psychiatria 02 06


Wykład z psychiatrii, 1.02.2006

I. Uzupełnienie/ powtórka poprzedniego wykładu:

Karta Praw Pacjenta (rozporządzenie Ministra Zdrowia wynikające z ustawy sejmowej)

-lekarz i pielęgniarka są zobowiązani przekazać pacjentowi informację o jego prawach w czasie hospitalizacji (nie tylko na piśmie, bo jak wiadomo, mało kto czyta umowę przed jej podpisaniem; pielęgniarka oddziałowa powinna udzielić pacjentowi także ustnej informacji w tym zakresie)

Kodeks Etyki Lekarskiej:

Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego:

unieruchomienie może być zastosowane gdy istnieje:

1. bezpośrednie zagrożenie zdrowia lub życia pacjenta lub innych osób

2. zagrożenie mienia

decyzja o zastosowaniu przymusu - podejmowana wyłącznie na podst. decyzji lekarza

odosobnienie (sekluzja)

- obecnie właściwie zaniechana z powodów humanistycznych

istnieją różne poglądy na temat tej metody:

obecnie izolacja stosowana w wyjątkowo trudnych sytuacjach - jest to wtedy izolacja w warunkach, gdzie istnieje mała ilość bodźców, z towarzyszeniem innej osoby, która jest jednocześnie odpowiedzialna za pacjenta, wobec którego zastosowano izolację

II. Współpraca psychiatry z lekarzami innych specjalności

W Polsce do 1989 roku - duże znaczenie specjalistów w leczeniu bezpośrednim. Od 1990 - opieka zdrowotna spoczywa na lekarzach rodzinnych w oparciu o konsultacje ze specjalistami - system wzorowany na modelu angielskim. (W przypadku chorób przewlekłych dochodzi tu opieka pielęgniarki, pracowników społecznych).

Model współpracy pomiędzy lekarzem rodzinnym i psychiatrą konsultacyjnym określa się jako Consultation Liason Psychiatry - (consultation - tu oznacza konsylium, naradę; liason fr. łączność- kontakt lekarza rodzinnego i specjalisty).

Psychiatra udziela konsultacji w zakresie psychoterapii i farmakoterapii. Może zajmować się także obserwacją relacji zachodzącej między lekarzem i pacjentem (to w małym stopniu wchodzi w zakres szkolenia lekarzy rodzinnych).

Przykłady sytuacji, w których może zaistnieć potrzeba konsultacji psychiatrycznej:

  1. wpływ osobowości na przebieg leczenia chorób somatycznych - np. pacjent o osobowości „autorytarnej” z ostrym incydentem wieńcowym => unieruchomienie może powodować pogorszenie stanu pacjenta, gdyż nie ma on możliwości sprawowania kontroli w tej sytuacji (np. ↑poziom lęku =>↑ciśnienie tętnicze)

  2. uwzględnienie okoliczności, które mogą uzasadniać psychogenne tło dolegliwości somatycznych - np. psychogenne defekty odporności (różna odpowiedź organizmu na Helicobacter pylori, Mycobacterium tuberculosis), psychogenne podłoże astmy, RZS

  3. wyjaśnienie znaczenia objawu (zgodnie z podejściem systemowym) -

- objaw jest np. ucieczką w chorobę przed trudną sytuacją np. wojskiem, rodziną

- objaw może mieć funkcję regulującą system (np. choroba dziecka spaja rodzinę) - w rezultacie pacjent nie może wyzdrowieć, bo to spowodowałoby załamanie systemu

4. lecząc inne schodzenie, lekarz podejrzewa u pacjenta poważne zaburzenia psychiczne np. depresję lub schizofrenię - konsultacja celem wyjaśnienia

5. diagnostyka sytuacji niejednoznacznych - np. zaburzeń świadomości u chorych terminalnie (np. w wyniku zaburzeń krążenia, przerzutów do mózgu) - celem oceny zdolności człowieka do wyrażania woli - decydowania o leczeniu, wyrażenia zgody na leczenie, itd.

6. interakcje leków, zaburzenia psychiczne powstałe w wyniku stosowania leków (np. depresja w wyniku leczenia hipotensyjnego)

7. zaburzenia osobowości

8. Zespół Münchhausena (≠ symulacja) - pacjent wchodzi w rolę chorego, konstruuje objawy (często w oparciu o szczegółową wiedzę o chorobie), wymagające interwencji terapeutycznych (często przykrych); jest to związane z niskim poczuciem własnej wartości i autoagresją.

9. konsultacja własnego postępowanie z „trudnym” pacjentem na oddziale np. „histerykiem osobowościowym” (istnieją pacjenci, którzy stosując mechanizm splittingu nie mają możliwości integracji pozytywnych i negatywnych cech obiektu - np. stół wysoki i twardy będą interpretować jako dwa różne stoły. Tacy pacjenci automatycznie dzielą świat, czyli także personel medyczny na dobry i zły. Konsultacja psychiatryczna może pomóc zespołowi terapeutycznemu w radzeniu sobie z takim pacjentem.)

Kontakt lekarzy innych specjalności z psychiatrą

istnieją sytuacje wyjątkowe, kiedy istnieje możliwość porozumienia lekarzy bez zgody pacjenta np. pacjent nie przyznaje się, a istnieje możliwość zażywania przez niego leku, który może wchodzić w interakcje z lekami przepisanymi przez innego lekarza (lub może występować sumowanie działań niepożądanych)

2



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
bns kalisz 02 06 id 90842 Nieznany (2)
podstawy teorii part one bzz v1 07 02 06
02 06 Prawo budowlane
15.02.06-Anemia-materiały do wykładu, studia, 4 rok, farmakologia, materiały, C21W15-niedokrwistosci
Kolekcjon 02 06
G2 PW PZT Rys 02 06
plan PZ stacjonarne sem6 Elektro 10 02 06
praca licencjacka 02 06 AIZSMS64YXN5FU4I4BAXHW2X2ZHNQA6UCHCIIUY
Psychiatria 01 06
Epidemiologia cwiczenia 01 i 02 06, Testy diagnostyczne
Sprawko 8 (02 06)
psychiatria 02 2012
02 06 2012 statystyka notatkiid504
13 02 06 Creación y Pecado
02 06 2FY3MBOTY7QZYHGUB3JPCLGLWM6T6LME5OHSLMY
plan, PZ-stacjonarne-sem6-Elektro-10-02-06
2006 02 06 Egzamin
podstawy teorii part two bzz v1 07 02 06

więcej podobnych podstron