Gdańsk, dn. 14. grudnia 2005
Jażdżewska Michalina
WILiŚ
2005 rok, sem. III, gr.1
Środa 13-15
Sprawozdanie z laboratorium materiałów budowlanych
„Papy asfaltowe”
Papy tradycyjne
Papy tradycyjne mają małą zawartość modyfikowanej masy asfaltowej, wykonywane są głównie na osnowie z tektury o małej wytrzymałości na rozciąganie i niewielkim wydłużeniu.
Papy termozgrzewalne
Papy termozgrzewalne stosowane są dzisiaj powszechnie, ich struktura jest podobna do tradycyjnych, mają jednak bardziej skomplikowaną technologię produkcji. Wytwarzane są na bazie asfaltów oksydowanych modyfikowanych polimerami:
- SBS- styren- butadien- styren
- APP- taktyczny polipropylen
Polimery
Polimery poprawiają własności mechaniczne i fizyczne takie jak giętkość i wytrzymałość na rozerwanie, odporność na wysokie temperatury, starzenie się, a także zmniejszają przesiąkliwość i nasiąkliwość.
Osnowa
Osnowa jest to warstwa nośna pokrycia i decyduje o jego właściwościach. Zespolona z materiałów bitumicznych, zapobiega zmianom kształtu pokrycia pod wpływem temperatury i wilgoci. Zapewnia także odporność mechaniczną, umożliwiającą długą eksploatację pokrycia. Przeciwdziała rozerwaniu papy podczas układania, ruchów podłoża oraz przez chodzących po dachu ludzi. Osnowa musi być nienasiąkliwa i odporna na butwienie.
Rodzaje osnowy
welon szklany
włókna poliestrowe
tkanina szklana
folia aluminiowa
tektura techniczna
Im większa gramatura, tym lepsza osnowa.
Bitum
Bitum stanowi izolację przeciwwilgociową, im grubsza warstwa tym szczelniejsza papa.
Posypka
Posypka- chroni papę przed promieniowaniem słonecznym, wiatrem, deszczem, wahaniami temperatury i rozmiękczaniem. Decyduje też o estetyce pokrycia dachowego. W papach podkładowych posypka jest drobnoziarnista, a w papach wierzchniego krycia jest gruboziarnista.
Najczęściej stosowane posypki:
- piasek kwarcowy
- naturalny lub barwiony łupek
- ceramizowany granulat bazaltowy
Przechowywanie papy
Papę przechowuje się zwiniętą w rolki w pozycji pionowej
Norma
PN- 89/B-27617
Podział pap
papa asfaltowa izolacyjna jest to wyrób otrzymywany przez nasycenie tektury budowlanej asfaltem
papa asfaltowa podkładowa jest to wyrób otrzymywany przez nasycenie tektury budowlanej asfaltem, powleczenie z obu stron masą oraz posypanie wierzchni strony powierzchni papy drobnoziarnistą posypką mineralną, a spodniej strony powierzchni papy posypką drobnoziarnistą mineralną lub nałożenie przekładki antyadhezyjnej
papa asfaltowa wierzchniego krycia jest to wyrób otrzymywany przez nasycenie tektury budowlanej asfaltem, powleczenie z obu stron masa asfaltową, posypanie wierzchniej strony gruboziarnistą posypką mineralną a spodu gruboziarnistą posypką mineralną lub nałożenie przekładki antyadhezyjnej
Rodzaje
W zależności od przeznaczenia wyrobu wyróżnia się następujące rodzaje pap asfaltowych:
a) I- izolacyjna do zabezpieczeń przed działaniem wody i wilgoci. Nie można jej stosować w :
- pokryciach dachowych
- izolacjach wodoszczelnych narażonych na działanie wody pod ciśnieniem
- paraizolacji
b) P- podkładowe do podstawowych izolacji przeciwwilgociowych i wodoszczelnych w szczególności jako podstawowa warstwa pokryć dachowych
c) W- wierzchniego krycia do podstawowych izolacji przeciwwilgociowych i wodoszczelnych w szczególności jako wierzchnia warstwa pokryć dachowych
Odmiany
W zależności od gramatury tektury budowlanej i zawartości asfaltu rozróżnia się papy asfaltowe:
- I/330
- I/400
- I/500
- P/333/1100
- P/400/1200
- P/400/1400
- P/400/1600
- P/500/1300
- P/500/1500
- P/500/1700
- W/400/1200
- W/400/1400
- W/400/1600
- W/500/1300
- W/500/1500
- W/500/1700
Norma
PN-90/B-04615 „Papy asfaltowe i smołowe- metody badań.”
Metody badań
sprawdzenie wyglądu zewnętrznego
sprawdzenie wymiarów
sprawdzenie dokładności nasycenia impregnatem (co najmniej w 5 miejscach rozwarstwienia)
oznaczenie masy składników przez ważenie
oznaczenie masy składników metodą ekstrakcji
Przyrządy i materiały
- aparat (np. Soxhleta)
- gilzy ekstrakcyjne
- rozpuszczalnik (np. benzen)
- łaźnia piaskowa
oznaczenie giętkości
oznaczenie przesiąkliwości
oznaczenie nasiąkliwości
Zanurzamy w wodzie w temperaturze 18°C na czas 1 min, wyjmujemy i ważymy. Znowu zanurzamy do wody na 24 godziny, wyjmujemy i ważymy. Odkładamy na 1 godzinę w temperaturze pokojowej.
oznaczenie odporności na działanie podwyższonych temperatur
próbki wietrzymy suszarkach, ogrzewamy do stałej temperatury na 2 godziny, wyjmujemy i opisujemy zmiany.
oznaczanie zawartości części lotnych
oznaczenie siły zrywającej przy rozciąganiu
3