badanie kinetyki reakcji


Nr ćw:

Data:

3.04.2007r

Prowadzący:

dr inż. M. Regel-Rosocka

Kierunek:

TCh

Wykonujący:

Marta Krupa, Anna Kulesza, Roksana Kordala

Badanie kinetyki reakcji

Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest zbadanie kinetyki reakcji metoda całkową na przykładzie hydrolizy octanu etylu.

Opracowanie wyników:

1) Na podstawie otrzymanych wyników sporządzamy wykresy zakładając, że reakcja jest pierwszo lub drugorzędowa dla obu temperatur korzystając z równań wiążących przewodnictwo mieszaniny reakcyjnej z czasem prowadzenia reakcji.

Wykresy zakładające, ż reakcja jest drugorzędowa:

0x01 graphic

0x01 graphic

Wykresy zakładające, że reakcja jest pierwszorzędowa:

0x01 graphic

0x01 graphic

Wykres prostoliniowy otrzymujemy dla zależności prawidłowych dla reakcji drugorzędowych. W wykresach tych współczynnik kierunkowy prostej przechodzącej przez układ współrzędnych jest równy k·CNaOH, gdyby była to reakcja pierwszego rzędu, współczynnik kierunkowy byłby równy stałej szybkości reakcji.

Odpowiednio dla temperatur 35 i 50oC iloczyn k·CNaOH wynosi: 0,0856 i 0,2352. Biorąc pod uwagę fakt, że ilość NaOH jest taka sama w obu reakcjach można zauważyć, że stała szybkości reakcji w temperaturze 50oC jest wyższa, wzrost temperatury powoduje wzrost szybkości reakcji.

Stężenie NaOH wynosi w obu reakcjach 0,01M, stałe szybkości reakcji wynoszą odpowiednio:

2) Obliczenie stałych szybkości metoda algebraiczną dla wybranych przedziałów czasowych.

Dla reakcji drugorzędowej mamy następującą zależność pomiędzy przewodnictwem roztworu a szybkością zachodzenia reakcji:

ln[0,5 · (λo - λn / λt - λn + 1)] = k · CNaOH · t

10 min - k1=17,5 [dm3/(mol·s)]

20 min - k2=14,0 [dm3/(mol·s)]

30 min - k3=12,6 [dm3/(mol·s)]

40 min - k4=9,5 [dm3/(mol·s)]

50 min - k5=1,44 [dm3/(mol·s)]

60 min - k6=0 [dm3/(mol·s)]

średnia: k=9,2 [dm3/(mol·s)]

5 min - k1=53,1 [dm3/(mol·s)]

10 min - k2=28,7 [dm3/(mol·s)]

15 min - k3=28,5 [dm3/(mol·s)]

20 min - k4=3,69 [dm3/(mol·s)]

27 min - k5=0 [dm3/(mol·s)]

średnia: k=22,798 [dm3/(mol·s)]

3) Wyznaczenie energii aktywacji z równania Arrheniusa dla różnych wartości stałych szybkości w różnych temperaturach.

Równanie Arrheniusa:

k = exp[ -E /R·T ]

Eakt = -5,68 kJ dla średniej wartości k=9,2 [dm3/(mol·s)]

Eakt = -7,33 kJ dla wartości k1=17,5 [dm3/(mol·s)]

Eakt = -6,76 kJ dla wartości k2=14 [dm3/(mol·s)]

Eakt = -5,77 kJ dla wartości k4=9,5 [dm3/(mol·s)]

Eakt = -0,93 kJ dla wartości k5=1,44 [dm3/(mol·s)]

Eakt = -8,4 kJ dla średniej wartości k=22,798 [dm3/(mol·s)]

Eakt = -10,67 kJ dla wartości k1=53,1 [dm3/(mol·s)]

Eakt = -9,02 kJ dla wartości k2=28,7 [dm3/(mol·s)]

Eakt = -3,75 kJ dla wartości k4=3,69 [dm3/(mol·s)]

Wnioski:

Po porównaniu wartości stałych szybkości reakcji wyliczonych dwoma metodami, graficzną i algebraiczną widać, że są one podobne. Dla temperatury 35oC wynoszą one odpowiednio: 8,56[dm3/(mol·s)] i 9,2[dm3/(mol·s)]; dla temperatury 50oC 23,52[dm3/(mol·s)] i 22,798[dm3/(mol·s).

Szybkość reakcji w wyższej temperaturze jest większa, co jest zgodne z regułą van't Hoffa, która mówi, że wzrost temperatury o 10o powoduje wzrost szybkości reakcji 2, 3-krotnie.

Energia aktywacji jest również większa dla reakcji prowadzonej w wyższej temperaturze.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
4 Badanie kinetyki reakcji zmy Nieznany (2)
BADANIE KINETYKI REAKCJI 2
BADANIE KINETYKI REAKCJI HYDROLIZY SACHAROZY KATALIZOWANEJ PRZEZ INWERTAZĘ Z DROŻDŻY
4 Badanie kinetyki reakcji zmy Nieznany (2)
badanie kinetyki reakcji
badanie kinetyki reakcji
06 Kinetyka reakcji enzymatycznych
04 Kinetyka reakcji chemicznych i kataliza
kinetyka reakcji enzymatycznych I
Noworyta, inżynieria bioreaktorów, równania kinetyczne reakcji
kinetyka reakcji
15 Kinetyka reakcji 1 rzedu
Kinetyka reakcji inwersji sacharozy
Kinetyka reakcji
Wyznaczanie parametrów kinetyki reakcji enzymatycznej za pomocą metod polarymetrycznych 5x
Wyznaczanie stałych równania kinetycznego reakcji izomeryzacji D – glukozy do D fruktozyx

więcej podobnych podstron