PORTRET

Fotografia portretowa to nie tylko zdjęcie samej twarzy. Poznaj kilka zasad, jakimi powinieneś kierować się podczas fotografowania ludzi, z pewnością sprawią, że, Twoi znajomi i rodzina będa wyglądali na zdjęciach doskonale.

Portret można wykonać obiektywem o dowolnej ogniskowej, ale najwygodniej robić to teleobiektywem, który pozwala zachować dystans do fotografowanej osoby oraz rozmywa elementy tła, koncentrując uwagę patrzącego na twarzy portretowanej osoby. Stosowanie obiektywów szerokokątnych również jest możliwe, ale należy liczyć się z przerysowaniem perspektywy, które w portrecie należy dawkować ostrożnie.

Bardzo ważne, aby nasza modelka, czy model zachowywali się naturalnie. Muszą czuć się komfortowo. Naturalne zachowanie zawsze daje lepsze efekty. Bardzo ważne jest nawiązanie z modelem bezpośredniego kontaktu. Musimy mówić, w jaki sposób ma stanąć, gdzie skierować głowę, w którą stronę ma patrzeć, itp. Istotne jest również poinformowanie, w jakim momencie wyzwalamy migawkę - unikniemy wtedy zamkniętych oczu oraz niespodziewanych zmian mimiki. Podchodzenie do modela i przemieszczanie jego głowy czy tułowia jest bardzo złą metodą i należy się tego wystrzegać. Znacznie lepszą metodą jest ciągłe komunikowanie się z modelem trzymając aparat przy oku.

Dzieci są bardzo wdzięcznym tematem do portretowania, ale są mało cierpliwe. Sesja z ich udziałem musi być krótka, gdyż dzieci szybko się nudzą.

Przy fotografowaniu osób z niewielkich odległości nie wolno korzystać z wbudowanej lampy błyskowej lub założonej na aparat. Silny błysk może wywołać czasowe upośledzenie widzenia, a nawet uszkodzenie wzroku!

Ostrość należy ustawiać precyzyjnie, najlepiej na oczy, gdyż w portrecie to najważniejszy element. Głębię ostrości zwiększamy stosując większe liczby przysłony, ale wydłuża to jednocześnie czas naświetlania - należy wówczas uważać, aby nie poruszyć aparatem. Najlepsze efekty uzyskuje się wówczas fotografując ze statywu.

Im mniejsza liczba przysłony, tym większa głębia ostrości. Najlepiej korzystać z trybu A, dającego pełną kontrolę nad głębią ostrości.

Im dłuższa ogniskowa obiektywu, tym trudniej wykonać nieporuszone zdjęcie z ręki. Najkrótszy czas naświetlania możliwy do użycia przy zdjęciach z ręki równy jest odwrotności ogniskowej, na przykład dla obiektywu o ogniskowej 200 mm wynosi on około 1/200 s. Przy długich ogniskowych niezwykle przydatna jest funkcja stabilizacji obrazu. Aparaty wyposażone w stabilizację obrazu pozwalają na fotografowanie z ręki w słabszym oświetleniu niż aparaty bez stabilizacji, wydłużając dopuszczalny czas naświetlania nawet kilkakrotnie. Dzięki temu, uzyskujemy ostre i nieporuszone zdjęcia w warunkach oświetleniowych, niemożliwych dla aparatu bez stabilizacji. Do niektórych lustrzanek produkowane są specjalne obiektywy ze stabilizacją soczewek - najczęściej są to teleobiektywy. Istnieją również lustrzanki z wbudowaną stabilizacją obrazu, opartą o ruchy matrycy światłoczułej, działającą ze wszystkimi rodzajami obiektywów.

Przy portretowaniu należy zwracać dużą uwagę na tło. Nie może ono być zbyt wyraźne i odrywać uwagi od osoby. Należy też unikać w tle przedmiotów w rodzaju latarni, lamp, kominów czy budynków.

Jeżeli portretowana osoba ma wzrok wyraźnie skierowany w jakąś stronę, należy zostawić po tej stronie kadru więcej wolnej przestrzeni.

Bezpośrednie światło słoneczno rzadko bywa korzystne w portrecie. Lepiej fotografować w oświetleniu rozproszonym, np. przy zachmurzonym niebie lub bocznym oświetleniu od okna, poprzez firanki lub cienkie zasłony. Ostre, bezpośrednie światło nie jest korzystne, gdyż wydobywa wszelkie niedoskonałości skóry. Miękkie oświetlenie jest bardziej naturalne i znacznie korzystniejsze w portrecie, tworząc jednocześnie cieplejszy klimat zdjęcia.

Jedna z podstawowych zasad fotografii mówi o tym, aby nie wykonywać zdjęć pod światło, warto jednak czasem ją złamać. Promienie Słońca przenikające przez włosy, szczególnie długie, tworzą często niezwykle widowiskowe obrazy.

Bezpośredni błysk lampy jest niekorzystny. Warto wykorzystać lampę zewnętrzną ustawioną obok aparatu, wykorzystując funkcję bezprzewodowego sterowania błyskiem, ewentualnie błysk odbity od sufitu lub ściany. Dysponując jedną, a najlepiej dwoma lampami sterowanymi bezprzewodowo, możemy stworzyć własne mini-studio fotograficzne, z niemal nieograniczonymi możliwościami oświetlenia modela.

Nie fotografujmy na najwyższych czułościach dostępnych w aparacie, gdyż jakość obrazu jest najlepsza przy najniższych czułościach ISO. Czułość podnosimy dopiero wtedy, gdy nie mamy możliwości wykonania nieporuszonego zdjęcia z ręki - nie dysponując statywem lub jasnym obiektywem.

Należy unikać umieszczania twarzy osoby w centrum kadru. Warto wykorzystać regułę trójpodziału stosowaną w sztuce od kilkuset lat. Gdy cały kadr przedzielimy dwoma liniami pionowymi oraz dwoma liniami poziomymi, umieszczonym w równych odległościach od siebie, przecięcia tych linii utworzą cztery tzw. mocne punkty obrazu. Umieszczenie twarzy w jednym z tych punktów pozwala uzyskać znacznie lepszą kompozycję kadru.

Ostrość należy ustawiać wyjątkowo precyzyjnie, gdyż głębia ostrości przy zdjęciach z bliska jest niezwykle mała. Głębię ostrości zwiększamy stosując większe liczby przysłony, ale wydłuża to jednocześnie czas naświetlania - należy wówczas uważać, aby nie poruszyć aparatem.

Przy portretowaniu osoby, bardzo ważne jest nawiązanie z nim bezpośredniego kontaktu. Musimy mówić jej, w jaki sposób ma stanąć, gdzie skierować głowę, w którą stronę ma patrzeć, itp. Istotne jest również poinformowanie, w jakim momencie wyzwalamy migawkę - unikniemy wtedy zamkniętych oczu oraz niespodziewanych zmian mimiki. Podchodzenie do modela i przemieszczanie jego głowy czy tułowia jest bardzo złą metodą i należy się tego wystrzegać. Znacznie lepszą metodą jest ciągłe komunikowanie się z modelem trzymając aparat przy oku.

---