KONTROLA WIELOWYMIAROWA
KARTY KONTROLNE (
- R)
Zakres i cel ćwiczenia
Poznanie zmechanizowanego, zbudowanego z elementów znormalizowanych, dostępnych na rynku przyrządu pomiarowego do kontroli biernej porównawczej kilku lub kilkunastu parametrów jednocześnie, oraz możliwości wykorzystania go do statystycznego sterowania procesem (SPC) poprzez prowadzenie kart kontrolnych (
- R) dla wszystkich parametrów.
Konieczne przyrządy i materiały
komplet normalnych elementów MDJa (1A-22) do budowy przyrządów kontrolnych wielowymiarowych,
zmontowane stanowisko z tych elementów oraz wzorzec nastawczy,
czujniki indukcyjne MDKa,
wielokanałowy długościomierz indukcyjny sterowany mikroprocesorem DEI-CMP,
komputer PC-XT, programy, drukarka NX-10.
Rys. 1. Skomputeryzowane satnowisko do kontroli wielowymiarowej: 1 - czujniki indukcyjne MDKa, 2 - przyrząd pomiarowy zmontowany z elementów MDJa, 3 - wielokanałowy długościomierz inukcyjny sterowany mikroprocesorem DEI-CMP, 4 - komputer, 5 - drukarka.
Wymagane wiadomości
1. Mechanizacja i automatyzacja kontroli.
2. Znajomość kompletu normalnych elementów MDJa do budowy przyrządów kontrolnych wielowymiarowych wg tej instrukcji oraz wg instrukcji dostępnej w laboratorium.
3. Podstawowe informacje o przeznaczeniu i charakterystyce użytkowej wielokanałowego długościomierza indukcyjnego DEI-CMP wg tej instrukcji oraz wg instrukcji dostępnej w laboratorium.
4. Zakładanie i prowadzenie karty kontrolnej (
- R) wg PN oraz tej instrukcji.
Tabela 1. Wykaz elementów kompletu MDJa-VIS oraz schematy przyrządów
Lp. |
Oznaczenie |
Nazwa |
Przyrządy |
1 |
MDJa 1A |
Podstawa mała |
Przykład 1
Przykład 2
|
2 |
MDJa 1B |
Podstawa średnia |
|
3 |
MDJa 1C |
Podstawa duża |
|
4 |
MDJa 2A |
Wałek koników krótki |
|
5 |
MDJa 2B |
Wałek koników średni |
|
6 |
MDJa 2C |
Wałek koników duży |
|
7 |
MDJa 3A |
Wałek szczęk krótki |
|
8 |
MDJa 3B |
Wałek szczęk średni |
|
9 |
MDJa 3C |
Wałek szczęk długi |
|
10 |
MDJa 4 |
Konik z kłem przesuwnym |
|
11 |
MDJa 5 |
Konik z kłem stałym |
|
12 |
MDJa 6 |
Pryzma nastawna |
|
13 |
MDJa 7 |
Pryzma nastawna z nakładkami z węglików spiekanych |
|
14 |
MDJa 8 |
Pryzma nastawna z nakładkami brązowymi |
|
15 |
MDJa 9 |
Prostowód do kontroli wałków |
|
16 |
MDJa 10 |
Prostowód do kontroli wałków stożkowych |
|
17 |
MDJa 11 |
Ramię do kontroli bicia promieniowego |
|
18 |
MDJa 12 |
Ramię do kontroli wysokości |
|
19 |
MDJa 13 |
Szczęka pomiarowa symetryczna |
|
20 |
MDJa 14 |
Szczęka pomiarowa prawa |
|
21 |
MDJa 15 |
Szczęka pomiarowa lewa |
|
22 |
MDJa 16 |
Szczęka bazowa symetryczna |
|
23 |
MDJa 17 |
Szczęka bazowa prawa |
|
24 |
MDJa 18 |
Szczęka bazowa lewa |
|
25 |
MDJa 19 |
Głowica pomiarowa |
|
26 |
MDJa 20 |
Przedłużacz czujnika kątowy |
|
27 |
MDJa 21 |
Wspornik do poziomego mocowania wałka szczęk |
|
28 |
MDJa 22 |
Wspornik do pionowego mocowania wałka szczęk |
|
29 |
MDJa 23 |
Wspornik koników |
|
30 |
MDJa 24 |
Wspornik do mocowania głowicy pomiarowej |
|
31 |
MDJa 25 |
Wspornik do mocowania głowicy pomiarowej |
|
32 |
MDJa 26 |
Uchwyt głowicy pomiarowej |
|
33 |
MDJa 27 |
Docisk sprężynowy |
|
34 |
MDJa 28 |
Podtrzymka pryzmowa |
|
35 |
MDJa 29 |
Zespół do obrotu przedmiotu przy kontroli bicia |
|
36 |
MDJa 30A |
Zespół do kontroli długości |
|
37 |
MDJa 30B |
Zespół do kontroli długości |
|
38 |
MDJa 30C |
Zespół do kontroli długości |
|
39 |
MDJa 30D |
Zespół do kontroli długości |
|
40 |
MDJa 31 |
Stolik pomiarowy |
|
41 |
MDJa 32 |
Prowadnica |
|
42 |
MDJa 33 |
Zespół do kontroli otworów |
|
Definicje, określenia, podstawy teoretyczne
1. Stanowiska do kontroli wielowymiarowej są z reguły przyrządami specjalnymi stosowanymi do kontroli biernej elementów o złożonych kształtach, np. wałków wielostopniowych, wałów korbowych, rozrządu, tłoków, itp. Obecnie przyrządy te mogą być budowane ze znormalizowanych elementów wybieranych z kompletu MDJa produkcji VIS.
Na indywidualne zamówienie, w terminach uzgodnionych, dokonuje się wyboru elementów, montażu i instalacji przyrządu u zamawiającego.
Przyrządy te ułatwiają pracę kontrolerów i wielokrotnie skracają czas kontroli. Stosując czujniki indukcyjne, dodatkowo istnieje możliwość współpracy z komputerem i prowadzenia dodatkowych analiz i obliczeń na zbiorach wartości zmierzonych. Na skomputeryzowanym stanowisku wykorzystywanym w ćwiczeniu, oprócz pomiarów, istnieje możliwość prowadzenia kart kontrolnych (
- R) dla wybranych wymiarów.
Karty te wykorzystywane są w praktyce do sterowania procesami obróbki (kontroli i ew. regulacji nastawienia obrabiarek) dla decydujących o jakości parametrów.
W tablicy 1 podano wykaz elementów kompletu MDJa-VIS ich oznaczenie, nazwę oraz dwa schematy przyrządów służących do równoczesnej kontroli wymiarów i bicia podanych na rysunkach kontrolowanych przedmiotów. Liczby występujące na schematach przyrządów odpowiadają liczbom oznaczenia elementu MDJa, np. 9 - MDJa 9, 3A - MDJa 3A.
Jak wynika z podanych przykładów, z kompletu elementów MDJa można budować przyrządy do równoczesnej kontroli:
średnic zewnętrznych wałów i tulei wielostopniowych,
średnic i zbieżności stożków zewnętrznych,
średnic wewnętrznych tulei,
zewnętrznych, wewnętrznych i mieszanych wymiarów długości wałków i tulei wielostopniowych,
kształtu i położenia (okrągłości, współosiowości, bicia, itp.).
Dokładną charakterystykę elementów kompletu MDJa-VIS można znaleźć w instrukcji obsługi IO NP-4 Nr 6/77 dostępnej w laboratorium.
Kontrola wałków w przyrządzie sprowadza się do umieszczenia ich w kłach lub pryzmach i delikatnego wprowadzenia w położenie pomiarowe (w przypadku pryzm przedmiot docisnąć sprężyną do pryzmy oporowej) a następnie obrotu wałka wokół osi jeżeli pomiar tego wymaga. Z uwagi na to, ze jest to przyrząd czujnikowy wymaga okresowego (raz na 8 godz.) sprawdzenia-nastawienia przy pomocy wzorców nastawczych.
UWAGA !!!
Przy szybkim wprowadzaniu wałka może nastąpić uszkodzenie sprężyn głowic pomiarowych MDJa 19.
2. Wielokanałowy długościomierz indukcyjny sterowany mikroprocesorem DEI-CMP przeznaczony jest do porównawczych pomiarów odchyłek długości elementów wymiarowych. Może być stosowany zarówno w warunkach laboratoryjnych jak i przemysłowych.
Pomiary dokonywane są kolejno w dziesięciu kanałach, których funkcje są programowane w zależności od kształtu elementu kontrolowanego. W każdym kanale może być wykorzystane do szesnastu głowic (czujników) indukcyjnych, a wynik może być algebraiczną kombinacją typu:
gdzie: Fx - funkcja zaprogramowana w kanale x (x = 1, 2 … 10),
Wn - wyniki pomiarów poszczególnymi czujnikami n (n = 1, 2 … 16),
K - współczynnik podziału wyniku (K = 1, 2, … 16).
Każda z szesnastu głowic może być wykorzystywana jednocześnie we wszystkich kanałach pomiarowych. Ponadto, w każdym kanale pomiarowym można zaprogramować jeden z dwu zakresów pomiarowych, oraz dwie granice pola tolerancji (dolną i górną), których przekroczenie jest sygnalizowane świetlnie.
Czujnik może sterować przełączanym elektrycznie urządzeniem zewnętrznym, przełączając jego zespoły wykonawcze jeśli nastąpiło przekroczenie jakiejkolwiek granicy w którymkolwiek kanale.
Wyniki pomiarów mogą być rejestrowane za pomocą rejestratora VISPPRINT-3, lub przez komputer typu PC-XT/AT.
W przypadku stanowiska wykorzystywanego do tego ćwiczenia długościomierz współpracuje z komputerem PC-XT oraz drukarką.
Na rys. 2 przedstawiono czołową stronę długościomierza z zaznaczeniem poszczególnych zespołów, przełączników i sygnalizatorów.
Rys. 2. Widok czołowej strony długościomierza: 1 - wskaźnik, 2 - wyświetlacz, 3 - programator, 4 - głowice indukcyjne, 5 - przycisk zerowania, 6 - przycisk wydruku, 7 - przycisk wyświetlania wyników funkcji, 8 - przycisk wyświetlania granicy dolnej, 9 - przycisk wyświetlania granicy górnej, 10 - przełącznik pomiar ciągły/pomiar jednorazowy, 11 - start pomiaru jednorazowego, 12 - przycisk zmiany numeru wyświetlanej funkcji, 13,14,15 - diody sygnalizujące przekroczenie granic: w odpowiednim kanale, granicy dolnej oraz granicy górnej wyświetlanej funkcji, 16 - podpory.
Wybrane parametry użytkowe długościomierza:
zakres pomiarowy: ± 1000 μm lub ± 100 μm
odchyłka wskazań: ± 7 μm ± 1,5 μm
wartość działki elementarnej: 1 μm 0,1 μm
powtarzalność wskazań: 0,5 μm 0,5 μm
zakres automatycznej kompensacji zera: 50 μm 50 μm
maksymalna ilość kanałów pomiarowych: 10 10
maksymalna ilość głowic pomiarowych: 16 16
czas pomiaru jedną głowicą: 15 ms 150 ms
nacisk pomiarowy wskaźnika 0,3 N (30 G)
czas stabilizacji wskazań po włączeniu zasilania: 30 minut
wyniki pomiarów można odczytywać na wyświetlaczu 2 lub na ekranie komputera.
Funkcję wyświetlacza i przycisków są dokładnie omówione w instrukcji obsługi. Mają one znaczenia szczególnie w okresie przygotowywania stanowiska do pomiarów oraz wtedy, gdy długościomierz nie współpracuje z komputerem. W przypadku współpracy z komputerem, w trakcie układania programu pomiarowego jak i podczas pomiarów komunikacja następuje poprzez klawiaturę dzięki wewnętrznemu oprogramowaniu długościomierza.
Układanie programu pomiarowego - plan postępowania:
1) Przeprowadzić analizę wymiarów elementu kontrolowanego pod kątem własności metrologicznych długościomierza.
2) Zaprojektować rozmieszczenie głowic w przyrządzie pomiarowym:
głowice muszą mieć możliwość mechanicznej korekcji nastawienia,
głowice należy podłączać zawsze poczynając od gniazda nr 1.
3) Zapisać oddzielnie dla każdego kanału realizowane funkcje (suma, różnica, dzielenie przez stałą) z uwzględnieniem pól tolerancji i zakresów pomiarowych.
4) Włączyć komputer i długościomierz do sieci.
5) Wywołać program dmw1.exe na komputerze, z głównego menu wybrać edycję programu i odpowiednią opcję:
1. edycja programu nowego,
2. edycja programu aktualnego,
3. edycja programu z dysku,
4. edycja programu z przyrządu,
5. edycja programu heksadecymalnego.
ad 1 - tworzenie programu od początku wg poleceń z komputera.
ad 2 - zmiana programu pomiarowego znajdującego się aktualnie w pamięci komputera.
ad 3 - zmiana programu pomiarowego przeczytanego z dysku,
ad 4 - wybranie tej opcji powoduje odczytanie programu pomiarowego z długościomierza, który
to program można zmienić.
ad 5 - przetworzenie programu pomiarowego znajdującego się aktualnie w pamięci na zbiór
nadający się do zaprogramowania w pamięci EPROM specjalnym programatorem.
Po skorzystaniu z opcji od 1 do 5 należy wrócić do głównego menu i wybrać z niego transmisję, a następnie odpowiednią opcję:
1. transmisja do przyrządu,
2. transmisja na dysk,
3. transmisja wewnętrzna.
ad 1 - przesłanie programu pomiarowego z pamięci komputera do pamięci długościomierza,
ad 2 - przesłanie programu odpowiednio nazwanego na dysk,
ad 3 - przesłanie programu z pamięci długościomierza do programatora.
3. Karty kontrolne (
- R) stosowane są do kierowania procesem produkcyjnym na podstawie analizy statystycznych parametrów próbek pobieranych z bieżącej produkcji o niewielkich licznościach, np. n=5:
- wartość średniej wymiarów próbki,
(i = 1 … n)
R - wartość rozstępu w próbce R = xmax - xmin.
Analiza ta umożliwia spostrzeżenie początku naruszenia normalnego przebiegu jeszcze przedtem, zanim naruszenie to doprowadzi do poważnych systematycznych braków. Proces uważa się za uregulowany jeżeli analiza rozmieszczenia punktów na karcie wykazuje jedynie charakter przypadkowy i zawiera się wewnątrz linii kontrolnych, rys. 3,
- górnej,
- dolnej,
- linia centralna odpowiada środkowi rozkładu. Linie te są wcześniej wyznaczone poprzez:
a) badania wstępne 20 - 30 próbek (sposób stabilizacyjny), wtedy:
,
…
oraz
(i = 1, 2 … 30)
R1, R2 … R30 oraz
(i = 1, 2 … 30)
następnie zakładając, że rozkład badanych wielkości jest rozkładem normalnym i prawdopodobieństwo przekroczenia linii kontrolnych górnej i dolnej wynosi 0,0027 (2,7 na 1000 wg PN i ANSI, 2 na 1000 wg BS i 1 na 100 wg DIN), stąd:
Prawdopodobieństwo przekroczenia linii kontrolnych wewnętrznych (linie przerywane) wynosi 0,05 (5 na 100 wg PN, BS i DIN, wg ANSI linie te nie występują), stąd:
odpowiednie zależności dotyczące toru R karty wynoszą (przy założonym prawdopodobieństwie przekroczenia 0,005 ± 0,05):
oraz
gdzie: sr - odchylenie standardowe średniej
,
A2, A2', dn, D2, D2' dobierać wg PN w zależności od liczności próbki n.
b) Sposobem projektowym, jeśli projektuje się kartę dla nowej produkcji, dla której z góry narzucone są wymiary graniczne B i A, B - A = T oraz określone są wymagania co do dopuszczalnej wadliwości wo, wtedy:
gdzie: e = ST, S - dobierać wg PN w zależności od wadliwości dopuszczalnej wo.
Rys. 3. Przykład karty kontrolnej (
-R); wyznaczenie położenia linii kontrolnych oraz prowadzenie karty:
badania wstępne:
= -0,49 μm,
= 5,50 μm,
obliczenia (sposób stabilizacyjny):
= -0,49 + 0,577 ⋅ 5,50 = 2,68
= -0,49 + 0,377 ⋅ 5,50 = 1,58
= -0,49 - 0,577 ⋅ 5,50 = -3,66
= -0,49 - 0,377 ⋅ 5,50 = -2,56
= 2,11 ⋅ 5,50 = 11,60
= 1,66 ⋅ 5,50 = 9,13
wg PN:
Az = 0,577, Az' = 0,377, Dz = 2,11, Dz' = 1,66
Ogólne zasady pomiarów
Po zamontowaniu i zaprogramowaniu stanowiska pomiarowego można przystąpić do sprawdzania i pomiarów wg zasad:
1. Założenie do przyrządu wzorca nastawczego i uruchomienie wskaźnika według założonego cyklu - zerowanie głowic.
2. Sprawdzić wyzerowanie wszystkich kanałów oraz stabilność wskazań w czasie próbnej serii pomiarów.
3. Pomiar właściwy - wyniki zostają wyświetlone na monitorze komputera po wybraniu z głównego menu opcji - wyniki - i decyzji, czy chce się czytać wyniki funkcji, czy wyniki poszczególnych głowic.
UWAGA!!
Szczegółowa procedura przeprowadzania zerowania i pomiarów podana jest w załączniku do tej instrukcji.
Przebieg wykonania ćwiczenia
1. Sprawdzenie przygotowania do ćwiczenia.
2. Wydanie zadania pomiarowego oraz dodatkowe wyjaśnienia prowadzącego na temat obsługi stanowiska.
3. Analiza rysunku kontrolowanego przedmiotu oraz stanowiska zmontowanego z elementów normalnych MDJa-VIS służącego do dokonania kontroli parametrów zaznaczonych na rysunku, patrz protokół do ćwiczenia.
4. Zadanie pomiarowe może mieć dwojaki charakter:
a) pomiary kilku wałków (max trzech) w wybranych pozycjach kątowych oraz określeniu dla każdego wymiaru wartości
i R. Wypełnić protokół.
b) pomiary kilku próbek (max trzech) o liczności n = 5, określeniu
i R dla wskazanych przez prowadzącego wymiarów oraz naniesieniu tych wartości na karty kontrolne (
- R) prowadzone na komputerze lub na formularzach papierowych znajdujących się na stanowisku.
Zidentyfikować położenie linii kontrolnych na wybranej karcie. Wypełnić protokół.
5. Analiza otrzymanych wyników.
Załączniki
1. Protokół do ćwiczenia.
2. Procedura zerowania stanowiska i przeprowadzenia pomiarów.
1
6