promieniowanie gamma2


Wydział _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

semestr _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ rok akademicki _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

ocena _____

CEL ĆWICZENIA

Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawdziwości prawa zaniku i pochłaniania promieni gamma oraz określenie dla jakich absorbentów i jakich ich grubości model teoretyczny dobrze opisuje rzeczywistość.

WSTĘP TEORETYCZNY

0x08 graphic
Promieniowanie gamma - wysokoenergetyczna forma promieniowania elektromagnetycznego. Za promieniowanie gamma uznaje się promieniowanie o energii kwantu większej od 10 keV, co odpowiada częstotliwości większej od 2,42 EHz, a długości fali mniejszej od 124 pm. Zakres ten częściowo pokrywa się z zakresem promieniowania rentgenowskiego. W wielu publikacjach rozróżnienie promieniowania

gamma oraz promieniowania X opiera się na ich źródłach, a nie na długości fali. Promieniowanie gamma wytwarzane jest w wyniku przemian jądrowych albo zderzeń jąder lub cząstek subatomowych, a promieniowanie rentgenowskie, w wyniku zderzeń elektronów z atomami. Promieniowanie gamma jest promieniowaniem jonizującym i przenikliwym. Nazwa promieniowania gamma pochodzi od greckiej litery γ.

    1. Oddziaływanie promieniowania γ z materią

Promieniowanie gamma przechodząc przez materię ulega pochłanianiu (wielkość pochłaniania zależy od energii promieniowania). Za pochłanianie promieniowania gamma odpowiadają następujące zjawiska:

  1. wewnętrzny efekt fotoelektryczny (Photo) w wyniku którego promieniowanie gamma oddaje energię elektronom odrywając je od atomów lub przenosząc na wyższe poziomy energetyczne,

  1. rozpraszanie komptonowskie (Compton) słabo związane lub swobodne elektrony doznają przyspieszenia w kierunku rozchodzenia się promieniowania. W pojedynczym akcie oddziaływania następuje niewielka zmiana energii kwantu gamma. W wyniku oddziaływania z wieloma elektronami kwant gamma wytraca swą energię. Jest to najważniejszy sposób oddawania energii przez promieniowanie gamma.

  1. kreacja par elektron-pozyton (Pair), kwant gamma uderzając o jądro atomowe powoduje powstanie par cząstka-antycząstka (warunkiem zajścia zjawiska jest energia kwantu gamma > 1,02 MeV - dwukrotnej wartości masy spoczynkowej elektronu),

  1. reakcje fotojądrowe - niezwykle rzadkie, występuje przy odpowiednio dużej energii promieniowania (Eγ>18,6 MeV). W tym oddziaływaniu promieniowanie gamma oddaje energię jądrom atomowym wzbudzając je. Wzbudzone jądro atomowe może wypromieniować kwant gamma, ulec rozpadowi lub rozszczepieniu.

Dla promieniowania gamma możemy napisać prawo osłabienia (atenuacji).

I = I0 e-µx

gdzie:

I0 - natężenie wiązki promieni wchodzącej do materiału,

I - natężenie wiązki promieni γ po przebyciu drogi x w materiale,

μ - liniowy całkowity współczynnik osłabienia (atenuacji).

Oznaczając:

μ/ρ = μm [cm²/g] - masowy współczynnik atenuacji,

= R - gęstość powierzchniowa,

uzyskujemy prawo osłabienia w postaci:

I = I0 e-µx I0 emR

    1. Opis układu pomiarowego

Do przeprowadzenia ćwiczenia wykorzystaliśmy odpowiednią aparaturę:

0x08 graphic

    1. Przebieg pomiaru

Należy określić grubość połówkową d1/2 i współczynnik absorpcji µ dla różnych materiałów za pomocą pomiaru szybkości zliczania impulsów w funkcji grubości napromienianego materiału. Ołów, żelazo, aluminium, beton, plexiglas zostały użyte jako absorbenty. Słuszność ekspotencjalnego prawa zaniku wynika z prostoliniowości wykresów w układzie ln(N(x)/N(0)) na osi y i d na osi x.

Ponadto należy obliczyć masowy współczynnik zaniku µm = µ/ρ

(gdzie ρ jest gęstością absorbentu) z wartości mierzonych.

WYNIKI POMIARÓW

Tło

t[min]

N

5

81

6

20

7

21

8

18

9

10

10

23

Źródło

t[min]

N

1

168

2

130

3

156

Ołów (d = 10mm)

t[min]

N

1

88

2

195

Ołów (d = 20mm)

t[min]

N

1

81

2

153

3

220

Ołów (d = 30mm)

t[min]

N

1

42

2

97

3

140

4

187

5

242

Żelazo (d = 10mm)

t[min]

N

1

112

2

232

Żelazo (d = 20mm)

t[min]

N

1

77

2

161

3

249

Żelazo (d = 30mm)

t[min]

N

1

72

2

147

3

218

Beton (d = 16,4mm)

t[min]

N

1

129

2

271

Beton (d = 39,1mm)

t[min]

N

1

104

2

210

Beton (d = 62,1mm)

t[min]

N

1

111

2

219

OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW

Nt = [81/5+(20+21+18+10+23)/5]/2 = 17,3

Nz = (168+130+156)/3 = 151,3

N

N-Nt

Pb I

97,5

80,2

Pb II

73,3

56

Pb III

48,4

31,1

FeI

116

98,7

FeII

83

65,7

FeIII

72,7

55,4

BI

135,5

118,2

BII

105

87,7

BIII

109,5

92,2

gdzie:

Nt - tło

Nz - źródło

Ołów

d[mm]

0

10

20

30

N

151,3

97,5

73,3

48,4

N-Nt

134

80,2

56

31,1

ln(N-Nt)

4.89784

4.384524

4.025352

3.437208

Nt

17,3

17,3

17,3

17,3

0x08 graphic

Żelazo

d[mm]

0

10

20

30

N

151,3

116

83

72,7

N-Nt

134

98,7

65,7

55,4

ln(N-Nt)

4.89784

4.592085

4.185099

4.01458

Nt

17,3

17,3

17,3

17,3

0x08 graphic

Beton

d[mm]

0

16,4

39,1

62,1

N

151,3

135,5

105

109,5

N-Nt

134

118,2

87,7

92,2

ln(N-Nt)

4.89784

4.772378

4.473922

4.52396

Nt

17,3

17,3

17,3

17,3

0x08 graphic

1.Wartości gęstości właściwych badanych absorbentów

Absorbenty

Gęstość ρ [g/cm3]

Ołów

11,35

Żelazo

7,875

Beton

2,1

2.Wartości liniowych współczynników pochłaniania µ, masowych współczynników pochłaniania µm oraz błędów: Δµ , Δµm. Wartości masowych wspólczynników pochłaniania oraz błedu obliczyliśmy korzystając ze wzorów:

µm= µ/ρ

Δµm = µm

Absorbenty

 [cm-1]

 [cm-1]

m [cm2/g]

m [cm2/g]

Ołów

0.47411

0.02956

0.04177

0.00260

Żelazo

0.30568

0.03205

0.03882

0.00407

Beton

0.06695

0.02321

0.03188

0.01105

3.Wartości grubości połówkowej i gęstości powierzchniowej połówkowej. Wartości grubości połówkowej i gęstości powierzchniowej obliczyliśmy korzystając ze wzorów:

d1/2 = (ln2)/µ

R1/2 = (ln/2)/µm

Absorbenty

d1/2 = (ln2)/

R1/2 = (ln2)/m

Ołów

1.46200

16.59438

Żelazo

2.26756

17.85541

Beton

10.35321

21.74238

d - grubość absorbentu

ρ - gęstość właściwa absorbentu

R - gęstość powierzchniowa

µ - liniowy współczynnik pochłaniania

µm - masowy współczynnik pochłaniania

d1/2 - grubość połówkowa

R1/2 - gęstość powierzchniowa połówkowa

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

imię i nazwisko

nr indeksu _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

imię i nazwisko

nr indeksu _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

imię i nazwisko

nr indeksu _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Kod ćwiczenia

Tytuł ćwiczenia

W7

PRAWO ZANIKU I POCHŁANIANIA PROMIENI GAMMA



0x01 graphic
promieniowanie gamma



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ABSORPCJI PROMIENI GAMMA2, WYDZIA? BUDOWNICTWA
3B Promieniowanie jonizujące
sem 2 promieniowanie rtg
Promieniowanie ultrafioletowe
Dozymetria Promieniowania Jonizującego cz 1
PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE2
Promieniowanie podczerwone(1)
Wpływ promieniowania jonizującego na materiał biologiczny
Promieniowanie słoneczne
Wpływ pyłów i promieniowania na uszkodzenie j ustenj(2)
Promieniowanie jonizujące(1)
07 04 Materialy promieniotworcze i radioaktywne
PROMIENIOWANIE
ORP uzasadnienie stosowania promieniowania jonizującego
oddzialywanie promieniowania slonecznego z atmosfera(full permission)

więcej podobnych podstron