Praca domowa
Temat: Tragizm Syzyfa i Prometeusza. Rozwi艅 temat odwo艂uj膮c si臋 do podanego fragmentu i innych cz臋艣ci „Ludzi bezdomnych”.
Prometeusz i Syzyf to postacie znane nam z mitologii greckiej. Pierwszy z nich by艂 tytanem, kt贸ry po艣wi臋ci艂 si臋 ludziom. Przechytrzy艂 i oszuka艂 Zeusa, dzi臋ki czemu ludzie zacz臋li wykorzystywa膰 ogie艅 do swoich cel贸w. Prometeusz za kar臋 zosta艂 przywi膮zany
do ska艂y, gdzie codziennie jastrz膮b wyjada艂 mu kawa艂ek w膮troby. Syzyf natomiast by艂 艣miertelnikiem, kt贸ry za swoje w艣cibstwo i plotkarstwo mia艂 przez ca艂e wieki wtacza膰 g艂az pod g贸r臋. Za ka偶dym razem, kiedy uda艂o mu si臋 wnie艣膰 kamie艅 ju偶 bardzo wysoko, ten wy艣lizgiwa艂 si臋 z r膮k i Syzyf musia艂 zaczyna膰 prac臋 od pocz膮tku. Na podstawie historii Prometeusza i Syzyfa powsta艂o wiele zwi膮zk贸w frazeologicznych (np. syzyfowa praca) oraz poj臋膰 (prometeizm). Tak偶e w wielu utworach z p贸藕niejszych epok, pojawia艂 si臋 temat tragizmu Prometeusza i Syzyfa. Tworzono bohater贸w z jednej strony podobnych do Prometeusza (po艣wi臋ca艂 si臋 ludziom, chcia艂 im pom贸c nie bacz膮c na konsekwencje), drugiej do Syzyfa (ich praca, mimo wielu wysi艂k贸w, nie mia艂a sensu). Jednym z takich bohater贸w jest Tomasz Judym - g艂贸wna posta膰 powie艣ci Stefana 呕eromskiego „Ludzie bezdomni”.
Judym jest lekarzem, kt贸ry pochodzi ze spo艂ecznych do艂贸w, by艂 dzieckiem proletariackiej Warszawy. Spo艂eczne pochodzenie, n臋dza i upokorzenia zaznane na w艂asnej sk贸rze sprawiaj膮, 偶e doktor za wszelk膮 cen臋 stara si臋 pom贸c ludziom ze swojego 艣rodowiska.
Staje si臋, wi臋c niejako Prometeuszem XIX wieku. Jest zdolny do wielu po艣wi臋ce艅, chce pomaga膰 ludziom, czuje si臋 za nich odpowiedzialny i uwa偶a, 偶e jest im co艣 winien. Jako cz艂owiek wykszta艂cony, inteligentny, ma 艣wiadomo艣膰 tego, 偶e b臋d膮c
lekarzem-spo艂ecznikiem, b臋dzie musia艂 walczy膰 z wieloma przeciwno艣ciami losu. Pod tym wzgl臋dem jest podobny do Syzyfa - Tomasz niezale偶nie od tego, jak bardzo b臋dzie si臋 anga偶owa膰 w swoj膮 misj臋, wie, 偶e i tak nie osi膮gnie pe艂nego sukcesu, nie zmieni sam 艣wiata, w kt贸rym 偶yje.
Tomasz Judym to tak偶e posta膰, kt贸ra wierz膮c w swoje powo艂anie, poczucie misji, rezygnuje ze swojego 偶ycia prywatnego. Dochodzi on, bowiem do wniosku, 偶e pe艂nienia spo艂ecznej misji nie mo偶na pogodzi膰 z 偶yciem osobistym. W imi臋 tego przekonania
dr Judym odrzuca mi艂o艣膰 kobiety i nie decyduje si臋 na ma艂偶e艅stwo z Joasi膮, by ca艂kowicie po艣wi臋ci膰 si臋 swej spo艂ecznej dzia艂alno艣ci. Jest w tych dzia艂aniach z ca艂膮 pewno艣ci膮 podobny do Prometeusza - tytan tak偶e odrzuci艂 wszystkie inne warto艣ci w imi臋 pomocy ludziom.
Co ciekawe, nawet po deklaracji Joanny, i偶 jest ona gotowa sta膰 u boku Tomasza w czasie kiedy on b臋dzie pomaga膰 n臋dzarzom, Tomasz pozostaje nieugi臋ty w swojej decyzji. Uwa偶a on, i偶 pozostanie samemu, pozbawienie si臋 obowi膮zk贸w rodzinnych i pokus dorabiania si臋 pozwoli mu na pe艂ne po艣wi臋cenie wobec ludzi i oddanie si臋 im. Przyjmuje on, wi臋c postaw臋 bezkompromisow膮, oczekuje, 偶e i inni podziel膮 jego punkt widzenia, oka偶膮 spo艂eczn膮 wra偶liwo艣膰. Nie do ko艅ca chyba zdaje sobie spraw臋, 偶e w艂o偶ony wysi艂ek b臋dzie syzyfow膮 prac膮, daj膮c膮 marne efekty, nieprzynosz膮c膮 satysfakcji.
Postanowienie Judyma o pomocy najbiedniejszym, kt贸re postanawia on wype艂nia膰 na ko艅cu powie艣ci wydawa膰 nam si臋 mo偶e nierozwa偶ne ze strony doktora. Podj膮艂 on ju偶, bowiem wcze艣niej decyzje o altruistycznej pracy w Cisach (za艂o偶enie szpitala, troska o warunki 偶ycia mieszka艅c贸w czworak贸w, projekty osuszania Cis贸w), kt贸ra jednak znowu spotka艂a si臋 ze sprzeciwem ludzi maj膮cych 艣rodki do realizacji plan贸w m艂odego lekarza.
My艣l臋, 偶e Tomasz Judym to jak najbardziej pozytywny bohater „Ludzi bezdomnych”. Jest on cz艂owiekiem dobrym, uczynnym, takim, kt贸ry chce co艣 zmieni膰 w losie biedoty, do kt贸rej sam przecie偶 kiedy艣 nale偶a艂 i z kt贸rej pochodzi艂. Chce on za wszelk膮 cen臋 po艣wi臋ci膰 si臋 ludziom, da膰 im z siebie to, co najlepsze - dlatego mo偶emy o nim powiedzie膰, 偶e jest Prometeuszem - istot膮 nie dbaj膮c膮 o swoje w艂asne dobro, kt贸ra rezygnuje z w艂asnego szcz臋艣cia na rzecz innych. Jest tak偶e Syzyfem, kt贸ry bez wzgl臋du na to ile wysi艂ku wk艂ada w swoj膮 prac臋 zawsze przynosi ona mizerny efekt. Tragizm postaci Judyma polega na tym, 偶e po艣wi臋ca on swoje 偶ycie prywatne, mi艂o艣膰 偶ycia na rzecz pracy dla ludzi, kt贸ra nie op艂aci si臋 ani im ani jemu.