1 września 2003 r. izraelskie ministerstwo spraw zagranicznych oświadczyło, że Izrael nie będzie negocjował z nowym rządem stworzonym przez Jasera Arafata. Tak sformułowane słowa są publicznym ostrzeżeniem danym przywódcy palestyńskiemu, który stara się obalić premiera Mahmuda Abbasa. Wielu członków parlamentu palestyńskiego, w tym sojusznicy Arafata, zabiega o obalenie Abbasa w tym tygodniu, kiedy przedstawi on na forum parlamentarnym dokonania stu dni swoich rządów.

1 września 2003 r. izraelskie śmigłowce bojowe wystrzeliły cztery rakiety na samochód w Gazie, wiozący terrorystów radykalnego ugrupowania palestyńskiego Hamas. Zginęło 2 terrorystów, a 1 został ranny. Oprócz tego rannych zostało 20 przypadkowych osób. Nad miastem widziano też przelatujące myśliwce F-16, wysłane w celu zagłuszenia warkotu zbliżających się helikopterów.

2 września 2003 r. izraelski minister obrony Szaul Mofaz opowiedział się za wydaleniem palestyńskiego lidera Jasera Arafata, nawet przed końcem tego roku.

2 września 2003 r. izraelskie lotnictwo zbombardowało pozycje Hezbollahu w południowym Libanie.

3 września 2003 r. Jaser Arafat oświadczył, że plan pokojowy dla Bliskiego Wschodu, znany pod nazwą "mapy drogowej", jest "martwy" z powodu izraelskiej agresji wojskowej. Według niego USA uczyniły zbyt mało, by uratować wspierany przez siebie plan pokojowy. Obecnie nie ma wielkich szans, by palestyńskie skrajne ugrupowania, jak Hamas, ponownie ogłosiły zawieszenie broni z Izraelem.

4 września 2003 r. pozwolenie na pracę w Izraelu dostało 10 tysięcy robotników oraz tysiąc kupców, którzy mieszkają w Strefie Gazy, 2 tysiące robotników i 2 tysiące kupców z Betlejem, a także 3 tysiące robotników z Zachodniego Brzegu Jordanu. W sumie 18 tysięcy Palestyńczyków będzie mogło powrócić do pracy w Izraelu.

4 września 2003 r. palestyńscy terroryści z ugrupowania Brygady Męczenników Al-Aksa, ostrzelali punkt kontrolny armii izraelskiej pod Dżeninem w Samarii, zabijając jednego żołnierza.
    4 września 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej Mahmud Abbas wystąpił w palestyńskim parlamencie w Ramallah z orędziem na temat pierwszych 100 dni swojego urzędowania. Obarczył on rząd izraelski odpowiedzialnością za obecny kryzys w negocjacjach pokojowych i załamanie się rozejmu ogłoszonego przez zbrojne grupy palestyńskie. Zapowiedział ponadto, że nie zamierza stosować represji wobec palestyńskich bojowników, lecz pragnie kontynuować dialog. Podczas przemówienia, Abbas potwierdził także istnienie problemów między swoim rządem a prezydentem Autonomii Jaserem Arafatem, wzywając do znalezienia rozwiązania tej sytuacji. W swoim przemówieniu Abbas zabiegał o większe kompetencje dla siebie i swego rządu, których nie chce mu udzielić Jaser Arafat, a które mają żywotne znaczenie dla uratowania wynegocjowanego przez USA planu pokojowego. Wtedy też wystąpi o wotum zaufania.

4 września 2003 r. rzecznik Departamentu Stanu USA Richard Boucher obciążył Palestyńczyków odpowiedzialnością za impas bliskowschodniego procesu pokojowego i podkreślił, że nie ma żadnej alternatywy dla planu pokojowego, znanego jako mapa drogowa. Głównym problemem jest obecnie terroryzm i władze Autonomii Palestyńskiej muszą zapanować nad tym problemem.

5 września 2003 r. izraelscy komandosi w pościgu za uzbrojoną grupą Palestyńczyków weszli do Nablusu. W wyniku strzelaniny zginął 1 terrorysta (przywódca zbrojnego skrzydła Hamasu w Nablusie), a 3 zostało aresztowanych. Nie mogąc aresztować głównego poszukiwanego Palestyńczyka, żołnierze wysadzili w powietrze cały budynek, z którego ostrzeliwywał się terrorysta. W operacji zginął także 1 izraelski żołnierz, a 4 odniosło rany.

5 września 2003 r. powiadomiono, że Izraelskie linie lotnicze zamierzają wyposażyć swoje samoloty pasażerskie w system ochrony przed rakietami naprowadzanymi termicznie.

5 września 2003 r. rząd libański złożył w Radzie Bezpieczeństwa ONZ skargę na Izrael za przeprowadzenie ostatnich nalotów na pozycję szyickiego ugrupowania Hezbollah w okolicach miasta Sur.

6 września 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej Mahmud Abbas podał się do dymisji. Arafat mianował Abbasa premierem 30 kwietnia tego roku pod dyplomatycznym naciskiem Stanów Zjednoczonych, ale od samego początku dążył do ograniczenia jego kompetencji. Przywódca palestyński Jaser Arafat powiedział deputowanym palestyńskim po południu, że przyjął dymisję premiera Mahmuda Abbasa.
    6 września 2003 r. izraelskie śmigłowce bojowe wystrzeliły rakietę, uszkadzając dom w centrum Gazy. Lekko ranny został założyciel i przywódca duchowy fundamentalistycznej organizacji palestyńskiej Hamas szejk Ahmed Jasin. Rannych zostało także 15 innych osób.
    6 września 2003 r. fundamentalistyczna organizacja palestyńska Hamas zagroziła zabiciem premiera Izraela Ariela Szarona po izraelskim nalocie na miasto Gaza, w którym lekko ranny został duchowy przywódca Hamasu, szejk Ahmed Jasin.

6 września 2003 r. ministrowie spraw zagranicznych obecnych i przyszłych państw członkowskich UE, orzekli, że są jednomyślni iż polityczne ramię Hamasu razem ze skrzydłem zbojnym powinno być wpisane na europejską listę organizacji terrorystycznych. Wpisanie na listę ramienia politycznego pociągnie za sobą zamrożenie jego kont w krajach UE.

7 września 2003 r. izraelski minister spraw zagranicznych Silvan Szalom oświadczył, że po wczorajszej rezygnacji premiera Autonomii Palestyńskiej Mahmuda Abbasa należy wydalić z kraju przywódcę Autonomii, Jasera Arafata.
    7 września 2003 r. przedstawiciel izraelskiego rządu powiedział, że Izrael ma zamiar unicestwić palestyńską organizację terrorystyczną Hamas.

7 września 2003 r. Komitet Centralny organizacji Fatah Jasera Arafata, zarekomendował przewodniczącego palestyńskiego parlamentu, Ahmada Koraja na stanowisko premiera, z którego ustąpił wczoraj Mahmud Abbas. Ahmed Korei (pseudonim Abu Ala) jest długoletnim działaczem Al-Fatah i przywódcą parlamentu palestyńskiego.

7 września 2003 r. amerykański sekretarz stanu Colin Powell powiedział, że ktokolwiek zostanie palestyńskim premierem, musi mieć kontrolę nad siłami bezpieczeństwa i polityczne poparcie w zwalczaniu ugrupowań terrorystycznych.

8 września 2003 r. palestyński terrorysta przebrany w mundur izraelskiego żołnierza ostrzelał posterunek graniczny Eretz, w Strefie Gazy. Został zastrzelony przez izraelskich żołnierzy. Do ataku przyznał się Hamas. Równocześnie sześć pocisków moździerzowych spadło na osiedle żydowskie w Strefie Gazy.
    8 września 2003 r. w Tulkaremie w Samarii izraelska izraelska armia zniszczyła dom aktywisty radykalnej islamskiej organizacji Hamas.
    8 września 2003 r. izraelskie helikoptery zaatakowały cele w obozie uchodźców w południowej części Strefy Gazy, ranniąc co najmniej 11 osób.
    8 września 2003 r. nominowany na premiera Autonomii Palestyńskiej Ahmed Koraj zwrócił się od Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych o udzielenie gwarancji wspierania go w wysiłkach na rzecz pokoju na Bliskim Wschodzie. Koraj oświadczył, że takie zapewnienia są warunkiem przyjęcia przez niego urzędu premiera po Mahmudzie Abbasie. Ahmed Kurei nie przyjął jeszcze nominacji, lecz oświadczył, że nie będzie w stanie utworzyć rządu, jeśli Izrael nie będzie gotów do zmiany polityki wobec Palestyńczyków i ich przywódcy, Jasera Arafata.
    8 września 2003 r. radykalne ugrupowania palestyńskie Hamas i Islamski Dżihad zadeklarowały, że poprą rząd Ahmeda Korei, jeśli nowy premier potwierdzi prawo Palestyńczyków do walki z Izraelem.

8 września 2003 r. administracja prezydenta USA George'a W. Busha zaapelowała do premiera Izraela Ariela Szarona, aby nie wydalał palestyńskiego przywódcy Jasera Arafata, bowiem taki krok przyczyniłby się do wzrostu napięcia w konflikcie bliskowschodnim.

8 września 2003 r. z przyczyn finansowych zostało zamknięte Muzeum Diaspory w Tel Avivie (Beit Hatefutsoth) - bardzo ważna placówka edukacyjna, informująca za pomocą wystaw, filmów, materiałów archiwalnych o diasporze żydowskiej na świecie.

9 września 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu zdetonowali ładunek wybuchowy w pobliżu przejścia granicznego na północy Strefy Gazy. Nikt nie odniósł obrażeń.
    9 września 2003 r. izraelscy żołnierze weszli do arabskiej części Hebronu. Gdy żołnierze otoczyli dom, w którym ukrywali się terroryści z Hamasu, nawiązała się strzelanina przy użyciu pocisków rakietowych. Zginęło 3 Palestyńczyków (w tym przywódca zborjnego skrzydła Hamasu w Hebronie), a 3 zostało rannych. Budynek, w którym ukrywali się terroryści, został wysadzony.
    9 września 2003 r. izraelska armia przeprowadziła operacje w Nablusie, Tulkarem i Ramalli, aresztując palestyńskich terrorystów. W Nablusie i Tulkarem doszło do wymiany ognia palestyńsko-izraelskiej.
    9 września 2003 r. kandydat na premiera Autonomii Palestyńskiej, Korei poprosił Izrael o zaprzestanie likwidowania liderów palestyńskich organizacji Hamas i Islamski Dżihad. Poprosił także o zrezygnowanie z blokad drogowych na terytoriach okupowanych, uwolnienie Palestyńczyków z izraelskich więzień, wycofanie izraelskich wojsk z miast na Zachodnim Brzegu Jordanu, a także o przywrócenie swobody poruszania się Jaserowi Arafatowi. Te kroki byłyby pomocą we wznowieniu bliskowschodniego procesu pokojowego.

9 września 2003 r. tysiące osób manifestowało w całych Indiach przeciwko wizycie premiera Izraela Ariela Szarona, którego w tym samym czasie władze w Delhi przyjmowały z wielką pompą. Do masowych wystąpień doszło w Bombaju, Kalkucie, Bhopalu, Madrasie, Dżammu i Kaszmirze, a także w Assamie. Do demonstracji nawoływały partie lewicowe i stowarzyszenia muzułmańskie.

9 września 2003 r. izraelski minister finansów Benjamin Netanjahu przedstawił projekt budżetu na 2004 rok, w którym przewiduje się ograniczenie wydatków na sumę dwóch miliardów dolarów. Cięcia w resorcie obrony sięgają 800 milionów dolarów. Projekt zakłada wprowadzenie nowych podatków, w tym od osób, które przechodzą na emeryturę pięć lat przed terminem ustawowym (65 lat mężczyźni i 60 lat kobiety) oraz prywatyzację wielu obiektów.
    W ramach programu oszczędnościowego w roku 2003 cięcia dotknęły wiele grup społecznych i spowodowały obniżenie zarobków. W ciągu pierwszego kwartału tego roku zarobki obniżyły się średnio o 6,4 % w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku. Liczba bezrobotnych zbliża się do 300 tysięcy i stanowi 11 % ludności aktywnej zawodowo. Bank Izraela poinformował, że inwestycje zagraniczne spadły z 4,2 miliarda w 2002r. do 2,6 miliarda obecnie.
    9 września 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca przebrany w mundur izraelskiego żołnierza wysadził się przy wejściu na teren izraelskiej bazy wojskowej Tsifrim pod Tel Awiwiem, zabijając 8 izraelskich żołnierzy i raniąc 30 osób. Do zamachu przyznał się Hamas.
    9 września 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się w powietrze u wejścia do kawiarni Hillel w centrum Jerozolimy, zabijając 7 Izraelczyków i raniąc 50 osób. Do zamachu przyznał się Hamas.

10 września 2000 r. izraelski samolot bojowy F-16 wystrzelił rakietę niszcząc dom działacza Hamasu w Gazie. Zginęło 3 Palestyńczyków, a 20 zostało rannych.
    10 września 2003 r. przewodniczący parlamentu palestyńskiego Ahmed Korei przyjął nominację na szefa rządu Autonomii Palestyńskiej i zapowiedział, że sformuje tzw. rząd bezpieczeństwa, który będzie liczyć 6-8 członków.

10 września 2003 r. premier Włoch Silvio Berlusconi, który w tym półroczu przewodniczy Unii Europejskiej oświadczył, że Unia jest gotowa zainwestować w ciągu pięciu lat 5 mld. USD w odbudowę ziem należących do Autonomii Palestyńskiej.

11 września 2003 r. izraelscy żołnierze przejęli kontrolę nad siódmym piętrem budynku palestyńskiego Ministerstwa Kultury, położonego ok. 300 m od głównej siedziby przywódcy Autonomii Palestyńskiej Jasera Arafata w Ramallah.
    11 września 2003 r. izraelskie czołgi ostrzelały obóz uchodźców w Nablusie w Samarii zabijając 2 Palestyńczyków.
    11 września 2003 r. tysiące Palestyńczyków zebrało się przed siedzibą Arafata, aby bronić swego przywódcy, którego wydalenie z ziem Autonomii Palestyńskiej zapowiada Izrael. Na całym terytorium Autonomii Palestyńskiej odbyły się demonstracje protestu przeciwko decyzji rządu izraelskiego i poparcia dla przywódcy palestyńskiego.

11 września 2003 r. izraelski rząd wezwał Palestyńczyków do usunięcia Jasera Arafata.

12 września 2003 r. policja izraelska wkroczyła do meczetu Al-Aksa w Jerozolimie, używając gazu łzawiącego i granatów ogłuszających, aby rozproszyć muzułmanów, którzy po zakończeniu południowych modłów zaatakowali kamieniami modlących się Żydów pod Ścianą Płaczu.
    12 września 2003 r. izraelski minister obrony Szaul Mofaz oświadczył, że los Jasera Arafata "jest w rękach nowego premiera Autonomii Palestyńskiej i zależy od tego, czy będzie on zwalczał terroryzm".
    12 września 2003 r. izraelscy przywódcy odrzucali międzynarodowe głosy potępienia decyzji "usunięcia" przywódcy Palestyńczyków Jasera Arafata, twierdząc, że świat nie ma prawa osądzać narodu, wciąż stojącego w obliczu samobójczych zamachów bombowych.

12 września 2003 r. podczas operacji armii izraelskiej w Nablusie przypadkowo zginął w strzelaninie jeden Palestyńczyk.

13 września 2003 r. przed siedzibą Jasera Arafata w Ramallah zgromadziły się setki Palestyńczyków. W ten sposób wyrazili poparcie dla przewodniczącego Autonomii Palestyńskiej, któremu Izreal grozi deportacją. Manifestacja odbywa się w 10 rocznicę podpisania wstępnego porozumienia otwierającego izraelsko-palestyński proces pokojowy. Przy tej okazji Jaser Arafat oświadczył, że izraelskie groźby wobec niego mają na celu likwidację palestyńskiej autonomii.

14 września 2003 r. izraelski wicepremier Ehud Olmert przyznał, że zabicie palestyńskiego przywódcy Jasera Arafata jest brane pod uwagę przez Izrael jako jedna z możliwości jego "usunięcia".

14 września 2003 r. sekretarz stanu USA Colin Powell przestrzegł Izrael przed skazywaniem Jasera Arafata na banicję. Potwierdził zarazem, że USA nie zamierzają współpracować z Arafatem. Zdaniem Powella, nowy premier palestyński powinien dysponować władzą, umożliwiającą mu skuteczne zwalczanie terroryzmu i torowanie tym samym drogi do pokoju.

14 września 2003 r. izraelscy żołnierze otworzyli ogień do tłumu Palestyńczyków obrzucających kamieniami wojskowy punkt kontrolny w środkowej części Strefy Gazy, raniąc 8 Palestyńczyków.
    14 września 2003 r. podczas starć w rejonie lotniska Atarot, położonego między Jerozolimą a Ramallah, zginął 1 Palestyńczyk a dwóch innych zostało rannych.

15 września 2003 r. Brytyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych oświadczyło, że izraelskie groźby wydalenia bądź zabicia przewodniczącego Autonomii Palestyńskiej Jasera Arafata są "nie do zaakceptowania".
    15 września 2003 r. kraje arabskie wezwały Radę Bezpieczeństwa ONZ do uchwalenia rezolucji uznającej za bezprawie decyzję Izraela w sprawie usunięcia siłą z Autonomii Palestyńskiej jej prezydenta Jasera Arafata. Rezolucję przedłożył Sudan i Syria.
    15 września 2003 r. Izrael oskarżył Radę Bezpieczeństwa ONZ o hipokryzję za rozważanie rezolucji, która wzywałaby Tel Awiw do powstrzymania się od działań przeciw Arafatowi. Izraelski ambasador przy ONZ Dan Gillerman wytknął Radzie, że chce rozpatrywać rezolucję w sprawie Arafata, podczas gdy nie zamierza dyskutować nad palestyńskimi zamachami bombowymi, w których giną Izraelczycy.
    15 września 2003 r. koordynator Narodów Zjednoczonych ds. Bliskiego Wschodu Terje Roede Larsen, otwierając publiczne posiedzenie Rady Bezpieczeństwa na temat sytuacji na Bliskim Wschodzie, powiedział, że "mapa drogowa" (międzynarodowy plan pokojowy) został rzeczywiście zablokowany przez wybuch nowej fali przemocy.

16 września 2003 r. izraelscy komandosi wykryli i otoczyli kryjówkę organizacji Islamskiego Dżihadu i Hamasu w mieście Dura w Samarii. Podczas oblężenia zginął 1 Palestyńczyk. Aresztowano kilka osób.
    16 września 2003 r. w nocy kilku palestyńskich młodych mężczyzn rozbroiło izraelskiego żołnierza w Al-Khalil (Hebron).

16 września 2003 r. administracja USA ponowiła oskarżenia pod adresem Syrii, że pozwala na infiltrację ze swego terytorium bojowników islamskich do Iraku, wspiera grupy terrorystyczne walczące z Izraelem i planuje produkcję broni masowej zagłady.
    16 września 2003 r. Biały Dom potwierdził, że rząd prezydenta George'a W. Busha może ograniczyć gwarancje kredytowe dla Izraela na sumę odpowiadającą wydatkom tego kraju na działalność osadniczą prowadzoną na terytoriach palestyńskich. Cięcia miałyby nastąpić w wartym 9 miliardów dolarów zestawie gwarancji kredytowych rządu amerykańskiego, mających dopomóc Izraelowi w przezwyciężeniu głębokiej recesji i kryzysu finansowego, w jakim kraj ten znalazł się po części w wyniku Intifady.

17 września 2003 r. USA zawetowały rezolucję złożoną w Radzie Bezpieczeństwa ONZ przez kraje arabskie, aby uznać za bezprawną decyzję Izraela o usunięciu siłą z Autonomii Palestyńskiej jej przewodniczącego Jasera Arafata. Waszyngton argumentował, że nie zgadza się na zatwierdzenie nowej rezolucji, bowiem nie ma w nim wzmianki o palestyńskich grupach odpowiedzialnych za samobójcze ataki na terytorium Izraela. Za rezolucją głosowało 11 krajów (między innymi Chiny, Francja i Rosja) zasiadających obecnie w Radzie Bezpieczeństwa. Bułgaria, Niemcy i Wielka Brytania wstrzymały się od głosu. Przeciw były Stany Zjednoczone.

17 września 2003 r. sąd w Jerozolimie wydał wyrok 3 żydowskim osadnikom, którzy podłożyli bombę w szkole dla palestyńskich uczennic w Jerozolimie w kwietniu ubiegłego roku.

17 września 2003 r. palestyński snajper z Brygad Męczenników Al-Aksy ostrzelał patrol izraelski w Nablusie. Żołnierze zastrzelili terrorystę.

18 września 2003 r. izraelskie siły wtargnęły do bazy Hamasu w obozie uchodźców Nusserat w Strefie Gazy, aby aresztować terrorystów tej organizacji. Palestyńczycy wystrzelili kilkadziesiąt granatów przeciwpancernych, odpalili miny i strzelali z broni automatycznej do żołnierzy izraelskich, którzy otoczyli dom jednego z wysokich działaczy Hamasu, który zginął. Zostało też rannych 3 izraelskich żołnierzy.
    18 września 2003 r. duże siły izraelskie opanowały Dżenin w Samarii. Wprowadzono godzinę policyjną. W trakcie rewizji domów aresztowano wielu Palestyńczyków. Czołgi obsadziły wszystkie strategiczne punkty w mieście.
    18 września 2003 r. prezydent Autonomii Palestyńskiej Jaser Arafat zagroził samobójstwem, jeśli Izrael podejmie próbę usunięcia go z Ramallah bądź zamordowania.
    18 września 2003 r. policja palestyńska zatrzymała w Strefie Gazy siedmiu działaczy Hamasu, oskarżanych o udział w porwaniu oficera policji. Doszło do starć, gdy bojówki Hamasu otoczyły posterunek policji. Rannych zostało 15 osób, w tym dwu policjantów. Interweniowały ostatecznie władze Autonomii - uzgodniono, że policja zwolni zatrzymanych działaczy Hamasu, w tym także aresztowanego wcześniej członka kierownictwa ugrupowania, w zamian za wypuszczenie przez Hamas uprowadzonego oficera policji. Po raz kolejny zaistniała groźba wybuchu palestyńskiej wojny domowej.

18 września 2003 r. londyńska gazeta "Guardian" ujawniła, że Arabia Saudyjska rozważa możliwość wejścia do elitarnego światowego klubu mocarstw atomowych. Chodzi o ewentualne rozmieszczenie pakistańskiej broni atomowej na terytorium Arabii Saudyjskiej.

18 września 2003 r. prezydent USA George W. Bush powiedział Palestyńczykom, że jeśli pragną pokoju, musza mieć przywódcę, który walczy z terrorem. Jaser Arafat nie sprawdził się jako palestyński przywódca. Jednocześnie Bush oskarżył Arafata o "wymuszenie dymisji palestyńskiego premiera, który dążył do pokoju".

19 września 2003 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych zażądało, by Izrael natychmiast zrezygnował z prób wydalenia Jasera Arafata z terytorium Autonomii Palestyńskiej. Rezolucję poparło 133 delegatów, 4 było przeciw, 15 delegatów wstrzymało się od głosu.

19 września 2003 r. Izrael oświadczył, że rezolucja ONZ nie ma żadnego znaczenia. Ma ona charakter czysto deklaratywny i dowodzi tylko tego, że Palestyńczycy tradycyjnie mają duże poparcie w ONZ.

19 września 2003 r. palestyński przywódca Jaser Arafat omawiał z desygnowanym na nowego premiera Autonomii Ahmedem Korei skład przyszłego rządu. W przyszłym rządzie Autonomii Palestyńskiej mają znaleźć się wszystkie frakcje Palestyńczyków, łącznie z radykałami z Hamasu. Al-Fatah ma otrzymać co najmniej 13 kluczowych tek w nowej 24-osobowej ekipie. To z kolei oznaczać będzie, że Arafat nadal będzie odgrywać kluczową rolę na politycznej scenie Autonomii.

20 września 2003 r. żołnierze izraelscy w trakcie operacji w Dżeninie nadal poszukiwali palestyńskich terrorystów. W starciach rannych zostało 5 Palestyńczyków, a także 4 żołnierzy izraelskich. Po opanowaniu sytuacji, Izraelczycy wyburzyli dom jednego z palestyńskich terrorystów-samobójców.

20 września 2003 r. Stany Zjednoczone zadeklarowały utrzymanie regularnej pomocy finansowej dla Palestyńczyków. Amerykański sekretarz skarbu John Snow powiedział przy okazji szczytu państw G-7 w Dubaju, że środki przekazywane Autonomii Palestyńskiej mają na celu wzmocnienie amerykańskich wysiłków pokojowych.

21 września 2003 r. desygnowany na premiera Autonomii Palestyńskiej, Ahmed Korei, rozmawiał w Gazie z przywódcami palestyńskich frakcji i próbował ich przekonać do poparcia jego misji tworzenia rządu. Rozmawiali z nim przywódcy 13 ugrupowań.

21 września 2003 r. podczas demonstracji Druzów pod siedzibą premiera Izraela w Jerozolimie rannych zostało 2 izraelskich policjantów oraz 6 manifestantów. Demonstracja była protestem przeciwko decyzji władz Izraela o połączeniu w jedną kilku dotąd oddzielnych osad druzyjskich.

22 września 2003 r. izraelscy żołnierze wkroczyli do arabskiej części Hebronu i otoczyli dom przywódcy Hamasu w tym mieście. Po wymianie ognia, ostatni dowódca Hamasu w Hebronie zginął. Budynek został wyburzony.
    Według agencji France Presse, od początku Intifady, od września 2000 roku, śmierć poniosły 3.483 osoby, w tym 2.601 Palestyńczyków i 819 Izraelczyków.
    22 września 2003 r. przywódca Autonomii Palestyńskiej Jaser Arafat zaapelował do tzw. Kwartetu Madryckiego (ONZ, UE, USA i Rosji) o podjęcie natychmiastowych działań w obronie planu pokojowego. Arafat zaoferował ze swej strony pełny rozejm z Izraelem, jednakże pod warunkiem sprowadzenia do Autonomii międzynarodowych sił pokojowych.

23 września 2003 r. uzbrojony palestyński terrorysta wtargnął do żydowskiego osiedla Dugit w pobliżu granicy ze Strefą Gazy. Zginął podczas wymiany ognia z patrolem izraelskich żołnierzy.
    23 września 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali pociskami rakietowymi izraelskie posterunki wojskowe na południu Strefy Gazy, nie wyrządzając żadnych strat.

24 września 2003 r. oddział izraelski wkroczył do obozu uchodźców palestyńskich pod miastem Rafah, tuż przy granicy z Egiptem. W trakcie strzelaniny zginął 1 Palestyńczyk, a 14 innych zostało rannych.

24 września 2003 r. najwyższa instancja sądowa Belgii, Trybunał Kasacyjny, ogłosił zaprzestanie ścigania byłego prezydenta USA George'a Busha, sekretarza stanu Colina Powella i premiera Izraela Ariela Szarona pod zarzutem "zbrodni przeciwko ludzkości". Przewiduje się, że decyzja ta poprawi stosunki Belgii zwłaszcza z USA i Izraelem.

24 września 2003 r. izraelski rząd postanowił wesprzeć osadników żydowsakich dając im 560 mln. USD. Pieniądze mają zostać wykorzystane na poprawę infrastruktury osiedli oraz edukację.

25 września 2003 r. oddział izraelski wkroczył do obozu palestyńskich uchodźców Al-Burejdż w Strefie Gazy. W potyczce zginęło 3 Palestyńczyków, w tym członek Brygad Męczenników Al-Aksa i drugi z Islamskiego Dżihadu. Zginął także 1 izraelski żołnierz. Aresztowano 8 Palestyńczyków podejrzanych o działalność terrorystyczną. Żołnierze zniszczyli dom w którym znajdował się skład amunicji i broni.
    25 września 2003 r. izraelscy żołnierze otoczyli dom palestyńskiego terrorysty pod Hebronem w Judei. W strzelaninie zginęło 2 palestyńskich terrorystów Islamskiego Dżihadu, a rannych zostało 3 izraelskich żołnierzy. Aresztowano 1 terrorystę z Dżihadu.
    25 września 2003 r. Izrael wprowadził pełną blokadę Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy. Blokada została wprowadzona z obawy przed próbami palestyńskich zamachów w związku z obchodami żydowskiego Nowego Roku - Rosz Haszana.

26 września 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron oświadczył, że jest zdecydowany "usunąć" Jasera Arafata, nawet gdyby oznaczało to "wyrządzenie krzywdy" przywódcy Palestyńczyków.

26 września 2003 r. palestyński terrorysta wtargnął do żydowskiego osiedla Negahot koło Hebronu, zabijając 2 Izraelczyków i raniąc 2 innych. Zamachowca zastrzelili żołnierze ochrony. Do ataku doszło podczas obchodów żydowskiego Nowego Roku (Rosz Ha-Szana).

26 września 2003 r. tzw. Kwartet Madrycki do spraw Bliskiego Wschodu (ONZ, UE, USA i Rosja) zaapelował do Palestyńczyków o zwalczanie radykalnych ugrupowań, a do Izraela - o wstrzymanie osadnictwa na terytoriach palestyńskich.

29 września 2003 r. w Izraelu rozpoczął się bezterminowy strajk około 50 tysięcy pracowników sektora publicznego, ogłoszony w proteście przeciwko rządowym planom redukcji zatrudnienia. Akcję strajkową zorganizowała centrala związkowa Histadrut w proteście przeciwko zapowiedzi zwolnienia ponad dwu tysięcy ludzi w sektorze publicznym. W maju Histadrut wyraził zgodę na redukcje około 600 pracowników.

1 października 2003 r. izraelscy komandosi wspierani przez śmigłowce bojowe przeprowadzili operację w obozie dla uchodźców w Dżeninie w Samarii. Został aresztowany 42-letni Bassam Saadi, szef radykalnego ugrupowania palestyńskiego Islamski Dżihad na teren zachodniego brzegu. Od dwóch lat był on poszukiwany przez kontrwywiad izraelski.
    1 października 2003 r. Dżihad zapowiedział odwet za aresztowanie Saadiego. Przywódca organizacji w Strefie Gazy, Abdellah al-Szami, powiedział, że "wróg zapłaci wysoką cenę" i "aresztowanie nie osłabi oporu".

1 października 2003 r. rząd Izraela zaaprobował następny etap wielkiej bariery bezpieczeństwa na Zachodnim Brzegu Jordanu. Cała bariera, której budowę rozpoczęto w czerwcu 2002 r., ma mieć długość około 350 km. Jest to ogrodzenie prawie 4-metrowej wysokości, ze stali, a miejscami z betonu, z czujnikami elektronicznymi, wzmocnione z jednej strony zasiekami z drutu kolczastego, a z drugiej rowem mającym zapobiec staranowaniu przez samochody. Na razie zbudowano tylko część bariery, odcinek długości ok. 150 km. Oczekuje się, że do końca roku będzie to już 300 km. Koszty budowy różne źródła szacują na 600 mln - 1,3 mld dolarów. Obecnie zdecydowano się pozostawić przerwę w murze, którą mają patrolować żołnierze. Przerwa obejmuje obszar dużego osiedla żydowskiego Ariel (18 tysięcy mieszkańców), sięgającego 20 kilometrów w głąb zachodniego brzegu. Na razie rząd postanowił wybudować dodatkowe ogrodzenie koło osiedla Ariel, z możliwością połączenia go w przyszłości z wielką barierą. Rząd izraelski wyasygnował z budżetu 22 mln dolarów na rekompensaty dla Palestyńczyków poszkodowanych wskutek budowy ogrodzenia.

            

1 października 2003 r. populacja Izraela przekroczyła 6,7 miliona mieszkańców. Od ostatniego Nowego Roku wskaźnik przyrostu ludności w Izraelu wyniósł 1.8%.

2 października 2003 r. Liga Arabska wezwała mocarstwa światowe do rozbrojenia Iranu, ale i jednocześnie do wywarcia nacisku na rozbrojenie Izraela. Według ekspertów, państwo izraelskie dysponuje około 100-200 głowicami jądrowymi, znacznym arsenałem broni chemicznej oraz aktywnym programem zastosowania broni biologicznej.

2 października 2003 r. izraelskie oddziały przeprowadziły specjalne operacje w Deir al-Balah w Strefie Gazy oraz w Tamun pod Dżeninem. Zatrzymano 2 palestyńskich terrorystów i zrównano dom jednego z nich.
    2 października 2003 r. doszło do silnej eksplozji w Strefie Gazy, w wyniku której rannych zostało 8 Palestyńczyków. Przyczyny eksplozji nie są znane.
    2 października 2003 r. Palestyńskie Centrum Badania Opinii Publicznej opublikowało wyniki sondażu, z których wynika, że ponad połowa Palestyńczyków popiera kontynuowanie intifady i prowadzenie samobójczych ataków terrorystycznych. Ponad trzy czwarte Palestyńczyków popiera politykę Jasera Arafata.

3 października 2003 r. źródła izraelskie podały oficjalne dane dotyczące drugiej Intifady. Od wybuchu Intifady we wrześniu 2000 r. Palestyńczycy dokonali 17 405 ataków na żydowskie cele w Judei, Samarii i w Strefie Gazy (wszystkich zarejestrowanych aktów terroru palestyńskiego było 18 135). Zamordowanych zostało 852 Izraelczyków, z czego 143 zginęło na terytoriach okupowanych (162 zabitych to osadnicy żydowscy). 401 osób zginęło w zamachach bombowych, a 54 zostało zastrzelonych przez palestyńskich snajperów. Zanotowano 2 199 przypadków ostrzelania izraelskich samochodów, w których zginęło 100 osób (89 na Zachodnim Brzegu i 11 w Strefie Gazy). Przy drogach wybuchło 1 091 min i innych bomb, które zabiły 64 Izraelczyków (37 na Zachodnim Brzegu i 27 w Strefie Gazy). W tym czasie zdołano rozbroić 657 podłożonych bomb. Snajperzy 739 razy ostrzelali żydowskie osiedla, zabijając 17 ludzi. 1 800 razy obrzucono granatami izraelskich żołnierzy i osadników, głównie w Strefie Gazy. Ponad 3 tys. pocisków moździerzowych i rakiet Qassam spadło na osiedla żydowska w regionie Strefy Gazy.
    3 października 2003 r. izraelska gazeta "Haarec" doniosła, że 100 żydowskich osiedli wystąpiło do władz z prośbą o utworzenie specjalnych "stref bezpieczeństwa". Trzy strefy już powstały, 17 dalszych uzyskało zezwolenie armii izraelskiej. 400-metrowej szerokości strefy będą kontrolowane przez radar. Każdy, kto bez uprzedzenia znajdzie się w ich obrębie, ryzykuje, że zostanie zastrzelony.

3 października 2003 r. Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych Kofi Annan wyraził głębokie zaniepokojenie decyzją izraelskiego rządu o kontynuacji budowy muru na Zachodnim Brzegu oraz budowy 600 nowych domów.

4 października 2003 r. palestyńska terrorystka-samobójczyni wysadziła się w restauracji Maxim pod Hajfą, zabijając 22 Izraelczyków i raniąc 60 osób. Do zamachu przyznał się Islamski Dżihad.

4 października 2003 r. trzydziestu Izraelczyków z ultralewicowej organizacji Gush Shalom (Blok Pokoju) przybyło wieczorem do siedziby Jassera Arafata w Ramallah, żeby stanowić "żywe tarcze" w przypadku ataku armii izraelskiej.

5 października 2003 r. w nocy samoloty izraelskie zbombardowały obóz szkoleniowy Islamskiego Dżihadu w rejonie Ain Saheb, około 20 km na północny-zachód od Damaszku, w Syrii. Rezultaty nalotu nie są jasne.

5 października 2003 r. izraelskie władze dały otwartą groźbę "usunięcia" Jasera Arafata, jeśli władze palestyńskie w ciągu 48 godzin nie podejmą skutecznych kroków zapobiegających samobójczym zamachom.

5 października 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały rakietami rezydencję Jasera Arafata w Gazie. Ostrzelano także dom przywódcy Islamskiego Dżihadu w Strefie Gazy.
    5 października 2003 r. izraelska kolumna pancerna wjechała do Dżeninu i wysadziła dom terrorystki, która poprzedniego dnia spowodowała masakrę pod Hajfą.
    5 października 2003 r. prezydent Autonomii Palestyńskiej Jaser Arafat wydał dekret, którym powołał "nadzwyczajny", ośmioosobowy rząd, pod kierownictwem desygnowanego na premiera Ahmeda Korei. Jednocześnie Arafat wprowadził na terytoriach palestyńskich stan wyjątkowy.

6 października 2003 r. prezydent USA George W. Bush powiedział, że Izrael ma prawo się bronić. Przyznając Izraelowi prawo do prewencyjnych akcji antyterrorystycznych w innym kraju, prezydent USA jednocześnie przestrzegł go przed eskalacją konfliktu na Bliskim Wschodzie. Bush zaapelował też do władz Autonomii Palestyńskiej o zniszczenie organizacji terrorystycznych.
    6 października 2003 r. doszło do kilku zbrojnych incydentów pomiędzy terrorystami Hezbollahu a izraelską armią na granicy w południowym Libanie. W ostrzelanym patrolu zginął 1 izraelski żołnierza. Później wystrzelona rakieta uderzyła w libański dom zabijając 1 cywila. Trzy izraelskie pociski trafiły cysternę sił ONZ w Libanie, które regularnie patrolują granicę. Środkowa część granicy libańsko-izraelskiej, patrolowana jest przez ONZ.

7 października 2003 r. prezydent Autonomii Palestyńskiej Jaser Arafat zaprzysiągł "nadzwyczajny", ośmioosobowy rząd premiera Ahmeda Korei. Palestyński premier powiedział, że nie zaryzykuje wojny domowej rozprawiając się z bojownikami islamskimi, mimo nacisku, aby powstrzymać ich, jak zakłada popierany przez USA plan pokoju z Izraelem.

7 października 2003 r. Stany Zjednoczone oznajmiły, że będą oceniać nowy rząd palestyński na podstawie jego działań przeciw ugrupowaniom bojowników, co oznacza, że Waszyngton nie planuje żadnej inicjatywy dyplomatycznej do czasu podjęcia działań przez rząd premiera Korei.
    7 października 2003 r. prezydent Syrii Baszar Asad oskarżył Izrael o usiłowanie rozszerzenia konfliktu bliskowschodniego. Celem ostatniego izraelskiego nalotu miało być odwrócenie uwagi światowej opinii od kryzysu na terytoriach palestyńskich oraz podważenie roli, jaką niewątpliwie Syria odgrywa w regionie.

7 października 2003 r. izraelski premier Ariel Szaron oświadczył, iż Izrael "gotów jest uderzyć w swych nieprzyjaciół w każdym miejscu i na wszelkie sposoby".

8 października 2003 r. ogłoszono w Izraelu alarm antyterrorystyczny. Do czynnej służby wojskowej powołano trzy bataliony rezerwy - będą patrolowały tzw. zieloną strefę między Izraelem a Zachodnim Brzegiem. Wstrzymano także szkolenia w wojsku i odwołano z urlopów żołnierzy, którzy skończyli służbę na terenach okupowanych. Wojsko zablokowało wszystkie drogi dojazdowe do terytoriów palestyńskich i do miast na terytorium Autonomii. W oddziałach rozmieszczonych wzdłuż granicy z Libanem zwiększony został stan gotowości bojowej w obawie przed wzrostem napięcia wojskowego.

9 października 2003 r. doszło do wewnętrznego konfliktu pomiędzy Jaserem Arafatem a dysygnowanym na premiera Ahmedem Korei. Arafat zamierzał zdymisjonować ministra spraw wewnętrznych powołanego przez Korei, który zagroził podaniem się do dymisji.
    9 października 2003 r. palestyńska terrorystka-samobójczyni wysadziła się w pobliżu izraelskiego punktu kontrolnego koło administrowanego przez Palestyńczyków Tulkarem. W ataku ranny został izraelski żołnierz.

9 października 2003 r. podano, że według nieoficjalnych wyników spisu powszechnego z 2002 r., w Rosji mieszka 259 tysięcy Żydów.

10 października 2003 r. Indie podpisały porozumienie wartości jednego miliarda dolarów w sprawie zakupu izraelskich systemów radarowych wczesnego ostrzegania Phalcon, które będą instalowane na pokładzie rosyjskich samolotów wywiadowczych.
    10 października 2003 r. zbeszczeszczono pomnik ofiar Holokaustu na cmentarzu żydowskim w Janinie, w Grecji.

10 października 2003 r. silny oddział pancerny armii izraelskiej wkroczył do obozu uchodźców Ibna pod Rafah, na południu Strefy Gazy. W starciach zginęło 8 Palestyńczyków, a 70 zostało rannych. Elitarne jednostki z psami przeszukiwały teren w poszukiwaniu tuneli podziemnych do Egiptu. Siły izraelskie zajęły dużą część obozu i wyszły z niego po trzech dniach. Podczas akcji wykryto i zniszczono dwa podziemne tunele. Zburzono też 5 domów, z których ostrzeliwywali się palestyńscy terroryści. Uszkodzono również 42 inne budynki. W operacji brali udział żołnierze ze słynnej brygady Givati.

11 października 2003 r. tysiące Palestyńczyków wzięło udział w pogrzebie bojowników islamskich zabitych przez wojska izraelskie w ramach operacji w obozie dla uchodźców Rafah, w Strefie Gazy. Idący na czele pochodu zamaskowani islamiści wzywali do zemsty.
    11 października 2003 r. palestyńscy terroryści trzy razy ostrzelali z moździerza żydowskie osiedle Gush Katif w Strefie Gazy, niszcząc jeden budynek.
    11 października 2003 r. izraelskie wojsko kontynuowało zmasowaną operację w Rafah, na południu Strefy Gazy, przy granicy z Egiptem. Uczestniczyły w niej czołgi, piechota, oddziały specjalne oraz saperzy i helikoptery. Wojsko szczelnie otoczyło Rafah i pobliski obóz uchodźców.

11 października 2003 r. niemiecki tygodnik "Der Spiegel" napisał, że rząd izraelski zamierza dokonać prewencyjnego ataku powietrznego na cele nuklearne w Iranie, tj. miejsca, w których - według wywiadu izraelskiego - trwają prace nad bronią jądrową z wykorzystaniem wzbogaconego uranu. Mosad uważa za możliwy do przeprowadzenia jednoczesny atak samolotów wielozadaniowych F-16 na określone cele.
    11 października 2003 r. rzeczniczka syryjskiego MSZ Buszra Kanafani powiedziała, że stosunki między USA i Syrią są teraz gorsze niż kiedykolwiek wcześniej w związku z poparciem udzielonym przez Stany Zjednoczone Izraelowi. Jednocześnie Syria ostrzegła Stany Zjednoczone, że w przypadku wprowadzenia sankcji handlowych i dyplomatycznych ucierpi bardziej Waszyngton niż Damaszek.
    11 października 2003 r. Sekretarz ONZ Kofi Annan potępił izraelską armię za spowodowanie licznych ofiar wśród ludności palestyńskiej w czasie najazdu na południową część Strefy Gazy, przypominając, że użycie nieproporcjonalnie wielkiej siły rażenia w stosunku do zagrożenia w gęsto zaludnionych rejonach jest złamaniem prawa międzynarodowego.
    11 października 2003 r. zniszczono 42 nagrobki na cmentarzu żydowskim w Bundesburgu, w Niemczech. Na pomniku ku czci ofiar obozu koncentracyjnego w Ravensbruck namalowano antysemickie hasła.

12 października 2003 r. "The Los Angeles Times" napisał, że Izrael tak zmodyfikował amerykańskie pociski samosterujące dalekiego zasięgu, że mogą one przenosić głowice nuklearne z okrętów podwodnych.
    12 października 2003 r. minister spraw zagranicznych Autonomii Palestyńskiej, Faruk Kaddumi, podczas X szczytu Organizacji Konferencji Islamskiej (OIC) w Malezji, powiedział, że "kontynuowanie walki zbrojnej jest koniecznością i jedynym przewidywalnym sposobem rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego". Następnie wyraził nadzieję, że 57 państw członkowskich OIC udzieli poparcia walce narodu palestyńskiego przeciwko Izraelowi. Podkreślił, że palestyńscy bojownicy są "zdecydowani wyzwolić terytoria okupowane i utworzyć tam własne państwo", z Jerozolimą jako stolicą. Ataki wojskowe w celu usunięcia Izraela z Gazy i Zachodniego Brzegu będą kontynuowane - dodał.

12 października 2003 r. izraelscy komandosi zabili jednego i aresztowali 2 palestyńskich policjantów, którzy podkładali bombę na południu Strefy Gazy. Zdetonowano trzy podłożone ładunki wybuchowe.

12 października 2003 r. palestyńscy terroryści wystrzelili ze strefy Gazy trzy rakiety typu Qassam na cele izraelskie na Negewie.
    12 października 2003 r. arabski samochód nie zatrzymał się do kontroli policyjnej koło miasta Beit Szemesz w centrum Izraela. Izraelscy policjanci ostrzelali i siłą zatrzymali pojazd. Rannych zostało 3 Palestyńczyków.

13 października 2003 r. Arafat mianował obecnego sekretarza generalnego rządu Hakama Balawi jako tymczasowego ministra spraw wewnętrznych, po odsunięciu gen. Naser Jusefa. Generał chciał mieć większą kontrolę nad służbami bezpieczeństwa Autonomii Palestyńskiej, na co Arafat nie wyraził zgody.
    13 października 2003 r. podczas próby nielegalnego przekroczenia granicy z Jordanii do Izraela, dwie osoby zginęły a dwie inne zostały ranne.

13 października 2003 r. grupa izraelskich lewicowych polityków oraz palestyńskie osobistości, opracowały w Jordanii projekt nowego planu pokojowego dla Bliskiego Wschodu. Plan zwany "inicjatywą genewską" ma być podpisany w listopadzie w Genewie. W tym nieoficjalnym porozumieniu Palestyńczycy zobowiązują się do rezygnacji z prawa do powrotu do Izraela uchodźców palestyńskich i do położenia kresu konfliktowi. Strona izraelska wyraża zgodę na podział suwerenności nad starym miastem w Jerozolimie i do zwrócenia Palestyńczykom 97,5 % terytorium zachodniego brzegu Jordanu. Wzgórze Świątynne we wschodniej Jerozolimie, święte miejsce judaizmu i islamu, przeszłoby pod suwerenność palestyńską. Autorami projektu są Daniel Lewi z Izraela i Palestyńczyk Ghaith al-Omari.
    W październiku 2003 r. Ohio University (USA) opublikował wyniki badań socjologicznych, z których wynika, że amerykański Żyd zarabia przeciętnie 150 tysięcy USD. To dwukrotnie więcej niż katolicy czy protestanci w USA. Jedna trzecia amerykańskich Żydów inwestuje pieniądze w akcje oraz obligacje.

14 października 2003 r. silny oddział pancerny izraelskiej armii wkroczył do Rafah na południu Strefy Gazy. Operacja ma na celu wykrycie kanałów przerzutu broni. Wywiad wojskowy Izraela twierdzi, że w Rafah znajdują się co najmniej pięć dużych podziemnych kanałów służących do przerzutu broni z Egiptu.

15 października 2003 r. USA użyły przysługującego im weta, blokując uchwalenie przez Radę Bezpieczeństwa ONZ rezolucji potępiającej izraelskie plany wznoszenia murów dzielących terytoria palestyńskie i budowania na nich nowych osiedli żydowskich. Projekt rezolucji wniosła na obrady Rady Bezpieczeństwa Syria.

15 października 2003 r. palestyńscy terroryści zdetonowali podłożoną minę przy przejeżdżającym konwoju dyplomatycznym Stanów Zjednoczonych na obszarze Strefy Gazy. W konwoju znajdowali się agenci Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA), jednak nie było wśród nich, o czym wcześniej informowano, amerykańskiego wysłannika na Bliski Wschód Johna Wolfa. W zamachu zginęło 3 amerykańskich agentów ochrony. Do tragedii doszło w odległości około dwóch kilometrów od palestyńsko-izraelskiego przejścia granicznego Eretz. W konwoju jechali do Gazy dyplomaci USA na rozmowy ze studentami palestyńskimi, ubiegającymi się o stypendia naukowe Fundacji Fulbrighta. Do zamachu przyznały się Komitety Oporu Ludowego, utworzone po wybuchu Intifady pod koniec września 2000 r.
    15 października 2003 r. pa zamachu na amerykański konwój, izraelskie czołgi weszły do palestyńskiej miejscowości Beit Hanun i dotarły do miejsca zamachu. Obok jednego z czołgów uczestniczących w akcji wybuchła bomba, raniąc lekko trzech żołnierzy. Na miejsce zamachu wraz z siłami izraelskimi przybyli amerykańscy agenci specjalni, by przystąpić do działań związanych z dochodzeniem.

15 października 2003 r. Stany Zjednoczone wezwały wszystkich obywateli amerykańskich do opuszczenia Strefy Gazy i poprosiły Izrael o udzielenie im pomocy w opuszczeniu terytorium palestyńskiego. Wezwały również władze Autonomii Palestyńskiej, by ujęły zamachowców. Prezydent Bush ubolewał, że palestyńskie siły bezpieczeństwa nie zostały podporządkowane palestyńskiemu premierowi wskutek zablokowania takiego posunięcia przez prezydenta Autonomii Palestyńskiej Jasera Arafata. Amerykański sekretarz stanu Colin Powell powiedział palestyńskiemu premierowi Ahmedowi Korei, że niemożliwe będzie utworzenie państwa palestyńskiego, jeśli będą kontynuowane akty przemocy.
    15 października 2003 r. zdewastowano żydowski cmentarz w Berlinie (Niemcy).

15 października 2003 r. rząd Izraela zadecydował o deportacji 15 palestyńskich więźniów z Zachodniego Brzegu Jordanu na teren Strefy Gazy.

16 października 2003 r. doszło do starć izraelsko-palestyńskich w Rafah, które częściowo jest zajęte przez armię izraelską. W ciągu trzech dni zginęło 8 Palestyńczyków.
    16 października 2003 r. policja palestyńska w Gazie aresztowała trzech działaczy organizacji zbrojnej, podejrzanych o udział w ostatnim zamachu na Amerykanów.

16 października 2003 r. Syria postawiła swoje siły zbrojne w stan najwyższej gotowości i czujności w celu "odparcia wszelkiej możliwej agresji Izraela".

17 października 2003 r. rząd Izraela wycofał się z planowanego wcześniej usunięcia lidera Autonomii Palestyńskiej, Jasera Arafata.

17 października 2003 r. policja palestyńska dokonała aresztowań w obozie palestyńskich uchodźców Dżabalija w Strefie Gazy. Aresztowano 7 podejrzanych o udział w ostatnim zamachu na amerykański konwój dyplomatyczny. Doszło do starcia palestyńskiej policji z bojówkami radykalnej organizacji Komitetów Ruchu Oporu.

17 października 2003 r. francuscy nacjonaliści pobili rabina na przedmieściach Paryża.

18 października 2003 r. w trakcie operacji w Rafah, izraelscy żołnierze zastrzelili miejscowego przywódcę radykalnego ugrupowania palestyńskiego Hamas. W innym miejscu palestyńscy terroryści próbowali podłożyć bombę pod izraelskie pozycje, lecz zostali ostrzelani przez czołg. W wymianie ognia zginęło 2 Palestyńczyków, a 9 zostało rannych.
    18 października 2003 r. podczas starć w Tulkarem zginął 1 Palestyńczyk, a 5 zostało rannych.
    Od września 2000 r., gdy wybuchła Intifada (powstanie palestyńskie), zginęło 3549 osób, w tym 2640 Palestyńczyków i 843 Izraelczyków.

19 października 2003 r. izraelskie oddziały wycofały się z obozu uchodźców palestyńskich pod Rafah w Strefie Gazy, gdzie od 14 października poszukiwały palestyńskich kanałów przerzutu broni przez granicę z Egiptem. Wykryto i zniszczono 3 takie podziemne tunele. W strzelaninach zginęło 8 Palestyńczyków.
    Według danych ONZ-owskich agend pomocy, w ciągu ostatniego tygodnia w Rafah armia izraelska zburzyła co najmniej 114 domów. 1240 Palestyńczyków pozostało bez dachu nad głową.
    19 października 2003 r. palestyńscy terroryści zorganizowali zasadzkę na patrol izraelskiej armii koło żydowskiego osiedla Ofra i palestyńskiej wioski Ein Jabrud, na północ od Ramalli. W zasadzce zginęło 3 izraelskich żołnierzy, a 3 zostali ranni. Do ataku przyznały się Brygady Męczenników Al-Aksy. Armia izraelska wprowadziła godzinę policyjną w Ein Jabrud i poszukuje zamachowców, którym udało się zbiec.

19 października 2003 r. Iran zgodził się na europejską mediację w sporze wokół irańskiego programu atomowego. Władze w Teheranie zaprosiły delegacje Wielkiej Brytanii, Francji i Niemiec do odwiedzenia swego kraju, by dokładniej omówić wszystkie szczegóły.

19 października 2003 r. co najmniej osiem palestyńskich pocisków rakietowych Qassam wystrzelonych zostało ze Strefy Gazy w kierunku Izraela. Trzy z ośmiu rakiet spadły na miasto Sderot na obrzeżu pustyni Negew, nie powodując jednak większych zniszczeń.
    19 października 2003 r. dowództwo armii izraelskiej powołało do służby czynnej 5 batalionów żołnierzy rezerwy - około 5 tysięcy osób. Taki krok stanowi reakcję na nasilenie zamachów palestyńskich, a także ostrzeżenia wywiadu izraelskiego przed nowymi aktami przemocy.

20 października 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron w przemówieniu na forum parlamentu izraelskiego po raz kolejny ocenił, iż największym zagrożeniem dla pokoju w regionie jest palestyński lider Jaser Arafat. Stąd też - dodał - "Izrael jest zdecydowany doprowadzić do usunięcia Arafata ze sceny politycznej". Szaron nie sprecyzował zamiarów swego rządu wobec Arafata; zaznaczył natomiast, że nadal zdecydowany jest realizować plan pokojowy, zwany potocznie bliskowschodnią mapą drogową. Szaron wezwał Autonomię Palestyńską do poskromienia radykalnych ugrupowań, stojących na czele trwającej już trzy lata Intifady.

20 października 2003 r. Stany Zjednoczone wezwały swych obywateli przebywających w Strefie Gazy do opuszczenia tego terytorium.

20 października 2003 r. Izrael przeprowadził serię pięciu odwetowych nalotów na cele w Strefie Gazy. W atakach zginęło 10 Palestyńczyków, a co najmniej 100 zostało rannych. (Śmigłowiec zniszczył rakietami samochód Hamasu w pobliżu obozu dla uchodźców al-Buredż. W tym ataku 2 osoby zginęły, a około 30 zostało rannych. W kolejnym zniszczono palestyńską fabrykę broni).

20 października 2003 r. około 4 tysięcy studentów Uniwersytetu Kairskiego w Egipcie wznosiło okrzyki przeciw izraelskim akcjom na terytoriach palestyńskich.

21 października 2003 r. Unia Europejska wyraziła ubolewanie z powodu cywilnych ofiar niedawnych nalotów izraelskich na cele palestyńskie w Strefie Gazy. Naloty ostro potępiła Francja w osobnym oświadczeniu.

21 października 2003 r. izraelska kolumna pancerna wjechała do centrum Ramalli i wprowadziła godzinę policyjną. Żołnierze otoczyli meczet Abdel Nassera, w którym ukryli się terroryści z Hamasu. W czasie operacji 9 Palestyńczyków zostało rannych.

22 października 2003 r. izraelscy żołnierze zastrzelili pod Hebronem terrorystę z Al-Fatah, który usiłował uciec przed patrolem wojskowym. Miał przy sobie pistolet i materiały wybuchowe. W podobnych okolicznościach w rejonie Kalkilii zginął terrorysta z Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny. W tym samym czasie wojsko izraelskie aresztowało 18 Palestyńczyków, w tym czterech podejrzanych o przynależność do organizacji Islamskiego Dżihadu.

22 października 2003 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przegłosowało uchwałę domagającą się od Izraela powstrzymania budowy muru oddzielającego żydowskie państwo od palestyńskiej strefy na zachodnim brzegu Jordanu. Za rezolucją głosowały 144 państwa. Przeciw były cztery w tym Stany Zjednoczone i Izrael. 12 krajów nie wzięło udziału w głosowaniu. Uchwała Zgromadzenia Ogólnego ONZ jest niezobowiązująca.
    22 października 2003 r. ministrowie spraw zagranicznych Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii przywieźli z Teheranu obietnice, że Iran zrezygnuje z budowy zakładów wzbogacania uranu oraz podpisze dodatkowy protokół do traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej. Iran obiecał zawiesić proces wzbogacania uranu, ale tylko na tak długo, jak uzna to za stosowne.

22 października 2003 r. rząd izraelski sceptycznie przyjął wiadomość, że Iran zgodził się wstrzymać prace nad programem atomowym. Izraelski wywiad wojskowy ocenia, że za 10 miesięcy Iran może wejść w posiadanie broni nuklearnej.
    22 października 2003 r. rząd izraelski zapowiedział kontynuację budowy muru bezpieczenstwa, mającego zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa obywateli Izraela.

23 października 2003 r. przedstawiciel rządu izraelskiego oświadczył, że Izrael zamierza wybudować 323 nowe mieszkania w dwóch żydowskich osiedlach na Zachodnim Brzegu Jordanu.
    23 października 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron ostrzegł, że "inicjatywa genewska" - projekt porozumienia pokojowego opracowany przez osobistości izraelskie i palestyńskie - jest niebezpieczniejsza od porozumień z Oslo w sprawie Autonomii Palestyńskiej.

23 października 2003 r. palestyńscy terroryści z Brygad Męczenników Al-Aksy zabili pod Tulkarem 2 Palestyńczyków oskarżonych o współpracę z Izraelem.

23 października 2003 r. egipska Rada do Spraw Zagranicznych wyraziła konieczność uczynienia z Bliskiego Wschodu regionu bez broni masowego rażenia. Jednocześnie wezwano Izrael do przyjęcia i podporządkowania się inspekcjom rozbrojeniowym na wzór Iranu.

24 października 2003 r. trzej palestyńscy terroryści wtargnęli na teren wojskowej bazy strzegącej bezpieczeństwa żydowskiego osiedla Netzarim w Strefie Gazy. Arabscy terroryści zastrzelili 3 izraelskich żołnierzy, a 2 ranili. Żołnierze zdołali zabić dwóch z napastników, trzeci zbiegł. Do zamachu przyznał się Hamas.
    24 października 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali z moździerzy żydowskie osiedle Gush Katif w Strefie Gazy. Izraelscy saperzy rozbroili podłożoną bombę na drodze przy Kfar Darom.

25 października 2003 r. izraelskie czołgi ostrzelały z terenu żydowskiego osiedla Netzarim przedmieścia Gazy. Izraelski helikopter zniszczył rakietami palestyński samochód w Gazie, zabijając 2 terrorystów z Hamasu.

26 października 2003 r. armia izraelska wysadziła w powietrze trzy nieukończone jeszcze 13-piętrowe budynki palestyńskie w środkowej części Strefy Gazy. Budynki były wykorzystywane przez palestyńskich terrorystów przy planowaniu ostatniego ataku na żydowskie osiedle Netzarim. Wcześniej ewakuowano około dwa tysiące Palestyńczyków zamieszkałych w pobliżu. Jednocześnie Izraelczycy wysadzili palestyński posterunek policji, w którym schronił się zbiegły trzeci palestyński terrorysta, uczestnik zamachu na Netzerim.

26 października 2003 r. koordynator z ramienia ONZ ds. Bliskiego Wschodu Terje Roed-Larsen wyraził "energiczne potępienie" działań armii Izraela. Określił on jako "oczywiste naruszenie prawa międzynarodowego" zburzenie trzech 13-piętrowych budynków mieszkalnych w centrum Strefy Gazy.
  26 października 2003 r. minister spraw zagranicznych Syrii Faruk al-Szaraa, zapowiedział że jego kraj odda cios, jeśli Izrael zaatakuje ponownie jej terytorium, i może uderzyć w osiedla izraelskie na Wzgórzach Golan.

27 października 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron oświadczył, że w jego kraju nie ma planów zabicia prezydenta Autonomii Palestyńskiej Jasera Arafata.
    27 października 2003 r. palestyńscy terroryści z Hezbollahu ostrzelali izraelski posterunek graniczny w okolicach Har Dov na granicy z Libanem. Ranny został jeden izraelski żołnierz. W odpowiedzi, pozycje Hezbollahu zostały ostrzelane przez izraelską artylerię i śmigłowce.

27 października 2003 r. palestyńscy terroryści trzy razy ostrzelali z mozdzierzy żydowskie osiedle Gush Katif w Strefie Gazy.

28 października 2003 r. frakcje palestyńskie, w tym również islamskie grupy zbrojne, zgodziły się na rozmowy z rządem palestyńskim w sprawie zaniechania ataków na Izraelczyków.

28 października 2003 r. Kongres USA zaaprobował przeznaczenie 57 mln dolarów na wspólny amerykańsko-izraelski projekt zbrojeniowy Nautilus, mający na celu stworzenie broni laserowej. Izrael obiecuje sobie po Nautilusie lepszą ochronę przed pociskami rakietowymi. Obecnie ochronę Izraela zapewnia między innymi system rakietowy Patriot. W przypadku Nautilusa nadlatujący wrogi pocisk rakietowy jest namierzany przez radar i niszczony wiązką światła laserowego.

29 października 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali izraelski samochód pod Jeninem w Samarii, raniąc dwoje żydowskich osaników. Do ataku przyznały się Brygady Męczenników Al-Aksa. W odwecie izraelski czołg ostrzelał pobliskie arabskie domy, zabijając jednego Palestyńczyka.
    29 października 2003 r. dwóch palestyńskich terrorystów z Islamskiego Dżihadu próbowało przekroczyć granicę Strefy Gazy i zaatakować pobliski Kibbutz Nahal. Izraelscy żołnierze zastrzelili jednego z terrorystów. Znaleziono przy nim 20-kg ładunek wybuchowy. Palestyńczycy ostrzelali także izraelski posterunek graniczny pod Rafah. Podczas wymiany ognia zginął jeden Palestyńczyk.

30 października 2003 r. podczas starć w obozie uchodźców palestyńskich Balata niedaleko Nablusu, zginął 1 Palestyńczyk. Natomiast w Strefie Gazy żołnierze izraelscy zastrzelili terrorystę Islamskiego Dżihadu, niedaleko od miejsca, w którym znaleźli 20 kg materiału wybuchowego.

1 listopada 2003 r. na skwerze imienia Icchaka Rabina w Tel-Avivie, w przeddzień 8-rocznicy zamordowania go w tym miejscu przez izraelskiego ekstremistę, odbył się potężny wiec z udziałem ponad stu tysięcy ludzi.

2 listopada 2003 r. palestyńscy terroryści zdetonowali samochod-pułapkę w Nablusie, tuż przy przejeżdżającym izraelskim patrolu wojskowym. Rannych zostało 6 izraelskich żołnierzy. Do ataku przyznały się Brygady Męczenników Al-Aksy.

2 listopada 2003 r. palestyńscy terroryści wystrzelili ze Strefy Gazy rakietę Qassam w stronę izraelskiego miasta Sderot. Nikt nie odniósł obrażeń.
    2 listopada 2003 r. izraelskie służby specjalne przejęły i rozbroiły 10 kg ładunek wybuchowy przygotowany do zamachu pod Jerozolimą. Aresztowano 3 terrorystów z Hamasu w wiosce Hizma na północ od stolicy.
    2 listopada 2003 r. Izrael otworzył swoje granice dla około 10 tysięcy palestyńskich pracowników. Zezwolono na wjazd do pracy na terytorium Izraela tylko osobom w wieku powyżej 35 lat. Izraelskie władze także zezwoliły na wznowienie publicznych połączeń transportowych pomiędzy miastami Zachodniego Brzegu Jordanu a Izraelem.

3 listopada 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się przy patrolu izraelskich żołnierzy w wiosce Azun pod Kalkilia. Ładunek wybuchł przedwcześnie i nikt z żołnierzy nie został ranny.
    3 listopada 2003 r. islamska organizacja terrorystyczna Hamas odrzuciła nowe jednostronne zawieszenie ataków na Izrael. Oświadczyła jednak, że zamierza ograniczyć się do atakowania izraelskich żołnierzy i osadników, jeśli Izrael zaprzestanie prześladowania palestyńskich cywilów.
    3 listopada 2003 r. izraelscy żołnierze zastrzelili palestyńskiego motocyklistę w obozie uchodźców Aska pod Nablusem. Policja zajęła się wyjaśnieniem okoliczności incydentu.

3 listopada 2003 r. Biały Dom poprosił Kongres o przyznanie Izraelowi pomocy wojskowej w roku podatkowym 2005 w wysokości 2,22 miliardów dolarów - o 60 milionów więcej niż w 2004 r. Wzrost sumy, jaką USA mają przekazać Izraelowi, jest zgodny z ustaleniami poczynionymi przez oba państwa w latach 90. Wtedy uzgodniono, że amerykańska pomoc gospodarcza dla państwa żydowskiego będzie co rok malała o 120 milionów dolarów, a pomoc wojskowa - rosła rokrocznie o 60 milionów dolarów. Żadnemu krajowi na świecie USA nie udzielają wyższej pomocy finansowej. Obecnie USA udzielają Izraelowi pomocy ekonomicznej w wysokości 600 milionów dolarów rocznie. Według porozumienia, wynegocjowanego jeszcze przez prezydenta Billa Clintona, od 2002 roku suma ta nie maleje, ale za pięć lat Waszyngton przestanie wspierać finansowo izraelską gospodarkę. Oprócz pomocy wojskowej i gospodarczej USA są także gwarantami izraelskich pożyczek zagranicznych na sumę do 9 miliardów dolarów rozłożoną na trzy lata.

W listopadzie 2003 r. sondaż przeprowadzony przez Pew Research Center wykazał ,że 72% Izraelczyków uważa, że ONZ ma coraz mniejszy wpływ na losy świata. Podobnego zdania jest 65% Palestyńczyków.

4 listopada 2003 r. izraelskie oddziały wkroczyły do obozu uchodźców Balata, na wschód od Nablusu, w Samarii. W starciach rannych zostało 12 Palestyńczyków oraz 2 międzynarodowych aktywistów pokojowych.

5 listopada 2003 r. palestyńscy terroryści zaatakowali koktajlami Mołotowa izraelski autobus linii Egged pod Hebronem. Nikt nie odniósł żadnych obrażeń.
    5 listopada 2003 r. izraelscy żołnierze wykryli i zdetonowali 30-kg bombę podłożoną przy drodze do żydowskiego osiedla Gush Katif, w Strefie Gazy.

5 listopada 2003 r. terroryści z Hezbollahu podłożyli i zdetonowali serię ładunków wybuchowych wzdłuż granicy izraelsko-libańskiej, pomiędzy kibucami Ma'ayan Baruch i Ghajar. Nikt nie został ranny.

5 listopada 2003 r. szef niemieckich jednostek specjalnych, generał R.Gunzel, stwierdził ,że "bolszewiccy Żydzi organizowali masowe egzekucje podczas rewolucji rosyjskiej 1917 roku". Został usunięty ze stanowiska.
    5 listopada 2003 r. Komisja Europejska oświadczyła, że nie będzie powtarzać kontrowersyjnego sondażu, którego wyniki sugerowały, iż większość mieszkańców Unii Europejskiej uważa Izrael za zagrożenie dla pokoju. Ośrodek badawczy Unii Europejskiej od miesięcy ukrywał raport o przyczynach antysemityzmu w Europie, ponieważ wynika z niego, że za wieloma antyżydowskimi incydentami stoją muzułmanie i ugrupowania propalestyńskie.

6 listopada 2003 r. w trakcie incydentu na punkcie kontroli drogowej pod Tulkarem zginął 1 Palestyńczyk. W Nablusie zginęła 1 Palestynka.

7 listopada 2003 r. Komitet Centralny ruchu Fatah doprowadził do kompromisu między Jaserem Arafatem i premierem Ahmadem Korei w sprawie składu przyszłego palestyńskiego rządu. Kompromis polega na tym, że siły bezpieczeństwa zostały wyłączone z gestii rządu i będą kierowane przez organ kolektywny, jakim jest Narodowa Rada Bezpieczeństwa, na czele której stoi Jaser Arafat, ale zasiada w niej również Korei.
    7 listopada 2003 r. w wymianie ognia w Dżeninie zginął palestyński terrorysta z Brygad Męczenników Al-Aksy. W Strefie Gazy na południe od Khan Yunis izraelscy żołnierze zabili 2 Palestyńczyków, którzy zbliżyli się do linii granicznej i nie reagowali na ostrzeżenia wartowników. Również w północnej części Strefy Gazy zginął 1 Palestyńczyk, próbujący przekroczyć granicę. W pobliżu obozu dla uchodźców Al-Muazi, izraelscy żołnierze zauważyli 5 palestyńskich terrorystów podkładających ładunek wybuchowy. Zastrzelili jednego z zamachowców. W wybuchu 100 kg ładunku nikt nie odniósł obrażeń.

8 listopada 2003 r. były palestyński minister bez teki w rządzie Autonomii, Abdul Fattah Hamayel oświadczył, że władze Autonomii Palestyńskiej płaciły członkom Brygad Męczenników Al-Aksy 50 tys. dolarów miesięcznie, aby powstrzymać ich przed atakami samobójczymi na izraelskie cele. W ten sposób próbowano ratować przed fiaskiem amerykański plan pokojowy zwany mapą drogową.
    8 listopada 2003 r. socjalistyczny mer Paryża, Bertrand Delanoe, złożył wizytę w Ramalli w Samarii przywódcy Autonomii Palestyńskiej, Jaserowi Arafatowi.
    8 listopada 2003 r. armia izraelska przeprowadziła operację w Dżeninie. W starciach ulicznych zginął palestyński terrorysta z Hamasu, a 3 osoby zostały ranne. W wiosce Burkin pod Dżeninem zginął 1 Palestyńczyk, a 2 zostało rannych. Izraelskie służby specjalne (brygada Golani) aresztowały w Dżeninie ważnego działacza Islamskiego Dżihadu, który zaplanował między innymi ostatni zamach w Hajfie. Przy aresztowaniu doszło do strzelaniny, w której zginął 1 Palestyńczyk.
    8 listopada 2003 r. w wymianie ognia w obozie uchodźców Balata w Nablusie zginął palestyński terrorysta z Brygad Męczenników Al-Aqsa.
    8 listopada 2003 r. izraelscy żołnierze zastrzelili 2 uzbrojonych Palestyńczyków na północ od żydowskiego osiedla Kibbutz Netzarim w Strefie Gazy. W pobliżu granicy z Egiptem, w Strefie Gazy został ostrzelany izraelski patrol. Jeden żołnierz został ranny.

8 listopada 2003 r. szef Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) Mohamed ElBaradei poinformował, że Iran zgadza się na pełną kontrolę swych instalacji atomowych i wstrzymanie wzbogacania uranu.
    8 listopada 2003 r. około 30 tys. osób demonstrowało centrum Rzymu przeciwko budowie na Zachodnim Brzegu Jordanu liczącego 650 km muru, który ma zapewnić bezpieczeństwo Izraela przed atakami terrorystycznymi z terytorium Autonomii Palestyńskiej.

9 listopada 2003 r. telewizja CBS oświadczyła, że trzy miliardy dolarów, które w ostatnich latach Unia Europejska przekazała Palestyńczykom w ramach pomocy humanitarnej przywłaszczył sobie Jaser Arafat. Jaser Arafat z całą pewnością umieścił na swoich prywatnych kontach 800 tys. dolarów pochodzących ze źródeł europejskich. Nie wiadomo jednak, co się stało z 2 mld. dolarów, którymi Arafat przypuszczalnie zadysponował na własny użytek. Wiadomo, że mieszkająca w Paryżu żona Arafata, otrzymuje co miesiąc 100 tys. dolarów na utrzymanie i drobne wydatki. Większość tych informacji CBS otrzymała od Salama Fayada, który był ministrem skarbu w poprzednim palestyńskim rządzie.

9 listopada 2003 r. rząd izraelski stosunkiem głosów 12:11 zgodził się na wymianę 400 palestyńskich i libańskich więźniów za przetrzymywanego przez Hezbollah izraelskiego biznesmena i ciała trzech izraelskich żołnierzy. Ministrowie zgodzili się na wymianę pod warunkiem, że nie obejmie ona Samira Kantara, Libańczyka odpowiedzialnego za atak w 1979 r., w którym zginęło troje Izraelczyków.
    9 listopada 2003 r. Ministerstwo Turystyki Izraela poinformowało, że w 2004 r. zainwestuje dodatkowo 3 do 4 mln. NIS na rozwój turystyki w Samarii i Judei. Ma to na celu przyciągnięcie żydowskich i chrześcijańskich turystów w ten rejon. Całość dotychczasowo planowanych inwestycji na 2004 r. ma wynieść: w Jerozolimie 15 mln. NIS, w Akko 10 mln. NIS, w Tyberiadzie 8 do 10 mln. NIS, w Safedzie 6 do 10 mln. NIS i w miastach na Negewie 7 mln. NIS.

10 listopada 2003 r. działająca w Libanie islamska organizacja Hezbollah oświadczyła, że nie zgadza się na wymianę więźniów z Izraelem, o ile porozumienie nie obejmie wszystkich libańskich więźniów.

10 listopada 2003 r. armia izraelska wydaliła jednego Palestyńczyka z Zachodniego Brzegu Jordanu do Gazy, pod zarzutem udziału w atakach przeciwko Izraelowi. Wydalony był członkiem komórki, która dokonywała ataków terrorystycznych w rejonie Hebronu.
    10 listopada 2003 r. izraelskie siły zburzyły trzy arabskie domy w Nablusie w Samarii. W Tulkarem doszło do wymiany ognia izraelsko-palestyńskiej.
    10 listopada 2003 r. arabscy terroryści ostrzelali z moździerza żydowskie osiedle Gush Katif w Strefie Gazy.

11 listopada 2003 r. tajna policja izraelska Shin Bet aresztowała Palestyńczyka, członka Islamskiego Dżihadu, który szykował się do przeprowadzenia ataku terrorystycznego na synagogę w Afuli.

12 listopada 2003 r. palestyński parlament zatwierdził nowy rząd premiera Ahmeda Korei, w którym dominują zwolennicy przewodniczącego Autonomii Palestyńskiej Jasera Arafata. Arafat i Korei wezwali do zakończenia trwającego od 3 lat powstania przeciwko Izraelowi. Arafat oświadczył, że Izrael ma prawo żyć w pokoju i bezpieczeństwie obok przyszłego państwa palestyńskiego. Arafat zaapelował również do Izraela o dialog w celu zakończenia spirali przemocy w regionie, "tej niszczycielskiej wojny, która nie zapewni bezpieczeństwa ani wam, ani nam". Jednocześnie oskarżył Izrael, że prowadzi "przestępczą wojnę" przeciwko drugiej Intifadzie, a także, że grozi mu śmiercią. Arafat określił mianem "nowego muru berlińskiego" budowany przez Izraelczyków mur bezpieczeństwa.
    12 listopada 2003 r. w expose wygłoszonym na forum parlamentu palestyńskiego premier Ahmed Korei wezwał do zawieszenia broni z Izraelem, podkreślając, że będzie ono priorytetem jego rządu. Zaapelował do "narodu palestyńskiego oraz wszystkich sił i frakcji palestyńskich o powstrzymanie wszelkiego rodzaju przemocy". Do świata - a przede wszystkim do tzw. Kwartetu Madryckiego (USA, Rosja, ONZ i UE), który przedstawił mapę drogową - zaapelował o zorganizowanie konferencji międzynarodowej, która wypracowałaby ostateczny układ pokojowy między Izraelem i Palestyńczykami.
    12 listopada 2003 r. palestyńscy terroryści zdetonowali ładunek wybuchowy prz przejeżdżającym izraelskim czołgu przy granicy Strefy Gazy. Lekko ranny został izraelski żołnierz. W innym incydencie w Strefie zginął 1 Palestyńczyk, a 3 zostało rannych. Doszło także do wymiany ognia przy obozie uchodźców El Bureij w centralnej części Strefy. Palestyńczycy ostrzelali także grupę robotników naprawiających ogrodzenie osady żydowskiej Morag na południu Strefy Gazy, raniąc jedną osobę.

13 listopada 2003 r. izraelscy żołnierze aresztowali w wiosce Tubas, pod Nablusem w Samarii, jednego z ważnych działaczy Hamasu. W jego domu znaleziono broń. W trakcie innych operacji aresztowano w Dżeninie, Ramallah i Hebronie 6 poszukiwanych Palestyńczyków.

13 listopada 2003 r. izraelskie służby bezpieczeństwa aresztowały w Nazarecie, w Galilei, czterech izraelskich Arabów, za przekazywanie Hamasowi tajnych informacji.

14 listopada 2003 r. czterej byli szefowie izraelskich służb bezpieczeństwa wewnętrznego Szin Bet ostrzegli w bezprecedensowym alarmistycznym apelu, że Izrael zmierza ku katastrofie, kontynuując okupację terytoriów palestyńskich. Uznali oni, że kolejne rządy izraelskie ponoszą wielką odpowiedzialność za impas procesu pokojowego i zaapelowali o niezwłoczne zlikwidowanie osiedli żydowskich.

14 listopada 2003 r. przywódca terrorystycznego ugrupowania palestyńskiego Hamas, szejk Ahmed Jassin, powiedział, że jest skłonny rozmawiać z premierem rządu palestyńskiego Ahmedem Korei na temat ewentualnego zawieszenia broni z Izraelem.

15 listopada 2003 r. islamscy terroryści jednocześnie zdetonowali dwa samochody-pułapki przed dwoma synagogami (Neve Shalom oraz Beth Israel) w Istambule w Turcji. Zamachy przeprowadzono w czasie uroczystości szabasowych w synagogach. W momencie wybuchów w synagogach modliło się około 300 osób. Wskutek wybuchu runęły dwa domy mieszkalne, sąsiadujące z jedną z synagog. Zginęły 23 osoby, a 308 odniosło rany. Wśród zabitych zidentyfikowano 6 Żydów, natomiast wśród rannych ponad 90. Do zamachu przyznała się Al-Qaida. W Turcji żyje 35 tys. Żydów, z czego w Istambule około 20 tys. W Stambule znajduje się 18 synagog. Do Stambułu natychmiast przyleciała specjalna ekipa ratunkowa z Izraela.
    15 listopada 2003 r. ostrzelano, podpalono i poważnie zniszczono żydowską szkołę w północnym Paryżu, we Francji. W szkole uczy się 220 żydowskich uczniów.
    15 listopada 2003 r. doradczyni prezydenta USA do spraw bezpieczeństwa narodowego Condoleezza Rice przyznała, że dotąd nie znaleziono dowodów na to, że broń masowego rażenia wyprodukowana w Iraku została ukryta w Syrii.
    15 listopada 2003 r. w Egipcie postawiono przed Najwyższym Sądem Bezpieczeństwa Narodowego Walida Ahmada Lutfi Hiszama, oskarżonego o "współpracę i przekazywanie informacji Izraelowi". Hiszam został skazany na 15 lat pozbawienia wolności. Władze egipskie kontynuują serię pokazowych procesów domniemanych szpiegów.
    15 listopada 2003 r. w Stanach Zjednoczonych przekazano Izraelowi pierwszy nowy myśliwiec F-16 "Sufa". Te maszyny będą wchodzić do służby w 2004 roku, w eskadrze Negew.

15 listopada 2003 r. podczas starć w wiosce Beit Faruk pod Nablusem w Samarii, zginął 1 Palestyńczyk. Na drodze pod Nablusem Palestyńczycy ostrzelali żydowski samochód, raniąc Izraelkę.
    15 listopada 2003 r. izraelskie siły przeprowadziły operację w rejonie Dir al-Balah i Kfar Darom w Strefie Gazy, aresztując kilkunastu Palestyńczyków.

16 listopada 2003 r. izraelscy żołnierze aresztowali palestyńskiego handlarza bronią w Rafah w południowej części Strefy Gazy. Zniszczono podziemny tunel pod granicą izraelsko-egipską. Podczas operacji doszło do wypadku samochodowego, w którym rannych zostało 2 Palestyńczyków i 4 izraelskich żołnierzy. Pod pojazdem brygady Givati eksplodował podłożony ładunek wybuchowy, raniąc 4 żołnierzy.

17 listopada 2003 r. palestyński terrorysta z Hamasu ostrzelał patrol izraelskich żołnierzy pod Tulkarem w Samarii. Izraelczycy zastrzelili zamachowca.

17 listopada 2003 r. aresztowano w Rosji Michaiła Chodorowskiego. Spotkało się to ze zrozumieniem obu przywódców rosyjskich Żydow, rabina Bera Lazara, stojącego na czele Federacji Żydów Rosji oraz Jewgenija Satanowskiego, kierującego Rosyjskim Kongresem Żydów.
    17 listopada 2003 r. prezydent Francji Jacques Chirac powiedział: "W imieniu narodu uroczyście potępiam każdy akt antysemityzmu. (...) Kiedy Żyd jest atakowany we Francji, to tak, jakby Francja była atakowana".

18 listopada 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali izraelski posterunek na drodze z Jerozolimy do osiedla Gush Etzion (w pobliżu wioski El Khader), zabijając 2 izraelskich żołnierzy.
    18 listopada 2003 r. doszło do strzelaniny w Rafah, w Strefie Gazy. Zginął 1 Palestyńczyk, a 9 zostało rannych. Armia zniszczyła 2 arabskie domy. Później Palestyńczycy ostrzelali rakietami przeciwpancernymi konwój osadników w Strefie Gazy.

18 listopada 2003 r. minister spraw zagranicznych Izraela Silwan Szalom powiedział, że antysemityzm powraca do Europy i że proponuje utworzenie wspólnej rady ministerialnej w Unii Europejskiej, aby zwalczać to zjawisko.

18 listopada 2003 r. podczas wizyty prezydenta USA George'a Busha w Londynie, organizacje muzułmańskie, obrońcy środowiska, przeciwnicy wojny z Irakiem, związkowcy i inni uczestniczyli w masowych demonstracjach. Między innymi krytykowano poparcie Waszyngtonu dla Izraela.

19 listopada 2003 r. główne palestyńskie ugrupowania bojowe Hamas i Islamski Dżihad zgodziły się na rozmowy z egipskimi mediatorami w Kairze w sprawie ewentualnego rozejmu z Izraelem. Brygady Męczenników Al-Aksy odrzuciły możliwość zawarcia jakiegokolwiek rozejmu z Izraelem.

19 listopada 2003 r. jordański kierowca ciężarówki ostrzelał turystów z Ekwadoru na przejściu granicznym między Izraelem i Jordanią w pobliżu Ejlatu. Został zastrzelony przez żołnierzy izraelskiej straży granicznej. Zamachowiec ranił 5 osób, jedna z rannych zmarła w szpitalu.

19 listopada 2003 r. żydowski filantropa Michael Steinhardt ofiarował 10 milionów USD na wsparcie nowego funduszu edukacyjnego, wspierającego Żydów w Izraelu.
    19 listopada 2003 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ uchwaliła Rezolucję nr. 1515, o wyraźnie symbolicznym charakterze. Wyraża ona poparcie dla planu pokojowego, przygotowanego przez tzw. Kwartet Madrycki (Rosję, Stany Zjednoczone, UE i ONZ). Wzywa też Izrael i Palestyńczyków do "wypełnienia swych zobowiązań w ramach mapy drogowej, we współpracy z Kwartetem Madryckim, w celu osiągnięcia rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego poprzez utworzenie dwóch trwałych państw". Rezolucja oznacza, że mapa drogowa uzyskała rangę oficjalnego dokumentu, zobowiązując strony do jego realizacji.

20 listopada 2003 r. rząd Izraela poinformował , iż nie czuje się w jakikolwiek sposób związany wczorajszą rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ, popierającą plan pokojowy, zwany mapą drogową.
    20 listopada 2003 r. izraelska policja aresztowała w Galilei 3 izraelskich Arabów, którzy współpracowali z Islamskim Dżihadem i przygotowywali zamach terrorystyczny w Hajfie.

20 listopada 2003 r. palestyński uzbrojony terrorysta próbował wedrzeć się do żydowskiego osiedla Netzarim w Strefie Gazy. Został zastrzelony przez żołnierzy ochrony. Palestyńczycy ostrzelali z moździerzy patrol wojskowy oraz osiedle Gush Katif. Nikt nie został ranny.
    20 listopada 2003 r. palestyński snajper ostrzelał żydowski samochód w pobliżu osiedla Beit Haggai pod Hebronem w Judei. Nikt nie został ranny.
    20 listopada 2003 r. izraelskie służby specjalne aresztowały 8 Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu Jordanu. W wiosce Yatta zatrzymano terrorystę Tanzimu. W wiosce Harbata pod Ramallach członka Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny. Pod Betlejem zatrzymano 3 członków Islamskiego Dżihadu.

21 listopada 2003 r. palestyński terrorysta wtargnął na teren żydowskiego osiedla Netzarim w Strefie Gazy, lecz został zastrzelony przez załogę izraelskiego czołgu. Znaleziono przy nim brań automatyczną oraz granaty. W północnej części Strefy Gazy Izraelczycy zastrzelili terrorystę z Hamasu, który próbował przekroczyć granicę. Znaleziono przy nim bombę 20-kg.

22 listopada 2003 r. Palestyńczycy ostrzelali z moździerzy żydowskie osiedla Kfar Darom, Gadid i Neve Dekalim w Strefie Gazy. Nikt nie odniósł obrażeń.

23 listopada 2003 r. palestyński terrorysta usiłował zaparkować w Strefie Gazy samochód-pułapkę obok muru granicznego z Izraelem. Został zastrzelony przez żołnierzy z patrolu.

23 listopada 2003 r. palestyńscy terroryści zastrzelili 2 Izraelczyków, pilnujących budowy muru bezpieczeństwa pod Abu Dis, na przedmieściach wschodniej Jerozolimy.
    23 listopada 2003 r. Ariel Szaron zapowiedział podjęcie jednostronnych decyzji w konflikcie z Palestyńczykami, takich jak demontaż części małych osiedli żydowskich na terenach Autonomii oraz wytyczenie granicy izraelsko-palestyńskiej. Premier Izraela zastrzegał jednak, iż nadal jest zdecydowany realizować plan pokojowy. Szaron proponował ministrom decyzje likwidacji małych osiedli, gdzie trudno jest zapewnić mieszkańcom bezpieczeństwo. Izraelscy koloniści ze Strefy Gazy i Zachodniego Brzegu Jordanu zostaliby przeniesieni na pustynię Negew bądź do dużych osiedli w Samarii i Judei. Izrael miałby też wycofać całkowicie wojsko z miast palestyńskich i zwolnić kilka tysięcy Palestyńczyków, przebywających w więzieniach izraelskich. Plan ma obejmować też wytyczenie granicy z Autonomią Palestyńską - według prasy izraelskiej, biegłaby ona wzdłuż budowanego obecnie muru bezpieczeństwa, mającego zamknąć dostęp na teren Izraela zamachowców palestyńskich.
    23 listopada 2003 r. Izrael zagroził akcją wojskowa przeciw Iranowi, jeżeli społeczność międzynarodowa nie zatrzyma irańskiego programu atomowego.

24 listopada 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron oskarżył Europę o "zbiorowy antysemityzm". W wywiadzie dla internetowego serwisu Eupolitix szef rządu Izraela powiedział, że "w Europie jesteśmy świadkami antysemityzmu, który zawsze istniał i naprawdę nie jest żadnym nowym zjawiskiem". Zdaniem Szarona, Europejczycy nie rozróżniają Izraela i Żydów. "Mówimy tu o zbiorowym antysemityzmie. Państwo izraelskie jest państwem żydowskim". Jednocześnie uznał rosnącą liczbę muzułmanów w państwach Unii Europejskiej za zagrożenie "dla życia Żydów".

25 listopada 2003 r. palestyński przywódca Jaser Arafat odrzucił jako "wyraz złej woli" propozycje premiera Ariela Szarona, dotyczące "jednostronnych decyzji" Izraela w razie ostatecznego fiaska realizacji planu pokojowego, zwanego mapą drogową.

25 listopada 2003 r. rząd niemiecki odrzucił zamówienie Izraela na dwa okręty podwodne "Delfin", obawiając się, że mogą one zostać wyposażone w broń atomową.
    25 listopada 2003 r. Biały Dom (USA) poinformował rząd izraelski, że zmniejszy o 290 mln USD gwarancje kredytowe w związku z budzącą sprzeciwy izraelską działalnością osiedleńczą na terenach palestyńskich.

26 listopada 2003 r. 3 Palestyńczyków próbowało przekroczyć ogrodzenie graniczne w pobliżu osiedla Gush Katif w Strefie Gazy. Zostali zastrzeleni przez patrol izraelskich spadochroniarzy. Nie znaleziono broni przy Palestyńczykach.

27 listopada 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali z moździerzy izraelskie bazy wojskowe w centralnej części Strefy Gazy. Nikt nie odniósł obrażeń.
    27 listopada 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali patrol izraelskiej armii w pobliżu Tulkarem w Samarii. Nikt nie został ranny.
    27 listopada 2003 r. izraelska armia zburzyła w Nablusie dom palestyńskiego terrorysty, który był sprawcą zamachu pięć miesięcy temu. Równocześnie aresztowano 3 Palestyńczyków z al-Fatah.
    27 listopada 2003 r. izraelska armia przeprowadziła serię rewizji i aresztowań w obozie uchodźców palestyńskich w Dżeninie w Samarii. Aresztowano 3 poszukiwanych palestyńskich terrorystów. Podczas akcji doszło do wymiany ognia, w której ranny został 1 Palestyńczyk, członek Tanzim. Równocześnie, w Kalkilia izraelscy żołnierze przejęli skład broni maszynowej oraz pocisków moździerzowych.

27 listopada 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron oświadczył, że władze palestyńskie winny uświadomić sobie, iż "izraelska cierpliwość ma swoje granice". Dodał też, że rząd przyspieszy kontrowersyjną budowę ogrodzenia, oddzielającego ziemie Autonomii od Izraela, by powstrzymać terrorystów palestyńskich i w sytuacji koniecznej nie zawaha się przed podjęciem jednostronnych decyzji w sprawach konfliktu z Palestyńczykami.

28 listopada 2003 r. izraelska telewizja Channel 2 podała, że premier Ariel Szaron w zamian za pokój z Palestyńczykami jest gotów zrezygnować z okupacji części terytoriów administrowanych. Plan Szarona przewiduje dwie fazy: w pierwszej, mającej wesprzeć plan pokojowy zwany "mapą drogową", przewidziano ewakuowanie żydowskich placówek osiedleńczych, usunięcie posterunków kontrolnych oraz wycofanie wojsk z okupowanych miast na Zachodnim Brzegu. W drugiej fazie, zaplanowanej na wypadek fiaska "mapy drogowej", Szaron jednostronnie wyznaczy granicę w taki sposób, że Palestyńczykom pozostanie niecałe 40 procent terytoriów administrowanych obecnie przez Izrael. Równocześnie władze izraelskie zakończą budowę bariery dzielącej terytoria palestyńskie, otaczając nią wschodnią część Zachodniego Brzegu Jordanu. Szaron w ten sposób chce powiedzieć palestyńskiemu premierowi Ahmedowi Korei, że "jest to ostatnia szansa negocjacji".

28 listopada 2003 r. sekretarz generalny ONZ Kofi Annan opublikował raport, który stwierdza, że "Izrael nie zastosował się do żądań Zgromadzenia". Wznosząc barierę, która wdziera się na ziemie palestyńskie miejscami aż na 22 km, to jest na połowę szerokości Zachodniego Brzegu Jordanu, Izrael narusza prawo międzynarodowe i naraża Palestyńczyków na coraz większe cierpienia.
    28 listopada 2003 r. przewodniczący Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) Mohamed El Baradei zażądał od Izraela demontażu izraelskiego arsenału nuklearnego. Baradei jest zdania, że cały rejon Bliskiego Wschodu skorzystałby na tym.
    28 listopada 2003 r. izraelski statek rybacki "Zim Dalian" uratował 26 chińskich rybaków w czasie sztormu na Morzu Chińskim.

28 listopada 2003 r. w wymianie ognia na północy Strefy Gazy zginął 1 Palestyńczyk. Palestyńczycy ostrzelali żydowskie osiedle Netzarim. Izraelscy saperzy zdetonowali podłożony przy drodze 30 kg ładunek wybuchowy, w pobliżu osiedla Ganei Tal w Strefie Gazy.

29 listopada 2003 r. władze Izraela mocno skrytykowały wczorajsze słowa sekretarza generalnego ONZ Kofi Annana, który potępił Izrael za kontynuację budowy muru bezpieczeństwa na Zachodnim Brzegu Jordanu. Komunikat wydany przez izraelskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych głosi, że nie ma alternatywy dla budowy tej bariery.
    29 listopada 2003 r. w Ejlacie doszło do strzelaniny w barze, w której zginęła 1 osoba a 4 odniosły rany. Policja poinformowała, że prawdopodobnie były to przestępcze porachunki.

29 listopada 2003 r. palestyński premier Ahmed Korei udał się do Jordanii na spotkanie z królem Jordanii Abd Allahem i amerykańskim emisariuszem na Bliski Wschód Williamem Burnsem. Ahmed Korei wykluczył możliwość jakiegokolwiek spotkania z Arielem Szaronem tak długo, jak długo Izrael będzie kontynuował budowę bariery bezpieczeństwa na Zachodnim Brzegu Jordanu.

30 listopada 2003 r. izraelska armia zlikwidowała 6 nielegalnych osad żydowskich na Zachodnim Brzegu Jordanu.

1 grudnia 2003 r. agenci Shin Bet oraz izraelscy komandosi przeprowadzili nocną operację w Ramallah, w Samarii. W trakcie operacji zginęło 4 Palestyńczyków. Aresztowano 60 osób, w tym lokalnego dowódcę Hamasu, Ghassana Abassiego. Żołnierze zburzyli jeden budynek oraz zdemolowali kawiarenkę internetową, z której prowadzono ataki na żydowskie strony internetowe.
    1 grudnia 2003 r. izraelska armia wysadziła trzy stary arabskie domy w Hebronie. Należały one do terrorystów Hamasu.
    1 grudnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca zdetonował samochód-pułapkę przy granicy egipskiej pod Rafah, na południu Strefy Gazy. Nikt nie odniósł obrażeń. Do próby zamachu przyznał się Islamski Dżihad. Palestyński snajper ranił izraelskiego oficera pod osiedlem Ganei Tal w Strefie Gazy.

1 grudnia 2003 r. prezydent Syrii Baszar Asad w wywiadzie opublikowanym na łamach "New York Times" zwrócił się do administracji USA, aby doprowadziła do wznowienia negocjacji jego kraju z Izraelem. Syryjski przywódca powiedział, że kwestia zwrotu przez Izrael okupowanych od 1967 r. Wzgórz Golan była już dwa lata temu uzgodniona w 80%, ale potem rokowania utknęły w martwym punkcie.
    1 grudnia 2003 r. w Genewie został przedstawiony nowy plan pokojowy dla Bliskiego Wschodu. Dokument opracowała izraelska lewica i przedstawiciele władz Autonomii. Plan przewiduje wycofanie Izraela do granic z 1967 roku i utworzenie państwa palestyńskiego. W jego skład wchodziłby Zachodni Brzeg Jordanu, cała Strefa Gazy i arabska część Jerozolimy; Palestyńczycy kontrolowaliby meczet Al-Aksa. Jerozolima miałaby zostać podzielona na dwie części ścianą ze szkła kuloodpornego. W zamian Palestyńczycy mieliby zaniechać postulatu powrotu uchodźców palestyńskich do Izraela.

                    

2 grudnia 2003 r. wicepremier Izraela Ehud Olmert powiedział, iż "niezwykle sceptycznie" podchodzi do propozycji złożonych dzień wcześniej przez prezydenta Syrii w sprawie wznowienia negocjacji izraelsko-syryjskich na temat Wzgórz Golan.

2 grudnia 2003 r. izraelscy żołnierze zastrzelili w Dżeninie uzbrojonego terrorystę z Brygad Męczenników Al-Aksa i ranili 2 osoby. Aresztowano 4 Palestyńczyków.
    2 grudnia 2003 r. izraelskie siły specjalne udaremniły samobójczy zamach w szkole w mieście Beit She'an. W Dżeninie aresztowano Palestyńczyka, organizatora zamachu. W innych akcjach na Zachodnim Brzegu aresztowano 17 aktywistów Islamskiego Dżihadu. W trakcie obławy zginęło 4 Palestyńczyków.
    2 grudnia 2003 r. izraelski czołg uległ awarii technicznej podczas patrolu w pobliżu osiedla Kfar Darom w Strefie Gazy. Palestyńczycy ostrzelali jego załogę, raniąc oficera.

2 grudnia 2003 r. niemiecka partia CDU, odcięła się ostatecznie od swego byłego posła Martina Hohmanna oraz wszelkich prób przekręcania historii Trzeciej Rzeszy i lekceważenia antysemityzmu. Na rozpoczętym w Lipsku zjeździe CDU Martin Hohmann pośród tysiąca delegatów znalazł tylko jednego publicznego obrońcę.

2 grudnia 2003r. izraelscy saperzy usunęli ponad 160 niewypałów z pól uprawnych w okolicach kibucu Shomrat w zachodniej Galilei. Są to pozostałości po minionych wojnach.

3 grudnia 2003 r. izraelska policja aresztowała w Tel Awiwie izraelskiego Araba, który przekazywał tajne informacje działaczom Hamasu.
    3 grudnia 2003 r. izraelskie służby bezpieczeństwa aresztowały w Dolnie Jordanu palestyńskiego terrorystę-samobójcę, który przygotowywał się do zamachu. Elitarny oddział policji zatrzymał 2 terrorystów w wiosce Bardale. Znaleziono materiały wybuchowe.

3 grudnia 2003 r. pod osiedlem Itamar w Samarii, izraelscy saperzy rozbroili 7 kg bombę.
    3 grudnia 2003 r. izraelscy żołnierze zatrzymali w Kalkilii w Samarii, poszukiwanego terrorystę z Tanzimu. W jego domu znaleziono broń i dużą ilość amunicji. W pobliżu wioski Yatta izraelscy rezewiści zatrzymali 4 uzbrojonych Palestyńczyków.
    3 grudnia 2003 r. radykalna organizacja palestyńska Hamas kategorycznie zdementowała informację, że gotowa jest rozmawiać o wstrzymaniu antyizraelskich akcji swych bojowników.

4 grudnia 2003 r. w Kairze (Egipt) rozpoczęły się rozmowy dwunastu terrorystycznych ugrupowań palestyńskich, rozważających kwestię wstrzymania ataków na cywilne cele w Izraelu.
    4 grudnia 2003 r. prezydent USA George Bush odniósł się z rezerwą wobec nowej propozycji pokojowego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego, zwanego Inicjatywą Genewską. Biały Dom podkreślił, że trzyma się "mapy drogowej".

4 grudnia 2003 r. izraelska armia wydaliła z Zachodniego Brzegu do Strefy Gazy 12 Palestyńczyków, oskarżonych o wspieranie działalności grup terrorystycznych.

4 grudnia 2003 r. izraelski ruch Szalom Ajszav (Pokój teraz) oskarżył rząd premiera Ariela Szarona, że sabotuje wysiłki na rzecz pokoju, wydając formalne zezwolenia na rozbudowę osiedli żydowskich na terenach Samarii i Judei.

6 grudnia 2003 r. dwóch uzbrojonych palestyńskich terrorystów usiłowało przedostać się przez granicę Strefy Gazy, w okolicach Nahal Oz. Zostali zastrzeleni przez straż graniczną. Znaleziono przy nich 25 kg materiałów wybuchowych.

6 grudnia 2003 r. przedstawiciele 13 najważniejszych palestyńskich ugrupowań zakończyli rozmowy w Kairze podpisaniem porozumienia o warunkowym zawieszeniu ataków w Izraelu. Wieńczące obrady oświadczenie nie poruszyło jednak kwestii ataków na izraelskich żołnierzy i osadników na terenie Autonomii Palestyńskiej.
    6 grudnia 2003 r. minister spraw zagranicznych Niemiec Joschka Fischer ostro skrytykował Izrael za kontynuację budowy muru bezpieczeństwa.

7 grudnia 2003 r. szejk Ahmed Jassin, przywódca duchowy, bojowej organizacji islamskiej Hamas, powiedział, że jest przeciwny państwu żydowskiemu na ziemi palestyńskiej i że Izraelczycy powinni utworzyć swoje państwo w Europie.

8 grudnia 2003 r. izraelskie służby bezpieczeństwa aresztowały palestyńskiego terrorystę z 5-kg bombą w okolicach Kafr Qassem. Ogłoszono alarm bombowy w okolicy.
    8 grudnia 2003 r. izraelscy żołnierze aresztowali 13 Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu.
    8 grudnia 2003 r. żydowscy nacjonalistyczni osadnicy z Kiryat Arba zaatakowali palestyńskie domy w Hebronie, w Judei.

8 grudnia 2003 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przegłosowało rezolucję o skierowaniu do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości spornej kwestii, czy Izrael jest prawnie zobowiązany do rozebrania tzw. muru bezpieczeństwa, wznoszonego wokół Autonomii Palestyńskiej. Za rezolucją, zainicjowaną przez Palestyńczyków, głosowało 90 państw, przeciwnych było osiem, a 74 wstrzymały się od głosu. Na "nie" zagłosowały m.in. Izrael i Stany Zjednoczone. Wstrzymały się kraje Unii Europejskiej i państwa z nią stowarzyszone. Opinia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, mającego siedzibę w Hadze, nadałaby rezolucjom Zgromadzenia Ogólnego NZ większą wagę i wzmocniła nacisk na Izrael.
    8 grudnia 2003 r. ponad 1500 osób zebrało się w praskiej Synagodze Jubileuszowej na specjalnych przed-chanukowych obchodach tego święta.

8 grudnia 2003 r. władze izraelskie potępiły uchwalenie rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. "Jest to próba odmówienia narodowi żydowskiemu prawa do państwa żydowskiego i jego obrony" - oświadczył doradca izraelskiego premiera Raanan Gissin.
    8 grudnia 2003 r. jedna z izraelskich telewizji komercyjnych ujawniła, że w górach pod Jerozolimą trwa budowa systemu rozgałęzionych bunkrów podziemnych, z których rząd kierowałby państwem w razie wybuchu konfliktu nuklearnego. Prace nad budową podziemnych bunkrów rozpoczęto pod koniec ubiegłego roku i potrwają one jeszcze kilka lat. Samo drążenie obszernych tuneli kosztować będzie ponad 100 milionów dolarów. Bunkry zostaną wyposażone w najnowocześniejsze urządzenia elektroniczne, umożliwiające monitorowanie sytuacji w razie ataku atomowego, chemicznego czy biologicznego.

10 grudnia 2003 r. podczas zamieszek w obozie uchodźców Qalandiyah pod Ramallah, w Samarii, zginął 1 Palestyńczyk.
    10 grudnia 2003 r. w wiosce Taffuh pod Hebronem, w Judei, zginęło 3 terrorystów z Hamasu. Zginęli w wybuchu konstruowanej przez siebie bomby.
    10 grudnia 2003 r. izraelscy żołnierze znaleźli i zniszczyli dwa podziemne tunele w Rafah, pod granicą izraelską-egipską. Tunele służyły do przemytu broni do Strefy Gazy.

10 grudnia 2003 r. izraelska Rada Osiedleńcza na specjalnym posiedzeniu ostrzegła premiera Szarona, że straci swój urząd, jeśli dojdzie do usunięcia osiedli żydowskich w Samarii i Judei. Dwie izraelskie partie nacjonalistyczne zagroziły wystąpieniem z rządu Szarona.

10 grudnia 2003 r. w Rzymie (Włochy) doszło do spotkania szefów dyplomacji Izraela, Silwana Szaloma i Autonomii Palestyńskiej, Nabila Szaatha. Izraelskie ministerstwo spraw zagranicznych podało, iż strona izraelska zainteresowana jest wznowieniem rokowań pokojowych "bez warunków wstępnych".

11 grudnia 2003 r. izraelski oddział pancerny wkroczył do obozu uchodźców w Rafah, na południu Strefy Gazy. W starciu zginęło 6 Palestyńczyków, a 17 zostało rannych. Aresztowano członka Islamskiego Dżihadu, podejrzanego o podkładanie ładunków wybuchowych na drodze prowadzącej do granicy z Egiptem. Zburzono 3 domy należące do rodzin terrorystów.
    11 grudnia 2003 r. izraelskie siły aresztowały na Zachodnim Brzegu 11 poszukiwanych Palestyńczyków.
    11 grudnia 2003 r. palestyński premier Ahmed Korej stwierdził, że wznoszony przez Izrael na Zachodnim Brzegu mur, zamyka jego naród "jak kurczaki w klatce".

11 grudnia 2003 r. wybuch bomby zniszczył kantor w centrum Tel Awiwu, zabijając 3 osoby i raniąc 30. Policja poinformowała, że były to porachunki grup przestępczych.

11 grudnia 2003 r. odbyło się w Rzymie spotkanie papieża Jana Pawła II z ministrem spraw zagranicznych Izraela, Silwanem Szalomem. Jan Paweł podkreślił potrzebę "gestów pojednania" ze strony Izraela i Palestyńczyków zaangażowanych w konflikt w Ziemi Świętej. Kilka tygodni temu włoska prasa pisała o tajnych negocjacjach przedstawicieli Watykanu z władzami Izraela dotyczącymi objęcia murem bezpieczeństwa również miejsc kultu należących do Kościoła rzymsko-katolickiego.
  11 grudnia 2003 r. po niedawnej wypowiedzi deputowanego CDU Martina Hohmanna, który porównał zbrodnie bolszewików - wśród których, jak udowadniał, było wielu Żydów - do zbrodni nazistowskich, Bundestag podejmuje debatę na temat antysemityzmu w Niemczech.

12 grudnia 2003 r. palestyński terrorysta ostrzelał samochód z jadącymi się modlić ortodoksyjnymi Żydami, obok grobowca Józefa w Nablusie, w Samarii. Rannych zostało 7 Żydów. Do zamachu przyznał się Islamski Dżihad i Brygady Męczenników Al-Aksa.
    12 grudnia 2003 r. izraelski oddział pancerny wjechał do Dżeninu w poszukiwaniu terrorystów.

12 grudnia 2003 r. rząd Ukrainy podjął decyzję o wypłaceniu ponad 7,5 mln dolarów odszkodowania rodzinom obywateli Izraela, którzy zginęli dwa lata temu, gdy rosyjski samolot Tu-154 został omyłkowo zestrzelony nad Morzem Czarnym przez ukraińską obronę przeciwlotniczą. Wystrzelona w czasie ćwiczeń na poligonie na Półwyspie Krymskim rakieta S-200 trafiła w rosyjską maszynę lecącą 4 października 2001 roku z Tel Awiwu do Nowosybirska. Zginęli wszyscy pasażerowi i załoga: 78 osób, w tym 40 obywateli Izraela i 38 obywateli Rosji.

13 grudnia 2003 r. izraelscy żołnierze ostrzelali arabską taksówkę, która nie posłuchała policyjnych poleceń na blokadzie drogowej w Nablusie, w Samarii. Zginęła 1 Palestynka.

15 grudnia 2003 r. izraelski minister obrony Szaul Mofaz powiedział na zamkniętym posiedzeniu parlamentarnej komisji bezpieczeństwa, że Izrael chce, żeby aresztowany przez Amerykanów Saddam Husajn odpowiedział za ataki rakietowe z 1991 roku i za finansowanie palestyńskiego terroryzmu. Saddam przekazał ponad 35 milionów USD rodzinom palestyńskich zamachowców-samobójców i innych, którzy polegli w ciągu trzech lat Intifady (powstania palestyńskiego).

15 grudnia 2003 r. trzech palestyńskich terrorystów usiłowało przedostać się do Izraela ze Strefy Gazy. Dwóch zostało zastrzelonych przez żołnierzy ochrony granicy, trzeciego aresztowano.
   15 grudnia 2003 r. palestyńscy terroryści wystrzelili 21 pocisków moździerzowych na żydowskie osiedle Gush Katif w Strefie Gazy.
   15 grudnia 2003 r. izraelska armia przeprowadziła operację w okolicach Khan Yunis w Strefie Gazy. Palestyńscy terroryści zdetonowali ładunek wybuchowy, raniąc 2 żołnierzy. Wojsko zburzyło 8 domów.

16 grudnia 2003 r. przeprowadzono udaną próbę nowego systemu rakietowego Arrow. Wystrzelono symulowaną rakietę typu Scud, która została zestrzelona przez nowy system rakietowy.

16 grudnia 2003 r. po miesiącach burzliwych dyskusji organizacja United Jewish Communities dokonała podziału środków przeznaczonych na pomoc dla Żydów poza Ameryką.

16 grudnia 2003 r. izraelski oddział pancerny przeprowadził operację w obozie uchodźców Balata pod Nablusem, w Samarii. Poszukiwano terrorystów.

17 grudnia 2003 r. izraelski rząd przeznaczył dodatkowe 160 mln dolarów na budowę muru bezpieczeństwa. Nowe fundusze mają przyczynić się do zwiększenia tempa budowy muru, mającego zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa obywateli Izraela. Na budowę muru w tym roku wydano już ponad 400 mln dolarów.

17 grudnia 2003 r. izraelscy żołnierze zastrzelili w Strefie Gazy palestyńskiego terrorystę, który otwotrzył do nich ogień.

18 grudnia 2003 r. izraelski oddział pancerny wkroczył do Nablusu. W trakcie wjazdu do miasta został zaatakowany przez grupę palestyńskich terrorystów, z których 3 zostało zastrzelonych w wymianie ognia. Czwarty Palestyńczyk zginął przy próbie podłożenia ładunku wybuchowego.

--------------------------------------------------

Materiały opracowywane na podstawie serwisów informacyjnych: PAP, AP, Haaretz, Jerusalem Post, Arutz Sheva.

---