cytaty portret dziennikarza (2), magisterka, magisterka


Ryszard Kapuściński. Portret dziennikarza i myśliciela.

pod red. Kazimierza Wolnego Zmorzyńskiego

Wiesławy Piątkowskiej-Stepaniak

Bogusława Nierenberga

Wojciecha Furmana

Opole 2008

Ryszard Kapuściński. Portret dziennikarza i myśliciela.

pod red. Kazimierza Wolnego Zmorzyńskiego

Wiesławy Piątkowskiej-Stepaniak

Bogusława Nierenberga

Wojciecha Furmana

Opole 2008

Ryszarda Kapuścińskiego spojrzenie na media i dziennikarstwo

13

Kiedy był wśród nas obecny, czekano na nowe reportaże i książki, które - pojawiając się na półkach księgarskich - stawały się niemal natychmiast bestsellerami i otwierały publiczną debatę na tematy dotyczące sposobu sprawowania władzy, nad znaczeniem kontekstu kulturowego dla zrozumienia specyfiki innych kultur politycznych, ubóstwa społecznego i jego złożoności itp. I ta debata będzie się dalej toczyć choć zabrakło już w niej głównego rozmówcy.

15

W reportażach, które zwróciły szczególną uwagę i zainteresowanie polskich czytelników, pisał i przybliżał realia odległych krajów i kultur politycznych, koncentrował się na analizie i opisie patologii systemu politycznego, zacofania społeczno-kulturowego i gospodarczego, biedzie i niedorozwoju ekonomicznym.

16

Począwszy od lat 80. Ryszard Kapuśćiński coraz bardziej odchodził od dziennikarstwa, od pracy reportera i stawał się pisarzem, myślicielem, poeta.

18

Dla Kapuśćińskiego zawód dziennikarza, a dokładniej dziennikarza reportera to zawód tłumacza kultury i kontekstu społeczno-politycznego zjawisk i wydarzeń, które są opisywane.

_Dzisiaj dziennikarz siedzi przez większość dnia przed komputerem

_a rzeczywistosc trzeba obserwowac bezposrednio nie zza ekranu

_został przełożony na większość języków

19

Niestety od kilkunastu lat obserwujemy, że zarówno socjologowie, jak i dziennikarze oraz przedstawiciele pokrewnych zawodów odeszli od takiego sposobu uprawiania zawodu, opartego na obserwacji uczestniczącej prowadzącej - w zamyśle jej realizatorów - do zrozumienia istoty zjawisk społecznych.

22

paradoksy globalnej wioski - wyklad w sztokholmie

23

Na zakończenie należy stwierdzić, że Ryszard Kapuściński - po okresie wielkich sukcesów w zawodzie dziennikarza reportera, ciesząc się wielkim uznaniem dla warsztatu i rzetelnośći w uprawianiu zawodu - z biegiem lat i nabywania doświadczeń zaczął wyraźnie oddalać się od czynnego uprawiania zawodu na rzecz literatury. Wobec dziennikarstwa nabrał nieco dystansu, dostrzegając, że zmiany na rynku mediów dokonujące się na naszych oczach prowadzą nieubłaganie do redefinicji sposobu uprawiania tego zawodu i można domniemywać, że bliższe mu było pozostanie przy swoim ideale dziennikarza jako obiektywnego informatora niż messengera czy media-workera

Jakie byłoby polskie dziennikarstwo gdyby nie było Kapuścińskiego?

25

pojawiają się głosy krytyczne np. watpiace w autentyczność faktow

26

Na dodatek - dyskusje takie przynoszą spory pożytek samemu dziennikarstwu - i polskiemu, i światowemu. Spieramy się bowiem o literaturę najwyższej próby, rzeczy wyrosłe z ogromnego doświadczenia, równie wielkiej pasji i zdolnośći pojmowania świata w całym jego skomplikowanym, a jednocześnie chaotycznym, spazmatycznym wręcz trwaniu. Spieramy się też o etykę zawodu dziennikarza i pisarza, poważnie zagrożoną w epoce newsowego i skrajnie skomercjalizowanego ich uprawania

Dla studentow licza się kapuscinski i krall

28

Lata 20-te to poglebione refleksja a także autoprefleksja - duza rolę odegrala karafka

29

Cytat - że Kapuściński nie chchaił pójść na chałturę, czekał na sukces.

30

31

Anegdoty opowiadają, że polscy dziennikarze, chcąc napisać tekst o jakimś zdarzeniu czy człowieku, zmuszali wysłannika TASS, by wysłał so swojej centrali podobną korespondencję - nawet jeśli nie mialaby być wykorzystana. Wystarczyło, że znalazła się w biuletynie agencji radzieckiej, by w Warszawie uznano ideologiczną poprawność depesz Polaków.

To, co Kapuśćiński dał polskiemu reportażowi - i to zarówno krajowemu, jak i zagranicznemu - to przedkładanie ciekawości świata nad obowiązek, służbę konkretnemu medium czy zadaniom, jakie wyznaczyły instytucje wysyłające reportera w podróż, niekiedy bardzo kosztowną. To jasne, że początkowo było to trudne do pogodzenia. Zrealizować ciekawość świata - to wtopić się weń, pozostać anonimowym człowiekiem z tłumu.

35

To alegoryczne myślenie, ta potrzeba wykraczania poza jednostkowy wymiar faktu - to było wyposażenie, które Ryszard Kapuściński wyniósł ze specyfiki polskiego reportażu. I ze specyfiki „stylu odbioru” tego reportażu jaki zaczął obowiązywać wkraju szczególnie od połowy lat 70.

37

Kapuścińskiemu polskie dziennikarstwo zadzięcza bez wątpienia dowód, iż można być dziennikarzem, dziennikarzem środkowoeuropejskim, dziennikarzem polskim i zarazem filozofem świata.

Reportaż Kapuścińskiego, człowieka wyposażonego w zdolność globalnego, „holistycznego” oglądu świata - dał polskiemu dziennikarstwu zdolność spoglądania na biedę. Spoglądania szczególngo, takiego które potrafi odkryć w biedzie godność.\

38

Dla Kapuścińskiego wykluczenie ekonomiczne, czy ogólniej cywilizacyjne, nie oznaczało wykluczenia z człowieczeństwa, wręcz przeciwnie, uwyraźniało jego sens.

…przestrzegał przed czarno-białymi prognozami i diagnozami dla świata (stąd brała się jego polemika z poglądami Samuela Huntingotna i Francisa Fukuyamu)

39

To prowadzi nas do kwestii roli mediów, roli dziennikarza i ocen współczesnych technik reporterkisch jakie Kapuśćiński formuował w wielu miejscach. Sa one gorzkie. Mówił o powierzchownośći, braku rzeczywistego zaintersowania ludźmi i sprawami, jakie współcześni reporterzy opisują.. Mówił o newsowej świadomości, o zdekomponowanym przez pośpiech i wymogi wizualnośći oglądzie świata. O nadprodukcji dziennikarzy , kształconych conajwyżej na media-workers, o ich ignorancji i lukach w wykształceniu; o braku pokory wobec świata i pzesadnie wybujałym ego. O tym, że tego wszystkiego co w nich złe, dziennikarze współcześni nie traktują, jako powód do wstydu lub co najmniej autorefleksji, ale jako dowód że odpowiadają uniwersalnym standardom dziennikarskm. Bo świata nie da się zawrócić a oni idą z prądem zmiany.

40

Twórczośc Kapuścińskiego jest modna. Kiedy moda nań przeminie, stanie się pisarstwem „niszowym”, dostępnym tylko nielicznym.

Reporter jako kameleon społeczny

Tomasz Goban-Klas

41

kapuscinski był reporterem w kazdej procz sledczej specjalizacji, ale jednocześnie kimś znaczenie wiekszym

42

rozne rodzaje posrednika - mechniczny posrednik medium, oficjalny wywiadoca, sprawozdawca…

43

Malinowski i jego metoda - dość szeroko opisana

_sam wypracowuje osad na temat spolecznosci

_obsrwacja jaswna

_wie ze nie można polegac na opinii Europejczykow

Antropolog badacz musi stać się elementem który nie zakloca zycia spolecznego

nie może mieć koncepcji badan przygotowanej zawczasu

postawa aktywnego lowcy

44

pozniejsze lata to przesuniecie w kierunku reportazu antropologicznegu

46

CIA

Jacek Sobczak

Ryszard Kapuściński - Mistrz reportażu

49-58

„Twórczość Ryszarda Kapuścińskiego wymyka się próbom klasyfikacji. Może ona, sama dla siebie, stanowić odrębny gatunek literacko-dziennikarski, pozostając najbliżej „klasycznego” reportażu. Są to teksty przemyślane, kunsztowne i celowo skonstruowane, posiadające zawsze wyrazistego bohatera, mocno osadzone w rzeczywistości społecznej i politycznej. Autor interesuje się nie tylko przebiegiem zdarzeń lecz przede wszystkim - człowiekiem.” (opinia HC U.Gdańskiego)

„Nie próbuje jednak swoich ocen nikomu narzucać, pozostawiając odbiorcy prawo do własnych refleksji i opinii” (opinia HC U.Gdańskiego)

„W swojej twórczości Ryszard Kapuściński jest jednocześnie polonistą - z finezją operującym słowem, historykiem - z uporem dociekającym prawdy, socjologiem - stosującym metody obserwacji uczestniczącej i wywiadu środowiskowego, filozofem - przenikliwie komentującym świat, głoszącym potrzebę tolerancji i szacunku dla innych, psychologiem - tłumaczącym przyczyny ludzkiego postępowania, i politologiem - starającym się objaśnić zawirowania stosunków międzynarodowych. Nigdy nie przestaje być jednak dziennikarzem, reporterem i podróżnikiem nieulegającym doraźnym prądom i modom. Jest znamienitym pisarzem o światowej sławie. W pierwszym rzędzie jest jednak autorytetem moralnym, którego wpływ i znaczenie trudno przecenić” 50

51

To, co przekazuje, to wazne dla kazdego ale przede wszystkim dla humanistow

Wbrew temu co sadza dziennikarze wykonywanie tego trudnego i odpowieedzialnego zawodu nie polega tylko na drapiezności sądow i bezkompromisowosci ale także a może przede wszystkim empatti

autorportret reportera - niezwykly ze względu na zamysl i treść

wspaniele dzielo podrecznik reportazu

ciekawość świata

52

„Humanizm reporterskiego pisania leży właśnie w wysiłku przekazania prawdziwego obrazu świata a nie kolekcji stereotypów”

uczy pokory wobec tematu i odbiorcy

zawód reportera jest trudny i wymagający

53

potrzeba wiedzy i intuicji historyka

trzeba szukać loogiki i prawideł

tak wyśrubowan standardy kultywuja tylko nielicznie

NOWE TECHNOLOGIE ulatwiaja prace, ale jej nie zastapia

przekaz staje się coraz bardziej odhumanizowant

54

„Dziennikarze nie chcą pamiętać o szczególnej odpowiedzialności jaka na nich ciąży, o tym, że mogą łatwo wywindować kogoś na szczyty popularności a jednocześnie - nawet bez złej woli, jakby przez nieuwagę - zniszczyć czyjąś karierę i złamać życie.”

55

przeciwstawia się koncepcji huntingtona wieszczacego koniec cywilizacji

Reporterska szkoła mistrza

Iwona Hoffman

59

obfitosc opracowan, wielowymiarowy kontekst i wrazliwosc czytelnikow pozwalaja na kolejne analizy

62

Odwoluje się do dialogikow

bronislaw malinowski

67

Przyjmuje postawę dziecka

Czy Ryszard Kapuściński był dziennikarzem?

73

Można zaryzykować stwierdzenie, że gydby nie współcześni media workers, jeszcze mniej wiedzielibyśmy o świecie, gdyż tempo pracy rzetelnych reporterów jest z koniecznośći raczej powolne.

74

Świat dostrzegany przez Kapuścińskiego jest wielokulturowy, pełen odmienności i dysproporcji. Róznicom obyczajów, wiar i kultur towarzyszą różnice materialne. Bieda i bogactwo, mozół i zabawa, nieszczęście i powodzenie, szanse na udane życie i i ch brak - to wszystko rozłożone jest skrajnie nierówno. Jednak pomimo tych odmienności i skrajnośći, codzienne życie może toczyć się zwyczajnie, ludzie są pogodni i potrafią dawać sobie radę z problemami.

Kapuściński nie nawołuje do żadnych przewrotów ani nie daje recept, on tylko dokumentuje stan:”wrzena świata”. Sam opis jest dostatecznie wymowny by skłonić czytelników do myślenia.

76

Na swój dziennikarski sposób tłumaczył taką powstawę w swej ostatniej książce Ryszard Kapuśćiński, powołując się na to, co napisał Levinas. Spotkanie i rozmowa z innym pozwala nam lepiej rozumieć samych siebie. Choć naturalną reakcją na innego człowieka jest rezerwa i niechęć, ludzkie postępowanie cechuje przejśćie od pojedynku i odgrodzenia się, przez nawiązanie wymiany, aż po poczucie bliskośći z innym i przyjęcie odpowiedzialności za niego.

Często są to ludzie o położeniu skrajnie gorszym niż nasze. Kapuściński wskazuje, że są oni elementem wspólnego nam świata , do którego należymy i za który ponosimy odpowiedzialność.

Ostatni romantyk dziennikarstwa

80

tylko dziennikarz który był romantykiem mogl narazac zycie dla pisania

dojrzal wśród najemnikow prawdziwa mistyczną naturę

kapuscinski szukal spraw rzeczy, których inne nieiwele ochodza

82

widac tendencję do laczenia kapitalu wielich mediow, monopolizacji informacji i pogladow

85

opisanie rewolucji było dla niego warte kazdej ceny

86

rewolucja nie musi być krawa - np. globalizm i indywidualizm

cechuje go dziecieca ciekawosc

87

dzis do rangi swietosci podniesiono obiektywizm kapuscinski w niego nie wierzyl

88

wielki dzienikarz i romantyk zarazem

Między fragmentem a całością

94

Utrwalone na kartach Lapidariów tropienie świata odbywa się spontanicznie . Nie znaczy to jednak, że czytelnik zastanie tu chaos, nieporządek nad którym nie sposób zapanować, którego nie można rozpoznać. Przeciwnie. Zatrzymane w czasie zjawiska, wrażenia i refleksje - by użyć określeń samego autora - układają się w wachlarz tematów i problemów, powracających wątków i idei, które nieustannie zajmują myśl twórcy.

slowo ma dla niego wielką moc

94-95

Jak na wielkiego artystę przystało, czuje język wyjątkowo. Wagę, jaką przywiązuje do jego użycia, oddają liczne refleksje poświęcone słowu (związane zarówno z twórczościa artystyczną, jak i z warsztatem dziennikarskim). Tak jak kocha ludzi, kocha też Kapuściński słowa, wyrażenia, pojęcia, metafory (w Lapidariach znajdziemy liczne tego dowody, potwierdzają to również zebrane w nich maksymy i sentencje). Słowa są dla niego równie ważne, jak zjawiska, zdarzenia, fakty czy postacie, które opisuje. Stąd w jego wypisach z lektury tyle pięknych formuł, wyrażeń i zwrotów, które pisarz pragnie utrwalić w czasach krótkiej pamięci - jak określa naszą rzeczywistość - utrwalić.

98

Technika połączona ze starannie i świadomie wybraną forrmą, kompozycja uformowana z różnych materiałów i tworzyw ujawniają niezwykły kunszt, który - powtórzmy za Michałem Głowińskim - polega na takiej umiejętności opowiadania, że szczegół, drobny fakt, z pozoru niewiele znaczące wydarzenie, staje się przekaźnikiem uogólnienia, elementem wizji całościującej.

99

w kolazu widzial mozliwosc przekaznaia

¿

101

Ryszard Kapuściński znacząco rozszerzył tradycyjną definicję reportażu i był autorem tekstów, które mieszcząc się w ramach tego gatunku literatury faktu, były równocześnie esejami filozoficznymi i socjologicznymi.

Często jednak te autorskie koncepcje były mniej lub bardziej świadomymi kalkami popularnych tekstów socjologów lub filozofów społecznych. Trudno byłoby więc uznać oryginalność poglądów społecznych wypowiadanych przez najwybitniejszego polskiego reportażystę. Taki wniosek nie uderza jednak w jego autorytet.

Kapuściński (…) twórczo wykorzystywał jednak lekturę tekstów socjologicznych, czyniąc z nich nierzadko większy pożytek niż autorzy-naukowcy.(…) nigdy nie pozostawiał powtórzonych koncepcji teoretycznych samych sobie.

102

Trudno uznać za zupełnie bezzasadne zdanie niektórych medioznawców porównujących rolę dziennikarzy we współczesnych kulturach do roli kapłanów w starożytnych religiach. Jak zauważa Kapuściński, bez względu bowiem na stosunek widza, czytelnika czy słuchacza do medium, którego jest odbiorcą, świadomość jego w ogromnym stopniu jest kształtowana przez twórców przekazów medialnych. Nawet jeśli odbiorca obdarzony jest doza nieufności w stosunku do podawanych mu informacji i stara się przyjmować je selektywnie, to i tak wpływ mediów pozostaje olbrzymi.Ustalają one bowiem listę tematów ograniczając w ten sposób pole myślenia do faktów i opinii jakie decydenci wybiorą i określą.

W stosunku do mass mediow - rozbudowana lista zarzutow

102-103

Zarzuy wobec mediów: spłycenie, nie są zainteresowane oddawaniem rzecyzwistości, upowszechnianie stereotypów, czerno bialy obraz świata, desktrukcyjny wpływ na sumienia ludzkie dezinormacja, splycenie

103

Umysł czlowieka kultury masowej

104

wpisuje się w popularny nurt krytyki utraconej wspólnoty

samotny tlum

105

globalna wioska blad

gwaltowny rozowj technologoo channel surfurzy

106

W człowieku ponowoczesnym silna jest też postawa roszczeniowa, przeświadczenie, że należy mu się od świata więcej niż dostaje. Towarzyszy temu zachłanna lubieżność konsumpcji. Można to - zdaniem Kapuścińskiego- równać z pożadaniem seksualnym, które nigdy nie może być zaspokojone.

107

czlowiek wspolczesny staje się schizofrenikiem niepweny swojej natury

109

mimo niewielkiego ladunku optymizmu daleki jest od wizji katastroficznych

to co jest zagrożeniem moz być szansa - przewroty, spolecznestwo planetarne

refleksyjność jest nadzieją

110

wielokulturowy świat stanowi ogromne wyzwanie, mogą się pojawic rsisci i nacjonalisci ale można wejsc w dialog

Katarzyna Biernat

Fascynacja regionami Wskazówki Ryszarda Kapuścińskiego dla dziennikarzy mediów regionalnych

111

Kapuściński - deszyfrant tajemnic

112

afryka jest zbyt duza by ją opisać

114

europa musi sobie znalezc miejsce na mapie świata, przehcodzimy od europy swiata do europy w swiecie

118

wskazowki jakich udziela mają charakter uniwersalny

119

dobrzy reporterzy muszą być skromni, pokorni i empatyczni

Los człowieka w twórczości Kapuścińskiego

121

Znaniecki - poznac zjawisk i okreslac jakie ma ono znaczenie dla tych którzy w nim uczetnicza - dziennikarstwo rozumiejące jak socjologia rozumiejaca

121

Nie wiem czy Ryszard Kapuściński znał to podejście badawcze Znanieckiego, ale je świetnie stosował w swoich reportażach. Można powiedzieć, że Kapuściński uprawiał dziennikarstwo rozumiejące, podobnie jak Znaniecki socjologię rozumiejącą.

123

Kapuściński wchodzi w środowisko które bada bezboleśnie lub małó boleśnie

124

Interesuja go mechanizmy rzadzace zyciem jednostek i spoleczenstw, nie ludzkie wnetrza

teksty przesyca refleksja egzystencjalna i historyczna

125

los wojenny nie uczynil z niego zazdrosnika, ale pozwolil lepiej rozumiec tych którzy to samo przezywaja

Wiesława Piątkowska-Stepaniak

Potęga i niemoc władzy

137

ogladamy u niego satrapów tracących swe władztwa

151

to zbior portretow wladzy proba odpowiedzi na weberowskie pytania

Wolny Zmorzyński

Tajemnica sukcesu Ryszarda Kapuścińskiego

153

nie napisal teorii reportazu ale duzo o nim mowil

154

szybkosc przekazu bierze gore nad dokladnioscia opisu problemow

był znawca etycznych problemow

156

uczyl jak rozumieć innego i jak go traktować - inny nie jest obcy

Wizerunek Ryszarda Kapuścińskiego w prasie francuskiej po 23 stycznia 2007 roku.

157

na ile języków zostaly ksiazki jego przetlumaczone

Janusz Włodzimierz Adamowski

Ryszard Kapuściński o warsztacie dziennikarskim i powinnościach dziennikarzy.

Janusz Adamowski opiera się na cytatach Autoportretu reportera

Podróże z Herodotem. Odniesienia do antyku w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego

186

ksiazka jest eklektycznym stopem roznych form i nurtow

przedstawia patrona ksiazki jako kolege

189

on go podziwia i autentycznie lubi

paradygmat pogranicza stanie się glownym motywem ich biograficznych rysow

190

był globalista choc pochodzil z kultury rozdrobniena,

napisal ksiazke o wojnie w ktorej nie ma nienawisic

nie osadza lecz poznaje

nie hierarchizuje………..

193

globalna wioska to falszywa idea

194

nie akceptuje huntingtona - limes - woli maussa i koncepcję wymiany

tworczosc herodota motywuje kapuscinskiego do zajecia się filozofia dialogu

Sztuka pisania wedlug RK

198

niewielu jest tworcow którym udało się pogodzić uznanie literackie z rpeorterskim

199

fenomen i fascynacja - potrzeba chwytania wyjatkowosci swiata

Śladem Ryszarda Kapuścińskiego

209

_kapumania

_nasladownictwo

210

rola w historii literatury jego jest trudna do przecenienia

jako czterdziestolatek napisal ksiazke konczoca spory - reportaz - literatura

211

upominal się o rozsądek świata, humanitaryzm

212

naczelnym tropem i symbolem było spotkanie miedzy dwoma swiatami - biednym i bogatym…

213

masowe ubostwo uwazal za najwiekszy problem

215

znowu ta oceania - podroz sladami malinowskiego

216

samospalenie mialo sens - bo mlodzi chca go sluchac

Dorastanie z reporterem. ryszarda Kapuścińskiego Podróże z Herodotem (od lektury do metody)

218

dziennikarstwo, wciagajacy ale trudny zawod

219

kreatywny dziennikarz zachowuje się tak, jakby ciagle chodzil do szkoly i ciagle chlonal

221

herodot wiedzial zse wiedza jest ulomna, tlumaczyl się ze swoich brakow

222

chec przekroczenia granicy dla samego przekroczenia

226

dzieki takim lekturom poglebia się wiez czytelnika z pisarzem

serdecznosc - bo lektura jego tekstow jest spotkanie z nim

Empatia jako kategoria opisu

227

w polskiej humanistyce - malo postcolonical studies

228

konkretne zbrodnie stanowia tylko czesc takich analiz - reszta to np. psychologia

229

slysze z ust powaznych ludzi o kolonilizmie

230

przywodzi na myśl bezkompromisowe rozwazania krytykw kultry

231

wyrazista opozycja zly bialy - dobry czarny

jeśli uzywa ostrego tonu to rzadko dla prostych ludzi

233

scrambled africa - z przerazeniem patrzyl na jego efekty

235

pierwsze spotkanie z afryka - dekolonizacja polityczna, dajaca nadzieje, pozniej jest gorzej - gospodarcza to fikcja

236

nie zmienil nigdy negatywnej oceny ale zmienil zdecydowanie retorykę

Samoświadomość podróżnika

237

spojrzenie z perspektywy badan nad komunikacją

238

PZH to dzielodekontruujace warsztat czlowieka potrafiacego nawiazac kontakt miedzykulturywo

240

dekontrukcja dokonywana przez krytykę bledow uniemozliwiajacych komuniackje

241

podroz do indii naucyzla go pokory

243

można stwierdzic ze stal się nie tylko mistrzem slowa ale także komunikacji miedzykulturowej

244

zdobyl chwale na jaka nie mogl liczyc antropolog sam podal recepte na suckes

wspolczesna antropologia wciąż się teog uczy

Czym jest dobro dla Ryszarda Kapuścińskiego

296

Nie ogłoszono nigdy stanu wyjątkowego z powodu niespotykanego dotąd nagromadzenia dobra, szczęścia, miłości. Zło bardziej pobudza nasze emocje i wyobraźnie, ms większą skalę rażenia, bywa niezwykle płodne w wymyślaniu nowych sposobów gnębienia, poniżania zadawania bólu.

298

Dobro jest „owieczkowate”

Z taką koncepcją dobra nie zgadza się Kapuściński. Dla niego dobro wiąże się z aktywnością, zaangażowaniem odpowiedzialnością, bardziej niż na nadzieji opiera się na rozpoznaniu swoich szans.

301

Współczesność „sprzyja” złu, bo znosi istnienie dna.

Etyka reportera w Lapidariach

Lapidaria są dziełem wielowartswowym. Oprócz wartswy artystycznej, reporterskiej, kulturoznawczej, socjologicznej, politologicznej, mają one warstwę filozoficzną, a w jej ramach etyczną.

Ryszard Kapuściński - pisarz jako antropolog. Rozważania o afrykańskim nurcie w twórczości reportera.

317

Kapuściński - poszukiwanie konkretu, zamiłowanie do empirii, badań terenowych, koncentacja na obserwacji detalu, pojedynczych zachowan, ostroznosc w porownywaniu i wartościowaniu

319

Blisko do poglądów Boasa związanych z relatywizmem kulturowym

320

Levinas

Reporter konsekwnetnie stara się utożsamić z badana kulturą, widzieć świat jej oczami, nie tylko poprzez bycie z Innym, ale także poprzez swoiste bycie w ciele innego.

Reporter nigdy nie uzna jednak tego typowego dla Afryki myślenia magicznego za gorsze czy prymitywne.

321

Blisko m udo Malinowskiego ale -

Używa innej - można rzec postkolonialnej retoryki, nie ma u niego „dzikich” bardzo rzadko pojawia się określenie „Murzyn”, najczęściej stosuje neutralne określenie - Afrykańczycy.

(…) rzadko pojawia się u autora Hebanu myślenie w kategoriach myślenie w kategoriach funkcjonalnych (typowych dla antropologii Malinowskiego), jego umysł zdaje się



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
cytaty portret dziennikarza, magisterka, magisterka
cytaty portret dziennikarza, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
cytaty portret dziennikarza (2), magisterka, magisterka, cytaty październik
cytaty portret dziennikarza
cytaty Fotografia prasowa, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
Reportaż- Gatunki dziennikarskie, magisterka, magisterka
cytaty szkice o tworczości, magisterka, magisterka, POZYCJE DO MAGISTERKI
cytaty - trzeci obcy, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
CYTATY LAPIDARIA I-III, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
cytaty Media i społeczeństwo, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
cytaty wywiady media, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
cytaty socjologia kultury, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
cytaty detronizacja europy, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
cytaty kapuściński w labiryncie, magisterka, magisterka
cytaty wolny o tworczosci, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
cytaty - szkice o tworczosci, magisterka, magisterka
cytaty refleksje interdyscyplinarne, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział
cytaty autoportret reportera, magisterka, magisterka, cytaty 2 rozdział

więcej podobnych podstron