Newtona zasady dynamiki, trzy zasady sformulowane 1687 przez I. Newtona , stanowiace podstawe jego mechaniki. W ujeciu wsp�lczesnym brzmia one:

1) (I zasada dynamiki Newtona) jezeli sily dzialajace na punkt materialny r�wnowaza sie, to w inercjalnym uk�adzie odniesienia cialo porusza sie ruchem jednostajnym lub spoczywa.

2) (II zasada dynamiki Newtona) zmiana p�du punktu materialnego jest proporcjonalna do dzialajacej wypadkowej sily F.

3) (III zasada dynamiki Newtona) jesli cialo A dziala na cialo B sila F, to B dziala na A sila o tej samej wartosci i kierunku, lecz o przeciwnym zwrocie.

Dla cial o stalej masie II zasada dynamiki Newtona ujmowana jest w postaci r�wnania: ma=F, gdzie m - masa ciala, a - wypadkowe przyspieszenie, F - wypadkowa dzialajaca sila. W og�lnosci II zasada dynamiki Newtona opisana jest r�wnaniem (pozostajacym prawdziwym nawet w ramach teorii wzgl�dnoœci ): dp/dt=F gdzie: p - ped ciala.

Zasady dynamiki Newtona sa fundamentem klasycznej fizyki. W swietle mechaniki kwantowej i teorii wzglednosci okazaly sie prawami przyblizonymi.

Odrzut, dzialajaca na pojazd sila reakcji (zgodnie z trzecia zasada dynamiki Newtona), wykorzystywana do poruszania za pomoca sily ciagu srodk�w transportu (gl�wnie samolot�w )posiadajacych smiglowy lub odrzutowy zesp�l napedowy. Wartosc sily odrzutu wynika z fizycznej zasady zachowania p�du

Odrzutowy samolot, teoretycznie kazdy samolot poruszajacy sie dzieki dzialaniu skierowanej nan do przodu sily odrzutu , a wiec wyposazony w dowolny silnik smiglowy lub odrzutowy. W praktyce okreslenie odnosi sie jedynie do samolot�w napedzanych przez przelotowe silniki odrzutowe

---