 20 14:13:00 2000 ]i dla połączenia zostaje uaktywniona [Author ID1: at Thu Jan 20 14:13:00 2000 ]zestawiona [Author ID1: at Thu Jan 20 14:13:00 2000 ]nowa ścieżka poprzez DSN.

Po zwolnieniu gałęzi[Author ID1: at Thu Jan 20 14:14:00 2000 ]części[Author ID1: at Thu Jan 20 14:18:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 14:14:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 14:14:00 2000 ]zoptymalizowanego [Author ID1: at Thu Jan 20 14:17:00 2000 ]połączenia wewnątrz-LCRU pozostałej [Author ID1: at Thu Jan 20 14:18:00 2000 ]drugiej stronie [Author ID1: at Thu Jan 20 14:18:00 2000 ]gałęzi [Author ID1: at Thu Jan 20 14:14:00 2000 ]musi zostać przypisany ton przeciążenia. Aby zrealizować to[Author ID1: at Thu Jan 20 14:15:00 2000 ]W tym celu [Author ID1: at Thu Jan 20 14:15:00 2000 ], po [Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ]gdy [Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ]otrzymaniu przez[Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ]abonent [Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ] pozostającego [Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ]pozostający [Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ]na linii abonenta połączenia [Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ](nie odłożono słuchawki) otrzym[Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ]uje[Author ID1: at Thu Jan 20 14:18:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 14:16:00 2000 ]polecenia zwolnienia, wymagany jest nowy kanał w łączu 2 Mb/s do koncentratora LCRU w celu wysłania tonu przeciążenia (procedura deoptymalizacji)[Author ID1: at Thu Jan 20 14:17:00 2000 ].

3.4.3.1 Naliczanie opłat za połączenia komutowane lokalnie

Połączenia wewnątrz LCRU podlegają procesowi naliczania opłat w LRIM, do którego podłączone jest LRSU, nawet pomimo braku kanału głosowego pomiędzy LRSU i LRIM w fazie konwersacji podczas połączenia. Połączenie takie jest obciążane opłatami[Author ID1: at Thu Jan 20 14:19:00 2000 ]taryhikaowane w ten s[Author ID1: at Thu Jan 20 14:19:00 2000 ]posób[Author ID1: at Thu Jan 20 14:19:00 2000 ] jak każde[Author ID1: at Thu Jan 20 14:19:00 2000 ] inne połączenia A1000 S12.

3.4.4 Tryb autonomiczny (SAM)

Funkcja SAM oznacza zdolność każdej zdalnej jednostki LRSU należącej do węzła koncentratora LCRU do działania niezależnie od centrali macierzystej A1000 S12.

Podczas normalnego funkcjonowania połączenia są nadzorowane prze centralę macierzystą A1000 S12; w chwili utracenia komunikacji na czterech łączach 2048 kB/s, uruchomia się tryb autonomiczny SAM, aktywując obsługę połączeń w trybie SAM, która zapewnia ograniczoną [Author ID1: at Thu Jan 20 14:20:00 2000 ]ograniczony [Author ID1: at Thu Jan 20 14:20:00 2000 ]liczbę [Author ID1: at Thu Jan 20 14:20:00 2000 ]zakres [Author ID1: at Thu Jan 20 14:20:00 2000 ]funkcji obsługi połączeń.

Łącza koncentratora LCRU w trybie SAM mają możliwość realizacji połączeń inicjowanych i kończonych lokalnie w węźle LCRU (połączenie wewnątrz LCRU), ale nie poza LCRU.

Dla połączeń wewnątrz LCRU dostępne są dwa typy komunikacji poprzez sieć LCRU[Author ID1: at Thu Jan 20 14:21:00 2000 ]LSDN[Author ID1: at Thu Jan 20 14:21:00 2000 ].

Dla sygnalizacji, pojedyncza ścieżka tymczasowa

Dla przepływu danych i głosu pomiędzy abonentami, stała ścieżka dupleksowa

Obsługiwany jest tylko „czysty” tryb SAM. Oznacza to, że obydwaj abonenci (A i B) znajdują się w trybie SAM. Może się tak stać, gdy:

• Obydwaj abonenci (A i B) znajdują się w tym samym LRSU (w trybie SAM)

• Abonent A w trybie SAM i abonent B w trybie SAM znajdą się w różnych LRSU.

Dodatkowo w połączeniach w  „czystym” trybie SAM, jeśli powyższe warunki są spełnione, możliwa jest realizacja połączeń awaryjnych. Oznacza to, że abonent w trybie SAM ma możliwość realizacji połączenia awaryjnego tylko wtedy, gdy awaryjny DN jest powiązany z numerem terminalu TN należącym do LRSU (tego samego LCRU), znajdującego się w trybie SAM. Możliwe jest przydzielenie awaryjnych DN (do użytku w trybie SAM) do dowolnego TN w LCRU.

Obsługiwanych jest do pięciu DN, z których każdy może mieć przydzielonych do pięciu TN.

Połączenie jest w pełni obsługiwane przez oprogramowanie zależne od sprzętu. Moduły LRIM(A) oraz LRIM(B) nie biorą udziału w połączeniu.

Nie jest obsługiwany tryb łączony SAM (gdy jeden z abonentów jest w trybie normalnym, a drugi w trybie autonomicznym SAM).

Od tego momentu aż do końca dokumentu wszystkie odniesienia do trybu SAM należy rozumieć jako odniesienia do „czystego” trybu autonomicznego SAM.

Po utraceniu komunikacji z centralą macierzystą ponownie uruchamiana jest zdalna jednostka abonencka LRSU i wszystkie połączenia (zestawiane i zestawione) zostają zakończone[Author ID1: at Thu Jan 20 14:25:00 2000 ]przerwane[Author ID1: at Thu Jan 20 14:25:00 2000 ]. Następnie włączane jest odmierzanie czasu przed uruchomieniem trybu SAM w oczekiwaniu na możliwość przywrócenia połączenia[Author ID1: at Thu Jan 20 14:26:00 2000 ]komunikacji[Author ID1: at Thu Jan 20 14:26:00 2000 ].

W przypadku wystąpienia awarii zasilania podczas trybu SAM, po ponownym włączeniu zasilania, jednostka LCRU automatycznie powraca do trybu autonomicznego. Ponieważ ISDN-BA działa w oparciu o pamięć RAM, oznacza to, że kod [Author ID1: at Thu Jan 20 14:27:00 2000 ]oprogramowanie [Author ID1: at Thu Jan 20 14:27:00 2000 ]kontrolera OBC ISDN-BA jest ładowany [Author ID1: at Thu Jan 20 14:27:00 2000 ]ładowane [Author ID1: at Thu Jan 20 14:27:00 2000 ]lokalnie z pamięci w jednostkach LRSU należących do jednostek LCRU.

W trybie SAM nie jest obsługiwana komutacja pakietów (PS) ani łącza półstałe SPC.

3.4.4.1 Możliwości obsługi połączeń w trybie SAM

• Maksymalna liczba jednoczesnych linii analogowych abonentów w fazie wybierania wynosi 5 (=liczba odbiorników DTMF) przypadających na jednostkę abonencką LRSU.

• Maksymalna liczba inicjowanych i zakańczanych połączeń w przeliczeniu na LRSU w trybie SAM wynosi 96 (ograniczenie dotyczy klastra[Author ID1: at Thu Jan 20 14:46:00 2000 ]liczby kanałów w kierunku LDSN[Author ID1: at Thu Jan 20 14:46:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 14:46:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 14:46:00 2000 ](30x4=120) minus liczba kanałów używanych do rozdzielania tonów z SAM do łączy [Author ID1: at Thu Jan 20 14:47:00 2000 ]kanałów w kierunku LDSN [Author ID1: at Thu Jan 20 14:47:00 2000 ]klastrowych[Author ID1: at Thu Jan 20 14:47:00 2000 ])

• Każda płyta DTRM jest w stanie zarządzać maksymalnie [Author ID1: at Thu Jan 20 14:50:00 2000 ]50 inicjowanymi [Author ID1: at Thu Jan 20 14:50:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 14:50:00 2000 ]połączeniami inicjowanymi [Author ID1: at Thu Jan 20 14:51:00 2000 ]i 42 końcowymi[Author ID1: at Thu Jan 20 14:51:00 2000 ]zakańczanymi[Author ID1: at Thu Jan 20 14:51:00 2000 ] (z powodu zastosowania oprogramowania zależnego od sprzętu). Obydwie płyty DTRM obsługują taką samą liczbę połączeń w trybie SAM.

3.4.4.2 Naliczanie opłat w trybie autonomicznym (SAM)

W trybie SAM nie odbywa się naliczanie opłat. Połączenia realizowane przez abonenta LRSU w trybie SAM z innym abonentem LRSU, należącym do tego samego LCRU, również w trybie SAM są wolne od opłat.

Skoro w danym momencie nie ma miejsca naliczanie opłat, nie są również dostępne funkcje z tym związane.

Automaty telefoniczne są tak obsługiwane, że nie pobiera się opłat.

3.4.5 Zarządzanie dyskami krzemowymi SiD

Każda płyta magistrali DTR-LRSU powinna być wyposażona w dysk SiD posiadający pamięć Flash-EPROM, [Author ID1: at Thu Jan 20 14:54:00 2000 ] i [Author ID1: at Thu Jan 20 14:54:00 2000 ]przechowujący następujące dane:

• domyślny [Author ID1: at Thu Jan 20 14:54:00 2000 ]predefiniowany [Author ID1: at Thu Jan 20 14:54:00 2000 ]DTR-LRSU GLS

• domyślny [Author ID1: at Thu Jan 20 14:54:00 2000 ]predefiniowany [Author ID1: at Thu Jan 20 14:54:00 2000 ]ISDN BA OBC GLS

• tablicę konfiguracyjną płytki PBA LRSU

• półstałe dane do 8 tys. Łączy ekwiwalentnych (mogą one odpowiadać ponad 20 tys. numerów katalogowych DN.)

Uwaga: Na dysku SiD znajduje się partycja zawierająca dane potrzebne do naliczania opłat w trybie SAM, jednak nie jest ona używana.

St[Author ID1: at Thu Jan 20 14:59:00 2000 ]are [Author ID1: at Thu Jan 20 14:59:00 2000 ]dane[Author ID1: at Thu Jan 20 14:58:00 2000 ]Nowe dane i [Author ID1: at Thu Jan 20 14:59:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 14:58:00 2000 ]oprogramowanie [Author ID1: at Thu Jan 20 14:58:00 2000 ]pobierane z centrali macierzystej [Author ID1: at Thu Jan 20 14:59:00 2000 ]są zastąpione [Author ID1: at Thu Jan 20 15:00:00 2000 ]zastąpuje ich poprzednie wersje. [Author ID1: at Thu Jan 20 15:00:00 2000 ]nowym kodem i danymi[Author ID1: at Thu Jan 20 15:00:00 2000 ] pobranymi z centrali macierzystej[Author ID1: at Thu Jan 20 14:59:00 2000 ].

Każda płyta magistrali DTR-LRSU jest odpowiedzialna za kopiowanie najnowszego segmentu GLS ze swojego dysku SiD do obszaru pamięci RAM. Przeprowadza także pojedyncze lub grupowe ładowanie kontrolerów OBC (np. ISTX), podłączonych do jej bezpośrednich łączy klastrowych [Author ID1: at Thu Jan 20 15:01:00 2000 ]4 MB/s (przypisanie pierwszorzędne), a także ładowanie ISTX na zasadzie połączenia krzyżowego (przypisanie drugorzędne) w przypadku uszkodzenia skojarzonej płyty DTR.

Ładowanie segmentu GLS jest uruchamiane podczas pierwszego uruchomienia systemu i jest wykonywane z wykorzystaniem strategii podziału GLS. Następne [Author ID1: at Thu Jan 20 15:03:00 2000 ]Ponowne [Author ID1: at Thu Jan 20 15:03:00 2000 ] [Author ID1: at Thu Jan 20 15:03:00 2000 ]uruchamianie [Author ID1: at Thu Jan 20 15:03:00 2000 ]uruchamienie [Author ID1: at Thu Jan 20 15:03:00 2000 ]systemu (nie jest uruchamiany żaden moduł LRIM) nie inicjuje ładowania segmentu GLS, ponieważ dysk SiD został załadowany przy pierwszym uruchomieniu. Operator ma możliwość autonomicznego uruchomienia ładowania GLS, umożliwiającego zastąpienie starych danych nowymi.

3.4.6 Komunikacja wewnątrz DTR-LRSU

Do komunikacji wewnątrz DTR-LRSU stosowany jest wewnątrzprocesorowy protokół komunikacji (oparty na protokole A1000 S12 IPP) pomiędzy urządzeniami LCRU i DTR-LRSU, zarówno dla komutowania lokalnego LCRU i trybu SAM.

3.4.7 Obsługa połączeń/ alokacja kanału przenoszenia

Każda płyta DTR-LRSU posiada stały identyfikator sprzętowy. Domyślnie każda magistrala DTR-LRSU posiada porty tunelowe LDSN podłączone do dwóch kierowanych łączy klastrowych. Dwie płyty DTR-LRSU w każdym LRSU (parzysta i nieparzysta) z punktu widzenia obsługi połączeń działają jak para aktywna / czuwająca i poprzez LDSN nadzorują każdą [Author ID1: at Thu Jan 20 15:21:00 2000 ]siebie nawzajem [Author ID1: at Thu Jan 20 15:21:00 2000 ]inną za [Author ID1: at Thu Jan 20 15:21:00 2000 ]pomocą komunikatów o wykrywaniu kolizji w sieci.

W razie awarii płyty DTR-LRSU lub łącza klastrowego [Author ID1: at Thu Jan 20 15:22:00 2000 ]w kierunku LSDN, [Author ID1: at Thu Jan 20 15:22:00 2000 ]przypisanie uszkodzonych portów automatycznie przechodzi na urządzenie skojarzone.

Podział funkcji pomiędzy zdalną jednostkę abonencką LRSU i centralę macierzystą A1000 S12 odpowiada istniejącemu podziałowi pomiędzy centralą macierzystą A1000 S12 i obsługą połączeń jednostek RSU.

Centrala macierzysta A1000 S12 jest odpowiedzialna za kontrolę połączeń, usługi dodatkowe, odbiór /nadawanie sygnalizacji tonowej, generatory tonów i komunikatów, podczas gdy za funkcje niższego poziomu, np. interpretacja numerów linii abonenckiej, prąd dzwonienia, wykrywanie drogi połączenia, sterowanie impulsem licznika itd. odpowiada jednostka LRSU.

3.4.8 Usługi dodatkowe

Abonenci bezpośrednio lub pośrednio podłączeni do koncentratora LCRU mogą korzystać z takiego samego zestawu usług dodatkowych i taryf, co abonenci podłączeni bezpośrednio do modułu ASM lub ISM w centrali macierzystej systemu Alcatel 1000 S12 lub IRSU.

Są to usługi określone przez Europejski Instytut Standardów Telekomunikacyjnych (ETSI).

3.4.8.1 Usługi dodatkowe w trybie SAM

Gdy jednostka LRSU, do której podłączony jest abonent znajduje się w trybie SAM nie są dostępne następujące usługi dodatkowe: aktywacja, dezaktywacja, rejestracja, kasowanie i sprawdzanie.

3.5 Stanowiska operatorskie dla sieci publicznej

Obecnie chociaż przeważającą część stanowi ruch realizowany w trybie automatycznym, to obserwuje się jednak zapotrzebowanie na usługi informacyjne (np. książka telefoniczna) i realizowane przy asyście telefonistek. Do tradycyjnej usługi pomocy w zestawianiu połączeń, dochodzą obecnie nowe usługi zapewniające dodatkowe udogodnienia. Mogą to być np. usługi powiadamiania o opłacie, zaliczanie odwrotne, informacja o numerach kierunkowych i informacje o numerach abonenckich (książka telefoniczna), pozwalające na zwiększenie liczby skutecznych połączeń w sieci.

Z przedstawionych powodów stanowiska telefonistek są naturalnym uzupełnieniem central międzymiastowych, oraz central międzynarodowych. Obecnie stanowiska telefonistek pojawiły się ponownie w sieci publicznej jako część usług centrex. Lokalne stanowisko telefonistki wspomaga zestawianie połączeń do i od central z usługą Centrex, które nie mogą być zestawione w sposób automatyczny. Zagadnienie związane ze stanowiskami telefonistek sieci publicznej oraz grup centrexowych zostały bliżej opisane w części poświęconej usługom.

3.6 Punkt transferowy sygnalizacji STP

W sieci sygnalizacji SS7 wyróżnia się punkty sygnalizacji SP oraz punkty transferowe sygnalizacji STP. W punktach SP następuje generowanie lub odbiór wiadomości. Rolą punktów STP jest natomiast przekazywanie wiadomości z jednych łączy do innych. Celem działania STP jest zatem zapewnienie efektywnego przekazywania wiadomości między punktami SP.

W systemie Alcatel 1000 S12 możliwe jest realizowanie zarówno punktów SP jak i STP. Ich implementowanie odbywa się w oparciu o standardowe moduły sprzętowe. Pozwalają one na kompleksową realizację funkcji STP w dowolnej centrali systemu Alcatel 1000 S12. Możliwa jest również realizacja wydzielonego, nie związanego z centralą, punktu STP.

3.7 Punkty komutacji usług (SSP)

3.7.1 Wprowadzenie

Zasady sieci inteligentnej IN zostały opracowane w celu sprostania wymaganiom operatorów i dostawców usług oraz w celu umożliwienia realizowania zaawansowanych usługi w sieci telekomunikacyjnej.

Architektura sieci IN jest oparta na trójpoziomowej strukturze zawierającej: punkty komutacji usług (SSP), punkty kontroli usług, odpowiadające za realizację usług (SCP) oraz punkty technicznego i komercyjnego zarządzania usługami (SMP). Element SCE, chociaż nie wykorzystywany przy komercyjnej eksploatacji usług, stanowi również część systemu sieci inteligentnej.

3.7.2 Punkt komutacji usług

Oprogramowanie stosowane w systemie Alcatel 1000 S12 posiada możliwości realizowania funkcji SSP. Dowolna, działająca dotychczas w sieci centrala może być wzbogacona o nowe funkcje przez zmodyfikowanie lub dodanie oprogramowania bez konieczności przerywania obsługi ruchu. Implementacja funkcji SSP w węźle komutacyjnym obejmuje:

Możliwości dostępu

Punkt SSP wykrywa warunki dostępu, które wskazują, że strona wywołująca żąda dostępu do usług sieci inteligentnej. „Normalny” przebieg połączenia jest w tej fazie przekazywany do części sterującej przebiegiem połączenia w ramach funkcji dostępu do usług IN.

Możliwości dostępu są całkowicie niezależne od usług. Warunki dostępu oparte zostały na pewnej liczbie mechanizmów określonych w dokumencie ITU CS1. Mogą to być na przykład: specjalne kody dostępu (wybierane cyfry), dane identyfikacyjne użytkownika wywołującego lub żądanego, identyfikacja łączy przychodzących oraz usługi dodatkowe istniejące w centrali, sterowane przez funkcje sieci IN.

Obsługa połączeń IN

Opracowane zostały specjalne scenariusze, współdziałające z normalnymi funkcjami obsługi połączeń telefonicznych, których celem jest obsługa różnorodnych faz połączeń w sieci inteligentnej. Każde z takich połączeń składa się z sekwencji połączeniowych, nazywanych odgałęzieniami (ang. „legs”)

Obsługa sygnalizacji

Sygnalizacja przekazywana za pośrednictwem łączy została rozszerzona tak, aby umożliwić obsługę interfejsu SSP-SCP.

Zarządzanie danymi

Funkcje SSP umożliwiają punktowi SCP odczyt i zapis danych (np. danych taryfikacyjnych lub danych dotyczących pomiarów ruchu).

Środki zabezpieczające

Wprowadzono specjalne środki (np. „selekcja wywołań” - call gapping, „tworzenie okien” - windowing, oraz „tworzenie kolejek ” - queuing) zabezpieczające SCP przed skutkami przeciążenia lub uszkodzenia węzła.

Interfejs SCP/SSP

Niezależny od usług interfejs między punktem dostępu do sieci IN SSP a funkcjami sterującymi w SCP ma za zadanie umożliwienie szybkiego wprowadzania usług bez konieczności zmian w istniejącej sieci. Będący własnością firmy Alcatel protokół INAP wykorzystywany w interfejsie SSP/SCP oferuje zestaw operacji niezależnych od usług, zgodnych z protokołem ETSI Core INAP oraz zapewnia dodatkowe funkcje (np. możliwości przekształcania odgałęzień sekwencji połączeniowych). Możliwe jest również stosowanie protokołu INAP w wersji ETSI (CS1) z uwzględnieniem obowiązujących wymagań krajowych w przypadku współpracy w środowisku różnych dostawców.

Funkcje zasobów specjalnych (SRF) wykorzystywane podczas wykonywania usług sieci inteligentnej, przy współpracy z funkcjami sterowania węzłów tej sieci zaimplementowanymi w centralach Alcatel 1000 S12, są realizowane przez pewną liczbę modułów zapowiedzi słownych (DIAM), oraz modułów układów usługowych (SCM).

3.7.3 Punkt sterowania usługami SCP

Platforma programowa punktu sterowania usługami stanowi środowisko pracujące w czasie rzeczywistym, służące do realizowania usług sieci inteligentnej. Wykorzystywane do tego celu urządzenia mają dużą wydajność operacyjną. Umożliwiają one ponadto łatwe zwiększanie, (w trybie on -line), pojemności pamięci i wydajności procesorów. Uaktualnianie oprogramowania odbywa się bez ograniczania wydajności procesorów, przy zachowaniu znacznej zdolności obsługi połączeń i szybkich czasów reakcji.

Konstrukcja SCP oparta została na handlowo dostępnym systemie wieloprocesorowym i systemie operacyjnym Unix. System ten charakteryzuje się podwojonym sprzętem oraz systemem operacyjnym czasu rzeczywistego. System ten został wyposażony dodatkowo w funkcje realizowania usług oraz w funkcje zarządzania. Funkcje obsługi połączeń realizowanych w ramach sieci inteligentnej zostały zaimplementowane w najwyższej warstwie funkcjonalnej.

Podstawowym zadaniem SCP jest wybór i wykonywanie właściwych programów realizujących określone usługi. Programy te mogą być wyzwalane wewnętrznie (np. po rozpoznaniu określonych warunków lub zdarzeń wewnętrznych), lub przez funkcjonalne zdarzenia zewnętrzne (np. pojawienie się działań ze strony SSP.

Obsługa połączeń związanych z usługami realizowana jest w czasie rzeczywistym w SSP przy udziale sterowania ze strony SCP.

Obsługa połączeń jest sterowana za pośrednictwem funkcji logicznych związanych z usługami, zawartych w odpowiednich częściach oprogramowania operacyjnego. Należą do nich na przykład interpreter logiczny usług, wykorzystywany do łączenia i monitorowania wykonywanych działań, oraz biblioteka działań elementarnych, zawierająca standardowe podprogramy niezbędne dla realizowania określonych usług.

W ramach omawianej aplikacji obsługa połączeń wykonywana jest za pośrednictwem działań elementarnych oraz tzw. skryptów określających, które działania elementarne należy wykonać dla zrealizowania określonej usługi.

W wyniku wywołania, interpreter funkcji logicznych związanych z usługami analizuje skrypt wywoływanej usługi, inicjuje wskazane w nim działania elementarne, monitoruje ich wykonywanie i zdalnie steruje punktem SSP korzystającym z usług sieci inteligentnej.

Oprócz nadzorowania realizacji połączeń, elementy zarządzania wykonują funkcje akwizycyjne wymagane w procesach administrowania, eksploatacji i utrzymania.

Istnieją odpowiednie mechanizmy obsługujące przekazywanie danych z relacyjnej bazy danych (SMP) do bazy danych procesów czasu rzeczywistego (SCP).

System obsługi danych w czasie rzeczywistym dysponuje niezbędnymi informacjami koniecznymi do obsługi połączeń oraz do uaktualniania i sprawdzania zgodności danych pomiędzy SCP i SMP.

3.7.4 Punkt zarządzania usługami (SMP)

Zadaniem punktu zarządzania usługami SMP, jest zarządzanie węzłami biorącymi udział w realizowaniu usług, jak również samymi usługami. W tym celu wykorzystywane są różnorodne funkcje obejmujące realizację następujących zadań: zarządzanie usługami, zaliczanie usług, pomiary ruchu, dostęp od strony operatora i użytkownika oraz nadzorowanie działania SCP.

Konstrukcja SMP została oparta na wykorzystaniu komputera ogólnego przeznaczenia, wyposażonego w system operacyjny OSF/1 UNIX. Platforma ta stanowi środowisko i infrastrukturę wykorzystywane dla wprowadzania usług sieci inteligentnej. W celu zapewnienia tych samych lub podobnych możliwości funkcjonalnych przy wprowadzaniu nowych usług, zastosowano wspólną platformę programową, wykorzystywaną dla wszystkich usług IN.

Opisywana platforma składa się z następujących części:

• Funkcje wspomagania zarządzania oprogramowaniem aplikacji (usług), na które składają się: interfejs systemu operacyjnego, interfejs systemowej relacyjnej bazy danych oraz interfejsy komunikacyjne punktów SCP i operatorów.

• Niezależna od usług platforma, której zadaniem jest realizowanie głównych funkcji SMP, takich jak: zarządzanie punktami SCP, zarządzanie platformą SMP oraz administrowanie oprogramowaniem OSF/1 UNIX i ORACLE.

• Funkcje wspólne dla zarządzania wszystkimi usługami sieci inteligentnej.

• Zarządzanie konfiguracją. Funkcje te zapewniają możliwości sprawdzania danych identyfikacyjnych, rejestrowania informacji wymienianych z SMP, oraz zapewniają możliwości kreowania, odczytywania, modyfikowania i usuwania informacji w punktach SCP.

• Zarządzanie jakością. Funkcje te umożliwiają ocenę i raportowanie zachowania węzłów sieci inteligentnej oraz jakości realizowanych przez nie usług. W tym celu gromadzone są dane statystyczne pozwalające na monitorowanie i korygowanie jakości realizacji usług sieci inteligentnej.

• Zarządzanie dostępem. Funkcje te zapewniają odpowiedni stopień zabezpieczeń od strony dostępu użytkownika. W momencie włączenia się do systemu użytkownik otrzymuje wiadomość typu „log-on” po której powinien podać swoje informacje identyfikacyjne oraz hasło.

• Zarządzanie błędami. Funkcje tego rodzaju umożliwiają wykrywanie, błędów oraz ich poprawianie w przypadkach niewłaściwego działania usług sieci inteligentnej.

• Zarządzanie pomiarami. Funkcje należące do tej grupy odpowiadają za aktywowanie procesów gromadzenia danych, obliczanie wyników i tworzenia raportów dotyczących pracy punktów SCP oraz punktu zarządzania SMP. Procesy nadzoru realizowane w SMP są procesami ciągłymi lub wywoływanymi na żądanie.

3.7.5 Środowisko kreowania usług (SCE)

Środowisko kreowania usług (SCE), jest kluczowym elementem produktu sieci IN firmy Alcatel. Termin SCE używany jest w środowisku telekomunikacyjnym dla określania funkcji dwojakiego rodzaju: dopasowywania usług do potrzeb użytkownika oraz opracowywania form usług.

Dopasowywanie usług do potrzeb użytkownika

Funkcje dopasowywania usług mogą być rozpatrywane jako środek zapewniający przystosowanie danej usługi do specyficznych potrzeb użytkownika. W architekturze sieci IN, punkt zarządzania SMP oprócz innych zadań, realizuje również funkcje dopasowywania usług do potrzeb użytkowników. Funkcje te realizowane są za pośrednictwem interfejsu graficznego wykorzystującego zestaw ikon. Interfejs ten umożliwia operatorowi (np. dostawcy usług lub użytkownikowi usługi), konfigurowanie usług w trybie on-line, zgodnie z wybraną metodą ich tworzenia (dotyczącą np. opisu zależności logicznych).

W typowych przypadkach, możliwości te mogą być udostępniane wybranym użytkownikom, wymagającym znacznego stopnia wglądu w sterowanie usługami

Możliwe jest dostosowywanie usług do potrzeb użytkowników, może być ono realizowane dla poszczególnych rodzajów usług.

Opracowywanie usług

Funkcje związane z opracowywaniem usług mogą być określane jako „fabryka oprogramowania”. Realizują one potrzeby związane zarówno z kreowaniem formy usług jak również zarządzaniem danymi usługami. Omawiane funkcje umożliwiają personelowi opracowującemu usługi tworzenie lub modyfikowanie formy usługi przy wykorzystaniu zdefiniowanych wcześniej programowych bloków funkcjonalnych.

SCE stanowi cześć produktu sieci IN firmy Alcatel i jest dostarczane wraz z odpowiednimi narzędziami i blokami funkcjonalnymi.

3.9 Możliwości obsługi połączeń pakietowych

Obsługa połączeń pakietowych w sieci realizującej usługi ISDN może odbywać się w różny sposób. Funkcje sieci dostępu i funkcje handlera pakietów zostały oparte na standardowych interfejsach zgodnych z definicjami ITU-T i ETSI. Zapewnia to łatwą, niezależną od operatora możliwość współpracy z systemami innych producentów. Obydwa wymienione rozwiązania mogą być połączone za pomocą PHI.

3.9.1 Minimum integracji

Zgodnie z przyjętym rozwiązaniem, terminale ISDN realizujące usługę komutacji pakietów „wybierają” port sieci PSPDN, lub odwrotnie. Metody tej nie stosuje się zazwyczaj w przypadku usługi ISDN PMBS. Co oznacza, że w omawianym przypadku terminal nie wykorzystuje usługi pakietowej ISDN, a korzysta w rzeczywistości z usług pakietowych sieci PSPDN.

Funkcje komutacji łączy należą do podstawowych funkcji realizowanych przez system Alcatel 1000 S12.

3.9.2 Zespół obsługi ruchu pakietowego umieszczony w sieci PSPDN

Występujący w tym przypadku niski poziom integracji umożliwia wprawdzie realizację usług komutacji pakietów w kanale D lub kanale B, ale w rzeczywistości większa część tej usługi jest realizowana w ramach sieci PSPDN.

Gromadzenie pakietów stanowiących ruch pakietowy i przekazywanie ich do handlera pakietów sieci PSPDN, wymaga korzystania z funkcji komutatora ISDN umożliwiającego komutowanie łączy (dla kanałów B) oraz komutowanie ramek (na poziomie łącza danych kanału D). Interfejs między siecią ISDN a handlerem pakietów w sieci PSPDN został nazwany interfejsem handlera pakietów (PHI).

Funkcja handlera pakietów jest logiczną częścią sieci realizującej usługi ISDN, (zapewnione są usługi ISDN, plan numeracji jest zgodny z E.164, subskrypcja dokonywana jest za pośrednictwem operatora sieci ISDN), natomiast fizycznie omawiane funkcje rezydują w sieci PSPDN.

W celu umożliwienia współpracy z odległym handlerem pakietów umieszczonym w sieci PSPDN, w systemie Alcatel 1000 S12 wykorzystuje się tylko funkcję dostępu do sieci PMBS.

3.9.3 Zespół obsługi ruchu pakietowego umieszczony w sieci ISDN

Wysoki stopień integracji zostaje osiągnięty, gdy terminale ISDN z usługą komutacji pakietów korzystają rzeczywiście z usługi komutacji łączy w sieci ISDN, realizowanej przez odległy handler pakietów zlokalizowany wewnątrz sieci ISDN.

Z punktu widzenia centrali, do której jest dołączony abonent ISDN sytuacja jest identyczna jak w metodzie opisanej poprzednio, centrala ta nie odróżnia czy handler pakietów jest zaimplementowany w sieci PSPDN czy w sieci ISDN. W obydwu przypadkach jest stosowany ten sam interfejs PHI.

W celu wykorzystywania handlera pakietów dla usług ISDN znajdującego się w innej centrali, w systemie Alcatel 1000 S12 wymagane jest zaimplementowanie funkcji dostępu PMBS oraz funkcji handlera pakietów, który powinien być zlokalizowany na wyższym poziomie sieci (np. w centrali międzymiastowej).

3.9.4 Integracja maksymalna

Maksymalny stopień integracji jest osiągany w przypadku, gdy terminale ISDN wymagające komutacji pakietów korzystają z usług komutacji pakietów realizowanych na poziomie centrali końcowej realizującej usługi ISDN.

Zaletą tej metody jest umożliwienie zintegrowania zarządzania usługami komutacji pakietów z innymi usługami realizowanymi w centrali końcowej, gdzie dostępne są wszystkie dane dotyczące abonentów zarówno związanych z komutacją łączy jak i komutacją pakietów.

W celu osiągnięcia wysokiego poziomu integracji wymagane jest zaimplementowanie w centrali końcowej funkcji dostępu PMBS oraz funkcji handlera pakietów.

4. Interfejsy zewnętrzne

4.1 Wprowadzenie

W niniejszym rozdziale opisano możliwości oferowane przez interfejsy zewnętrzne istniejące w systemie Alcatel 1000 S12. Interfejsy te są następujące:

• Interfejsy łączy międzycentralowych

• Interfejsy analogowych łączy transmisji danych

• Interfejsy ISDN

• Interfejsy PBX i PABX

• Interfejs SCP

• Interfejs do sieci dostępu

• Interfejsy zarządzania zgodne z OSI.

4.2 Interfejsy łączy międzycentralowych

4.2.1 Informacje ogólne

Na łączach międzycentralowych wykorzystuje się dwa podstawowe systemy sygnalizacji:

- Sygnalizacja skojarzona z kanałem (CAS)

- Sygnalizacja w kanale wspólnym (CCS).

4.2.2 Sygnalizacja skojarzona z kanałem (CAS)

Wyróżnia się dwa rodzaje sygnalizacji skojarzonej z kanałem, oznaczanej skrótem CAS, są to: sygnalizacja liniowa i sygnalizacja rejestrowa.

Sprzęt i oprogramowanie central systemu Alcatel 1000 S12 umożliwiają realizację następujących rodzajów sygnalizacji liniowej:

• ATB

• CPB

• CPM

• CRB

• DLB

• DLM

zgodnie z „Wymaganiami techniczno eksploatacyjnymi dla cyfrowych systemów komutacyjnych dla polskiej sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego”, Załącznik nr 5 do rozporządzenia Ministra Łączności.

• Sygnalizacja liniowa dla obsługi łączy analogowych realizowana jest poprzez standardowe kodowanie informacji w kanale 16-tym cyfrowego traktu PCM (np. sygnalizacja liniowa R2 cyfrowa) lub wykorzystanie innych sposobów sygnalizacji, w zależności od warunków występujących w sieci i wymagań operatorów.

Stosowane są również następujące rodzaje sygnalizacji rejestrowej:

• Sygnalizacja R2-MFC

• Sygnalizacja dekadowa

zgodnie z „Wymaganiami techniczno eksploatacyjnymi dla cyfrowych systemów komutacyjnych dla polskiej sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego”, Załącznik nr 5 do rozporządzenia Ministra Łączności.

Sygnalizacja liniowa	Sygnalizacja rejestrowa
DLB, DLM -cyfrowa	Dekadowa lub MRF - R2
CRB, CRM - impulsowa	MFC - R2
CPB,CPM - impulsowa	Dekadowa
ATB - impulsowa	Dekadowa

4.2.3 Sygnalizacja w kanale wspólnym (CCS)

Sygnalizacja w kanale wspólnym charakteryzuje się wykorzystaniem specjalnego kanału przeznaczonego do przekazywania informacji sygnalizacyjnych. Jeden wspólny kanał sygnalizacyjny jest wykorzystywany do obsługi wielu kanałów rozmównych. Nie ma związku między numerem kanału, który jest wykorzystywany jako kanał sygnalizacyjny a numerami kanałów rozmównych. Możliwe jest również wykorzystywanie kanału sygnalizacyjnego do przesyłania innych informacji.

System umożliwia wykorzystywanie kanałów sygnalizacyjnych zgodnie z metodą quasi-skojarzoną lub skojarzoną.

Charakterystyka i uwagi ogólne

System sygnalizacji CCS Nr 7 jest optymalny z punktu widzenia współpracy central sterowanych programowo działających w sieci cyfrowej. Szybkość przekazywania informacji sygnalizacyjnych (64kbit/s) odpowiada przepustowości standardowych kanałów w traktach cyfrowych PCM. Omawiany system sygnalizacji może być również wykorzystywany do przekazywania informacji poprzez kanały analogowe o mniejszej przepustowości (np. 4800bit/s). System ten może być również wykorzystywany w łączach typu punkt-punkt, naziemnych i satelitarnych.

Omawiany system sygnalizacji posiada możliwości spełnienia istniejących obecnie i spodziewanych w przyszłości wymagań dotyczących przekazywania informacji w następujących obszarach działania:

• Sterowania połączeniami.

• Zdalnego wykonywania funkcji eksploatacji i utrzymania.

• Przekazywania danych (np. informacji o alarmach, danych taryfikacyjnych, informacji pomiarowych itp.).

System sygnalizacji CCS Nr7 jest standardem międzynarodowym; może być on jednak adaptowany do specyficznych wymagań stosowanych w poszczególnych krajach. Standard definiujący system sygnalizacji ma postać otwartą, zapewniającą możliwości współpracy z wykorzystywanymi aktualnie metodami sygnalizacji oraz z ich rozszerzeniami spodziewanymi w przyszłości.

Sieć sygnalizacji wykorzystuje niezależne kanały, różne od wykorzystywanych do przekazywania informacji rozmównych i informacji transmisji danych.

Przekazywanie informacji sygnalizacyjnych odbywa się drogą przesyłania wiadomości opatrzonych etykietami zawierającymi informacje identyfikujące użytkownika. W systemie sygnalizacji CCS Nr 7 można wydzielić następujące główne grupy funkcjonalne:

• Część przekazywania wiadomości MTP (Message transfer part). Jest to część wspólna, wykorzystywana jako środek transmisji, służąca do niezawodnego przekazywania wiadomości sygnalizacyjnych między węzłami sieci sygnalizacyjnej.

• Część użytkownika (User part). Część ta obejmuje dowolną jednostkę funkcjonalną, która wykorzystuje część MTP jako środek transportu wiadomości. W ramach części użytkownika wykonywane są funkcje odnoszące się do poszczególnych typów użytkowników. Przykładami mogą być części: użytkownika telefonicznego - TUP, lub użytkownika ISDN - ISUP.

• Część sterująca połączeniami sygnalizacyjnymi SCCP (Signalling connection control part). Część ta odpowiada za rozsyłanie nadchodzących wiadomości sygnalizacyjnych do właściwych użytkowników oraz za gromadzenie wiadomości pochodzących od użytkowników przed procesem ich nadawania.

• Następny blok funkcjonalny stanowią funkcje transakcyjne TC (Transactions capabilities). Funkcje te realizowane są w ramach części aplikacyjnej możliwości transakcyjnych (Transactions capabilities application part, TCAP-layer 7). Dzięki możliwościom oferowanym przez funkcje transakcyjne system sygnalizacji CCS Nr 7 może realizować funkcje definiowane przez wyższe warstwy modelu OSI.

TCAP zapewnia funkcje komunikacyjne dla informacji wymienianych w trybie bezpołączeniowym, np. w przypadkach wymiany danych aplikacyjnych w sieci abonentów ruchomych, przy wywoływaniu usług dodatkowych w sieci inteligentnej, przy realizowaniu funkcji nadzoru i utrzymania (blokowe przekazywanie danych), itp.

Struktura funkcjonalna systemu sygnalizacji nr 7 oparta została na warstwowej strukturze otwartego systemu połączeń (OSI), zdefiniowanego przez Międzynarodową Organizację Standardów (ISO). Część przekazywania wiadomości i część użytkownika systemu sygnalizacji zostały zdefiniowane zgodnie ze strukturą warstwową przedstawioną na rysunku 4.1.

Funkcje przekazywania wiadomości dzielą się na trzy poziomy funkcjonalne. Części różnych użytkowników stanowią równoległe elementy wchodzące w skład poziomu 4. Część SCCP wchodzi częściowo w skład poziomu 3.

Omawiany system sygnalizacji zapewnia niezawodne przekazywanie informacji sygnalizacyjnych z zachowaniem odpowiedniej kolejności, bez powtórzeń czy utraty informacji. Osiągnięte to zostało przez zastosowanie odpowiednich mechanizmów wykrywania i korekcji błędów oraz retransmisji uszkodzonych informacji.

6

Rysunek 4.1. - Struktura poziomów funkcjonalnych systemu sygnalizacji CCS Nr 7.

4.3 Interfejsy analogowej transmisji danych

System Alcatel 1000 S12 wykorzystuje zewnętrzne modemy do przyłączania analogowych łączy transmisji danych. Do współpracy z nimi wykorzystywane jest wyposażenie MIRB. Centrala cyfrowa pełni rolę wyposażenia DTE a modem jest wykorzystywany jako DCE. Odpowiedni moduł opisany jest bliżej w rozdziale poświęconym architekturze sprzętu.

4.4 Interfejsy dla realizowania usług ISDN w zintegrowanej sieci cyfrowej

4.4.1 Typy interfejsów

W sieci realizującej usługi ISDN występują dwa rodzaje interfejsów:

• interfejs dostępu podstawowego BA,

• interfejs dostępu pierwotnego PRA.

Interfejs BA zapewnia dostęp do dwóch kanałów B o przepustowości 64kbit/s i do kanału D o przepustowości 16kbit/s, wykorzystywanego do celów sygnalizacji. Użytkowa przepustowość interfejsu wynosi 144kbit/s.

Interfejs PRA zapewnia dostęp do 30 kanałów B o przepustowości 64kbit/s oraz do jednego kanału D, wykorzystywanego do celów sygnalizacji, o przepustowości 64kbit/s. Użytkowa przepustowość interfejsu wynosi w tym przypadku 1984kbit/s.

Na rysunku 4.2. przedstawiono podstawowe interfejsy wykorzystywane w sieci realizującej usługi ISDN. Z punktu widzenia użytkownika najważniejszą rolę pełni interfejs S. W niektórych zastosowaniach do szyny So dołączane mogą być adaptery terminali TA. Stosuje się je na przykład w celu przyłączania następujących rodzajów terminali:

- terminale X.25 wykorzystujące kanał D: adapter TA25,

- terminale V.24: adapter TA24,

- terminale wykorzystujące kanał D: adapter TAX.25D,

- terminale X.21/X.21bis: adapter TAX.21/X.21bis.

Do szyny So można dołączyć do ośmiu wyposażeń końcowych. Ponieważ dostępne są dwa kanały B, można realizować jednocześnie połączenia ISDN dla dwóch terminali.

4.2.2 Dostęp podstawowy BA

Dostęp podstawowy ISDN zawiera dwa dupleksowe kanały B o przepustowości 64kbit/s każdy oraz kanał D o przepustowości 16kbit/s przeznaczony do sygnalizacji.

System sygnalizacji w kanale D ulegał zmianom, od wersji DSS1 do wersji E-DSS1 (Euro-ISDN, ISDN-V2). Główne standardy związane z tym systemem sygnalizacji to: I.431, Q.921 oraz Q.931. Nowy standard E-DSS1 tworzy europejską platformę dla jednolitej realizacji usług ISDN w Europie. Ogólna konfiguracja interfejsów została przedstawiona na rysunku 4.2. Interfejsy BA systemu Alcatel 1000 S12 umożliwiają przyłączanie zakończeń sieciowych NT do central ISDN za pośrednictwem dwuprzewodowych łączy abonenckich.

Dla realizacji rozpatrywanej aplikacji wykorzystywane są pakiety (ISTX), umożliwiające dołączenie 8 linii abonenckich abonenckich (8 dostępów podstawowych). Każde łącze odpowiada jednemu interfejsowi U odpowiednio zgodnemu ze standardem 4B/3T albo 2B1Q w zależności od zastosowanego typu pakietu ISTX. Interfejs zapewnia pełną dwukierunkową transmisję po parze przewodów miedzianych z przepustowością użytkową 144kbit/s.

7

Rysunek 4.2. - Podstawowe interfejsy wykorzystywane w sieci realizującej usługi ISDN.

4.4.3 Dostęp pierwotny PRA

Na strukturę pierwotnego dostępu grupowego składa się 30 kanałów B wykorzystywanych do przekazywania informacji oraz jeden kanał D przeznaczony dla celu sygnalizacji. Dodatkowy kanał wykorzystywany jest do synchronizacji i przekazywania informacji alarmowych. Przepustowość kanału D wynosi 64kbit/s. Zapewnia to przepustowość użytkową przekazywania danych 1984kbit/s. Ogólna szybkość transmisji w interfejsie wynosi 2048kbit/s.

Dostęp grupowy pozwala realizować jedynie konfiguracje typu punkt-punkt. Oznacza to, że dla każdego kierunku transmisji w rozpatrywanym interfejsie występuje jeden nadajnik i jeden odbiornik. Maksymalny zasięg dostępny przy wykorzystaniu interfejsu jest wyznaczony przez charakterystyki elektryczne dotyczące transmisji sygnałów (według G.703). Interfejs PRA obsługują wyposażenia oznaczane skrótem IPTMPRA.

4.5 Interfejsy do współpracy z centralami abonenckimi

4.5.1 Informacje ogólne

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 mogą współpracować z różnymi typami central abonenckich. Mogą to być:

• analogowe centrale abonenckie ze stanowiskiem telefonistki,

• analogowe automatyczne centrale abonenckie (PABX),

• cyfrowe automatyczne centrale abonenckie (DPABX),

• centrale abonenckie ISDN (ISPBX).

W analogowej centrali abonenckiej wyposażonej w stanowisko telefonistki, każde połączenie abonenta tej centrali z abonentem sieci PSTN realizowane jest przy udziale telefonistki. Omawiany rodzaj central abonenckich jest obsługiwany przez centralę systemu Alcatel 1000 S12 w taki sam sposób jak abonent analogowy.

Automatyczne centrale abonenckie PABX, realizujące automatyczne zestawianie połączeń do lub od sieci publicznej, w procesie zestawiania połączeń do właściwych abonentów, wymagają wymiany odpowiednich informacji sygnalizacyjnych z urządzeniami sieci PSTN.

Cyfrowe automatyczne centrale abonenckie DPABX pełnią te same funkcje co centrale PABX. Do współpracy z siecią wykorzystuje się w tym przypadku cyfrowe trakty transmisyjne. Szczególnym przypadkiem central DPABX są centrale abonenckie ISDN, (IPABX), oferujące abonentom usługi ISDN.

Następna część rozdziału poświęcona jest różnym sposobom przyłączania central abonenckich do central systemu Alcatel 1000 S12.

4.5.2 Współpraca central z wykorzystaniem analogowego łącza abonenckiego

W rozpatrywanym przypadku dołączenie centrali abonenckiej odbywa się za pomocą łącza abonenckiego złożonego z pary przewodów a i b. W systemie Alcatel 1000 S12 dla tego celu wykorzystywane są pakiety zawierające analogowe wyposażenia abonenckie.

Rozpatrywany interfejs jest analogiczny do wykorzystywanego w przypadku zwykłego abonenta analogowego. Interfejs ten może być wykorzystywany dla połączeń wychodzących, przychodzących oraz dwukierunkowych. Z wyposażenia ALCX w kierunku centrali abonenckiej nie przekazuje się informacji wybierczych. Nie jest zatem możliwe wybranie w sposób automatyczny numeru w centrali abonenckiej.

System Alcatel 1000 S12 może współpracować z centralami abonenckimi typu automatycznego lub ręcznego .

Centrala abonencka może być widziana jako grupa łączy abonenckich, należących do jednego użytkownika, mających wspólne właściwości i wymagająca specjalnego sposobu obsługi w centrali nadrzędnej.

Łącza służące do przyłączenia centrali abonenckiej do centrali publicznej mogą być podzielone na łącza przychodzące (prowadzące z centrali abonenckiej do centrali publicznej) oraz na łącza dwukierunkowe.

4.5.3 Połączenia typu mieszanego

Automatyczne centrale abonenckie różnią się od central abonenckich jedynie tym, że połączenia wychodzące z centrali publicznej do central abonenckich są w tym przypadku traktowane jako łącza międzycentralowe.

Połączenia przychodzące z centrali abonenckiej do centrali publicznej są nadal traktowane jako łącza abonenckie. Powodem wykorzystania łączy międzycentralowych zamiast łączy abonenckich jest to, że w pewnych typach central abonenckich stosowany jest sygnał wzięcia do pracy, który nie może być dostarczony przez interfejs łącza abonenckiego.

Analiza ekonomiczna np. uwzględniająca niższą cenę łącza międzycentralowego niż łącza abonenckiego może również odgrywać pewną rolę.

Na łączach wychodzących nie stosuje się sygnalizacji rejestrowej.

Należy zauważyć, że nie jest wymagane aby łącza wychodzące z centrali abonenckiej były dołączone do tej samej centrali sieci użytku publicznego, co łącza przychodzące. Zatem, łącza wychodzące z jednej centrali abonenckiej mogą być dołączone do różnych central sieci użytku publicznego.

4.5.4 Połączenia z bezpośrednim wybieraniem

Automatyczne centrale abonenckie z wybieraniem bezpośrednim charakteryzują się tym, że abonenci tych central mogą być osiągani w sposób automatyczny z central sieci użytku publicznego za pomocą informacji wybierczej.

Numer określający abonenta centrali abonenckiej składa się w tym przypadku z prefiksu i właściwego numeru abonenta wewnętrznego.

Cyfry określające numer abonenta są przekazywane poprzez łącze za pomocą sygnalizacji wieloczęstotliwościowej, z reguły R2. Sygnalizacja R2 ma w tym przypadku formę uproszczoną, w której wykorzystuje się podzbiór sygnałów R2 przekazywanych wstecz.

Połączenia przychodzące od central abonenckich mogą być nadal realizowane za pośrednictwem analogowych łączy abonenckich.

Funkcja wybierania bezpośredniego może być również oferowana w przypadku, gdy centrala abonencka jest dołączana do centrali sieci użytku publicznego jedynie za pośrednictwem łączy abonenckich.

4.5.5 Cyfrowe centrale abonenckie dołączane za pośrednictwem styku So

Możliwe jest przyłączenie cyfrowych central abonenckich do interfejsu ISDN So. W tym przypadku w systemie Alcatel 1000 S12 wykorzystuje się interfejsy BA przeznaczone dla łączy abonenckich ISDN z zakończeniami sieciowymi NT.

Sprzęt realizujący funkcje tych interfejsów umieszczony jest w module ISM wyposażonym w pakiety typów ISTx.

W omawianym przypadku, wykorzystywane są dwa kanały B o przepustowości 64kbit/s każdy dla przenoszenia informacji oraz jeden kanał 16kbit/s przeznaczony do przekazywania informacji sygnalizacyjnych.

Dla sygnalizacji wykorzystywany jest protokół kanału D.

Centrale abonenckie mogą być dołączane do systemu S12 za pomocą jednego lub większej liczby interfejsów dostępu podstawowego.

4.5.6 Dołączenie centrali abonenckiej za pośrednictwem dostępu pierwotnego

Interfejs dostępu pierwotnego umożliwia przyłączenie cyfrowej centrali abonenckiej obsługującej abonentów ISDN, za pośrednictwem traktu cyfrowego o przepływności 2Mbit/s. Sprzęt realizujący odpowiednie funkcje umieszczony został w module oznaczanym skrótem IPTMPRA.

W omawianym przypadku zapewniony jest dostęp do 30 kanałów B o przepustowości 64kbit/s, wykorzystywanych do przekazywania informacji oraz do jednego kanału D o przepustowości 64kbit/s, wykorzystywanego w celu sygnalizacji.

Automatyczne centrale abonenckie mogą być dołączane do systemu Alcatel 1000 S12 za pomocą jednego lub większej liczby interfejsów dostępu pierwotnego.

4.6 Interfejs SCP

System Alcatel 1000 S12 dysponuje interfejsem SSP/SCP zapewniającym możliwości współpracy w środowisku różnych dostawców sprzętu, zgodnym ze standardem ETSI w wersji Core INAP (CS1).

Poprzez interfejs SSP/SCP jest również dostępna firmowa wersja protokołu INAP zgodna z ETSI Core INAP, zapewniająca szereg niezależnych od usług, podstawowych i dodatkowych możliwości funkcjonalnych (np. możliwości manipulowania podprogramami - ang. "leg manipulation").

4.7 Interfejs do sieci komutacji pakietów

Jeśli wymagane są funkcje obsługi komutacji pakietów to w systemie Alcatel 1000 S12 może być zaimplementowany interfejs handlera pakietów (ETS 300 099) z funkcjami dostępu PMBS, lub interfejs X.75 w przypadku, gdy funkcje handlera pakietów są oferowane lokalnie w centrali.

4.8 Interfejsy do sieci dostępowych

System Alcatel 1000 S12 zapewnia interfejsy do sieci dostępowych zgodne z protokołami ETSI V5.1 i V5.2.

System S12 dysponuje ponadto szeregiem własnych protokołów umożliwiających przyłączanie sieci dostępowych firmy Alcatel, takich jak: RSU, Alcatel 9800 lub Alcatel 1511 MX, które są multiplekserami abonenckimi wykorzystującymi 30-to kanałowy trakt cyfrowy 2Mbit/s.

4.9 Interfejs do systemu zarządzania siecią telekomunikacyjną

4.9.1 Wprowadzenie

System Alcatel 1000 S12 ma możliwość pełnienia funkcji agenta zgodnej ze standardami TMN. Standardowy interfejs Q3 został zaimplementowany jako podsystem systemu Alcatel 1000 S12. Pełni on następujące funkcje:

• zespołu realizacji protokołu Q3 (Q3 protocol stack),

• umiejscowionego adaptera Q (embeded Q-adapter).

W dalszej części rozdziału opisano dokładniej obydwie funkcje.

4.9.2 Zespół realizacji protokołu Q3

Wymagane funkcje komunikacyjne, są realizowane zgodnie z ideą otwartego systemu połączeniowego (OSI), który definiuje siedmiowarstwowy model połączeń.

System Alcatel 1000 S12 jest zgodny z zaleceniami ITU-T Q.811 i Q.812, określającymi protokoły sieciowe zorientowane zarówno na możliwości transakcyjnego oraz blokowego sposobu przekazywania danych, wykorzystywane w różnorodnych zastosowaniach.

W najwyżej położonej części protokołu zorientowanego na realizowanie transakcji, zastosowano dodatkowe protokoły zapewniające przekazywanie centralom systemu Alcatel 1000 S12 specyficznych wiadomości związanych z komunikacją personelu z systemem oraz dostępem do baz danych.

W warstwie protokołów CMISE, zastosowano specyficzne dla systemu Alcatel 1000 S12, dwa protokoły dodatkowe tworzące dodatkowy element usługowy.

Element usługowy interfejsu rozkazów

Protokół ten zapewnia, że rozkazy odpowiadające za komunikację personelu z systemem, zostają, przy wykorzystaniu uproszczonego modelu obiektowego, umiejscowione w protokole Q3 CMISE.

Cechy funkcjonalne tego protokołu zapewniają wykonywanie rozkazów w sposób interaktywny, realizowanie bloków rozkazów w sposób wsadowy oraz przekazywanie raportów. Rozpatrywany element usługowy umożliwia realizowanie funkcji zarządcy w systemie operacyjnym (OS), w celu przekazywania do NE specyficznych rozkazów dialogu obsługa - system, oraz do odbioru z NE odpowiednich raportów. Dzięki temu omawiany protokół może być stosowany we wczesnych rozwiązaniach TMN wykorzystujących modele tymczasowe, lub dla trudnych do standaryzacji obszarów objętych nadzorem TMN.

Element obsługi odległej bazy danych

Omawiany protokół umożliwia wykorzystywanie dostępu do baz danych umiejscowionych w protokóle Q3 CMISE przy wykorzystaniu uproszczonego modelu obiektowego. Omawiane możliwości funkcjonalne pozwalają na zdalny odczyt bazy danych przez element aplikacyjny zarządcy zawarty w systemie operacyjnym OS (oznaczony skrótem ASTA). Element ten może być komplementarnie wykorzystywany przez protokół CISE, umożliwiając wprowadzanie wczesnych rozwiązań TMN, które mogą być stosowane w obszarach trudnych do standaryzacji.

4.9.3 Umiejscowiony adapter Q

Adapter Q jest funkcją realizującą odwzorowanie wiadomości CMISE napływających z systemu OS, na wewnętrzne wiadomości systemu Alcatel 1000 S12, wyzwalające odpowiednie zadania systemowe wykonywane na żądanie personelu eksploatacyjnego. W przeciwnym kierunku adapter Q dokonuje tłumaczenia wewnętrznych wiadomości systemowych powstałych w wyniku wykonania zleconych zadań, na zorientowane obiektowo wiadomości CMISE wysyłane do systemu OS.

Główne zadania adaptera Q to:

Funkcje zarządzania systemem (SMF)

Zdefiniowano cały szereg funkcji SMF, ale tylko niektóre z nich mają stabilny charakter i zostały zatwierdzone jako międzynarodowy profil standaryzacyjny (ISP), określony w zaleceniach ITU serii X.73x lub w standardach ISO serii 10164-x.

Dodatkowe funkcje SMF będą wprowadzone w przyszłych wersjach oprogramowania systemu Alcatel 1000 S12 w miarę stabilizowania się związanych z nimi wymagań.

Odwzorowanie rozkazów MML systemu Alcatel 1000 S12 w interfejsie Q3

Podsystem adaptera Q zmienia kodowane w ASN.1 operacje CMISE na format wewnętrzny, dokonuje tłumaczenia obiektów podmiotowych na zasoby systemu Alcatel 1000 S12 oraz przenosi je do jednego lub wielu rozkazów systemu. Występujące w tym czasie odpowiedzi są łączone we wspólną odpowiedź dotyczącą danej operacji CMISE, która przed przekazaniem jest tłumaczona na format ASN.1.

Opisane możliwości funkcjonalne są dostarczane jako charakterystyczne dla danej aplikacji.

Odwzorowanie raportów systemu Alcatel 1000 S12 w interfejsie Q3

Można wyróżnić następujące typy raportów:

• raporty powstające w wyniku rozkazów przekazywanych uprzednio poprzez interfejs Q3,

• raporty nie związane z rozkazami przekazywanymi za pośrednictwem interfejsu Q3.

Obydwa typy raportów są tłumaczone przez adaptery Q, a powstałe w wyniku informacje są przekazywane poprzez interfejs Q3 w postaci jednego lub większej liczby raportów zdarzeń. Opisywane możliwości funkcjonalne są odpowiednio uwzględnione w odwzorowaniu rozkazów systemu Alcatel 1000 S12.

5. Usługi

5.1 Wprowadzenie

System Alcatel 1000 S12 jest stosowany w wielu krajach świata, w związku z tym został wyposażony w szeroki zakres usług przeznaczonych dla abonentów oraz szereg udogodnień przeznaczonych dla personelu eksploatacyjno-utrzymaniowego central.

Specyficzne usługi związane z funkcjami zarządzania systemem zostały przedstawione w rozdziale pt. "Zarządzanie i utrzymanie". Natomiast pozostałe najważniejsze usługi, zostały opisane w niniejszym rozdziale.

Rozdział zawiera definicje i opisy wybranych usług. Usługi te nie stanowią pełnej oferty przeznaczonej na specyficzne rynki.

Opisy usług zostały zamieszczone pod następującymi nagłówkami:

- usługi identyfikacji numeru,

- usługi związane z adresowaniem,

- usługi zestawiania połączeń i usługa informacja o połączeniu oczekującym,

- usługi przenoszenia wywołań,

- usługi związane z zaliczaniem,

- usługi ograniczenia zestawiania połączeń,

- usługi połączeń wielostronnych,

- usługi związane ze specjalnym powiadamianiem,

- usługi związane z obsługą central PBX,

- sterowanie usługami dodatkowymi.

Rozdział ten zawiera także opisy wybranych usług ISDN, usług Centrex, funkcji realizowanych w centrali (analiza cyfr, kierowanie ruchu, zaliczanie, sygnalizacja, obserwacja połączeń i inne), przegląd specyficznych zastosowań oraz opisy interfejsów wymaganych w celu dołączenia zewnętrznych wyposażeń związanych z realizacją usług.

5.2 Usługi dodatkowe

5.2.1 Usługi identyfikacji numeru

• Wykrywanie wywołań złośliwych (ang. malicious call identification MCI)

Usługa "wykrywanie wywołań złośliwych" (MCI) przypisana abonentowi żądanemu umożliwia zainicjowanie procedury śledzenia połączenia przychodzącego. Procedura śledzenia, rejestruje datę, czas oraz numer abonenta wywołującego.

• Prezentacja numeru łącza wywołującego (ang. calling line identification presentation CLIP)

Usługa "prezentacja numeru łącza wywołującego" (CLIP) umożliwia dostarczenie abonentowi żądanemu numeru abonenta wywołującego. Usługa dostępna zarówno dla abonentów cyfrowych jak i analogowych.

• Blokada prezentacji numeru łącza wywołującego (ang. calling line identification restriction)

Usługa "blokada prezentacji numeru łącza wywołującego" (CLIR) pozwala abonentowi wywołującemu zabronić prezentacji swojego numeru stronie żądanej. Usługa dostępna zarówno dla abonentów cyfrowych jak i analogowych.

• Przełamanie blokady prezentacji numeru łącza wywołującego (ang. calling line identification restriction override)
  
  Pozwala na prezentację numeru abonenta wywołującego nawet w przypadku gdy posiada on usługę „blokada prezentacji numeru łącza wywołującego”. Usługa przewidziana jest dla służb specjalnych (policja, służby ratunkowe itp.)

• Prezentacja numeru łącza osiągniętego (ang. connected line identification presentation)

Usługa "prezentacja numeru łącza osiągniętego" (COLP) zapewnia, że w połączeniach ISDN abonent wywołujący może otrzymać numer abonenta, do którego wywołanie zostało skierowane. Usługa jest szczególnie użyteczna przypadku gdy abonent żądany korzysta z usługi subadres lub dokonał przeniesienia numeru.

• Blokada prezentacji numeru łącza osiągniętego (ang. connected line identification restriction)

Usługa "blokada prezentacji numeru łącza osiągniętego" (COLR) pozwala abonentowi żądanemu zabronić prezentacji swojego numeru stronie wywołującej.

5.2.2 Usługi związane z adresowaniem

• Skrócone wybieranie (ang. abbreviated address)

Usługa "skrócone wybierane" (ABD) umożliwia użytkownikowi zestawianie połączeń przez wybranie numeru skróconego, zamiast pełnego numeru katalogowego.

• Gorąca linia natychmiastowa lub z opóźnieniem (ang. fixed destination call)

Usługa "gorąca linia z kalibrowanym opóźnieniem" (FDC) pozwala użytkownikowi uzyskać połączenia z określonym z góry numerem telefonicznym bez konieczności wybierania tego numeru. Istnieją dwa tryby:

- natychmiastowy, gdy połączenie z określonym numerem zestawiane jest bezpośrednio po podniesieniu słuchawki, oraz

- z opóźnieniem, gdy połączenie z określonym numerem zestawiane jest w przypadku nie wybrania innego numeru w określonym czasie.

• Bezpośrednie wybieranie (ang. direct dialling in)

Usługa "bezpośrednie wybieranie" (DDI) umożliwia abonentom sieci publicznej bezpośrednie wybieranie numerów abonentów central PABX, dołączonych np. poprzez dostęp pierwotny PRA ISDN. Abonenci żądani osiągani są bez udziału telefonistki, za pomocą numeracji stosowanej w sieci publicznej.

• Subadresowanie (ang. subaddressing)

Usługa "subadresowanie" (SUB) jest usługą ISDN, która daje abonentowi możliwość rozszerzenia numeracji terminali w ramach jednego numeru katalogowego. Usługa może być stosowana dla 8 terminali dołączonych do tego samego dostępu.

• Bezpośrednie "wyjście do sieci użytku publicznego" (ang. direct dialling out)

Usługa "bezpośrednie wyjście do sieci użytku publicznego" (DDO) umożliwia abonentom central PABX zestawianie połączeń wychodzących do sieci publicznej bez udziału telefonistki, pod warunkiem, że abonenci ci mają uprawnienia do zestawiania określonego typu połączeń.

• Zwielokrotniony numer abonenta (ang. multiple subscriber number)

Usługa "Zwielokrotniony numer abonenta" (MSN) umożliwia przydzielanie wielu numerów dla jednego dostępu użytkownika.

• Uniwersalny numer dostępu (ang. universal access number)

Usługa "uniwersalny numer dostępu" (UAN) daje firmom możliwość opublikowania numeru telefonicznego, unikalnego na obszarze całej sieci, zapewniającego dostęp do ich lokalizacji z dowolnego miejsca w sieci. Usługa może być realizowana wyłącznie przez sieć inteligentną.

5.2.3 Informacja o połączeniu oczekującym i usługi zestawiania połączeń (ang. call waiting and call completion services)

• Informacja o połączeniu oczekującym (ang. call waiting)

Usługa "informacja o połączeniu oczekującym" (CW) umożliwia poinformowanie abonenta zajętego rozmową o próbie zestawienia połączenia z jego numerem telefonicznym oraz przyjęcie wywołania jeśli jest ono przez niego akceptowane. Użytkownik usługi może także odrzucić lub zignorować połączenie oczekujące.

• Połączenie zwrotne (ang. call return)

Usługa pozwala na zestawienie połączenia z abonentem, który nie uzyskał połączenia z naszym numerem ze wzlędu na zajętość brak odpowiedzi itp. Po wybraniu kodu usługi abonent otrzymuje zapowiedź słowną zawierającą numer ostatnio dzwoniącego abonenta i możliwość oddzwonienia. Usługa przewidziana wyłącznie dla abonentów analogowych.

• Zestawianie połączeń w przypadku zajętości abonenta żądanego (ang. call completion to busy subscriber)

Usługa "zestawianie połączeń w przypadku zajętości abonenta żądanego" (CCBS) ma zastosowanie w przypadku, gdy abonent wywołujący napotyka na zajętość abonenta żądanego. Usługa umożliwia zestawienie połączenia po zakończeniu rozmowy przez abonenta żądanego. Usługa zapewnia, że próby zestawienia połączenia podejmowane są przez sieć w sposób automatyczny.

• Zestawianie połączenia w przypadku niezgłaszania się abonenta żądanego (ang. call completion on no reply)

Usługa "zestawianie połączenia w przypadku niezgłaszania się abonenta żądanego" (CCNR) ma zastosowanie w przypadku, gdy abonent wywołujący nie otrzymuje zgłoszenia ze strony abonenta żądanego. Usługa zapewnia, że próby zestawienia połączenia są podejmowane przez sieć w sposób automatyczny. W sytuacji, gdy abonent żądany stanie się dostępny sieć wysyła do abonenta wywołującego sygnał wywołania. Po zgłoszeniu się abonenta wywołującego sieć zestawia połączenie między obu abonentami. Usługa nie jest oferowana abonentom analogowym.

• Przechwytywanie wywołań niemożliwych do realizacji (ang. interception)

Usługa "przechwytywanie wywołań niemożliwych do realizacji" jest usługą będącą w dyspozycji administracji. Usługa jest stosowana w celu dostarczenia abonentom dodatkowych informacji, w przypadku braku możliwości skutecznego zestawiania połączeń oraz w celu zapobieżenia ponawianiu prób zestawiania połączeń nieskutecznych. Przykładem zastosowania usługi może być informowanie abonenta wywołującego o fakcie zmiany numeru abonenta żądanego.

• Dostęp do służb alarmowych (ang. emergency call service)

Usługa "dostęp do służb alarmowych" zapewnia możliwość obsługi pewnej liczby numerów alarmowych (np. pogotowie, straż, policja).

W większości przypadków numery służb alarmowych mają numerację skróconą (zawierają najczęściej trzy cyfry). Połączenia zestawiane do tych służb nie podlegają taryfikacji.

1. Usługi przenoszenia wywołań

• Bezwarunkowe przenoszenie wywołań na dowolny numer (ang. call forwarding unconditional)

Usługa "bezwarunkowe przenoszenie wywołań na dowolny numer" (CFU) umożliwia natychmiastowe i bezwarunkowe przenoszenie wywołań na dowolny numer zarejestrowany przez użytkownika w czasie aktywowania usługi. Usługa nie ma wpływu na inicjowanie połączeń wychodzących.

• Przenoszenie wywołań w przypadku zajętości abonenta (ang. call forwarding busy)

Usługa "przenoszenie wywołań w przypadku zajętości abonenta" CFB pozwala na przenoszenie połączeń przychodzących na dowolny zarejestrowany numer, w przypadku zajętości abonenta żądanego. Usługa nie ma wpływu na inicjowanie połączeń wychodzących.

• Przenoszenie wywołań w przypadku niezgłaszania się abonenta żądanego (ang. call forwarding on no reply)

Usługa "przenoszenie wywołań w przypadku niezgłaszania się abonenta żądanego" CFNR umożliwia przenoszenie połączeń przychodzących na numer zarejestrowany w czasie aktywowania usługi, w przypadku gdy abonent żądany nie zgłosi się w ustalonym czasie.

• Przenoszenie wywołań do urządzenia zapowiedzi słownej (ang. call forwarding to announcement)

Usługa "przenoszenie wywołań do urządzenia zapowiedzi słownej" (CFRA) pozwala kierować wszystkie połączenia przychodzące do urządzenia zapowiedzi słownej, bez względu na stan łącza użytkownika usługi. Stosowanie usługi CFRA zapewnia skuteczną obsługę wszystkich połączeń przychodzących.

• Przenoszenie wywołań do poczty głosowej (ang. call forwarding to voice mail)

Usługa "przenoszenie wywołań do poczty głosowej" CFVM jest specyficzną usługą przenoszenia wywołań polegającą na tym, że centrala udostępnia serwer poczty głosowej, dostarczając informacje niezbędne do zaadresowania skrzynki poczty głosowej przypisanej użytkownikowi usługi.

• Selektywne przenoszenie wywołań (ang. selective call forwarding)

Usługa "selektywne przenoszenie wywołań" (SCF) dotyczy połączeń przychodzących. Usługa zapewnia możliwość definiowania listy wybranych numerów, z których generowane wywołania są przenoszone na numery docelowe.

• Jawne przenoszenie wywołań (ang. explicit call transfer)

Usługa "jawne przenoszenie wywołań" (ECT) daje użytkownikowi możliwość przenoszenia połączeń przychodzących lub wychodzących, po zgłoszeniu abonenta żądanego, na numer innego abonenta.

• "Podążaj za mną" (ang. follow me)

Usługa "podążaj za mną" daje użytkownikowi możliwość aktywowania usługi przenoszenia wywołań w sposób zdalny. Połączenia kierowane na numer katalogowy użytkownika zostają przenoszone na numer aparatu, z którego wykonana została procedura aktywowania usługi. Dzięki temu usługa stwarza realną możliwość podążania za użytkownikiem. Usługa może być realizowana wyłącznie przez sieć inteligentną.

• Odbicie połączenia ang. (call deflection)

Usługa ma zastosowanie dla połączeń przychodzących i działa tylko w fazie wywołania. Jeśli w czasie odbioru sygnału wywołania abonent żądany zdecyduje, że nie będzie odbierał wywołania, to może uaktywnić tę usługę i połączenie zostanie przeniesione.

Numer docelowy, na który połączenie zostanie przeniesione, może być wprowadzony w trakcie odbioru sygnału wywołania. Usługa ta jest szczególnie użyteczna w powiązaniu z usługą CLIP. Usługa jest przeznaczona wyłącznie dla abonentów ISDN.

5.2.5 Usługi związane z zaliczaniem (ang. charging related services)

• Automatyczna informacja słowna o opłatach - stan licznika (ang. Reading of meter independent)

Po wybraniu kodu usługi abonent zostanie poinformowany słownie o stanie licznika abonenckiego. Usługa przewidziana jest zarówno dla abonentów analogowych jak i ISDN.

• Automatyczna informacja słowna o opłatach - ilość impulsów za ostatnie połączenie (ang. Reading of meter last call)

Po wybraniu kodu usługi abonent zostanie poinformowany słownie o ilości impulsów naliczonych przez centralę za ostatnią rozmowę. Usługa przewidziana jest dla abonentów analogowych.

• Automatyczna informacja o opłatach (ETSI)

Automatyczna informacja o opłatach (AOC) jest usługą ISDN.

Usługa może być realizowana w trzech następujących wariantach związanych z fazą obsługi połączenia:

- automatyczna informacja o opłatach w czasie zestawiania połączenia,

- automatyczna informacja o opłatach w czasie trwania połączenia,

- automatyczna informacja o opłatach podczas rozłączania połączenia.

Usługa umożliwia przekazanie informacji o opłacie abonentowi obciążonemu kosztami za połączenie.

• Licznik kontrolny u abonenta (ang. home meter)

Usługa "licznik kontrolny u abonenta" pozwala abonentowi, posiadającemu licznik kontrolny zainstalowany przy swoim aparacie, odbierać sygnały zaliczające związane z liczbą jednostek taryfikacyjnych zarejestrowanych na indywidualnym liczniku abonenckim w centrali.

• Obsługa aparatów samoinkasujących (ang. coinbox)

Usługa pozwala operatorowi dołączać aparaty samoinkasujące kontrolujące pobieranie monet.

• Połączenie bezpłatne (zielony numer) (ang. green number (freephone))

Usługa "połączenie bezpłatne" jest usługą sieci inteligentnej.

Usługa pozwala firmom pokrywać koszty połączeń, które generują ich klienci. Traktowanie połączeń jako połączenia bezpłatne może być uzależnione od pory dnia oraz źródła wywołania.

• Karta kredytowa (ang. credit card call)

Karta kredytowa jest usługą sieci inteligentnej. Usługa umożliwia zaliczanie połączeń na numer inny niż numer abonenta wywołującego bez udziału operatora. Numerem tym może być: karta telefoniczna (telecom card TC), karta kredytowa, numer depozytowy, numer abonenta w połączeniu trójstronnym, numer abonenta żądanego.

5.2.6 Usługi ograniczenia zestawiania połączeń (ang. restriction services)

• Zamknięta grupa użytkowników

"Zamknięta grupa użytkowników" (CUG) jest usługą ISDN. Usługa umożliwia użytkownikom tworzenie grup, do których oraz z których dostęp jest ograniczony. Dla poszczególnych członków grupy można wprowadzać zarówno ograniczenia w dostępie do członków grupy jak i umożliwiać dostęp do sieci publicznej. Ograniczenia jak i udostępnianie można definiować osobno dla połączeń przychodzących i wychodzących.

"Zamknięta grupa użytkowników" umożliwia między innymi tworzenie sieci komputerowych, do których dostęp ma ograniczona liczba abonentów.

• Blokada połączeń przychodzących (ang. incoming call barred)

Usługa "blokada połączeń przychodzących" (ICB) daje użytkownikowi możliwość blokowania połączeń przychodzących (spełniających pewne warunki). Uaktywnienie usługi ICB nie powoduje ograniczeń w zestawianiu połączeń wychodzących.

• Ograniczenia w obsłudze ruchu wychodzącego (ang. outgoing call barring)

Usługa "ograniczenia w obsłudze ruchu wychodzącego" (OCB) umożliwia użytkownikowi zablokowanie wszystkich lub niektórych typów połączeń wychodzących, kierowanych do określonych punktów przeznaczenia. W pakiecie P22 dodano (w stosunku do P21) możliwość zmiany procedurą abonencką poziomu ograniczenia oraz hasła dostępu do usługi.

• Odrzucanie wybranych połączeń (ang. selective call rejection)

Usługa "odrzucanie wybranych połączeń" (SCREJ) dotyczy połączeń przychodzących. Usługa umożliwia użytkownikowi definiowanie numerów, z których generowane wywołania są odrzucane.

• "Proszę nie przeszkadzać" (ang. do not disturb)

Usługa "proszę nie przeszkadzać" pozwala abonetowi analogowemu zabezpieczyć się przed połączeniami przychodzącymi, zachowując jednocześnie możliwość zestawiania połączeń wychodzących. Jeśli usługa nie zostanie zdeaktywowana przez abonenta, deaktywacja następuje automatycznie po 24h.

5.2.7 Połączenia wielostronne (ang. multiparty services)

• Zawieszenie połączenia (ang. call hold)

Usługa "zawieszenie połączenia" (CH) umożliwia na zawieszenie aktywnego połączenia (bez rozłączania) w celu zestawienia połączeń z innym abonentami.

• Połączenie trójstronne (ang. 3-party call)

Usługa "połączenie trójstronne" (3PTY) zapewnia możliwość prowadzenia rozmowy między trzema abonentami jednocześnie. Oznacza to, że istnieje możliwość zestawienia jednoczesnego połączenia między użytkownikiem usługi i dwoma abonentami biorącymi udział w połączeniu trójstronnym.

• Dobieranie uczestników połączenia konsultacyjnego (ang. add-on conference)

Usługa pozwala użytkownikowi uczestniczyć i nadzorować komunikację, odbywającą się w tym samym czasie, między kilkoma abonentami.

5.2.8 Usługi związane ze zmianą lokalizacji (ang. mobility services)

• Przenośność terminala (ang. terminal portability)

Usługa "przenośność terminala" (TP) umożliwia użytkownikowi przeniesienie terminala ISDN, w czasie aktywnej fazy połączenia, z jednego gniazdka do drugiego, w ramach tego samego dostępu podstawowego. Z realizacją usługi związane jest zawieszenie i wznowienie połączenia. Ponadto, usługa umożliwia przekazywanie połączeń z jednego terminala na drugi, dołączony do tego samego dostępu podstawowego.

• Powiadomienie o oczekującej wiadomości (ang. message wait indication)

Usługa "powiadomienie o oczekującej wiadomości" (MWI) jest stosowana w powiązaniu z usługą poczty głosowej.

Usługa zapewnia możliwość poinformowania użytkownika o oczekującej wiadomości, w formie sygnału akustycznego (sygnału tonowego lub zapowiedzi słownej), po podniesieniu mikrotelefonu. Wiadomość może być odtworzona przy wykorzystaniu serwera poczty głosowej.

5.2.9 Usługi specjalne związane z wywoływaniem abonenta (ang. special alerting services)

• Obsługa wywołań alarmowych (ang. alarm call)

Usługa pozwala użytkownikowi zamówić połączenie, które w określonym przez niego czasie, zostanie wygenerowane z centrali na jego numer, w celu obudzenia go lub przypomnienia mu o wykonaniu jakiejś czynności. Istnieją trzy tryby tej usługi:

- permanentna

- jednorazowa (automatyczna deaktywacja po 24 godzinach)

- kilkudniowa (automatyczna deaktywacja po określonej liczbie dni)

• Połączenia priorytetowe (ang. priority call)

System Alcatel 1000 S12 umożliwia przydzielanie priorytetów wybranym abonentom. Użytkownicy posiadający taką kategorię są traktowani w sposób uprzywilejowany w sytuacji przeciążenia sieci oraz przy zestawianiu połączeń do służb specjalnych w warunkach łączności awaryjnej. W warunkach łączności awaryjnej zestawiane są tylko połączenia wychodzące inicjowane przez abonentów posiadających kategorię "abonent uprzywilejowany". W warunkach normalnych połączenia od abonenta uprzywilejowanego są kolejkowane w przypadku braku wolnego łącza na wybranym kierunku.

• Charakterystyczny sygnał wywołania (ang. distinctive ringing)

Usługa "charakterystyczny sygnał wywołania" (DR) pozwala abonentowi analogowemu rozróżnić numer, do którego skierowane jest wywołanie, spośród dwóchnumerów, które mogą być wybierane na łączu tego użytkownika.

Wywołania kierowane na poszczególne numery mają przyporządkowane różne sygnały wywołania.

• Selektywny sygnał dzwonienia (ang. selective ringing)

Usługa dotyczy połączeń przychodzących. Usługa umożliwia identyfikację abonentów wywołujących, na podstawie wyróżnionego sygnału dzwonienia, który jest kojarzony z numerem abonenta wywołującego, znajdującym się na wcześniej sporządzonej liście. Na powyższą listę wpisuje się numerów abonentów lub ich początkowe cyfry. Dzięki możliwości definiowania niepełnych numerów abonentów możliwe jest uzyskanie zmienionego sygnału dzwonienia dla abonentów dzwoniących np. z określonych kierunków.

5.2.10 Usługi związane z obsługą central PBX (ang. PBX related services)

• Bezpośrednie wybieranie (ang. direct dialling in)

Patrz usługi związane z adresowaniem.

• Bezpośrednie wyjście na miasto (ang. direct dialling out)

Patrz usługi związane z adresowaniem.

• Obsługa wiązki łączy PBX (ang. line hunting)

"Obsługa wiązki łączy PBX" (LH) dotyczy połączeń przychodzących. Usługa pozwala wybrać w sposób automatyczny wolny kanał, spośród grupy kanałów dostępu abonenckiego, na podstawie odebranego z sieci numeru zbiorowego.

5.2.11 Sterowanie usługami dodatkowymi (ang. control of supplementary services)

• Sterowanie zdalne (ang. remote control)

Usługa umożliwia użytkownikowi zarządzanie pewnymi usługami nie tylko z terminala dołączonego do własnego łącza lecz także z terminala dołączonego do dowolnego łącza.

• "Zabezpieczenie hasłem" (ang. password control)

Usługa "Zabezpieczenie hasłem" stanowi mechanizm obronny stosowany w celu zabezpieczenia przed nieautoryzowanym używaniem usługi. Usługa oferuje użytkownikowi możliwość kontroli/zmiany hasła, zapewniając poufność i bezpieczeństwo komunikacji.

• Realizacja procedur sterujących (ang. subscriber control procedures)

Abonenci mogą realizować procedury sterowania usługami nadając znaki alfanumeryczne za pomocą sygnałów DTMF. Do realizacji procedur wymagane jest 12 przycisków DTMF umieszczonych na klawiaturze aparatu telefonicznego.

• Deaktywacja ogólna (ang. general deaktywation)

Procedura "deaktywacja ogólna" umożliwia użytkownikowi deaktywowanie poszczególnych usług za pomocą pojedynczego rozkazu.

5.3 Wybrane usługi ISDN

5.3.1 Sygnalizacja użytkownik - użytkownik (ang. user-to-user signalling)

Usługa sygnalizacja użytkownik - użytkownik (UUS) umożliwia przesyłanie informacji tekstowych między użytkownikami ISDN. Jest możliwe użycie trzech typów usługi: UUS-1, UUS-2 oraz UUS-3 (definicja wg ETSI)

5.3.2 Usługi bazowe

Tryb łączowy 64 kbit/s nieograniczony,

Usługa bazowa zapewniająca nieograniczone przekazywanie informacji między punktami S oraz S/T. W związku z tym może być wykorzystywana do różnych zastosowań np. przesyłania mowy, sygnałów akustycznych w paśmie 3,1 kHz itp.

Odniesienie patrz p. 1231.1.

• Tryb łączowy 64 kbit/s nieograniczony, do transferu mowy

Usługa bazowa umożliwiająca dwukierunkowe przesyłanie sygnału mowy, w postaci cyfrowej, między punktami odniesienia S oraz S/T (patrz p.1231.2), zgodnie z zaleceniem G.711.

W sieci mogą być stosowane techniki przetwarzania właściwe dla sygnałów mowy, tj. transmisja analogowa, tłumiki echa itp.

Usługa nie gwarantuje zachowania integralności informacji na poziomie bitowym.

Ta usługa bazowa nie jest stosowana do przesyłania sygnałów modemowych.

• Tryb łączowy 64 kbit/s nieograniczony, do transferu sygnałów akustycznych 3,1 kHz

Usługa bazowa umożliwiająca przesyłanie sygnału mowy, sygnałów faksowych grup 1,2, i 3 oraz sygnałów modemowych między punktami S oraz S/T.

• Tryb łączowy 64 kbit/s nieograniczony, do transferu sygnałów akustycznych 7 kHz Audio

Usługa bazowa umożliwiająca przesyłanie sygnałów akustycznych 7 kHz.

5.3.3 Teleusługi

• Telefonia 3,1 kHz

Teleusługa "telefonia 3,1 kHz" zapewnia użytkownikom możliwość przesyłania sygnału mowy w paśmie 3,1 kHz, dzięki czemu istnieje możliwość dwukierunkowej komunikacji w czasie rzeczywistym.

• Telefonia 7 kHz

Teleusługa "telefonia 7 kHz" zapewnia użytkownikom możliwość dwukierunkowego, symetrycznego przesyłania w kanale B w czasie rzeczywistym, sygnałów mowy i dźwięku o wysokiej jakości.

• Wideeotelefonia

"Wideotelefonia" zapewnia symetryczną, dwukierunkową transmisję mowy i obrazu za pomocą jednego lub dwóch kanałów B. Przesyłana informacja o obrazach jest wystarczająca dla właściwej reprezentacji zmian ruchu osób wyświetlanych na ekranie.

• Tryb mieszany

Zapewnia komunikację w trybie użytkownik - użytkownik dokumentów zawierających informację mieszaną (tekst i obraz stały).

• Teletekst

Teleusługa "teletekst" umożliwia abonentom automatyczne przesyłanie i odbiór korespondencji biurowej w trybie pamięć-pamięć, w formie dokumentów, których informacje są zakodowane za pomocą kodu specyficznego dla teletekstu.

• Telefaks grupy 4

Teleusługa "telefaks grupy 4" umożliwia abonentom automatyczne przesyłanie i odbiór korespondencji biurowej w trybie pamięć-pamięć, w formie dokumentów, których informacje są zakodowane za pomocą kodu specyficznego ”facsimile”.

5.3.4 Usługi bazowe realizowane w trybie pakietowym (ang. packet mode bearer service PMBS)

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 oferują abonentom ISDN usługi bazowe przeznaczone do przesyłania danych w trybie pakietowym. Usługa wykorzystuje interfejs X.25, w którym transmisja może odbywać się w kanale B lub D.

Obsługa łączy wirtualnych oferowana jest przez zewnętrzny handler pakietowy.

Oferowane są następujące rodzaje połączeń w kanale B i D:

• połączenia w kanale B,

• połączenia półstałe w kanale B,

• połączenia komutowane w kanale B,

• połączenia w kanale D,

• połączenia półstałe w kanale D,

• połączenia stałe w kanale D.

5.4 Usługi centrex (ang. centrex functionality)

5.4.1 Wprowadzenie

W przeciwieństwie do normalnych central PABX, które są instalowane w siedzibach firm i zestawiają połączenia wewnątrz w obrębie tych firm, oprogramowanie związane z realizacją usług centrex jest implementowane w centralach użytku publicznych.

Przy wykorzystaniu usług centrex połączenia wewnętrzne dla danej firmy są kierowane do centrali końcowej, komutowane i kierowane z powrotem do użytkowników końcowych należących do danej firmy. W ten sposób usługi centrex realizują wirtualne centrale PBX.

Sieci wirtualne mogą być także tworzone w taki sposób, że główna siedziba firmy może być połączona z podległymi biurami lub oddziałami. W zależności od stosowanego w sieci systemu sygnalizacji oraz od tego czy sieć jest inteligentna czy nie, usługa może być oferowana w całości lub częściowo.

Usługa centrex sprawia, że użytkownik nie jest świadomy tego, że jego połączenia obsługiwane są przez centralę użytku publicznego. Użytkownik ma wrażenie, że jego firma posiada własną, prywatną sieć.

Cyfrowy charakter usługi centrex, oferowanej w centralach systemu Alcatel 1000 S12 oznacza także, że usługi takie jak transfer danych między użytkownikami lub między siedzibami firmy są nieodłączną częścią oferowanej usługi.

Technika cyfrowa, która zniosła granice między komputerami i urządzeniami telekomunikacyjnymi jest przyszłością dla telekomunikacji. Pozwala bowiem implementować coraz więcej usług cyfrowych. W niedalekiej przyszłości abonowanie usług centrex stanie się abonowaniem narzędzia, które umożliwi wprowadzanie w sposób automatyczny tych usług w firmie.

Abonenci biznesowi mogą być dołączeni za pomocą różnorodnych mediów transmisyjnych i różnorodnych urządzeń komutacyjnych. Aby zoptymalizować dołączanie abonentów, z punktu widzenia przepustowości, wymagane jest określanie czy wyposażenie abonenta dołączone będzie do centrali bezpośrednio za pomocą pary miedzianej, czy poprzez wyniesiony koncentrator systemu Alcatel 1000 S12 i trakt cyfrowy 2 Mbit/s.

Bez względu na sposób dołączenia abonenta może mu być oferowany pełny zestaw usług.

5.4.2 Usługi z grupy centrex (ang. centrex related services)

W rozdziale tym opisano tylko te wybrane usługi centrex, które mogą być zaoferowane abonentom mieszkaniowym.

• Prywatny plan numeracji (ang. private number plan)

W odniesieniu do usług centrex, usługa "prywatny plan numeracji" (PNP) pozwala na definiowanie wewnętrznego planu numeracji. Taki plan numeracji jest prostszy od planu numeracji stosowanego w sieci operatora i umożliwia identyfikowanie tylko użytkowników w sieci prywatnej.

• Zunifikowany podział wywołań (ang. uniform call distribution)

Usługa "zunifikowany rozdział wywołań" oferuje mechanizm zapewniający równy podział ruchu generowanego w kierunku abonentów osiąganych za pomocą numeru zbiorowego.

• Przechwytywanie wywołań (ang. call pick-up)

Usługa "przechwytywanie wywołań" (CPU) umożliwia użytkownikowi odebranie wywołania kierowanego do innego terminala, należącego do zdefiniowanej wcześniej grupy. Istnieją dwa warianty tej usługi:

- przechwytywanie grupowe,

- przechwytywanie ukierunkowane.

• Wspólna lista numerów skróconych (ang. abbreviated dialling (common list))

Usługa "wspólna lista numerów skróconych" stanowi wersję usługi skróconego wybierania, realizowaną dla potrzeb abonentów usługi centrex. Usługa oferuje członkom grupy centrex wspólną bazę numerów skróconych, utworzonych z pełnych numerów katalogowych.

• Bezpośrednie wybieranie (ang. direct dialling in DDI)

Patrz usługi związane z adresowaniem.

• Bezpośrednie wyjście do sieci użytku publicznego (ang. direct dialling out DDO)

Patrz usługi związane z adresowaniem.

5.4.3 Usługi realizowane z udziałem operatora (ang. attendant services)

Z punktu widzenia funkcjonowania, usługi realizowane w ramach usług centrex, z udziałem operatora można porównać do usług realizowanych przy udziale telefonistki lub recepcjonistki w centralach PABX. Operator pomaga użytkownikom usług centrex zestawiać połączenia oraz realizować usługi. Operator kieruje także w sposób ręczny połączenia przychodzące do odpowiedniego numeru grupy centrex.

System Alcatel 1000 S12 zapewnia także usługę o nazwie "Profesjonalne Usługi ISDN" (IPS) realizowaną przy udziale operatora, dołączonego do centrali poprzez dostęp podstawowy. Operator ma do dyspozycji komputer typu PC.

Część podstawowych funkcji wspomagających ze strony operatora może być także wykonywana z aparatu ISDN.

Operator ma możliwość realizacji, oprócz ogólnie dostępnych usług ISDN, pewnej liczby usług, specyficznych dla jego zakresu uprawnień. Są to następujące usługi:

• Zawieszenie połączenia przez operatora (ang. attendant call hold)

Usługa pozwala operatorowi przerwać komunikację w aktualnie zestawionym połączeniu, następnie operator może wykonać czynności wymagane w przypadku zawieszenia połączenia, takie jak:

- ponowne zestawienie zawieszonego połączenia,

- zestawienie drugiego połączenia,

- przyjęcie połączenia oczekującego.

• Przeniesienie połączenia przez operatora (ang. attendant call transfer)

Usługa pozwala operatorowi przyjąć wywołanie i przenieść je na określony numer przeznaczenia. Usługa może być także realizowana dla indywidualnych użytkowników usług centrex.

• Ponowne przywołanie operatora, w przypadku niezgłaszania się abonenta żądanego

Usługa zapewnia, że połączenie zestawione uprzednio przez operatora do użytkownika usług centrex, zostanie w sposób automatyczny zestawione ponownie do operatora po upływie czasu kontrolnego oczekiwania na zgłoszenie abonenta żądanego.

• Powiadomienie o połączeniu oczekującym przez operatora (ang. call waiting indicated by attendant)

Usługa pozwala operatorowi poinformować abonenta zajętego rozmową o połączeniu oczekującym, nawet jeśli abonent żądany nie ma zaabonowanej usługi CW.

• Obsługa nocna (ang. night service)

Usługa zapewnia, że wszystkie połączenia kierowane do operatorów centrex, osiąganych za pomocą numeru zbiorowego są przenoszone, jeśli w grupie nie jest zalogowany żaden operator.

• "Włączanie się do połączenia" (ang. intrusion)

Usługa pozwala operatorowi dołączyć się „na trzeciego” do istniejącego połączenia. Usługa umożliwia operatorowi przekazanie informacji abonentowi zajętemu rozmową (np. o połączeniu oczekującym).

• Ogólne przenoszenie połączeń w przypadku niezgłaszania się abonenta żądanego

Usługa daje możliwość zaprogramowania systemu w taki sposób, że wszystkie wywołania, które nie zostały odebrane przez użytkowników usług centrex, zostaną przeniesione do grupy operatorów biorących udział w realizacji usług centrex.

5.5 Funkcje centralowe

5.5.1 Analiza cyfr

Funkcja analizy cyfr, w oparciu o zastosowanie struktury drzewa, zapewnia wymagany poziom głębokości analizy numeru każdego punktu przeznaczenia. Umożliwia to swobodny przydział kodów w planie numeracji i kojarzenie w prosty sposób abonenta z numerem katalogowym.

Po odebraniu numeru abonenta żądanego centrala rozpoczyna analizę cyfr. W wyniku przeprowadzonej analizy określone zostają następujące dane połączeniowe:

• wymagana liczba cyfr numeru abonenta żądanego,

• dane zaliczeniowe,

• ograniczenia w zestawianiu połączeń,

• warunki rozłączenia,

• dane dotyczące wyboru łącza międzycentralowego,

• dołączenie do generatorów sygnałów tonowych lub urządzenia zapowiedzi słownej,

• zarządzanie siecią,

• skierowanie do statystyk,

• dane dotyczące urządzeń współpracujących,

• kod przeznaczenia ruchu (TDC),

• informacja o limicie kredytu,

• informacja o usłudze,

• informacja o priorytecie,

• liczba cyfr po odebraniu której może nastąpić próba wyboru łącza wyjściowego,

Funkcja analizy cyfr zapewnia następujące dodatkowe możliwości:

• weryfikację długości numeru: maksymalnie może być zapamiętane 28 cyfr dla otwartego i zamkniętego planu numeracji,

• usuwanie cyfr: maksymalnie wszystkich wybranych cyfr,

• dodawanie cyfr: maksymalnie do 16 cyfr,

• zamianę cyfr: zamiana wszystkich lub części cyfr wybranego numeru serią cyfr o długości maksymalnie 16 cyfr.

5.5.2 Kierowanie ruchu

Centrale Alcatel 1000 S12 oferują mechanizmy służące do wyboru łącza międzycentralowego.

Następujące parametry brane są pod uwagę przy wyborze łącza wyjściowego:

źródło połączenia (abonent bądź grupa łączy wejściowych), usługa bazowa skojarzona z połączeniem, wymagany typ sygnalizacji, podział ruchu w sieci, pora dnia etc.

Każda centrala posiada, zaimplementowany w bazie danych, program kierowania ruchem, który stanowi odbicie polityki operatora w jego sieci.

Zastosowane mechanizmy kierowania ruchu uwzględniają wyżej wymienione parametry i mogą wykorzystywać algorytmy wyszukiwania, takie jak: wyszukiwanie sekwencyjne metodą cykliczną lub z ustalonym punktem początkowym, podział ruchu lub dynamiczny wybór dróg alternatywnych.

Istnieje możliwość zmiany planu kierowania ruchu w sposób ręczny przez personel eksploatacyjno-utrzymaniowy. Zmiany mogą być dokonane w sprzęcie lub w oprogramowaniu centrali, przy użyciu rozkazów utrzymaniowych.

5.5.3 Zaliczanie połączeń

Z uwagi na różne podejście operatorów sieci do funkcji zaliczania połączeń, centrale systemu Alcatel 1000 S12 spełniają szeroki zakres wymagań na zaliczanie połączeń.

• Podstawowe parametry zaliczeniowe

Podstawowe parametry służące do określenia taryfy to: odległość między abonentem wywołującym i żądanym, kategoria abonenta wywołującego, korzystanie z usług dodatkowych, rodzaj usługi bazowej, członkostwo w usługach centrex, klasa taryfy określana przez centralę nadrzędną, abonent wywołujący lub żądany bez zaliczania, pora dnia, dzień tygodnia lub święta.

• Tryby zaliczania

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 oferują następujące sposoby rejestracji danych zaliczeniowych: rekordy zaliczeniowe abonenckie i na łączach (wyjściowych, wejściowych.

W centralach systemu Alcatel 1000 S12 mogą być zastosowane następujące tryby zaliczania: brak zaliczania, zaliczanie jednokrotne, zaliczanie wielokrotne z nieliniowym algorytmem generowania wstępnego impulsu zaliczającego.

. Istnieje także możliwość nadawania grup impulsów do liczników abonenckich zainstalowanych u abonenta (home meter).

Dane zgromadzone w czasie zestawiania połączeń mogą być przekazywane w postaci rekordów połączeniowych lub rekordów zaliczeniowych. Dzięki temu, operatorzy sieci telekomunikacyjnych mają możliwość dostarczania informacji bilingowej wszystkim lub wybranym abonentom również w zależności od poszczególnych połączeń.

Rekordy połączeniowe mają także ważne znaczenie dla działalności marketingowej operatora.

Rekordy połączeniowe mogą dotyczyć wszystkich połączeń lub wybranych typów połączeń np. połączeń międzymiastowych, międzynarodowych itp. Dla każdego typu połączenia rejestrowany jest komplet danych połączeniowych. Dane połączeniowe mogą być przechowywane na taśmach magnetycznych lub mogą być przesyłane po łączach transmisji danych do centrów rozliczeniowych w celu przetworzenia w trybie off-line.

• Zabezpieczenie informacji zaliczeniowej

Aby zapobiec utracie danych zaliczeniowych stosuje się następujące zabezpieczenia:

• Przechowywanie danych zaliczeniowych w czasie trwania połączenia, w obszarze pamięci posiadającej zabezpieczenie przed przeładowaniem zawartości.

• Częste przesyłanie danych zaliczeniowych do zdublowanych pamięci masowych.

• Przesyłanie rekordów rozliczeniowych do zewnętrznego centrum elektronicznego przetwarzania danych w celu dalszego ”post-processingu”. W tym celu centrale Alcatel 1000 S12 wyposażone są w Element Sterujący pracujacy w systemie UNIX mający połączenie z zewnętrznym centrum za pomoca protokołu FTAM.

1. Podział dochodów

Centrale Alcatel 1000 S12 nie posiadają wbudowanego systemu do rozliczeń za połączenia między operatorami krajowymi i międzynarodowymi. Jednak istniejące mechanizmy (rekordy zaliczeniowe na łączach) umożliwiają wygodne tworzenie zewnętrznych systemów rozliczeniowych uwzględniających podział dochodów.

5.5.5 Sygnalizacja

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 uwzględniają wymagania stawiane krajowym i międzynarodowym systemom sygnalizacji, stosowanym obecnie oraz tym, które będą stosowane w przyszłości. Równocześnie bierze się pod uwagę dostosowanie do standardów opracowywanych przez międzynarodowe organizacje zajmujące się określaniem norm (np. ITU-T, CEPT, ETSI).

Aby zapewnić obsługę systemów sygnalizacji aktualnie stosowanych w sieciach telekomunikacyjnych, wykorzystuje się elastyczne oprogramowanie systemowe odpowiedzialne za obsługę protokołów sygnalizacji. Jednocześnie ogranicza się liczbę typów wyposażeń centralowych przez zastosowanie fizycznych interfejsów transmisyjnych.

System zapewnia oprogramowanie odpowiedzialne za obsługę wszystkich głównych systemów sygnalizacyjnych.

Między oprogramowaniem obsługi połączeń i oprogramowaniem systemów sygnalizacji znajduje się interfejs programowy odpowiedniej generacji, który sprawia, że oprogramowanie obsługi połączeń, pozostaje niezależne od typu sygnalizacji i może współpracować z oprogramowaniem wszystkich typów sygnalizacji.

5.5.6 Obserwacja połączeń

Funkcja ta zapewnia rejestrację wszystkich danych charakterystycznych dotyczących połączeń poprzez zbieranie zdarzeń występujących w poszczególnych fazach połączenia wraz z rejestracją czasu ich występowania.

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 zapewniają funkcję obserwacji zdarzeń zarówno dla wybranych abonentów lub łączy międzycentralowych na zasadzie próbkowania połączeń.

Próbkowanie może być realizowane w sposób selektywny: dla wybranych typów połączeń (np. strefowych, międzymiastowych, międzynarodowych lub wszystkich typów połączeń), dla wybranych wiązek łączy lub przyczyn nieskuteczności połączeń.

Częstotliwość próbkowania wynosi jedno na 100 połączeń każdego typu.

Rejestrowane są m. in. następujące dane:

• data i czas zajęcia łącza (podniesienie mikrotelefonu),

• numery katalogowe abonenta wywołującego i żądanego,

• identyfikacja zaangażowanych zespołów,

• czas nadania/odbioru pierwszej/ostatniej cyfry,

• czas wzięcia do pracy/uwolnienia zespołu usługowego,

• czas odebrania/nadania specyficznych sygnałów,

• czas zestawiania połączenia,

• czas trwania połączenia,

• numer taryfy oraz dane zaliczeniowe.

5.5.7 Ocena jakości obsługi połączeń

Zadaniem podsystemu oceny jakości obsługi połączeń jest ocena skuteczności zestawiania połączeń, z uwzględnieniem wszystkich czynników przyczyniających się do realizacji usług.

Centrale systemu Alcatel S12 będą zapewniać możliwość monitorowania próbkowanych połączeń. Będzie możliwe monitorowanie ruchu generowanego na łączach przychodzących jak również na łączach wychodzących krajowych i międzynarodowych. Interfejs systemu pomiarów jakości obsługi składa się z łącza służącego do transmisji głosu oraz dwukierunkowego łącza transmisji danych.

Na łączu służącym do transmisji głosu istnieje możliwość monitorowania przesyłanych sygnałów akustycznych. Na łączu transmisji danych istnieje możliwość przesyłania żądanych próbek sygnałów i danych dotyczących oceny zdarzeń w oparciu o zalecenie ITU-T E.422.

5.5.8 Rozdział ruchu

Rozdział ruchu występuje wtedy, gdy ruch kierowany do punktów przeznaczenia (województw, prowincji, krajów) musi być rozdzielony na różne drogi (np. obsługiwane przez różnych operatorów sieci), z których każdy obsługuje część ruchu wychodzącego.

Zasada rozdziału ruchu opiera się na wyznaczniku), który dzieli ruch wychodzący proporcjonalnie do wielkości ruchu przychodzącego dla danego kierunku.

5.6 Wyposażenia specjalne

5.6.1 Urządzenia zapowiedzi słownej

W pewnych sytuacjach komutacyjnych (np. nieosiągalności numeru abonenta żądanego), w przypadku pewnych typów błędów zaistniałych w centrali oraz w przypadku przesyłania pewnych wiadomości, zachodzi potrzeba nadania do abonenta odpowiednio sformułowanej zapowiedzi słownej.

System Alcatel 1000 S12 zapewnia następujące możliwości sprzętowe:

• możliwość dołączenia zewnętrznego urządzenia zapowiedzi słownej za pomocą łącza dedykowanego,

• zintegrowane z centralą urządzenie zapowiedzi słownej (patrz opis modułu DIAM).

Moduł obsługi urządzenia zapowiedzi słownej zapewnia możliwość przekazywania informacji do oprogramowania obsługi połączeń, w celu umożliwienia centrali zsynchronizowania zapowiedzi słownej z fazą połączenia.

5.6.2 Tłumiki echa

Istnieje możliwość włączania tłumików w połączeniach wymagających stłumienia echa.

Tłumik echa znajduje się w module obsługi łączy międzycentralowych i może być skojarzony z każdym z 31 kanałów, przy wykorzystaniu rozkazów utrzymaniowych.

Tłumik echa działa, zgodnie z zaleceniem ITU-T G.165 Księga Niebieska, jako półtłumik echa.

System Alcatel 1000 S12 zapewnia także możliwość włączania zewnętrznego tłumika echa.

5.6.3 Usługa budzenia

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 oferują usługę budzenia realizowaną według własnych standardów. Do centrali może być dołączone zewnętrzne urządzenie realizujące usługę budzenia, poprzez interfejs łączy analogowych lub cyfrowych.

5.6.4 Interfejs zwielokrotnienia łączy cyfrowych (DCME)

Wyposażenie DCME stanowi multiplekser, który pozwala zwiększyć liczbę łączy w stosunku do konwencjonalnych wyposażeń.

Aby to osiągnąć mogą być zastosowane dwie metody: kodowanie o małej szybkości transmisji stosowane w przypadku kompresji sygnału mowy oraz interpolacja sygnału mowy w postaci cyfrowej stosowana w przypadku, gdy okresy ciszy sygnału mowy w jednej rozmowie są wypełnione bitami mowy drugiej rozmowy.

Ten typ wyposażeń jest stosowny na łączach bardzo drogich, takich jak kable podmorskie oraz łącza satelitarne. Do komunikacji wyposażenia DCME z centralą jest stosowany system sygnalizacji zgodny z zaleceniem ITU-T Q.50 , aneks A i B.

5.6.5 Poczta głosowa

Centrale systemu Alcatel 1000 S12 zapewniają możliwość dołączania w łatwy sposób zewnętrznych wyposażeń służących do realizacji poczty głosowej Urządzenia poczty głosowej dołączane są za pomocą łączy cyfrowych.

W centralach systemu Alcatel 1000 S12 usługa poczty głosowej jest realizowana przy wykorzystaniu usługi przenoszenia wywołań w przypadku zajętości abonenta żądanego lub usługi przenoszenia wywołań w przypadku niezgłaszania się abonenta żądanego.

Dodatkowo, przy realizacji usługi poczty głosowej zastosowana została usługa poinformowania o wiadomości oczekującej (MWI), w celu poinformowania abonenta o pozostawieniu dla niego wiadomości (w postaci głosu lub faksu) w jego skrzynce.

Usługa poczty głosowej przeznaczona do przesyłania wiadomości w postaci głosu może być rozszerzona na inne zastosowania, takie jak: faksowa poczta głosowa, zintegrowana głosowa i faksowa poczta głosowa, wirtualna faksowa poczta głosowa, urządzenie zapowiedzi słownej o zmienionych numerach, audiotekst, obsługa połączeń masowych oraz karta abonenta wywołującego.

5.6.7 Usługi związane z pagingiem

W centralach systemu Alcatel 1000 S12 istnieje możliwość dołączenia w łatwy sposób urządzenia zewnętrznego zapewniającego realizację usług pagingowych.

I

---